جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت (F-14/ Tomcat)

[worior 25,767]

[quote]سوال آیا ما به رادار تامکت رسیده ایم؟
آیا می توانیم در ابعاد کوچک آن را بسازیم یا با رادارهای دیگر ترکیب کرده راداری قویتر و کوچکتر بسازیم
.
.
.
.
.....
به تامکت کامپیوتر پرنده هم می گفتند و این به حداقل30 سال پیش بر می گردد
[/quote]
تامكت جنگنده اي نيست كه ارزش و توانايي ورود به نبردهاي آينده رو داشته باشه ...
نه بدنه اش نه رادارش و نه خودش ! ....

تكنولوژي رادارش هم قديمي هست ..

توي كشور ما تكنولوژي AESA وجود داره . (منتها نمیدونم برنامه ای برای تولید رادار جنگنده بر این اساس وجود داره یا نه).

به اذعان خود چینی ها رادار جی ال 10 که از تولیدات دهه بر اساس رادار اف 14 های ایرانی ساخته شده .
پس بر همین اساس میشه گفت یک همکاری مشترک برای تولید این رادار صورت گرفته...

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/JH-7A_JL-10A.jpg[/img]

http://en.wikipedia.org/wiki/JL-10A

[arminheidari 24,345]

با نظر شما کاملا موافقم
اصل هیچ کدام از هواپیما های ما تکنولوژی مورد نیاز امروز را در بر نمی گیرد
ولی امروزه با نصب رادار جدید و موشک ها تکامل یافته می توان آن ها را تا حدودی برای جنگ های امروزی آماده کرد

10 سال پیش اسرائیل نقشه های و تکنولوژی رادار تامکت را به طور کامل از آمریکا خرید
شایعاتی مبنی بر همکاری ایران با روسیه در مورد بررسی تامکت در بعد از انقلاب مطرح شد
ولی در کل رادار تامکت یک زمینه و یک سکوی عالی برای طراحی راداری قویتر می باشد
علاوه براین ما هواپیمای میراژ فرانسوی ، و میگ 29 را در اختیار داریم
همه این ها زمینه عالی برای طراحی یک رادار خوب می باشد

همچنین رادار تامکت مطمئنا مشکلات ذاتی دارد
که در جنگ ما به شناخت این نواقص رسیده ایم شاید بهتر از خود سازنده

حال نمی دانیم آیا کشور به دانش طراحی راداری فراتر از این جنگندها رسیده است
که اگر رسیده باشد ما کلی از مشکل دفاع هوایمان رفع شده است و روی خط توسعه قرار گرفته ایم
چرا که امروزه فکر کنم 2 پارامتر مهم در جنگ شناسایی و هدف قرار دادن است
بر این اساس ما می توانیم در دو لایه اول خط دفاع هوایی خود از پهباد استفاده کنیم
فکر کنم در ساخت پهباد استفاده از تکنولوژی پنهانکاری خیلی راحتتر باشد و با یک رادار قوی می توان با تعداد زیاد کمبود جنگنده های خود را نامحسوس کرد

این نکته را یادآوری کنم که برد رادار تامکت 700 کیلومتر است ولی بدلیل کوچک شدن به 300 کیلومتر کاهش یافته است
اطلاعات غیر موثقی مبنی بر الهام گرفتن رادار میگ 31 از رادار تامکت هم هست
**************************
لطفا کمی بیشتر در مورد رادار جی ال 10 توضیح می دهید

[arminheidari 24,345]

طبق نوشته گیگا پدیا که از مجله جنیز مرجع گرفته بود( مرجع پولی بود)
این رادار برپایه رادار تامکت، ساخته شده است که از ایران در سال 1980 گرفته شد. یعنی اوائل جنگ
چینی ها روی آن مهندسی معکوس انجام دادند ولی بدلیل کمبود تکنولوژی در سال 1990 به درک این سیستم دست یافتند
و یک کپی کامل از روی آن ساختند بزرگترین مشکل اساسی، آنالوگ بودن سیستم های این رادار بود.
با کاربرد سیستم های دیجیتالی در رادار چینی اسم آن به JL-10 تغییر یافت.
اما هنوز سیستم چینی فقط 15 هدف را کشف می کرد و سیستم آمریکایی 24 هدف ولی هر دو می توانستند روی 6 هدف عملیات انجام دهند.
فاصله شناسایی رادار چینی 104 کیلومتر ولی آمریکایی 300 کیلومتر بود
ولی بقیه سیستم ها مشابه در آمدند

jl-10 روی هواپیمای j-10 و JH-7A Flying Leopard. نصب شد
تا سال 2004 چینی ها توانستند DBS رادار جدید را به 64:1 رساندند

