تاپیک جامع سرلشکرشهیدعلی صیاد شیرازی تاپیک جامع سرلشکرشهیدعلی صیاد شیرازی (عکس ، خاطره ، فیلم و ..)

[mamad 3]

سينه ستبر تاريخ مالامال از خاطرات حيات و ممات مردان مردي است كه روحشان فراتر از زمان و عرصه فراخ زمين تنگ‏تر از قلب سرشار از عشقشان بوده است



امير سپهبد علي صياد شيرازي در سال 1323 در کبود گنبد مشهد در خانواده اي مذهبي به دنيا آمد. مادرش شهربانو و پدرش زياد نام داشت. پدرش، که از عشاير فارس بود، به استخدام ژاندارمري در آمد و سپس به ارتش منتقل شد. او از جاذبه اي خاص برخودار بود، از اين رو علي تحت تأثير پدر از کودکي به ارتش علاقه مند شد.

او به همراه پدر و خانواده، مانند ديگر خانواده هاي نظاميان، از شهري به شهري مهاجرت مي کرد. شهرهاي مشهد، گرگان، شاهرود، آمل، گنبد و سرانجام گرگان محل پرورش وي شدند. او سال ششم متوسطه را در تهران گذراند و در سال 1342 موفق به اخذ ديپلم گرديد. او در سال 1343 در کنکور دانشکده افسري شرکت کرد و پذيرفته شد. علي از بدو ورود به دانشکده به جديت در درس و پاي بندي به مذهب شهرت يافت. و سرانجام در مهرماه 1346 در رسته توپخانه دانش آموخته شد و با درجه ستوان دومي وارد ارتش گرديد. او پس از طي دوره آموزشي در شيراز و اصفهان به لشگر تبريز و سپس لشگر زرهي کرمانشاه منتقل شد. او در سال 1350 براي گذراندن دوره آموزش زبان انگليسي به تهران آمد و پس از پايان کلاس و جديت در تحصيل سرانجام خود از استادان زبان انگليسي شد. ستوان يک علي صياد شيرازي تصميم گرفت با دختر عمويش، خانم عفت شجاع ازدواج کند اما به دليل اين که محمود، عموي علي، از مخالفان شاه بود، ساواک با اين ازدواج موافقت نکرد، اما سرانجام در اثر اصرار علي، ارتش با اين وصلت مبارک موافقت کرد. علي در سال 1352 به دليل لياقت ها و دقت هايش در کار، براي تکميل تخصص هاي توپخانه از طرف ارتش به آمريکا اعزام شد تا دوره هواسنجي بالستيک را بگذراند. او اين دوره آموزشي را در شهر فورت سيل از ايالت اوکلاهما، در منطقه اي نظامي، با موفقيت طي کرد. در اين دوره فشرده ستوان همچون مبلغي مذهبي به دعوت آمريکاييان به اسلام مي پرداخت و در مجالس بحث و مناظره آنان شرکت مي کرد. او در بين آشنايان جديدش به مرد مذهبي مشهور شد. او پس از گذراندن دوره، با تخصصي جديد و روحيه اي با نشاط به ايران مراجعت کرد. ارتش براي استفاده از دانش نظامي ستوان، او را در سال 1353 به اصفهان ـ مرکز توپخانه ـ منتقل کرد. علي در اصفهان با يافتن دوستان جديد مطالعات مذهبي خود را پي گرفت و شخصيت سياسي خويش را در اين دوره قوام بخشيد. او در نامه اي که براي سرگرد محمد مهدي کتيبه، يکي از افسران مذهبي، ارسال کرد اين جمله را نوشت: «در مورد برنامه هاي مذهبي بحمدالله پيش مي رويم مخصوصاً در آن قسمت که مي دانيد». اين جمله حساسيت ضد اطلاعات را برانگيخت و از آن پس وي تحت مراقبت قرار گرفت. آنها پس از تحقيق و مراقبت متوالي، او را «متعصب مذهبي» معرفي کردند و مراقبت از وي را شدت بخشيدند. جالب اين است که هرکس از افسران را به مراقبت وي مي گماردند يا تحت تأثير روحيه او قرار مي گرفت و گزارش مثبت براي او رد مي کرد يا صياد را از مراقبت و مأموريت خود خبر مي داد و يا از اول با چنين مأموريتي مخالفت مي کرد.

سروان صياد هم زمان با اوج گيري مبارزات ملت مسلمان ايران به رهبري امام خميني تقيه را کنار گذارد و در ارتش علناً به دفاع از علماي اسلام و حکومت اسلامي پرداخت و سرانجام به دليل اين که در بين افسران، تبليغات ضد رژيم مي کرد، ضد اطلاعات از قرار دادن جنگ افزار در اختيار وي ممانعت کرد و اعلام نمود که از واگذاري مشاغل حساس به او خودداري شود. سرانجام سروان در 19 بهمن دستگير و زنداني شد اما ديري نپاييد که انقلاب به پيروزي رسيد و او هم مانند همه مردم ايران آزاد شد.

