جشن پوريم تراژدي غمبار ايرانيان

[samavat 16]

جشن پوريم كه در برخي از نقاط اروپا و آمريكا برگزار مي‌شود به جشن ايران‌كشي نيز مشهور است. اين جشن براساس داستاني در تورات است .

نام اين جشن از كلمه پور به معناي قرعه گرفته شده است. از آن جهت كه هامان براي يافتن مناسب‌ترين روز براي اجراي نقشه اين قرعه را انداخت.

به گزارش «فردا»، بر مبناي كتاب استر, خشايار شاه در روز جشن تاجگذاري در حال مستي از ملكه «وشتي» مي‌خواهد در برابر مردان آمده تا زيبايي او را به رخ ميهمانان بكشد.

اما ملكه به دليل حجب و حيا و عفت ايراني‌اش قبول نمي‌كند و پادشاه خشمگين شخص ديگري را به عنوان ملكه انتخاب مي‌كند. ملكه جديد كه «هدسه يا استر» نام دارد, به همراه عده‌اي از زنان زيبا به قصر آمده تا با همكاري پسر عمويش مردخاي كه قيم او نيز هست هامان وزير خشايار شاه را بركنار كرده و بكشند. بعد از هامان, مردخاي را جانشين وي مي‌كنند.

آنها سپس از خشايار شاه اجازه كشتن دشمنان يهود را در 3 روز متوالي مي‌گيرند.

اين جمع در اين 3 روز 70 هزار نفر از ايرانيان كه در ميانشان زنان و كودكان نيز قرار داشتند, با بي‌رحمي تمام به قتل رسانده و اموالشان را به غارت مي‌برند.

گفتني است يهوديان هنوز هم با گذشت 26 قرن به مناسبت اين پيروزي و قتل عام بي‌سابقه تاريخي جشن مي‌گيرند.

آنها در اين روز لباس‌هايي شبيه شخصيت‌هاي داستان پوشيده و با بازي‌ كردن نقش‌هاي آنها اين جنايت بزرگ را تجديد خاطره مي‌كنند.

اين نسل‌كشي بي‌سابقه مطابق با روز 13 فروردين بوده است. اين نحسي 13 كه برخي از آن اسم مي برند مرتبط با پوريم و اين نسل كشي است.

ايرانيان از همان زمان, سيزدهم فروردين را به عنوان نماد مبارزه و اعتراض به جنايت برخي يهوديان آن زمان كه آنها را سراسيمه از خانه و كاشانه‌اشان فراري داده‌ بودند, برگزيده و سر به كوه و صحرا مي‌گذارند.

اين نسل‌كشي را مي‌توان نوعي هولوكاست به حساب آورد. هولوكاستي كه در طي 3 روز 70 هزار ايراني (البته بسياري از منابع و كارشناسان اين رقم آورده شده در تورات را دور از ذهن مي دانند)به قتل رسيد. هولوكاستي كه تبديل به يكي از بزرگترين جشن‌هاي آييني يهوديان شده است.

يهوديان در اين روز براي شكرگزاري به درگاه خدا روز گرفته و به رقص و پايكوبي مي‌پردازند.

استر نام آخرين دفتر از كتاب تورات است. اين كتاب در اواخر عهد هخامنشي و يا پس از آن نوشته شده است. بنابر نوشته بسياري از مورخين و كارشناسان تاريخ, مطالب كتاب استر تماما در خدمت مصالح رباخواران حاكم بر جهان ، يعني صهيونيست ها و فراماسون ها است.

اين كتاب عمق نفرت و انزجار تند برخي يهوديان نسبت به غير يهوديان به ويژه ايرانيان را نشان مي دهد. شدت و تندي نفرت بحدي است كه خاخام ها و فقيهان قوم يهود در سده اول ميلادي مطمئن و متفق القول نبودند كه آيا بايد كتاب استر را در كتاب مقدس بياورند يا نه؟

مارتين لوتر از رهبران پروتستان ها نقل شده است كه « اي كاش اين داستان وجود نداشت.»