سیستم jl-10 کاملا روی JH-7A موفق بود و موشک های ضد کشتی C 802 و KH 31 روی آن تست شدند.
****************************
یعنی در کل تا سال 2004 چینی ها نتوانستند یک کپی سطح بالاتر از رادار تامکت یا AWG-9 بسازند
و رادارشان در آن واحد فقط 15 واحد کشف می کرد که 9 تا کمتر از رادار تامکت بود
برد نوع jl-10 نیز 104 کیلومتر و برد رادار تامکت 300 کیلومتر بود


مشخصات رادار:
Frequency: X band
Maximum detection range: 104 km
Maximum look-up tracking range: 80 km
Maximum look-down tracking range: 54 km
Maximum look-up engagement range: 40 km
Maximum look-down engagement range: 32 km
Total modes of operation: 11
Sector of scan: +/- 60 degrees
Maximum targets tracked: 15
Maximum targets engaged: 6
Developer: CLETRI (607th Institute)

[img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/0/07/JL10Aradar.jpg[/img]

[sarbaz65 2]

رادار تامكت از نوع پالس داپلر هست كه الان در نيروي هوايي بهينه سازي شده سيستمهاي اون از انالوگ به ديجيتال ارتقا داده شده و توانايي هاي اون ارتقا گسترده و چشمگيري پيدا كرده در ضمن ايران در صنايع دفاعي به تكنولوژي رادارهاي ارايه فازي دست پيدا كرده و توليد ميكنه كه جديدترين نسل رادارها است.

[mahdavi3d 14,067]

[quote]
نیروی هوایی ما باید حداقل 250 جنگنده نسل 5 برای سالهای آینده داشته باشه . این برای ایران کافی هست (ولی قابل دستیابی نیست حتی برای روسیه و چین ) ولی همین هم برای مقابله با کشوری مثل آمریکا که اولین حرکتش در هر جنگی کنترل آسمان هست کافی نیست .

بنابراین نمیتونیم تعدا کافی جنگنده موثر داشته باشیم . پس چه لزومی داره که راه بهتری رو نریم ؟!!




بارها و در تمام مواردی که بر سر توان هوایی ایران بحث کردم گفتم مهم اینه که بتونید ضربه بزنید ...
و این یکی رو هم صدباری تکرار کردم :

قیمت یک جنگنده مثل اف 15 رو با هزینه های مربوط به تسلیحات آموزش و نگهداری 80 میلیون دلار در نظر بگیرید !

از مرز کشور که خارج بشه با انواع تهدیدات روبرو هست تا نتونه عملیاتش رو به پایان برسونه .
بیشتر ماموریتهای خارج از مرزها هم به بردی بالاتر از 500 کیلومتر نمیرسن .
در مدت زمان کمتر 15 سال به لحاظ تکنولوژی از رده خارج میشه و هزاران موردی که میدونید .
کافیه جنگنده های ما موقع رفتن به عملیات دو تاشون مورد اصابت قرار بگیره تا مدت زیادی نشه جای خالیش رو جبران کرد ..


حالا یک موشک سوخت مایع معمولی مثل قیام .
کمتر از یک میلیون دلار قیمت داره مهم نیست بزنندش یا نه ! بالاخره یکیش به هدف میخوره .
نگهداریش بسیار ساده تر و کم هزینه تره .
خلبان نداره ! آموزش خاص نمیخواد و ....
پول 5 تا اف 15 حداقل در گرانترین حالت میشه 200 تا موشک قیام ! ...

حالا تصور کنید بجای 30 تا اف 15 که هیچ برتری ای برای شما ایجاد نمیکنند 1000 تا موشک قیام واستون چه کارها که نمیکنند ...
[/quote]

خوشحالم كه وورير گرامي با عدد و رقم استدلال مي كنند و ما را هم وادار به تحقيق و جستجو!!!

