جت آموزشی اسکای ‌فاکس جت آموزشی اسکای ‌فاکس ( Boeing Skyfox)

[951 13,919]

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای ‌فاکس

 

طرح جنجالی تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس

 

قسمت اول :

 

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای فاکس

 

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای فاکس ( به انگلیسی Boeing Skyfox ) یک هواپیمای آموزشی جت دو موتوره آمریکایی است که نسخه ی توسعه‌یافته و بسیار پیشرفته ای از هواپیمای لاکهید تی-۳۳ است . این هواپیما به عنوان یک هواپیمای آموزشی اصلی برای رقابت و جایگزینی با سسنا تی-۳۷ طراحی شد . علاوه بر نقش اصلی خود به عنوان یک هواپیمای آموزشی ، پیش‌بینی می‌شد که این هواپیما نقش‌های دیگری از جمله حمله زمینی نیز داشته باشد . این برنامه توسط شرکت اسکای‌فاکس در سال ۱۹۸۳ آغاز شد و در سال ۱۹۸۶ توسط بوئینگ خریداری گردید .

     

                                                                                           اسکای فاکس در کنار لاکهید تی 33                          سسنا تی 37

این برنامه شامل جایگزینی موتور توربوجت آلیسون J33-A-35 با دو موتور توربوفن غیر نظامی هانیول Garrett TFE731-3A بود . همچنین بخش گسترده‌ای از بدنه هواپیما باز طراحی شده بود . تنها یک نمونه اولیه از هواپیما ساخته شد و این برنامه بعداً به دلیل کمبود مشتری لغو شد .

               

                                                                                موتور توربوجت آلیسون J33-A-35                توربوفن غیر نظامی هانیول Garrett TFE731-3A

 

 

ویژگی‌های کلی :

·        خدمه : ۲

·        طول : (۱۴٫۰۲ متر)

·        پهنای بال : (۱۱٫۸۴ متر)

·        ارتفاع : (۳٫۷۶ متر)

·        مساحت بال‌ها : (۲۲٫۲۲ متر مربع)

·        ماهیواره : ۶٫۶۸:۱

·        وزن خالی : (۴٬۶۶۵ کیلوگرم)

·        وزن ناخالص : (۷٬۳۶۴ کیلوگرم)

·        بیشترین وزن برخاست : (۹٬۰۷۲ کیلوگرم)

·        ظرفیت سوخت : (۲٬۹۵۰ لیتر) داخلی

·        پیشرانه هواگرد : ۲ عدد موتور توربوفن Garrett TFE731-3A،‏ با پیشرانه ۳٬۷۰۰ پوند-نیرو (۱۶ کیلونیوتن) در هر موتور

 

عملکرد :

·        حداکثر سرعت : (۵۸۱ مایل بر ساعت؛ ۹۳۵ کیلومتر بر ساعت) در ارتفاع بهینه

·        بُرد : (۲٬۲۵۶ مایل؛ ۳٬۶۳۰ کیلومتر) (سوخت داخلی)

·        برد معبر : (۳٬۳۹۱ مایل؛ ۵٬۴۵۸ کیلومتر)

·        حداكثر ارتفاع : (۱۵٬۰۰۰ متر)

·        حد شتاب جی : +۷٫۳۳, -۳٫۵

·        نرخ صعود : (۳۸ متر بر ثانیه)

 

جنگ‌افزار :

·        جنگ افزار قابل حمل : (۲٬۷۰۰ کیلوگرم) مخازن خارجی

 

تاریخچه ساخت :

در اوایل دهه 1980 میلادی قرن گذشته ، مشخص شد که هواپیمای جت آموزشی لاکهید   T-33 Shooting Star  که در بیش از 6500 فروند ساخته شده بود ، عمر مفید خود را از دست داده و فاقد استانداردهای  لازم برای برآورده نمودن الزامات جدید رزم هوایی است . با این حال ، طراح این هواپیمای انقلابی ،  ایروین کالور با این موضوع موافق نبود . او با همکاری چند نفر دیگر از علاقه مندان از دفتر طراحی لاکهید ، پروژه ای را برای نوسازی عمیق  هواپیمای جت آموزشی لاکهید   T-33 Shooting Star   ایجاد کرد که پروژه Skyfox نامیده شد . شرکتی همنام نیز برای معرفی این هواپیما به بازار ایجاد گردید .

