امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

 

جوابتون خیلی عمومی بود و بیشتر تعریف زبان و کامپایل و مفاهیم پایه ای بود و اون بحث امنیت رو هم که فرمودید خیلی عام اشاره کردید و در نهایت خلاصه کلامتون این بود که برای رسیدن به سیستم عامل بومی . ملی نیاز به زبان برنامه نویسی ملی هست. هنوز دلایل قوی و مقنع برای داشتن یک زبان ملی نیاوردید

چون موضوع مهمیه در این تاپیک ادامه میدم که سایر دوستان عزیز دیگه هم نظراتشون رو بدن(اگر مدیران انحراف تاپیک می بینند تذکر بفرمایند)                  ا

 

اجازه بدید بنده به  مطالعاتم و تحقیقاتم

 تو کامپیوتر و کتاب خونه مراجعه کنم به طور مفصل راجبش تاپیک میزنم خوبه؟

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اجازه بدید بنده به  مطالعاتم و تحقیقاتم

 تو کامپیوتر و کتاب خونه مراجعه کنم به طور مفصل راجبش تاپیک میزنم خوبه؟

واقعا ممنون میشم زحمتش رو بکشید 

انشاءالله که تاپیک پرباری باشد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
متاسفانه ما از خودرو تا به بالا هرچی که میخوایم بسازیم

مشکل موتوری داریم دلیلش هم میشه

هم توی مهندس های متالوژی وهم تو مهندس های مکانیک به دنبالش بود

به عنوان یه مهندس مکانیک بهم برخورد icon_cheesygrin

در بحث طراحی مشکل چندانی وجود نداره و میشه نمونه های موجودو مهندسی معکوس و بهینه سازی کرد.

مشکل اصلی در فرایند ساخت و مواد هست.

بهتر بود می فرمودید مهندسی مکانیک شاخه ساخت و تولید icon_cheesygrin (امیدوارم که به این دوستان برنخوره ولی گلوگاه مهندسی ما در بخش ساخت بعضی قطعات هست)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر میکنم در قدم بعدی باید برای رادار اف 4 و میگ 29 یک فکری میشد! جنگ منتظر نمیمونه تا ما جنگنده بومی تولید کرده و با جنگنده های فعلی جایگزین کنیم , حتی در صورت آماده بودن طرح های داخلی برای تولید انبوه چندین سال زمان لازمه تا به تعداد مناسب تولید صورت بگیره! در صورت ساخت راداری با قطر 60 الی 70 سانتی متر میتونیم این رادار رو در جنگنده اف 4 و میگ 29 بکار ببریم.

 

میگ 29:

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/n019a.jpg]thumb_n019a.jpg[/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/mig29-n019-radar.jpg]thumb_mig29-n019-radar.jpg[/url]

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/6_8911160937_L600~0~0.jpg]thumb_6_8911160937_L600~0~0.jpg[/url]

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به عنوان یه مهندس مکانیک بهم برخورد icon_cheesygrin

در بحث طراحی مشکل چندانی وجود نداره و میشه نمونه های موجودو مهندسی معکوس و بهینه سازی کرد.

مشکل اصلی در فرایند ساخت و مواد هست.

بهتر بود می فرمودید مهندسی مکانیک شاخه ساخت و تولید icon_cheesygrin (امیدوارم که به این دوستان برنخوره ولی گلوگاه مهندسی ما در بخش ساخت بعضی قطعات هست)

 

فکر نکنم مشکل ما ساخت قطعات باشه! انواع دستگاه ها و روش های ساخت و تولید قطعات در کشور موجود هست. مخصوصا صنایع دفاع که کاملترین و پیشرفته ترین مجموعه را در کل کشور داره. حتی بعضا قطعات مورد نیاز در صنایع غیر نظامی من جمله خودرو سازی را صنایع دفاع تولید میکنه! مشکل اصلی بحث تولید آلیاژ هست که مهمترین بخش کار هم هست! همونطور که میدونید اگر اندکی درصد مواد به کاررفته در آلیاژ متفاوت باشه,  ممکنه روی خواص مکانیکی آلیاژ تولید شده تاثیر بگذاره که در مورد موتور های جنگنده خیلی حیاتی هست. علاوه بر این تولید آلیاژ, فوت های کوزه گری خیلی زیادی داره که باز هم عدم رعایت آنها قطعه را خراب میکنه!

