هویتزر خودکششی 2اس19 مستا-اس ( 2s19 /msta-s) هویتزر خودکششی 2اس19 مستا-اس ( 2S19 /Msta-S)

[unti_mage 2]

اگر وارد هر سیستم جستجوی اینترنتی شد و بپرسید که "مستا" (Msta) چیست، پاسخ می دهد که رودی در غرب روسیه در استان های تویر و نوگوراد است. اما اگر این سوال را از یک افسر توپخانه چی روس پرسید، او بلافاصله می گوید: "مستا-اس" یا "مستا-بی"؟ و شروع می کند به توضیح آن:

"مستا-اس"، توپخانه ای خودرو است با هویتزر شاخص 2С19 و "مستا-بی" توپخانه قابل بکسر با شاخص 2А65 می باشد. این ها ویژه نابود سازی سلاح هسته ای تاکتیکی از جمله توپخانه ها، خمپاره اندازها، تانک ها و سایر تجهیزات زرهی، ضد تانک ها، نیروی زنده و ابزار دفاع ضد هوایی و ضد موشکی هستند. این دستگاه می تواند آتش را بر اهدافی مرئی و نامرئی از مواضعی بسته بگشاید و از جمله در شرایط کوهستانی مستقیم نشانه گیری کند".



هویتزر خودکششی 152 میلی متری "مستا"، یکی از بهترین توپخانه های جنگی ارتش روسیه است. (هویتزر به توپخانه هایی گفته می شود که می توانند لوله خود را بیش از 45 درجه از سطح افقی بلند کنند و از طول موانعی مرتفع نیز همانند خمپاره افکن شلیک کنند). این را می توان در نمایشگاه های بین المللی تسلیحاتی از جمله در "نیژنی تاگیل"،"اومسک" و نیز در خارج از روسیه در نمایشگاه های "لی بورژه" فرانسه، و در امارات متحده عربی دید.

در ابوظبی "مستا-سی" واقعاً معرکه کرد. از 40 شلیکی که توسط متخصصین ما در فاصله 15 کیلومتری انجام شدند (یعنی از مواضع آتشبار بسته ای که نشانه گیر نمی توانست ببیند کجا تیراندازی می کند) در حضور کارشناسانی از 20 کشور، 38 شلیک نه تنها به هدف بلکه دقیقاً به قلب آن برخورد کردند. دو شلیک دیگر نیز بیش از 25 متر از مرکز هدف فاصله نداشتند که این فاصله در قانون توپخانه "نوع عالی" محسوب می شود. چرا که پاره گلوله های توپ 43.5 کیلوگرمی در هر صورت آن محدوده را در بر می گیرد.

علاوه بر دقت بالای شلیک، سرعت بالای شلیک "مستا-سی" نیز سبب شگفتی کارشناسان شد. می تواند در یک دقیقه بین 8-10 شلیک انجام دهد. چنین سرعتی را هیچ یک از توپخانه های موجود در جهان ندارد.

درباره اینکه این سرعت بالا از کجا بوجود می آید، "یوری توماشوف" طراح ارشد هویتزر و قهرمان روسیه به من توضیحاتی داد. وی مدال طلای قهرمانی را بخاطر همین توپخانه دریافت کرده است.

در "مستا-سی" سیستم شارژ خودکار هویتزر وجود دارد. ذخیره آن 50 توپ است و آنها می توانند انفجاری، انفجاری-پاره گلوله ای، خوشه ای، ضدتانک و یا سایر انواع باشند و آنها بطور مکانیکی و بدون نیاز به حضور فرد به مخزن لوله منتقل می شوند.

وی اظهار داشت: "اگر کادرهایی از عملیات "شوک و لرزه" را دیده باشید، باید به یاد بیاورید که تا چه حد آمریکایی ها و انگلیس ها مجبور به پر کردن دستی مخزن بودند. اما ما همه این کارها را با بالابر انجام می دهیم. و در داخل کابین نیز دستگاه خنک کننده وجود دارد که توپچیان خارجی فقط می توانند آرزوی آن را داشته باشند".

