جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت (F-14/ Tomcat)

[Electro_officer 13,797]

متشکر. منتظر ادامه مقاله هستیم پست‌ها رو یه مقدار طولانی‌تر بفرستی بهتره. یاعلی.

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]با تشکر فراوان.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]دو تاپیک زیر هم می تواند مورد توجه دوستان قرار بگیرد:[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][url="http://www.military.ir/forums/topic/20092-%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87-%DA%A9%D8%AA%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%B1%D8%A8%D9%88%D8%B7-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7/"]مجموعه کتب و مقالات مربوط به جنگنده ها[/url][/b][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][url="http://www.military.ir/forums/topic/20111-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%D9%8A%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-anapg-71%D9%88-anawg-9%E2%80%8F-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87%E2%80%8E-%E2%80%8E-f14/"]تصاوير رادار An/APG-71و An/AWG-9‏ جنگنده‎ ‎ F14[/url][/b][/font][/size]

[F14AA 5,205]

[center][size=5][b][i]به نام خدا [/i][/b][/size][/center]

[center][b][i]با سلام خدمت دوستان [/i][/b][b][i] [/i][/b][/center]


[center][size=6][color=#800000][b][i][font=georgia,serif]قسمت دوم [/font][/i][/b][/color][/size][/center]

[center][b][size=4][color=#000000]هنگامی که به بخش جلویی تامکت نگاه میکنیم تعدادی پراب گوناگون میبینیم که در هر دوطرف بدنه جنگنده ،درست زیر کابین خلبان قرار دارند. تصویر زیر را ببینید :[/color][/size][/b][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/m761l8u3l4cdkps1cc.jpg[/img][/center]



[size=4][size=3][color=#000000][size=4]به پرابهایی که از جلوی دماغه به سمت پشت قرار دارند توجه کنید. کارکرد این پرابها به ترتیب عبارت است از :[/size][/color][/size][/size]

[i][b][size=4][size=3][color=#000000][size=4]1[/size][/color][/size][/size][b][b][b][size=4][size=3][color=#000000][size=4].[/size][/color][color=#0000cd][size=4] جلویی (نزدیک رادوم) سنسور نقطه ای تشخیص زاویه حمله [/size][/color][/size][/size][/b][/b][/b][/b][/i]

[i][b][b][b][b][size=4][size=3][color=#000000][size=4]2.[/size][/color][color=#0000cd][size=4] دومی پراب فشار استاتیک [/size][/color][/size][/size][/b][/b][/b][/b][/i]

[b][b][b][b][size=4][size=3][color=#000000][i][size=4]3.[/size][/i][/color][color=#0000cd][i][size=4] سومی نوعی دیگر از سنسور زاویه حمله است.[/size][/i][/color][/size][/size][/b][/b][/b][/b]


[size=4][color=#000000]( [i]این اف14 " بی " از بلوک 155تامکتهای تولیدی است و فقط تعداد 5 فروند از این بلوک ساخته شده و در سال 1988 تحویل نیروی دریایی امریکا شده است.این جنگنده در عملیات "ازادی عراق" شرکت داشته و نمادهای نقاشی شده روی بدنه ان نشان دهنده این است که با موفقیت تعداد 16 بمب معمولی و 24 بمب لیزری را به کار گرفته است.[/i] )[/color][/size]


[size=4][color=#000000]در نمایی دیگر این پرابها در وضعیت نمایانتری قابل دیدن هستند :[/color][/size]

[size=5][color=#000000][b][b][b][b]- [/b][/b][/b][/b][/color][/size][color=#0000cd][size=4][b][b][b][b]اولی از بالا سنسور زاویه حمله[/b][/b][/b][/b][/size][/color]

[size=5][color=#000000][b][b][b][b]-[/b][/b][/b][/b][/color][/size][color=#0000cd][size=4][b][b][b][b] در پایین سنسورهای فشار استاتیک و زاویه حمله[/b][/b][/b][/b][/size][/color]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/a5fqv5oocu878wf6lzf.jpg[/img][/center]


[size=4]نمای نزدیک تر سنسور زاویه حمله [i][b]angle of attack sensor[/b][/i] :[/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/qwf3x5gmzo591gd5ihmc.jpg[/img][/center]



[size=4]در ان سوی بدنه تامکت همین پرابها ولی با افزوده شدن یک سنسور دیگر قرار دارند :[/size]



[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/e0fb6cc9dm59dg4v74x.jpg[/img][/center]


[size=4]درست در زیر توضیحاتی که در عکس بالا میبینید پرابی قرار دارد که سنسور درجه حرارت ( temperature sensor) است.باقی پرابها درست همانند سمت دیگر بدنه است یعنی به ترتیب از جلو جنگنده :[/size]

[color=#0000cd][i][size=4]پراب فشار استاتیک[/size][/i][/color]

[color=#0000cd][i][size=4]پراب زاویه حمله [/size][/i][/color]

[color=#0000cd][i][size=4]در اخر سنسور درجه حرارت .[/size][/i][/color]

[size=4]مورد دیگری که در بالای عکس دیده میشود یک نازل خروجی درست جلوی شیشه کابین( windshield ) است که این نازل که در نمونه های قدیمی تر اف14 به صورت 3 نازل کوچکتر بوده است وظیفه پراکنده کردن اب باران نشسته بر شیشه جلویی کابین رادارد.[/size]


[b]توضیحات تکمیلی در مورد سیستم [i][size=4]windshield[/size][/i] :[/b]

[i][color=#0000cd]در سرعت های بالا ، نیازی به استفاده از این سیستم نمی باشد . کارایی این سیستم در سرعت های پایین و مخصوصا هنگام فرود به کمک خلبان می آید و نحوه ی کار آن بدین صورت است که هوا با فشار از طریق این سه منفذ خارج شده و باعث پاک شدن آب باران و برف می شود .[/color][/i]

[i]تصاویر این سیستم :[/i]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-rain-01l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-rain-01l.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-rain-02l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-rain-02l.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-rain-03l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-rain-03l.jpg[/img][/url]









[center]************************************************************[/center]


[center][size=5][i][b][b][b][b][b][b][b][b][b][b][b][color=#800000]توپ M61A1 ولکان[/color][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/i][/size][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-m61.gif[/img][/center]


[size=4][color=#000000]نمیتوان به بخش جلویی اف14 نگاه کرد ولی به خروجی (MUZZLE)توپ 20 م.م ولکان در سمت چپ جنگنده ، توجه نکرد . این توپ را میتوان به حق برترین توپ هوابردی دانست که تا کنون روی جنگنده های امریکایی سوار شده و در جنگهای گوناگونی از ویتنام تا بالکان و عراق شرکت کرده وبه تعداد بسیار زیاد بر روی چندین نسل از جنگنده های امریکایی نصب شده است.برای کار امد بودن این توپ همین بس که نیروی هوایی امریکا برای ابرجنگنده اف22 هم همین توپ را (باکمی اصلاحات) با کد M61A2 انتخاب کرد .[/color][/size]


[size=4][color=#000000]نمایی از تامکت " ای " درست پیش از شلیک سیستم کاتاپولت . خروجی توپ ولکان درست زیر REGISTER CODE هواپیما (شماره 205) کاملا نمایان است :[/color][/size]





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/pkchkp3jpzkf5wuaeaiq.jpg[/img][/center]


[size=4]تصویری دیگر از نمای کاملا نزدیک از خروجی توپ و سیستم خروج گازهای آن .
به دهانه خروجی توپ توجه کنید : این بخش به دلیل اینکه دقیقا در راستای شعله توپ در هنگام شلیک و دمای فراوان ناشی از ان قرار دارد از جنس الیاژ تیتانیوم ساخته شده و هیچگاه هم رنگ نمیشود .[/size]

[size=4]در دو تصویر پایینتر هم سیستم خروج گازهای ناشی از شلیک توپ و نمایی نزدیکتر از خود دهانه توپ را میبینید :[/size]





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/8pjgbtn2nhlh8gflqsy.jpg[/img][/center]


[size=4]از زمان نخستین نمونه های اف14 تا میانه های دوران تولید آن ، سیستم خروج گازهای ناشی از شلیک توپ ولکان،در چند مورد تغییر کرده و دوباره طراحی شد . اخرین نمونه این ورودی ها همین طرحی است که در تصویر بالایی نمایان است . به تصویر زیر دقت کنید و خروجی گاز در این تصویر را با تصویر بالایی مقایسه کنید :[/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/shb39rhnun3xji5l1pz.jpg[/img][/center]

[size=4]میبینید که در تصویر اولی ورودی های مشبک هوا با ورودی های جدیدی جایگزین شده است . هوای واردشده به این ورودی ها در واقع نقش خنک کنندگی توپ و همچنین VENT کردن گازهای شلیک تیربار به بیرون را دارد . یعنی این هوا که در اثر حرکت هواپیما با شدت از ورودی ها به داخل محفظه توپ کشیده میشود پس از خنک کردن توپ در مسیر حرکت خود باعث خروج (VENT) گازهای زاید شلیک هم میشود .[/size]

[size=4]در طی تلاشهای شرکت گرومن برای بهبود کارایی این سیستم در نهایت ورودی های طرح NACA برای تامکت نهایی شد ودر نمونه های اخر مدل "ای" وتمامی نمونه های "بی" و "دی" از این نمونه استفاده شد . البته گفتنی است که تامکتهای ما از همان ورودی های قدیمی استفاده میکنند .[/size]

[size=4]تصویر زیر مربوط به نمای نزدیک ورودی های جدید طرح NACA است:[/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/7vigbf96t4r2da2r1951.jpg[/img][/center]


[size=4][color=#000000]دراین تصویر اف 14 نیروی هوایی ایران را میبینیم که لوله پیتو و رادوم رادار و خروجی توپ به همراه سیستم گازهای آن و همچنین پرابهای سمت چپ بدنه ، همگی مشخص هستند :[/color][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/l57d55favngmtfoa6dru.jpg[/img][/center]

[size=3][size=4]در اینجا گفتن یک نکته درباره توپ 6 لول گاتلینگ جنرال الکتریک ولکان لازم است تا به توان و دور بالای شلیک این توپ پی ببرید :[/size][/size]

[size=3][size=4][b][color=#0000cd][i]مخزن گلوله های توپ اف14 گنجایش 676 گلوله توپ ولکان رادارد.اگر خلبان دور بالای شلیک این توپ یعنی 6000 دور بر دقیقه را انتخاب کند ، فقط 7 ثانیه فشار بر روی ماشه توپ برای خالی شدن کل این خشاب کافی است[/i]!!![/color][/b]

نمایی دیگر از توپ ام 61 درون محفظه خود در سمت چپ دماغه اف 14 :[/size][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/nj4ww5jicxg0u6wzv55t.jpg[/img][/center]

[size=4]در تصویر زیر یکی از کروی فنی نیروی دریایی امریکا در حال کار بر روی مخزن (خشاب) توپ ام61 دیده میشود :[/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/29y7xutjtablplw24hrq.jpg[/img][/center]

[size=4]نمایی دیگر از خشاب توپ در حالیکه کاور محفظه ان و همچنین کاور بخش توپ نیز باز شده است.جالب است که این دو دارای دو دریچه دسترسی جداگانه با جکهای نگهدارنده جدا هستند . به ریلهای نواری تغذیه کننده لوله های توپ درست بالای مخزن خشاب ، توجه کنید :[/size]





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/exriy4eqdbt65tydcoz.jpg[/img][/center]

[size=4][color=#000000]در دو تصویر اخر مربوط به توپ ام 61 پرسنل تعمیراتی نیروی دریایی امریکا در حال کار بر روی توپ و متعلقات یک فروند اف14 "بی" متعلق به اسکادران VF32 دیده میشوند :[/color][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/2mb1uvx19mxjonked1l.jpg[/img][/center]

[size=3][size=4]توپ ام 61 به عنوان سلاح ثابت و درونی اف14 با وجود اینکه کارایی بالا و قدرت زیادی دارد ولی باید به خوبی هم نگهداری و تعمیر (MAINTENANCE ) شود . بر اساس استاندارد نیروی دریایی امریکا و شرکت گرومن ،کل مجموعه توپ و دالان جایگاه ان و همچنین سیستمهای مربوط به ان در صورتی که کاملا در محیط دریا باشند ،باید هر 56 روز یکبار مورد تعمیرات و بازرسی های دوره ای و پیشگیرانه از نظر خوردگی و آسیبهای احتمالی قرار گیرند.[/size][/size]