بنده نظر وورير را به طور كامل قبول ندارم، اما با فرض قبول داشتن، مواردي را بيان مي كنم:
آنچه كه مسلم است در طول 23 سال گذشته (پايان جنگ تحميلي تا امروز)، جمهوري اسلامي در دفاع (+پيشگيري از تهاجم دشمن) از خود موفق بوده است. اگر كسي اين موضوع را قبول ندارد مي تواند به اين گزاره كه "آمريكا در طول 23 سال گذشته به كشورمان حمله نكرده است" فكر كنند. بنابراين ما ابزار لازم براي دفاع از خودمان را در اختيار داشته ايم.
امروزه هزينه خريداري يك جنگنده مدرن مثل تي-50 چيزي حدود 100 ميليون دلار يا به عبارتي 100 ميليارد تومان است. در حالي كه در جايي (لينك زير)، قيمت هر موشك بالستيك زمين به زمين اسكاد را كمتر از 0.5 ميليون دلار يا به عبارتي 500 ميليون تومان در نظر گرفته اند.
http://www.worldaffairsboard.com/military-aviation/5972-air-defense-system-patriot-missile-vs-s300-2.html

البته هر چه گشتم منبع مستندتري پيدا نكردم. اگر دوستان منبع مستندي راجع به قيمت هر تير موشك اسكاد مي دانند، بگويند.
اگر هزينه تمام شده هر موشك ايراني (مثلا شهاب3) را درنظر بگيريم، با توجه به اين كه تمام مواد اوليه، از داخل كشور تامين مي شود و از طرف ديگر، موشك بزرگتري نسبت به اسكاد است. عدد 1 ميليون دلار يا به عبارتي 1 ميليارد تومان، عدد معقولي به نظر مي رسد.
بنابراين قيمت تمام شده 100 تير موشك بالستيك، با قيمت خريد 1 فروند جنگنده مدرن، برابري مي كند.

از آنجايي كه ما در دفاع از خودمان موفق بوده ايم، پس حتما به تعداد كافي موشك در اختيار داريم. كشوري مثل كره جنوبي، براي تامين امنيت خودش به 60 فروند تي-50 نياز دارد. شايد ما در صورت نداشتن موشك بالستيك، به 100 فروند نياز مي داشتيم. بنابراين شمار موشك هاي ما مي تواند معادل 100 ضرب در 100 ، يعني 10000 تير موشك بالستيك باشد.
حالا به نظرتان كدام بهتر است؟ حداقل 10 روز شليك مداوم به تعداد روزي 1000 تير موشك بالستيك و هركدام با سرجنگي 1 تن (در مجموع 10 كيلوتن تخريب) كه هيچ راه مقابله اي برايش وجود ندارد، و يا داشتن 100 فروند جنگنده نسل 5 كه معلوم نيست آيا اسير موشك هاي هوا به هوا و پدافند دشمن بشوند يا خير.

اين مورد را در نظر داشته باشيد كه 100 ميليارد تومان، عدد واقعا درشتي است. براي ساختن سد گتوند با آن عظمتش، حدود 1500 ميليارد تومان سرمايه گذاري شده است.
يعني با پول خريد 15 فروند جنگنده تي-50 مي شود يك سد عظيم ساخت!
http://en.rian.ru/images/15793/99/157939941.jpg

------------------

البته بنده استدلال هاي بالا را خيلي دوست ندارم، ولي به حر حال استدلايه براي خودش

به نظرم جنگنده هاي ما، با به روز آوري هايي كه شده اند، تا به امروز پاسخگوي نيازها بوده اند. اما آنچه كه ما را وادار به ساخت جنگنده هاي جديد مي كند، نيازهاي آينده است، يعني افزودن قابليت هايي كه صرفا با به روز رساني جنگنده هاي فعلي قابل دستيابي نيستند. مثل قابليت رادارگريزي كه نياز به تغيير سازه اي دارد و قابليت عمود پروازي كه نياز به طراحي جديد دارد.

[worior 25,767]

[quote]بنده نظر وورير را به طور كامل قبول ندارم، اما با فرض قبول داشتن، مواردي را بيان مي كنم:
[/quote]

من خودم هم با اين نظريه خيلي موافق نيستم ! اما به نظر ميرسه اين استراتژي موجود در نيروي هاي مسلح هست ..

ـــــــــــــــــ


[quote]البته هر چه گشتم منبع مستندتري پيدا نكردم. اگر دوستان منبع مستندي راجع به قيمت هر تير موشك اسكاد مي دانند، بگويند.
[/quote]

قيمت هر عدد مينوتمن با برد 13 هزار كيلومتر رو حدود 7 ميليون دلار نوشته ...

http://en.wikipedia.org/wiki/LGM-30_Minuteman

[mahdavi3d 14,067]

[quote][quote]بنده نظر وورير را به طور كامل قبول ندارم، اما با فرض قبول داشتن، مواردي را بيان مي كنم:
[/quote]

من خودم هم با اين نظريه خيلي موافق نيستم ! اما به نظر ميرسه اين استراتژي موجود در نيروي هاي مسلح هست ..
[/quote]اگر درست خاطرم باشد خود سردار وحيدي (وزير دفاع)، امسال يك جايي گفته بودند كه دفاع ارزان قيمت را در دستور كار داريم. شايد منظور همين باشد...