در این جا شرایطی کاملاً راحت برای انجام محاسبات نظامی ایجاد شده است. اولاً، سربازها در زمان تیراندازی در داخل برج توپخانه هستند و زره "مستا" در برابر پاره گلوله ها و تیراندازی ها مقاوم است. دوماً که نه سلاح شیمیایی، نه میکروبی و نه تشعشعات موجود در محیطی که در آن توپ شلیک می شود نیز آنها را تهدید نمی کند. سیستم ویژه ف*ی*لتر در برج، هوا را تمیز و بی ضرر می سازد. سوماً این که گازهای باروتی پس از شلیک به کابین وارد نمی شوند و سبب مسمومیت افراد نمی شوند.

یوری توماشوف به من توضیح داد که برتری اصلی "مستا"، سیستم هدایت شلیک آن است. این سیستم همراه با ابزار تجسسی و هدفگیری و ابزار هدایتی با دستگاه های محاسباتی های الکترونی، مجموعه ضربه ای آتشبار ایجاد می کند و با کارآیی بالا هرگونه مسئله نظامی را حل می کند و سیستمی دارای دقت بالای شلیک می باشد.



"یوری بوترین" سازنده کل کمپانی "اورال ترانس ماش" با اظهار اینکه هویتزر "مستا-سی" را در این کمپانی می سازند، این داستان را تکمیل نمود. در سیستم هدایت شلیک، محاسبه گر بالستیک نیز و نشانه گیر خودکار، دستگاه جهت گیری، سیستم ردیابی ماهواره ای (که می تواند مرتبط با گلوناس و GPS باشد) وجود دارد. همچنین این امکان وجود دارد که برای مدتی طولانی اطلاعات را حداقل درباره 10 ماموریت شلیکی حفظ نمود. ضمن این که سیستم مذکور بواسطه خطوط ارتباطی، از جمله کدبندی بسته می باشد و این نه تنها در دستگاه مقر نظارت، بلکه در دستگاه های پرنده بدون خلبان نوع "پچیلا" (زنبور) و سایر دستگاه های پرنده بدون خلبان و همچنین در هواپیمای دورپرواز راداری جاسوسی، نظارتی و نشانه گیری А-50 (مشابه روسی آواکس) وجود دارد.

مختصات هدف که توسط آنها تعیین می شود، از طریق ماشین فرماندهی هدایت خودکار وارد سیستم هدایت شلیک می شود و ...

بیایید برای دشمن دل بسوزانیم، تحت ضربات گلوله های 152 میلیمتری فوق العاده دقیق "مستا" که در بین آنها می توانند گلوله های قابل هدایت شلیک لیزری "کراسنوپل" و گلوله های قابل تصحیح "سانتیمتر" نیز وجود داشته باشد، چقدر به او سخت خواهد گذشت. در ضمن، هر دوی این گلوله ها می توانند هم کالیبر 152 میلی متری و هم کالیبر 155 میلی متری ویژه ناتو باشند.

"مستا-سی" هم می تواند با کالیبر 155 میلی متری کار کند. این مخصوصاً برای صادرات "توپخانه های خود رو" ساخته شده است. از جمله به هند که در توپخانه های آن از چنین کالیبری استفاده می کنند. مستعمره انگلیس بودن در نیمه اول قرن گذشته سبب شد که دهلی با لندن همخوانی پیدا کند و از این رو تا کنون نیز هند گلوله های خود را با کالیبر مرسوم در اروپای غربی تولید می کند. و اسلحه سازان روسیه هویتزر را برای آن بطور ویژه ساختند که برای ارتش هند مرسوم باشد.

این به هیچ وجه اختلالی در ویژگی های تاکتیکی و تکنیکی "مستا" ایجاد نمی کند و همچنان نیز در بخش سیار تانک Т-80 جای می گیرد.

