انجمن بزرگ میلیتاری

https://www.aparat.com/v/XzH8x

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

**MR9** · شهریور 2

بسم ا...

نکته : دو بخش تحلیلی در خصوص عملکرد نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین ، براساس داده های منتشره از سوی منابع غربی تهیه و برگردان شده

=============

تطبیق تاکتیکی

بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین

نیروی هوایی / هوانیروز

بخش یکم

سوخو-35 نیروی هوایی ارتش روسیه در حال شلیک راکتهای غیرهدایت شونده ( آزاد پرتاب )

میدان تیر هوایی دوبروویچی

( نکته : برای این عکس هر اندازه تلاش شد ، متنی نوشته شود که حق مطلب را ادا کند ، موفقیتی حاصل نیامد ! )

در بیست و چهارم فوریه 2022 ، جهان شاهد حمله غافلگیرانه ارتش روسیه به اوکراین بود و نخستین تصاویر مخابره شده به دنیا ، بالگردهای روسی را نشان می داد که درارتفاع بسیار پائین ، به فرودگاه های ارتش اوکراین حمله ور شده اند ولی برخلاف تصور اولیه ، نیروی هوایی روسیه ، حضور قابل توجهی را از خود به نمایش نگذاشت ، در نتیجه این سئوال پدید آمد که نیروی هوایی روسیه ، دقیقا" کجای طراحی صورت گرفته برای حمله به اوکراین قرار داشت ؟

فرودگاه هوستومل

پرواز بالگردهای روسی و حملات جتهای نیروی هوایی اوکراین

عملیات ناوگان بمب افکن های استراتژیک نیروی هوایی روسیه

توپولف-95 ام اس

درواقع امر ، طی روزهای نخست تهاجم روسیه به اوکراین ، تقریبا هیچ تصویر مشخصی از عملیات نیروی هوایی روسیه رصد نگردید و برخلاف تصورات ، این نیروی هوایی اوکراین بود که به نسبت ، برای ایجاد تاخیر در روند پیشروی روسها ، در ارتفاع پائین وارد عمل شده بودند و درمقابل پدافند زمین پایه روسها بود که فعالیت بیشتری را از خود به نمایش می گذاشت . اما این روند چندان طول نکشید و تعداد قابل توجهی عکس و ویدئو از سرنگونی جتهای روسی و اوکراینی در فضای رسانه ای ، منتشر شد ، ولی بخش عمده ای از تلفات دوطرف ، ناشی از کاربرد گسترده سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد دوش پرتاب بود که جتهای رزمی را که در ارتفاع پائین پرواز می کردند ، به زیر می کشیدند ، اما نکته عجیب آن بود که ، نه تنها جتهای سوخو-25 های پشتیبانی نزدیک ، بلکه جنگنده های سوخو-30 ، سوخو-34 و سوخو-35 نیز در سیاهه تلفات نیروی هوایی روسیه ثبت گردید .

message-editor_1640103763715-screenshot2

به شکل کلاسیک ، نیروی هوایی روسیه ، از دوره شوروی سابق همیشه برروی یک شبکه پدافند زمین پایه قدرتمند تکیه داشت که مسئولیت دفاع از واحدهای زمینی را بر دوش می کشید ، به صورتی که هوانیروز ، وظیفه پُرکردن شکاف های موجود برفراز صحنه نبرد ، هوانوردی دوربرد و همچنین هواپیمایی جبهه ای ، بعنوان توپخانه پرنده ، وظیفه دفاع از آسمان شوروی و همچنین اجرای حملات دوربرد را برعهده داشتند . با این حال ، پس از فروپاشی شوروی ، نیروی هوایی این کشور ، سرمایه گذاری بسیار سنگینی را برای وارد کردن فناوری پیشرفته به نیروی هوایی خود ، در دستور کار قرار داد و بتدریج نسل تازه ای از جتهای رزمی مجهز به رادارهای آرایه فازی ، موشکهای دوربرد هوابه هوا ، جتهای مانورپذیرتر و درنهایت قابلیت رادارگریزی مشخص را بخدمت گرفت .

message-editor_1640117563912-bomberexerc

با ورود این فناوری های جدید ، این ایده که نیروی هوایی روسیه ، باید آموزه قدیمی خود را به روز کرده و بسمت ایفای نقش کلاسیک برتری هوایی حرکت کند ، روز به روز تقویت می شد ، تاجایی که با اضافه شدن جتهای سوخو-30 و همچنین جنگنده های سوخو-57 طرفداران چنین تفکری بیشتر شده بود . از سویی دیگر ، ناتو ، ارتش روسیه را بصورت یک دشمن بالقوه همتا درنظر داشت ،در نتیجه همچنان بر تقویت نیروی هوایی خود متمرکز بود تا با بخدمت گیری جتهای جدید و مهمات پیشرفته ، خود را برای مقابله با روسها آماده کند .

عملیات نیروی هوایی روسیه قبل از شروع عملیات تهاجمی علیه اوکراین

https://www.aparat.com/v/HWKRT

با این پیش زمینه ، اولین و مهم ترین سئوالی که نزد تحلیل گران نظامی ایجاد می شود ، این است که چگونه ممکن است نیروی هوایی روسیه ، هنوز برتری هوایی کامل را در آسمان اوکراین بدست نیاورده و برعکس ، متحمل تلفات قابل توجهی شده است ؟! اگر قرار به ارائه یک پاسخ سطحی باشد ، می توان چنین تحلیل کرد که آموزه نیروی هوایی روسیه با ناتو متفاوت بوده و برنامه ریزان نظامی روسی ، همچنان نیروی هوایی را تنها بصورت یک توپخانه پرنده تحلیل کرده و استفاده می کنند . بنابراین ، می توان نتیجه گرفت که نیروی هوایی روسیه مطابق انتظار اولیه عمل نکرده و باید دلایل احتمالی و درسهای برگرفته از آن را مورد بررسی قرار داد . ولی به اعتقاد تحلیل گران نظامی ، چند دلیل بالقوه برای عملکرد دوراز انتظار نیروی هوایی روسیه می توان متصوربود :

یکی از روندهای به نسبت عجیب در جنگ اوکراین تا اوایل سال 2023 ، آمار سقوط جتهای ضربتی سوخو-34 در عملیات نظامی محسوب می شد

انتظار این بود که نیروی هوایی روسیه از این جت ضربتی سنگین بعنوان یک حامل مناسب برای حمل و شلیک مهمات هدایت شونده دقیق

به مانند آنچه در سوریه به نسبت مشاهده شد ، استفاده کند ولی درعمل ،

فولبکهای روسی تنها مهمات سقوط آزاد را حمل و به کار می بردند که این مساله باعث بالا رفتن تعداد تلفات این هواگرد شد

1- عدم درنظر گرفتن نیروی هوایی در طراحی و برنامه ریزی رزم مشترک

ازیک نظر ، ناظران نظامی غربی معتقدند که ستاد ارتش روسیه ، تنها تصور یک عملیات زمینی سریع و گسترده را در خاک اوکراین پیش بینی نمود که درآن دفاع اوکراین فرصت واکنش پیدا نمی کرد . در نتیجه ، برنامه ریزی برای اجرای حملات هوایی ، تنها اتلاف منابع ارزشمند بوده و عنصر غافلگیری را به حداقل ممکن کاهش می دهد . علاوه براین ، با یک عملیات آفندی سریع ، کیف بسرعت سقوط کرده و بدنبال آن نیز همه اوکراین در اختیار روسها قرار خواهد گرفت و نیازی نخواهد بود تا نیروی هوایی بصورت گسترده وارد عمل شود . بنابراین ، همانطور که مشاهده شد ، تقریبا هیچ حمله هوایی گسترده ای در روزهای نخست علیه زیرساختهای هوایی و نظامی حیاتی اوکراین صورت نپذیرفت و تنها ساعاتی قبل از شروع حمله زمینی ، اجرای آتش توسط موشکهای بالستیک و کروز صورت گرفت .

راست : بالگرد هایند سرنگون شده ارتش روسیه

چپ : بالگرد کاموف-52 سرنگون شده ارتش روسیه

تحلیل گران غربی براین اعتقاد قرار دارند که مجموع دلایل مشخصی باعث شد تا نیروی هوایی و هوانیروز روسیه دست به اجرای حملات در ارتفاع پائین زده

و این روند ، آنها را درمعرض آتش دفاع هوایی کوتاهبرد ارتش اوکراین

و به شکل غیرقابل باوری در معرض آتش دفاع هوایی نیروهای خودی ( بدلیل فقدان سامانه های تشخیص خودی از دشمن و همچنین سامانه های کنترل - فرماندهی مناسب ) قرار دهد

در روزها و هفته های نخست عملیات تهاجمی ارتش روسیه در اوکراین ، به نظر می رسید که نیروی هوایی ارتش روسیه باید به شکل موثرتری علیه شبکه پدافند هوایی و نیروی هوایی کیف وارد عمل شود ولی در غافلگیری عجیب ، آن چیزی که از نیروی هوایی اوکراین باقی مانده بود ، به همراه سامانه های بدون سرنشین نظیر بیرقدار ، بدون برخورد با مانعی ، به پروازهای خود ادامه دادند و این پدافند هوایی اوکراین بود که بتدریج به روسها تلفات وارد نمود .

تصاویر ماهواره ای ستون شصت کیلومتری نظامی ارتش روسیه که بدون اسکورت ، بسوی کیف در حال حرکت بود

بیست هشتم فوریه 2022

حادثه بعدی که بازهم تعجب کارشناسان نظامی را برانگیخت ، ستون شصت کیلومتری ارتش روسیه بود که بدون وجود سامانه های دفاع هوایی زمین پایه یا اسکورت هوایی ، بسوی کیف دست به پیشروی زد تا جایی که برخی کاربران فضای مجازی به مزاح بیان می کردند که خلبانان جتهای ضربتی ای-10 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، با دیدن این ستون نظامی بدون اسکورت ، دچار تنش عصبی شده که چرا در محل حضور نداشته اند !!! این مساله نشان دهنده شکست قابل توجه برنامه ریزان نظامی ارتش روسیه در خصوص برآورده کردن بیش از حد توان نیروی هوایی برای محافظت از نیروی زمینی و دست کم گرفتن مدافعان اوکراینی بود.