اين جشن گرفتن يهويان در تمام دنيا در حالي صورت مي‌گيرد كه كشته شدن حتي يك انسان جنايتي بزرگ محسوب مي‌شود. اين جنايت چيزي جز نژاد پرستي و بي‌ارزشي يك قوم نيست.

يهودياني كه, هيتلر را متهم به يهودي سوزي (هولوكاست) نموده‌اند, بايد به پيشينه سياه تاريخي خود برگردند و هولو كاست واقعي را در تاريخ اقوام خود جستجو كنند.

در جنگ جهاني دوم يهوديان, ميليون‌ها مسيحي را كشتند و در ادامه, راه كشتار در فلسطين را در پيش گرفتند و هزاران تن از مسلمانان و مسيحيان به دست صهيونيست‌ها قتل عام مي‌شوند.

صهيونيستها تمام اقوام به جز خودشان را از جنس اسب مي دانند.

آنها در گذشته به سپاهيان خود مي گفتند كه به سرزمين ايران و يا اعراب و يا حتي مسيحي‌ها رسيديد رحم نكنيد. زنان، كودكان، الاغ، شتر و چهارپايانشان را بكشيد تا دو سوم جهان تمام شود و تنها يك سوم جهان كه همان يهودي‌ها هستند بمانند.

اين كشتار فقط براي يافتن سرزميني براي يهوديان و صهيونيستهاي بي جا ومكان صورت مي گرفت.

از كشتارهاي عصر جديد به دست صهيونيست‌ها مي‌توان ترور كندي رئيس جمهور اسبق آمريكا را نام برد كه هنوز به صورت معمايي باقي مانده است.

صهيونيستها, در حالي كه فرياد حمايت از آزادي و نجات بشر سر مي دهند هر روز هولوكاست تازه اي رقم مي زند. از نمونه هاي بارز اين جنايتها قتل عام اخير مردم غزه است.

در روزي كه يهوديان در اكثر نقاط دنيا به جشن و پايكوبي براي مراسم پوريم دارند صدها كودك و زن فلسطيني به شهادت مي رسند.

يك بار ديگر صهيونيزم در جنگي بدون مرز و با عنوان نبرد پيشگيرانه به كشتار زنان ، كودكان ، انديشمندان و نخبگان مسلمان دست يازيده است. سربازان تا دندان مسلح آمريكايي و انگليسي بدون هيچگونه پشتوانه فكري و عقلي با بيرحمانه ترين شيوه ها آمال و آرزوي سران يهودي دنيا را برآورده مي سازند.

[Mr_Fox 137]

این همان جشن سیزده به در خودمان است که من هر ساله شخصاً آن را تحریم میکنم و اگر بشود برای امردان و کودکان و .... ایرانی قتل عام شده گریه میکنم. البته جلوی دیگران را از رفتن به بیرون و شادمانی نمیگیرم ولی نصیحت میکنم نروند. Skip the 13 Mr.Fox

[ramtina 7]

اينا يه جشن ديگه دران كه بايد خون يك فرد غير يهودي اونم معمولا جوان يا بچه رو ميكشند و بعد در اردي مخصوص قرار ميدهند و بعد يه شيريني مخصوص درست ميكنند و ميخورند اسم اين جشن يادم رفته!!! ولي در كل اقاي سماوات خيلي خيلي دستت درد نكنه! نبودي يه سري ريختن تو سايت از ما ايه و دليل و برهان از قران يمخوان كه يهود فتنه گره يا مغضوب خداست ولي اين توضيحات دوستانه شما كمكي به ما هم ميكنه تا ديگه به نژاد پرستي محكوم نشيم!!!

