امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

با توجه به آينده نه خوب نيست!

بال متغير بدرد نمي خوره بخصوص در بحث مانورپذيري مطلوب مگر براي افزايش فضا جهت استفاده در ناو هواپيما بر!! ...

استيلث هم كه نيست و....

رهگيري كه ايران مي خواد بسازه بايد سبك مانورپذير چند منظوره و استيلث باشه...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بايد بدنه اون كلا عوض بشه ! كه اصلا به صرفه نيست .... ! همه چيز اف 14 از بين ميره ...
اين بدنه سالهاي زيادي براش جون كندن و سقوط ها و كشته هاي زيادي داده تا به اين وضع در اومده ! ...

اگر بدونيد چه قدر بدبختي كشيدن تا اين جنگنده رو طي يك مدت طولاني طراحي كردن ! ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان من زیاد در زمینه ی تسلیحات هوایی اطلاعات ندارم .....

ولی یک سوال دارم : ما توان این را داریم که یک جنگنده همانند F14 بسازیم (( بدون هیچ گونه تغییر و با کیفیت F14 خریداری شده در زمان شاه ))

اگر بتوانیم بسازیم آیا ساخت این جنگنده مشکلات نیروی هوایی ما را حل می کند ؟

من تاپیک های زیادی را در زمینه ی رفع مشکل نیروی هوایی خواندم ولی هیچ چیز بدرد بخوری دستگیرم نشد چرا که راه کارها یا به شدت خوش بینانه بود یا به شدت بدبینانه

از دوستان متخصص تقاضا دارم به این سوال بنده جواب دهید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان متشکرم از ورودتون به بحث و مطرح کردن نظراتتون.

شخصا خودم همیشه در پاسخ به این سوال که چرا ما به جای آنکه بیایم تامکت رو مهندسی معکوس کنیم رو F-5 کار کردیم پاسخم این بود که چه کاریه که بیایم یک هواپیمایی که طراحی اون بسیار پیچیده است و البته طرحش هم قدیمیه کار کنیم. اما طرح اف 5 هم ساده و هم کارآمد هست که میتونه به ما طراحی و ساخت سازه هواپیما رو بیاموزه تازه بعدش این پتانسیل رو داره که بشه طرح های متفاوتی مثل چیزی که در مورد اف 18 و اف 20 اتفاق افتاد ازش مشتق کرد .

اما الان فکر می کنم دیزاین این هواپیما در حال حاضر هم هنوز چندان خارچ از رده نیست، و دیگه اینکه چون یک طرحیست که در حال حاضر وجود داره شاید کپی برداری از اون سریع تر و کم هزینه تر از طراحی یک هواپیما از پایه باشه.

در مورد دوستمون که گفتن بیشتر توضیح بدم راجع به تغییرات باید بگم منظورم کاریه که بوئینگ با اف 15 کرد و این رو نتیچه داد( البته بیشتر ، موضوع بحثم سازه هست نه تسلیحات و رادارها که صد البته نقش بسیار مهم و اساسی دارند) :
http://www.flightglobal.com/airspace/media/f-15se/images/28535/boeing-f-15se.jpg
http://files.air-attack.com/MIL/f15/f15se.jpg
http://files.air-attack.com/MIL/f15/f15se_side.jpg
http://www.flightglobal.com/airspace/media/f-15se/images/28535/boeing-f-15se.jpg

اتفاقا میشه گفت F15 و F14 در بین جنگنده های آمریکایی شاید بیش از هر دو جنگنده دیگری به لحاظ ظاهری به هم شبیه باشند.

در مورد بال متغیر هم که در پست اولم هم گفتم ساخت بال ثابت اون مورد بررسی قرار بگیره، خودم اطلاع دقیقی ندارم که این کار چقدر میتونه مشکل و زمان بر باشه.

اما به طور کل باید بگم علت مطرح کردن ایده اینه که گمانم این بوده که با استفاده از دیزاین این هواپیما و با حداقل تغییرات میشه به یک راهکار سریع و کوتاه مدت و البته تا حد امکان کم هزینه تر برای پاسخ به نیاز نیروی هوایی رسید.و کار بر روی این طرح بسیار سریعتر از طراحی یک هواپیما از پایه هست که البته این کار یعنی طراحی یک هواپیمای کاملا جدید می تونه برای نیاز بلند مدت ما نیز انجام بشه .
اما اگه دوستان عقیدشون اینه که تغییرات بسیار اساسی و زمان بر و مشکل هست که مزیت این پیشنهاد از بین میره.
من در حدی نیستم که نظر دوستان رو رد یا تایید کنم و البته قصدم از ایجاد این تاپیک همین آشنایی و دریافت نظر دوستان هست .ولی شخصا گمانم اینه که شاید نیاز به تغییرات آنچنان بنیادینی نباشه.

