جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت (F-14/ Tomcat)

[arminheidari 24,405]

بر 9 اسفند 1398 در 19:54 , MR9 گفت:

 

حالا در این حوزه هم جنابعالی را به مصاحبه استاد خلبان تامکت ، جناب "جراح" دعوت می کنم ، ایشان مفصل شیوه های بهره گیری از بال متحرک تامکت را توضیح دادند که در جای خودش بسیار آموزنده هست . 

این مصاحبه رو لطف می کنید؟

[MR9 113,716]

28 minutes قبل , arminheidari گفت:

این مصاحبه رو لطف می کنید؟

سلام علیکم و رحمت ا...

 

مجله صنایع هوایی .. پیدایش کردم ، تقدیم می کنم 

[iaM77 8]

DCS World Multiplayer | F-14 Tomcat Gameplay

تو راه برگشت به پایگاه یه سوختگیری هوایی هم داشتم ولی نمیدونم تانکر چرا امریکایی بود... 

 

 

 

https://www.aparat.com/v/n4cqt

[MR9 113,716]

دروازه های باز بین النهرین

مختصری در باب عملکرد جنگنده سنگین اف-14 در جنگ دوم و سوم خلیج فارس و پیامدهای آن

 

سرآغاز :

بدنبال تصمیم واشنگتن مبنی بر مداخله در بحران دوم خلیج فارس که پس از حمله ارتش بعث عراق به کویت پدید آمد ، ارتش ایالات متحده با اجرای یک ساختار برنامه ریزی شده با محوریت یک جابه جایی لجستیکی به تقریب بزرگ پس از جنگ ویتنام ، عملیات سپر صحرا را با هدف انتقال مقادیری انبوه از سامانه های تسلیحاتی در دستور کار خود قرار داد . این تجمع نظامی از سپتامبر 1990 با هدف آماده سازی های اولیه برای عکس العمل نظامی علیه عراق آغاز شد  که درنهایت در ژانویه سال بعد ( 1991) درقالب عملیات طوفان صحرا اجرایی گردید .

 

 

پیشینه :

با اتمام جنگ سرد در سال 1989 و علیرغم تجزیه امپراتوری شوروی در یکسال پس از آن ، هنوز بخش عمده ای از ماشین نظامی ایالات متحده  در اروپای غری مستقر بودند ، اما پس از تهاجم غافلگیرانه ارتش عراق به کویت ، نوک پیکان این توان نظامی این کشور برای بیرون راندن واحدهای عراقی به این منطقه بازگشت . بدین ترتیب ، عراق با اطمینان از عدم وجود یک مقاومت نظامی جدی ، در اوت 1990 کویت را به  اشغال خود درآورد و در جریان عملیاتی که تنها کمتر از  24 ساعت بطول انجامید ، انچه که درآن زمان در عراق با مفهوم "وحدت تاریخی" عراق و کویت نامیده می شد  ،را محقق ساخت .

با این حال ، در کنار سایر سامانه های تسلیحاتی ، انتقال توان هوایی این کشور ، شامل ده اسکادران از توانمندترین هواگردهای رزمی نیروی دریایی ، شامل جتهای سنگین اف-14 برای ورود به صحنه نبرد و کسب و تحمیل برتری هوایی به منطقه خلیج فارس اعزام گردید . دراین میان ، گرچه این جتهای سنگین بطور خاص برای پرواز از روی عرشه ناوهای هواپیمابر طراحی شده بودند ، اما بدلایل تاکتیکی ، از جمله محدویت گستره آبی در شمال خلیج فارس ، تشخیص داده شد تا این جنگنده ها برای اجرای عملیات روتین محوله از پایگاه های زمینی مستقر در شبه جزیره عربستان نیز وارد عمل شوند . علاوه براین ، از آنجا که تهدید نیروی دریایی عراق ، چندان خطرناک ارزیابی نمی شد ، تامکتها بسرعت به پایگاه های نیروی هوایی سعودی منتقل تا درصورت نیاز برای اجرای حملات ضربتی ، اسکورت و شناسایی  بر روی فضای هوایی سعودی و همچنین گشت رزمی بر فراز دریایی سرخ و خلیج فارس مورد استفاده قرار گیرند  . در نتیجه ، حداقل 99 فروند از این جنگنده ها با اجرای 4124 سورتی (پرانه) را در جریان عملیات نظامی علیه عراق در دفاتر پروازی نیروی دریایی به ثبت رساندند .

