Recommended Posts

  بر 27 آذر 1403 در 12:18 , alvand90 گفت:

با این وضع بودجه نظامی مون ساخت چنین ناوی خیلی ریسکه . تو این دوره زمونه که امثال یمن و اوکراین به راحتی به موشک هایی مجهز میشن که میشه کشتی های نظامی رو زد ، یه ناو اگه بخواد دوام بیاره باید پدافندی مثل ایجس ، استاندارد ، گنبد آهنین و ... داشته باشه . وگرنه میزنن غرقش میکنن راحت . 
 

تولید زباله جات پرپاگاندا سازی از تسلیحات سوپر مخفی و بازدارنده....

اصلا در یک دنیای موازی زندگی میکنن اینها

البته بازم نسبت به قبل که ماکت هواپیمابر میساختن و حتی نمتونستن غرقش کنند پیشرفت جدی بوده....

انگلیسی ها ضرب المثل جالبی دارن اینقدر پولدار نیستم که پولم را برای کالا ارزان هدر بدهم وقطعا نابود کردن بودجه های محدود برای تک پروژه های مسخره‌ای مثل این خروجی جز ناامیدی ندارن.....

والبته که تا وقتی نخاهیم بفهمیم جنگ ارزان نیست هیچ چیزی درس بشو نیست

ویرایش شده در توسط Overdose
  • Like 2
  • Upvote 3
  • Downvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 27 آذر 1403 در 12:59 , Overdose گفت:

تولید زباله جات پرپاگاندا سازی از تسلیحات سوپر مخفی و بازدارنده....

اصلا در یک دنیای موازی زندگی میکنن اینها

البته بازم نسبت به قبل که ماکت هواپیمابر میساختن و حتی نمتونستن غرقش کنند پیشرفت جدی بوده....

انگلیسی ها ضرب المثل جالبی دارن اینقدر پولدار نیستم که پولم را برای کالا ارزان هدر بدهم وقطعا نابود کردن بودجه های محدود برای تک پروژه های مسخره‌ای مثل این خروجی جز ناامیدی ندارن.....

والبته که تا وقتی نخاهیم بفهمیم جنگ ارزان نیست هیچ چیزی درس بشو نیست

این ناو در بهترین حالت کاملا کاربردی میشه و در بدترین حالت یک تجربه ی خیلی مفید برای ساخت ناو پهپادبر .

 

در هر صورت کار خیلی خوبی هست.

  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 27 آذر 1403 در 15:36 , mehdipersian گفت:

این ناو در بهترین حالت کاملا کاربردی میشه و در بدترین حالت یک تجربه ی خیلی مفید برای ساخت ناو پهپادبر .

 

در هر صورت کار خیلی خوبی هست.

تست و ازمایش و کسب تجربه هم راه مرسوم خودشو داره!

ساختن ماکت رو عرشه و جزیره و باند روی خشکی و تست های لازم این راهشه نه اینکه یه پلتفرم با استاندارد تجاری را بیاری و روشو ورق کاری کنی

  • Like 1
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 27 آذر 1403 در 20:02 , Overdose گفت:

تست و ازمایش و کسب تجربه هم راه مرسوم خودشو داره!

ساختن ماکت رو عرشه و جزیره و باند روی خشکی و تست های لازم این راهشه نه اینکه یه پلتفرم با استاندارد تجاری را بیاری و روشو ورق کاری کنی

راه مرسوم خودش همین کار ایران هست.در خشکی نمیشه نقاط قوت و ضعف و توانایی های یک ناو را بررسی کرد.

 

ایران توانایی ساخت یک کشتی بزرگ را برای این کار داره فقط باید شرایط لازم برای ساخت یک ناو پهپادبر را متوجه بشود.کلا اگر موفقیت آمیز باشد طرح خیلی جذابی برای ایران خواهد بود و توانایی نیروی دریایی ایران را بسیار بالا میبرد.

  • Like 1
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 27 آذر 1403 در 22:32 , mehdipersian گفت:

راه مرسوم خودش همین کار ایران هست.در خشکی نمیشه نقاط قوت و ضعف و توانایی های یک ناو را بررسی کرد.