806x378-russian-su-25-aircraft-shot-down

جت پشتیبانی نزدیک سوخو-25 سرنگون شده نیروی هوایی روسیه

مضاف براین ، هماهنگی میان نیروی هوایی و شبکه پدافند هوایی روسها بلحاظ تاریخی ، چندان قوی نبوده بطوریکه در جریان تهاجم روسها به گرجستان در سال 2008 ، نیروهای اوستیای جنوبی ، حداقل شش فروند جت روسی را به اشتباه سرنگون نمودند . این مساله به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، ضعف شدید در استفاده از سامانه های تشخیص دوست از دشمن ( IFF) ، کنترل- فرماندهی نامناسب و کاهش آموزش مشترک میان نیروی هوایی و پدافندهوایی نیروی زمینی است ، به همین دلیل ، نرخ شلیک به خودی در جریان عملیات آفندی در اوکراین به نسبت بالا ارزیابی می شود . این مساله در ادامه نبرد و پس از حدود یکسال از شروع درگیری ها و تقویت دفاع هوایی اوکراین ، باعث شد تا روسها از پشتیبانی هوایی موثر به نسبت محروم شوند. به گفته برخی ناظران نظامی غربی ، فقدان آموزش کافی وطراحی عملیات بصورت مشترک ، احتمالا باعث بروز یک نوع بی اعتمادی میان شاخه های مختلف ارتش روسیه شده تا جایی که ادعاهایی وجود دارد که پدافند هوایی روسیه ، خود یک تهدید جدی برای نیروی هوایی محسوب می گردد.

جنگنده سرنگون شده سوخو-35 نیروی هوایی روسیه

2- عدم وجود تطابق پذیری موثر :

همانطور که پیش از این گفته شد ، پس از اینکه طرح ریزی اصلی ارتش روسیه بر روی عملیات زمینی متمرکز گردید ، پدافند هوایی ارتش اوکراین فرصت پیدا کرد تا از شوک اولیه بیرون آمده و قابلیتهای خود را بتدریج بازسازی کند ، در نتیجه نیروی هوایی روسیه و بخصوص جتهای سوخو-25 برای اجتناب از این تهدید روبه گسترش ، مجبور شد تا تمام ماموریتهای خود را برفراز جبهه خودی با اجرای تاکتیکهای بمباران در ارتفاع پائین ( لافت بمبینگ ) انجام دهد که این به معنای رویارویی با یک تهدید جدید یعنی سامانه های دوش پرتاب ارتش اوکراین و حتی واحدهای خودی بود . بطور دقیق ، چیزی در حدود 30 روز پس از شروع عملیات روسها ، دفاع هوایی ارتش اوکراین بطور کامل هوشیار شد و جلوی حملات هوایی ارتش روسیه را سد نمود ، درواکنش به این اقدام ، ارتش روسیه اقدام به افزایش ماموریتهای پروازی تا حدود 50 درصد نمود تا جایی که پس از اولین حمله اوکراین به پایگاه دریایی ارتش روسیه در کریمه ، نیروی هوایی برشدت حملات خود افزود.

maxresdefault~31.jpg

بالگرد میل-28 ارتش روسیه که مورد اصابت آتش دفاع هوایی ارتش اوکراین قرار گرفته است

اما نکته اینجا بود که پروازهای نیروی هوایی روسیه برفراز قلمرو اوکراین ، به شکل محسوس کاهش پیدا کرده و درعوض ، عملیات ها اغلب از مبداء بلاروس ، کریمه و یا سرزمین اصلی روسیه صورت می گرفت و بصورت همزمان ، بمب افکن های استراتژیک با حمل موشکهای کروز و پرواز در ارتفاع بالا به منظور افزایش برد موشکها ، شروع به اجرای آتش علیه اهداف در خطوط مقدم ، عقبه و درنهایت علیه زیرساختهای راهبردی کیف نمودند .تصمیم ستاد نیروی هوایی روسیه برای کاهش عملیات هوایی برفراز خاک اوکراین به یکباره ، میزان تلفات این نیرو را کاهش داد ولی این نیرو همچنان مجبور بود برای پشتیبانی از نیروی زمینی ، در آسمان محورهای درگیری حضور داشته باشد درنتیجه ناوگان فراگفوت های روسی در نزدیکی قلمرو هوایی اوکراین یا برفراز خطوط مقدم ، حضور پیدا کردند ولی همچنان نرخ تلفات روسها به نسبت در حال افزایش بود . با در پیش گرفتن این روش ، گرچه نرخ تلفات در یک سطح معین ، نگه داشته شد ولی فقدان مهمات هدایت دقیق و کمبود پروازهای شبانه ، بر روند پشتیبانی از نیروی زمینی تاثیر قابل توجهی را برجای گذاشت .

پی نوشت :

1- ادامه دارد

https://www.aparat.com/v/0Zq1i

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

**MR9** · شهریور 2

تطبیق تاکتیکی

بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین

نیروی هوایی / هوانیروز

بخش دوم و پایانی

3- تجربه و آموزش ناکافی

اگر چه نیروی هوایی روسیه ، حداقل در دو دهه اخیر ، بدلیل حضور به نسبت طولانی در جنگ داخلی سوریه ، کریمه و سپس گرجستان ، تجربه به نسبت قابل قبولی را در اختیار داشت ، ولی برخلاف صحنه درگیری هوایی در اوکراین ، ماموریتهای هوابه زمین در جنگهای پیشین ، تحت تاثیر حداقلی سامانه های دفاع هوایی قرارداشت. علاوه براین ، داده های منتشر شده توسط وزارت دفاع روسیه نشان میدهد که خلبانان جنگنده نیروی هوایی این کشور ، به شکل میانگین ، سالانه تنها 100 تا 120 ساعت پرواز را ثبت می کردند و این رقم برای خدمه رسته ترابری هوایی نظامی چیزی درحدود 120 تا 140 ساعت بود . در کناراین مساله ، خلبانان بمب افکن های راهبردی ارتش روسیه نیز تنها 100 ساعت در سال پرواز داشتند که درمقایسه با استانداردهای ناتو ، رقم چندان جالب توجهی نیست .

علاوه براین ، داده های فوق الذکر تنها مربوط به کمیت ساعات پروازی خدمه روسی بوده و نشانه ای از کیفیت آموزش ها را بدست نمی دهد . درواقع ، تمرینات نیروی هوایی روسیه بلحاظ اندازه و چالش های تاکتیکی ، می بایست حوزه های مختلفی را نظیر پروازهای شبانه ، پروازهای ارتفاع پائین ، پروازدر شرایط آب و هوایی نامطلوب یا عملیات از فرودگاه های خط مقدم یا ناآماده / نیمه آماده را شامل شود ولی ظاهرا این ماموریت ها یا انجام نمی شود یا اینکه سطح کیفی پایینی را به نمایش می گذارد در حالی که هنوز داده های موثقی در خصوص ادغام این ماموریتها با عملیات نیروی زمینی در سطح تاکتیکی ، در دست نیست .

خانواده معظم غلاف های راکت انداز هدایت ناپذیر ( آزاد پرتاب ) نیروی هوایی و هوانیروز ارتش شوروی سابق / روسیه

در همین راستا ، برخی تحلیلگران نظامی بر این اعتقاد قرار دارند که عملیات نیروی هوایی روسیه در حوزه تاکتیکی ، عمدتاً بصورت آرایش های تک فروندی یا در صورتبندی های پروازی کوچک ، بدون وجود آموزش های ضروری در خصوص شیوه های رزم با سایر واحدهای ارتش ،برنامه ریزی و اجرا می شود تا جایی که گفته می شود ،روسها سناریوهای تاکتیکی بسیار محدودی را بصورت استاندارد در اختیار دارند و الزامات مربوط به طراحی عملیات هوایی پیچیده را درنظر نمی گیرند . دراین میان ، گرچه روسها تجربه کاربرد مهمات هدایت شونده را در سوریه ، در کارنامه خود ثبت کرده اند ولی آموزش های اصلی در نیروی هوایی این کشور ، تنها بر روی استفاده از مهمات سقوط آزاد و راکتهای هدایت ناپذیر استوار شده و دسترسی به مهمات هدایت شونده ، بسیار محدود به نظر می رسد . مضاف براین ، حتی اجرای حملات با راکتهای غیرهدایت شونده توسط خدمه با تجربه بدلیل وجود تهدید از سمت سامانه های خودی و دشمن ، همواره با خطرات بالایی همراه بوده و این دقت نشانه گیری را بخصوص در زمان هایی که نیروی زمینی به آتش دقیق نیاز دارد ، کاهش می دهد .

سرتیپ خلبان بازنشسته ، کانامات بوتاشف ( 63 ساله ) که جت فراگفوت وی در 24 می سال 2022 ، هدف قرار گرفت و کشته شد

برخی منابع مدعی هستند که وی بصورت نیروی قراردادی به واگنر پیوسته بود

تجهیزات نامناسب :

ارتش روسیه تا حدود ژوئن سال 2023 از واحدهای شبه نظامی واگنر در اوکراین استفاده می نمود و حضور این پیمانکاران شبه نظامی ، البته در دوران معاصر مساله چندان غیرعادی محسوب نمی شود ولی استفاده از خلبان های شبه نظامی یک حوزه بسیار استثنایی ، بویژه دریک رسته تخصصی نظیر نیروی هوایی بشمار می آید .