[size=4]تصویری دیگر از همان تامکت در بخش ( HANGER ) تعمیرات و پشتیبانی ناو.
توجه کنید که تمام این تعمیرات و پروسه نگهداری و بازرسیهای دوره ای جنگنده ها باید درون همین هنگرها در خود ناو و شرایط دریا انجام شود ![/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/vwsl9ta8cyp05uspor2o.jpg[/img][/center]


[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-m61-06l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-m61-06l.jpg[/img][/url][/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-m61-15l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-m61-15l.jpg[/img][/url][/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-m61-07l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-m61-07l.jpg[/img][/url][/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-m61-08l.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_f14-detail-m61-08l.jpg[/img][/url][/center]



[center]*******************************[/center]

[center][i][b]منبع :[/b][/i][/center]

[center][i][b]گنج جنگ[/b][/i][/center]

[center][i][b]ادامه دارد ... [/b][/i][/center]

[rh8 270]

توپ f22 مگه تک لول نیست ؟

[mohmohammadi20 653]

واقعا اف چهارده افسانه ای بود و هست

[F14AA 5,205]

[quote name='rh8' timestamp='1366644351' post='308393']
توپ f22 مگه تک لول نیست ؟
[/quote]

خیر دوست عزیز

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/air_29.jpg[/img]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/1509453305_15999102.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_1509453305_15999102.jpg[/img][/url]

[F14AA 5,205]

[center][b][i][color=#800000][size=6]قسمت سوم [/size][/color][/i][/b][/center]

[center]
[size=4][color=#0000cd][b]([/b] [i]In Flight Refueling[i] [/i][/i][b])[/b][/color][/size] [size=4][color=#000080]یا[/color] [color=#0000cd][b]IFR[/b][/color][/size][/center]


[color=#000000][size=3][size=4]یکی دیگر از قسمتهای جالب موجود در بخش NOSE تامکت ودربخش راست ان،سیستم جمع شونده سوخت گیری در هنگام پرواز آن یا همان [/size][/size]Retractable In Flight Refueling probe [/color][color=#000000]یا به طور خلاصه[/color][color=#000000] IFR میباشد . [/color][color=#000000][size=3][size=4]درعین حال یکی از بخشهایی هم که ذهن بسیاری از طرفداران تامکت در ایران را به خود مشغول کرده هم همین قسمت است.پس بیایید از نمایی نزدیکتر به این سیستم نگاهی بیندازیم[/size][/size][/color][size=4][color=#000000] .[/color][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/fahnlz588quc46fnbfhd.jpg[/img][/center]


[size=4][color=#000000]همانگونه که از تصویر پیداست سیستم از بخشهای گوناگونی تشکیل شده اما یکی از قطعات جالب ان ،همان باکس سفید رنگ کوچک زیر پراب است که در واقع در برگیرنده یک چراغ دایره ای شکل قرمز رنگ است که هنگام انجام عملیات سوختگیری در شب با روشن شدن ان هم پراب و هم بسکت تانکر برای خلبان قابل دیدن میشود.در نگاهی دیگر به عکس میبینید که کل سیستم IFR به جز پراب کاملا جمع شونده و سیستم مربوط به آن ، دارای دو دریچه برای پوشاندن کل سیستم است . کاور بزرگتر دقیقا به خود پراب متصل است(به عکس نگاه کنید) و کاور کوچکتر به صورت جمع شونده به بدنه اصلی متصل است .[/color][/size] [size=4][color=#000000]این کاور بزرگتر همان ماجرایی است که در ایران خیلی ها به ان فکر میکنند! نیروی هوایی ایران در پی اغاز تحویل جنگنده های اف14 و اغاز پروازهای اموزشی و ازمایشی ان در ایران در چند مورد با جدا شدن این کاور هنگام اتصال به بسکت تانکرهای 707 مواجه شد . در این گونه مواقع احتمال مکیده شدن این کاور جدا شده به درون موتور(FOD) یا برخورد ان با بدنه هواپیما و ایجاد خسارت وجود داشت .برای همین طبق تصمیم مقامات نیروی هوایی ایران قرار بر این شد که این کاور ها کاملا از روی اف14 ها جمع اوری شود . البته فقط این کاور بزرگتر ولی کاور کوچکتر متصل به بدنه همچنان موجود است و استفاده میشود .[/color][/size]
[i][size=4][color=#000000]تصویر زیر اف14سفارشی ایران را پیش از تحویل نشان میدهد.توجه کنید که ان کاور بزرگ سیستم IFR همچنان موجود است:[/color][/size][/i]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/0fygx2bz1dhknkj0p6z.jpg[/img][/center]


[i][size=4]تصویر زیر اف 14 ایران را ( با سریال 6026-3 ) هنگام نشستن روی باند پایگاه هشتم شکاری اصفهان نشان میدهد که کاور سیستم IFR از روی ان باز شده :[/size][/i]





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/eod7iihe12f4niw81w9k.jpg[/img][/center]


[size=4][i]البته این مورد هم گفتنی است که هنگامی که تامکتهای نیروی دریایی امریکا در ماموریتی خاص نیاز به سوختگیری از تانکرهای KC135 وKC10 نیروی هوایی امریکا داشتند ،این بخش کاور بزرگتر از روی انها باز میشد . دقیقا به همان دلیل که ایران انها را باز کرده بود!![/i][/size]

[size=4][i]به تصویر زیر و نبود کاور بزرگتر سیستم روی این تامکت امریکایی ومقایسه ان با تامکتی که این کاور را دارد، دقت کنید .[/i][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/to0r67sdbqnriic4kidh.jpg[/img][/center]



[center][color=#0000cd][i][size=5][b][b][b][b][b][b][b][b][b]سیستم سوخت FUEL SYSTEM[/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/b][/size][/i][/color][/center]


[size=4][i][color=#000000]یک عکس دیگر از سیستم IFR تامکت درحالت کاملا باز(Fully Extended) :[/color][/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/sad4zt81c8ojsm5a96yd.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_sad4zt81c8ojsm5a96yd.jpg[/img][/url]

[size=4][color=#000000][i]بخش دیگر مطرح در دماغه تامکت که در سمت راست nose قرار دارد ،دریچه و سیستم سوختگیری روی زمین تامکت است.تامکت دارای یک نقطه تکی برای سوختگیری در روی زمین است که دقیقا زیر سیستم IFR قرار گرفته است . گفتنی است که مخازن سوخت درونی تامکت به دو بخش کلی تقسیم شده اند که هر کدام وظیفه تامین سوخت یکی از موتورها را به عهده دارند . مخزن جلویی بدنه و مخزن بال راست برای موتور راست هواپیما و مخزن عقبی بدنه ومخزن بال چپ برای موتور چپ اف14 در نظر گرفته شده اند.
در عکس زیر دریچه بخش سوختگیری تامکت باز شده است :[/i][/color][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/9qu1dldg1jdv7wf9ty6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_9qu1dldg1jdv7wf9ty6.jpg[/img][/url]

[size=4][i]در این عکسها اتصال نازل سوخت گیری به دریچه سیستم سوخت تامکت را میبینید :[/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/afhwitq7n8lmk1pp1g.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_afhwitq7n8lmk1pp1g.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/jly18odftrn2xcx232v8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_jly18odftrn2xcx232v8.jpg[/img][/url]

[size=4][i]گفتنی است که گنجایش سوخت درونی تامکت 16200 پوند برابر [/i][/size][size=4][i][size=4][i]9000[/i][/size] لیتر است.البته به این مقدار میزان 4000 پوند سوخت اضافه در دو مخزن اضافی زیر بدنه از نوع FPU1A نیز در صورت نیاز اضافه میشود .[/i][/size]





[center][color=#0000cd][i][size=4][size=5][b]سوار و پیاده شدن از کابین تامکت[/b][/size][/size][/i][/color][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f14-detail-ladder.gif[/img][/center]


[size=4][i][color=#000000]برای اینکه خدمه تامکت شامل خلبان و افسر رهگیری راداری(Radar Interceptor Officer) درون کابین اف14 نشسته یا از ان پیاده شوند ،شرکت گرومن یک پلکان کوچک و دو زیر پایی در سمت چپ تامکت طراحی کرده است .این مجموعه قابل جمع شدن بوده و به درون بدنه هواپیما جمع میشوند.به تصاویر زیر دقت کنید :[/color][/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/gcuw981azcnt8vul9zh.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_gcuw981azcnt8vul9zh.jpg[/img][/url]

[size=4][i]همانگوه که در تصویر مشخص است پله کوچک جمع شونده در پایین بدنه جلویی و زیر پاییها هم کمی بالاتر از ان قرار دارند.این مجموعه دقیقا در محلی قرار دارند که همیشه استنسیلهای هشدار مربوط به صندلی پران هواپیما ( Ejection Seat) در ان محل روی بدنه ثبت میشوند.این نمادها را معمولا در عکسها و تصاویر به شکل دو مثلث قرمز رنگ میتوان دید. در تصویر زیر دو عدد زیر پایی خلبان و RIO درهر دو حالت باز وبسته نشان داده شده است.به سطح زبر این زیر پاییها جهت جلوگیری از سر خوردن خدمه هنگام قدم گذاشتن روی انها دقت کنید :[/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/3iq6mirwsgm3akfioj8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_3iq6mirwsgm3akfioj8.jpg[/img][/url]

[size=4][i]نمایی نزدیک تر از محل جمع شدن پله کوچک خدمه تامکت. همانگونه که میبینید به دلیل قرار داشتن مکان جمع شدن این پله درست کنار جایگاه توپ M61 ،مقداری از متعلقات این توپ نیز در این تصویر قابل دیدن هستند:[/i][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/191syydg27dutb2ysfj2.jpg[/img][/center]

[size=4][i]این عکس اخر هم مربوط به محل جمع شدن پله و زیر پاییها است.در بخش پایینی تصویر به خوبی نوار فشنگهای توپ ام 61 نمایان است :[/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/e8csn4zx2ktas0n9z1ag.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_e8csn4zx2ktas0n9z1ag.jpg[/img][/url]

[size=4][i][color=#000000]در این تصویر که تامکت نیروی هوایی ایران را نشان میدهد ، هم پله خدمه و هم زیرپاییها در حالت کاملا باز قابل دیدن هستند.[/color][/i][/size]

[size=4][i][color=#000000](جا دارد یادی هم کنیم از جناب جاوید نیا که در این عکس به عنوان خلبان اف14 حضور دارند)[/color][/i][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/rbh8j3fnqb99a0b5mieb.jpg[/img][/center]

[size=4][i]در این تصویر بوضوح زیرپاییهای جمع شده به درون بدنه و دو عدد " نماد" هشدار سیستم صندلی پرتاب شونده درست بالای لبه محل جمع شدن زیر پاییها، دیده میشود :[/i][/size]




[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/7ilzfhvmd3c9vk1m7or.jpg[/img][/center]

[size=4]این هم اخرین عکس درباره سیستم سوار و پیاده شدن از تامکت.همانطور که میبینید دراین عکس صف تامکتهای ایرانی دیده میشود که پله ها و زیر پایی های انها همگی در حالت باز قرار دارند : [/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/vri0fsr9k9t5lt5zk2r.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_vri0fsr9k9t5lt5zk2r.jpg[/img][/url]




[center][i][b][size=5][color=#0000CD]پادهای زیر دماغه تامکت[/color][/size][/b][/i][/center]