 

ایران توانایی ساخت یک کشتی بزرگ را برای این کار داره فقط باید شرایط لازم برای ساخت یک ناو پهپادبر را متوجه بشود.کلا اگر موفقیت آمیز باشد طرح خیلی جذابی برای ایران خواهد بود و توانایی نیروی دریایی ایران را بسیار بالا میبرد.

طرح خوبی هست... چه به عنوان ناو پهپاد بر و چه به عنوان ناو هلیکوپتر بر..... در ضمن میشه این ناو رو به عنوان یه ناو لجستیکی بزرگ برای چند تا شناور رزمی دیگه در نظر گرفت... یا حتی ناو حامل یک یا چند گروهان کماندو برای عملیات ویژه مثل مقابله با دزدان دریایی یا عملیات نجات گروگان ......این تجربه ها خودش نوعی ساخت محسوب میشه وهم برای صنایع دریایی غیرنظامی و هم صنایع دریایی نظامی مفید هستش... برای ساخت یه شناور لازم نیست که همه چیز رو از اول گردن بگیریم... خیلی سامانه ها رو می شه از این ور اون ور جمع کرد و کنار هم چید تا یه شناور رزمی درست بشه.... 

چیزی که فقط ذهن رو درگیر می کنه اینه که این ناو یا ناوهای مشابه در استراتژی کلی نیروی دریایی ارتش/سپاه چه جایگاهی براشون تعریف شده؟ اصلا ما استراتژی درست و حسابی دریایی داریم؟ قراره نیروی دریایی ما چه کاری بکنه و تا کجا ها پیش بره؟ این سوالات که جواب ش معلوم شد اون وقت هر قطعه پازل در کنار هم قرار می گیره... اگر یه استراتژی درست و درمون نداشته باشیم به قول دوستمون پول مون رو ریختیم دور

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 29 آذر 1403 در 05:59 , RezaKiani گفت:

چیزی که فقط ذهن رو درگیر می کنه اینه که این ناو یا ناوهای مشابه در استراتژی کلی نیروی دریایی ارتش/سپاه چه جایگاهی براشون تعریف شده؟ اصلا ما استراتژی درست و حسابی دریایی داریم؟ قراره نیروی دریایی ما چه کاری بکنه و تا کجا ها پیش بره؟ این سوالات که جواب ش معلوم شد اون وقت هر قطعه پازل در کنار هم قرار می گیره... اگر یه استراتژی درست و درمون نداشته باشیم به قول دوستمون پول مون رو ریختیم دور

چیزی که از حرف فرماندهان مشخص هست اینه که در دوران کرونا به علت تحریم و بحث کرونا در بندرهای خارجی به کشتی های ایران سوخترسانی و ... انجام نمیشد از طرف دیگه چندین بار در همین دریای سرخ مورد حمله ی طرف ناشناس قرار گرفتند(البته گفتند بعدا فهمیدیم اسرائیلی ها بودند) و از طرف دیگه کشتی های ارسال سلاح به یمن را توقیف میکردند.

 

به خاطر رفع این شرایط بالا هم ارتش و هم سپاه سراغ تغییر کاربری کشتی های بزرگ رفتند.ارتش مکران و کردستان و خوزستان را دنبال کرد و سپاه هم ناوهای شهیدان رودکی و مهدوی و باقری.

 

هدف این کار هم بیشتر تامین امنیت و خدمترسانی برای کشتی های ایرانی در دریای سرخ هست.ولی برای اون سفر دور دنیای ارتش هم از مکران استفاده شده و به نظر از این طرح ها راضی بودند تا الان

ویرایش شده در توسط mehdipersian
  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 29 آذر 1403 در 06:59 , mehdipersian گفت:

چیزی که از حرف فرماندهان مشخص هست اینه که در دوران کرونا به علت تحریم و بحث کرونا در بندرهای خارجی به کشتی های ایران سوخترسانی و ... انجام نمیشد از طرف دیگه چندین بار در همین دریای سرخ مورد حمله ی طرف ناشناس قرار گرفتند(البته گفتند بعدا فهمیدیم اسرائیلی ها بودند) و از طرف دیگه کشتی های ارسال سلاح به یمن را توقیف میکردند.

 

به خاطر رفع این شرایط بالا هم ارتش و هم سپاه سراغ تغییر کاربری کشتی های بزرگ رفتند.ارتش مکران و کردستان و خوزستان را دنبال کرد و سپاه هم ناوهای شهیدان رودکی و مهدوی و باقری.

