A-10/OA-10 Thunderbolt II VS SU-25/39 Frogfoot

[Davood 36]

A-10/OA-10 Thunderbolt II

[align=center][/align]

این هواپیما که طراحی ساده اما کارآمدی دارد با دو موتور جت و گنجایش یک خلبان می تواند برای مقابله با اهداف زمینی مانند تانک، زره پوشهای مسلح و سایر اهداف نظامی مسلح استفاده شود. حمایت از نیروهای خودی در شب و روز از فاصله نزدیک از جمله دیگر توانایی های این هواپیمای نظامی است. کاربردهایی نظیر جستجو و نجات سربازان گمشده و یا آنها که دچار صانحه شده اند نیز بسادگی با کمک این هواپیما قابل انجام است.
این هواپیمای نظامی که به Warthog (نوعی گراز وحشی) مشهور است را می توان نسل بعدی هواپیماهای P-47 Thunderbolt مربوط به جنگ جهانی دوم، نامید.
بالهای بلند این هواپیما به آن قدرت مانور بالا در سرعت کم و ارتفاع پایین می دهد. بلند شدن از زمین (Take Off) یا فرود آمدن در مدت زمان کوتاه از دیگر ویژگیهای این هواپیمای نظامی است که اجازه می دهد از آن در نزدیکی جبهه های نبرد هم استفاده شود.
این هواپیما می تواند مدتها با سرعت ناچیز 320 کیلومتر در ساعت در ارتفاع زیر 300 متری زمین حرکت کند و با شعاع حمله ای حدود 2.4 کیلومتر، می تواند بسادگی مواضع دشمن را مورد هدف قرار داده و یا از مواضع خودی دفاع کند. بنابراین بسادگی می تواند نقطه ضعف جنگنده های پر سرعت - که توان زدن اهداف کوچک با سرعت کم را ندارند، - را پوشش دهد.
موتورهای توربو جت این هواپیما از نوع TF-34-100/A شرکت جنرال الکتریک بوده که در بالای دو بال کوچک انتهایی هواپیما نصب شده اند. به منظور پایدار سازی سازه نگهدارنده موتور، دو استابلایزر بصورت عمودی در دو انتهای بالهای پشتی قرار داده شده است.

[align=center][/align]

مسلسل 30 میلیمتری که بر روی این هواپیما تعبیه شده است اجازه آتش کردن 3900 گلوله در دقیقه را می دهد که توسط سیستم های کنترل الکترونیکی مرتبط با سیستم های ناوبری بسادگی قابلیت آتش روی اهداف متحرک را مهیا می کند.
سیستم دید شب این هوپیما که به Night Vision Imaging Systems معروف است، به خلبان اجازه می دهد به هنگام شب اطراف خود را بوضوح مشاهده کند. ضمن اینکه اطراف محوطه ای که خلبان می نشیند توسط بدنه محکم از تیتانیوم محافظت می شود.
برخلاف نسل قبلی، این هواپیما قابلیت آنرا دارد که حتی در صورت انفجار، خلبان خود را به بیرون پرتاب کرده و او را نجات دهد. وجود سیستم ها موازی کنترل جنگ در این هواپیما به خلبان اجازه می دهد تا در مواردی که سیستم اتوماتیک صدمه دیده باشند و حتی امکان کنترلهای هیدرولیک وجود نداشته باشد، بصورت دستی هواپیما را تا مقصد کنترل کند.
قابلیت تعمیر و تعویض قطعات سریع به نیروهای نظامی اجازه می دهد تا بتوان این هواپیما را در صورت صدمه دیدن، حتی بدون بردن به آشیانه، در جبهه جنگ برای پرواز بعدی آماده کنند.

[align=center][/align]

اولین نوع از این هواپیما در سال 1975 ساخته و تحویل یکی از پایگاه های نیروی هوایی آمریکا شد.
در جنگهای دهه 1980 در اروپای شرقی از این هواپیما برای مقابله با تانکهای روسی استفاده شد.
در جنگ خلیج فارس سال 1991 نیروهای آمریکایی بیش از 8100 سورتی پرواز با این هواپیمای نظامی داشتند. بیش از 90 درصد از موشکهای زمین به هوای AGM-65 شلیک شده در جنگ خلیج، توسط این هواپیماها شلیک شد. طی این نبردها حدود 1000 تانک، 2000 نفربر و بیش از 1200 اسلحه سنگین توپخانه از بین رفتند. اما برخلاف انتظار تعداد 5 فروند از این هواپیما ها در این جنگ سقوط کردند.
وزن هواپیما بدون متعلقات 11.321 تن، در حالت عادی 13.782 تن است. این هواپیما می تواند تا 4.853 تن سوخت و 7.250 تن مهمات جنگی با خود حمل کند.
هزینه تمام شده ساخت این هواپیما حدود 9.8 میلیون دلار است.
پیش بینی می شود این گونه از هواپیماهای جنگی تا سال 2028 در خدمت باشند و پس از آن با گونه F35 Joint Strike Fighter جایگزین شوند. JSF هواپیمایی است که آمریکا با مشارکت دوستان اروپایی خود بخصوص انگلیس درحال ساخت آن است.