[size=3][color=#000000][size=4]از همان ابتدای اغاز برنامه تامکت، شرکت گرومن قصد داشت تا علاوه بر رادار از یک سیستم شناسایی هدف دیگر بر روی اف14 استفاده کند.بهتر این بود که این سیستم دوم هدفیاب به صورت منفعل(PASSIVE) عمل کند تا سیگنالی از حضور اف14 به هدف ارسال نکند.با وجود اینکه پیش از ان سیستم هدفیابی تلوزیونی TISEO بر روی تعدادی از فانتومهای سری E درامریکا وکشورهای خریدار دیگر استفاده شده بود و در این استفاده هم نتایج رضایت بخشی داده بود ولی به دلیل در دست طراحی بودن یک نمونه بسیار کاملتر از ان توسط نورث روپ ،گرومن ترجیح داد تا در ابتدای برنامه از سیستم جستجو و هدفیابی فروسرخ (Infra Red Search and Track)استفاده کند. سیستم IRST پیشتر روی تعدادی از فانتومهای سری B نیروی دریایی و سری C وD نیروی هوایی استفاده شده بود ولی انطور که باید رضایت کاربران را براورده نکرده بود.برای همین در بسیاری از فانتومهای نیروی هوایی امریکا این سیستم با یک سیستم اشیانه یاب و اخطار دهنده تهدیدات راداری یا (RHAWS( Radar Homing And Warning System جایگزین شده بود. به هر ترتیب نخستین پادی که بر روی نمونه های نخستین اف14 نصب شد همان پاد IRST بود. به تصویر زیر و نمونه پیش از تولید و ازمایشی اف14 که برای تستهای شلیک نمونه ازمایشی فونیکس در نظر گرفته شده،توجه کنید.پاد سیستم جستجو و ردیابی فروسرخ(با ان لنز مشکی رنگ بزرگش) زیر دماغه اف14 مشخص است.Yدرعبارت YAIM54A روی بدنه موشک فونیکس نشان دهنده ازمایشی بودن ان است :[/size][/color][/size]





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/mf7eeqf5r2phqzt3noz.jpg[/img][/center]

[size=4][color=#000000]البته تعدادی از اف14 های ازمایشی هم به این پادها مجهز نبودند.ولی تمام تامکتها به یک انتن اخطار راداری AN/ALQ100(در برخی نمونه های جدیدتر AN/ALQ126) زیر دماغه مجهز بودند ودر مورد تامکتهای ایران، هنوز هستند ! فارغ از اینکه چه نوع پادی زیر دماغه تامکت نصب باشد ویا اصلا پادی نصب نباشد این سیستم اخطار راداری به همراه یک چراغ قرمز رنگ کوچک جزء ثابت دماغه تمام تامکتها به حساب می اید.در تصاویر زیر میتوانید نحوه نصب پاد IRST وانتن سیستم ECM زیر دماغه تامکت A را ببینید :[/color][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/gb990krvcwoimrrwxaag.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_gb990krvcwoimrrwxaag.jpg[/img][/url]

[size=4][color=#000000]گفتنی است که به دلیل عملکرد ضعیف سیستم IRST تامکتها، در اغاز برنامه تحویل انها به نیروی دریایی امریکادر اوایل دهه 70 میلادی،این سیستم تا سالها به صورت گسترده استفاده نشد و چندان هم جدی گرفته نشد تا اینکه در تامکتD با طراحی نمونه ای بسیار پیشرفته تر برای نخستین بار این پاد توانست به عنوان یک سیستم هدفیاب کامل و بدون نقص به حساب بیاید.البته توجه کنید که در دهه60 و 70 میلادی فن اوری سیستمهای فروسرخ هنوز در اغاز راه بود و به بلوغ کامل نرسیده بود و نمیشد بیش از این هم از یک جستجو گر فروسرخ دهه هفتادی انتظار داشت . دقیقا به همین دلیل عدم کارایی این پاد بود که نیروی هوایی ایران هم از سفارش ان سر باز زد و با توجه به تجربه بسیار خوبش با سیستم TISEO روی فانتومهای سری E خود،تصمیم گرفت تا از پاد تلوزیونی ساخت نورث روپ استفاده کند که تکمیل شدن ان هم تا پس از انقلاب به طول انجامید و در نتیجه هیچ گاه به ایران تحویل نشد ! تصویر زیر تامکت امریکایی را نشان میدهد که به پاد سیستم IRST مجهز است.جالب اینجاست که این تامکت در برنامه توسعه موشک جدید هوا به هوای امریکا در دهه 80 (همان موشکی که بعدا شد امرام) شرکت داشته و به عنوان بستر تست و شلیک این موشک از ان درمنطقه تست موشک "پوینت ماگو"امریکا استفاده میشد . همانطور که در تصویر پیداست این تامکت به نمونه ازمایشی موشک " امرام "مجهز است . اگر به بخش زیر هواپیما دقت کنید میبینید که در جایگاه فونیکس جلویی جنگنده، سیستم دوربینهای تلوزیونی و عکسبرداری و سیستمهای تله متری مستقر شده اند :[/color][/size]



[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/lczrrfbrruke9rl1s3j0.jpg[/img][/center]

[size=3][size=4]واین هم تصویری کمیاب از تامکت ایرانی پیش از تحویل در محوطه شرکت گرومن.به زیر دماغه این تامکت توجه کنید.سیستم پاد IRST به ان افزوده شده.ولی نه به درخواست ایران! بلکه توسط خود گرومن برای ترغیب ایران برای خرید ان ! کاری که هیچ وقت نتیجه نداد و ایران دست اخر هم این پاد را سفارش نداد :[/size][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/mh448ntdxnszv7gsbfv.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_mh448ntdxnszv7gsbfv.jpg[/img][/url]

[color=#800000][size=4][b][i]عبارت TISEO مخفف عبارت بلندTarget Identification System,Electro Optical میباشد.[/i][/b][/size][/color]




[center][color=#0000cd][i][b][size=5]سیستم دوربین تلوزیونی AN/AXX-1[/size][/b][/i][/color][/center]


[size=4][color=#000000]با ارائه سیستم پاد تلوزیونی (TCS( Television Camera System توسط نورث روپ در سال1981 ونصب و کاربرد ان روی تامکتهای سری " ای " ، خلبانان نیروی دریایی امریکا بزودی دریافتند که این دوربینهای دوربرد تلوزیونی بسیار بهتر از سیستم فروسرخ عمل میکنند ![/color][color=#000000] به این ترتیب پادهای IRST که روی تعداد زیادی از تامکتهای تولیدی 1973 به بعد نصب شده بود عملا در حاشیه قرار گرفتند و تا هنگام باز نشستگی تامکتهای "ای" و "بی" پاد تلوزیونی به یک بخش جدا نشدنی از انها تبدیل شده بود. در تصویر زیر نمایی از از سیستم TCS به همرا غلاف انتن جنگ الکترونیک AN/ALQ100 و یک چراغ قرمز کوچک قابل دید است. البته گفتنی است که این چراغ کوچک برای پروازهای جمع شبانه و جهت جلوگیری از برخورد هواپیماها به یکدیگر استفاده میشود :[/color][/size]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/z0r1bj1zhbh69g9nqc9f.jpg[/img][/center]

[size=4][color=#000000]سیستم TCS در واقع یک دوربین تلسکوپی است که به خلبان امکان کشف هدفهای هوابرد را بدون استفاده از رادار میدهد.البته زمانی که شرایط جوی مناسب باشد و هدف در برد این سیستم قرار گرفته باشد.برد این سیستم در حدود 16 کیلومتر است . سیستم AN/AXX1 میتواند تا 15 درجه نسبت به خط مرکزی هواپیما به طرفین گردش کند ودارای 2 زاویه دید یکی گسترده(1.42 درجه) و دیگری بسته(0.44 درجه) است.این سیستم میتواند تحت فرمان رادار AN/AWG9 در مدل"ای"و"بی"تامکت یا AN/APG71 در نمونه "دی" قرار گیرد.در این صورت زاویه دید ان به سمتی متوجه میشود که انتن رادار به ان سمت است. حتی میتوان در تامکت" دی" این سیستم را زیر فرمان و هماهنگ با سیستم IRST نیز استفاده کرد.سیستم TCS قادر به تعقیب هدف مستقل از سیستم راداری (البته پس از کسب هدف)است.همچنین افسر رهگیری راداریRIO میتواند ان را به صورت دستی کنترل کند.[/color][/size]

[size=4][color=#000000][i]نمایی دیگر از سیستمTCS .دراین نما لنز دوربین این سیستم کاملا نمایان است :[/i][/color][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/6zo70nw663zyrvhxkjxw.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_6zo70nw663zyrvhxkjxw.jpg[/img][/url]

[size=4][color=#000000]تصاویر سیاه وسفید سیستم TCS در اف14 های "ای و بی"در نمایشگر وضعیت عمودی خلبان یا نمایشگر اطلاعات تاکتیکی[/color][/size][size=4][color=#000000] (Tactical Information Display) افسر رهگیری راداری نمایش داده میشد.ولی در نمونه "دی" تامکت این تصاویر به جز نمایشگر TID روی نمایشگرهای چند منظورهMFD هردو کابین نیز قابل نمایش بود.
[i]تصویر یک فروند تانکر KC135R که توسط سیستم TCS گرفته شده ،روی نمایشگر TID کابین عقب تامکت :[/i][/color][/size]



[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/grhbk1gu1xpkrda555k.jpg[/img][/center]

[size=4][color=#000000]نخستین تامکتی که سیستم تلوزیونی بر روی ان نصب شد تامکت شماره 161597 ازبلوک 125 تولیدی این جنگنده بود.تا پایان سال 1987 در حدود 400 فروند تامکت به این سیستم مجهز شده بودند. گفتنی است که تنها کاربرد واقعا رزمی هوا به هوای این سیستم در امریکا باز میگردد به 4ژانویه 1989(14 دی 1367).در این سال پس از یک سری کش مکشها بین امریکا و لیبی ،تامکتهای اسکادران 32 ناو جان اف کندی در یک درگیری کوتاه با کاربرد 2 فروند اسپارو" ام"(یکی به خطا رفت!) و یک فروند سایدواندر مدل "ام" دو فروند میگ 23 لیبی را بر فراز خلیج سیدرا سرنگون کردند .لیبیایی ها بلافاصله ادعا کردند که میگهایشان مسلح نبوده و امریکاییها به دو فروند هواپیمای غیر مسلح حمله کرده اند. نیروی دریایی امریکا فورا تصاویر TCS تامکت لیدر را منتشر کرد که در ان بوضوح مسلح بودن دست کم یکی از دو فروند میگ لیبیایئ مشخص بود!!
حالا بهتر است یک نمای کلی داشته باشیم از پادهای قابل نصب زیر دماغه تامکت تا پیش از نمونه "دی" :[/color][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/gcqllttndg1ojfca29r.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_gcqllttndg1ojfca29r.jpg[/img][/url]

[size=4][i][color=#000000]نمایی دیگر از یک فروند اف14 " بی" بر فراز ساحل که سیستم TCS ان به خوبی دیده میشود :[/color][/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/gr5oalpoueh0ncdmy8vm.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_gr5oalpoueh0ncdmy8vm.jpg[/img][/url]

[size=4][color=#000000]با اغازطراحی و ساخت تامکت مدل "دی"درسال1987 گرومن تصمیم گرفت تا برای این نمونه از تامکت از هر دو پاد تلوزیونی و فروسرخ به صورت همزمان استفاده کند.در ان زمان گسترش و توسعه فن اوری سیستمهای جوینده فروسرخ این امکان را داده بود تا یک سیستمIRST کامل و مطمئن برای اف14 ساخته شود.
[i]عکس زیر تصویری از سیستم دوگانه پادهای اف14 "دی" را نشان میدهد :[/i][/color][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/2dooklo4u1jtsk52o4g.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_2dooklo4u1jtsk52o4g.jpg[/img][/url]

[size=4][color=#000000]همانگونه که میبینید پاد IRST در سمت چپ سیستم TCS قرار دارد.این سیستم اطلاعات و داده های غیر عامل (PASSIVE)کشف و تعقیب هدف را برای مجموعه رادار و کنترل اتش هواپیما تامین میکند.جوینده IRST میتوانند به صورت لینک با رادار یا دوربین TCS یاجدای از انها به کشف هدف بپردازد.