---------
[quote]
[quote]البته هر چه گشتم منبع مستندتري پيدا نكردم. اگر دوستان منبع مستندي راجع به قيمت هر تير موشك اسكاد مي دانند، بگويند.
[/quote]

قيمت هر عدد مينوتمن با برد 13 هزار كيلومتر رو حدود 7 ميليون دلار نوشته ...

http://en.wikipedia.org/wiki/LGM-30_Minuteman[/quote]
ممنون
بريم يه چند تا دونه بخريم بذاريم تو حياط خونه

[Komput 0]

داداش دو تا بخر ، يكي هم واسه من !

[arminheidari 24,345]

هزینه ساخت پهباد برای ما فکر کنم همون اندازه موشک باشد
هواپیما های بی سرنشین آمریکا که در پاکستان استفاده می شوند 10.5 میلیون دلار می باشند.( برگرفته از ویکی پدیا)
فکر کنم اگر ما بتوانیم راداری پیشرفته تر یا همان رادار تامکت را بسازیم و بر پهباد نصب کنیم می شود خیلی جبران کمبود هواپیما ها را کرد
و با همین هواپیما های فعلی تا 20 سال دیگر سر کرد.

نیازی نیست که پهباد موشک حمل کند اگر فقط یک منطقه را کنترل کند و دشمن را شناسایی کند
می شود با پهباد های دیگر برایش موشک حمل کرد

هزینه اش هم مثل موشک در می آید مشکل هواپیما هم حل می شود
راحت هم می شود پهباد پنهان کار ساخت داستان پهباد روی ناو هواپیمابر که یادتون است.

[IPS 25]

تامكت در نيروي هوايي ايران

اف – 14 اي از سال 1974 بر عرشه ناوهواپيمابر انترپرايز، وارد خدمت عملياتي شد. نيروي دريايي آمريكا بر روي هم 478 فروند از اين شكاري را به كارگرفت كه جايگزين اف – 4 فانتوم و اف – 8 كروسيدر شدند.

اما جز آمريكا، تنها كشوري كه اف – 14 را به كار گرفت ايران بود. پادشاه پيشين ايران در سال 1974 چهل فروند از اين جنگنده را سفارش داد و يك سال پس از آن، چهل فروند ديگر نيز به سفارش خود افزود. در آن زمان انتقادهاي فراواني از خريد اين هواپيماي بسيار پيچيده و گران قيمت براي كشوري مانند ايران ابراز شد، اما شاه ايران مصمم بود كه در برابر هواپيماهاي تجسسي «ميگ – 25 فاكس بت» شوروي برگ برنده اي داشته باشد.

هواپيماهاي ميگ – 25 در آن زمان آزادانه بر فراز خاك ايران پرواز مي كردند و نيروی هاویی ايران، ابزاري براي رهگيري آنها در اختيار نداشت. خلبانان ايراني تقريبا همه جنگنده هاي موجود جهان را آزموده بودند. در نهايت، از ميان دو جنگنده ي اف – 14 و اف – 15، ايران اولي را برگزيد. به نوشته سرگرد فرهاد نصيرخاني در سايت IIAF ، عراق از سال 1970 گرم مذاكره با فرانسه بود تا هواپيماي ميراژ اف – 1 را به كار گيرد، و اين نيز عامل ديگري در گزينش اف – 14 از سوي ايران بود.

گفته مي شود كه 79 فروند از اف – 14ها نهايتاً به ايران تحويل داده شد. بر خلاف اف – 14هاي نيروي دريايي آمريكا كه رنگ خاكستري روشن دارند، تامكت هاي نيروي هوايي ايران استتار بياباني با سايه هاي مختلفي از رنگهاي خاكي، نخودي و قهوه اي داشتند. در اف – 14 هاي تحويلي به ايران برخي از دستگاههاي حساس الكترونيك حذف شده بود. مقر اصلي اف – 14 هاي ايران، پايگاه هوايي خاتمي اصفهان بود و يك اسكادران هم در پايگاه شكاري تاكتيكي شيراز مستقر شد.

از 714 موشك فينيكس سفارش شده نيز، ايران 284 موشك را دريافت كرد. اين موشكها نوع ساده تري از نمونه ي به كارگرفته شده در نيروي دريايي آمريكا بودند.

