نفربر زرهی دوزیست mt-lb نفربر زرهی دوزیست MT-LB

[karkas 835]

با سلام

نفربر MT-LB یک نفربر ساخت شوروی است که در سال 1970 وارد به خدمت شد . این نفربر یک نفربر چند منظوره آبی خاکی است . یکی از اشکالات این نفربر در این است که صدای بسیار زیادی را از موتور خود دارد . این نفربر در سال 1995 بهینه سازی و مدرنیزه شد . بدنه این از فولاد تشکیل شده . کشور روسیه هم اکنون بیشتر از 3.500 دستگاه از این نفربر در اختیار دارد . قابل ذکر است که منافقین هم از این نوع نفربر ها برای جنگ با ایران استفاده می کردند که در اون مدت عراق تعداد زيادى خودروى زرهى شامل تانك هاى كاسكاول كه سرعت زيادى داشت و نفربرهاى BMT1 و MTLB به قرارگاه اشرف فرستاد . این نفربر به نمونه های زیادی تقسیم می شود که بیشتر به نام های :
MT-L
MT-LBM (izdeliye 6M)
MT-LBM (izdeliye 6MA)
MT-LBM (izdeliye 6MA1)
MT-LBM (izdeliye 6MB3)
K-611
K-612 شناخته می شوند .



کشور سازنده : شوروی
سال ساخت : 1970
سال بهینه سازی شدن و مدرنیزه شدن : 1995
وزن : 11,900 kg
طول : 6.45 m
عرض : 2.86 m
ارتفاع : 1.865 m
سرنشینان : 13 نفر
سلاح ها : 14mm max.
7.62mm PKT
ماشین بخار :
YaMZ 238, V-8 diesel
240 hp در 2,100 rpm
قدرت : 20 hp
نیروی حرکت : 500 km بدون سوختگیری
سرعت : 61 کیلومتر در ساعت
سرعت در مناطق صعب العبور : 30 کیلومتر در ساعت
سرعت در آب : 5 تا 6 کیلومتر در ساعت
تعداد کشور های دارنده : بیشتر از 9 کشور

[MR9 113,717]

 

 

 

 

  

 

 

روسها در حوزه استفاده بهینه از سخت افزارهای موجود یک حرکت جدید زدند ، تطبیق توپ 30 م.م با نفربرهای دوزیست MT-LB

ظاهرا این تصاویر مربوط هست به رزمایش ارتش روسیه در قفقاز شمالی 

 

 

[MR9 113,717]

اختراع زائیده احتیاج است ...

نفربرهای زرهی جنگ سرد مسلح به سامانه های آتشین دریایی وارد نبرد می شوند!!!

 

 

پشتیبانی آتش مستقیم از واحدهای پیاده نظام و سبک اسلحه ، یکی از نیازهایی است که  از گذشته های دور تا کنون تمامی تصمیم گیری های فرماندهان صحنه نبرد را تحت تاثیرخود قرار داده است و برای این کار ، طیف متنوعی از سامانه های نظامی شامل هواگردهای بال ثابت ، بالگردهای مسلح ، خضموک های مسلح به جنگ افزارهای سبک و نیمه سنگین ، خودروهای زرهی- رزمی پیاده نظام ، نفربرهای مسلح و حتی برای سازمان های مسلح با هزینه های پائین ، خودروهای غیرنظامی مسلح ( تکنیکال ) طراحی ، تولید و ابداع شده است .

 

 

صحنه نبرد ، بخصوص درگیری هایی که تبدیل به نوعی زد وخوردهای فرسایشی می شوند ، به شکل عمومی ، با سامانه های طراحی شده در زمان صلح قابل ادامه نیستند

این بدان دلیل است که جنگ به شکل ماهیتی ، فرآیندی بشمار می رود که با شروع آن ، تجربه های جدیدی شکل می گیرد و این به نوبه خود ، نیازمند راه حل ها و تجهیزات جدیدی است

با این حال ، در حالی که  سکولار-سلطنت طلب - براندازهای نظامی وب فارسی ، در حال تمسخر ابتکار جدید روسها (با همه مشکلات و نواقص آن ) هستند

ارتش یکم آنها ( در برابر کدواژه تمسخرآمیز ارتش دوم دنیا ) هم در ویتنام و هم درعراق برای پاسخ دادن به نیاز حیاتی واحدهای پیاده خود ،

علیرغم حضور طیف انبوهی از سامانه های پیشرفته زرهی اقدام به استفاده از سامانه های مشابه نمود