دوستان پره های توربین را مثال زدن. پره های توربین را خیلی راحت میشه با روش ریخته گری دقیق, با دقت و بازده خیلی بالا تولید انبوه کرد و در این زمینه هیچ مشکلی برای صنایع دفاع وجود نداره. مشکل آلیاژی هست که باید ریخته بشه! چین الان خودش موتور میسازه اما چون خیلی از این فوت های کوزه گری در ساخت موتور را نمیدونه, محصول تولیدیش کیفیت به مراتب پایین تری نسبت به موتور های روسی داره و این باعث شده با وجود موتور بومی, چینی ها هنوز از موتورهای روسی برای جنگنده هاشون استفاده کنند!

متاسفانه این فوت و فن های کوزه گری را دیگه نمیشه مهندسی معکوس کرد! یا باید از راه آزمون و خطا پیدا بشه که بسیار پرهزینه و زمانبره, یا باید با خرید تکنولوژی میسر بشه که برای ما تقریبا غیر ممکنه و در آخر یه راه هست به اسم جاسوسی و دزدی اطلاعات! :winking:

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر نکنم مشکل ما ساخت قطعات باشه! انواع دستگاه ها و روش های ساخت و تولید قطعات در کشور موجود هست. مخصوصا صنایع دفاع که کاملترین و پیشرفته ترین مجموعه را در کل کشور داره. حتی بعضا قطعات مورد نیاز در صنایع غیر نظامی من جمله خودرو سازی را صنایع دفاع تولید میکنه! مشکل اصلی بحث تولید آلیاژ هست که مهمترین بخش کار هم هست! همونطور که میدونید اگر اندکی درصد مواد به کاررفته در آلیاژ متفاوت باشه,  ممکنه روی خواص مکانیکی آلیاژ تولید شده تاثیر بگذاره که در مورد موتور های جنگنده خیلی حیاتی هست. علاوه بر این تولید آلیاژ, فوت های کوزه گری خیلی زیادی داره که باز هم عدم رعایت آنها قطعه را خراب میکنه!

دوستان پره های توربین را مثال زدن. پره های توربین را خیلی راحت میشه با روش ریخته گری دقیق, با دقت و بازده خیلی بالا تولید انبوه کرد و در این زمینه هیچ مشکلی برای صنایع دفاع وجود نداره. مشکل آلیاژی هست که باید ریخته بشه! چین الان خودش موتور میسازه اما چون خیلی از این فوت های کوزه گری در ساخت موتور را نمیدونه, محصول تولیدیش کیفیت به مراتب پایین تری نسبت به موتور های روسی داره و این باعث شده با وجود موتور بومی, چینی ها هنوز از موتورهای روسی برای جنگنده هاشون استفاده کنند!

متاسفانه این فوت و فن های کوزه گری را دیگه نمیشه مهندسی معکوس کرد! یا باید از راه آزمون و خطا پیدا بشه که بسیار پرهزینه و زمانبره, یا باید با خرید تکنولوژی میسر بشه که برای ما تقریبا غیر ممکنه و در آخر یه راه هست به اسم جاسوسی و دزدی اطلاعات! :winking:

فرایند ساخت فقط تولید قطعه نیست بلکه بعد از تولید (حالا به روش های ریخته گری فورجینگ یا ...) مرحله مهم تری وجود داره که عمر قطعات افزایش پیدا میکنه (عملیات حرارتی ساچمه زنی و ...)

مهم ترین قسمت تولید شاید همین باشه و نیاز به تحقیق داره

البته این موارد در درجه دوم نسبت به انتخاب مواد اولیه قرار داره

------------------------------------------

در ضمن ترکیب مواد رو میشه بدست آورد اما نحوه ترکیب کردن و ساخت آلیاژ باز هم مجهول میمونه

ویرایش شده در توسط mister
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آخ یعنی آتیشم زدی برادر با این جمله ات، گل گفتی.

 

فکر می کنند گشت و گذار در اینترنت اونها رو از کتاب خوندن بی نیاز می کنه. . .

این اقازاده ها و فسیلها را بزنن کنار و جاش نیروی متخصص جوان بزارن مشکل حله! 