جنگ دراوکراین و مشکلات مربوط به هدفگیری / هدفیابی و ناوبری ، نیروی هوایی روسیه را مجبور کرد تا به شکل ابتکاری از سامانه های ناوبری ماهواره ای جی پی اس استفاده کند

این دوتصویر ، استفاده از این سامانه را در جت ضربتی سوخو-34 ( راست ) و سوخو-25 ( چپ ) بخوبی نشان می دهد

شاخه هوایی گروه واگنر ، براساس داده های موجود ، متشکل از یک گروه بسیار با تجربه است که حداقل دو نفر از خلبان های سوخو-25 خود را در جریان عملیات نظامی برفراز آسمان اوکراین ، از دست داده است ( احتمالا تا انتهای سال 2022 ) ، با این حال ، یکی از این خلبانها ، پس از ساقط شدن و بازداشت توسط ارتش اوکراین ، در جریان بازجویی ها ، به شکل ضمنی اعلام نمود که تجهیزات پیشرفته ای در اختیار نیروی هوایی قرار ندارد که نشان میدهد ، واگنر ، قدیمی ترین سوخو-25 های نیروی هوایی روسیه را خریداری نموده که علت قدیمی بودن تجهیزات را توضیح میدهد . در همین راستا ، برخی تصاویر و ویدئوها نشان میدهد که این فراگفوت ها ، بصورت کاملا ابتکاری به سامانه های جی پی اس ، مجهز شده اند . در کنار این مساله ، پس ازشروع جنگ ، چند کارزار تبلیغاتی از سوی واگنر برای تهیه تجهیزات پروازی نظیر پوتین های پرواز ، لباس پرواز زمستانی ، سامانه های مخابراتی پیشرفته ، تلفن های ماهواره ای ، دوربین های دوچشمی و حتی بدون سرنشین های تجاری برگزار شده که گرچه نشانگر کمبود در نیروی هوایی روسیه نیست ولی محدودیت مهمات هدایت شونده ، سامانه های ناوبری یکپارچه شده با جتهای رزمی ، به نسبت ، وضعیت فعلی نیروی هوایی روسیه را به نمایش می گذارد .

عملیات جتهای سوخو-25 نیروی هوایی روسیه در اوکراین

مهمات شدید الانفجار ترکش شونده سقوط آزاد OFAB-250-270 نیروی هوایی روسیه که یکی از چند نمونه مهمات آهنی سقوط آزاد روسی پرکاربرد در جنگ اوکراین بشمار می آید

4- تاکتیک ها و مهمات مورد استفاده :

نیروی هوایی ارتش روسیه (VKS) با وجود استقرار واحدهای دفاع هوایی در سرتاسر محورهای درگیری بصورت متراکم ، هیچ تمایلی برای وارد کردن فشار بیشتر به حریم هوایی اوکراین ندارد . با این حال ، این نیرو همچنان به حملات خود ادامه میدهد ولی ماه هاست که بخش اصلی این حملات تنها به شلیک موشک های کروز هواپایه اختصاص یافته است .

مهمات و غلاف راکت انداز 80 م.م اس-8

بدین سان ، فرماندهی نیروی هوایی این کشور ، به جای بدست گرفتن برتری هوایی بر فراز محورهای درگیری ، بخش عمده ای از تلاش خود را برای شناسایی اهداف در عمق دفاع ارتش اوکراین و انهدام آنها با آتش موشکهای کروز هواپایه خود ، متمرکز نموده است و در همین راستا ، ناوگان بمب افکن های استراتژیک توپولف-95 نیروی هوایی روسیه که ستون فقرات نیروی هوایی راهبردی ارتش این کشور را تشکیل می دهد ، برای اجرای راهبرد مسکو ، بکار گرفته می شوند . در این میان ، با وجود اینکه بخش قابل ملاحضه ای از این بمب افکن ها ، وارد عملیات شده اند ولی تعداد محدودی از این هواگردها مبادرت به حمل و شلیک موشکهای کروز می کنند که البته با واکنش شبکه دفاع هوایی اوکراین مواجه می شود .

5~82.jpg Unexploded_FAB-500_bomb_dropped_by_Russi

مهمات سقوط آزاد آهنی 500 کیلوگرمی FAB-500

این مهمات حدود 64 ساله ، به گفته مقامات اطلاعاتی اوکراینی

در مقادیر بسیار قابل توجه توسط شوروی سابق ، تولید و در انبارهای مهمات نیروی هوایی روسیه ذخیره شده است

در سطح تاکتیکی ، اسکادران های جنگنده سوخو-35 نیروی هوایی روسیه ، جنگ افزار اصلی روسها برای اجرای حملات تاکتیکی در عمق صحنه نبرد بشمار می آیند که البته با قابلیت حمل مهمات هدایت دقیق با برد حدود 70 کیلومتر ، دقت به نسبت پائینی را به نمایش می گذارند . در همین رابطه ، افسران نیروی هوایی اوکراین براین اعتقاد قراردارند که نیروی هوایی ارتش روسیه ، ذخایر بسیار بزرگی از مهمات FAB-500 را در اختیار دارد و از ابتدای سال 2023 به شکل نظام مند در حال تولید کیت های هدایت دقیق سُرشی برای تبدیل کردن این مهمات قدیمی به نمونه های هدایت شونده است که میتواند یک ابزار قابل توجه برای جتهای روسی باشد.با این وصف ، پیش بینی هایی وجود دارد که درآن برخی معتقدند ، با توجه به بهبود مستمر قابلیتهای رزم هوابه زمین ارتش روسیه ، ممکن است پس ازطی یک بازه زمانی مشخص ، نیروی هوایی ارتش این کشور بتواند اهداف مد نظر خود را در عمق بیشتر و با دقت بهتری هدف قرار دهد . کارشناسان اطلاعاتی اوکراینی با ایجاد یک جدول زمانی با محوریت استفاده روسها از مهمات هدایت دقیق متوجه شدند که این نیرو در حال حاضر به تدریج درحال کسب توانایی های بیشتر برای انهدام اهداف با دقت افزون تر است و این روند ممکن است باز ادامه داشته باشد.

https://www.aparat.com/v/06d1y

با این وصف ، دومین مهمات پرکاربرد نیروی هوایی و هوانیروز ارتش روسیه ، غلاف های راکت انداز مسلح به راکت های هدایت ناپذیر اس-8 است که اطلاعات اوکراین معتقد است روسها ذخایر قابل توجهی از آن را در اختیار دارند ولی بدلیل کاربرد گسترده ، تولید آن را با سرعت بیشتری در پیش گرفته اند . این راکتها توسط جتهای سوخو-25 ، بالگردهای میل-28 ، کاموف-52 و همچنین میل-25 هایند به شکل قوسی برعلیه اهدافی در حداکثر برد این راکت مورد استفاده قرار می گیرند .

برد بلندترین گونه تولید شده از راکتهای هدایت ناپذیر اس-8 ، نسخه S-8OFP1 محسوب می شود که حدود 6000 متر برد دارد

این شیوه پیش از این دیده نشده بود ولی واحدهای هوایی روسی ظاهرا برای اجتناب از برخورد مستقیم با سامانه های دفاع هوایی کوتاهبرد خودکششی و همچنین سامانه های دوش پرتاب که پیاده نظام به آن مسلح است ، از این تاکتیک بهره می برند ولی با توجه به اینکه نیروی هوایی اوکراین نیز از این روش استفاده مینماید ، هنوز کارآمدی آن مشخص نشده است ، هر چند برخی معتقدند که وقتی جتهای فراگفوت یا بالگردهای روسی / اوکراینی ، ازاین جنگ افزاربصورت شلیک های انبوه ( حداقل برای طرف روسی ، در زمان استفاده از نسخه S-8OFP1 بابرد بیشتر از 6000 متر ) در یک محدوده 12 کیلومتری در دوطرف خطوط درگیری استفاده می کنند ، به نظربرای انهدام مواضع مستحکم شده طرف مقابل ، مفید هستند .

دیاگرام فوق ، تاکتیک های بمباران استاندارد اسکادران های اف-4 فانتوم-2 نیروی هوایی عبری را که درسال 1973 مورد استفاده قرار می گرفت ، به نمایش گذاشته است

شکل سمت چپ ، تاکتیک لافت/تاس بمبینگ را نشان می دهد که درآن خلبان براساس دستورالعمل های استاندارد شده ، وظیفه داشت تا با سرعت حدود 600 نات ( 1.1 ماخ ) بین ارتفاع 100 تا 200 فوت ( 31 تا 61 متر ) و با زاویه ای حدود 45 درجه بسمت هدف حرکت کرده و سپس در زمان مناسب ، مهمات خود را رها نموده و بسرعت خود را به ارتفاع حدود 2000 فوت ( 607 متری ) برساند که گفته می شود در این حال ، سرعت هواپیما به شدت کاهش پیدا خواهد کرد

شکل سمت راست نیز شیوه حمله به پایگاه های هوایی مصر و سوریه را به نمایش گذاشته که درآن جتهای مهاجم در ارتفاع پائین بسوی هدف حرکت کرده و با رسیدن به یک فاصله مشخص ، ناگهان اوج گرفته و سپس با زاویه حدود 180 درجه بسوی هدف گردش می کنند و بعد با استفاده از تاکتیک لافت/تاس بمبینگ ، مهمات خود را رها می کنند . گفته می شود در این روش ، بدلیل گردش شدید جنگنده در محور عمودی ، موشکهای سام-2 و سام-3 مصری امکان رهگیری و دنبال کردن جتهای عبری را نداشتند

جالب اینجاست که اوکراین ، اولین آوردگاهی است که درآن نیروی هوایی روسیه ، برای اجرای حملات هوا به زمین از شیوه لافت بمبینگ (Loft bombing) که درآن هواگرد در ارتفاع پایین وارد محدوده هدف شده و در یک نقطه مشخص با یک اوجگیری مختصر ، اقدام به رها کردن مهمات محمول خود می کند ، استفاده کرده است . به همین دلیل برخی از افسران اطلاعاتی اوکراینی معتقدند که حرکت روسها به سوی اجرای لافت بمبینگ ، از روی اجبار و بدلیل کمبود آتش پشتیبانی توپخانه صورت گرفته و این تاکتیک برای افزایش میزان تهدید علیه پیاده نظام اوکراینی انجام می گیرد .