موتور آن دیزلی است، اما چند سوختی می باشد و می تواند با شش نوع سوخت مختلف کار کند. توان آن 840 اسب بخار است. زنجیرها از لاستیک و فلز هستند با پهنای 580 میلی متر که به ماشین اجازه می دهد روی خاک نیز با سرعتی تا 60 کیلومتر بر ساعت حرکت کند. برای شلیک نیز نیازی به تثبیت کننده ندارد. وزن هویتزر 42 تن است که اجازه می دهد بدون تثبیت ساز نیز شلیک کرد. سیستم کمک فنر شلیک، همان طور که پیشتر نیز گفته شد، سریع و خودکار تمامی داده های دستگاه را پس از هر شلیکی باز می گرداند و طبق مختصات از پیش تعیین شده به توپخانه جهت می دهد.

به گفته ژنرال "ولادیمیر زاریتسکی" رئیس نیروهای موشکی و توپخانه ای نیروهای مسلح روسیه، تا سال 2015 ارتش روسیه حدود 2 هزار توپخانه جدید دریافت می کند که بخش اعظم آن "مستا-سی" مدرنیزه شده خواهد بود.




http://www.centralclubs.com

[FLANKER 171]

سلام امروز قسمتی دیگر از تاپیکهای مبوط به توپها را تقدیم شما می کنم
توپ خود کششی 152 م م هویتزر 2S19 "MSTA-S"

این توپ قدرتمند روسی برای اولین بار در سا ل 1989 وارد به خدمت گردید .
فلسفه ساخت این توپ ساخت توپی قدرتمند با زره قدرتمند بود که بتواند در نبردهای نزدیک نیز شرکت کند .
این توپ توسط شرکت روسی Uraltransmash طراحی و ساخته شده است و مبنای ساخت شاسی و نیروی محرکه ان بر گرفته از تانک t-80 می باشد . ویژگیهای جالب این توپ ان را به یک تانک شبیه ساخته است که از این ویژگیها میتوان به این موارد اشاره کرد :
برجک با گردش 360 درجه ، یک مسلسل کالیبر 50 ( 12.7 ) برای مقابله با هلیکپترها و هواپیماهای دشمن ، زره قدرتمند ،
به جز این موارد نکات قابل توجه دیگری نیز وجود دارند که می توان به وجود 6 نارنجک انداز برای ایجاد دود و جلوگیری از مورد هدف قرار گرفتن توسط لیزر های موشکهای ضد تانک
این توپ قادر به درگیری مستقیم تا برد 1 الی 2 کیلومتر با تانکها و ادوات زرهی دشمن نیز میباشد . نکته جالب امکان شلیک گلوله های جمینگ 3RB30 میباشد که 22 کیلومتر برد شلیک دارند و تا حدی مانند گلوله های EMP عمل می کند و سیستمهای رادیویی دشمن را در شعاع 700 متر بین فرکانسهای 1.5 تا 120 مگا هرتز مختل کرده و از کار می اندازد .
توپ دارای موتوری میباشد که قادر است بین دمای منهای 50 درجه تا مثبت 50 درجه کار کرده و عمل کشش این توپ را انجام دهد .
همچنین در صورت لزوم توپ به گلوله های اتشزا و اتمی نیز مجهز خواهد شد و با خرج مخصوص تا 36 کیلومتر برد خواهد داشت .
سیستم گلوله گذاری توپ هم خودکار بوده و تا 8 گلوله در دقیقه سرعت شلیک دارد .
اما نكته مهم در مورد توپ گلوله هاي هدايت شونده ليزري اين تانك ميباشد كه بيسابقه است و در توپهاي مشابه ديده نميشود . . و در اخر ویژگی دیگر وجود سیستمهای دید در شب برای راننده توپ است .
مشخصات
سال ورود به خدمت 1989
کشور سازنده روسیه
پرسنل : 5-7 نفر
وزن : 42 تن
طول : 11.9 متر
عرض : 3.58 متر
ارتفاع : 2.9
توپ : 152-mm howitzer 2A64
کالیبر : 152 م م
دارای یک قبضه تیربار 12.7
گردش برجک 360 درجه
حرکت عمودی لوله : - 3 to + 65 درجه
سرعت شلیک : 7-8 گلوله در دقیقه
وزن گلوله با خرج : 42.8 تا 43.5
برد : بسته به نوع گلوله و خرج : 25 تا 36 کیلومتر
برد با گلوله استاندارد : 28 کیلومتر
قدرت موتور : 840 اسب بخار
حداکثر سرعت : 60 کیلومتر بر ساعت
برد با یک سوخت گیری : 500 کیلومتر
قابلیت عبور از اب تا 1.2 متر
کشورهای دارنده :
روسیه حدود 600 قبضه
اکراین حدود 40 قبضه
بلاروس حدود 14 فبضه
گرجستان ؟
در صورت استفاده از این مطلب در جای دیگر با من هماهنگ کنید
گلوله ليزري هدايت شونده كه با اين توپ شليك ميشوند