دوره دوم زندگي سرهنگ صياد بعد از پيروزي انقلاب اسلامي آغاز مي شود: او پس از پيروزي انقلاب اسلامي با رحيم صفوي و حجت الاسلام سالک آشنا مي شود و با يکديگر پيمان مي بندند که از پادگانهاي اصفهان حفاظت نمايند. اختلاف سروان با فرماندهان ارتش موجب آشنايي وي با حضرت آيت ا... خامنه اي مي گردد و از اينجا سرنوشت صياد به کلي تغيير پيدا کرد. پس از حوادث کردستان، صياد با درجه سرگردي به همراه سردار صفوي به غرب اعزام مي گردد. و با هماهنگي ارتش و سپاه سنندج را آزاد مي کنند. لياقتهاي سرگرد در کردستان موجب مي گردد تا با درجه سرهنگي به فرماندهي عمليات غرب منصوب گردد. اختلافات سرهنگ با بني صدر اولين رئيس جمهوري اسلامي موجب برکناري وي و خلع دو درجه مي گردد. اما ديري نپاييد که بني صدر سقوط کرد و شهيد رجايي به رياست جمهوري رسيد و سروان مجدداً با دو درجه به غرب کشور اعزام مي شود. سرهنگ با تأسيس قرارگاه حمزه سيدالشهداء لشگرهاي 64 اروميه و 28 کردستان و تيپ هاي 23 نيروي ويژه هوا برد و تيپ 30 گرگان شهرهاي بوکان و اشنويه را آزاد کرد. در هفتم مهرماه 1360 به خاطر رشادت ها و لياقتها توسط رهبر معظم انقلاب حضرت امام خميني (ره) به فرماندهي نيروي زميني منصوب شد. او با هماهنگي با سپاه قهرمان پاسداران انقلاب اسلامي در عمليات طريق القدس، فتح المبين، بيت المقدس، رمضان، مسلم بن عقيل، مطلع الفجر، محرم، والفجر 1، 2، 3، 4، 8، 9، عمليات خيبر و بدر و قادر شرکت نمود و پيروزي هاي بزرگي را براي ايران اسلامي به ارمغان آورد که بي شک در تاريخ امت اسلامي به عظمت خواهد ماند. سرهنگ در مرداد سال 1365 از فرماندهي نيروي زميني استعفا داد و با پيشنهاد آيت الله خامنه اي و تصويب رهبر انقلاب به سمت نمايندگي امام در شوراي عالي دفاع منصوب شد. در سال 66 به درجه سرتيپي نايل آمد. سرتيپ صياد شيرازي در سال 67 در عمليات مرصاد که مرزهاي غرب ايران مورد هجوم منافقين قرار گرفته بود شرکت و با روحيه اي بسيجي ضربات محکمي را بر پيکر مزدوران منافق وارد کرد. سرانجام صياد شيرازي در مقام جانشيني رياست ستاد کل به خدمت مشغول شد. تيمسار سرتيپ صياد شيرازي در 16 فروردين 1378 همزمان با عيد خجسته غدير با حكم مقام معظم فرماندهي كل قوا به درجه سرلشگري نايل آمد.

پس مانده هاي زخم خورده مرصاد در صبح روز 21 فروردين 78 ، فاتح بزرگ فتح ‏المبين و بيت ‏المقدس و يکی از بزرگترين سرمايه های کشور را در تروري ناجوانمردانه آماج تيرهاي كينه خود قرار دادند و قامت استوار امير ارتش اسلام را به خاك افكندند. روحش شاد.



منبع: خاطرات امير سپهبد صياد شيرازي ـ مرکز اسناد انقلاب اسلامي



و اكنون خاطراتي از زبان خود شهيد
چهره من در مرکز توپخانه اصفهان شناخته شده بود ؛ البته نه به عنوان کسي که چهره اش آميخته با سياست است ، بلکه بيشتر مرا يک چهره ي مذهبي مي شناختند که موضع مشخصي نسبت به حرکت حضرت امام و انقلاب دارم . ولي کسي مدرکي نداشت. ديگر طوري شده بود که در همان کميته اي که درس مي دادم – نقشه برداري و نقشه خواني تدريس مي کردم – استادهاي ديگر ، به خاطر اين روحيه ، به من احترام مي گذاشتند و مراعات مرا مي کردند.



***

اول انقلاب وضع آشفته بود. گروهک ها به شدت کار مي کردند ، مخصوصاً چپ ها و در راس شان چريک هاي فدايي خلق. به کرات جلوي در پادگان از کيف پرسنل وظيفه ، مخصوصاً آن هايي که ليسانسيه بودند ، اعلاميه در مي آورديم ، مي گفتند: ديگر آزاد شده ايم.

ما نمي دانستيم با اين ها چکار کنيم. انگار آزادي يعني اين که هر کس هر کاري که مي خواهد انجام دهد.



***

با سنندج تماس گرفتم که هليکوپتر بيايد. سه چهار تا مجروح داشتيم. يک مجروح راننده تانک اسکورپين بود. ديدم پيشاني اش را بسته و پانسمان کرده. پرسيدم: چي شده؟

گفت: گلوله خورده.



گلوله با يک مقدار زاويه به پيشاني او خورده بود. سر او را نشانه گرفته بودند که از تانک بيرون بوده. فقط پوستش را برده بود. خيلي با روحيه ، يک تفنگ ژ- ث دستش گرفته بود و ضد انقلاب را دنبال مي کرد.



***

اطلاع دادند که بني صدر به قرارگاه شما در کرمانشاه آمده و منتظر است.

آمدم به سقز. لباسم درهم ريخته بود. يک لباس بسيجي گير آوردم. سريع دوش گرفتم ، لباسم را عوض کردم و به خلبان هليکوپتر گفتم: مي خواهم سريع برويم کرمانشاه.

گفت : به شب بر مي خوريم.



گفتم : اشکال ندارد ، هر طور شده خودمان را برسانيم به آن جا که رئيس جمهور آمده.

وقتي به کرمانشاه رسيدم ، ساعت هشت شب بود. بچه هاي قرارگاه که ترکيبي از ارتش و سپاه بودند ، تا مرا ديدند ، تکبير گفتند. پرسيدم: مسأله چيست؟



گفتند: الان مي فهميد.

رفتم داخل اتاق. ديدم آقاي بني صدر و شهيد رجايي که آن موقع نخست وزير بود و تعدادي از مشاورين بني صدر ، آن جا هستند. حالا من خوشحال بودم از اين که اين خوش خبري را مي دهم که ستون هشت روز در محاصره و در حال انهدام بود ولي نجات پيدا کرد. با حالت گرمي به طرف آقاي بني صدر رفتم که او را ببوسم.



ديدم که دست او مثل دست مرده است. البته طبيعت او همين بود ولي آن جا خيلي شل بود. اين طور احساس کردم ، ولي حرارت خودم را در بوسيدن نشان دادم. بلافاصله بني صدر پرسيد: ستون چي شد؟



گفتم : الحمدلله نجات پيدا کرد.

يک دفعه تکان خورد. من تا آن موقع اثر سخن چيني را در مسؤولين نديده بودم . در تاريخ خوانده بودم که براي کسي که مي خواهد خدمت گزاري کند ، سخن چيني مي کنند. ولي تا آن موقع نمي دانستم که اثرش چيست. آن قدر به گوش اين آدم خوانده بودند: فلان کس رفته همه را به کشتن داده ، ستون تار و مار شده، ستون به اسارت در آمده که حرف من باورش نمي شد.



پرسيد: چقدر تلفات داديد؟

گفتم : تا اين جا حدود هفتاد نفر شهيد داديم وصد و پنجاه تا مجروح. معلوم بود که رقم ها را از اين بالاتر داده بودند. ساکت شد.