در پي انقلاب 1357 در ايران و سپس قطع رابطه آمريكا و ايران و نهايتاً تحريم نظامي آمريكا، مشكل تامين قطعات يدكي براي اف – 14 هاي نيروي هوايي ايران جدي شد، چرا كه بر خلاف جنگنده هايي مانند اف – 4 و اف – 5، كشوري جز آمريكا هواپيماي اف – 14 را در خدمت نداشت. به اين ترتيب بيشتر شكاري هاي اف – 14 ايران بتدريج زمينگير شدند، هرچند كه گزارش شده است اين جنگنده ها در جريان جنگ هشت ساله، شماري ازهواپيماهاي عراق را سرنگون كردند.

بر اساس جديدترين گزارش از نشريه نظامي جينز ديفنس ريويو، نيروي هوايي ايران در حال حاضر تعداد 30 فروند از 45 تا 50 فروند اف – 14 قابل استفاده را براي رديابي دشمنان و اخطار اوليه به متجاوزين، همچنان مورد استفاده قرار مي دهد.

مشخصات فني

نوك به نوك بال (در حالت باز): 19.45 متر
نوك به نوك بال (در حالت جمع): 11.56 متر
طول: 19 متر
بلندي: 4.88 متر
حداكثر سرعت: ماخ 2.34 (2517 كيلومتر بر ساعت)
وزن خالي: 17830 كيلوگرم
حداكثر وزن: 33724 كيلوگرم
پيشرانه:دو موتور توربوفن «پرت اند ويتني تي اف-30-پي- 414» با پس سوز
كشش: 14 هزار پوند بر هر موتور
كشش با پس سوز: 20900 پوند بر هر موتور



جنگنده اف-14 تامکت هواپیمایی دو موتوره، بال متغیر و دو سرنشینه می باشد که به منظور حمله، رهگیری و نابودی جنگنده های دشمن به صورت بیست و چهار ساعته و در هر وضعیت جوی و اقلیمی طراحی گشته است و قادر به انجام عملیات از روی ناو هواپیمابر نیز می باشد.


اف-14 قادر است به طور همزمان بیست و چهار هدف را به وسیله سیستم های راداری پیشرفته خود شناسایی کرده و به وسیله موشک فوق پیشرفته فینیکس- که بر روی هیچ جنگنده دیگری قابل نصب نمی باشد- شش فروند از آنان را نابود نماید. همچنین تسلیحات اف-14 شامل موشک های دیگری از جمله موشکهای هوا به هوای ساید ویندر AIM-9L، موشک اسپارو AIM-7 و موشک پیشرفته برد متوسط آمرام AIM-120 و ترکیبی از راکتها و بمب های دیگر نیز می شود. همانطوری که بیان شد، اف-14 جنگنده ای دارای دو خدمه و دو سکان عمودی و همچنین بال های متغیر می باشد. موتورهای اف-14 به طور موازی هم و در یک ساختار مرکزی شکل گرفته اند.

ترمز های بال پروانه ای اف-14 در بین دو سکان عمودی و در سطوح بالا و پایین بدنه واقع شده اند. باله ای این جنگنده به منظور جمع شدن اتوماتیک در هنگام پرواز البته همراه با یک کنترل دستی برای تغییر اندازه زاویه بالها در مواقع غیر پرواز برنامه ریزی شده اند. دو سکان عمودی، متمایل بر روی سطح بالایی موتور و منحرف به سمت خارج سوار شده اند. دامنه عادی جمع شدن بالها از 20 درجه تا 68 درجه و برای جاگیری کمتر روی عرشه ناوهای هواپیما بر تا 70 درجه می باشد. نا گفته نماند سرعت جمع شدن بالها 7/5 درجه بر ثانیه است. برای کنترل غلتش کمتر از 57 درجه اف-14، از بالچه هایی در نقطه ابتدایی بالها و نزدیک ورودی موتورها استفاده می نمایند که به صورت جداگانه عمل می نمایند. اگز از جلو به اف-14 نظری بیفکنیم، دو مدخل ورودی هوای بزرگ را مشاهده می نماییم که اندکی به سمت خارج متمایل شده اند. این اندک تمایل به منظور تقلیل مقاومت بین هوای موتور و لایه های جانبی ای موتور صورت گرفته است.گازهای اگزوز موتور ها از میان فلپ های مکانیکی متغیر، که در دور های مختلف موتور به اندازه معین و به طور منظم باز و بسته می شوند، خارج شده و فشار نیروی تولیدی موتور را ایجاد می نماید. اخیراً با استناد بر مطالعاتی که بر روی گازهای خروجی موتور های اف-14 انجام شد، نیروی دریایی محدودیت هایی را برای پرواز آن در ارتفاعات کم و سرعت های بالا در چنین فواصلی قرار داد و کاربرد سیستم پس سوز برای اف-14 های مدل D و B در هر ارتفاعی به جز موارد بحرانی و موقعیت های خطرناک نظامی و جنگی ممنوع گردید. اف-14 گرومن، اصلاً برای جایگزینی هواپیمای اف-4 فانتوم طراحی گردید و اولین اف-14 مدل A در اوسط دهه 1970 معرفی شد.