[i]دونمای دیگر از مجموعه دوگانه زیر دماغه تامکت " دی" :[/i][/color][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/hlqwmb01xi3ewgrgkpas.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_hlqwmb01xi3ewgrgkpas.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/vk6yxxycsndcdd7rftj.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_vk6yxxycsndcdd7rftj.jpg[/img][/url]

[size=4]نخستین نمونه (PROTOTYPE) اف 14 دی در موزه ای در ایالات متحده.پاد دوگانه زیر دماغه(DUAL CHIN POD ) به خوبی مشخص است :[/size]



[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/y12zgpnr1pg5ku1lfio.jpg[/img][/center]

[size=4]گفتنی است که این تامکت در واقع نخستین تامکت نمونه "بی" و هفتمین تامکت ساخته شده توسط گرومن با شماره 157986 هم بود.این هواپیما نخستین و اخرین نمونه تامکت بود که در سال 1973 به موتور F401-PW400 مجهز شده و به همین دلیل پسوند "بی" برای ان استفاده شد. پس از کنسل شدن طرح نافرجام موتور یاد شده این تامکت به انبار فرستاده شد ولی مدتی بعد برای تست موتو F101DFE از ان استفاده شد وباز دوباره راهی انبار شد!پس از سالها دوباره همین نمونه تامکت به بستر تست موتور F110-GE400 تبدیل شده و دوباره لقب "بی"را گرفت ولی این بار به خاطر موتور F110 !دقیقا به همین دلیل تعویض موتور بود که تمام نمونه های اف14 "ای" که موتورشان با موتور F110 جایگزین شد یا از همان ابتدا با این موتور ساخته شدند هم پسوند"بی "گرفتند(با وجودی که در ابتدا +A نامیده میشدند)از این تامکت خوشنام و قدیمی در پایان به عنوان اولین PROTOTYPE تامکت"دی"هم استفاده شده وتمام سیستمهای جدید تامکت "دی" از جمله پاد دوگانه ان با این نمونه تست گردید . در هنگام تستهای موتور F401 که گرومن امید فراوانی برای جایگزینی ان به جای موتو TF30را داشت ،به این تامکت لقب " سوپر تامکت " داده شده بود . تصاویری سیاه و سفید و کمیاب از سوپر تامکت و همچنین مراحل تست پروازی پاد دوگانه تامکت"دی".این پاد دوگانه ساخت مشترک شرکتهای جنرال الکتریک و مارتین ماریتا بود:[/size]





[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/twtptq9bynpgx87tx1i3.jpg[/img][/center]

[size=4][i]نخستین سوپر تامکت که در نهایت و فرجام کار نخستین تامکت " دی " هم شد![/i][/size]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/idi0cv2yq4ytnlsc4pyn.jpg[/img]

[size=4][i]تصویر زیر تفاوت پاد دوگانه تامکت " دی" با پادهای نمونه های پیشین تامکت را به طور کامل نشان میدهد :[/i][/size]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/gb990krvcwoimrrwxaag~1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_gb990krvcwoimrrwxaag~1.jpg[/img][/url]



[center]***********************************************[/center]

[center][size=5][i][b]به یاری خدا ادامه دارد ...[/b][/i][/size][/center]

[F14AA 5,205]

[center][i][b][color=#800000][size=6]قسمت چهارم [/size][/color][/b][/i][/center]


[center][color=#000080][i]با سلام خدمت دوستان [/i][/color][/center]

[center][color=#000080][i]این قسمت, آخرین بخش از مقاله ی [/i][/color][b][color=#000000][i]جناب دستان [/i][/color][/b][color=#000080][i][color=#000080][i]است که[/i][/color] در این تاپیک قرار می دهم . به امید خدا, در قسمت بعد مطالبی رو که خودم آماده کردم به تاپیک اضافه می کنم . [/i][/color][/center]


[center][color=#0000cd][size=5][b]کانوپی CANOPY[/b][/size][/color][/center]


نمیتوانیم بحث درباره کابین تامکت را اغاز کنیم ولی درباره کاناپی آن که این کابین را پوشانده صحبتی نکنیم.پس ابتدا به معرفی ان میپردازیم :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/kc6qltzs87mdt44xhr4r.jpg[/img]

با نگاه به کانوپی و بخش جلوی کابین اف 14 ،نخستین چیزی که توجه هر بیننده مطلع درباره مسائل هوانوردی را به خود جلب میکند ،پنجره جلوی کابین(WINDSCREEN) سه تکه تامکت است.درست برخلاف تمام جنگنده های پیشرفته دهه 70 و 80 که همگی WINDSCREEN یک تکه دارند ! تمام جنگنده های اف15 و اف16 و اف18 از امریکا،میراژ2000 از فرانسه،ساب37 از سوئد و حتا میگ 29 و سوخوی 27 از روسیه دارای پنجره جلوی کابین یک تکه هستند.این نمونه پنجره ها دیدی بسیار خوب و با زاویه باز به سمت جلو برای خلبان ایجاد میکنند . اینکه چرا گرومن برای تامکت با وجود کاربرد بسیاری از فن اوریهای فراتر از زمان خود در بخشهای گوناگون ان، یک چنین ترکیب عقب افتاده ای را برای منظره جلوی دید خلبان انتخاب کرده،شاید هیچ هنگام پاسخ منطقی و کاملی نداشته باشد . البته در پروژه نافرجام "سوپرتامکت 21 "گرومن قصد کاربرد یک WINDSCREEN یکپارچه و یک تکه را داشت که کل ان پروژه هم هیچ گاه جز از روی کاغذ فراتر نرفت! شاید بتوان دلایلی تقریبی و حدثی برای این مورد اورد از جمله اینکه:
چون تامکت از همان ابتدا به عنوان یک رهگیر ساخته شد وماموریت ان رهگیری و سرنگونی هدفهای خود از برد فراتر از میدان دید (BVR)بوده و امکان وارد شدن در نبردهای داگفایت برای ان بسیار محدود بوده(از دید طراحان ان در اواخر دهه 60!) اصلا نیازی نبوده که دارای پنجره جلوی یک تکه برای افزایش دید خلبان باشد!چون با همین طرح فعلی هم دید خلبان اف 14به جلو، برای همان محدود درگیری های داگفایت پیش امده، خوب و قابل قبول عرض یابی میشد . با همین فلسفه هم تعداد زیادی تامکت تولید شد و بعدها هم که احساس نیاز به این چنین پنجره ای پیش امد نیروی دریایی امریکا رغبتی برای خرید WINDSCREEN های یک تکه نداشت،چون تعداد زیادی از همان قبلی ها را در انبارهای قطعات یدکی خود داشت و خرید نمونه های جدیدتر یعنی بی مصرف شدن ان قدیمی ها و در نتیجه به دور ریختن پول و باز هم انتقادهای بیشتر از تامکت و گرانی آن!!!

در تصویر زیرکه در ژانویه 2006 و در اخرین روزهای عمر تامکتهای امریکایی گرفته شده، یک فروند تامکت (D(R را از نمای نزدیک میبینید که تمام بخشهای کانوپی ان کاملا مشخص است . این تامکت یکی از 18 فروند اف14 "ای" بود که در برنامه لغو شده تبدیل تعداد زیادی از مدلهای "ای" به "دی" به استاندارد "دی"تبدیل شد.در ابتدا نیروی دریایی امریکا قصد داشت تمامی ناوگان فعال "ای"خود را به نمونه"دی" تبدیل کند.ولی باز هم عامل بودجه،یعنی همان پاشنه اشیل تامکت گریبان ان را گرفت و کل برنامه توسط کنگره لغو شد و فقط 18 فروند مدل ای به مدل دی تبدیل شدند.اینجا بود که باز هم ثابت شد که بزرگترین دشمن جنگنده های امریکایی مجالس قانون گذاری ان کشورند!!! بعدها این نمونه به همراه تعدادی دیگر از تامکتها با جایگزینی نمایشگر TID کابین عقب با یک نمایشگر چند منظوره بزرگ (PTID(Programmable Tactical Information Display ویک سری بهینه سازی دیگر به استاندارد(D(R تبدیل شدند :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/f80b8a6b9g7slad5pny.jpg[/img]

یک نمای دیگر از کانوپی تامکت " دی " :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/2lcprwasob6i0mqozwm2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_2lcprwasob6i0mqozwm2.jpg[/img][/url]

لازم به گفتن است که کانوپی تامکتهای سری B و D از کانوپی تامکت A ضخیم ترند .دقیقا به همین دلیل صندلی های پران این مدلها که برخلاف نمونه های A ( که از مدل مارتین بیکر GRU-7A هستند ) از سری مارتین بیکر SJU-17 هستند که همان طور که در عکس پیداست دارای تیغه های شکافتن کانوپی مستقر بر بالای صندلی هستند.این تیغه ها زمانی کاربرد دارند که اگر خلبانها تصمیم به اجکت گرفتند و سیستم جدا کننده کانوپی عمل نکرد ، بتوانند با شکافته شدن و شکستن کانوپی با این تیغه ها به سلامت از کابین خارج شوند.

یک نمای کلی و چند جهته دیگراز کانوپی تامکت ورژن " دی " :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/57rtlq3hyyhm6cd0nbh6.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_57rtlq3hyyhm6cd0nbh6.jpg[/img][/url]

به ان آنتن های مستقر بر پشت تامکت توجه کنید:
دو عدد انتن تیغه ای میبینید و یک انتن گرد ومدور .دو انتن اولی انتنهای تکن و ADF هستند و ان انتن گرد بزرگ انتن سیستم GPS است .

سوپرتامکت21

چند نما ازسوپرتامکت21.همانگونه که میبینید WINDSCREEN این مدل تامکت به صورت یک تکه (SINGLE PIECE) است.این نمونه تنها مدل تامکت بوده که دارای پنجره جلوی یک تکه بوده است ! این نمونه تامکت توسط گرومن و برای تامین نیازمندیهای نیروی دریایی امریکا برای قرن 21 طراحی شد ولی به همان دلیل که نمونه های عادی تامکت در تمام عمر خود دچار مشکل بودجه! بودند ، این نمونه هم به همان دلیل هیچ وقت از حد یک طراحی جالب فراتر نرفت.درحالیکه در صورت تکمیل و تولید میتوانست یکی از بهترین جنگنده های قرن بیست و یکم باشد :
[center]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/hzwyeprf6yl53sjygsn.jpg[/img][/center]


در تصویر زیر زائده های کانوپی شکاف صندلی های مارتین بیکر( SJU17-NACES (Navy Aircrew Common Ejection Seat تامکت"دی" کاملا نمایان هستند.البته به این سنت خوب ارتش امریکا در نوشتن نام خدمه پروازی کنار لبه های کابین هم دقت کنید.مهمترین دلیل این موضوع چنین است که با این کار انها میخواهند نوعی حالت پس زمینه خوب روانی برای خدمه نسبت به هواپیمای خود با ایجاد حس تعلق به ان ،به وجود اورند.این حس تعلق خدمه نسبت به هواپیما باعث میشود که خدمه با اعتماد به نفس بیشتری بجنگند و چون حس مالکیت نسبت به جنگنده خود دارند خیلی بیشتر هم مرافب ان باشند:

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/qh55lrd2nyuxo8q5nbj.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_qh55lrd2nyuxo8q5nbj.jpg[/img][/url]

یکی از مواردی که شاید خیلی ها به ان فکر میکنند این است که چگونه کانوپی به بدنه هواپیما قفل میشود که در هنگام پرواز با سرعتهای بالا و مانورهای شدید این قطعه بزرگ از جای خود خارج نمیشود؟
کانوپی تامکت از هر طرف دارای 7 عدد پین محکم و ضخیم برای قفل شدن در محل خود درون بدنه هواپیما است.به تصویر زیر نگاه کنید.به خوبی این پینها مشخص هستند :

[center]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/eqq87d215k8yekizen.jpg[/img][/center]


در تصویر زیر هم نمای نزدیکتری از پینهای قفل کانوپی موجود است و هم موقعیت کلی ایینه های دید به عقب خدمه که به کانوپی وصل میشوند :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/77ybg3l11uo99dhu6no3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_77ybg3l11uo99dhu6no3.jpg[/img][/url]

در بخش بعدی وارد کابین نمونه های گوناگون تامکت خواهیم شدو با کابین این گربه ملوس که یکی از بزرگترین وجه تمایزهای ان با جنگنده های دهه70 و هم نسلهایش بوده ، اشنا خواهیم شد .