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چند سال پیش بود، یکی از مقامات نهاجا مصاحبه داشت و تو اون مصاحبه گفته بود که یکی از برنامه های نهاجا یکسان سازی برخی از سیستمهای جنگنده ها بمنظور کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری جنگنده ها میباشد و اگر اشتباه نکنم به رادار هم اشاره کرده بودند، متاسفانه اون مصاحبه را پیدا نکردم.
اگر این رادار واقعا ساخته شده باشه، به نظرم حداقل باید علاوه بر تامکت در فالکروم هم بتونه استفاده بشه تا هزینه‌ها های اضافی کاهش پیدا کنه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر نکنم مشکل ما ساخت قطعات باشه! انواع دستگاه ها و روش های ساخت و تولید قطعات در کشور موجود هست. مخصوصا صنایع دفاع که کاملترین و پیشرفته ترین مجموعه را در کل کشور داره. حتی بعضا قطعات مورد نیاز در صنایع غیر نظامی من جمله خودرو سازی را صنایع دفاع تولید میکنه! مشکل اصلی بحث تولید آلیاژ هست که مهمترین بخش کار هم هست! همونطور که میدونید اگر اندکی درصد مواد به کاررفته در آلیاژ متفاوت باشه,  ممکنه روی خواص مکانیکی آلیاژ تولید شده تاثیر بگذاره که در مورد موتور های جنگنده خیلی حیاتی هست. علاوه بر این تولید آلیاژ, فوت های کوزه گری خیلی زیادی داره که باز هم عدم رعایت آنها قطعه را خراب میکنه!

دوستان پره های توربین را مثال زدن. پره های توربین را خیلی راحت میشه با روش ریخته گری دقیق, با دقت و بازده خیلی بالا تولید انبوه کرد و در این زمینه هیچ مشکلی برای صنایع دفاع وجود نداره. مشکل آلیاژی هست که باید ریخته بشه! چین الان خودش موتور میسازه اما چون خیلی از این فوت های کوزه گری در ساخت موتور را نمیدونه, محصول تولیدیش کیفیت به مراتب پایین تری نسبت به موتور های روسی داره و این باعث شده با وجود موتور بومی, چینی ها هنوز از موتورهای روسی برای جنگنده هاشون استفاده کنند!

متاسفانه این فوت و فن های کوزه گری را دیگه نمیشه مهندسی معکوس کرد! یا باید از راه آزمون و خطا پیدا بشه که بسیار پرهزینه و زمانبره, یا باید با خرید تکنولوژی میسر بشه که برای ما تقریبا غیر ممکنه و در آخر یه راه هست به اسم جاسوسی و دزدی اطلاعات! :winking:

دقیقا نکته خوبی رو فرمودید

ما راحت میتونیم بسازیم

چین هم میتونه اما نه با اون کیفیتی که بشه ریسک کرد و استفاده کرد

تو بحث موتور همونجور که دوستان

مطلع فرمودند ابدا طراحی. ساخت یا الگو برداری مشکل ما نیست

مشکل ما اینه که متالوژی ضعیفی داریم

و حتی اکه واسه اون هم کار هایی کرد

نمیشه بهش اعتماد زیادی کرد چون قلب یه جنگنده

موتور هاشه

بعد کاملا ممکنه عمر سازه های ما با سازه ی خارج کشور

زمین تا آسمون تفاوت داشته باشه

اصلا قصد منفی نگری ندارم و دست تمام زحمت کشان رو میبوسم

ولی یک سئوال مهم

آیا بالفرض همین جنگنده صاعقه که خودم میگم جنگنده خوبی هست

میتونه 40 سال عمر کنه؟

مداومت قطعات تایگر رو داره؟ 

زمان سر رسید اور هالش به همون اندازه اس؟

میدونم ما تا اون موقع جنگنده خوب میسازیم انشالا ولی این سئوال ها

به جهت عمر قطعات و سازه هستش...

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

F-15E 
سیستمهای جنگ الكترونیك Strike Eagle كامل و دارای سنسورهای هشدار قفل راداری و پارازیت انداز و چف و ... است. سیستم ناوبری داخلی از یك ژیرسكوپ لیزری پیوسته برای مانیتور كردن محل هواپیما روی كامپیوتر مركزی و نهایتا نمایش روی نمایشگر راداری هر دو كاكپیت. سیستم راداری APG-63(V)3 سرنشینان را قادر به برنامه ریزی حمله به اهداف زمینی از فاصله دورتر نسبت به نمونه های قبلی میكند.این مدل رادار طوریست كه بعد از انهدام اهداف زمینی نقشه هوا به زمین رو فریز میكند و به سرعت روی اهداف هوایی زوم میكند همچنین هنگامی كه جنگنده مورد هجوم دشمن هوایی قرار میگیرد خلبان میتواند به اهداف هوایی حمله كند در حالی كه اپراتور سیستم تسلیحات به اهداف زمینی حمله میكند.