  

 

بیلان این هواگرد رزمی در جنگ با عراق را چگونه می توان ارزیابی نمود ؟؟

از یک نظر ، تامکتهای نیروی دریایی  به تنهایی از برتری قابل توجهی بر تمامی جتهای رزمی نیروی هوایی عراق برخوردار بودند . درآن زمان ، نیروی هوایی ارتش بعث (IrAF) فاقد جتهای رهگیر میگ-31 یا جنگنده های برتری هوایی سوخو-27 ( که در شرف سفارش قرار داشتند.م  ) بودند که بتواند روی کاغذ ، یک چالش جدی برای تامکتهای نیروی دریایی باشد ،در حالی که بطور همزمان ، کمیت فاکس بتهای عملیاتی این نیرو برای ایجاد خطر جدی  بر علیه  تامکتها نیز شبهات زیادی را بوجود می آورد تا در نقش  یک پیکربندی رزمی و یا حتی پیش اخطار بتواند نقش موثری برای اسکادران های میراژ عمل نماید .

در آنسوی جبهه ، سلسله مراتب فرماندهی نیروی هوایی عراق ، تجربه قابل توجهی را در دست و پنجه نرم نمودن با اسکادران های اف-14 نیروی هوایی ایران (بعنوان پیشگان جتهای نسل چهارم ) بدست آورده بود تا جایی که خاطره سرنگونی نزدیک به 160 فروند جنگنده عراقی در انواع مختلف ( از فیشبد تا فیترو فاکس بت  و از میراژ تا سوپراتاندارد )  هنوز در اذهان وجود داشت .

 

نقل قول

درواقع ، نیروی هوایی عراق براساس تجربیات بدست آمده خود که تنها سه سال از آن می گذشت و درآن حضور تعداد اندکی از این جنگنده ها همواره باعث میشد تا ماموریتهای تهاجمی بسیاری لغو یا حتی ناکام شود ، به این نتیجه رسید که همتایان آمریکایی بطور قطع قابلیتهای افزون تری را در اختیار خواهند داشت ، به همین دلیل به محض شناسایی امواج حاصله از رادار AWG-9  فورا" به این نتیجه می رسیدند که می بایست بسرعت دست به عقب نشینی زده و صحنه را خالی نمایند .

 

 

ستوان استوارت "میت" براس تنها شکارچی تامکت در عملیات طوفان صحرا

وی  برفراز روستای کوچکی میان بغداد و بصره ،  به شکل بصری ، یک بالگرد میل-8 هیپ عراقی  را مشاهده نمود که با سرعت در حال پرواز بسمت جنوب عراق بود در نتیجه با بالا دادن دماغه جنگنده خود و یک غلت سریع به سمت چپ  ، تامکت خود را بصورت وارونه در آورد و فاصله خود با این هیپ نگون بخت عراقی را به کمتر از 1 مایل رساند . با این مانور ، وی فرصت پیدا کرد تا با مسلح کردن یک تیر موشک هوابه هوای AIM-9M  سایدویندر ، بالگرد عراقی را در یک بازه زمانی چند ثانیه ای به"" گلوله ای از آتش""تبدیل کند .

 

اما شرایط ، به آن صورتی که نیروی هوایی عراق تصور می کرد به مانند جنگ فرسایشی 8 ساله با ایران جلو نرفت و اسکادران های اف-14 نیروی دریایی علیرغم قابلیتهای چشمگیر خود به دلیل سه عامل محدود کننده  موفق نشد تا از همه توانایی های خود برفراز آسمان کویت و عراق استفاده کند . نخست اینکه نیروی هوایی عراق ، بخش قابل ملاحضه ای از دارایی های خود را به ایران منتقل نمود تا از گزند حملات مستمر هوایی دشمن محافظت شوند و به همین دلیل جنگ برای تسلط بر روی هوایی بسرعت خاتمه پیدا نمود و کمبود هدف هوایی بوجود آمد .  دوم  ، نیروی دریایی ایالات متحده بدلایل مختلف از جمله مشکلات فنی و همچنین رقابتهای نانوشته با نیروی هوایی ، موفق نشد تا پیش از آغاز جنگ ، سامانه ها و رویه های خود را در یک فرماندهی مشترک با نیروی هوایی ادغام نماید ( در طول جنگ سرد ، نیروی دریایی و نیروی هوایی می بایست بصورت جداگانه بر علیه اتحاد شوروی وارد عمل می شدند ) و این مساله در محیط عملیاتی بسیار کوچکتر خاورمیانه  بصورت حادتری به نمایش در آمد ، این بدان معنا بود که خطر شلیک به خودی به مراتب بیشتر می شد  . سومین محدودیت موجود نیز قوانین سخت گیرانه برای شناسایی دقیق دوست و دشمن  بشمار می آمد که کاربر مهمات فامد ( فراتر از میدان دید ) را با مشکل مواجه می ساخت  ( در حالی که نیروی هوایی ایران به تقریب با چنین مشکلی مواجه نمی شد .م )  بعنوان مثال تامکت به عنوان حامل مهمات فامد فینیکس با بردی دوبرابر بیشتر از هر جنگنده رقیب در آن زمان ، درصورتی که  یک برنامه ریزی دقیق برای اجرای ماموریتهای محوله برای همه هواگردهای حاضر درصحنه  وجود نمی داشت ، خود به یک تهدید برای جتهای نیروی هوایی ( نظیر اف-15 ) مبدل می گشت .