گان تراکهای ام-932 ام-985 در عراق

 

در این میان ، با وقوع هر درگیری نظامی  ، صنعتگران و شرکتهای تولیدکننده سلاح بسرعت میدان دار ابتکارات جدید نظامی شده  و تلاش می کنند ضمن بهره گیری از تجارب میدان نبرد برای ارتقاء سامانه های موجود و کسب داده های جدید برای طراحی نمونه های جدید تر ابزار جنگ ، برای پاسخ به نیازمندی های فوری میدان نبرد ، راه حل های جدید را ارائه نمایند . جنگ دراوکراین نیز از این قاعده مستثنی نیست و هردو طرف درگیر ، بالاجبار برای استفاده حداکثری از تجهیزات موجود ، درصدد هستند تا این سامانه ها را به روز کرده و حداکثر قدرت آتش را برای واحدهای رزمی فراهم آورند . این روند ، با نمایش جدید ارتش روسیه در منطبق کردن سامانه های دریاپایه با نفربرهای زرهی MT-LB صورت تازه ای بخود گرفته است .

 

 

تیربار 2M-3 نصب شده بر روی قطار زرهی

 

نورسیده ای از ولادی وستوک

ارتش روسیه  سابقه طولانی قابل توجهی در سرهم سازی سامانه های رزمی ، بخصوص در زمان جنگ دارد و این در عملیات فعلی روسها در اوکراین نیز ادامه پیدا کرده است . پیش ازاین ، نصب سامانه های بصری بر روی خودروهای زرهی ، اضافه نمودن صفحات فولادی به کامیون های نظامی برای افزایش میزان حفاظت در برابر آتش مهمات کالیبر سبک و ترکش های توپخانه  در عمل مشاهده شده و اینکه  تازه ترین ابداع زمان جنگ روسها ، نصب یک تیربار کالیبر 25 م.م بر روی نفربرهای MT-LB ارتش است که در روزهای اخیر باردیگر مورد توجه تحلیگران نظامی قرار گرفته و درمورد آن بحث و گفتگو می شود .

 

تیربار دوقلوی 2M-3

 

با این حال ، تیپ 155 تفنگدار دریایی که قرارگاه اصلی آن در ولادی وستوک قرار دارد ، به تقریب تنها واحدی از نیروی دریایی روسیه است که به شکل فعال در صحنه نبرد اوکراین حاضر بوده  و بطور طبیعی انبارهای نیروی دریایی مملوء از سامانه هایی است که پیش از این تولید شده و مدتهاست که بحالت ذخیره نگهداری می شود که یکی از آنها تیربار 2M-3 بشمارمی آید . این جنگ افزار ، تقریبا از دهه 50 میلادی و درست زمانی که ارتش اتحاد شوروی سابق دست به توسعه توان دریایی خود زد ، توسط شرکتهای روسی تولید و به این نیرو تحویل داده شد و بسیاری از شناورهای رزمی نیروی دریایی شوروی سابق نیز به این جنگ افزار مسلح شدند . در نتیجه با توجه به این مساله که تعداد قابل ملاحضه ای از این جنگ افزار در انبارهای نیروی دریایی وجود داشت ، نیروی دریایی این کشور تصمیم گرفت تا نفربرهای زرهی خود را که درصحنه نبرد اوکراین حضور دارند به این سلاح مجهز کند تا آتش پشتیبانی را برای واحدهای پیاده فراهم آورد .

 

 

با این حال قضاوت در مورد این ابتکار جدید مقداری مشکل به نظرمی رسد ، چرا که برخی معتقدند که این مسلح سازی ، نه براساس تجربه بدست آمده در صحنه نبرد اوکراین ، بلکه بیشتر بدلیل نیاز نیروهای رزمی پیاده به پشتیبانی آتش مستقیم سبک  صورت پذیرفت ، هر چند این نکته نیز باید درنظر گرفته شود که این تیربار دراصل ، یک سامانه دفاع از خود برعلیه اهداف سطحی و هوایی در یک برد 3000 متری است ولی سابقه اضافه کردن این تیربار به  خودروهای زمینی ، به اوکراین محدود نمی شود .