مثل اين که مي خواست بر مبناي حرف آن ها شروع کند و به من حرف هايي بزند ولي ديد که مطلب چيز ديگري است. معلوم شد پشت سر من خيلي غيبت کرده اند. آن تکبيري هم که بچه ها سر دادند، به خاطر دفاعي بود که مي خواستند از من بکنند.

[mamad 3]

به نظر من صياد شيرازي كسي بود كه خدا ديگه مثله اون رو كمتر افريده
وبه شهيدي كه خيلي علاقه دارم همين صياد شيرازيه اين تايپيك رو گذاشتم چون فكر مي كنم تا حالا كمتر به اين شهيد توجه شده روحش خيلي خيلي شاد


http://www.sajed.ir/pe/images/stories/img_pictures/originals/Sauad-006.jpg

[mamad 3]

يه تعداد ديگه عكس از اين شهيد بزرگوار[/img]


يكبار ديگه عكس ها را ارسال كنيد با تشکر f 35

[mamad 3]

شخصيت و نفوذ اجتماعى شهيد اميرسپهبد صياد شيرازى

غروب ۲۱ فروردين ! مردى كه خالصانه سخت ترين بحران هاى جنگ را مديريت كرده بود، ديگر در ميان ما نبود.
من خسته و دلگير از جفاى اين روزگار مقابل پيرزن روستايى نان فروش ايستادم و سلام كردم. او اما همان طور كه مثل هميشه نان ها را در دستانم مى گذاشت گفت: پسرم تسليت مى گويم! بايد شهادت صياد را به شما تسليت بگويم! براى من سوگوارى همرزمانم كه از نزديك قدرت فرماندهى و زحمات او را در سخت ترين روزهاى جنگ حس كرده بودند؛ طبيعى بود، اما نفوذ اينچنينى صياد در درونى ترين لايه هاى جامعه ايران ارزشى داشت كه با هيچ مدال و درجه اى قابل مقايسه نبود. براى اولين بار بود كه تسلى و آرامش ناشى از تسليت و همدردى يك انسان را اينگونه لمس مى كردم.
صياد تنها كاريزما و نابغه مديريت و فرماندهى ارتش نبود بلكه او به همان اندازه در درونى ترين لايه هاى اجتماع ايران نفوذ داشت. تشييع پيكر پاك صياد كه مقام معظم رهبرى بر آن بوسه زد؛ پس از رحلت مرادش امام خمينى رحمت الله عليه بزرگترين تشييع جنازه اى بود كه در ايران برگزار شد و اين آخرين و شايد بزرگترين افتخار و مدالى بود كه او براى ارتش به دست آورد.
نام او در كنار فلاحى، نامجو، فكورى، كلاهدوز و جهان آرا با شكست حصر آبادان در ذهن مردم ايران گره خورده است. صياد پس از شهادت فلاحى و نامجو و كلاهدوز طراحى و مديريت عمليات هاى ائتلافى پيروزمندانه ارتش و سپاه را بر عهده گرفت كه هنوز از بزرگترين افتخارات ارتش جمهورى اسلامى ايران محسوب مى شوند. طراح و مدير دهها عمليات پيروزمندانه همچون فتح المبين (كه بيشترين شكست را به دشمن وارد كرد)، طريق القدس، فتح خرمشهر و سرانجام در پايان جنگ شكست حمله خائنانه منافقين در عمليات مرصاد هيچگاه از ذهن مردمى كه سالهاى سخت دوران دفاع مقدس را درك كرده اند، نخواهد رفت.
صياد خستگى ناپذيرترين فرمانده جنگ بود. مردى كه در طول تمام هشت سال در جنگ حضور داشت براى لحظه به لحظه جنگ با تمام وجودش زحمت كشيد. او تا به صبح در قرارگاه هاى تاكتيكى كاغذهاى كالك را به ديوار مى چسباند و طراحى مى كرد و طراحى مى كرد و دوباره طراحى مى كرد و... و روزها در مسيرى كه جيپ فرماندهى از يك قرارگاه تا محل استقرار تيپ مى رفت در آن مسير سخت و پردست انداز لحظه اى مى خوابيد. او يك عارف واقعى بود كه جسمش به معناى واقعى تابع روحش بود.
ولايت پذيرى و نزديكى او به امام عمق و معنايى داشت كه قابل توصيف نيست. او يك مريد واقعى امام بود و در عين حال كه نزديكترين ديدگاهها را به ديدگاه هاى امام داشت تبعيت او از امام يك الگوى تاريخى است.
صياد در حالى كه افتخار قدرت مديريت ارتش محسوب مى شد، در حالى كه توانمندى هايش در مديريت عمليات هايى همچون شكست حصر آبادان، فتح المبين و فتح خرمشهر از توانمندى عالى ترين ژنرال هاى جهان بالاتر بود. اما خلوص و تواضع و صميميتى را به همراه خود آورد كه در هيچ يك از ارتش هاى جهان وجود خارجى ندارد. اين ويژگى همه فرماندهان نزديك به امام همچون نامجو يا چمران بود. آنها در كنار سربازانشان مى نشستند بى آنكه ذره اى از انسجام و اقتدار خود و فرمانبردارى سربازان و فرماندهان زيردست خود بكاهند. بلكه گاه تنها يك نگاه فرمانده براى انجام هر دستورى كافى بود. صياد ثابت كرد كه قدرت فرماندهى با غرور فرماندهى متفاوت است و فرمانده هيچ نيازى به اشرافى گرى ندارد. اين درست سيره امام و به معناى تبعيت از سيره نبوى بود. صياد مردى بود كه اشرافى گرى را در ارتش از ميان برد. او دستور داد همه گردان ها مسجد زيرزمينى بسازند و همه فرماندهان و سربازان به سيره نبوى، بى آنكه صف ها را به هم بزنند و جايگاهى براى خود قايل شوند دور يك سفره بنشينند و ضمن صرفه جويى در وقت و زمان و پرهيز از اسراف، هر روز با هم انس و الفت بيشترى بگيرند.
صياد يك فرهنگ ساز بود. فرهنگ خستگى ناپذيرى و مقاومت در كنار سادگى و معنويت! ارتش، فرهنگ نماز اول وقت را تا حدود زيادى مديون صياد است. او هميشه گراهاى زمانى اش بعد از نماز بودو جلسات را بعد از نماز برگزار مى كرد. صياد ارتباط عجيب روحى و معنوى با خط مقدم داشت و در لحظات سخت و بحرانى با حضور در خط مقدم نگاه بانفوذ و مهربانش چنان روحيه اى به بچه ها مى بخشيد كه تأثير و قدرت آن از هر مهماتى و تجهيزاتى براى آنها بيشتر بود. دوست عزيزم جناب سرهنگ شكيبايى نقل مى كرد كه نيروهاى ايرانى پس از آنكه ارتفاعات سراسپندار كردستان عراق را با زحمات زيادى به دست آوردند، با پاتك سخت عراقى ها مواجه شده بودند و از دست دادن آن براى نيروهاى ايرانى خيلى سخت بود. شكيبايى كه از لشكر ۷۷ براى كمك به بچه هاى لشكر ۲۳ به منطقه رفته بود از طريق بى سيم بچه ها را به حضرت زهرا سلام الله عليها قسم مى دهد كه فقط مهمات بفرستيد. شخص سومى از پشت بى سيم با او ارتباط مى گيرد.
لحظاتى بعد هليكوپترى ايرانى به سختى در آن دره مى نشيند. هنگامى كه سربازان به طرف هليكپوتر مى روند، مى بينند كه صياد خود مهمات را روى دست گرفته و به سمت بچه ها مى آورد. سرهنگ شكيبايى مى گفت روحيه اى كه در آن لحظه نيروها با ديدن صياد پيدا كردند به هيچ نحو ديگرى به دست نمى آمد.
هنوز لوح هاى تقديرى كه او گاه خود شخصاً در خط مقدم به بچه ها مى داد از زيباترين و دوست داشتنى ترين خاطرات و بزرگترين سندهاى افتخار فرماندهان ارتش محسوب مى شود و اين سنت او بود كه هرگاه از موفقيت و تلاش هر فرمانده اى آگاه مى شد هرگز آن را ناديده نمى گرفت.
هنوز ياد آن نگاه مهربان و مجاهدانه وى پس از آنكه با نيروهايم موفق شدم قله حلبان را از وجود نيروهاى عراقى پاك كنم، هنگامى كه لوح تقدير و امضاى مباركش را به من مى داد لذت وصف ناپذيرى از خدمت به اسلام در وجودم جارى مى سازد.
در خاطر من ياد تو باقى است هنوز
گلبانگ فرياد تو باقى است هنوز
اسطوره عشق و ايمان و جهاد
آواره تكبير تو باقى است هنوز
واقعيت آن است كه صياد حكم يك پدر را براى همه پدران سختكوش و مقاوم و شكست ناپذير ارتش داشت و فقدان او هيچگاه جبران شدنى نيست. اما او درست همچون امام به همان اندازه كه شناخته شده و مشهور است، غريب و ناشناخته باقى ماند و همچون مرحوم حاج سيداحمد آقا گنجينه اى را با خود برد كه به دست آمدنى نيست و شايد هيچگاه تاريخ و متفكران نتوانند عظمت واقعى و دردها و ناگفته هاى او را كشف و بيان كنند. اگرچه صياد همواره اسطوره ارتش باقى خواهد ماند و امروز نيز نيروهاى نظامى جمهورى اسلامى ايران با تأسى به اينگونه الگوهاى ماندگار جهادى آمادگى دفاع و مواجهه با كليه تهديدات دشمنان را دارند.
روزنامه ايران ۲۲ فروردين ۱۳۸۵ -
يادداشتى از امير جانباز روشندل محمد ايران نژاد