[salar1989 2]

mr -fox عزيز خير خير اين همان جشن سيزده بدر نيست و اين جشن ريشه به قبل از اين واقع دارد و مربوط به زمان ايران باستان و دوران كيومرث است براي درك موضوع اين مطالب را كه قبلا برادر خاطي ما آقاي iranboss نقل كرده اند اميدوارم ديد شما را عوض كند /تیر روز از فروردین ماه برابر با 13 فروردین در گاهشماری ایرانی/ // سخن پیرامون جشن «سیزده بدر»، همانند دیگر جشن های ملی و باستانی ایران، نیاز به پژوهش زیاد و مقدمه چینی ای طولانی دارد، به ویژه جشنی با این گستره ی برگزاری و سابقه ی طولانی که این پهنه و زمان تغییراتی ژرف در آیین ها و مراسم ویژه ی این روز ایجاد کرده است. در این راستا کوشش بر این بوده است تا خردورزانه ترین و مستندترین گفتارها، نوشتارها و نگرش ها را در این زمینه گردآوری کنیم. بهتر است در آغاز، پیشگفتاری پیرامون عدد 13 و روز سیزدهم و اینکه آیا این عدد و این روز در ایران و فرهنگ ایرانی نحوست داشته یا نه فراهم آوریم : نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال «نحس» و «بدیومن» یا «شوم» شمرده نشده، بلکه چنانچه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند،(نگاه کنید به نام روزهای ماه) و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاهشماری ایرانی نیز «تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و نیاکان فرهیخته ی ما از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند. همچنین در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند. برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است. اما پس از حمله ی تازیان به ایران از این رو که اعراب هفت روز در هر ماه را نحس می دانستند و سیزدهمین روز از هرماه نیز جز این روزها بوده، روز سیزدهم فروردین را هم به اشتباه نحس خواندند. برای مثال دو بیتی ای از «ابونصر فراهی» هست که نحوست روزهای هر ماه را بیان می کند : هفت روزی نحس باشد در مهی زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج سه و پنج و سیزده با شانزده بیست ویک وبیست وچهار وبیست وپنج از سویی دیگر پس از نفوذ فرهنگ سامی نوبت به رخنه ی فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد 13 را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»، «خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند. اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد 13 به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.) اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم. همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد. فروردین ماه نیز که هنگام جشن و سرور و شادمانی و زمان فرود آمدن فروهرها است. و تیر روز از این ماه نخستین تیر روز از سال می باشد در میان ایرانیان باستان بسیار گرامی بوده و پس از دوازده روز جشن که یادآور دوازده ماه سال است، روز سیزدهم را پایان رسمی روزهای جشن نوروز می دانستند و با رفتن به کنار جویبارها و باغ و صحرا و شادی کردن در واقع جشن نوروز را با شادی به پایان می رساندند و به قول امروزی ها «حسن ختامی بود بر بزرگ ترین جشن سال». در کتاب « المحاسن و الاضداد » گفته شده : «... در صحن کاخ سلطنتی دوازده ستون از خشت خام برپا می کردند که در هریک از آنها یکی از حبوبات دوازده گانه را می کاشتند و کـُشتی که از پشم گوسفند بافته می شود، شش قسمت است که هر قسمت دوازده رشته می شود که بطور مجموع هفتاد و دو نخ می شود، می بستند.» عدد شش اشاره است به شش گاههنبار و عدد دوازده به یاد دوازده ماه است و هفتادودو هم به هفتادودو فصل یسنا اشاره است. // تاریخچه ی سیزده بدر // همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که : «... جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند ...» اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده به در در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که این جشن بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی این جشن وجود دارد. همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است. همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است. شیوه های برگزاری و مراسم سیزده بدر همانگونه که اشاره شد شیوه های برگزاری این جشن و همچنین مراسم و آداب این روز بسیار متفاوت و گسترده می باشد که در اینجا به تفصیل نمی توان به آنها پرداخت، اما