[center]
[color=#0000cd][size=5][b]کابین COCKPIT[/b][/size][/color][/center]



کابین خلبان و افسر رهگیری راداری (RIO) در تامکت یکی از وجوه تمایز بزرگ این جنگنده با هواپیماهای هم نسل و هماورد خود بوده است.تامکت نخستین هواپیمای جنگی بود که از نشان دهنده های چند منظوره در کابین خود استفاده کرد.تامکت از 2 نشان دهنده تلوزیونی چند کاره در کابین جلو و 3 عدد در کابین عقب استفاده میکند.البته یک توضیح اینجا لازم است وان این است که منظور از نمایشگر چند منظوره در تامکت "ای" ان MFDهای امروزی یا همان Multi Function Display نیست که شامل یک LCD بزرگ با دکمه های دورادور ان برای تغییر حالت نمایشگر است . نمایشگرهای تامکت به صورت تلوزیونی با لامپ اشعه کاتدی (ولی با صفحه تخت!)بوده و خلبان انتخابهای محدودی برای تغییر حالت نمایشگر ان برای داده های گوناگون دارد ولی باز نسبت به زمان خود بسیار جلو بود.توجه کنید که درباره اواخر دهه60 و اوایل 70 صحبت میکنیم!
درست است که نمایشگرهای تلوزیونی تامکت"ای" کاملا چندین منظوره (Multi purpose) به استاندارد امروزی نیستند ولی با توجه به انچه که پیش از ان روی هواپیماها و در کابینشان استفاده میشد چند منظوره به حساب می امدند و همه ان چیزی را که خلبان در مواقع حساس به ان نیاز داشت را برای او فراهم میکردند. کابین تامکت با استانداردهای دهه 70 و 80 و حتا 90 هم کابین پیشرفته و به روزی بود.توجه کنید که هنگامی که تامکت به دنیا معرفی شد فقط یک هواپیمای دیگر بود که در زمینه فناوری (Technology) و طراحی بدنه(airframe) و سیستمهای به کار رفته در ان میتوانست تا حدودی با تامکت برابری کند وان جنگنده مک دانل داگلاس F15A بود.
اگر به کابین این دو جنگنده نگاهی بیندازیم(یعنی به همان بخشی که موضوع مطلبمان است) بوضوح تفاوتهای این دو بر ما اشکار خواهد شد.لازم نیست که حتما کسی که این مقایسه را انجام میدهد کارشناس صنعت هوا فضا باشد. حتا با یک نگاه ساده هم میتوان فهمید که چقدر تامکت در این زمینه و طراحی ان از "ایگل"جلوتر است :

کابین جلوی F14A

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/39ygx50g79ypthlu51af.jpg[/img]

حال کابین جلوی F15A راببینید :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/14eohs1drhr1a5ion9s.jpg[/img]

هرچند ایگل هم از یک نشاندهنده تلوزیونی در سمت چپ بالای پنل استفاده میکند و در سمت راست هم یکی دیگر موجود است که فقط نشان دهنده تهدیدات راداری و داده های رادار است ،ولی هیچ کدام چند حالته نیستند.خلبان ایگل با انبوهی از نشان دهنده های الکترو مکانیکال و جنگلی از "عقربه" روبه روست و طراحی پنل جلوی خلبان اصلا دوستانه نیست! درمقایسه تامکت کابینی خلوت و به اصطلاح "ترو تمیز"دارد و در هردو کابین فضای اصلی وعمده کار اصلی کاربر با نشان دهنده ای تلوزیونی است.همان ها هم خیلی مرتب چیده شده اند و در کل هر دو کابین در همان نگاه نخست هم حس رضایت و دوستانه بودن را به شخص القا میکنند.
تصویری واضح تر و کاملتر از کابین جلوی تامکت " ای " که تمام جزییات ان کاملا هویداست :
(به ان سه ایینه دید پشت خلبان که به فریم کانوپی متصل است توجه کنید)
[center]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/9a4g5x8f7wl2sgnnzqhi.jpg[/img][/center]


کابین عقب تامکت هم همانند کابین جلوی ان اراسته و تمیز بوده و به 3 نشان دهنده تلوزیونی مجهز است که هر انچه افسر رادار از صحنه جنگ و تهدیدات پیش رو وداده های مورد نیاز هدف نیاز دارد را پیش روی خود به صورتی کاملا هماهنگ ودسته بندی شده، خواهد دید.


تصویر زیر هر دو کابین رو با هم نشان میدهد :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/j6fc51bsiv1ikflmaukt.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_j6fc51bsiv1ikflmaukt.jpg[/img][/url]

****************************************************

در بخش پیش دیدیم که کابین تامکت نسبت به زمان خود بسیار جلوتر بوده و هر چه قدر گرومن در طراحی شیشه جلوی خلبان(Windshield)خساست به خرج داده ،در طراحی درون کابین گشاده دست بوده و خاصه خرجی های زیادی انجام داده است . نخستین چیزی که در نگاه اول به کابین جلوی تامکت "ای" به چشم می اید نبود قطعات شیشه ای نمایشگر سربالا(Head Up Display) به شکل متعارف ان روی پنل جلوی خلبان است.همین موضوع بسیاری را به اشتباه انداخته و باعث شده که فکر کنند که تامکت "ای" HUD ندارد! ولی ماجرا اینجاست که HUD تامکت"ای" ساخته شده توسط شرکت "کیزر" برخلاف تمام هداپ های دیگر، ان دو شیشه مورب و موازی هم که روی پنل جلویی قرار میگیرند را ندارد و اطلاعات و نمادهای تولید شده توسط سیستم پرژکتور ان مستقیما روی شیشه جلویی خلبان یا همان windshieldمی افتد. تصویر زیر نمایی نزدیکتر از نمایشگر سربالای تامکت را نشان میدهد.بالای پنل دستگیره مورد استفاده خلبان برای بیرون امدن از کابین قرار دارد و زیر ان و روی پنل، صفحه ویژه پروژکتور بازتابندهHUD تامکت قرار گرفته است.
ان برجستگی کوچک شبیه لوله جلوی سیستم هداپ یک دوربین تلوزیونی کوچک است که تصاویر هداپ و منظره جلوی ان از شیشه جلویی کابین را ضبط میکند:

[center]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/e1121q936x0jtmp6e6g5.jpg[/img][/center]


در تصویر زیر نمای جلوی Windshield را درحالتی که هداپ اطلاعات خود را روی ان بازتاب داده میبینید.دوربین کوچک ضبط کننده نیز به خوبی دیده میشود :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/8o3vjhj2kon48c67bbo.jpeg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_8o3vjhj2kon48c67bbo.jpeg[/img][/url]

به تصویر زیر دقت کنید:

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/gb6vc9ifkrxzuxown6y.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_gb6vc9ifkrxzuxown6y.jpg[/img][/url]

به این پنل که دقیقا زیر سیتم HUD قرار دارد Air Combat Maneuver Panel گفته میشود.ان سوییچ قرمز و سفید راه راه بالایی وسمت راست پنل ،همان سوییچ Master Arm معروف است.تا زمانیکه خلبان این سوییچ را در حالت مسلح (Arm) قرار ندهد هیچ کدام از سلاح های جنگنده قابل استفاده نیستند ! کلید پوشش دار قرمز و سفید راه راه سمت چپ ACM Jettison Button نامیده میشود.خلبان در صورت نیاز به رها سازی فوری و اضطراری بارهای خارجی هواپیما (سلاح ها) میتواند هر کدام را که مورد نظر است از روی Armament Control Panel انتخاب کرده و سپس با فشار این دکمه انها را رها (jettison) کند. ان دو چراغ خاکستری کم رنگ مستطیل شکل هم که در دو گوشه پایینی پنل قرار دارند ،چراغهای هشدار اتش سوزی هستند.

نمایی دیگر از کابین جلویی تامکت "ای" :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/zncbm5xb1mpw9mjd1soj.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_zncbm5xb1mpw9mjd1soj.jpg[/img][/url]

دستگیره زرد رنگ سمت راست کابین،دسته رها کننده اضطراری کانوپی هواپیماست.اگر به لبه کابین(به رنگ خاکستری تیره) نگاه کنید یکی از پینهای قفل کننده کانوپی را خواهید دید . همان طور که در تصویر پیداست و در بخش پیش هم گفته شد کابین جلوی تامکت "ای" دارای دو نمایش دهنده تلوزیونی چند کاره میباشد.نمایشگر بالایی "نمایشگر وضعیت عمودی"یا VDI نامیده میشودکه نشانگر اصلی وضعیت پروازی در اف14 " ای " و" بی" است . تصویر این نمایشگر به صورت تلوزیونی بوده و توانا به نمایش تصاویر مصنوعی از زمین واسمان وخط افق و زاویه حمله و... است . زاویه دید این نمایشگر مشابه زاویه دید خلبان از شیشه جلوی کابین است.
این نمایشگر به خواست خلبان توانایی نمایش دادن اطلاعات نمایشگر TID کابین عقب را هم داشته و اصطلا حا به این حالت TID Repeat گفته میشود. در پایین VDI " نمایشگر وضعیت افقی " یا HSD قرار دارد که نمایشگر اصلی ناوبری برای خلبان است و در ضمن تصاویر سیستمهای IRST و TCS (در صورت نصب بودن)و همچنین داده های سیستم جنگ الکترونیک هواپیما را برای خلبان نمایش میدهد.در وضعیت ناوبری علائم نمایش مسیر، سمت پرواز،اطلاعات سیستم ناوبری هوایی تاکتیکی یا همان TACAN ، سرعت باد ، سرعت حقیقی و سرعت نسبت به زمین هم روی این نمایشگر به خلبان ارائه میشود.
در حالت ناوبری هوایی تاکتیکی علائم الفبایی-عددی حذف و نمادهای خطی نمایش داده میشود.

تا اینجای کار تا حدود زیادی با کابین جلوی اف 14 یا همان pilot office آشنا شدیم.
حالا به این عکس توجه کنید :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/2nx4oiha4hletg4fr29m.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_2nx4oiha4hletg4fr29m.jpg[/img][/url]

همان طور که میبینید در این عکس محل نشستن خلبان روی صندلی مارتین بیکر GRU-7A کاملا مشخص است.استیک (STICK) یا همان فرمان! جنگنده در بخش پایین عکس نمایان است.اگر به ان توجه کنید در بخش چپ ان ،دکمه سلکتور معروف ان را خواهید دید(به صورت یک قسمت مدور در بخش چپ استیک که یک دکمه قرمز رنگ روی ان است) .کار این سلکتور برای خلبان گزینش یکی از جنگ افزارهای هوا به هوای تامکت است.روی این بخش با حروف اختصاری نامهای


- فونیکس
- اسپارو
- سایدوایندر
- توپ


نوشته شده وخلبان با حرکت دادن ان دکمه قرمز رنگ روی هرکدام از انها به تناسب ماموریت(وشکار!) از ان سلاح استفاده میکند.
در عکس بعدی دسته گاز (Throttle) و سیستم دستی کنترل بال متحرک تامکت را میبینید :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/twyq8b6iqrbnm5li2ia.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_twyq8b6iqrbnm5li2ia.jpg[/img][/url]

دسته گاز یا همان تراتل در عکس به رنگ سفید در سمت چپ کابین و روی پنل، درست زیر دست چپ خلبان قرار دارد.کمی بالاتر از ان سیستم دستی باز و بسته کردن بال قرار دارد.البته معمولا خلبانان از حالت خودکار سیستم بال متحرک استفاده میکنند . کمی بالاتر و روی پنل جلو دستگیره ای وجود دارد که به صورت راه راه زرد وسفید رنگ شده.این دستگیره مربوط به سیتم ترمز پارک هواپیماست.(همان ترمز دستی خودمان!)
در عکس بعدی در محل همان پنل جلوی تراتل ،دسته باز و بسته کردن ارابه های فرود جنگنده را میبینید(همان دستگیره اهرم مانند که سر ان به صورت مدور است):

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/w5f3wx4c4xnnv9g8ujp.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_w5f3wx4c4xnnv9g8ujp.jpg[/img][/url]

در این عکس اخر هم که به دوبخش تقسیم شده،در بخش بالایی عکس اهرم پایین دادن قلاب هوک جنگنده را میبینید که خلبان بوسیله ان از سیستم هوک برای توقف روی باند ناو هواپیمابر یا برای فرودهای اضطراری روی باندهای زمینی،استفاده میکند.کنار این اهرم یک شمارشگر(counter) وجود دارد که کار این شمارشگر نشان دادن تعداد گلوله های باقی مانده توپ 20 میلی متری M61 ولکان است.
در بخش پایین عکس پدال پایی خلبان را که نام شرکت گرومن بر ان حک شده دیده میشود :

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/9uuunss69n8hrre7xlgb.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_9uuunss69n8hrre7xlgb.jpg[/img][/url]