[mamad 3]

پيام مقام معظم رهبري به مناسبت شهادت شهيد صياد شيرازي

بسم الله الرحمن الرحيم
«من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا »
امير سرافراز ارتش اسلام و سرباز صادق و فداكار دين و قرآن، نظامي مؤمن و پارسا و پرهيزكار، سپهبد علي صيادشيرازي امروز به دست منافقين مجرم و خونخوار و روسياه به شهادت رسيد.
اين نه اولين و نه آخرين باري است كه دلي نوراني و سرشار از عشق و ايمان و وفاداري به آرمان‏هاي بلند الهي، هدف تير خشم و عناد و عصبيت از سوي زمره جنايتكار و فاسدي كه ادامه حيات خود را در خدمتگزاري به دشمنان اسلام دانسته‏است، قرار مي‏گيرد و دست‏خائن خودفروخته‏اي، نهال ثمربخش انسان والايي را قطع مي‏كند. او مانند ديگر مردان حق از روزي كه قدم در راه انقلاب نهادند، همواره سر و جان خود را براي نثار در راه خدا بر روي دست داشتند.
سرزمين‏هاي داغ خوزستان و گردنه‏هاي برافراشته كردستان سال‏ها شاهد آمادگي و فداكاري اين انسان پاك نهاد و مصمم و شجاع بوده و جبهه‏هاي دفاع مقدس صدها خاطره از رشادت و از خود گذشتگي او حفظ كرده است. خطر مرگ كوچك‏تر از آن است كه بندگان صالح خدا را از راه او بازگرداند و عشق به منال دنيوي حقيرتر از آن است كه در دل نوراني شايستگان جايي بيابد، كوردلان منافق بدانند كه با اين جنايت‏ها روز به روز نفرت ملت ايران از آنان بيشتر خواهد شد و خون مردان پاكدامن و پارسا هم چون صياد شيرازي و شهيد لاجوردي بدنامي و سياهرويي آنان را در تاريخ و در دل اين ملت هميشگي خواهد كرد.
و سردمداران استكبار كه با وجود لاف‏زني‏هاي ضدتروريستي خود، به اميد آن نشسته‏اند كه تروريست‏هاي مزدورشان در ايران اسلامي با شهيدكردن مردان استوار و مقاوم انقلاب، راه تسلط بر ايران اسلامي را هموار كنند. بدانند كه خون شهيدان راه حق، ملت مؤمن ما را راسخ‏تر و آشتي‏ناپذيرتر و مقاومتر مي‏سازد. رحمت و فضل بيكران الهي بر روح شهيد عزيزمان علي‏صيادشيرازي و لعنت و نفرين خدا و فرشتگان و بندگان صالحش بر ايادي منفور و مطرود استكبار.
اينجانب شهادت اين بنده برگزيده خدا را به ملت ايران به خصوص به ياران دفاع مقدس و ايثارگران جبهه‏هاي نور و حقيقت و به خانواده گرامي و فداكار و بازماندگان محترمش تبريك و تسليت مي‏گويم و صميمي‏ترين درود خود را بر روح پاك او و خون بناحق ريخته او نثار مي‏كنم.
و السلام علي عباد الله الصالحين
سيد علي خامنه اي