همانطور که می دانیم سیزدهم فروردین تیشتر روز می باشد و آغاز نیمسال دوم زراعی، و مردمان ایرانی برای نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک به کشتزارها و مزارع خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان صحرایی به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداختند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند. بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است. برای نمونه فال گوش ایستادن، فال گیری (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزی و گشودن آن، بخت گشایی (که درسمرقند و بخارا رایج است) و نمونه های پرشمار دیگر ... علاوه بر این ها آیین های سیزده بدر مانند چهارشنبه سوری و نوروز، پر شمار، زیبا و دوست داشتنی است، بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی های عمومی، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی از این آیین هاست که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره ی نوروزی نشانه ی هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی است. علف گره زدن افسانه ی آفرینش در ایران باستان و موضوع نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی درباره ی «کیومرث» دارای اهمیت زیادی است، در «اوستا» چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را نخستین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است. گفته های «حمزه ی اصفهانی» در کتاب «سِنی ملوک الارض و الانبیاء» صفحه های 23 تا 29 و گفته های «مسعودی» در کتاب «مروج الذهب» جلد دوم صفحه های 110 و 111 و «بیرونی» در کتاب «آثار الباقیه» بر پایه ی همان آگاهی است که در منبع پهلوی وجود دارد که : «مَشیه» و «مَشیانه» که دختر و پسر دو قلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای نخستین بار در جهان با هم ازدواج کردند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته نشده بود ! آن دو به وسیله ی گره زدن دو شاخه ی «موُرد»، پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را به ویژه دختران و پسران دم بخت انجام می دادند، امروزه نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی، نیت می کنند و علف گره می زنند. این رسم از زمان «کیانیان» تقریبا فراموش شد و در زمان «هخامنشیان» دوباره آغاز شد و تا امروز باقی مانده است. در کتاب «مُجمل التواریخ» چنین آمده است : «... اول مردی که به زمین ظاهر شد، پارسیان آن را «گل شاه» نامیدند، زیرا که پادشاهی او الا بر گل نبود، پس پسر و دختری از او ماند که مشیه و مشیانه نام گرفتند و روز سیزده نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هیجده فرزند بوجود آوردند و چون مُردند، جهان نود و چهار سال بی پادشاه بماند.» همانگونه که شباهتی بین چارشنبه سوری و نوروز امروزی متداول در تهران و شهرهای بزرگ، با شیوه های اصیل و کهن آن وجود ندارد، سیزده بدر امروزی نیز تنها نامی از یک جشن کهن را برخود داشته و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکان ما ندارد. نحوه ی اجرای این جشن، مانند بسیاری از دیگر آیین های ایرانی، عمیقا از شیوه ی اصیل و باستانی خود دور شده است و به شکل فعلی آن، دارای سابقه ی تاریخی در ایران نیست. اگر در گذشته مادران و پدران ما، سبزه های نوروزی خود را در این روز به صحرا می برده و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در آغوش زمین می کاشته اند، امروزه ما آن را به سوی یکدیگر پرتاب می کنیم و تکه تکه اش می کنیم. سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش تیشتر، برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن، و زیست بوم مقدس آنان بوده است. در حالیکه امروزه روز ویرانی و تباهی طبیعت است. --------------------------------------------------- ----------------------------- بن نوشت ها : 1. تاریخ نوروز و گاه شماری ایران - عبدالعظیم رضایی. 2. راهنمای زمان جشن ها و گردهمايی های ملی ايران باستان - رضا مرادی غیاث آبادی. 3. نوشتار جشن زنانه ی سیزده بدر - رضامرادی غیاث آبادی. 4. اصل و نسب و دین های ایرانیان باستان - عبدالعظیم رضایی. 5. آثارالباقیه- ابوریحان بیرونی، ترجمه ی اکبر دانا سرشت. 6. فرهنگ لغات برهان قاطع - محمد حسین بن خلف تبریزی. 7. سخنرانی های استاد غیاث آبادی در بنیاد جمشید پیرامون جشن های ایرانی. //