[bandeh 118]

سلام
از اطلاعات بسیار خوبتون خیلی خیلی ممنونم
خیلی وقت بود که می خواستم بدونم این دو تا زائده (پاد) زیر دماغه تامکت چیه ؟ حالا متوجه شدم و از شما به خاطر این لطف بزرگ خیلی متشکرم . تایپیک بسیار زیبایی است لطفا ادامه بدید . ممنون ویرایش شده در اردیبهشت 92 توسط bandeh

[ops 2,259]

ممنون.مطلب بسیار زیبایی بود دوست من.خسته نباشید
پوشش radome تامکت رو نمیدونم اما پوشش های رادوم با برگشتی بسیار پایین چند سالیه بدست بچه های مخابرات و
اکترونیک وزارت دفاع در حال طراحی و توسعه هست.
بنده هم خیلی خوشحال شدم از این خبر.چرا که در بهبهه نبرد و آلودگی بسیار الکترونیک مشکلات فنی قدیمی مثل اختلال های برگشتی سیگنال و ....
دیگه جایی ندارند.
عکس بسیار زیبایی هم از قفل ها و پین های درگیر شونده کانوپی قرار دادید که بنده شدیدا مایل بودم در جنگنده قاهر مشاهده کنم که ....
[url="http://anft.net/f-14/f14-detail-cp-05l.jpg"]http://anft.net/f-14...tail-cp-05l.jpg[/url]

این هم یک تصویر خاطره انگیز!!به تاریخ تست در تونل باد دقت کنید.
[url="http://www.anft.net/f-14/f14-history-f14a-wt-01l.jpg"]http://www.anft.net/...f14a-wt-01l.jpg[/url]
موفق باشید

[EMP 6,864]

در بین ایرانیان معروف است که می گویند گربه 9 جان دارد این مقاله در ارتباط با بقای شگفت انگیز تامکتها در طول 37 سال خدمت خود در ایران نگاشته شده است.
بن مایه:
صفحات 66 تا 71 مجله combat aircraft Monthly نسخه اکتبر 2013 نوشته بابک تقوایی
ترجمه شده برای سایت میلیتاری
عکسهای مقاله توسط جناب SAEID2020 در تاپیک ضافه شد که به این وسیله تشکر می کنم.

مقدمه مترجم:
متن زیر حاوی نظریات و آمار نویسنده آن و مجله نام برده است و در بعضی از قسمتها مطالبی نوشته شده که برای مترجم بسیار دور از منطق است. ولی به دلیل آگاهی از نقطه نظرات غربی ها در موارد مورد علاقه ما برای سایت میلیتاری ترجمه شده است.