[mamad 3]

من يك سرباز اسلام هستم فرمانده نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران در جنگ تحميلي، در مصاحبه با نشريه «مالين» چاپ فرانسه، اوضاع جنگ را در سال 1362 نه بلحاظ کلاسيک، بلکه از نگاه مکتبي تشريح مي کند. او شهيد صياد شيرازي است، کسي که تئوري هاي کلاسيک جنگي را در خدمت دفاع مقدس مي گرفت و هدفش جهاد در راه خدا بود. آنچه در ادامه مي آيد گفت وگوي نشريه «مالين» چاپ فرانسه، با شهيد سپهبد صياد شيرازي در خرداد 1362 مي باشد: براي «صياد شيرازي»‌ فرمانده نيروي زميني ارتش ايران،‌ كليد پيروزي به تانك و موشك بستگي ندارد؛‌ بلكه تنها به اعتقاد به خدا بستگي دارد. او مي‌گويد: «خيلي وقت است كه من انگليسي صحبت نكرده‌ام.» قدي كوتاه، نگاهي روشن و دست‌هايي كه با انگشتر عقيق صاف بر روي ميز ستاد مشترك بر روي هم قرار گرفته‌اند. سرهنگ صياد شيرازي، اين متخصص توپخانه كه دوره تخصصي خود را در آمريكا گذرانده و امروزه فرماندهي نيروي زميني ارتش ايران را هدايت مي‌كند، از فرمول‌ها نمي‌ترسد. او با سادگي مي‌گويد:‌ «من يك سرباز اسلام هستم.» هدف او «بر سر جاي خود نشاندن رژيم مزدور صدام حسين»‌ است. او درباره اختلاف و جدايي‌اش از بني‌صدر ـ رئيس‌جمهور اسبق ايران‌‌ ـ‌ كه او را از مسئوليتش بركنار كرده بود، مي‌گويد: «ما مي‌خواستيم براي خدا بجنگيم. ولي او مي‌خواست كه ما براي او بجنگيم. او مرد تكنيك و سياست بود. من مرد جهاد و جنگ مقدس بودم.» سمبل 39 ساله اولين حملات پيروزي‌آور عليه عراق، صياد شيرازي،‌ محرك اين ارتش شهيد‌پرورِ در خدمت الله است كه تا به حال بسياري از ناظران بين‌المللي را به اشتباه و انحراف كشانيده است. او براي خبرنگار ما شرح مي‌دهد: «كداميك از شرايط مي‌توانند صلح را تضمين كنند؟ 10711 كيلومتر مربع از خاك ما اشغال شده،‌ شهرها بمباران شده‌اند، ميليون‌ها پناهنده جنگي، ده‌ها هزار شهيد، حكومتي كه نتوانسته ‌‌است برنامه‌هايش را به مرحله عمل برساند. همين چند چيز، ديگر كافي مي‌باشد براي اين‌كه تقاضاي ادامه جنگ را به طور جدي داد.» چه‌چيزي سقوط صدام را معنا مي‌بخشد؟‌ «مبارزه ما در اين جنگ تحميلي به نتيجه‌اي جز اين نخواهدرسيد.» صياد شيرازي به گونه‌اي دل‌رحمانه لبخند مي‌زند و پيروزي‌هاي متوالي ايران را ياد‌آوري مي‌كند: «بستان و‌ خرمشهر از دشمن پس ‌گرفته شده، تنها دو تا از آخرين عمليات‌‌ها به علت مقداري كمبود نتوانستند به اهداف شان برسند. ما پيشر‌وي كرديم ولي نتوانستيم زمين‌هاي گرفته شده را نگاه ‌داريم.» براي چه؟ «روش‌هاي عملياتي ما براي دشمن آشكار شده بود و ما درحال تغيير‌دادن آنها مي‌باشيم.» آيا هرگز مسئله كمبود مهمات نداشته‌ايد؟ او كمي مي‌خندد: «هنگامي كه ما در آبادان محاصره شده بوديم، با اين‌كه توپخانه دشمن دزفول را به آتش و خون مي‌كشيد،‌ كليد پيروزي ما و ديگر ارتش‌هاي جهان كه اگر بخواهند مي‌توانند از آن بهره‌مند شوند؛ اتكاء ما به الله بود. مبارزه و جهاد در راه او،‌ نيازي به موشك‌هاي روسي، مانند آن‌چه كه در اختيار عراق گذارده‌اند يا به تانك‌ها و تجهيزات هوايي ندارد. پيروزي ما تنها با ايمان ما به خدا و اطاعت ما از فرامين الهي تضمين شده است. امروز ما با داشتن دوسال تجربه جنگي و تمامي وسايل غنيمت گرفته شده از دشمن،‌ بسيار قوي هستيم.» با اين وجود در فوريه گذشته شكاف‌هايي در گروه‌هاي مبارز ايراني در عمليات «فتح»‌ ديده‌ شد. «ما به طور باز و گشوده با اين مشكلات برخورد كرده‌ايم و به آنها اهميت داده‌ايم. من معتقدم كه آن، نتيجه ضعيف حساب‌كردن دشمن و مقداري هم «غرور»‌ است كه از پيروزي‌هاي گذشته به وجود آمده بود، سرچشمه مي‌گيرد. ما شايد خيلي بر روي كميت حساب كرده‌ايم و نه بر روي كيفيت.» تاكنون چه تعداد شهيد داده‌ايد؟ او قبل از پاسخ دادن قدري ترديد كرده مي‌گويد: «كم تر از صدهزار نفر. امروز ارتش ما از نيروهاي نظامي ارتش و نيروهاي انقلاب اسلامي شامل پاسداران و بسيجيان تشكيل يافته است. آنها بدون اين‌كه ديگري را نفي كنند، با هم متحد شده‌اند. ما اين‌چنين تركيب مقدسي را كه ارتشي خدايي است، به دست آورده‌ايم.» صياد شيرازي با يك چوب به دقت بر روي نقشه روي ديوار، هدف‌ها را نشان مي‌دهد: «اين 800 كيلومتر مربع هنوز در دست عراقي‌هاست. شهر نفت‌شهر و خسروي در مرز غربي و در 5 كيلومتري جلوي فكه و دو كيلومتري شلمچه كه توسط ارتش صدام كنترل مي‌شوند، البته بدون حساب كردن مناطق كوچك در كردستان در شمال‌غربي مريوان.» به طور واقعي موضع و هدف شما براي سقوط صدام چيست؟ «هدف ما اشغال يك سرزمين يا يك شهر خاص نيست، و منظور دفاع از پشت مرزهاي مان و يا اشغال تمام عراق نيست. دفاع ما، تا موقعي كه هيچ خطري ما را تهديد نكند ادامه خواهد يافت. ما با عراقي‌ها برادران ديني و مذهبي هستيم. ما مطمئن هستيم كه آنها به ما كمك خواهندكرد.» او در آخر مي‌گويد: «يگوييد كه نيروهاي واقعي انقلاب اسلامي هنوز آشكار نشده است. ما مي‌خواهيم انسان را پاك و خالص گردانيم. آنهايي كه كشته مي‌شوند مي‌دانند كه به هرحال پيروز‌مندانه مي‌ميرند و اين است كه مهم مي‌باشد.» http://www.aviny.com/News/86/01/21/sayad_5.jpg http://img03.picoodle.com/img/img03/7/4/9/sane1363/f_shahidsayyam_5fd2133.jpg http://www.qudsdaily.com/archive/1386/html/1/1386-01-27/picture%5C9-3.jpg http://www.aftab.ir/articles/politics/iran/images/98d48bcf3cd4eff112463a22cb0432f7.jpg