[samavat 16]

اينا يه جشن ديگه دران كه بايد خون يك فرد غير يهودي اونم معمولا جوان يا بچه رو ميكشند و بعد در اردي مخصوص قرار ميدهند و بعد يه شيريني مخصوص درست ميكنند و ميخورند اسم اين جشن يادم رفته!!!

اگه اشتباه نکنم اسمش فطیرک هست icon_cheesygrin
در ضمن از لطفت ممنونم :mrgreen:

[FLANKER 171]

دوستان اين داستان اين طور كه شما نوشتيد نيست اينجا جاي توضيح نيست چون خيلي طولانيه اما مي تونيد به يك كتاب معتبر كه بر اساس اسناد معتبر تاريخيه مراجعه كنيد ( كتاب ديپلماسي پنهان ) كه روابط ايران رو با يهود از ابتدا در زمان كوروش تا زمان پهلويهاي مخلوع بررسي كرده . فقط اشاره كنم در زمان ساسانيان و حتي هخامنشيان و اشكانيان يهوديان هميشه در اسايش نبودند و بسياري از اوقات مورد غضب قرار ميگرفتند و بسياري از اونها كشته ميشدند خصوصا در زمان ساسانيان چون موبدان زردشتي با دينهاي ديگه مشكل داشتند .

[salar1989 2]

Mr_Fox عزيز منظور بنده اين بود كه اين واقعه را نبايد با سيزده بدر قاطي كنيم من اين همه استناد تاريخي آوردم به همين دليل :mrgreen:

[fath 4,687]