متن مقاله مجله:
نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران از 3 اسکادران جنگنده F-14A که با اینکه تکنولوژی آن متعلق به دوران جنگ سرد است اما کماکان یکی از تاثیر گذارترین رهگیرهای جهان است، بهره برداری می کند. تامکتها که توانایی خود را در نبرد اثبات کرده اند کماکان مایه افتخار نیروی هوایی ایران هستند.
قبل از سقوط شاه ایران در سال 1979، ایران نزدیکترین متحد آمریکا در منطقه بود و مجاز بود به پیشرفته ترین سخت افزارهای تکنولوژیک آمریکا دسترسی داشته باشد. در 26 ژانویه 1976 نیروی هوایی شاهنشاهی نخستین دو فروند شکاری تامکت را در پایگاه هشتم خاتمی که قسمتی از فرودگاه بین المللی اصفهان بود دریافت کرد. طی دوسال 77 فروند دیگر به ایران تحویل شد که اسکادرانهای 71 ام پایگاه هفتم شکاری شیراز و 81 ام و 82ام اصفهان را تشکیل دادند. اسکادران 83ام پروازهای تاکتیکی و آموزش تسلیحات در اصفهان تشکیل شد تا وظیفه تربیت داخلی پرسنل مورد نیاز تامکت را برعهده بگیرد. قبل از این از سال 1973 خلبانان کارکشته که اکثرا قبلا با F-4 پرواز می کردند را به آمریکا برای طی دوره F-14 اعزام می کردند. ایران قصد داشت که 70 فروند دیگر از این شکاری را سپارش بدهد و 2 اسکادران شکاری در پایگاه ششم بوشهر و یک اسکادران در پایگاه یکم مهرآباد یا پایگاه هشتم، ایجاد بکند.وقوع انقلاب این امیال را پایان داد. با این حال 79 فروند تامکت به ایران تحویل داده شده بود و یک فروند هم با شماره BUNO 160377 به عنوان نمونه در آمریکا باقی مانده بود تا به عنوان مرجع تامکت ایران مورد استفاده قرار بگیرد.
در لحظه انقلاب اسکادران 83ام مشغول آموزش 100 خلبان و افسر رادار و رهگیری بود که تا سال 1981 به طول می کشید.در سال 1981 همه برنامه های توسعه نیروی هوایی متوقف شد و تنها 60 خلبان و 24 افسر رادار و رهگیر برای 77 فروند شکاری کاملا آماده باقی ماند. قبل از انقلاب اسکادران 83ام حداقل روزانه 24 سورتی پرواز آموزشی انجام می داد اما بعد از انقلاب وقتی دولت جدید تصمیم گرفت که ناوگان شکاری های F-14 را بفروشد، این پروازها به صفر رسید. مشکل دیگر نیروهای نظامی حذف پرسنل با تجربه بود. هر کس که مشکوک به مخالفت با سیستم می شد، در معرض بازنشستگی، اخراج، زندانی شدن و یا حتی اعدام قرار می گرفت. خیلی زود تحریم های تصویب شده بر علیه نیروهای نظامی ایران مانع از رسیدن قطعات یدکی به شکاریها شده و تنها معدودی از آنها کاملا آماده برای عملیات بودند.
برای دانستن سطح آمادگی رزمی تامکتهای نیروی هوایی پیش از آغاز جنگ ایران و عراق در 22 سپتامبر 1980 نگاهی به یک گزارش بازرسی نیروی هوایی در آگوست 1980 در مورد ناوگان تامکت پایگاه هشتم، آموزنده است. از 61 تامکت در پایگاه هوایی فقط 7 فروند قابل پرواز بودند که آمادگی رزمی 12 درصد را نشان میدهد. دستورالعمل های بهره برداری تصریح می کنند که هر هواپیما باید بعد از 36 ماه پرواز اورهال شود اما به دلیل محدودیت قطعات یدکی 2 هواپیما به 48 ماه رسیده بودند و زمین گیر شده بودند و منتظر تعمیرات برنامه ریزی شده بودند. در اولین هفته نبرد با عراق، تکنسینهای هر دو پایگاه هوایی هشتم و هفتم تعدادی از تامکت های گراند شده را با اوراق کردن دیگر جنگنده ها آماده کردند. با این وجود درصد آمادگی رزمی هر دو پایگاه پایین باقی ماند. قبل از اینکه پرسنل فنی نیروی هوایی موشکهای حرارتی AIM-9J و AIM-7E-4 را به تدریج در طول جنگ با سیستم کنترل آتش تامکت هماهنگ بکنند تنها سلاح آن توپ بیست میلی متری M60 و موشک AIM-54A فینیکس بود بطوریکه خلبانها حتی در فاصله بسیار کوتاه نیز از فینیکس استفاده می کردند (این تفسیر به واقعیت نزدیک نیست زیرا که موشکهای اسپارو با تامکتها تطبیق نداشتند و موشکهای سایدواندر هم زیر 4 مایل باید شلیک می شدند که خوب در این فاصله اگر با توپ درگیر می شدند هزینه کمتری داشت.م.). یکی از نزدیکترین شکارهای ثبت شده برد کوتاه که توسط فینیکس بدست آمد در 12 مایلی بود. هنگامی که تعداد تامکتهای قابل استفاده برای عملیات به 10 تا 12 فروند رسید، نیاز به اورهال شدن و تعمیرات سنگین به شدت احساس می شد بنابراین در سال 1981 اولین شکاری با شماره 3-6001 (BuNo 160299 ) به مهرآباد ارسال شد تا توسط صنایع هوایی ایران IACI اورهال گردد. عملیات اورهال در سال 1982 به پایان رسید. تا سال 1985 ، تعداد تامکتهای کاملا آماده عملیات 18 فروند و 16 فروند هم تا حدودی قابل استفاده برای عملیات در اسکادرانهای 71ام و 81 ام و 82 ام بودند. بعد از جنگ تنها 34 فروند تامکت قابل پرواز وجود داشت که اکثر آنها کاملا قابل استفاده برای عملیات و با رادار An/AWG-9 یا سیستم کنترل آتش سالم بودند و بیش از 20 فروند دیگر منتظر نوبت تعمیرات سنگین و اورهال یا در حین آن در صنایع هوایی ایران IACI در فرودگاه مهر آباد تهران یا پایگاه هشتم بابایی یا خاتمی سابق در اصفهان بودند.
8 تامکت در حین جنگ از دست رفت. یک فروند بر اثر آتش خودی یکF-4E، سه فروند توسط شکاری های میراژ اف یک، یک فروند توسط میگ 21 bis ، دو فروند دیگر به دلایل نامعلوم سقوط کردند و در نهایت یک فروند هم با شماره 3-6075 یا BuNo 160373 به عراق پناهنده شد. (اگر اشتباه نکنم توسط سروان مرادی که به دلیل تظاهر به دینداری به برادر مرادی شهرت داشت.م.) برای جلوگیری از دستیابی شوروی به این شکاری شماره 3-6075 نیروهای ویژه آمریکا در عمق عراق طی عملیاتی آن را نابود کردند (چندان منطبق با واقعیت نیست و مطابق گفته های مقامات داخلی در واقع آمریکایی ها با دادن امتیاز و پرداخت پول و تعدادی هلی کوپتر و اطلاعات نیروهای ایرانی، با هماهنگی با دولت عراق این عملیات را انجام دادند.م.). مطابق اسناد ایرانی ها 64 پیروزی تایید شده از 200 شکار ادعا شده تامکت بین سالهای 1980 تا 1988 وجود دارد. در رژه هوایی 22 سپتامبر 1988 به مناسبت اولین هفته دفاع مقدس بعد از آتش بس، 24 فروند تامکت شرکت کردند. (همان رژه ای که در حضور تیمسار ستاری انجام شد و برای جلوگیری از برخورد استک های پروازی یک مانور زیبای هوایی به صورت خودجوش توسط تیم پروازی که با هم هیچ تمرینی هم نکرده بودند انجام شد که مورد تقدیر نظامیان حاضر در رژه قرار گرفت زیرا فکر می کردند که این مانور زیبا از پیش طراحی و تمرین شده است.م.) این رژه باعث شد که متخصصین نظامی غربی نتیجه گیری بکنند که این 24 فروند همه تامکتهای بازمانده از نبرد 8 ساله هستند و بقیه یا در جنگ از بین رفته اند یا به دلیل نبود قطعات زمین گیر شده اند. همین متخصصین نتیجه گیری کردند که از این 24 فروند نباید بیش از 2 فروند دارای رادار سالم باشند و ایران همه ذخیره فینیکس خود را مصرف کرده است. در حالیکه وضعیت واقعی احتمالا هیچگاه دانسته نخواهد شد. این نتیجه گیریها تنها سناریوهای بدترین حالت بودند. صرف نظر از تحریم، ایران برای تامکتهای خود و فینیکسهای آنها بسته های قطعات یدکی را بدست آورد. بعضی از منابع گفته اند که بین سالهای 1985 تا 1987 ، 200 تیر موشک فینیکس جدید به ایران به عنوان قسمتی از معاملات تسلیحاتی مربوط به قضیه ایران-کنترا، تحویل داده شده بوده است. (در هیچ منبعی رسمی چنین چیزی اعلام نشد و در آن زمان فقط صحبت از 2000 موشک تاو و چند صد تیر موشک هاوک بود و بعضی قطعات یدکی). 6 ماه قبل از پایان جنگ شکاری هایی که به بوشهر رفته بودند به اصفهان بازگشتند و تمرکز تامکتها بار دیگر در اسکادرانهای 82ام و 81ام و 83 ام قرار گرفت و اسکادران 71ام شیراز هم در سال 1986 منحل گردیده بود. تنها 4 تامکت در کنار دو فروند F-4E در بوشهر باقی ماندند تا به عنوان جنگنده آلرت استفاده بشوند.
گربه های ایرانی در زمان صلح
در سال 1991، نیروی هوایی ایران با خریداری 24 میگ 29 و 12 سوخوی 24 مدل MK اقدام به اجرای یک طرح تقویتی جاه طلبانه کرد. ایران قصد در اختیار گرفتن 48 فروند میگ 29 دیگر و 24 فروند میگ 31 و 100 فروند سوخوی 24 دست دوم مدل M را نیز داشت. بعد از اورهال های موفقیت آمیز تعداد تامکتهای قابل پرواز در سال 1991 دو برابر شده بود. اسکادران آموزشی 83 ام منحل گردید و تمام 16 فروند تامکت آن به پایگاه ششم بوشهر منتقل شدند تا اسکادران 62ام تاکتیکی را بسازند که قبلا یک اسکادران F-4E بود. با این وجود کارایی اسکادران به دلیل شرایط خشن محیطی سواحل جنوبی و تاثیر آنها بر روی زیر سیستمهای ظریف این شکاری کم کم کاهش یافت. (وجود مه نمکی و خوردگی شدید درسواحل جنوب که البته تا حدودی با مهندسی شرایط محیطی قابل رفع است.م.) بوشهر از یک نظر دیگر نیز مهم بود و آن اقدامات قبل از انقلاب در ساخت نیروگاه هسته ای بود که در اوایل قرن بیست ویکم بالاخره با کمک روسها به پایان رسید.نیروگاه هدف چندین حمله نیروی هوایی عراق واقع شد و در اواخر جنگ تعداد پروازهای شناسایی آمریکایی بر فراز آن بسیار بیشتر شده بود. برای مواجهه با این تهدیدها اسکادران 62ام تامکت مامور انجام گشت هوایی بر فراز این تاسیسات بود و به جز چندین مورد مواجهه با شکاری های آمریکایی هیچ حادثه خاصی بوجود نیامد. قابلیت پایین نگهداری در اسکادران 62ام باعث شد که در سال 2007 این اسکادران منحل شده و همه شکاری های آن برای تعمیرات سنگین و اورهال به IACI در تهران ارسال شده و مابقی شکاری های قابل پرواز به پایگاه هشتم بازگشتند تا دوباره اسکادران 83 ام آموزشی را تشکیل بدهند!!! البته پایگاه هشتم شکاری کماکان در بعضی موارد خاص پوشش هوایی برفراز بوشهر را تامین می کرد.
ستون فقرات دفاع هوایی ایران
جمهوری اسلامی ایران و نیروهای نظامی آن از سال 1980 تا کنون تحت تحریمهای شدید بوده اند. بنابراین نیروی هوایی ایران شانس مناسبی برای باز سازی خود ندارد در نتیجه ستون فقرات ناوگان دفاع هوایی آن را کماکان تامکتها تشکیل می دهند. در ژانویه 2001 وزیر دفاع ایران از مسکو بازدید کرد و قراردادی را امضاء کرد که شامل خرید تجهیزات نظامی جدیدی از جمله 24 فروند میگ 31 BM می شد. فشار پنتاگون روسها را مجبور به کنسل کردن تحویل این شکاری ها کرد و نیروی هوایی ایران بهترین بخت خود را در جانشین کردن تامکتهای فرسوده از دست داد (عجبا!!!! میگهای 31 برای کم کردن خلاء ناشی از نداشتن حداقل 150 فروند شکاری دور زن مورد نیاز برای آسمان ایران و کاهش فشار بر روی تعداد محدود تامکتها سپارش داده شدند نه جانشین کردن آنها .م.). در نتیجه ایران به عنوان آخرین شانس به سمت چین رفت و بین 1997 تا 1998 shenyang جنگنده F-8IIM خود را به ایران پیشنهاد داد. با این وجود نیروی هوایی و وزارت دفاع این پیشنهاد را به دلیل ضعف در رهگیری هوایی این جنگنده رد کردند. بدون هیچ جانشین مناسبی، نیروی هوایی مجبور به بهره برداری از تامکت و بروز رسانی ناوگان گردید. در اولین تلاش موشک MIM-23B زمین به هوا را به سیستم کنترل اسلحه 4 تامکت در بین سالهای 1984 تا 1989 در روی مقر های یک و 8 با استفاده از یک پیلون تطبیقی اضافه کردند. یک واسط کامپیوتری به تامکت اضافه شد تا کار تطبیق داده های تامکت با موشک هاوک را انجام بدهد و موشک حاصل را MIM-23C یا سجیل نامیدند. چند تست ناموفق بر علیه اهداف پرنده بدون سرنشین در میدان تیر سمنان انجام شد و متعاقب آن تغییرات جدیدی در سیستم داده شد. بعد از انجام تست موفق با شکاری شماره 3-6073 یا BuNo 160371 سرفرماندهی نیروی هوایی اجازه اعمال تغییرات به شکاری های 3-6060 و 3-6067 را نیز صادر کرد.در نهایت نخستین پرتاب آزمایشی موشک برعلیه دشمن واقعی در سال 1987 انجام شد و یک شکاری میراژ F1 در ماه فوریه نزدیک جزیره خارک سرنگون گردید.
در سال 1988 چهارمین و پنجمین هواپیمای تحت اورهال در صنایع هوایی ایران برای دریافت تغییرات مشابه انتخاب شدند. هدف اصلی پروژه ایجاد یک جانشین برای موشک AIM-7F بود که هیچگاه به نیروی هوایی ایران تحویل نگردیده بود (وموشکهای AIM-7E-4 موجود برای F-14 مناسب نبودند و مخصوص F-4E ها بودند.م.) پروژه بعدی ایجاد امکان عملیات هوا به زمین برای تامکت بود که در آخرین سال جنگ آغاز شد تا F-14 قادر به پرتاب بمبهای سقوط آزاد MK80 و M117 گردد.4 شکاری برای این پروژه در نظر گرفته شد تا با تغییر در سیستم سلاح و هدآپ و غیره از تامکت به "بامبکت" تغییر بکنند. تغییراتی که در مقرهای میانی تامکت انجام شد آن را قادر کرد که بتواند همزمان هشت MK82 یا چهار MK83 یا دو MK84 یا دو M117 را حمل بکند. بعد از خریداری سوخوی های 24 پروژه بامبکت متوقف گردید و شکاری های تغییر کرده به همان 4 فروند باقی ماندند.
در بین سالهای 1988 تا 2002 دو پیشنهاد برای تطبیق موشکهای روسی هوا به هوا به تامکت به دلیل کمبود AIM-9J و AIM-7E-4 ها، ارائه گردید (منطقی نیست و تلاشهای نیروی هوایی برای دستیابی به تسلیحات مطمئن تر و کارآمدتر بود نه به دلیل کمبود موشکهای کم فایده نامبرده برای تامکت.م.). نیروی هوایی ایران 300 تیر موشک نسل چهارم R-73E که یک موشک حرارتی بود و 150 تیر موشک R-27R که یک موشک هدایت راداری بود را در بین سالهای 1990 تا 1991 از شوروی سابق دریافت کرده بود و در انبار داشت. فینیکسها از میانه دهه 1980 دیگر عملیاتی نبودند. با این وجود در اوایل سالهای 2000، اقداماتی موازی هم در نیروی هوایی و هم در صنایع دفاع انجام شد. بعضی شایعات حاکی از آن است که دست کم 10 تیر موشک فینیکس باز سازی شدند و به خدمت بازگشتند و برای تامکت های آلرت و واکنش سریع پایگاههای ششم و هشتم در بین سالهای 2004 تا 2008 مورد استفاده قرار گرفتند. سپس وزارت دفاع AIM-54A جدید خود را که AIM-54A+ یا فکور نامیده شد ارائه کرد. (در اخبار ایران ساخت فکور در نیروی هوایی اعلام شد نه در وزارت دفاع .م.) این موشک ترکیب سیستمهای یک MIM-23C در داخل بدنه یک فینیکس کهنه است. (این اولین ابراز نظر مثلا فنی و البته با هدف تحقیر توسط غربی ها در مورد فکور است.م.) به جز فکور بقیه موشکهای روسی بر روی تامکتها تست گرم شده اند اما خیلی از این برنامه ها بعدها کنسل شدند. با این وجود موشکهای AIM-54A که در جهاد خودکفایی بازسازی شده اند جان تازه ای در کالبد ناوگان دمیده و در یک تمرین نظامی تامکت با شماره 3-6054 یا BuNo 160352 یک پهپاد را با یکی از این موشکها هدف قرار داده است. (احتمالا نویسنده مقاله تست گرم فکور را با این تست عمدا یا سهوا اشتباه گرفته است.م.) در سال 2008 سر فرماندهی نیروی هوایی تصمیم گرفت یک فروند F-14 را تحت نام پروژه "بابایی" مدرنیزه بکند. کار در حین اورهال جنگنده 3-6049 در ژانویه 2009 در تهران آغاز گردید. قطعات الکترونیک قدیمی به ویژه قطعات مربوط به رادار AN/AWG-9 و قطعات مربوط به سامانه سیستم مهمات با قطعات سبکتر و سریعتر جایگزین گردیدند و سیستم جنگ الکترونیک AN/ALQ-100 با تعویض آنتن، پروسسور ، تحلیلگر و سیستم پیش تقویت با قطعات جدید تعویض گردید و کل سیم بندی شکاری تعویض شده و مقرهای 1 و 8 برای افزودن قابلیت حمل MIM-23C یا R-73E تقویت گردید. افزون بر این یک سیستم ناوبری داخلی، سیستم رادیو UHF/VHF و بعضی قطعات دیگر نصب گردید. (از زمان ورود پرنده های روسی به ایران سیستم رادیویی VHF بیشتر مورد نیاز شکاری ها و دیگر قسمتهای نیرو گردید.م.) . بعد از پایان عملیات مدرنیزه کردن حین اورهال، به محض آنکه تمام تستهای موتور و چکهای زمینی تکمیل گردید در 18 ژانویه 2012 یک پرواز 30 دقیقه ای استاندارد چک کارکردی شکاری انجام شد. در نهایت شکاری در آوریل 2012 به اسکادران 82 ام تحویل داده شد. در سپتامبر 2012 شکاری مدرنیزه شده از تلویزیون به مردم نشان داده شد در حالیکه به رنگ استتار اولیه Asian MinorII رنگ آمیزی شده بود. سوانح تامکت ناشی از کیفیت پایین تعمیرات و خطای خلبان در طول 2 دهه گذشته کاهش یافته است و استاندارد نگهداری موتور نسبت به 20 سال پیش 2 برابر بهتر شده است و ایمنی پرواز نیز افزایش یافته. در 21 ژانویه 2004 یک شکاری تامکت به دلیل اشتباه خلبان در حین یک پرواز تمرینی در نزدیکی اصفهان سقوط کرد و استاد خلبان و شاگرد هر دو کشته شدند. (شهید شدند.م.) در نتیجه نیروی هوایی تصمیم به باز سازی سامانه شبیه ساز پرواز صندلی جلو تامکت در پایگاه هشتم گرفت.
شکارچی های UFO
در طی 20 سال گذشته تامکتهای نیروی هوایی به ویژه اسکادران 62 ام بوشهر بارها برای رهگیری شکاری های ناشناس خارجی به ویژه شکاری های متفقین حین عملیات آزادی عراق در سال 2003 به پرواز در آمده اند. در بعضی از موارد نیز واقعا با آنها درگیر شده اند. برای مثال در مانور "راه اورشلیم" که در 24 آپریل 1997 انجام شد. اما مهمترین سوابق نظامی تامکت در سالهای اخیر از سال 2004 شروع شد.
هنگامی که برنامه مشکوک هسته ای ایران برای عموم آشکار شد، ملتهای غربی به رهبری آمریکا و اسرائیل، اخطار کردند که ایران فعالیتهای هسته ای خود را پایان دهد. آمریکا تلاش کرد تا در مورد 3 مرکز مهم هسته ای ایران اطلاعات بدست آورد که عبارت بودند از نیروگاه بوشهر، راکتور آب سنگین اراک و مرکز غنی سازی سوخت نطنز. تعدادی از پهپادهای شناسایی برای جمع آوری اطلاعات فرستاده شدند تا برای حمله احتمالی داده های لازم را جمع آوری بکنند. به دلیل ازدیاد پروازهای شناسایی سر فرماندهی نیروی هوایی 4 فروند F-4E و 4 فروند تامکت را از اسکادرانهای 61 ام و 62 ام به عنوان شکاری واکنش سریع به کار گرفت تا بتوانند در 24 ساعت شبانه روز و در تمام فصل پاییز 2004 منطقه بوشهر را پوشش بدهند. علاوه بر این 4 فروند F-4E از اسکادران 31ام و 4 تامکت از اسکادرانهای 81ام و 82ام در حالت آماده باش و حتی در حال گشت هوایی در طول شب قرار داشتند که توسط یک فروند پست فرماندهی پرنده بوئینگ 707 و یک فروند C-130 تغییر کاربری داده شده به سیستم ELINT/SIGINT شناسایی از ساعت 8 شب تا 6 صبح به منطقه مرکزی و جنوبی پوشش می دادند.
مطابق منابع مراقبت پروازایرانی پهپادهای شناسایی CIA از خود ویژگی های پروازی خیره کننده ای از جمله قابلیت پرواز خارج از اتمسفر، حداکثر سرعت حرکت کروز 10 ماخ و حداقل سرعت 0، قابلیت هاور کردن بر روی هدف (ایستادن در آسمان.م.) و انجام جنگ الکترونیک بسیار قوی با قابلیت ارسال انرژی مغناطیسی با توان بسیار بالا و از کار انداختن سیستمهای ناوبری شکاری ها ی رهگیر را نشان دادند. (ظاهرا آقای بابک تقوایی نویسنده این مقاله معتقد است که آمریکا قادر به ساخت چنین سامانه ای است!!! در حالیکه عبور و مرور چنین سامانه ای بر فراز ایران و به ویژه منطقه بوشهر، خوزستان و جزیرهای خلیج پارس سوابق بسیار درازتردارد. درزمان شاه و جنگ تحمیلی هم موارد زیادی رخ داد وحتی یک مورد اسکرامبل F-4E از همدان برای بررسی شیء پرنده بسیار نورانی که در دشت میشان به زمین نشسته بود ارسال شد که با نزدیک شدن F-4E شیء نورانی خاموش می گردد .م.) در موارد متعددی این ماشینهای ناشناس توسط رادارهای زمینی نیروی هوایی ایران و هواپیماهای ELINT و پستهای فرماندهی پرنده ردیابی شده اند و حتی آنها برای پروازهای روتین آموزشی شبانه این نیرو نیز مشکلاتی ایجاد کردند. به دلیل نور شدیدی که این پهپادهای جاسوسی در ماموریتهای عکاسی شبانه تولید می کردند رسانه های دولتی آنها را اشیاء نورانی نامیدند. (از کی تا به حال برای عکس برداری شبانه نیاز به نور افشانی وجود دارد؟.م.) در چندین مورد تامکتهای نیروی هوایی ایران با آنها مواجه شدند ولی قادر به استفاده از سیستمهای تسلیحاتی خود به طور مناسب نشدند.. در یک مورد بر فراز اراک در نوامبر 2004 خدمه پروازی یک تامکت که مسلح به دوتیر AIM-9J و دو تیر AIM-7E-4 بود یک شیء نورانی رادر حال پرواز بر فراز راکتور آب سنگین اراک ردیابی کردند. وقتی که بیم رادار AN/AWG-9 تامکت شیء نورانی را کاملا در دید داشت، هم خلبان و هم افسر رادار و رهگیری دیدند که اسکوپ رادار مختل شد زیرا احتمالا به دلیل انرژی مغناطیسی شدید شیء پرنده امواج منعکس شده از آن دارای قدرت مضاعف شده و گیرنده های رادار را اشباع کرده اند. (این انعکاس شدیدتر برای من چندان مفهموم و معقول نیست.م.) خلبان شیء نورانی را کروی شکل و دارای یک پس سوز سبز رنگ که توربولنس قابل توجهی در پشت آن تولید می کرده است توصیف کرده است. خدمه پروازی تامکت توانستند که هنگامی که شیء بر روی یک مسیر ثابت و خطی در حال پرواز بوده، بر روی آن قفل راداری بکنند. به محض اینکه خلبان موشک AIM-7E-4 را برای پرتاب بر علیه شیء نورانی انتخاب می کند، شیء نوارنی سرعت خود را زیاد می کند و مانند یک شهاب سنگ دور و ناپدید می شود. بعد از تلاشهای مشابه بر روی بوشهر و اراک و نطنز، سر فرماندهی نیروی هوایی ایران دستور توقف عملیات شبانه رهگیری اشیاء نورانی پرنده را صادر کرد. بعد از 2 سال بررسی و تحقیق بر روی این اشیاء و پروفیل پروازی آنها و بررسی بقایای بدست آمده از نمونه سقوط کرده در سال 2006 در ایران و سپس توسط متخصصین روسی، ارتش ایران مشخص کرد که این اشیاء پهپاد های جاسوسی آمریکا بوده اند. (این منطق و نتیجه گیری بسیار عجیب و بعید است و یافتن یک پهپاد سقوط کرده دلیلی بر ارتباط آن با اشیاء نورانی با سرعت کروز 10 ماخ نمی تواند باشد در ضمن بنده چنین ابراز نظری را از طرف ستاد ارتش یا نیروی هوایی به یاد ندارم.م.)
با این وجود رسانه های دولتی ایران تلاش کردند که اخبار این اشیاء را طور دیگری پوشش بدهند و در سال 2004 و 2005 که این اشیاء توسط مردم در نزدیکی اراک و اردبیل و سراب دیده شدند، توسط رسانه ها سیاره ونوس اعلام شدند! در ساعت 4 و 20 دقیقه صبح 26 ژانویه 2012، یک سایت رادار فرماندهی دفاع هوایی در بوشهر یک هدف نا شناس را که در حال نزدیک شدن به منطقه بود شناسایی کرد. یک تامکت به عنوان اسکرامبل به پرواز درآمد. در ساعت 4 و سی دقیقه این تامکت از پایگاه بوشهر به پرواز در آمد اما چند ثانیه بعد تامکت منفجر شد و هر دو خدمه آن در دم کشته شدند (شهید شدند.م.) با وجود اینکه تامکت منهدم شده یکی از آماده ترین و سالم ترین تامکتهای نیروی هوایی با کمترین ساعت پرواز در ناوگان تامکت بود، دلیل حادثه به عنوان یک راز باقی ماند.
نیروی هوایی برنامه ای برای مدرنیزه کردن همه تامکتهای ناوگان خود برای رسیدن به استاندارد پروژه بابایی تا سال 2020 دارد.تا آن زمان اسکادرانهای 81ام و 82ام و 83 ام آخرین بهره برداران رهگیر افسانه ای هستند در حالیکه جنگنده های F-7N در پایگاه هشتم در کنار تامکتها مستقر شده اند تا برای تمرینات تاکتیکی مورد استفاده قرار بگیرند. مطابق بیشتر منابع غربی 40 تامکت کماکان در ایران قابل پرواز هستند اما تعداد واقعی قدری از آن بیشتر است. توانایی تعمیر و نگهداری تامکتها در ایران نسبتا مناسب است بطوریکه جنگنده شماره 3-6042 دو بار کاناپی خود را از دست داد یک بار به دلیل عمل Jettition توسط یک سرباز در سال 1977 در حضور محمدرضاشاه و برای ترساندن او در طی بازدیدش از پایگاه هشتم خاتمی و یک بار هم در اوایل دهه 2000 وقتی که خدمه پروازحین فرود فرامین را از دست دادند و هر دو ایجکت کردند و شکاری هم با خوش شانسی در باریر انتهای باند متوقف شد و آسیب چندانی ندید. ولی 3-6042 در سال 2011 آماده پرواز بود.