[F35 10]

واقا درنوع خود مرد بزرگي بود :mrgreen:

[mostafa_by 5,726]

خدا رحمت كنه اين شهيد بزرگوار رو و لعنت كنه منافقين كوردلي رو كه تنها منطق‌شون، منطق تير و ترور هست!!! اين شهيد، به جايگاهي كه لياقتش رو داشت رسيد، ولي جامعه‌ي ما از داشتن وي محروم شد. ------------------------------------------- ممنون mamad عزيز، بابت ارسال اين مطالب و زنده نگاه داشتن ياد و خاطره‌ي اين شهيد بزرگوار.

[SAEID 2,832]

mamad, چند بار باید گفت از سایتی دیگر عکس نزارید جز imagecave.com ؟؟؟ :mrgreen:

[aryoreza 26]

با درود به روح پاک تمام شهیدان که برای دفاع از این مرزوبوم جان خود را هدیه کرده اند به یک خاطره که شخصا از این سرباز بی نظیر دارم اشاره می کنم: سال 1363 در خط مقدم جبهه در مناطق منتهی به قصرشیرین و خسروی و مقابل شهر خانقین عراق بودیم که به ما خبر دادند شهید صیاد شیرازی برای سخنرانی به خطوط مقدم آمده است.با بی صبری منتظر دیدار آن بزرگوار بودیم و در حسینیه محورمان که یکی از مقاوم ترین و بزرگترین سنگرها محسوب می شد نشسته بودیم که دیدیم شهید صیاد شیرازی با چند نفر همراه وارد حسینیه شدند. صرف نظر از روحیه ای که بخاطر حضور ایشان در خط مقدم گرفته بودیم برایم بسیار جالب بود که یکی از بلند پایه ترین فرماندهان جنگ چنین ساده و بی آلایش به جمع رزمندگان آمده و در کنار آنان نشسته است.بعد از برگزاری نماز جماعت و سخنرانی نیز با ما در کنار سفره نشست و پس از صرف غذا با سادگی تمام به سوالات همه پاسخ گفت. یکی از نکات مهم در گفتگوی آن روز که برایم خیلی جالب بود این بود که شهید صیاد شیرازی در توضیح هزینه ای که جنگ بر کشور ما تحمیل کرده گفت که اگر تمام رزمندگان در طول نوار جنگی از غرب تا جنوب که تقریبا 2500 کیلومتر می شود با تمام سلاحهایی که در اختیار دارند از توپخانه و تانک و واحدهای ادوات گرفته تا سلاحهای انفرادی مانند کلاشینکف -ژ3 و تیربار بصورت همزمان شلیک کنند , می توانند تولیدات کارخانه های مهمات سازی داخلی و همچنین واردات مهمات از خارج که در مدت یک سال دپو شده است را در مدت کمتر از یک ساعت مصرف کنند. روحش با مقربین درگاه الهی محشور باد

[samavat 16]

او به راستي مصداق آيه: (يا ايتها النفس المطمعنه) بود .هماهنگي و برادري ارتش و سپاه و سربلندي ايران مديون اوست. من حتي بعضي از ارتشيهاي ضد انقلاب را ميشناسم كه او را تقديس ميكنند.روحش همواره قرين رحمت باد.

[mamad 3]

من نمي دونستم اولا دوما من اينا رو از جست و جوي تصاوير گوگل پيدا كردم :mrgreen:

[mamad 3]