جناب سماوات استر و مردخای پسر عمو و دختر عمو نبوده اند بلکه عمو و برادر زاده بوده اند در ضمن مردخای از پیامبران یهود بوده پس اگر این طور بوده پس انسان معصومی به حساب می امده و مقبره ای استر و مردخای اکنون در همدان به عنوان یک اثر تاریخی و همچنین مقدس برای یهودیان است.و اگر ایشان پیامبر خدا بوده اند انتظار ظلم و ستمی در این مورد ممکن نمی باشد.و گر نه پیامبری معنا پیدا نمی کندخداوند که یک ظالم فاشیست را نبی خود قرار نمی دهد. تا ان جایی هم که از تاریخ پیداست داستان به این شکل بوده که به علت تعصب روحانیان زرتشتی هیچ دینی نباید در کشور می بوده به همین دلیل تصمیم به طراحی توطئه ای برای قتل عام یهودیان می گیرند (این موضوعات در ایران نمونه های دیگری مثل قتل عام مزدکیان که همین اعتقادات کمونیستی 100 سال گذسته را داشته اند هم اتفاق افتاده .جالب توجه جنابان کمونیست که اولا فکر می کنند که کمونیست یک مکتب تازه است در حالی که 1500 سال پیش در ایران به وجود امد و دوما اینکه همان زمان هم مردم این مکتب انحرافی را قی و پایمال کردند .حال باز هم برکمونیست بودن خود و تغییر کل ایران بر مبنای این مکتب پافشاری کنند تا باز ملت ایران...). که این توطئه توسط استر و مردخای برملا می شود هر چند که تعدادی هم از یهودیان در این روزکشته می شوند و شاه ایران از ادامه این قضیه جلوگیری می کند. و به یهودیان اجازه زندگی در ایران را بدون تبلیغ دینشان می دهد(هر چند که یهودیان هنوز همان ریشه قوم بنی اسرایئل بدون تغییر هستند چونکه نه تبلیغ می کنند ونه اجازه ورود کسی به جمع دینیشان را می دهند )و به همین دلیل شاهان ایران برای انها بسیار مهم بوده و انان را ولی نعمتان خود می ذانسته اند. جناب سماوات درست است که یهودیان رفتار کجی در تمام دوران تاریخ داشته اند و این به خاطر اینست که انها حتی متون خود مثل تورات راهم از همان ابتدا تحریف و به دلخواه خود تغییر داده اندالبته این کار توسط روحانی های اعظم انها برای موارد خاصی انجام شده مثل مثلا سود جویی این به ظاهر علما و درست است که یهودیان همیشه در دنیا وضعیت مالی خوبی داشته اند اینکه این دین یک دینی است که خیلی به اقتصاد توجه دارد نه مثل اسلام که یک دین تمام و کمال است و این به خاطر سلطه فراعنه مصر بر این قوم بوده است. اما جز مواردی مثل حضرت سلیمان و داود هیچ گاه به صورت واقعی قدرتی نداشته اند اما تاثیر را منکر نیستم .تاثیر بر شاهان اقتصاد فرهنگ و سیاست هر کشوری که در ان بوده اند که البته همیشه هم در فشار بوده اند به دلیل همین اعمال خود انها .در ضمن در 2500 سال پیش صهیونیست به شکل امروزی وجود نداشته که شما بحث این شاخه افراطی یهود را که دینی محترم است و ما مسلمانان حضرت موسی را به عنوان نبی پاک خداوند می دانیم و قدمت طرحریزی این منحرف ها از 400تا 500 سال پیش شروع شده. شما همه را یکی و به همه می تازید. اما این هم صادق هست که همیشه در پی اشوب و فتنه برای رسیدن به منافع خود در تمام دوران ها بوده اند نه به این دلیل که یهودیت مشکل داشته یا دارد بلکه به خاطر افراد سودجود و فرصت طلبی که گاه حتی خاخام این دین هم هستند و این حتی در مورد ما مسلمان ها هم صادق است. این قضیه را با مراجعه به منابع می توانید دنبال کنید. در مورد جشن 13 فروردین هم باید بگویم نظر جناب سالار کاملا مستدل و محکم است.و این روز به همان شکلی که ما الان می گویم روز بازگشت به اغوش طبیعت بوده و در دین زرتشتی هم تمام روزها و سال ها ماه ها وحتی حیوانات جایگاه خاصی داشته اند مثلا ما شاید از لحاظ علمی تا چند صد سال پیش که علوم تجربی پیشرفت چندانی نکرده بود مثلا مار را حیوان موزی و خونخواری به حساب می اوردیم اما حال به وجود حیاتی ان در چرخه غذایی زمین پی برده ایم. زرتشتیت تمام خلایق را دارای کارایی و جایگاه خاصی می دانسته اند و برای همه ارزش قائل بوده اند حتی اگر هم برایشان ضرری در پیش داشته.پس حتی اگر فرض را بر نحسی این روز در پیشگاه زرتشتیان بدانیم باز هم نفرین و عصبانیت از ان معنای پیدا نمی کند کما اینکه نیاکان ما تمام روزها را روز خدا می دانسته اند. اقای سماوات اگر کتابی در این مورد سراغ دارید لطفا معرفی کنید. اقای سالار شما اطلاعات خوبی از تاریخ دارید مشخص است که در این زمینه مطالعه داشته اید خوشحال می شوم که بیشتر با شما بحث کنم. اگر در مورد نوشته حقیر نظری دارید علاوه بر درج به بنده هم ارسال کنید خصوصی چون امکان دارد دیگر به این صفحه سر نزنم. opera

[SAEID 2,833]

جناب اپرا منابع شما چیست؟ مردخای پیامبر نبوده و یک خاخام یهودی بوده است. به کتب عهد عتیق یهود مراجعه کنید این که چیز سختی نیست؟

[sarbaz 0]

هه اي بابا تبريك كه خوبه من بخاطر اينكه در مورد قبر مردخواي در همدان بد گفتم نزديك بود از عزيزان آزادانديش فرهنگ دوست كتك بخورم.

[seginem 70]

اگر کتاب تورات را مطالعه کرده باشید از این بد تر هم دارد این که چیز عادی بود. به هر حال خدا لعنتشان کند .