تصاوير توپ




 

[ALI 5,626]

2A65 Msta-B


توپ 152 میلیمتری مستا از سال 1987 توسط ارتش سرخ شوروی به کار گرفته شد و هم اکنون نیز توسط ارتش روسیه و برخی کشورهای هم پیمان در اروپای شرقی و آسیای میانه از این توپ استفاده می کنند. این توپ یکی از مدرنترین توپ های یگان های توپخانه ای ارتش روسیه به شمار می رود که قادر به شلیک پرتابه های هسته ای نیز می باشد. کیفیت بسیار بالای لوله این توپ سبب می شود که عمر مفیدی برابر با 6000 گلوله داشته باشد. این توپ توسط کامیون های کراز و اورال به مناطق مورد نیاز حمل می شود. این توپ قادر به پرتاب مهمات OF 45 با وزن 44 کیلوگرم نیز می باشد.


مشخصات این توپ :


وزن : 6.8 تن

خدمه : 6 نفر

این توپ در حالت شلیک سریع قادر به شلیک 8 گلوله در دقیقه می باشد. اما زمانی که این توپ بخواهد به صورت مداوم شلیک کند ، در این صورت قادر به شلیک دو یا سه گلوله در دقیقه می باشد که این ریتم آتش را تا 40 دقیقه می تواند ادامه دهد. مدلهای صادراتی این توپ نیز با کالیبر استاندارد ناتو یعنی 155 میلیمتر عرضه شده است.


تصاویر این توپ :





 

[MR9 115,312]

چشم انداز بهینه سازی سامانه توپخانه ای کالیبر 152 م.م  Msta-S

 

 

 

رسته توپخانه نیروی زمینی ارتش روسیه با دراختیار داشتن سابقه ای طولانی در بکارگیری توپهای کالیبر سنگین در دهه های گذشته ، امروز به طیف متنوعی از جنگ افزارهای توپخانه ای خودکشش با قابلیتهای متفاوت مسلح است ، با این حال ، در میان چنین طیف متنوعی از جنگ افزارهای سنگین  ، بخش قابل توجهی از سازمان رزم رسته توپخانه این ارتش ، به توپهای کالیبر 152 م.م 2 اس-19 مسلح شده است که باید بمدت طولانی در خدمت فعال قرارداشته باشند ، به همین منظور ، برنامه مدونی برای بهینه سازی این سلاح ها در نظر گرفته شده است که روند آن مورد بررسی قرار می گیرد .

 

 

فرآیند نوسازی

این توپ سنگین روسی  ، از اواخر دهه هشتاد میلادی ، وارد سازمان رزمی ارتش شوروی سابق گردید ،اما تولید انبوه آن بتدریج از اوایل دهه نود میلادی آغاز شد ، با این حال پس از فروپاشی شوروی ، نمونه های تحویلی میان ارتشهای جمهوری های استقلال یافته تقسیم گردید ، در حالی که تولید این توپ در سرزمین اصلی روسیه ، ادامه پیدا کرد . بدین ترتیب ، براساس داده های موجود ، تا حال حاضر ، چیزی در حدود 1100 دستگاه از این توپ با چند تغییر ، تولید و در اختیار کاربران قرار گرفته است .