در کنار اجرای حملات هوابه زمین ، مشخص ترین ماموریت محوله به نیروی هوایی روسیه ، پشتیبانی و تقویت عملیات جنگ الکترونیک نیروی زمینی است ، به همین دلیل گمان می رود که حداقل هشت فروند بالگرد میل-17 مجهز به سامانه های جنگ الکترونیک ، در جنوب اوکراین به شکل فعال ، حضور دارند و از این ناوگان برای حمله با سامانه های کنترل- فرماندهی ارتش اوکراین بهره برداری می شود و با توجه به ارتفاع پروازی این بالگرد ها ، تاثیرگذاری بر روی سامانه های اوکراینی ، در عمق بسیار بیشتری قابل انجام خواهد بود .

نتیجه گیری :

نیروی هوایی ارتش های عضو ناتو ، هم در آموزه ها و هم در تمرینات /جنگ ، نقش و ماموریت اصلی را برعهده دارد ، در زمان طراحی هر عملیات نظامی ، شاخه هوایی ، به شکل مداوم ، وظیفه برنامه ریزی ، اجرای ماموریتهای مختلف شامل عملیات هوایی مقدماتی ، کسب برتری هوایی و درنهایت اعمال و حفظ برتری هوایی ، پشتیبانی نزدیک هوایی و سایر موارد را بردوش داشته و کارزار هوایی ، موفقیت را در هر عملیاتی به نسبت تضمین می نماید ، چرا که نیروی زمینی با این فرض که آسمان در اختیار نیروهای خودی است ، با آسودگی بیشتر ، دست به عمل می زند .

با این حال ، نیروی هوایی روسیه با وجود مشاهده مزیتهای کاربرد نیروی هوایی از عملیات طوفان صحرا به این سو ، هنوز از تاکتیک های کلاسیک خود استفاده کرده و بدلیل محافظه کاری شدید ، به سختی ، تن به تغییر میدهد . این می تواند به نوعی ، توجیهی برای حضور غیرطبیعی نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین باشد ولی با پیشرفت و گسترش درگیری ، این روند به نسبت تغییر نمود .

از سویی دیگر ، دلایل عدم تمایل نیروی هوایی روسیه برای دست زدن به عملیات بزرگ ترکیبی هوایی با مشارکت تعداد زیادی از هواگردهای رزمی را می توان در یک طیف متنوع مورد بررسی قرار داد . در واقع امر ، نیروی هوایی روسیه ، بدلیل ترس از متحمل شدن تلفات بالا ، آموزش ناکافی خدمه ، برنامه ریزی ضعیف و عدم توانایی در هماهنگ کردن دوسطح راهبردی و تاکتیکی ، به شکل موثرتری در عملیات نظامی مشارکت ندارد . طراحان نظامی روسی ، احتمالا همچنان نیروی هوایی را بصورت یک سامانه توپخانه ای پرنده تصور می کنند که باید مکمل سامانه های توپخانه ای نیروی زمینی باشد و در عین حال ، بیشتر بر روی استفاده از سامانه های دفاع هوایی زمین پایه متمرکز هستند که این روند ، یک نتیجه واضح را بدست می دهد ، بدون برتری هوایی ، واحدهای زمینی ، کاملا آسیب پذیر خواهند شد .

بدین ترتیب ، نیروی هوایی روسیه ، با وجود ناتوانی واضح در ایجاد برتری هوایی برفراز صحنه نبرد در اوکراین ( تا سپتامبر 2023 ) ، درس های ارزشمندی را برای آموختن ، کسب نمود ، بدین معنی که هم روسها و هم ناتو ، باید همچنان برنامه بازسازی و نوسازی ناوگان را ادامه داده ، آن را به تسلیحات بهتر ، مسلح نمود ، آموزه ها را کامل کرد و آمادگی رزمی آن را همچنان حفظ نمود .

سامانه های رزمی تسلیحاتی هدایت شونده و غیرهدایت شونده نیروی هوایی روسیه

https://www.aparat.com/v/Ieb0Z

علیرغم همه این موارد ، نیروی هوایی روسیه ، همچنان یک معمای نامکشوف در صحنه جنگ اوکراین محسوب می شود . از یکسو ، ناوگان نیروی هوایی و هوانیروز ارتش روسیه ، قدرت آتش بسیار بالایی را در اختیار دارد که حجم بالایی از مهمات ، در پشتیبانی آن است ولی از سویی دیگر ، ازفوریه 2022 حضور بسیار محدودی را به ثبت رسانده است . در همین ارتباط برخی افسران اطلاعاتی اوکراین معتقدند که اگر روسها با پذیرش تلفات بالا ، تمام توان آتش خود را وارد صحنه کنند ، کیف با یک چالش بزرگ روبرو می شود و امکان بروز خسارتهای غیرقابل جبران وجود خواهد داشت ، در نتیجه ، تا زمانی که این تهدید پنهان وجود داشته باشد ، این امر بر تصمیم گیری نظامیان اوکراینی تاثیر خواهد گذاشت ، چراکه پیشروی واحدهای زمینی ارتش اوکراین به معنای خارج شدن از پوشش چتر دفاع هوایی برد بلند خواهد بود و این به معنای یک چالش که به سختی میتوان برآن غلبه نمود ، بحساب می آید .

بدین ترتیب ، نبرد اصلی در هوا میان طرفین ، در ارتفاع متوسط ، یعنی ارتفاعی که سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب ، درآن کارایی چندانی ندارند ، رخ خواهد داد. این بدان معناست که هر طرفی که بتواند این ارتفاع را در اختیار خود بگیرد ، نخست می تواند اهداف مورد نظر خود را براحتی شناسایی کرده و در برد بیشتر و دقت بالاتری آنها را مورد اصابت قرار دهد . اگر این فرض مبناء قرار گیرد ، در حال حاضر ، روسها چندان تمایلی برای ورود به یک درگیری تمام عیار دراین ارتفاع ندارد ولی اگر به هردلیلی ، نیروی هوایی روسیه بتواند دست برتر را در این حوزه بدست آورد ، این به معنای آزادی عمل بیشتر نیروی زمینی خواهد بود .

پی نوشت :

1- ادامه دارد

نیروی هوایی / هوانیروز - بخش یکم

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

**MR9** · مهر 2

تطبیق تاکتیکی

بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین

فرماندهی و کنترل

هنرعملیاتی ، بعنوان بخشی از آنچه که بصورت فرماندهی و کنترل در سازمان های نظامی نمود پیدا کرده است ، یک مسیر ارتباطی میان اقدامات تاکتیکی و اهداف راهبردی بشمار می آید که شامل فرآیند پیچیده نظام مند برای پایش صحنه عملیات نظامی است . با شروع عصر صنعتی ( موج دوم جنگ ) و ظهور ارتش های بزرگ که بخش عمده ای ازسازمان رزم آنها را عناصر وظیفه / داوطلب تشکیل می داد ، نیاز به پیوند دادن اقدامات تاکتیکی به اهداف راهبردی طراحی شده برای یک عملیات نظامی بیشتر مورد توجه قرار گرفت . این روند در روسیه در سالهای پس از جنگ نخست جهانی ( 1920 ) آغاز شد و پس از سالها توسعه ، امروز با مفهوم جدیدی که فرماندهی و کنترل بازتابی نامیده می شود ، مورد شناسائی قرار می گیرد .

با توجه به این مساله ، هنرعملیاتی در ارتش شوروی / روسیه ، در دهه بیست میلادی به رهبری الکساندر سوچین آغاز گردید . وی پس از مطالعات و بررسی های مستمر بدین نتیجه رسید که هنر عملیاتی که پایه و اساس آن را مفهوم کنترل و فرماندهی تشکیل می دهد باید میان تاکتیک و استراتژی پیوندی برقرار نماید بطوریکه فرماندهان بتوانند موفقیت های تاکتیکی خود را در صحنه نبرد ، به گونه ای بصورت هم پوشان درآورند که بتوان اهداف راهبردی را با علم به وجود محدودیتهای عملیاتی ، محقق نمود . درواقع ، به اعتقاد طراحان روسی در این دهه ، نیل به یک هدف راهبردی ( فرسایش سازمان رزمی دشمن ) را می توان با دست زدن به یک سری درگیری های تاکتیکی متوالی ، محقق نمود .

الکساندر سوچین

بدین سان در تعریف سوچین ، اجرای یک عملیات نظامی ، در ماهیت اصلی خود ، یک راهبرد برای دستیابی به هدف نهایی یعنی فرسایش دشمن محسوب نمی شود ، بلکه تنها یک مرحله مشخص است که درآن نیروی خودی با ابزارهای موجود ، برای محروم کردن دشمن از قابلیتهای دفاعی اش بکار برده می شود .