 

هدف این کار هم بیشتر تامین امنیت و خدمترسانی برای کشتی های ایرانی در دریای سرخ هست.ولی برای اون سفر دور دنیای ارتش هم از مکران استفاده شده و به نظر از این طرح ها راضی بودند تا الان

سلام مجدد ... فرمایشات شما همه صحیح ... اما اینها هم در ابعاد تاکتیکی هست.... در ابعاد استراتژی این شناور کدوم قسمت پازل استراتژی کلان ما رو پوشش می ده؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 30 آذر 1403 در 05:54 , RezaKiani گفت:

سلام مجدد ... فرمایشات شما همه صحیح ... اما اینها هم در ابعاد تاکتیکی هست.... در ابعاد استراتژی این شناور کدوم قسمت پازل استراتژی کلان ما رو پوشش می ده؟

نیروی دریایی ایران باید راهبردی بشود.این جزو برنامه های نیروی دریایی هست این ۶ تا کشتی بزرگ هم اولین گام ها برای این کار هست.این کشتی ها پشتیبانی های موقت هستند.

 

بعد از این موارد باید سرغ ناوشکن های هرمز و خلیج فارس و زیردریایی های سنگین بعثت رفت و بعد ساخت ناوهای سنگین پشتیبانی و پهپادبر نو. بندرهای جاسک و کنارک هم باید توسعه یشان کامل بشود برای برنامه های اقیانوس پیمایی

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 30 آذر 1403 در 10:21 , mehdipersian گفت:

نیروی دریایی ایران باید راهبردی بشود.این جزو برنامه های نیروی دریایی هست این ۶ تا کشتی بزرگ هم اولین گام ها برای این کار هست.این کشتی ها پشتیبانی های موقت هستند.

 

بعد از این موارد باید سرغ ناوشکن های هرمز و خلیج فارس و زیردریایی های سنگین بعثت رفت و بعد ساخت ناوهای سنگین پشتیبانی و پهپادبر نو. بندرهای جاسک و کنارک هم باید توسعه یشان کامل بشود برای برنامه های اقیانوس پیمایی

سلام مجدد. من متوجه عرایض شما هستم و می دونم که از زمان تیمسار سیاری ایران برنامه ریزی کرد که نیروی دریایی ش گام به گام تبدیل به نیروی دریایی آبی بکنه... اما خود این برنامه ریزی رو باز باید در اشل بزرگتر دید. آیا بر اساس تهدیدات موجود و همچنین امکاناتی که به صورت بالقوه در کشور موجود هست لزومی داره که ما نیروی دریایی آبی داشته باشیم یا خیر؟

 

به عنوان مثال چین سالها نیروی دریایی آنچنانی نداشت و دفاع از سواحل ش رو هم بیشتر ناوگان زیرسطحی ش برعهده داشت. اما از وقتی حجم تجارتش در جهان زیادو زیادتر شد به سمت نیروی دریایی راهبری رفت تا اگر جایی تنگه ای دریایی ناامن شد بتونه امنیت خطوط کشتی رانی ش رو تأمین بکنه و الان فکر کنم بزرگترین نیروی دریایی آسیا شده باشه...

 

حالا ما (چه بر اساس محاسبات اقتصادی یا محاسبات سیاسی) واقعا نیاز داریم تا بریم سراغ یک ناوگان اقیانوس پیمای واقعی و درست حسابی یا همین که بتونیم امنیت کشتی ها رو تا باب المندب تأمین بکنیم کفایت می کنه؟

 

واضح  است که نظر شخصی شما رو دارم می پرسم و می خواهیم ببینم تحلیل خودتون چیه؟

 

اگر هم تحلیل من رو بخواهید من قویا طرفدار نیروی دریایی قدرتمند هستم که هم ناوگان سطحی و هم زیر سطحی خوب داشته باشه . یعنی اگر قدرتهای منطقه ای مثل هندوستان (که قوی ترین نیروی دریایی جنوب آسیا رو داره) هر چی داشتند ما هم باید سعی کنیم تا حد امکان و و وسعمون همون دارایی ها رو داشته باشیم.....ولی از طرفی اعتقاد دارم نباید طوری سرمایه گذاری کنیم که ساحل نزدیک رو فراموش کنیم و بجاش بریم توی سواحل ریودوژانیرو ناوگان مستقر بکنیم. یعنی اول باید در آبهای اطراف مون شناورهای مورد نیاز رو مستقر بکنیم بعد بریم سراغ اولویتهای بعدی که خوب مهمترینش همین اقیانوس هند و بعدش دریای سرخ هست.... به نظرم دورتر از دریای سرخ هم تلف کردن وقت هست و هم هزینه 

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 30 آذر 1403 در 21:17 , RezaKiani گفت:

سلام مجدد. من متوجه عرایض شما هستم و می دونم که از زمان تیمسار سیاری ایران برنامه ریزی کرد ... 