[saied2020 239]

عکسها:

[maverick100 1,188]

ممنون از استاد بزرگوار جناب EMP که زحمت ترجمه ی مقاله رو بر عهده داشتند

مقاله تناقض های زیادی داره و بعضی از جاها غلط های بسیار فاحشی داره

اولا تا آنجا که حافظه ی داغون بنده یاری می کنه نخستین تامکت ها در پایگاه شیراز به زمین نشستند به دلیل اینکه پایگاه هشتم هنوز به طور کامل آماده نبود در ضمن پایگاه هشتم نصف فرودگاه بین المللی اصفهان رو اشغال نکرده این فرودگاه بود که در اوایل دهه ی 60 اومد پایگاه رو اشغال کرد و محل سابق فرودگاه تحویل نیروی هوایی سپاه شد

این افاضاتی هم که در مورد سطح امادگی تامکت ها رو در قبل جنگ فرمودند رو ترجیح میدم توضیحی در موردش ندم چون تاپیک به انحراف کشیده میشه و صحبت در این مورد زیاده فقط میدونم که منطبق با واقعیت نیست

اینکه پرسنل پرواز هم همه فانتومی بودند درست نیست پرسنل هم از تایگر بودند و هم ار فانتوم مثلا تیمسار فرح آور و شهید آل آقا فانتومی بودند و شهید بابایی و تیمسار مازندرانی تایگری بودند و ....

در مورد شکار با فینیکس در برد کم اتفاقا درست می فرمایند ( عجبا یه مطلب درست منتشر کرد !!!!! ) موشک فینیکس در فواصل زیر ده مایل دیگر ترجکتوری حرکتش بالستیک نیست و به صورت کاملا فعال عمل می کنه اون جریان شکار از فاصله ی 12 مایلی هم فکر کنم مربوط میشه به شکار میگ 21 توسط تیمسار مازندرانی بر روی آسمان مهران
اگر دوستان در مستند نبردهای تامکت هم دقت می کردند جناب جاوید نیا نیز همرا با جناب عقبایی شکاری در فاصله ی 9.9 مایلی توسط فینیکس داشته اند که جریان این شکار از زبان این دو عزیز به سمع عموم رسید

این جریان سرنگون شدن توسط آتش خودی رو هم اولین باره دارم می شنوم البته امکان داره درست باشه ولی خب مستنداتی چیزی ارائه ندادند

این خرید جنگنده ی F-8IIM هم جریان داره ابتدا قرار بوده که ایران و چین به عنوان دو شریک این هواپیما رو با هم توسعه داده و به خدمت بگیرند که یکسری اتفاقاتی افتاده و شرایط تغیرر کرده و سرانجام منجر به خرید ایرگاردها شد

این رنگ آمیزی جدید تامکت ها رنگ امیزی آسیای صغیر نیست بلکه شباهت زیادی به استتار دیجیتالی داره ( اصلا خود استتار دیجیتالیه همانند جنگنده های سری فلنکر روسی ) و فعلا هم فقط روی همان تامکت پیاده شده

جریان اون رژه هم که استاد EMP فرمودند جریان خیلی باحالیه که من از زبان تیمسار مازندرانی شنیدم و خب البته جاش اینجا نیست که بگم

مقاله مغرضانه نوشته شده و و اطلاعاتش کاملا منطبق بر واقعیت نیست مثلا این پروژه ی طوفان و سایر پروژه های نصب موشک های روسی به خاطر عدم تامین نیازهای نیرو منتفی شدند این پروژه ها به دلیل کمبود موشک های مناسب و سازگار با رادار تامکت استارت خورد که متاسفانه موفق نبود حالا من نمیدونم چرا جناب تقوایی جور دیگری مطلب رو گفته

سپاس ویرایش شده در شهریور 92 توسط maverick100

[mahdavi3d 14,067]

با تشکر.
اون 10 ماخ از نظر بنده هم تخیلی هست...
بعیده هیچ‌کدام از پروژه‌های هاپرسونیک آمریکا با اون ویژگی‌هایی که در این متن گفته شده، به صورت محرمانه به مرحله عملیاتی رسیده باشند. (در حالت غیر محرمانه که آشکارا عملیاتی نشدند و صرفا تحقیقاتی بوده‌اند و هستند)
http://en.wikipedia.org/wiki/NASA_X-43
http://en.wikipedia....iki/Boeing_X-51

[death 4,593]

اولین شکار سجیل اف1 نبوده در ضمن خلبان های اف 14 رو از روی اف 5 انتخاب شده اند

البته ایراد ها بیش از این حرف ها هست