 

ایروین کالور ، طراح و مهندس نابغه شرکت لاکهید و شعبه اسکانک ورکس

 

شرکت اسکای فاکس :

در سال 1975، راسل اوکوئین ( خلبان آزمایشگر ) طراحی اولیه یک "هواپیمای آموزشی چند منظوره مدولار با نگهداری آسان " را آغاز کرد . این کار منجر به نیاز و ساخت یک نمونه اولیه بر مبنای جت آموزشی لاکهید تی 33 شد . برای اینکار ،  اوکوئین با برخی از افراد تیم طراحی که قبلا هواپیمای لاکهید تی 33 را ساخته بودند تماس گرفت . در میان افرادی که راسل اوکوئین به آنها نزدیک شد ، اروین کالور ، طراح  لاکهید تی 33  بود ، که اتفاقاً او نام معروف Skunk Works  را برای بخش تحقیقات ویژه لاکهید انتخاب کرده بود .

 

         

راسل اوکوئین ( خلبان آزمایشگر ) ایده پرداز اصلی تبدیل هواپیمای تی 33 به اسکای فاکس ، سوار بر هواپیمای ساخته شده ی اسکای فاکس

 

پیش تولید تجهیزات کیتها و تبدیل نمونه اولیه هواپیمای آموزشی Skyfox پنج سال و پروسه ساخت این هواپیما تنها پنج ماه به طول انجامید . آزمایش‌های اولیه پرواز نشان داد که ایده ی اصلی راسل اوکوئین درست بود و شرکتی که اکنون  Skyfox Corporation  نام گرفته بود ، شروع به بررسی بازاریابی این هواپیما کرد .

 

نمونه اولیه ساخته شده ی هواپیمای اسکای فاکس

 

با ساخت و آزمایش های پروازی این هواپیما تلاش های این شرکت تقریباً با موفقیت به پایان رسید . برای مدتی به نظر می رسید که نیروی هوایی کشور پرتغال می تواند برخی از کیت های تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای اسکای فاکس را خریداری کند . با این حال ، کمبود بودجه و به‌ویژه فقدان کمک از سوی سازمانی که قادر به ارائه پشتیبانی جامع باشد ، کشنده بود ، زیرا شرکت Skyfox برای ارائه خدمات گارانتی بسیار کوچک بود . خدماتی که امروزه مشتریان نظامی به آن نیاز مبرم دارند !

 

Skyfox

 

ورود بوئینگ به ماجرا :

 

ادامه در بخش دوم ........

 

مترجم :

951

فقط برای میلیتاری ، کپی با ذکر منبع آزاد میباشد .

منبع اصلی  :

http://www.airwar.ru/enc/other/skyfox.html

 

[951 13,919]

هواپیمای جت آموزشی بوئینگ اسکای ‌فاکس

 

طرح جنجالی تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس

 

قسمت دوم و پایانی :

 

ورود بوئینگ به ماجرا :

 

در ادامه جستجو برای سرمایه گذار ، مدیریت شرکت اسکای فاکس با چندین اسپانسر احتمالی مذاکره کرد . مذاکرات منجر به عقد قرارداد با شرکت هواپیمای نظامی بوئینگ شد که در آن زمان به بازار هواپیماهای نظامی علاقه مند شده بود . اولین تماس بین بوئینگ و اسکای فاکس در ژانویه 1985 انجام شد . پس از یک سری جلسات توجیهی و ارزیابی فشرده از پتانسیل بازار هواپیما ، قرارداد در اواسط سال 1985 امضا شد . این قرارداد که اساساً یک قرارداد مجوز ساخت و بهره برداری بود ، به بوئینگ حقوق کامل و نامحدود برای توسعه ، ساخت و فروش هواپیمای آموزشی Skyfox داد .

 

 

هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس در مقابل تاسیسات شرکت بوئینگ

 

عبارت : مربی Skyfox در بروشور منتشر شده توسط بوئینگ منعکس کننده بسیاری از مفاهیم اصلی راسل اوکوئین است . در این بروشور آمده بود که تبدیل لاکهید T-33 به Skyfox یک هواپیمای :

·        تاکتیکی چند منظوره ،

·        با کارایی بالا ،

·        ایده آل برای آموزش و نگهداری خلبانان جنگنده ،

·        آموزش جنگ الکترونیک ،

·        شناسایی ،

·        گشت های دریایی نزدیک ،

·        یدک کشی هدف  هوایی ،

ارائه می دهد . این جزوه همچنین ادعا می کرد که Skyfox می تواند کاربردهای تاکتیکی دیگری مانند حملات زمینی و هدایت هوایی پیشرفته را انجام دهد.