ترور صیاد شیرازی، هدف مشترک 18 فروردين 1386 ساعت 09:26 ترور صیاد شیرازی در کارنامه تروریستی سازمان مجاهدین خلق از جهات بسیاری قابل تعمق نشان می دهد. ادله ای که مجاهدین خلق برای این ترور ارائه می کنند حاکی است که برای این عمل صرفنظر از دلایلی که سازمان به آن اتکا می کند باید به دنبال دلایل و انگیزه های پنهان دیگری گشت. دلایل مجاهدین در اطلاعیه های نظامی خود که تماما در ویژه نامه نشریه مجاهد به همین مناسبت انتشار یافت حول سه محور جمع بندی شده است. 1- نقش صیاد شیرازی در دفاع از تمامیت ارضی ایران در جنگ با عراق. 2- نقش شیرازی در مهار و کنترل غائله کردستان در بدو انقلاب سال 57. 3- نقش وی در عملیات موسوم به فروغ جاویدان که مجاهدین خلق با پشتوانه ارتش عراق خاک ایران را مورد تعرض نظامی قرار دادند. دلایل ارائه شده برای توجیه ترور صیاد شیرازی در نوع خود بیانگر این معنی است که وی در تمام موارد یاد شده به عنوان یک نیروی ارتشی بر اساس وظایف تعریف شده خود تنها اقدام به دفاع و دفع تعرض نظامی به خاک ایران نموده است. انفاقا در دو مورد یاد شده یعنی دفع تجاوز نظامی عراق به ایران و غائله کردستان، مجاهدین خلق در فاز موسوم به سیاسی کمابیش اقدامات فوق را مشروع تلقی و نسبت به عاملین اغتشاش در این منطقه موضع گیری و حتی مواضع سازمان در این رابطه منجر به بروز اختلافات سیاسی میان مجاهدین خلق و سازمان چریکهای فدایی ، حزب دمکرات کردستان، کومله و سازمان منشعب از مجاهدین خلق یعنی پیکار در راه آزادی طبقه کارگر گردید. در این راستا می توان به مجموعه مصاحبه های مسعود رجوی با نشریه مجاهد طی اسفند ماه سال 1359 تا اردیبهشت سال 1360 مراجعه کرد. عجالتا در این مختصر به موضع گیری سازمان در قبال چریکهای فدایی خلق که طی دو اطلاعیه اتخاذ شد بسنده می کنیم. مجاهدین خلق در دومین اطلاعیه خود در خصوص مسائل کردستان و نقش امپریالیسم و عوامل محلی آن در این ماجرا ضمن هشدار به چریکهای فدایی خلق و سفارش به اجتناب از این درگیری ها می نویسند: " آنچه به چریکهای فدایی خلق مربوط می شود ، درگیری و نحوه دخالت نابجای آنها در منطقه است که بی تردید به دلیل عواقب سیاسی سوء آن حاکی از اشتباهات جدی در نحوه برخورد و ارزیابی موقعیت سیاسی – اجتماعی موجود و خلاصه بی توجهی به دام از پیش پهن شده امپریالیستها و مرتجعین محلی است. دامی که گرفتار شدن در آن نمی تواند به حال انقلاب سودمند باشد."(1) در این اطلاعیه مجاهدین خلق کرارا هشدار می دهند که اتفاقات کردستان محصول تعامل عوامل مرتجع منطقه با امریکا است. و در این رابطه می نویسند: " دشمن استعمارگر به اتکای پایگاههای واژگون نشده ضد انقلاب و ارتجاعی اش و به اتکا به انبوه مزدوران سیا و ساواک که دقیقا گوش به زنگ نشسته و همانطور که از پیش تذکر دادیم یک آن نیز از طرح توطئه غافل نیست."(2) چنانچه در این موضع گیری ها محسوس است مجاهدین خلق در زمان غائله کردستان بهتر از هر کس به این مهم واقف بودند که عوامل محلی وابسته به امریکا بعلاوه آنچه مجاهدین بارها با عنوان چپ روی گروههای مارکسیست از آن یاد کرده اند باعث و بانی آن بود. در خصوص نقش صیاد شیرازی در جنگ نیز سازمان کماکان از همین موضع عراق را آگاهانه یا ناآگاهانه آلت دست امریکا برای شکست انقلاب ارزیابی کرده است. مجاهدین در آغاز جنگ و حمله عراق به ایران اگر چه تلویحی اما انگیزه های پنهان آن را بر اساس خواست و تمایل امریکا ارزیابی و دفاع را حق مشروع مردم ایران می دانستند. در حقانیت این دفاع همین بس که مجاهدین مدعی بودند مستقیما در آن شرکت داشته اما مورد بی مهری مسئولین قرار گرفته اند. در کنار این دلایل اما دلیل برجسته تر مجاهدین خلق برای ترور صیاد آنگونه که ادعا می کنند نقش وی در دفع تعرض توامان مجاهدین خلق و حمایت توپخانه ای و هوائی ارتش عراق به خاک ایران (موسوم به عملیات فروغ جاویدان) است. عملیات فروغ جاویدان بر اساس طراحی رجوی قرار بود به مسئله سرنگونی منتهی شود. فرض پذیرش این ادعا به این معنی است که مجاهدین در قبال این تعرض نظامی تواما با عراق، انتظار دفاع و مقابله از سوی نیروهای مرزی را نداشته اند. اینکه این توهم تا چه میزان واقع نگرانه است می ماند به بررسی عقلانی و منطقی این ادعا. در کنار این ادعاها مجاهدین در ویژه نامه ای که به همین مناسبت به چاپ رساندند به مواردی اشاره دارند که در نوع خود موجب شگفتی و تعجب خوانندگان است. از جمله می توان به دو نمونه از این ادعاها که به استناد آن حکم ترور صیاد صادر شده اشاره کرد. در صفحه اول نشریه ویژه نامه مجاهد به مناسبت ترور صیاد شیرازی این تیتر به چشم می خورد: "ماموریت صیاد شیرازی در سرکوب زندانیان سیاسی"(3) در متن به خاطرات زندانی ای اشاره می شود که مدعی است از طریق گفتمان او با صیاد شیرازی متوجه تاسیس ارتش آزادیبخش شده است. این می شود نقش صیاد در سرکوب زندانیان سیاسی. در این رابطه می خوانیم: " صیاد شیرازی شروع به صحبت کرد. مضمون حرف او این بود که ما قدرت داریم و ارتش عراق را با آن همه نیرو شکست دادیم. اینکه چند نفر دور هم جمع بشوند و بگویند ارتش درست کرده ایم این یک شعار بیش نیست. بعد از حرفهای او بود که تازه ما متوجه شدیم ارتش آزادیبخش تشکیل شده است."(4) یا در بخش دیگری دلیل کینه به اصطلاح انقلابی مجاهدین به صیاد تلاش برای حفظ وحدت ارتش و سپاه ذکر می شود، در این رابطه می خوانیم: " صیاد شیرازی در مراسم صبحگاه مشترک پرسنل نیروی نظامی و انتظامی استان فارس با اشاره به وحدت و هماهنگی ارتش و سپاه در طول جنگ هشت ساله ضرورت حفظ وحدت را مورد تاکید قرار داد."(5) این نمونه های در نوع خود شگفت انگیز به عنوان ادله مجاهدین برای ترور صیاد شیرازی هر واقع نگری را متقاعد می کند که این ادعاها نمی تواند صورت مسئله اصلی مجاهدین برای این اقدام باشد. می ماند بررسی فرضهای دیگری که در نهایت این اقدام را خارج از اراده و خواست مجاهدین منظور می کند. واقعیت این است که صیاد شیرازی یک عنصر ملی است. او صرفنظر از تمامی چالشهای درون مرزی اما وظایفش در قبال حراست و دفع هر گونه تعرض نظامی به خاک کشور تعریف شده است. مجاهدین خود نیز به خوبی نسبت به موقعیت و وظایف او اشراف دارند. با این حال تمسک آنها به بهانه های واهی که به نمونه هایی از آن اشاره شد دو فرض را محتمل می کند. اینکه مجاهدین بر اساس شرایط پیش رو و شکستهای سیاسی و نظامی تلاش می کنند با این اقدام مورد توجه رسانه های غربی واقع و بخشی از انزوای خود را ترمیم کنند. این فرض با عنایت به حجم قابل ملاحظه ای از اخبار خبرگزاریهای مختلف دنیا و پوشش دادن وسیع و دامنه دار مجاهدین در نشریه خود می تواند توجیه کننده بخشی از این اقدام باشد. در این رابطه کافی است به حجم این مطالب در نشریه مجاهد توجه شود. نقطه کانونی این اخبار و تحلیلها بر بزرگ نمایی توان نظامی و قدرت مانور مجاهدین در داخل خاک ایران تاکید دارد. فرض دیگر این که این ترور بر اساس کینه و دستور رژیم عراق از صیاد شیرازی و بالطبع استقبال مجاهدین خلق از منافع احتمالی آن طراحی و انجام شده است. این فرض به استناد مدارکی که پس از سقوط صدام به دست آمده به حقیقت نزدیکتر است. در ملاقات مسعود رجوی با سپهبد طاهر حبوش مسئول سرویس اطلاعات عراق که در اواسط سال 2001 صورت می گیرد وی با تشریح مناسبات سازمان و سرویسهای اطلاعاتی عراق آشکارا اعتراف می کند که دستور ترور صیاد شیرازی را به مجاهدین خلق صادر کرده است . محور این ملاقات در رابطه با ترورهای داخل ایران و تاثیر آن بر شرایط سیاسی و اجتماعی است. در این مذاکرات حبوش آشکارا ضمن حمایت از این عملیات تصریح می کند جهت و هدفهای این عملیات را آنها تعیین می کنند. رجوی در این ملاقات ظاهرا از موضع گیری کاردار عراق علیه مجاهدین خلق که پس از ترور صیاد شیرازی با روزنامه رسالت انجام شده رنجیده است . رجوی در این ملاقات با اشاره به این مصاحبه و پی آمدهای آن برای مجاهدین می گوید: " من فقط دنبال این مطلب هستم که این مصاحبه بعد از جریان صیاد شیرازی صورت گرفته و این عملیات را تروریستی و ناجوانمردانه خوانده است. من در آن زمان با استاد طارق عزیز تماس گرفته و این مطلب را گفته ام و ایشان از من عذرخواهی کردند. استاد طارق عزیز گفت : از طرف من اطلاعیه صادر کنید و من هم در تاریخ 20 مه 1999 (30 اردیبهشت 1378)این پیام را که حاصل توافقی بود که با استاد طارق عزیز داشتم و شما آن را مشاهده می کنید صادر کرده ام. این توافق بین ما و استاد طارق عزیز با هماهنگی سیدالرئیس( صدام حسین ) از قبل بوده است."(6) در ادامه این اظهارات از سوی رجوی، حبوش گلایه او را با این توضیح که ما قادر به باز کردن بیش از یک جبهه نبوده و تاکید بر اینکه دستور ترور صیاد شیرازی را خود ما داده ایم به موضع تاکتیکی کاردار عراق در گفتگو با روزنامه رسالت اشاره می کند و می گوید: "وقتی من به شما برای انجام این عملیات ( ترور صیاد شیرازی) دستور دادم، معلوم است که بیان این مطلب تاکتیکی است. زیرا ما نمی خواهیم در بیش از یک جبهه بجنگیم."(7) این تعاملات و محتوای آن دلایل اقدام مجاهدین خلق به ترور صیاد شیرازی را مستندتر از بهانه های بی پایه و اساس مطروحه مجاهدین در موضع گیریها و نشریاتشان نشان می دهد. باید اذعان داشت که صیاد شیرازی به استناد آنچه در مراسم تشیع او مشاهده شد از محبوبیت خاصی در نزد مردم برخوردار بود. این را نحوه زندگی شخصی او و پرهیز آگاهانه اش از هر گونه فاصله گرفتن از مردم نشان می دهد. چه بسا عمده موفقیت مجاهدین در ترور ایشان ناشی از اجتناب از رعایت تشریفات امنیتی بوده است. اگر چه مجاهدین خلق ترور صیاد شیرازی را موفقیتی بزرگ ارزیابی کردند اما بدون شک باید آن را مرهون پایبندی و عشق توامان او به وطن، مردم و باورهایش تلقی کرد.