 

 

اما فرآیند بهینه سازی این سلاح بلافاصله پس از  عملیاتی شدن آن ، آغاز گردید . در طول دهه نود میلادی ،  پروژه  2S19M یا بعبارت بهتر aKa2S33  معرفی شد و سپس در نیمه دوم دهه نخست قرن جدید نیز نسخه 2S19M1 برای خدمت عملیاتی به ارتش روسیه تحویل گردید که براساس استاندارد نامگذاری نیروی زمینی روسیه ، شناسه M1 برای این توپهای خودکششی به معمای تعمیر و بهینه سازی شده نمونه های موجود بود . با این حال ، کار به این جا ختم نشد و شرکت سازنده ، برنامه جدیدی را با هدف بهینه تر کردن این توپ با شناسه 2S19M2 یا Msta-SM کلید زد که شامل بروزرسانی های مختلف از جمله سامانه کنترل آتش ، سلاح ها و ... میشد .

 

 

دوسال نخست دهه دوم قرن 21 ( 2012 و 2013 )  بازه زمانی آزمایش این بهینه سازی ها در شرایط واقعی میدان نبرد بود و با موفقیت آمیز بودن این آزمایشها ، تولید انبوه این گونه در دستور کار قرار گرفت که شامل ارتقاء سخت افزارهای موجود یا تولید پیکربندی های جدید می شد .بدین ترتیب ، براساس گزارش های نشریه میلیتاری بالانس 2021 ، نیروی زمینی ارتش روسیه ، در حال حاضر ، چیزی در حدود 820 دستگاه از گونه Msta-S را پس از اجرای بهینه سازی های برنامه ریزی شده در اختیار دارد ، در حالی که تحلیلگران این نشریه تاکنون براین اعتقادند که  حداقل 500 دستگاه از این توپها ، شامل 2S19و 2S19M1 را شمارش کرده اند ، در حالی که حداقل 320 دستگاه از گونه 2S19M2 نیز در اختیار ارتش روسیه قرار گرفته ، که این رقم در کنار حدود 150 دستگاه توپ که در حالت ذخیره قرار دارد ، رقم قابل توجهی را به نمایش می گذارد .

 

 

گونه 2S19M1

 

با توجه به این ارقام ، تعداد توپهای خانواده 2S19 بتدریج از تعداد توپهای عملیاتی قدیمی تر 2S3 که کالیبر مشابهی را در اختیار دارد ، فراتر رفته که درنهایت ناظران نظامی ، رقم 800 دستگاه توپ عملیاتی و 1000 دستگاه توپ در حالت ذخیره را بعنوان استخوان بندی اصلی توپخانه خودکششی ارتش روسیه محاسبه نموده اند .

 

نرخ تولید

با انتشار خبر تولید انبوه گونه 2S19M2 توسط شرکت Uraltransmash که با مشارکت چند شرکت زیر مجموعه که وظیفه تامین قطعات و مونتاژ نهایی را بر عهده داشتند ، ارتش روسیه آماده شد تا بتدریج این سامانه های جدید را در اختیار بگیرد . در واقع ، اولین دسته از نمونه های جدید این توپ خودکششی شامل 35 دستگاه ، در ژوئن سال 2013 به واحدهای رزمی تحویل گردید و بسرعت به جنوب روسیه اعزام گردید تا سازمان رزمی یگانهای مربوطه ، برای اجریا عملیات نظامی ، تکمیل گردد .

 

 

 

با توجه به نیاز گسترده روسها به این سلاح ، سرعت تولید این توپ بتدریج افزایش خواهد یافت تا تحویل منظم سامانه های تسلیحاتی و همچنین قطعات یدکی مورد نیاز تضمین گردد . با این وجود ، 5 ماه پس از انتشار این خبر ، یعنی در 31 ماه مه 2013 ، شرکت روسی Rostec اعلام نمود که کار تولید جدیدترین نمونه ازاین توپ ، یعنی  2S19M2 برای سال مالی 2021- 2019 برنامه ریزی شده و به احتمال بسیار زیاد ، روند تولید و نوسازی این سامانه توپخانه ای همچنان ادامه پیدا خواهد نمود . از جمله برنامه های این شرکت برای افزایش بقاء این سیستم رزمی در میدان نبرد ، بهینه سازی سطح حفاظت آن است که بطور قابل توجهی ، پتانسیل آتش نیروی زمینی را افزایش خواهد داد .