[align=center]-------------------------------------------------------[/align]

SU-25/39 Frogfoot

[align=center][/align]

فراگ فوت به عنوان يک جنگنده جت روزآمد داراي يک ويژگي خاص مي باشد آزمايشهاي ورود به خدمت ابتدايي اين جنگنده در شرايط لازم واقعي در نخستين روزهاي جنگ افغانستان در سال 1980 انجام شد.پس از جنگ افغانستان فراگ فوت براي مدت کوتاهي از ميادين نبرد دور بود اما در نخستين و دومين درگيريهاي چچن دوباره نقش عمده اي ايفاء نمود.تجارب جنگي SU-25 در جريان اين درگيريهاي به تکميل دو نمونه جديد از آن با نامهاي SU-25TM,SU-25T انجاميد که هر دو داراي توانايي انجام عمليات در روز و شب و هر آب هوايي هستند و گسترده جنگ افزارهاي قابل استفاده در آنها بيشتر از نمونه اوليه SU-25 مي باشد.
نيروي هوايي روسيه در سالهاي 91/1990 هشت فروند SU-25T براي آزمايش در آختوبينسک و ليپتسک دريافت کرد.هفت فروند SU-25TM نيز در اولان اوده ساخته شده اند که يک فروند از آنها در سال 1998 براي ارزيابي عملياتي به نيروي هوايي روسيه تحويل داده شد.بر پايه گزارشهاي موجود نيروي هوايي روسيه به 24 فروند SU-25TM براي تجهيز شش گروه واکنش سريع منطقه نياز دارد که هر يک از اين گروهها با چهار فروند SU-25TM و 12 فروند SU-25 تجهيز خواهد شد.گرجستان نيز به 5 فروند از اين جنگنده که به نام SU-39 استرايک شيلد شناخته مي شود نياز دارد اين هواپيماها در يک پايگاه ويژه ساخت اين نمونه در تفليس ساخته خواهند شد.با وجود اين عدم تخصيص بودجه به اين هواپيما از سوي روسيه و گرجستان برنامه هاي اوليه براي آغاز به کار اين نمونه هاي کار آمد و اطمينان پذير را خنثي کرده است.همچون بسياري از ديگر برنامه هاي خريد نظامي کنوني روسيه کارايي رزمي مورد نياز از طريق برنامه هاي ارتقاي موجود تامين خواهد شد که در استاندارد SU-25SM شامل به کار گيري الکترونيک پروازي جديد و مهمات هدايت ليزري و تلويزيوني مي شود.

[align=center][/align]

SU-25TM تک سرنشينه و SU-25TM هر دو بر پايه بدنه هواپيماي آموزشي رزمي SU-25UB تکميل مي شوند که کابين عقبي آنها براي جاي دادن الکترونيک پروازي و مخازن سوخت اضافي در نظر گرفته شده است.در حال حاضر SU-25TM بيش از نمونه ها توجه مشتريان بالقوه SU-25 را به خود جلب کرده است.اين نمونه از امکان نصب يک رادار چند کاره"توپيو 25"يا رادار موج ميليمتري"کينژال"برخوردار مي باشد.يک پنجره بزرگتر تصحيح شده به طريق اپتيکي در دماغه براي نصب تلويزيون,مسافت ياب ليزي و نشانه گذار هدف سامانه هدفگيري در روز"شکوال"در نظر گرفته شده است.
براي عمليات تهاجمي شبانه يک سامانه تصوير ساز فروسرخ"خود"تلويزيون ويژه شرايط کم نور"مرکور" و غلاف نشانه گذاري ليزري"پريچال"نيز مي تواند در قسمت مرکزي بدنه نصب شود.رادار"کوپيو"داراي حالتهاي هوا به هوا و هوا به سطح مي باشد و از توانايي درگيري هشت هدف و درگيري با دو هدف به طور همزمان برخوردار است.گفته مي شود که سامانه ناوبري اين جنگنده از توانايي هدايت خودکار هواپيما به منطقه هدف و باز گرداندن آن در جريان عمليات تهاجمي زميني برخوردار است.بخش تلويزيوني سامانه شکوال از فاصله 10 کيلومتري هدف فعال مي شود و روند کاري با ردگيري خودکار هدف با دقت 6/0 متر ادامه مي يابد.گزينش و پرتاب جنگ افزارها به طور خودکار انجام مي شود.

[align=center][/align]

با به کارگيري سامانه کنترال جنگ افزار جديد SUV-39 گسترده تسليحات قابل استفاده SU-25 و در نتيجه توانايي آن در درگيريهاي هوا به هوا و هوا به سطح تا حد قابل توجهي تفزتيش مي يابد.جنگ افزارهاي هوا به سطح فراگ فوت شامل تمامي موشکهاي هوا به سطح تاکتيکي روز آمد روسيه و موشکهاي ضد تشعع KH-58U و KH-31 به همراه موشک ضد کشتي KH-53 مي شود.SU-25TM همچنين توانايي حمل بمبهاي هدايت تلويزيوني و ليزري KAB-500,راکت هدايت ليزري S-25L,بمبهاي متعارف و خوشه اي,پخش کننده هاي زير مهمات KMGU و راکتهاي هدايت ناپذير استاندارد برخوردار است.
با افزودن توانايي ردگيري راداري اهداف هوايي به کارگيري موشکهاي ميانبرد R-27R/RE و R-77 نيز در کنار R-73 ممکن شده است.توپ 30 ميليمتري AO-17A در اين جنگنده حفظ شده است.اما با يک پايه خارجي جديد در سمت راست بدنه.SU-25TM داراي يک اخلالگر فروسرخ فعال با نام L-166SI سوخاگروز مي باشد که کارايي پخش کننده هاي باريکه/شراره را افزايش مي دهد.
SU-25 از دو موتور توربوجت بهسازي شده گاوريلوف R-195SH نيرو مي گيرد که مي تواند از سوخت نفت سفيد يا گازوييل استفاده کند.R-195SH براي برخاست توانايي توليد 9920 پاوند رانش را دارد.