میخائیل توخاچفسکی

پس از سوچین ، این توخاچفسکی بود که هنر عملیاتی ارتش شوروی را توسعه دارد و مفهوم مکانیزاسیون را در ارتش و همچنین نظامی کردن اقتصاد شوروی ، مفهوم نبرد درعمق و تبدیل نظریه عملیات درعمق به یک راهبرد کلان برای انهدام دشمن در عمق دفاعی اش را مطرح نمود . وی در سال 1926 ، ایده خود را در خصوص بازسازی تعریف از مفهوم جنگ و همچنین وارد یک سطح جدید به صحنه درگیری ( سطح عملیات ) چنین شرح داد :

" تاکتیک های مدرن ، در درجه نخست ، با سازماندهی صحنه نبرد با فرض وجود هماهنگی میان شاخه های مختلف ارتش ( فرماندهی و کنترل ) قابل شناسایی است .درواقع ، راهبرد نظامی مدرن ، به نوعی بازتعریف مفهوم قدیمی "تاکتیک بخشی از صحنه عملیات نظامی " است را دربرمی گیرد . با این وصف ، در تعریف توخاچفسکی ، راهبرد ، نه تنها باید برای میدان نبرد ، بلکه باید برای روند غیرقابل پیش بینی جریان نبرد نیز از خود انعطاف نشان دهد و درواقع بر روی آن تاثیر گذارد . سطح عملیات در تعریف مدرن خود ، شامل تمرکز نیروی مورد نیاز برای وارد کردن ضربه یا ضربات مستمر و بی وقفه علیه دشمن در عمق دفاعی اش است . به اعتقاد توخاچفسکی ، فناوری مدرن ، به گونه ای توسعه پیدا نموده که دیگر نمی توان نیروی انسانی دشمن را با یک ضربه و در یک نبرد یک روزه از میان برد ( البته این ایده پس از ظهور تسلیحات هسته ای ، اثر خود را تا حدودی از دست داد .م ) بله صحنه نبرد در عملیات مدرن ، مجموعه ای از نبردهاست که نه تنها در امتداد جبهه ، بلکه در عمق دفاع دشمن نیز جریان خواهد یافت و این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که یا سازمان دشمن از میان رفته یا واحدهای خودی از ادامه عملیات آفندی خسته شوند . ازاین نظر ، تاکتیک های مدرن به نوعی نسخه ای در مقیاس گسترده ترو البته توسعه یافته تراز تاکتیک های دوره ناپلئون محسوب می شوند . بدین ترتیب ، ساختار کنترل – فرماندهی در سطح راهبردی ، به تنهایی نمی تواند نبرد یا مجموعه از نبردها را اداره کند"

مولفه های جنگ جدید ارتش روسیه

اگر این تحلیل از توخاچفسکی ، مبنای تحلیل قرار گیرد ، میتوان چنین برداشت نمود که الزامات سطح عملیاتی جنگ به منظور ایجاد ارتباط میان تاکتیک و راهبرد در سرتاسر میدان نبرد و عمق آن مورد توجه وی قرار گرفته بود . علاوه براین ، توخاچفسکی مولفه های عمق دادن به میدان نبرد ، تداوم ، هم افزایی و یکپارچگی سازمان رزم خودی را بعنوان مولفه های بنیادین صحنه های جنگ مدرن فرض کرده بود و معتقد بود که برای فلج کردن ساختار دفاعی دشمن ، باید از شوک عملیاتی بصورت نظام مند استفاده نمود ، بطوریکه این فلج حرکتی بطور همزمان در عمق و پهنای آرایش نظامی دشمن قابل مشاهده باشد . این شوک و بدنبال آن فلج حرکتی ، ساختار و اجزای رزمی دشمن را از کارانداخته و فرصت نابودی آن را در اختیار نیروهای خودی قرار می دهد و این در یک معنا ، بصورت تحقق هدف راهبردی ، قابل تبیین است .

مارشال اتحاد شوروی ، ایسرسون

وی ، به تقریب از معماران و پایه گذاران هُنر عملیاتی در اتحاد شوروی محسوب میشود

پس از توخاچفسکی نیز ، این ایسرسون بود که مفهوم فوق الذکر را بصورت نظری ، توسعه داد و الگوهایی را فراهم آورد که درآن سازمان رزم خودی با اجرای آنچه که " همزمانی عملیاتی " و " ضربه عمیق به عمق دشمن " نامیده می شد ، به هدف راهبردی خود دست پیدا مینمود .

چرخه تصمیم گیری رزمی در شبکه کنترل- فرماندهی ارتش روسیه

با این حال ، راهبرد فعلی ارتش روسیه را می توان با دوجنبه حیاتی شامل " گونه های جدید جنگ " و " کنترل بازتابی " مورد شناسایی قرار داد . ارتش روسیه برای بدست آوردن مزیت های رزمی نامتقارن در برابر مزیت های حریف دراستفاده از فناوری پیشرفته ، درصدد هستند تا نوع جدیدی از جنگ را تعریف و اجرا کنند که شامل 90-80 درصد عملیات رسانه ای و حدود 20-10 درصد خشونت فیزیکی است . با این حال ، مفهوم نبرد درعمق ، همچنان در سرتاسر این شیوه جدید طنین انداز بوده و گسترش درگیری را با استفاده از روش های ترکیبی در چند حوزه به منظور کسب مزیتهای جدید مورد تعریف قرار می دهد .

گردش اطلاعات در ساختار کنترل-فرماندهی ارتش روسیه

دومین مولفه نظری در حوزه کنترل -فرماندهی ارتش روسیه را می تواند با مفهوم " پایش بازتابی " مورد بررسی قرار داد . پایش بازتابی ، در تعریف ارتش روسیه ، ابزاری است برای مداخله و دستکاری در چرخه تصمیم گیری حریف که درآن ، تصمیم گیر انسانی و همچنین فرآیندهای تصمیم گیری انسانی هدف قرار داده می شود . علاوه براین ، پایش بازتابی می تواند بواسطه کاربرد سامانه های خودکار و معماری فرماندهی دیجیتال اعمال شود . براساس داده های منتشر شده از سوی روسها ، پایش بازتابی ، ابزاری است که برای انتقال اطلاعات به حریف یا رقیب تا وی را برای تصمیم گیری بصورت داوطلبانه براساس طرحی که پیش از این توسط آغازگر ، انتخاب شده ، متمایل کند . به گفته منابع روسی ، یکی از اهداف بسیار مهم در استفاده از ابزار پایش بازتابی ، کاهش موقت سرعت تصمیم گیری سطح عملیاتی دشمن است .

ساختار فرماندهی و کنترل در ارتش روسیه

درواقع ، تنظیم سرعت تصمیم گیری عملیاتی دشمن ، پنجره هایی را برای بهره برداری ارتش روسیه فراهم می کند که این پنجره ها ، شیوه یا تاکتیک واحدهای ارتش روسیه را در سطح عملیاتی یا رویکرد کلی در زمان طراحی سطح عملیات ، معین خواهد کرد . علاوه براین ، ابزارهای پایش بازتابی ، به نوعی بر شیوه استفاده دشمن از فناوری نیز تاثیرگذار خواهد بود . ارتش روسیه با دستکاری سامانه های شناسایی ، ماهواره ها و سایر سامانه هایی که توسط دشمن استفاده می شود برای شکل دهی به درک دشمن از صحنه نبرد ، جهت دهی ساختگی به حملات و درنهایت دستکاری بخشی از معماری سامانه کنترل- فرماندهی او در سطح عملیات استفاده می نماید بطوریکه فرآیند تصمیم گیری و سرعت عملیات دشمن بصورت موقت فلج شود .

سامانه های کنترل -فرماندهی رقومی نیروی هوا-فضای ارتش روسیه

بدین ترتیب ، پایش بازتابی ، به نوعی یک چهارچوب فرماندهی و کنترل دومسیره را برای ارتش روسیه بوجود می آورد که از یکسو متناظر با قابلیتهای دشمن بوده و از سویی دیگر ، با داده های بدست آمده از مسیر نخست ، شیوه کنترل-فرماندهی بر واحدهای خودی را بهینه می نماید . .

جنگ اوکراین و فرماندهی -کنترل ارتش روسیه در عمل :

میدان نبرد ، بویژه با ظهور فناوری های جدید ، بیش از گذشته دچار پیچیدگی شده و میزان سرعت در بروز تغییرات آنچنان بالاست که فرصت اندکی برای تولید داده و انتشار آن به منظور استفاده در طرح های رزمی در اختیار فرماندهان و ستادهای آنان قرار دارد . به همین دلیل برخی تحلیلگران معتقدند که ستادها که وظیفه فرماندهی و کنترل نیروها را در صحنه رزم برعهده دارند ، باید به جای برنامه ریزی خطی ، از الگوهای برنامه ریزی موازی برای مدیریت صحنه نبرد استفاده کنند . این مساله باعث می شود تا فرماندهان در رده تاکتیکی ، به جای مدیریت متمرکز صحنه نبرد ، تحت نظارت متمرکز قرار گیرند تا ابتکار عمل بیشتری را در اختیارداشته و در عین حال دچار غافلگیری نشوند .

عناصر رزمی گردان های اسپارتا ارتش روسیه در حال استفاده از سامانه های مخابراتی /پایش صحنه نبرد

در حوزه فرماندهی و کنترل ، میان ستادهای ارتش های غربی و ارتش روسیه ، تفاوتهایی قابل مشاهده است ، بدین معنا که در ستاد ارتش های غربی ، فرآیند تصمیم گیری ، فرمانده محور بوده و افسران ستاد تحت نظرفرماندهی ستاد دست به عمل می زنند . این روند در ارتش روسیه نیز به صورت مشابهی در جریان دارد ولی نقش فرمانده ستاد (قرارگاه ) بصورت متفاوتی تعریف شده است . در ارتش روسیه ، فرماندهان بیشتر درگیر صدور دستورات هستند و به جای اینکه افسران ستاد ، ترتیب اجرای یک ماموریت را مشخص کنند ، فرمانده آن را پیگیری می نماید . فرماندهان روسی موظف هستند به ستاد خود دستور دهند که کدام یگان دشمن ، در چه محوری و با استفاده از چه سامانه هایی باید نابود شوند . درمقابل ، افسران ستادی روسی ، برخلاف همتایان غربی خود ، کمتر وارد حوزه برنامه ریزی عملیاتی می شوند و بیشتر در پی محقق کردن دستورات فرماندهی هستند .

سامانه پایش خودکار Andromeda-D ارتش روسیه

بنابراین ، فرآیند کنترل-فرماندهی در ارتش روسیه ، از فرمانده قرارگاه شروع شده و توسط وی ادامه پیدا می کند و چون این فرماندهان ، تاکتیک های از پیش طراحی شده استاندارد و از قبل تمرین شده را استفاده می کنند ، فرآیند تصمیم گیری و اجرا سرعت بیشتری را بخود می بیند . درواقع ، کنترل- فرماندهی در شیوه روسی ، چندان انعطاف پذیر به نظر نمی رسد ولی سرعت اخذ و اجرا به مراتب از شیوه غربی بیشتر است ( قربانی کردن انعطاف پذیری تاکتیکی دربرابر سرعت اجرا )

بر 7 بهمن 1401 در 02:27 , MR9 گفت:

جنگ خاکریزی به سبک قرن بیستم را فراموش کنید ...