در مورد توانایی ما برای ساخت اف 14 بدون هیچ تغییری، من که فکر می کنم حد اقل در حال حاضر که خیر، شاید برای اینکه برنامه ای برای این موضوع نداشتیم. ولی در صورت تعریف همچین برنامه ای ، شاید خیلی دور از دسترس نباشه، حد اقل برای ما که قصد ساخت یک هواپیمای نسل رو 5 از پایه داریم لابد امکان پذیر هست، هر چند آن چه که در مورد صاعقه مشاهده میشه خیلی امیدوار کننده نیست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شاید بهتر باشه به عوض فکر کردن به راه حل های موقت به فکر تدوین یک استراتژی حسابی و دقیق درباره صنعت هواپیمایی کشور (نظامی و غیرنظامی) باشیم. این راه حلها ( کپی کردن از تایگر یا استیلث کردن تامکت) هر چقدر هم که هوشمندانه و کم هزینه باشند در نهایت موقت هستند و با ورود تکنولوژی های جدید از رده خارج خواهند شد. اولین قدم در رابطه با رشد صنعت هواپیمایی کشور ایجاد باشگاه های گلایدر و ساخت و پرواز هواپیماهای مدل در تمامی شهرستانهای نسبتا بزرگ و با حداقل هزینه برای علاقمندان و جونانان و نوجوانان است. اگر این قدم اول برداشته بشه خود این جوانان و نوجوانان پس از ورود به دانشگاه و پس از اون ورود به دولت انشالله راه حلهای درست و منطقی برای توسعه این صنعت (که خیلی هم واجب و حیاتیه) ارائه خواهند داد.

در حال حاضر این تغییراتی که شما دوست عزیز می گید تامکت رو بیشتر به اون شیر بی یال و دم و اشکم مثنوی تبدیل می کنه. شرکت بویئنگ ( یا مک دانل دانگلاس) که طرح استیلث رو برای ایگل ارائه کردند خودشون قوی ترین تیمهای تحقیقاتی مجهز به شبیه سازهای کامپیوتری حسابی و تونلهای باد پیشرفته دارند. برای این پیشنهاد شما باید صدها هزار ساعت کار کارشناسی و صدها میلیون دلار هزینه کرد که در نهایت معلوم هم نیست به کجا برسه؟ آذرخش؟ ذوالفقار ؟ یا....


اما همه اینها به کنار اینکه جوانانی مثه شما بیایند و سعی کنند با تکیه بر امکانات موجود راه حلی برای برون رفت از بحرانها ارائه کنند به جای خودش قابل تقدیره. موفق باشید
رضا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دستت درد نكنه واريور جان اگر در مورد ان صفحه هم توضيح مي دادي خوشحال تر مي شديم

[/quote] كدوم صفحه ؟!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_gx11S2hA-b0ffa2480da6e2cede19c28f16bbe333.jpg[/img]

[/quote]

منظورم اين هواپيما هستش روي چي قرار داره ؟
به نظره من روي يك صفحه اي قرار داره كه قابليت حركتم داره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نه ..
اين اختلاف سطح بخاطر فرم عكاسي هست ... ~ !
سطحي كه زير هواپيما هست پايين تر قرار داره و اين لبه جلويي (كه ايزوگام روش اومده )در ارتفاع بالاتري هست كه به نظر ميرسه از روي سقف شيلتر تصوير گرفته شده ! البته بدليل زوم زياد تصوير در حالت ايزومتريك گرفته شده ... ! كه دور بزرگتر به نظر ميرسه ..

اگر دقت كني پشت و چسبيده به اون ديوار همراستا با چرخ عقب دم يك احتمالا اف 5 ديده ميشه كه سقف ايزوگام شده بالا احتمالا بايد يا سقف شلترشون باشه يا يك ساختمون معمولي ....

1200305.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دستت درد نكنه كاملا متوجه شدم
دست دوست عزيزمو pareez درد نكنه ايشونم درست گفتن تا قسمتي ولي ماكت نبودش
ولي عكس جالبي هستش با ازويه عالي گرفته شده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این ایده امکان پذیر هست و میتونه طرح کارامدی هم بشه ولی مشکل اینجاست که باید از دید هزینه زمانی و اقتصادی بررسی کرد آیا به صرفه هست یا اینکه سراغ طرح دیگری رفتن مفید باشد.

اما برای پنهانکار کردن اف14 اول از همه باید سازه رو تا حد امکان یکپارچه کرد چیزی که در این سازه وجود نداره و باعث افزایش سطح مقطع به میزان زیادی شده بخصوص در قسمت اتصال بال به بدنه. بال متغیر هم باید حذف بشه و تغییرات اساسی در ورودی هوا و خروجی موتور و صاف شدن پائین بدنه و قرارگیری جایگاه حمل تسلیحات درون اون که همگی نیاز به چند سال کار و هزینه دارد.