 

 

تیربار 2M-3 نصب شده بر روی خودروی آیفا W50

 

بعنوان مثال شواهدی وجود دارد که ارتش آذربایجان در جریان درگیری های بوقوع پیوسته در منطقه کوهستانی قره باغ و همچنین ارتش سوریه در جنگ داخلی این کشور ، چنین ابداعی را به ثبت رسانده اند . علاوه براین ، تیربار فوق الذکر ، در دهه های شصت و هفتاد میلادی ، برای دفاع از قطارهای زرهی ارتش شوروی سابق که ماموریت دفاع از مرزهای مشترک با چین را برعهده داشتند ، استفاده شده است . درآلمان شرقی سابق نیز برای کمک به واحدهای دفاع هوایی که به سامانه ZSU-23-4 مسلح بودند این تیربار بر روی کامیون های آیفا نصب گردید .

 

 

تیربار کالیبر 25 م.م  2M-3

این تیربار بلحاظ ظاهری ، نیازی به توضیح پیچیده ای ندارد . در واقع ، یک برجک فولادی متحرک حامل تیربار که بر روی یک بخش ثابت فولادی قرار گرفته  و برای محافظت از تیرانداز ، بخش جلویی آن به صفحات زرهی مجهز شده است که گفته میشود تنها 4 م.م  ضخامت دارد که این امر تنها بدلیل فلسفه طراحی آن برای شناورهای نیروی دریایی بود که می بایست تا حد امکان سبک طراحی می گردید . در نتیجه تیرانداز تنها دربرابر شلیک مهمات کالیبر کوچک و ترکش های سبک ایمن به نظر می رسد ، با این حال ، وزن حدود 1500 کیلوگرمی آن برای یک نفربر زرهی در رده MT-LB که حفاظت بهتری ندارد ، مقدای بیش از حد به نظر می رسد .

 

 

 

در داخل برجک ، یک سامانه تیربار دوتایی با شناسه PM-110 با نوار فشنگی که مهمات کالیبر 25 م.م را در خود دارد ، بعلاوه یک خشاب با ظرفیت 25 گلوله  وجود دارد که نوع اولیه آن درجریان جنگ دوم جهانی طراحی و تولید گردید و گفته می شود نرخ آتش حدود 270 تا 300 تیر در دقیقه را به نمایش می گذارد . مهمات مورد استفاده این تیربار نیز شامل ضد زره نافذ و ضد زره آتشزا است که سرعت اولیه ای در حدود 900 متربرثانیه را در اختیار دارد .

این تیربار با هوا خنک می شود ولی قبل از نصب خشاب جدید ، امکان خنک سازی با آب نیز برای آن فراهم است که این روند احتمالا پس از نصب بر روی نفربرهای زرهی مقداری مشکل زا خواهد بود . در سمت چپ برجک ، تیرانداز قرار می گیرد که تنها سامانه نشانه گیری آن یک سایت حلقوی با شناسه KMT-25 است که اگرچه با استانداردهای امروزین فاصله زیادی دارد ولی همچنان کاربردی است . برای نشانه گیری ، تیرانداز ، نوعی "جوی استیک" که در دهه های اخیر رواج پیدا نموده ، را در اختیار دارد و اگر به راست یا چپ ، یا بالا و پائین چرخانده شود ، برجک نیز درهمان جهت حرکت می کند اما هیچ ابزاری برای شلیک روی آن پیش بینی نشده و تیرانداز مجبور است تا با پدالی که  زیرپای آن قرار دارد ، اقدام به آتش نماید .

عمل کننده های هیدرولیک که برای بخش متحرک و ثابت این سامانه درنظر گرفته شده ، وظیفه تثبیت کل سامانه  را در زمان آتش برعهده دارد و امکان چرخش افقی را با سرعت 40 درجه در ثانیه  در اختیار کاربر می گذارد . حرکت عمودی لوله سلاح نیز در محدوده 10- تا 85+ درجه بوده  در حالی که برای خشاب گذاری مجدد ، لوله سلاح باید در پائین ترین زاویه ممکن ثابت شود . درصورتی که سامانه هیدرولیک به هر علتی ، دچار نقص شود ، هدایت دستی کل مجموعه امکان پذیر بوده  ولی به ناخوشایندترین شکل ممکن بر روی فرآیند شلیک تاثیر گذار خواهد بود .

 

 

آیا ترکیب MT-LB و تیربار 2M-3 مناسب به نظر می رسد ؟!!

اگرچه تعداد انبوه این تیربار در انبارهای ارتش روسیه و همچنین تعداد قابل توجه نفربرهای فوق الذکر ، به نسبت یک ترکیب سهل الوصول را به نمایش می گذارد ، اما ابهاماتی در خصوص کارایی آن وجود دارد با علم به اینکه ، ترکیب فوق الذکر ، به نوعی در ردیف " گان تراک " ها (  gun truck ) نیز قرار ندارد .