حتی در یک جنگ فرسیاشی مثل وضعیت امروز در اوکراین ( ژانویه 2023 ) محط جنگ بالذات یک محیط سیال و پرتحرک هست

به همین دلیل فرمانده میدان نمی بایست به گونه ای عمل نماید که روند وقایع از سرعت تصمیم گیری وی ، سریع تر حرکت کند

کلید معکوس کردن این مساله ، مفهوم پراهمیت "اطلاعات" است که از می تواند از منابع مختلف فراهم شود

مجموعه شش عکس از یک مرکز کنترل- فرماندهی ارتش روسیه در یک محور نامشخص در جنگ اوکراین

این مرکز وظیفه رصد واحدهای اوکراینی را در خطوط تماس با استفاده از داده های بدست آمده توسط پهپادها را برعهده دارد

با شروع جنگ در فوریه 2022 ، نقش ساختارهای کنترل -فرماندهی روسیه بدلیل از هم پاشیدگی ارتش اوکراین و غافلگیری قابل توجهی که کیف بدان دچار شده بود ، چندان زمینه بروز و ظهور پیدا ننمود ولی پس از گذشت حدود 30 روز از شروع درگیری ها و کاهش اثر شوک بر سازمان رزم ارتش اوکراین ، بتدریج صحنه درگیری به زورآزمایی میان قرارگاه های تاکتیکی دوطرف تبدیل گردید . این روند تا پائیز سال 2022 ادامه پیدا نمود ولی از ژوئیه 2022 حملات دقیق موشکی ارتش اوکراین باعث شد تا ارتش روسیه مجبور شود تمامی قرارگاه های فرماندهی خود را چیزی در حدود 120 کیلومتر از خط مقدم دور کند . این مساله باعث شد تا ارتش روسیه بتدریج دچار چالش های تاکتیکی قابل توجهی گردد ولی با گذشت زمان و ورود سامانه های جنگ الکترونیک و افزایش تراکم آنها در صحنه نبرد و کاهش تاثیر سامانه های موشکی اوکراین ، ارتش روسیه با پراکنده کردن این قرارگاه ها و تبدیل مخابرات بی سیم به سامانه های ارتباطی باسیم که این قرارگاه ها را به خطوط مقدم متصل می کند ، شرایط تاحدودی بهبود داد . به گفته منبع اطلاعاتی ارتش اوکراین ، ارتش روسیه از اواخر سال 2022 ، شبکه کنترل-فرماندهی خود را در محورهای مختلف درگیری بسرعت گسترش داد بصورتی که با استفاده از شبکه مخابراتی غیرنظامی زمینی ، اکنون قرارگاه های فرماندهی تاکتیکی ارتش تا 20 کیلومتری خطوط مقدم جلو آورده شده ولی بخوبی محافظت شده هستند و غالبا" بصورت سازه های بتونی زیرزمینی ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند .

نمونه ای از سامانه های مخابراتی باسیم ، با قابلیت رمزگذاری ارتش روسیه

با این حال ، داده های موجود نشان میدهد که میزان پراکنش این قرارگاه ها ، ارتباط نزدیکی با میزان تراکم سامانه های دفاع هوایی ، جنگ الکترونیک و همچنین سامانه های مخابراتی متحرک دارد بطوریکه پس از انتخاب موقعیت استقرار قرارگاه ، تنها 24 طول می کشد تا خطوط ارتباطی زمینی از این محل تا محورهای درگیری نصب گردد . اما چالش اصلی ارتش روسیه در حال حاضر ، مخابرات نظامی از گردان به پائین بوده که به جای کاربرد سامانه های رقومی ، از سامانه های مخابراتی قدیمی که امکان رمزگذاری مکالمه درآن وجود ندارد ، استفاده می شود .

14~0.png 12~2.png 11~2.png

13~2.png 10~64.jpg

7~3.png 1~15.png

2~13.png 3~9.png 4~11.png 5~7.png

سامانه مخابرات تاکتیکی Azart یا R-187 ارتش روسیه

شامل ظاهر بیرونی ، اجزاء ، نمونه بدن افزار و سرافزار برای واحدهای پیاده و درنهایت مشخصات و کارایی

خط تولید سامانه مخابراتی تاکتیکی R-187 /Azart ارتش روسیه

https://www.aparat.com/v/cFsJn

به همین دلیل برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که این مساله در کنار محدود بودن سامانه های مخابراتی جدید ، به آموزش محدود نیروهای روسی نیز مرتبط می شود در حالی که دیده شده برخی واحدها ، به شیوه های استاندارد مکالمه نیز پایدار نبوده و معمولا بصورت "کشف" ( یعنی مکالمه بدون استفاده از جداول رمز .م ) با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند ولی گفته می شود تنها استثناء ، یگان های شناسایی و توپخانه هستند که از سامانه های جدیدی نظیر Azart و Strelets بصورت حرفه ای بهره می برند.

بر 27 تیر 1402 در 19:56 , MR9 گفت:

سامانه Strelets

سامانه Strelets محسوب می شود که به عناصر توپخانه اجازه میدهد تا داده های بدست آمده از حسگرهای زمین پایه را دریافت کرده و برای دقیق کردن آتشبار خود از آن استفاده کنند . با این حال درابتدای نبرد ، تنها یگانهای محدودی از ارتش روسیه به این سامانه مجهز بوده و یا حتی واحدهای مجهز به آن نیز چندان استفاده ای از آن نمی کردند.

با این حال ، گرچه این سامانه بسیار جمع و جور بوده ولی بدلیل فقدان آموزش مورد نیاز برای استفاده از آن در میان واحدهای روسی ، هنوز بطور گسترده بکار گرفته نشده است ولی واحدهای رزمی تخصصی نظیر عناصر هوابرد و حتی واگنر از آن بهره می برند . یگانهای مجهز به این سامانه ، با مستقر شدن در نزدیکی مواضع ارتش اوکراین ، میتوانند بخوبی آتش توپخانه را تصحیح کرده و مهم تراز آن ، دقت آتش را بالا برده و همزمان موجب صرفه جویی در مصرف مهمات شوند .

درخصوص همکاری بین یگانی ( افقی .م ) ارتش روسیه همچنان با چالش هایی مواجهه است ولی تلاش های بیشتری برای هماهنگی بین قرارگاهی صورت می گیرد . علاوه براین ، لایه بندی آتش میان سامانه های تحت کنترل در رده ارتش ، تیپ ، گردان بخوبی قابل مشاهده بوده و یکپارچگی معقولی میان این رده ها دیده می شود ، هر چند بصورت استثنایی ، تداخل آتش در مرز حد فاصل میان یگان ها ، را می توان رصد نمود . منابع اطلاعاتی ارتش اوکراین مدعی هستند که ارتش روسیه ابزار کافی برای ارتباط افقی میان یکدیگر ندارند در عوض ، جریان اطلاعات بسمت بالا ، (رده تیپ و بالاتر ) و سپس بسمت پائین ، بخوبی برقرار است که در کنارمزیت های قابل توجه ، محدودیتهای مشخصی را برای روسها ایجاد کرده که یکی از آنها ، پدید آمدن شکافهای داده ای است که باید با تلاش مضاعفی ، رفع شوند . این مساله را بخصوص در حوزه ادغام آتش نیروی هوایی و توپخانه با حلقه واسط قرارگاه های تاکتیکی میتوان دید .

پی نوشت :

1- ادامه دارد

نیروی هوایی / هوانیروز - بخش یکم

نیروی هوایی /هوانیروز -بخش دوم و پایانی

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

**MR9** · مهر 2

تطبیق تاکتیکی

بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین

نیازمندی های سخت افزاری و نرم افزاری اولویت دار برای ارتش اوکراین

نکته : این متن قبل از شروع ضدحمله ارتش اوکراین نوشته شده ولی به این دلیل که روند برگردان آن به فارسی ، از نیمه این حملات آغاز و نزدیک به سه ماه بطول انجامید ( اولین پست از این سلسله متون در 13 تیر 1402 ارسال شد ) ادبیات متن بصورت پیشنهاد برای ارتش اوکراین تنظیم شده بود ولی بدلیل طولانی شدن ارائه این مطلب و آغاز ضد حمله ارتش کیف ، تلاش شد تا این بخش با افعال "زمان حال " برگردان شود.

=======================

در بخش های قبلی ، به ترتیب ، حوزه های پیاده نظام ، مهندسی -رزمی ، توپخانه ، زرهی ، جنگ الکترونیک ، پدافند هوایی ، نیروی هوایی / هوانیروز و درنهایت شبکه کنترل- فرماندهی ارتش روسیه و شیوه تطبیق پذیری تاکتیکی ها آنها با صحنه جنگ در اوکراین مورد بررسی قرار گرفت ، اکنون که ارتش اوکراین نزدیک به سه ماه است که درگیر یک ضدحمله برای بازپسگیری مناطق تصرف شده توسط روسها است ، باید چالش هایی که کیف ممکن است با آن روبرو شود را مورد بررسی قرار داد . با این حال ، روند آماده سازی ارتش اوکراین برای این ضدحمله طبقه بندی محرمانه داشته و بیان نخواهد شد ولی ، برخی اولویتهایی که کشورهای همپیمان با کیف می توانند برای بهبود عملکرد یگانهای تکور اوکراینی برای آنها فراهم کنند را بواسطه مبناء قرار دادن تجزیه و تحلیل های موصوف ، مورد بررسی قرار داد .

محور استپوو - ترنوواته

اکتبر 2022 / ژانویه 2023

قبل و بعد از مسلح سازی زمین عملیات

تحلیلگران غربی معتقدند که پیاده نظام ارتش روسیه اگر بخوبی پشتیبانی شود ، می تواند ضد حمله ارتش اوکراین را با چالش های قابل توجهی روبرو نماید و بطور خاص ، حجم آتش زمینی و هوایی ارتش روسیه ، افزایش تراکم پدافند هوایی ، وسعت کار رسته مهندسی -رزمی و همچنین قابلیتهای موجود برای مختل کردن کنترل- فرماندهی ارتش اوکراین ، میتواند یک کابوس برای واحدهای مهاجم اوکراینی محسوب گردد .