اف-14 مدل +A، مدل ارتقا یافته اف-14 A، با موتور های جدید جنرال الکتریک F-110، که هم اکنون هم در تمام ناوگان های دریایی آمریکا معمول است، بیش از یک حریف معمولی برای هواپیماهای هم سطح به شمار می آید. سیستم پالس دوپلر AWG-9 یک رادار چند حالته است که قادر به شناسایی بیست و چهار هدف به طور همزمان و شلیک مستقیم به شش عدد از آنان می باشد. البته این سیستم که در دهه 1960 طراحی شده است، یکی از قدیمی ترین سیستم های رادار هوا به هوا می- باشد که هنوز هم بسیار پرقدرت می نماید و با استفاده از نرم افزار های کنترلی جدید توانایی های آن برای تبدیل به یک سیستم برای قرن بیست و یکم افزایش می یابد.

کاکپیت اف-14 دارای یک سیستم هد آپ دیسپلی (HUD-Head Up Display) کیسرAN/AVG-12 و دستگاه نمایش موقعیت افقی و عمودی هواپیما می باشد. همچنین یک دستگاه دوربین راداری نورث راپ AN/AXX برای شناسایی هدف های ماورای دید بصری (BVR) در دوردست به کار می رود. در اف-14 یک سیستم تلوزیونی وضوح بالای مداربسته با قابلیت پخش انتخابی در هر یک از کاکپیت ها (FOV) نیز تعبیه شده است. این سیستم مدار بسته می تواند با نصب در کاکپیت عملیات را به وسیله سیستم تلوزیونی کاکپیت ها ضبط نماید. البته یک سیتم جدید تر نیز در حال نصب بر روی هرسه مدل اف-14 (A+,B,D) می باشد. تجهیزات الکترونیکی اف-14 نیز شامل رادار هشدار دهنده و کنترل AN/ALR-45، رادار هشدار گیرنده AN/ARL-50، سیستم پرتاب فلر یعنی همان گوی های آتشینی که باعث گمراه شدن موشک های حرارتی می شوند AN/ALE-29/39 که این سیستم در بین دو سکان عمودی در پشت بدنه هواپیما قرار گرفته است و سیستم سردرگم کننده رادار های دشمن Sanders AN/ALQ-200 Deception Jamming Pod می شود.







تامکت قابلیت حمل یک توپ 20 میلیمتری داخلی گتلینگ را که در سمت چپ بدنه واقع گشته است، دارا می باشد. این جنگنده می تواند انواع موشک های فونیکس، سایدویندر، اسپارو و موشک میان برد پیشرفته
AIM-120 را حمل نماید. بیش شش موشک فونیکس در چهار مقر زیر بدنه و بین موتور ها و دو مقر در قسمت ثابت بالها، دو سایدویندر در مقر های ثابت بالها و بالای موشک فونیکس می تواند حمل شود. اف-14 تامکت اولین پروازش را در 20 دسامبر 1970 و اولین پرواز عملیاتی اش را در سال 1973 انجام داد. قبل از
انقلاب سال 1979، 79 فروند اف-14 به ایران تحویل شد. البته تعدادی از جنگنده های ارزشمند در جنگ میان ایران و عراق از بین رفتند

که البته اینک به چند نمونه از آن اشاره می کنیم:

در پنجم آبان ماه 1360 همچنین در ۲۷ آبان ۱۳۶۰ یک اف ۱۴ از دست داده ایم. .

البته در آمار فوق اخبار متفاوت است زیرا این دوخبر توسط مجلس شورای اسلامی و نماینده امام داده شده ولی تحقیقات چنین چیزی را ثابت نکرده ولی در کل مشخص است که طی یک فاصله زمانی کوتا 2 فروند تامکت از داده ایم ولی درست در چه روزی بوده هنوز مشخص نیست.....

در سالهای اخیر نیروی دریایی آمریکا 699 فروند از این پرنده ارزشمند را در خدمت خود داشت.