نخست اینکه  نصب کل این سامانه رزمی روی پیکربندی نفربر MT-LB مشکلاتی را احتمالا در خصوص تعادل آن بوجود می آورد ، بخصوص اینکه  برجک 1500 کیلوگرمی در بخش انتهایی نفربر ، جانمایی شده  و این میتواند در زمان های بحرانی مشکلاتی را برای خدمه پدید آورد . دوم ، هنوز جزئیاتی از بخش ثابت برجک فوق الذکر منتشر نشده  و با توجه به ارتفاع این مجموعه پس از نصب بر روی نفربر ، درزمان حرکت بر روی سطوح شیبدار منفی  و مثبت ( سرازیری و سربالایی ) امکان غلت کل مجموعه از پهلوها یا پشت وجود دارد . علاوه براین ، برخی ناظران روسی معتقدند که  بخش هیدرولیک این تیربار ، بطور کامل از مجموعه اصلی حذف و کل سیستم بصورت دستی درآمده  که  پیش از این بیان شد که در نرخ شلیک تاثیر گذار است . با این حال ، ژنراتور موجود در نفربرهای MT-LB به شکل استاندارد میتواند نیروی الکتریکی خروجی بقدرت 0.95 کیلووات  را تولید کند که اگر این فرض مبناء قرار گیرد ، سئوالی پیش خواهد آمد که  آیا مبدل ها و سامانه های الکتریکی لازم برای اتصال به این توپ در این نوآوری پیش بینی شده است یا خیر . درخصوص شیوه بارگذاری مهمات نیز صحبتهایی وجود دارد مبنی براینکه انتقال خشابهای با وزن بالای  این تیربار از بخش فوقانی برجک بسیار سخت خواهد بود و اگر مسیری از بخش تحتانی برای آن درنظر گرفته شده ، باز هم انتقال آن برای خدمه بسیار مشکل زا به نظر می رسد .

 

 

 

نیازمندی به حضور این نوع سامانه ها چگونه بوجود آمد ؟!!

تحلیگران روسی معتقدند که  ارتش این کشور و بسیاری از ارتش های دیگر ساختاری به کلی انعطاف ناپذیر دارند و این روند در برخی موارد تبدیل به کلیشه ای بی مورد می شود که  توان رزمی آنها را در میدان نبرد ، محدود می کند . ارتش روسیه در میدان نبرد اوکراین بیش از گذشته به پشتیبانی آتش مستقیم سبک- نیمه سنگین ( یعنی پشتیبانی آتش منهای تانک ) نیاز پیدا نموده  و با توجه به تعداد محدود ترمیناتورهای اعزامی به صحنه نبرد ، سرمایه گذاری روی این سامانه چندان جای تعجب ندارد . با این حال ، ناظران نظامی معتقدند که  ترکیب نفربر زرهی MT-LB و تیربار 2M-3 مکمل خوبی برای ترمیناتور به منظور رزم در صحنه عملیات شهری است ، جایی که  پیاده نظام درگیر در میدان ، نیازمند آتش پشتیبانی در زوایای بسیار پائین تا بالا است و کالیبر 25 م.م این تیربار میتواند کمک مناسبی باشد .

 

 

 

 

با این حال ، هر اندازه این سامانه در جنگ شهری مناسب باشد ، عملکرد آن در فضای باز با ابهام روبروست ، جایی که  بارگذاری مجدد مهمات ، با توجه به انبوه خطرات برای خدمه ممکن است خطرآفرین باشد . اما در مجموع ، این ترکیب با توجه به تعداد محدود ترمیناتورها و همچنین سامانه های ZSU-23-4 که دست و پاگیرتر به نظر می رسند  تا حدودی می توانند پاسخگوی نیازهای روز افزون پیاده نظام ارتش روسیه باشند هر چند نباید رودروی خودروهای رزمی پیاده نظام یا نفربرهای زرهی دشمن قرارگیرند .علاوه بر اهداف زمینی ، ترکیب فوق  می تواند بعنوان یک سامانه پدافند هوایی نیز کاربرد پیدا کند ، اما برای این کار اتکاء بر روی چشم غیرمسلح خدمه چندان عاقلانه نیست در نتیجه برای نیل به این هدف می بایست سامانه های پیشرفته تری برای شناسایی اهداف هوایی بدان اضافه شوند .

 

 

پی نوشت :

- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بن پایه 1

بن پایه2