آموزش خدمه زرهی ارتش اوکراین در آلمان

https://www.aparat.com/v/JpRFc

بر 24 شهریور 1402 در 21:58 , MR9 گفت:

ساندی تایمز

در کنت ، جایی که ارتش اوکراین توسط مربیان انگلیسی آموزش می بینند ، مردم محلی بتدریج به مقامات محلی بدلیل سروصدای شدید و مستمر شکایت کرده اند

برای همین گفته شده که روند آموزش حدود یک سوم کاهش پیدا کرده !!!

در حالی که شیوه عملیات ارتش روسیه ، بصورت دفاعی ادامه یافته ، این مبحث باید برای طرفداران جنگ مانوری ( متحرک ) قابل توجه باشد که شکست لایه های متراکم یک ارتش که خود را برای دفاع آماده کرده ، یک چالش بزرگ تاکتیکی بحساب می آید . ارتش روسیه ، هرگز دست به اجرای عملیات پدافندی موضعی نخواهد زد ، بلکه از واحدهای ذخیره تاکتیکی خود برای این کار استفاده می کنند . این بدان معناست که ارتش اوکراین باید ، بصورت تک جبهه ای ( رودرو) با روسها مواجه گردد ، چرا که امکان دور زدن استحکامات دفاعی روسها در محورهای مختلف ، تقریبا وجود ندارد .

حتی اگر ارتش اوکراین در سطح تاکتیکی به موفقیت های مشخصی دست پیدا کرده و بتوانند با استفاده از اصل مانور ، برتری خود را بر روسها دیکته کنند ، باید بسرعت ، تمامی خطوط پدافندی ارتش روسیه را پاکسازی کرده تا امکان تثبیت این مناطق فراهم آید ، در نتیجه ، اجرای هر روشی غیر از این روند ، امکان موفقیت را کمتر خواهد نمود که این نیز به نوبه خود ، مستلزم آموزش های تخصصی برای نفوذ به درون شبکه دفاعی ارتش روسیه در محورهای پیش بینی شده و پاکسازی کامل آنهاست ( چالش آموزش .م )

ماهیت مسلح شده زمین عملیات

محور روبوتینه

دقت کنید ، ارتش روسیه به جای طراحی یک خط پدافندی ممتد ، ، تلاش کرده تا با ایجاد یکسری خطوط دفاعی در ظاهر پراکنده ، ارتش اوکراین را وادار کند تا نیروی بیشتری را برای پاکسازی این مواضع ، وارد صحنه نبرد نماید

شیوه استقرار این مواضع ، به گونه ای است که هر خط ، از خط جلوی خود کاملا حمایت می کند بطوریکه امکان دور زدن آنها برای مهاجم سخت یا غیر ممکن گردد

این طراحی که پیش ازاین توسط ارتش عراق در جنگ با ایران به شکل دیگری استفاده شده بود ، وقتی با آتش توپخانه ترکیب شود ، تلفات قابل توجهی را به مدافعان وارد خواهد کرد

به اعتقاد کارشناسان اطلاعاتی غربی ، نخستین مانعی که می تواند ارتش اوکراین را برای بازپسگیری مناطق تصرف شده توسط روسها ، دچار مشکل کند ، پیروزی در دوئل های توپخانه ای است . به گفته این کارشناسان ، دربرابر برتری آتش توپخانه دشمن ، اجرای مانورهای تهاجمی بسیار مشکل بوده و پرهزینه به نظر می آید . با این وصف ، روند تحویل مهمات و تسلیحات توپخانه ای به اوکراین همچنان ادامه داشته که این امر دورنما را تا اندازه ای بهبود می بخشد . اما مشکل اینجاست که اولویت دادن به تامین مهمات برای ارتش اوکراین ، شبکه آتش توپخانه این کشور را دچارمشکل کرده ، بدین معنی که ارتش کیف مجهز به طیف متنوعی از اسمانه های توپخانه ای است ولی معماری کنترل آتش و قابلیت هماهنگ کردن آنها را تا حد بسیار زیادی ندارد . درمقابل ، سرکوب آتش توپخانه ارتش روسیه ، مستلزم وجود توانمندی های ضدآتشبار مناسب بوده تا به محض اعلام نیاز ، بسرعت با توپخانه روسها وارد درگیری شده و تاثیر آتش ارتش روسیه را خنثی یا کاهش دهند . بدیهی است که اولین نیازمندی ارتش اوکراین که می بایست توسط شرکای غربی تامین گردد ، سامانه های شناسایی / تشخیص به منظور هدایت آتش ضدآتشبار است .

بر 10 شهریور 1402 در 20:47 , MR9 گفت:

رابرت بریگر ، رئیس کمیته نظامی اتحادیه اروپا معتقد است که علیرغم پیشروی های اخیر ، امید چندانی به توانایی ارتش اوکراین برای بازپس گرفتن مناطق تصرف شده توسط ارتش روسیه وجود ندارد

به اعتقاد این مقام اروپایی ، تعداد تیپ های عملیاتی ارتش اوکراین محدود است و تحویل سخت افزار ، تحول قابل توجهی را پدید نمی آورد

روزنامه تایمز مالی گزارش داده که ارتش آلمان در روند آموزش پرسنل اوکراینی با مشکلات جدیدی روبرو شده است

به گفته این روزنامه ، یکی از چند مشکل ارتش آلمان برای اجرای روند آموزش ، نبود مترجمان آشنا به واژگان فنی است که در زندگی روزمره استفاده ای ندارند

این مشکل در حال حاضر برای اجرای آموزش خدمه اوکراینی برای جتهای اف-16 نیز دیده می شود

علاوه براین ، ارتش اوکراین با مشکل نیروی انسانی نیز مواجه شده تا جایی که گفته می شود یکی از سربازان اوکراینی اعزام شده به آلمان ، در حدود 71 سال سن دارد !!!!!!!!!

تانک های لئوپارد-1 در انتظار حیات دوباره برای ارسال به اوکراین

نیویورک تایمز مدعی شده که ارتش اوکراین برای تانکهای لئوپارد-1 آ5 که قرار است تحویل شود از سربازان با سن بالا استفاده می کند

گفته شده برخی از سربازانی که برای این تانکها درنظر گرفته شده اند در بازه سنی بین 50 تا 60 سال قرار دارند

آموزش پیاده نظام ارتش اوکراین در بریتانیا

https://www.aparat.com/v/Sdqvu

محور توکماک

نوامبر 2022 / مارس 2023

قبل و بعد از مسلح سازی زمین عملیات

همانطور که گفته شد ، ماهیت زمین عملیات و مسلح کردن آن توسط رسته مهندسی ارتش روسیه به گونه ای است که امکان اجرای مانورهای دورانی و فاصله گرفتن از استحکامات و موانع ایجاد شده توسط روسها تقریبا وجود ندارد ، در نتیجه ، تنها تک جبهه ای (تک مستقیم / رودرو ) است که می تواند برای ارتش کیف ، چاره ساز باشد و این ، موفقیت دراجرای آن را بیش از پیش ، ضروری نموده است . به همین دلیل ، اولین پیشنهاد ، تحویل تیربارهای سنگین کالیبر 99×12.7 م.م در تعداد بسیار زیاد به ارتش اوکراین است که باید تمامی خودروهای سبک ، نیمه سنگین و سنگین ( و حتی بصورت تکنیکال .م ) را مسلح نماید .

راست : نارنجک انداز مارک-19

چپ : تیربار برونینگ ام-2

این جنگ افزار با ارسال نارنجک اندازهای مارک-19 تکمیل می شود . ترکیب آتش تیربار ام-2 و نارنجک انداز مارک-19 با توجه به مسیر پرواز پرتابه های استاندارد آن ، برای واحدهای روسی مستقر در سنگرها یا خندق های ایجاد شده ، یک خطردائمی محسوب می شود . مضاف براین ، حضور این سامانه های جنگ افزار ، بعنوان یک آتش پشتیبانی مستقیم برای پیاده نظام ، یک امتیاز محسوب می گردد ، چرا که برخلاف های سامانه های دیگر ، می توان از آنها بطور مستقیم نیز استفاده نمود ، آموزش بکارگیری و تعمیر و نگهداری آن بسیار ساده بوده و امکان تهیه و ارسال مهمات آن نیز به نسبت ساده تر است .

بوندس وهر ( ارتش آلمان ) تعداد مشخصی از مین روب های زرهی خود را تحویل کیف داده است

یکی از مهمترین چالش های ارتش اوکراین ، پاکسازی و مین روبی میدان های موانع ارتش روسیه است که شرکای غربی ارتش کیف باید در تحویل چنین سامانه هایی ، کوشش های بیشتری را بعمل آورند . استفاده از سامانه های زرهی سنگین یا نمونه های بدون سرنشین و همچنین سامانه های بدون سرنشین هوایی به منظور شناسایی میدان های احتمالی مین یک ضرورت اولیه محسوب می شود . اما با وجود تمامی فناوری های پیشرفته در دسترس ، حضور نیروی انسانی آموزش دیده ، یک اصل بسیار مهم محسوب می گردد که این نیز یک مشکل اساسی برای ارتش اوکراین بشمار می آید ، چراکه آموزش این رسته بسیار طولانی بوده و مهارت قابل توجهی را می طلبد ، ضمن اینکه بخش اعظمی از این کار باید در شب صورت گیرد که این مشکل دیگری برای واحدهای مین روب ارتش اوکراین خواهد بود .