معرفی مدل های گوناگون اف-14 تامکت

F-14 A اولین نمونه گونه اف-14 می باشد. این مدل به وسیله دو موتور TF30-P414A تجهیز شده است. تعداد شصت فروند از اف-14 های مدل ای در حال تجهیز به سیستم اقدام متقابل هشدار و کنترل AN/ALR-67، سیستم لانتیرن LANTIRN و سیستم نمایش اطلاعات تاکتیکی قابل برنامه ریزی می باشند. همچنین در تمام سری ها اف-14 سیستم اتوماتیک کنترل پرواز (AFCS) در حال جایگزینی با سیستم کنترل پرواز دیجیتال (DFCS) می باشند. در اواخر دهه 1970، حوزه دفاع هوایی آمریکا مشکلات اساسی موتورهای اف-14 با موتور TF30 و هواپیماهای اف-16 و اف-15 با موتور های F-100 را ارزیابی و ازمایش نمود. آین حوزه به طور بسیار جدی به تحلیل مشکلات موتورهای اف-14 پرداخت.

سرانجام، تصمیم بر آن شد که به جای ارتقا دادن و بهبود بخشیدن موتور های عیب دار فعلی، بهتر است موتور های کاملاً جدیدی جایگزین این نوع موتور ها شوند، به طوری که موتور های جدیدی که در مدلهای پایانی اف-14 تعبیه شد، کاملاً تکافوی نیاز های آن را می کرد. همچنین موتورهای اف-14 مدل A نیز در حال بهبود بخشی هستند؛ چه بسا که اگر از ابتدا موتور های جانشین خوبی برای موتور های فعلی این مدل موجود بودند، این موتور ها موتور هایی نبود که نیروی دریایی حاضر به به کار گرفتن آن ها بر روی اف-14 باشد. در اواسط دهه 90 تنها تغییری که در اف-14 داده شد عبارت بود از معرفی یک سیستم کنترل کنترل پرواز دیجیتال که خلبان را از انجام مانور های خطرناک یا نا ایمن باز داشته ، بار مسئولیت و وظیفه را بر روی خلبان تقلیل داده و باعث می شود که خلبان نسبت به موقعیتی که در آن است، اقدام به بهترین عمل نماید.

سرمایه گذاری برای پیاده کردن این سیستم از سال 1996 شروع شد (حدود 80 میلیون دلار). همچنین سیستم تاکتیکی شناسایی هوابرد (TARPS) با سیتم دیجیتال آن جایگزین شده و سیستم پرتاب فلر بول به عنوان جزئی از برنامه کامل کننده اضافه خواهد گشت. البته اعمال این تغییرات، باعث تغییر نقش هوایی اصلی اف-14 A نخواهد شد. اف-14 مدل بی را می توان هم یک اف-14 مدل آ بازسازی شده بنامیم، هم یک جنگنده جدید به تمام معنا، که هر یک از این مدلهای بی با موتورهای پرقدرتF-110-GE-400، با موتور TF30-P414 اف-14 های قدیمی جایگزین شده اند، مجهز شده است. اف-14 تامکت، هواپیمایی آن اندازه پیچیده بود که خود نیروی دریایی آمریکا، در به کارگیری آن دچار مشکل بود. همچنین، آمریکا به هیچ وجه حاضر به انتقال این تکنولوژی به روس ها نبود، به طوری در اف-14 های ایرانی هم که امکان آن می رفت زمانی به چنگ روس ها بیفتند، قطعات کلیدی نشانگر تکنولوژی نوین آن حذف گشته بود.

به همین صورت، هنگامی که یک فروند تامکت از فرود موفق روی یک ناو هواپیمابر آمریکایی باز ماند، لاشه این هواپیما به سرعت و در کوتاهترین زمان، از بیم اینکه روس قطعات لاشه آن را از دریا بازیابی کنند، از دریا بیرون کشید. بر طبق آخرین اخبار، قرار است که در سال 2008، جنگنده نوین سوپر هورنت، جایگزین این جنگنده افسانه ای و به واقعیت جلوتر از زمان بشود. آیا واقعاً، هیچ جایگزینی برای اف-14 تامکت، که در زمان تولیدش سی سال جلوتر از زمان بود، وجود دارد؟

ایران تنها کشور استفاده کننده از تامکت در حال حاضر

پنتاگون اخیرا هواپیمای F-14 خود را از رده خارج کرده و در حال فروش قطعات مربوط به آن در دفتر فروش مازاد خود است و هم اکنون ایران تنها کشوری است که از هواپیما‌های F-14 استفاده می‌کند. استیفن بوگنی رئیس بازرسان صادرات هسته‌ای می‌گوید: استفاده ایران از این نوع هواپیما دلیلی است بر اینکه این کشور تلاش کند از راه‌های مختلف تجهیزات مربوط به آن را تهیه کند.