سلام

منظورتان همان امیر سیاری خودمان است ؟ 

  • Upvote 3
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 30 آذر 1403 در 21:17 , RezaKiani گفت:

واضح  است که نظر شخصی شما رو دارم می پرسم و می خواهیم ببینم تحلیل خودتون چیه؟

به نظر من که باید تمام امکانات ممکن را از لحاظ نظامی فراهم کرد و باید حداقل ۵ درصد GDP اقتصاد ایران را در این کار خرج کرد.

 

همونجور هم که خودتان گفتید اولویت همین خلیج فارس و آب های ساحلی دریای عمان و اطراف باب المندب هست ولی اقیانوس هند هم به شدت برای امنیت ایران مهم هست.روی نقشه ها دقیق مشخص نیست که اقیانوس هند چقدر بزرگه ولی این اقیانوس بسیار وسیع هست و میتواند منشا تهدید اصلی علیه ایران باشه و نیاز به کشتی های تناژ سنگین برای پوشش اقیانوس هند داریم.

 

بعد از اقیانوس هند هم هر جایی که ناوگان تجاری ایران میرود از شرق آسیا گرفته تا آمریکای جنوبی و اروپا ، ایران باید بتواند امنیت کشتی ها را تامین بکند.

ویرایش شده در توسط mehdipersian
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 1 دی 1403 در 09:28 , mehdipersian گفت:

حداقل ۵ درصد GDP اقتصاد ایران

ما درگیر پایه ای ترین نیازهای مردم هستیم 

شما میگی پنج درصد تازه اونم حداقل؟؟؟

افغانی ها هم هست

بودجه عمرانی و زیر ساخت و... هم به جهنم لابد؟

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 1 دی 1403 در 04:14 , oldmagina گفت:

منظورتان همان امیر سیاری خودمان است

بله همین ایشون.... من تا حالا فکر می کردم امیر و تیمسار یکی هستند... فرقی دارند؟

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 1 دی 1403 در 13:35 , Msebr گفت:

ما درگیر پایه ای ترین نیازهای مردم هستیم 

شما میگی پنج درصد تازه اونم حداقل؟؟؟

افغانی ها هم هست

بودجه عمرانی و زیر ساخت و... هم به جهنم لابد

بالاخره هر کسی یه عددی مد نظرش هست... دو تا عدد رو میشه حذف کرد صفر و صد... روی بقیه اعداد میشه بحث کرد.... شما نظرت چند درصد هست؟

 

ایشون هم حتما برای عدد 5 یه توجیهی داره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 1 دی 1403 در 13:35 , Msebr گفت:

ما درگیر پایه ای ترین نیازهای مردم هستیم 

شما میگی پنج درصد تازه اونم حداقل؟؟؟

افغانی ها هم هست

بودجه عمرانی و زیر ساخت و... هم به جهنم لابد؟

 

  بر 1 دی 1403 در 13:52 , RezaKiani گفت:

بالاخره هر کسی یه عددی مد نظرش هست... دو تا عدد رو میشه حذف کرد صفر و صد... روی بقیه اعداد میشه بحث کرد.... شما نظرت چند درصد هست؟

 

ایشون هم حتما برای عدد 5 یه توجیهی داره

خیلی کشورها در دنیا 5 درصد GDP را دارند خرج نیروهای نظامی میکنند در حالی که تهدید خاصی و جنگی هم ندارند.

 

وقتی جنگ شروع بشه ،همه چیز در آتش جنگ خواهد سوخت (غزه نمونه ی خوبی برایش هست) و تاوان هر چه خرج تقویت نیروهای نظامی نکردیم را اون زمان خواهیم داد.