[SAEID 2,832]

از جستجوی تصاویر گوگل پیدا کردی باید آنها را یا به گالری سایت یا به سایت imagecave.com منتقل کنی.

[mamad 3]

تو يه عمليات قرار بود تعدادي از بچه هاي بسيجي تحت فرماندهي يكي از دسته هاي ارتش به عمليات اعزام بشن. منم جزو همون بچه بسيجي ها بودم. فرمانده دسته ارتشي كه يه كم آدم بداخلاقي بود به محض ديدن ما يه چيزايي زير لب گفت و برگشت به سمت نيروهاش و با كلي اخم و با صداي بلند گفت : من با اين جوجه ها برم عمليات. اينا كه چيزي بلد نيستن. همين طور كه داشت غرغر ميكرد شهيد صياد شيرازي به همراه چند نفر ديگه با ماشين اومدن. فرمانده ارتشي با عجله به سمت شهيد صياد رفت تا مثلا شكايت ما رو پيش مافوقش بكنه. ما نفهميديم اونا چي گفتن و چي شنيدن. فقط ديديم يهو شهيد صياد محكم خوابوند تو گوش اون فرمانده ارتشي بعد دست انداخت درجش رو پاره كرد و به دژبان دستور داد تا اونو ببرن بازداشتگاه. و در حالي كه اون فرمانده رو به سمت ماشين دژبان ميبردن با صداي بلند فرياد زد : تو كي هستي كه به بسيجي توهين ميكني. بعد هم اومد پيش ما و با كلي شرمندگي از تك تكمون بابت رفتار اون فرمانده عذرخواهي كرد. تو اتاق كار راوي اين خاطره يه عكس بزرگ از شهيد صياده كه روش نوشته : گل سرخ ارتش به آرزويش رسيد. منبع :وبلاگ نيروهاي ويژه شاديه روحش يه صلوات بفرستيد