یك ارتفاع سنج فروسرخ امكان پرواز جنگنده را در شب و در ارتفاع بسیار پایین در تمام شرایط آب و هوایی فراهم میكند برای حمله به اهداف زمینی و با تهدید كمتر از طرف اهداف زمینی سیستم LANTIRN شرایط برابر برای دقت بكار گیری تسلیهات در شب و روز و شرایط بد آب و هوایی ایجاد میكند این سیستم دو غلاف در خارج بدنه جنگنده دارد همچنین ویدیو برای HUD كه تصاویری مانند روز تولید میكند.غلاف ناوبری شامل رادار ناهمواریهای زمین كه امكان پرواز در ارتفاع بسیار پست را ایجاد میكند این كار را خلبان خودكار انجام میدهد یعنی دستگیره هدایت را بالا و پایین میكندوغلاف هدفگیری كه در ارتفاع بسیار پست اهداف را از فاصله 16 كیلومتر نشانه گذاری میكند( این حالت خطری جدی برای پدافندهای بردكوتاه مثل تور ام 1 است ) همچنین بطور اتومات و فروسرخ موشكهای هوا به زمین یا بمبهای لیزری رو هدایت میكند.
تنوع تسلیحاتی
یك توپ20میلیمتر

8 عدد موشك:

AIM-7M Sparrow
AIM-9M Sidewinder
AIM-120 AMRAAM
AGM-65 Maverick
AGM-130
AGM-84 Harpoon
AGM-84K SLAM-ER
AGM-154 JSOW
AGM-158 JASSM

بمبها:

B61 nuclear bomb
Mark 82 bomb
Mark 84 bomb
CBU-87 CEM
CBU-89 Gator
CBU-97 SFW
CBU-103 CEM
CBU-104 Gator
CBU-105 SFW
GBU-10 Paveway II
GBU-12 Paveway II
GBU-15
GBU-24 Paveway III
GBU-27 Paveway III
GBU-28
GBU-31
GBU-39 Small Diameter Bomb

 

هر وقت روی اف ۱۴ چنین تغیراتی دادین یا ساختین بیارین نشون بدین داخلشو و رادارشو من باور میکنم. مردم احمق نیستن!  فیلماشون نشون بدین مثل موشکها تا مردم باور کنن راستی اون ماهواره چی شد مثل اینکه تو فضا گم شدشاید دم اف ۱۴ هم ۴ کردن تا سرعتش مثل صاعقه ۲ بره زیر صوت.   :winking:

ویرایش شده در توسط Babak1391
  • Upvote 2
  • Downvote 17

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان بحث هایی که شد واقعا جای امیدواری داره که در نیروهای نظامی هم در همین حد! (حداقل )اطلاعات داشته باشن؟ اما من موندم خب این بابک 1391 الان چی گفت که هی منفی میدین خب اگه تولید شده چه ایرادی داره رو نمایی بشه!!!!! ایرادش چیه؟ ما موشک درست میکنم رزمایش! میزاریم نشون میدیم اما این موارد موشک هوا به هوا با برد 300 کیلومتر! رو نشون نمیدیم رادار تام کتو بروز میکنیم اونوقت صاعقه 2 (شما بگو همون پیکان جوانان از نوع دولوکسش!) رونمایی میکنیم تازه کاکپیتشم نشون نمیدیم! بابا اینا هم فوق فوق فوق فوق (یه 100 تا دیگه فوق بزارید لطفا) سری هست؟ منطقی جواب بدین نه انصافا شما خودتون باور میکنید؟ (((((((((لشگر همیشه در صحنه دوستان برادر بریزید منفی بدید ببینم چیکار میکنید  big_hug  icon_cheesygrin  :mrgreen:  icon_cheesygrin  :mrgreen:  :winking:

  • Upvote 2
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

هر وقت روی اف ۱۴ چنین تغیراتی دادین یا ساختین بیارین نشون بدین داخلشو و رادارشو من باور میکنم. مردم احمق نیستن!  فیلماشون نشون بدین مثل موشکها تا مردم باور کنن راستی اون ماهواره چی شد مثل اینکه تو فضا گم شدشاید دم اف ۱۴ هم ۴ کردن تا سرعتش مثل صاعقه ۲ بره زیر صوت.   :winking:

 

باور کنید هیچ کس نگران باور های شما نیست .

 

یعنی باور های جنابتان در لیست نگرانی های اعضای سایت گم میشه .

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مقصود باید سوخت خیلی قوی داشته باشه قبلا اعلام شده بود حرارتی با 100ک م برد
فکر کنم محفظه مهمات قاهر مثل اف 35باشه مثلا دوتا بمب 2000پوندی یا مانند ستار و روی دریچه مهمات همزمان موشک هوا به هوا باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.