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط 951
      مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58
      و نمونه نظامی  Sikorsky H-34  Choctaw
       
       
      قسمت اول :
       

      Sikorsky S-58C
       
      خاستگاه و توسعه
      بالگرد سیکورسکی Sikorsky S-58 / H-34  Choctaw آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی با موتور شعاعی بود و همراه با بالگردهای Sikorsky S-55 /  H-19 Chickasaw  و    Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave یکی دیگر از اسب های پرنده سیکورسکی در دهه 1950 میلادی به شمار میرفت .
       
              
         Sikorsky S-56 / CH-37 Mojave          Sikorsky S-55 / H-19 Chickasaw      
      در دوره پس از جنگ جهانی دوم ، با شروع به اصطلاح "جنگ سرد"، زیردریایی های تهاجمی و موشک انداز ، واحدهای اصلی نیروی دریایی مخوف شوروی بودند که در اقصی نقاط جهان مستقر شدند . نیروی دریایی ایالات متحده این تهدید جدی را مشاهده  و بلافاصله برای مقابله با آن اقدام کرد.
      در پایان دهه 1940میلادی ، چند مدل بالگرد در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده بودند که شامل بالگردهای :  Piasecki HRP Rescuer و Sikorsky HO4S  میشد . این ناوگان برای استفاده به عنوان بالگرد جنگی ضد زیردریایی (ASW) ، عمدتاً به دلیل بار و برد محدود آنها  نامناسب بودند . در طول آزمایش‌هایی که در جنوب فلوریدا انجام گرفت ، موتورهای این بالگردها در طول پروازهای طولانی مدت در گرما و رطوبت زیاد که برای غوطه‌وری سونار لازم بود ، بیش از حد گرم میشد . علاوه بر این، عملیات در دریا بر استقامت سازه ها ، پوشش ها و ابزار دقیق فشار وارد می کرد . با این حال، علیرغم مشکلات پیش آمده ، تجربیات به دست آمده نشان داد که بالگرد پتانسیل قابل توجهی در این نقش دارد .
       

       Piasecki HRP Rescuer
       

      Sikorsky HO4S    
       
      در ژانویه 1950میلادی ،  نیروی دریایی ایالات متحده مسابقه ای را برای تهیه یک هلیکوپتر ASW که به طور خاص برای این کار طراحی شده باشد ، برگزار کرد . در ماه ژوئن سال بعد ، با شرکت بل ، برای طراحی مدل بل – 61 ،  قراردادی منعقد شد که در ابتدا ، ساخت سه نمونه اولیه پیش‌بینی شده بود . نمونه پروتوتایپ ،  در 4 مارس سال 1953میلادی با نام Bell XHSL-1 prototype اولین پرواز خود را با خلبانان آزمایشی معروف فلوید کارلسون و جو دان در میدان هوایی آمون کارتر انجام داد .
       

      Bell XHSL-1 prototype
       
      بالگرد Bell XHSL-1  به این دلیل انتخاب شد که نیروی دریایی ایالات متحده ، بر اساس تجربه با بالگرد    Piasecki HRP  متقاعد شده بود که طراحی پشت سر هم روتورها در یک بالگرد مزایای بیشتری را ارائه می دهد .
      مجموعه ای از تاخیرها به دلیل مشکلات مختلف (در رأس آنها ارتعاشات شدید روتورها وجود داشت) بالگرد Bell XHSL-1 را تحت تأثیر قرار داد که در پایان انتظارات را ناامید کرد . به عنوان مثال سر و صدای تولید شده توسط روتورها فعالیت اپراتورهای سونار را مختل می کرد ، تا شدن تیغه ها کار دشواری بود و به دلیل اندازه بزرگ آن ، بالگرد به سختی در بالابر کشتی ها جا می شد .  دست آخر تنها 53 دستگاه ازین بالگرد تولید شد .
       

      Sikorsky S-58B N408A در حال پرواز در مقابل کارخانه سیکورسکی در استراتفورد
       
       

      بالگرد Bell XHSL-1  به طور مستقیم رقیب Sikorsky S-58 بود. این تنها هلیکوپتر شرکت بل با پیکربندی روتورهای پشت سر هم تا آنزمان است
       
      پایان قسمت اول
      .
      .
      .
      ادامه دارد . . .
       
      مترجم  : 951
      برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .
       
      فقط برای میلیتاری
                  . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.