 

   

   

نماهای مختلف از هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس ، برگرفته شده از سایت اینترنتی بوئینگ

 

تبدیل کامل هواپیمای لاکهید T-33 به Skyfox بین 3 تا 3.5 میلیون دلار هزینه داشت . این مبلغ شامل همه چیز از جمله کمک های فنی ، تجهیزات فنی و آموزش بوئینگ می شد . فرض بر این بود که خریداران می توانند خودشان این تبدیل را انجام دهند ، اما در صورت لزوم ، تمام کارها را می توان در کارخانه کنسرت در ویچیتا نیز انجام داد .

 

تصویر مقایسه ای از تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به اسکای فاکس

طراحی :

تغییرات در طراحی بدنه این هواپیما بسیار قابل توجه است و در واقع با یک هواپیمای جدید روبه رو ایم . قابل توجه ترین تفاوت خارجی جایگزینی موتور رانش اصلی پرت اند ویتنی J33 با وزن 4600 پوند (2090 کیلوگرم) با دو موتور توربوفن Garrett TFE731-3A است که بر پایه های افقی روی بدنه نصب شده اند و در مجموع نیروی رانش 740 پوندی را ارائه می دهند .

 

پایه های خالی محل نصب موتور در هواپیمای اسکای فاکس

 

هنگام برخاستن ، وزن دو موتور جدید 17 درصد کمتر از یک موتور  J33 است و افزایش 60 درصدی رانش با کاهش 45 درصدی مصرف سوخت ، بطور خاص همراه بوده است . بوئینگ مدعی است که در نتیجه تعویض موتورها ، برد و مدت پرواز به طرز محسوسی بهبود یافته ، وزن محموله افزایش یافته و به دلیل دوموتوره بودن ، ایمنی پرواز نیز ، افزایش یافته است.

 

تصویر مقایسه ای از تبدیل هواپیمای لاکهید تی 33 به اسکای فاکس

 

مزیت بزرگ ترکیب جدید موتورها و نازل های موتور این است که در حال حاضر در جت های تجاری BAe 125 و Cessna Citation III استفاده می شود . تا آنزمان تقریباً پنج هزار موتور TFE731 در سراسر جهان فروخته شده بود که در مجموع بیش از نه میلیون ساعت پرواز داشتند. بوئینگ می گوید استفاده از یک موتور از پیش مهندسی شده به معنای دسترسی فوری به شبکه تعمیر و نگهداری جهانی Garrett ( هانیول ، فعلی ) است .

 

   

 

British Aerospace 125                    Cessna Citation III  

 

 

با نصب موتورهای جدید زمان صعود به 30000 پا (9144 متر) در مقایسه با لاکهید T-33 از 14.8 دقیقه به 8 دقیقه کاهش یافت و برد با استفاده از سوخت داخلی از 1120 به 1960 مایل دریایی (از 2074 به 3630 کیلومتر) افزایش یافت . با مخازن سوخت نصب شده بر روی بال، برد Skyfox به نزدیک به 3000 مایل دریایی (5556 کیلومتر) افزایش یافته است . مصرف سوخت ویژه کمتر ، همچنین مدت پرواز در منطقه گشت را افزایش می دهد که با شعاع نبرد 200 مایل دریایی (370 کیلومتر) به 5 ساعت و نزدیک به دو برابر می شود.

 

تصویر سه نمای هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس

 

حذف موتور J33 به این معنی است که ورودی‌های هوای جانبی هواپیمای اصلی را می‌توان برای قرار دادن سوختی که قبلاً در مخازن نوک بال‌ها بود ، استفاده کرد و این تصمیم در نمای روبه رو به اسکای‌فاکس ظاهری غیرعادی می‌دهد .

 

نمای روبروی غیر عادی هواپیمای اسکای فاکس

 

تغییرات بیشتر در شکل آشنای T-33 شامل یک دم کاملا جدید و بزرگتر، بدنه کامپوزیت جدید و فیرینگ های ریشه بال است . شیشه جلوی بازطراحی شده همانند سایبان Northrop F-20 Tigershark است و همچنین برای بهبود دید تنظیم شده است.

 

ساختار سکان عمودی و ریشه سکان افقی دم در هواپیمای اسکای فاکس

 

ساختار بال و بدنه بین خروجی و دماغه عملاً بدون تغییر باقی مانده است ، به استثنای مقداری تقویت در نقاط اتصال موتور، شاسی لاکهید T-33 نیز حفظ شد . برای بهبود پایداری طولی و قرار دادن موتورهای جدید به پره های جدید نیاز بود . باله‌های شکمی کوچک نیز اضافه شدند ، اما سکان‌ها و ترمزهای بادی حفظ گردید .