 

تامکتها با مجهز شدن به غلاف شناسایی تاکتیکی  تارپس ، نقش بسیار مهمی در اجرای ماموریتهای ارزیابی خسارت نبرد و شناسایی تاکتیکی  بر عهده داشتند

 

در نتیجه بروز چنین محدودیتهای عملیاتی  ، نیروی دریایی ایالات متحده نتوانست بخوبی از ناوگان تامکتهای آماده خود ، در حالی که بر خلاف همتایان ایرانی ، مسلح تر و به روز تر بودند ، استفاده نماید . اما انچه که به عینه مشخص بود ، حضور این جنگنده ها ، به مانند درگیری های هوایی میان عراق و ایران ، موجبات عقب کشیده شدن یگان های هوایی عراق شد ، در حالی که  تجهیز این هواگردها به حسگرهای استاندارد به منظور اجرای ماموریتهای شناسایی تاکتیکی ، ارزیابی خسارت های حاصل از حملات هوایی و ردیابی سامانه های موشکی اسکاد ، خدمات بسیار قابل توجهی را در طول جنگ به ثبت رساند ، به همین دلیل تنها یک شکار هوابه هوای برای این اسکادران ها مورد تایید قرار گرفت . در واقع ، این شکار در  ششم فوریه 1991 با شلیک یک تیر موشک AIM-9 بر علیه یک بالگرد میل-8 عراقی ثبت گردید . با این حال ، تامکتها درطول جنگ ، چندین بار جتهای سریع السیر میگ-25 فاکس بت عراقی را رهگیری نمودند  ( به مانند نیروی هوایی ایران که شکار فاکس بت در تمامی طول جنگ یک چالش آشکار برای آنها بشمار می آمد . م )  اما در نهایت این فاکس بت بود که موفق شد دنبال کنندگان  خود را جا گذاشته و به موقع از صحنه نبرد خارج شود .

 

 

ستوان دوون جونز ، فرمانده تامکت ( کابین جلو ) پس از هدف قرار گرفتن توسط سامانه سام-2 توسط واحدهای "سیل" بازیابی میشود .

افسر تسلیحات وی (کابین عقب)  ستوان لاورن اسلید در این ماجرا به اسارت درآمده و بعدها آزاد می شود

 

در حوزه شبکه پدافند زمین پایه ، گرچه انتظارها این بود که  تجربه 8 سال جنگ با ایران ، کمک زیادی به عراق برای مقابله با برتری هوایی ائتلاف نماید ، اما در مقایسه به استانداردهای منطقه ای (بخصوص سوریه )  تنها یک فروند F-14B  بر اثر آتش سامانه  اس-75 (سام-2 ) در هفته های آغازین عملیات طوفان صحرا ، سرنگون شد ( این سامانه از دهه 50 میلادی در خدمت قرار دارد و نمونه های بروزرسانی شده و برگرفته از آن در جنگهای متعددی مورد استفاده قرارگرفت .

 

 

اما پس از پایان جنگ و بررسی محدودیتها و ضعفها ، یک نمونه بروزرسانی شده اف-14 با شناسه F-14D مجهز به پیشرانه های قدرتمند تر و اویونیک جدیدتر پا به صحنه گذاشت . تامکتهایی که برای ایفای نقش حملات هوا به زمین ، اصلاح شده بودند ، چیزی در حدود 7 سال بعد در کنار بمب افکن های سنگین بی-1بی ، درطی 4 روز حملات پی درپی ( عملیات روباه صحرا )  وارد عمل شدند و علاوه برآن ، گشتهای منظم برفراز فضای هوایی عراق با هدف اجرای منطقه پرواز ممنوع نیز  برعهده تامکتها گذاشته شد . در همین گشتها بود که تامکتها با شناسایی یک فرمیشن دو فروندی از فاکسبتهای عراقی در فاصله 20 کیلومتری ، مبادرت به شلیک فینیکس به انها کرده ، هرچند میگها بسرعت دور زده و فرار را بر قرار ترجیح دادند .

تامکت بعنوان نخستین جنگنده نسل چهارم در سال 2006 و پس از مشارکت در عملیات اشغال عراق (2003) از خدمت کنار گذاشته شد ، چرا که سودمندی آنها بدلیل پایان جنگ سرد و از میان رفتن تهدید ارتش سرخ ، محدود شده بود و هزینه های عملیاتی آن توجیه ناپذیر به نظر می رسید ، هر چند این جنگنده ها همچنان در نیروی هوایی ایران بخدمت ادامه می دهند .