نفربر استرایکر ارتش اوکراین مجهز به مین کوب/ مین روب

https://www.aparat.com/v/siNK6

Ukrainian_M1132_-1126_Stryker_APC_with_a

نفربر ام-1132/1126 مجهز به مین کوب /مین روب

در همین راستا ، برخی کارشناسان نظامی براین اعتقاد قرار دارند که پاکسازی میدان های مین در جریان عملیات نظامی با سرعت بالا ، روندی است که سالهاست درارتش های غربی تمرین داده نشده چرا که مجموعه تجهیزات ، تاکتیکها ، روش ها و رویه های فعلی این ارتشها برای مقابله با مهمات دست ساز کنار جاده ای در قالب عملیات ضد تروریسم توسعه یافته و این باعث می شود که تطبیق آنها با شرایط جدید ، زمان بر باشد .

مین روب های ابتکاری ارتش اوکراین

ولی در مجموع ، ارسال تجهیزات مورد نیاز ارتش اوکراین برای غلبه بر این نوع موانع باید از سوی کشورهای غربی می بایست مورد پیگیری قرارگیرد . از سویی دیگر ، آنچه که تعیین کننده نهایی چنین نبردهایی است ، کیفیت پیاده نظام اوکراینی در اجرای تاکتیک های آموزش داده شده به آنهاست . این مساله بخصوص در حوزه تصرف ، پاکسازی ، تامین و تثبیت مواضع پیچیده ارتش روسیه که توسط مجموعه ای میدان های مین و آتش توپخانه حفاظت می شود ، خودنمایی می نماید .

بر 11 خرداد 1402 در 23:51 , MR9 گفت:

پرسنل اوکراینی در حال آموزش بر روی نفربر Rosomak

جایی در لهستان

متاسفانه ، اکنون ارتش اوکراین با فشارهای متعددی مواجه است که این فشارها مانع اصلی برای تقویت مهارتهای فردی پیاده نظام ، ایجاد هماهنگی های تاکتیکی و همچنین انسجام میان یگانی آنها می گردد . بعنوان مثال ، بدلیل وضعیت نامناسب محورهای درگیری ، ارتش اوکراین مجبور است تا بهترین واحدهای رزمی خود را در امتداد یک خط بسیار طولانی با ارتش روسیه در شرق اوکراین مستقر نماید ،در حالی که شبکه پادگان های ارتش اوکراین مجبورند تا نیروهای تازه بسیج شده را با آموزش بسیار محدود وارد صحنه نبرد نمایند تا جایگزین تلفات روزافزون گردند .

دوره های آموزشی ارتش های آلمان ، بریتانیا و ایالات متحده برای نفرات ارتش اوکراین

این روند بدلایل مختلف ، بسیار پیچیده بوده و با توجه به اینکه زیرساختهای آموزشی اوکراین ، پس از شروع جنگ ، بشدت زیر ضربه حملات موشکی و پهپادی روسها قرار داشته و حتی در برخی موارد ، پادگان های اصلی آموزشی ارتش اوکراین به تصرف ارتش روسیه درآمده بود ، ارتش اوکراین در مراحل ابتدایی درگیری بالاجبار افسران ستادی و مربیان آموزشی خود را روانه میدان نبرد نمود که این تصمیم در حال حاضر منجر به کمبود شدید افسران و درجه داران برای آموزش نیروهای جدید منجر شده است .

لایه های دفاعی ارتش روسیه در محور کوپانی - روبوتینه

از همین رو ، میزان کمک های آموزشی کشورهای غربی باید بسیار بالاتراز وضعیت امروز ، ارائه گردد. در این رابطه ، برنامه ریزان نظامی غربی باید توجه کنند که آموزش دسته جمعی واحدهای اوکراینی که بخصوص باید بر روی کنترل آتش مستقیم و غیرمستقیم متمرکز شود تا امکان انهدام واحدهای روسی با حداقل مهمات و بهینه تر کردن روند کنترل – فرماندهی ممکن شده و متقابلا بهترین میزان ارتباط میان واحدهای توپخانه ، مهندسی و تکور فراهم گردد ، بدون اینکه نیروهای خودی بواسطه مواجه شدن با آتش خودی ، دچار تلفات شوند . برنامه ریزی برای اجرای رزمایش های نظامی با مهمات واقعی ، بلحاظ مفهومی ، پیچیدگی چندانی ندارند ولی باید به گونه طراحی و پیاده سازی شوند که تا نیروهای آموزشی بتواند در شرایط واقعی و بدون برنامه ریزی قبلی یا برنامه ریزی حین حمله / دفاع ، با تحمل کمترین تلفات ، به مقصود نائل آیند. این مساله نیازمند تمرین های مستمر و مداوم بوده تا هماهنگی کامل میان سرعت عملیات و مانور ایجاد گردد .

ارتش اوکراین به ادعای منابع غربی ، پس از گذشت حدود یکسال و نیم از شروع جنگ ،

همچنان با کمبود مربیان آموزشی با تجربه مواجه است

تحلیلگران نظامی غربی معتقدند که ارتش اوکراین در حال حاضر نیازمند ایجاد و سازماندهی یگان های آموزش دیده در رده گروهان دارد که این روند نیز خود به معنای وجود فرماندهان مجرب به منظور رهبری واحدهای موصوف است . این فرماندهان باید به گونه ای آموزش یابند و بکار گرفته شوند که امکان هماهنگ کردن عملیات رزمی از سطح جوخه تا گردان را داشته باشند . این مساله نیز به نوبه خود ، آموزش های پایه ای عمیق را برای فرماندهان فوق الذکر می طلبد . بدین ترتیب ، توجه به کیفیت آموزش ، احتمالا باعث کاهش تعداد نیروهایی است که باید در این آموزش ها شرکت کنند ، هر چند می توان با اضافه کردن چند هفته به طول دوره آموزش استاندارد ، به شکل نسبی ، هدف فوق را محقق نمود .

بر 5 اسفند 1401 در 00:59 , MR9 گفت:

خدمه اوکراینی در حال آموزش با سامانه پاتریوت در آلمان

چپ : خدمه اوکراینی در حال طی کردن دوره آموزشی هویتزر AS-90 کالیبر 155 م.م در جنوب انگلستان

اگر نیروهای ارتش اوکراین موفق شوند با هر کیفیتی ، شکافی را در لایه اول دفاعی روسیه ایجاد نمایند ، ضرروی است که در حداقل زمان ممکن ، از این شکاف استفاده نمایند . اگر سرعت عملیات تهاجمی ارتش اوکراین ، متناسب با موفقیتهای بدست آمده نباشد ، این مساله باعث بیرون آمدن واحدهای روسی از شوک اولیه و آماده شدن سریع آنها برای پاسخ دادن می گردد که در نتیجه ، جنگ را به مسیری بسیار آهسته ، پرهزینه تبدیل خواهد کرد ( چیزی که در حال حاضر قابل رصد است / سپتامبر 2023 .م ) ، در حالی که اگر روند بصورت معکوس پیش برود ، یعنی ارتش اوکراین بتواند به سرعت از شکاف های ایجاد شده بهره برداری نماید ، باعث می شود تا روسها در وارد کردن یگانهای ذخیره خود ، بیشتر درنگ کرده و روند حرکتی مهاجمان به نسبت حفظ خواهد شد .

بر 4 مرداد 1401 در 23:11 , MR9 گفت:

پرسنل ارتش نروژ در حال انتقال تجارب و آموزش ها ی لازم به پرسنل اوکراینی برای تعمیر و نگهداری هویتزرهای ام-109

با توجه به این مساله ، نخست ، حفظ سرعت عملیات نظامی و وجود زیرساختهای صحرایی به منظور پشتیبانی از سامانه های زرهی ( برای حفظ دور تک .م ) باید مد نظر طراحان اوکراینی قرار گیرد . برای نیل به این هدف ، ارتش اوکراین باید دپوهای قطعات یدکی خود را تا حد امکان به نزدیکی محورهای درگیری منتقل نماید و با ترجمه کردن کتابچه های تعمیراتی سامانه های تحویلی ، به نیروهای فنی ارتش اوکراین این توانایی داده شود تا سریعتر ، سامانه های از کار افتاده را به صحنه نبرد بازگردانند .

دومین مولفه حیاتی برای ارتش اوکراین که در حفظ دور تک آنها موثر است ، حفاظت از واحدهای درحال پیشروی ، در برابر آتش توپخانه ارتش روسیه است که جدای نیروی آتش عملیاتی ، بصورت ذخیره نگهداری می شوند . تجربه موجود نشان می دهد که عناصر مانوری احتیاط نیروی مهاجم در برابر آتش توپخانه بسیار آسیب پذیر هستند و اگر ارتش اوکراین بتواند ابزارهای شناسایی روسها را از کار انداخته یا در کارآنها اختلال ایجاد کند ، می تواند امیدوار باشد که نیروهای ذخیره ، با کمترین تلفات وارد صحنه نبرد خواهند شد . علاوه براین ، دفاع از واحدهای تکور در برابر آتش هوانیروز و توان پهپادی روسها از اهمیت بسیار حیاتی برخوردار بوده و این به معنای حضور سامانه های دفاع هوایی تاکتیکی است . وجود قابلیت تحرک بالا برای این سامانه ها ، میتواند سپری را برای یگانهای در حال پیشروی فراهم نماید که در زیر سایه آن ، پیشروی سریع تری امکان پذیراست .

هدف قرار گرفتن و انهدام یک قرارگاه فرماندهی ارتش روسیه از دید پهپاد ارتش اوکراین

ارتش روسیه پس از تلفات قابل توجهی که بواسطه کاربرد سامانه هیمارس علیه شبکه کنترل -فرماندهی اش متحمل شد ،

تلاش کرد تا مستحکم سازی این قرارگاه ها ، از آسیب پذیری خود بکاهد

در نهایت امر ، از میان بردن ساختارهای کنترل -فرماندهی ارتش روسیه می تواند اختلال قابل توجهی را در عملیات دفاعی روسها بوجود آورد و این وقتی با سرکوب دفاع هوایی همراه گردد ، می تواند ساختار تصمیم گیری و صدور فرمان ارتش روسیه را وارد یک چالش بزرگ نماید .

پی نوشت :

1- ادامه دارد