[mrenger 10]

از اين يهود يا هر چي بگي ممكنه !!!!!!!!! ما از زمان كوروش از اينا كشيديم . كوروش هم توي قبر به غلط كردن افتاد!!!!!!!! :mrgreen: :|

[Ernesto_Rommel 11,417]

با سلام

خوب بازم بحث شیرین یهود و پوریم اینا و البته اینبار تو سایت میلیتاری!

یه چند نکته رو بگم:

جناب سماوات استر و مردخای پسر عمو و دختر عمو نبوده اند بلکه عمو و برادر زاده بوده اند

این درسته یا حداقل افسانه اینو میگه و البته لزوما مورد تایید همه نیست اما اکثریت قبولش دارند.

تا ان جایی هم که از تاریخ پیداست داستان به این شکل بوده که به علت تعصب روحانیان زرتشتی هیچ دینی نباید در کشور می بوده

این روحانیان زردشتی با این غلظت که گفتین متعلق به زمان ساسانیان هست نه هخامنشیان و خشایار شاه هم هخامنشی بوده.
روحانیان در زمان پارسیان هخامنشی قدرت چندانی نداشتند و تنها به عنوان مغ مسئولیت داشتند که البته مورد احترام همه بودند اما قدرت وحشتناکشون رو در زمان ساسانیان پیدا کردند.

این موضوعات در ایران نمونه های دیگری مثل قتل عام مزدکیان که همین اعتقادات کمونیستی 100 سال گذسته را داشته اند هم اتفاق افتاده .جالب توجه جنابان کمونیست که اولا فکر می کنند که کمونیست یک مکتب تازه است در حالی که 1500 سال پیش در ایران به وجود امد و دوما اینکه همان زمان هم مردم این مکتب انحرافی را قی و پایمال کردند .حال باز هم برکمونیست بودن خود و تغییر کل ایران بر مبنای این مکتب پافشاری کنند تا باز ملت ایران...).

کمونیسم رو اگر بخواهیم به قبل ها و باستان ربطش بدیم در زمان یونان و در زمان اندیشمندان و فلاسفه یونان باستان پایه های ابتدائیش شکل میگیره و در اندیشه افرادی مثل افلاطون که البته اونها هلنیسم یعنی یونانی گرائی رو مدنظر داشتند در اون زمان نه کمونیسم....

ائین مزدک ماله دو سه قرن بعد افلاطون هست و بازم متعلق به ساسانیان

باقی دوستانم که بحث کردند و نظرشون متین هست و اگر اطلاعات بیتشری هم خواستید میتونید به این ادرس مراجعه کنید:

http://www.daneshju.ir/forum/f491/t38447.html

راستی تعدادی از مورخین کلا وجود افسانه ی مردخای و استر رو به این شکل کنونی تکذیب میکنند و رد شده حساب میشه!

ارنستو رومل

یا حق

[saman_777 66]

اقا جان کورش این کار رو از روی انسان دوستی و ذولقرنینی کرد.اون موقع یهودی ها هم ادم شده بودن ولی تا کورش و بعد داریوش فوت کردن اینا دوباره رگ نامردیشون گل کرد و دیدن چه فرصتی ز این بهتر یه خشایارشا وجود داره بیایم اینو خر کنیم تا یه قدرتی دستمون بیاد! پس الکی تقصیر کورش نندازین خودتون می بینین که در زمان کورش و داریوش خیلی ما پیشرفت کردیم و خیلی هم در اسایش بودیم! درباره ی 13 به در هم با سالار موافقم.13 عدد خوش یمن صهیونیست هاست و ما اونو به ((در)) می کنیم حتی اگر این اتفاق در این روز افتاده که احتمالش صفر هست

[syrus 0]

inham nazaree Dr.Abassi dar rabeteh ba een mozo http://www.youtube.com/watch?v=MJbgUHZRhuk&NR=1 movafagh bashid