خبرگزاری آسوشیتدپرس در ژانویه ۲۰۰۷ در گزارشی جنجالی ادعا کرد وزارت دفاع آمریکا از طریق یک واسطه ، تجهیزات تسلیحاتی ممنوعه‌ای را به ایران فروخته است. این اقدام توسط یک دلال تسلیحات پاکستانی صورت گرفته که با شرکت در فروش محصولات اضافی پنتاگون، تجهیزات را خریداری و به ایران فروخته است. تجهیزات مورد نظر شامل بخش‌هایی از جت‌های جنگنده F-14 و اجزاء موشک است.

به نوشته این خبرگزاری آمریکایی، البته بازرسان فدرال هنوز در مورد اینکه ایران توانسته باشد به آسانی اولویت‌های مورد نظر خود یعنی تجهیزات F-14 را از این طریق تهیه کند تردید دارند. پیش از این نیز یک واسطه توانسته بود تجهیزات جت‌های F-14 را که از فروش مازاد پنتاگون خریداری کرده بود به ایرانی‌ها بفروشد اما ماموران گمرک با شناسایی این محموله و مقصد آن، اقدام به توقیف محموله کردند.

[color=black][/color]

[color=darkblue]منبع ندارد


قفل شد
LAST-WAR[/color]

[shobeir 6]

در اخبار شبکه 6 گفت که نیروی هوایی ارتش امروز در پایگاه شهید بابایی در اصفهان یک فروند جنگنده اف 14 را بعد از 12 سال تعمیر کردند و به پرواز دراوردند

[IPS 25]

خدا کنه همه ی این جنگنده های افسانه ای بتونند عملیاتی بشند تا نیروی هوایی جون تازه ای بگیره . کاش میشد وزارت اطلاعات با تلاش بیشتر خودش بتونه یه جوری قطعات F-14 را از آمریکایی ها به جای اف -16 های دزدیده شدمون ازشون بدزده تا یکم بسوزن حال کنیم. همیشه خوش خبر باشی برادر

[saiedtomcat 300]

همزمان با نخستین روز گرامیداشت هفته دفاع مقدس ، یک فروند جنگنده شکاری به همت متخصصان پایگاه هوایی شهید بابایی اصفهان پس از 12 سال زمین گیری به پرواز در آمد.


به گزارش واحد مرکزی خبر، جنگنده شکاری اف 14 از تخصصی ترین هواپیماهای جهان است که تکنولوژی تعمیر و نگهداری آن تنها در اختیار کشور سازنده آمریکاست و ایران همواره پس از 33 سال این جنگنده شکاری را بازسازی و ارتقا داده است.

فرمانده پایگاه هوایی شهید بابایی اصفهان گفت : جنگنده شکاری اف 14 که 12 سال پیش به دلیل آسیب شدید همه قطعات اصلی آن از بین رفته بود ، با تلاش متخصصان این پایگاه عملیاتی شد و پرواز آزمایشی خود را با موفقیت به پایان رساند.

امیر سرتیب دوم خلبان علیرضا برخور افزود: متخصصان این پایگاه با بیش از 47 هزار نفر ساعت تلاش و تولید 550 قطعه حساس ، این جنگنده را بار دیگر به گردان پرواز برگرداندند.

فرمانده پایگاه هوایی شهید بابایی اصفهان گفت: این عملیات بزرگ نمونه ای از خودکفایی و نهضت قطعه سازی در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است و این نیرو امروز با به روز کردن تجهیزات ، آمادگی کامل خود را به رخ دشمنان ایران اسلامی کشاند.

شهریور پارسال هم یک جنگنده شکاری دیگر نیز در این پایگاه بازسازی شد و به خط پرواز پیوست.


888888888888888888888888
[b]5 دیقه پیش فیلم تست پروازش رو از شبکه خبر پخش کرد دوستان اگه میتونن فیلم رو قرار بدن
متشکرم[/b]

[amirattari 1,306]

بنده هم اين گزارش را ديدم. تامكت تعمير شده قبلا به طور كامل درب و داغون بود. به پرواز درآوردن هواپيمايي كه قبلا اوراقي محسوب مي شده واقعا در نوع خودش شاهكاره. فكر كنم با اين حال حتي بتوانيم تامكت را منتاژ هم بكنيم.

[mahdavi3d 14,067]

خبر بسيار خوبي است. اگر فيلمش را داريد حتما قرار بدهيد/ متشكرم