 

نمای کاکپیت و موقعیت قرارگیری موتورهای در هواپیمای اسکای فاکس

 

دماغه "اسکای فاکس" از نظر طول و شکل با لاکهید تی-33 متفاوت است و از فایبرگلاس ساخته شده است . دماغه جدید به گونه ای طراحی شده بود که به سرعت برچیده شود و امکان نصب واحدهایی با تجهیزات تخصصی برای ماموریت های رزمی خاص را فراهم کند . به گفته بوئینگ ، این واحدهای دماغه ماجولار، همراه با تغییر سریع محموله های زیر بال و فضای دم ، هواپیما را قادر به انجام طیف گسترده ای از ماموریت ها می کند . بنابراین ، بطور مثال ، دماغه را می توان به سیستم های جنگ الکترونیک SUU-44 یا با تجهیزات الکترونیک اضافی در فضای آزاد شده از موتور J33 مجهز کرد . سایر واحدهای دماغه ممکن است حاوی یک مسلسل 0.5 اینچی (12.7 میلی متر) ، دوربین های شناسایی و حتی یک رادار کوچک باشند . گزینه دوم به تجهیزات اویونیک پیچیده تری نسبت به نصب فعلی نیاز دارد ، اما ممکن بود خریداران بالقوه Skyfox به یک هواپیمای اختصاصی با تجهیزات راداری علاقه مند شوند .

 

هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس به نمایش در آمده در یک نمایشگاه هوایی

 

Skyfox  با شش نقطه سخت زیر بال در مقایسه با چهار نقطه درلاکهید  T-33( دو نگهدارنده نوک بال برای سوخت استفاده می شود ) ، Skyfox  می تواند تا 6000 پوند (2720 کیلوگرم) بار حمل کند . اسکای فاکس به عنوان یک هواپیمای تهاجمی می تواند به بمب های زیر بال ، یک جفت موشک هوا به هوا AIM-9L Sidewinder  که روی نوک آن قرار می گیرد مجهز شود . توپی که در دماغه قرار دارد نیز در هر ماموریت جنگی قابل استفاده است.

 

نمای فوقانی و در حال پرواز هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس

 

اویونیک نصب شده در Skyfox برای نمایش از یک سیستم دیجیتال Collins ProLine II تشکیل شده است که در حال حاضر از یک صفحه نمایش CRT چند رنگ استفاده می کند و در کابین جلو قرار دارد و مابقی تجهیزات استاندارد لاکهید T-33 را حفظ می کند . در نهایت در برنامه توسعه قرار بود که دو صفحه نمایش تمام رنگی CRT در دو کابین این هواپیما نصب شوند .

 

نمای کاکپیت جلو و تجهیزات اویونیک در هواپیمای اسکای فاکس

 

هواپیمای اثباتگر فناوری از ساده‌ترین نسخه اویونیک استفاده می‌کند ، زیرا بوئینگ معتقد بود که مشتریان احتمالاً می‌خواهند تجهیزاتی را مشخص و احتمالاً انتخاب کنند که با توانایی‌های مالی و الزامات مأموریت‌های رزمی آنها مطابقت داشته باشد . برای برخی از مأموریت‌های فقط ناوبری ، مانند شناسایی یا آموزش خلبانی، سیستم Pro-Line II به تنهایی کافی است ، زیرا فقط برای ناوبری مورد نیاز است .

 

 

سرانجام پروژه :

اولین پرواز نمونه اولیه هواپیما در 23 آگوست 1983 انجام شد . این هواپیما تمام آزمایشات را با موفقیت پشت سر گذاشت ، اما با وجود داده های پرواز خوب و هزینه نسبتا پایین، خریداران بالقوه علاقه ای به هواپیما نداشتند . فاز دوم این پروژه در سال 1986 اتفاق افتاد ، زمانی که شرکت بوئینگ پتانسیل هواپیمای جدید را دید . در ابتدا همه چیز به سرعت و منظم پیش رفت ، تقریباً بلافاصله قرارداد اولیه برای 20 هواپیمای آموزشی برای نیروی هوایی پرتغال امضا شد . با این حال، مشتریان به زودی نظر خود را تغییر دادند و بوئینگ مجبور شد پروژه را محدود کند. تنها نسخه از این هواپیما نیز در فوریه 2007 در Rogue Valley International (MFR) در Madford قرار گرفت .

 

   

   

تصاویر دیگری از هواپیمای بوئینگ اسکای فاکس

 

مترجم :

951

فقط برای میلیتاری ، کپی با ذکر منبع آزاد میباشد .

منبع اصلی  :

http://www.airwar.ru/enc/other/skyfox.html

ویرایش شده در اسفند 1 توسط 951