 

 

ویژگی های فنی

با شروع تولید گونه 2S19M2 و تحویل آن به کاربران مورد نظر ، روند نوسازی این نمونه جدید و گونه های قدیمی تر ، بدلیل ایجاد قابلیت جایگزینی قطعات قدیمی با جدید ، فرصتی جدید را برای نیروی زمینی روسیه فراهم می آورد که بدون ایجاد تغییرات زیاد در ساختار این توپ  ، بتوانند توانمندی های آن را تا حد پیشرفته ترین نمونه های موجود در بازارهای تسلیحاتی ارتقاء دهند . درواقع ، برای تمامی نمونه های تولیدی تا امروز ، از یک شاسی استفاده شده  ولی بنا بر نیازمندهای میدان نبرد ، یک سامانه هشدار برای خدمه به این توپ اضافه گردید تا همواره اطلاعات دقیقی از وضعیت آمادگی سلاح در دسترس قرار داشته باشد . در عین حال ، تغییرات اصلی صورت گرفته در گونه Msta-SM در بخش رزمی قابل مشاهده است ، جایی که توپ 152 م.م  2A64M2 برای آن درنظرگرفته شده که این نمونه جدید بدلیل یکسری بهینه سازی ها ، نواخت آتش افزون تری در حدود 10 تیر در دقیقه را بدست آورده  است .

 

 

گونه  2S19M2

 

 

در حوزه هدایت آتش ، نسخه های جدید این توپ روسی ، به یک سامانه ناوبری با قابلیت استفاده از نقشه های رقومی ( دیجیتال )  و همچنین جی پی اس ( احتمالا گلوناس )  مجهز شده است  . علاوه براین ، حسگرهای هواشناسی با نمونه ها ی پیشرفته تر جایگزین شده اند  که بطور خودکار کارایی توپ را افزایش خواهد داد ، تا جایی که امکان کنترل روند هدایت آتش از خودروی فرماندهی جداگانه نیز بوجود آمده است . در بخش پرتابه های سازمانی این توپ ، شرکت  Uraltransmash ،مدعی طراحی نمونه های جدیدی از مهمات شده که گفته میشود بهبود قابل توجهی در عملکرد این توپ خواهد داشت .

آینده

سامانه توپ خودکششی 152 م.م روسی 2S19 در همه ابعاد ، بلحاظ کیفی از تمامی نمونه های قبلی خود برتر به نظر می رسد ، در حالی روند تولید انبوه آن نیز ادامه دارد ، که این دو در مجموع ، پیامدهای مثبت آشکاری را به نمایش می گذارد .

 

 

گونه 2S35

 

از یکسو ، روسها در حال آزمایش یک توپ خودکششی جدید با شناسه 2S35 هستند که بطور طبیعی ، تولید انبوه آن مدت زمان زیادی بطول خواهد انجامید ، بنابراین ، 2S19 با دریافت ارتقاءهای فوق الذکر ، در طول زمان ، جایگاه ثابت خود را در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش روسیه بدست خواهد آورد و بتدریج استاندارد SM را نیز بخود خواهد دید .

اما شواهد حاکی از آن است که حتی با وجود دریافت تعداد قابل توجهی از گونه 2S35 ، بسیار بعید خواهد بود که ارتش روسیه ، نمونه 2S19 را براحتی از خدمت خارج نماید ، چرا که ترکیب قابلیتهای این دو توپ ، انعطاف پذیری قابل توجهی را در اختیار روسها قرار خواهد داد ، ضمن اینکه حفظ این توپ ، ذخیره بزرگی را برای ارتش روسیه فراهم می کند تا در زمان بحران ، پشتیبانی آتش مطلوبی را برای یگانهای پیاده خود فراهم کند .

 

پی نوشت :

1- بن پایه

2- بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک ، سی و یکم مرداد سال 1400 خورشیدی

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به  ذکر دقیق  منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .