امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

در ضمن قیمت میگ31 ده سال قبل 40 میلیون دلار اعلام شده بود که ایران تعدادی سفارش داد که گویا کنسل شد و قیمت اف14 در آن زمان 18 میلیون دلار بود.

قیمت اف 14 دی 60 میلیون دلار بود.
خوب نمیشد این رو ننویسم.ببخشید.
برگردیم به بحث.
یعنی اف 14 آ را نمیتونیم به سطح دی برسونیم که همسطح میگ 31 و حتّی گرون تر و برتر هم است؟
بله هر چیزی خرجی داره.در مقابل آمریکا ایستدن هم خرج زیادی میبره.با عراق یا اسراییل زپرتی روبرو نیستیم.
خوب تخصّصی تر میکنیم.

ببینید در درجه اول باید دید که ساخت یک جنگنده بومی برای رسیدن به چه هدفی است و در نتیجه باید چه مشخصاتی داشته باشد و در نهایت مشخص می شود که تامکت گزینه مناسبی هست یا نه.


مشخّصات:1: با بتواند جنگنده هاییمانند اف 15 ای ایلات متحّده را که بزرگترین خطر هستند که 2 از آن ها میتواند 1 گردان زرهی را نابود کند رهگیری کنند.
2: از تاسیسات اتمی بهترین حفاظت به عمل بیاید.
3: سابقه رهگیری موفّق داشته باشد آن هم در مواقع بحرانی زیرا این گونه میدانیم در شرایط بحرانی و واقعی چه قدر کارایی دارد.(البته این مورد در مورد رهگیری که بدون هیچ طرح اوّلیه ای ساخته شود صدق نمیکند.چون نمونه واقعی وجود ندارد).
4: در کمترین زمان آماده انجام معموریّت شود.
5: پولی که پاش داده میشود ارزشش را داشته باشد.(آمریکا حریفی است که ارزش خرج کردن دارد.)
6: منحصر به فرد باشد(هیچ کشوری جز ایران و آمریکا اف 14 ندارد حتّی اسراییل.).
باز هم اگه یدم آمد میگم.دوتان هم اگه مشخّصات بیشتری به ذهنشان آمد باز گو کنند.به ترتیب یعنی نفر بعدی ینویسد 7 : فلان فلان فلان.
یک نکته. دوستانی که از رادار سر در میآورند(تخصّصی یا فوق تخصّصی).بگویند آیا تلفیق دو رادار قدرتمند به نام های زاسلون و آ دبیلو جی 9 کار خوبی نیست و اف 14 را بی همتا نمیسازد؟!
موفّق باشید Mr.Fox

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب مشکل اینه که تعصبی بحث میکنید نه منطقی! الان دیر وقته ولی فردا مشخصات یک جنگنده مناسب برای نیروی هوایی رو مینویسم تا ببینیم کدام جنگنده با این مشخصات بیشتر همخوانی دارد؟ از الان بگم اف14 و میگ31 نخواهد بود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7: توانایی شناسایی احداف مخفی را از فاصله دور داشته باشد 8: هزینه نگه داری زیاده نداشته باشد (مثلا ما ناو هواپیما بر نداریم که بخوایم بال متحرک داشته باشیم ) 9: دارای توانایی رادار گریزی باشد 10 : کیفیت ان طوری باشد که بتواند بیش از 15 سال کار کند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این جنگنده اگر ساخته شده بود اون هم به دست خود مهندسین ایرانی هیچ کدومشون نمی افتادند از فدیمی بودن . همین چند وقت پیش بود که یک تاکت ایرانی در دریای عمان سقوط کرد . ما هنوز کمبود قطعات داریم . icon_cheesygrin :lol: :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بهترين راه اينه كه ايران جنگنده هايي مثل ميگ-29 وميگ-31 يا سوخو-27 رو تحت امتياز توليد كنه البته هيچ جنگنده اي مثل اف-14 وجود نداره واقعا تكه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من نمی دونم چرا همه اف 14 را از لحاظ قدرت مانور ضعیف در نظر میگیرند در حالی که اف 14 قدرت مانور ش به خصوص در انجام مانور کبری یا دور زدن کامل با جنگنده های اف 18 و اف 22 برابری میکند این مطلب را در مجله صنایع هوایی در خاطرات یکی از خلبانان اف 14 گفته بود از لحاظ راداری و سیستم های اویونیک که خوتون بهتر میدونید اف 14 چیه اما به نظر من ایران بتواند 50 تا 60 فروندی که در اختیار دارد را کاملا به حالت عملیاتی در اورد برای مقابله با جنگنده های اف 15 و اف 16 کافی است البته نیاز به رهگیرهایی مثل میگ 29 در کنار اف 14 لازم است چون اف 14 برای یک اقدام ضربتی بر علیه حمله های هوایی غافلگیر کننده کند است فعلا ایران تمام قطعات اف 14 حتی موتور انرا میسازد به جز لامپهای انتشار دهنده سیگنال رادار این جنگنده که خیلی پیشرفته است و همکنون فقط سه تا 4 فروند اف 14 دارای رادار فعال هستند پس به صرفه تیست که از این جنگنده در اینده استفاده بشود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1: بحث بر سر این نیست که چه هواپیمایی لازمه یا نیست.از مدیر میخوام یک کاری بکنه.بلکه بر سر اینه که آیا گزینه مناسبی است یا نه.
ببنید من میخوام کلّی تغییرات تو فروم بدم.ازبس بی محتوا شده(همه جا نه فقط این جا) دیگه تاپیک ها عنوانشان این شده.
1: بهترین هواپیمای جهان به نظر شما کدام است.2: چه هواپیمایی دوست دارید.3: کدام را انتخاب میکنید؟الف X ب X .... .
امّا با چنین بحث هایی از ذهن هزاران نفر استفاده میشود و خیلی ها مثل من که چیزی حالیشون نیست یک چیزی یاد میگیرن.
تاریخ این بحث 21 بهمن 1386 است. 21 بهمن 1387 یک بحث جدید در همین مورد ایجاد میکنیم و موقّیّت او نزمان رو میسنجیم .نه فقط درمورد اف 14 بلکه هواپیما های دیگه.
این جوری خیلی حال میده.هیچ وقت انجمن ها سرد و تکراری نمیشه.
موضوعاتی که در تاپیک اف 14 بومی به تارخ 21 بهمن 1386 مطرح میشود با همین تاپیک در(تاپیک جدا)به تارخ 21 بهمن 1387 خیلی فرق میکنه چون موقعیّت ما در نیا تغییراتی میکنه.
یعنی کسی که اوّلی بخونه .وقتی دوّمی رو بخونه واسش فرق داره و یک چیز جدیده.
آیا بازم توضیح بدم از قصد و منظورم برای ایجاد ای تاپیک یا نه؟
انشاءالله اگه دیدیم این تاپیک داره به جایی میرسه و یک پایان خوش میریم سر هواپیمای دیگه.
مثلاً 10 سال دیگه رو فرض کنید.مدیر سایت نظر سنجی ها رو چک میکنه و نظر ها رو بعد این جوری خیلی از پیشرفت ها از لحاظ دانش عمومی که به وجود آمده نمایان میشه.مثلاً 3 سال اوّل نظر ها الکی و پوچ بود وبعد یواش یواش نظر ها پخته تر میشه.
چرا؟
چون یکی مثل من دیگه تعصّبی و بدون دانش صحبت نمیکنه.چون اطّلاعات عمومی اش بالا میره.
از خلّاقیت هایی که تو تاپیک ها مطرح میشه میشه استفاده کرد و ... .
سطح علمی سایت بالا میره.
مدیر گرامی همونطور که گفتم لطفاً رو این تاپیک (و تاپیک های مشابه) نظارت خاصّی کنید.
وفّق باشید Mr.Fox

22/11/1386

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اف 14 دیگه بدرد چنگ های امروزی نمی خوره چون اگر خوب بود الان حد اقل یکی از کشور های دنیا از این جنگنده استفاده می کرد یا نه تنها کشوری که در دنیا از این جنگنده استفاده می کنه ایرانه به نظر من به جای اینکه به فکر تف 14 بومی باشیم باید به فکر از رده خارج کردند این جنگنده باشیم چون قدیمی هست البته اگر ما خودمون این جنگنده رو می ساختیم خوب بود و نگرش می داشتیم ولی این جنگنده ها مربوط می شه به سی سال قبل و این ها دیگه خیلی قدیمی شدند . icon_cheesygrin :lol: :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برخی از مشخصات یک جنگنده - شکاری مناسب برای ایران (از نظر خودم) را ذکر میکنم. - وزن خالص 8 تن - حداکثر وزن برخواست 18 تن - حمل مهمات به میزان 5 تن - دارای شش الی هشت جایگاه حمل تسلیحات - دو موتوره و نیروی تولیدی هر کدام با پس سوز 90 کیلونیوتن یا یک موتوره با نیروی تولیدی 150 کیلونیوتن - برد عبوری با حداکثر سوخت و بدون مهمات 4000 کیلومتر - شعاع عملیاتی با حداکثر مهمات و سوخت در نبردهای هوا به هوا 1000 کیلومتر - شعاع عملیاتی با حداکثر مهمات و سوخت در نبردهای هوا به زمین 1200 کیلومتر - دستیابی به شعاع عملیاتی 2000 کیلومتر با سوختگیری هوایی - بیشینه سرعت 2 الی 2.3 ماخ - سرعت کروز مافوق صوت که 1.2 الی 1.8 ماخ مناسب است - سقف پرواز عملیاتی 50000 پا و حداکثر 60000 پا - حمل شش موشک هوا به هوای میانبرد R-27 یا هشت موشک کوتاه برد R-73 یا هشت موشک میانبرد R-77 - حمل شش موشک ماوریک یا مشابه روسی آن جهت حملات علیه هدفهای ثابت زمینی - امکان حمل بمبهای لیزری به تعداد چهار فروند - حمل چهار موشک ضد کشتی مانند نور یا یک موشک بزرگ مانند سان برن - طول باند برای پرواز و فرود در حدود 1000 متر و امکان پرواز از باندهای غیر استاندارد مانند زمینهای هموار اطراف فرودگاه - آماده سازی برای عملیات در کمتر از 15 دقیقه - رادار از نوع پالس داپلر دیجیتالی و برد مفید در برابر هدفی مانند اف16 حداقل 100 کیلومتر - رادار جنگنده میبایست توانایی درگیری همزمان با چهار هدف را داشته باشد. - برد حداکثر رادار در حالت هوا به هوا و در برابر هدفی مانند بی52 در حدود 160 کیلومتر - برد رادار در حالت هوا به سطح برای شناسایی کشتیهای بزرگ در حدود 160 کیلومتر و شناسایی هدفهای کوچک از فاصله 70 کیلومتری مانند سایتهای ضد هوایی - مقاوم در برابر اقدامات جنگ الکترونیک دشمن - نرخ اوجگیری بیش از 300 متر بر ثانیه و تحمل جی بیش از 9 - در دو نوع تک سرنشینه برای نبردهای هوایی و دو سرنشینه برای حملات زمینی - هزینه تمام شده هر فروند کمتر از 20 میلیون دلار در صورت ساخت بومی یا 30 میلیون دلار در حالتی که بعضی از قطعات وارداتی باشد. دوستان کمک کنن تا لیست فوق رو کاملتر کنیم. ------------------------------ جنگنده ای با مشخصات فوق شبیه میگ29 میشود که در کنار آن عملیاتی کردن تمام اف14های موجود باعث تامین امنیت هوایی کل کشور خواهد شد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

که در کنار آن عملیاتی کردن تمام اف14های موجود باعث تامین امنیت هوایی کل کشور خواهد شد.


به گفته ي فرمانده نيروي هوايي ، تمام تامكت‌ها عملياتي هستن ، تامكت‌ها به سيستم جنگال مجهز هستن و رادارشون كاملاً تعويض شده و در آمادگي كامل به سر مي‌برن ، رادار‌هاي آمريكايي هم چند سال پيش يك دسته‌ي 16 فروندي تامكت‌ها رو با رادار روشن شناسايي كردن كه باعث تعجب تخليل‌گران و فرماندهان نظامي آمريكايي شده .

در ضمن آقا سعيد اين مشخصاتي كه نوشتي يكم بلند پروازانست :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
-رادار ان توانایی نقشه برداری از عوارض زمینرا داشته باشد -باید یک جنگنده نیمه پنهان کار نیز باشد -توانایی پرواز در نزدیکی سطح زمین را دارا باشد در کل ما نیاز به یک جنگنده که قابلیت حمله به اهداف زمینی و هوایی را داشته باشد با این کار هزینه تولید کمی بالا تر رفته اما از هزینه تولید به صرفه تر از تولید دو جنگنده با کارایی های خاص خواهد بود اگر بشود با افزایش وزن ان به 10 تن و در نتیجه افزایش ظرفیت حمل مهمات به 7الی 8 تن و افزایش شعاع عملیاتی به 3 کیلو متر تمام نیاز نیروی هوایی را پاسخ گو خواهد بود که این شرایط را f15 دارا است و البته بهتر از ان f 14 می توان با حذف بالهای متحرک ان و قرار دادن مهمات بر روی بال ها و به سازی موتور های ان و افزایش قدرت خروجی ان همچنین تغییر رادار ان با نمونه ایی که خواسته های ما را جوابگو باشد از هزینه برای طراحی یک جنگنده کاملا بومی کاسته شده و کار ساخت ان خیلی سریعتر پیش خواهد رفت این جنگنده مانند f15 برای حمله به یک منطقه نیاز به همراهی یک جنگنده دیگر به عنوان اسکرت را هم نخواهد داشت و برد عملیاتی ان نیاز های ایران را برای حمله به دیمونا برطرف میکند مگه نه :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا كه همه دارن نظر مي‌دن پس من هم بيام و نظرم رو بگم ما در بلند مدت به يه چيزي شبيه F-15 احتياج داريم ، چون از همه لحاظ براي كشورما مناسب هست ، چون هم توان درگيري هوايي رو داره و هم حمله به اهداف زميني ، قابليت پرواز در ارتفاع پايين رو هم داره و برد عملياتيش هم مناسبه ، فقط يكسري معايب و كمبودها رو داره كه اون هم به راحتي برطرف مي‌شه . اما در كوتاه مدت ، مي تونيم با سرمايه‌گذاري روي سوخو24هامون اون‌ها رو ارتقاع بديم چون سوخو 24 توانايي‌هاي بالقوه‌اي داره كه اگه بالفعل دربياد مي‌تونه طوفان به پا كنه فقط در زمينه درگيري هوايي يك سري مشكل داره كه مي‌شه با هماهنگي مثلا سوريه و اسكورت نيروي هوايي تا شمال عراق و بعد تحويلشون به هواپيماهاي سوري عملياتشون رو انجام بدن و براي برگشت هم همين طور ، يعني سوريه تا شمال عراق اسكورت مي‌كنه و بعد تحويل نيروي هوايي ايران مي‌ده تا هواپيماها رو تا هنگام فرود اسكورت كنن . اين تاپيك ربطي به اسرائيل نداشت اما چون اصلي‌ترين هدف ما در منطقه اسرائيل هست اين مثال رو زدم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من هنوزم كه هنوزه سوپر تامكت برترين و بهترين رهگير جهانه و امريكا هم فقط به دليل مخارج تعمير و نگهداري سرسام اور اونارو بازنشست كرده ولي صد در صد اگه درگير جنگ با كشوري بشه كه نيروي هوايي فعال داشته باشه(نه مثل عراق) همه اونارو دوباره عملياتي ميكنه اگه ما بتونيم تو ايران سوپرتامكت بسازيم كه البته خرج زيادي داره فكر مي كنم خيلي به دردمون مي خوره خيلي بهتر از جنگنده هاي روسي هستش در ضمن طرح شفق هم كه يه جنگنده پنهانكار نسل پنجم بسيار طرح خوبيه :lol: در ضمن توجه داشته باشيم دشمن ايران در حال حاضر امريكاست و در صورت حمله در همون روزهاي اول ما شاهد هجوم سيل زيادي موشك كروز به كشور خواهيم بود حالا چه جنگنده اي ميتونه موشك كروز شكار كنه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان کمک کنن تا لیست فوق رو کاملتر کنیم.

-موتورهای مجهز به سیستم تغییر بردار رانش
-طراحی بدنه بر اساس اصول پنهان کاری و همچنین محفظه های داخلی تسلیحات

البته با توجه به هزینه پیشنهادی شما برای هر فروند خیلی سخت به نظر می رسد که بتوان تمامی این مشخصات را در یک جنگنده جمع کرد که در نتیجه بهترین راه حل همان روشی است که روسیه برای طراحی جنگنده های نسل چهارمش استفاده کرده یعنی دو جنگنده با توانایی های منحصربفرد متفاوت.
من به شخصه حدس می زنم که این همان روشی است که در حال حاضر ایران در پیش گرفته یعنی در دو طرح موازی هم در پی تکمیل طرح صاعقه و آذرخش است که احتمالا در انتها هر دو طرح صاعقه و آذرخش با هم ترکیب می شودند و جنگنده ای با خصوصیاتی شبیه سوپر هورنت را بوجود می آورند و هم در حال تکمیل پروژه شفق به عنوان جنگنده نسل پنجم هستند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگر به اندازه ی اف 14 الان ما میگ 31 یا میگ 29 داشتیم خیلی وضع نیروی هوایی خوب بود ولی متاسفانه بیشتر ناوگان هوایی ایران رو این تامکت ها تشکیل می دند حالا کارشون خوبه ولی این تامکت ها دیگه قدیمی هستند و در حد مقایسه با اف -14 آمریکا یا سایر کشور ها نیست . به نظر من این ها رو از رده خارج کنیم و بعد به جای اون می شه میگ یا سوخو خرید و جایگزین این ها کرد این همه رفیق داریم از همین روسیه . روسیه که خودش منبع میگ هست و پوتین هم گفت که هر وقت ایران اراده کنه ما بهش می دیم . به نظر من ما باید فکرمون بیشتر روی نقاط ضعف آمریکا بکنیم و ببینیم چه جنگنده هایی مناسب تر برای جنگ با آمریکا هست چون همونطور که سردار صقوی ثابق گفت ما رقیب اصلیمون آمریکا هست و در واقع دشمن گردن کلفتی هم هست . :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.