به نظر من در این برهه زمانی ما به ساخت فقط یک رهگیر (نه رهگیر پنهانکار) با رادار و موشک دوربرد نیاز داریم چون در آسمان کشور خود و در حالت پدافند قرار گرفته ایم و نیاز هم نیست این رهگیر وارد حریم هوایی بیگانه شود که مباحث پنهانکاری و مصون ماندن از پدافند دشمن پیش آید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام به دوستان بايد بگم حق با آقا سعيد ما نياز به يك رهگير كار آمد داريم كه بتونه با جنگنده هاي پنهان كار دشمن مقابله كنه طرح اف 15 اس براي اين مطرح شده كه اونا بتونند بدون اينكه ديده بشه به فضاي ما نفو‌ذ كنند پس ما نيازي نداريم براي دفاع از حريم خود مون پنهان بشيم ! ما اگه بتونيم روي اف 14 هاي خودمون يك موتور كارآمد تر و موشكهاي دوربردي مثل ار 37 به همراه غلافها و رادر زاسلون و اوينيك مناسب نصب كنيم مي تونيم با يكم دستكاري توي بدنه اف 14 اونو به يك رهگير مرگبار كه نگذار دشمن پلك بزنه از ترس تبديل كنيم . اما اينكار خيلي پر هزينه و .............. يكم مشكل !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بال ثابت کردن این هواپیما یعنی طراحی از صفر و این یعنی چند سال وقت و هزینه.
من فکر می کنم در این ظرایط ما به جای اینکه در چند جا وقت و توان علمی و فنی خودمون رو سرمایه گذاری کنیم و به شکلی منابع خودمون رو هدر بدیم باید روی یک طرح و یا در نهایت روی دو طرح حالا یا ارتقا مثا صاعقه یا جدید مثل شفق کار کنیم.

این چند کاری باعث میشه ما در نهایت دارای نیروی هوایی با هواپیماهای رنگارنگ بشه که هر کدام مشکلات خاص خودشون رو در نگهداری و قطعات و ... دارن و اینم خودش باز باعث هدر رفتن منابع میشه مثلا می بینیم دارای چند هواپیما با چندین نوع موتور رادار و .... هستیم که هر کدوم نیاز به تمهیدات خاص خودش رو داره.

دلیل استفاده از اف ۵ به عنوان هواپیمای پایه برای طرح جنگنده جدید به این دلیل بود که یکی اینکه در بین هواپیماهای موجود در کشور هیچکدام پتانسیل اف ۵ برای کار مورد نظر ما رو نداشت و اون کار دفاع از هوای کشور به صورت نقطه ای و در صورت نیاز حمله به زمین و پشتیبان نزدیک بود و با اعمال این موضوعات می بینیم که اف ۴ هواپیمایی بمب افکن و دور برد بود و شاید ساخت موتور و .. برای ما خیلی سخت زمانبر و در عین حال غیر ضروری بود و اف ۱۴ هم که رهگیری صرف با پیچیدگی بالا بود که شاید در ابتدا ما توان این کار رو نداشتیم و از هواپیماهای روسی موجود هم که بیشتر قدیمی بودن و سابقه چندانی در کشور ما نداشتن بهترین گزینه همون اف ۵ بود هواپیمایی با ضریب غلطش بالا و چالاکی ذاتی و توانایی در پشتیبانی زمینی که با قوی کردن موتور و رادار و بزرگ کردن اون میشد تمام کاری رو که ما می خواستیم برامون لنجلم بده و همون هم طرح پایه شد.

ولی نظر من اینه که دوستان درست می گن ما باید روی هواپیمایی تمرکز کنیم که توان دفاع از هوای کشورمون رو به ما بده من فکر می کنم با داشتن صاعقه ای شامل رادار قوی و توانایی شلیک موشکهای حرارتی و نیمه فعال راداری با برد تا ۱۰۰ ک م که نمونه اون در کشور و توان ساخت اون هم هست ما می تونیم یک دفاع نسبی در کشور پدید بیاریم.
و در عین حال باید توان سپاه و ارتش و وزارت دفاع و همزمان مراکز علمی و صنعتی خودمون رو روی طرح شفق بزاریم و با این کار این پروژه رو به سر منزل برسونیم.

در مورد طرح ساخت جنگنده رادار گریز و در کل نسل ۵ هم باید بگمن ما خیلی قبل تر از خیلی از این کشورها به این فکر افتادیم و مثلا زمانی که اونها تازه تصمیم به این کار گرفتن ما شفق رو چند سال پیش پرواز هم دادیم.
در کل هیچ کس نمی تونه در مورد درون نیروی هوایی ایران تحلیل درستی داشته باشه چون اطلاع ما بر اساس داشته های اطلاعاتی از ۱۰ سال پیش هست و نمی دونیم این پیشرفت و توان در چه حدی بوده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[img]http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/small/0/2/4/1759420.jpg[/img]

[url=http://www.airliners.net/photo/Iran---Air/Grumman-F-14A-Tomcat/1759420/L/&sid=b45a55dd5cada3ef9c633bc02da45f78]تصوير بزرگ[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.