 

مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری

پی نوشت :

1-بن پایه

[Brave_Heart 1,963]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پس از دستگیری‌های سال ۱۳۶۲ و در جریان بازجویی ها از اعضای حزب توده، محمد مهدی پرتوی (۱۳۲۶–۱۳۹۸) معروف به مهدی حقیقت‌خواه که با نام سازمانی ‘خسرو’ ریاست سازمان مخفی حزب توده در ایران را بر عهده داشت و همزمان رابط سازمان مخفی حزب توده با نظامیان متقاضی ارتباط با حزب نیز بود، به نکاتی اشاره کرد که علاقمندی و تلاش بیش از اندازه شوروی و عوامل آن در ایران برای دستیابی به اطلاعات جنگ افزارهای پیشرفته آمریکایی در خدمت ارتش ایران - از جمله جنگنده اف ۱۴ - را آشکار می سازد.

پرتوی خود با ۴ نفر از افسران ارشد نظامی یعنی ناخدا بهرام افضلی (فرمانده وقت نیروی دریایی ارتش)، سرهنگ بیژن کبیری (فرمانده یگان‌های کماندویی ویژه)، سرهنگ هوشنگ عطاریان (فرمانده جبهه غرب و دستیار ویژه وزیر دفاع) و سرهنگ شمس ارتباط انفرادی برقرار کرده و با سایر نظامیان نیز از طریق شاهرخ جهانگیری و امیر معزز (مسئولین دو سر شاخه) مرتبط شده بود. 

جالب اینجاست که بیشتر متهمان این پرونده از جمله ناخدا بهرام افضلی فرمانده وقت نیروی دریایی ارتش ایران اعدام ولی این شخص تنها به زندان درازمدت محکوم شد (حکم اولیه اعدام شکسته شد) که احتمالا” دلیلی همانند دلیل نجات مسعود رجوی از اعدام در زمان دستگیری توسط ساواک در زمان شاه، یعنی همکاری اطلاعاتی با دستگیر کنندگان، را دارد. به هر روی بد نیست که چکیده اعترافات ایشان درباره تلاش‌های شوروی/حزب توده پس از سرنگونی نظام شاهنشاهی برای دستیابی به اطلاعاتی از جنگنده اف ۱۴ را برای ثبت در انجمن یادآوری کنیم:

 

- در سال ۱۳۵۸، کیانوری (نورالدین کیانوری دبیر اول حزب توده در ایران) چندین بار روی تهیه اطلاعات و اسناد فنی مربوط به ساختمان سلاح‌های آمریکایی اف ۱۴، موشک فینیکس و موشک هارپن به من تاکید کرد و گفت که به دست آوردن این اطلاعات اهمیت جهانی دارد و در مبارزه تسلیحاتی بین دو سیستم (امپریالیسم و سوسیالیسم) فوق‌العاده تاثیر خواهد داشت و خلاصه با کلی از این استدلالات، بر لزوم تلاش در این زمینه تاکید بسیار کرد.

 

-  من مسأله را با «بهرام، احمد و هوشنگ» که در آن موقع مسئولین تشکیلات مخفی بودند و زیر مسئولیت من کار می‌کردند و هر کدام چند ارتشی‌ را زیر مسئولیت مستقیم خویش داشتند، در میان گذاشتم.

از این میان، بهرام توانست از طریق کامران (برادر افشاری که توسط افشاری معرفی شده بود و با بهرام تماس داشت) که هُمافر بود و در پایگاه هوایی اصفهان کار می‌کرد و به دفاتر فنی اف ۱۴ و موشک فینیکس دسترسی داشت، مقادیری از کتاب‌های فنی مذکور را تهیه و برای من بیاورد که اینها نزد من ماند تا اینکه یک روز «جوانشیر »با من قرار خیابانی گذاشت (در خیابان وزرای سابق) و بسته حاوی کتاب‌های مذکور را از من گرفت و برد.

 

- در آغاز سال ۱۳۵۹، یک روز کیانوری طی یک قرار خیابانی به من گفت که ارتباط با یک نفر «نماینده حزب برادر بزرگ‌تر، همسایه شمالی» را به من خواهد داد و تاکید کرد که او در مورد تهیه بقیه اسناد و دفاتر مربوط به همان سلاح‌های آمریکایی با تو صحبت خواهد کرد و تو آنچه را که می‌خواهد برایش تهیه کن و باز هم همان سفارشات و توجیهات قبلی را تکرار کرد.

من سر قرار رفتم. با علامتِ یک کتاب در دست چپ که روزنامه تا شده‌ای لای کتاب قرار داشت و فرد شوروی با من تماس گرفت و جمله قرار رد و بدل شد (جملات را فراموش کردم) به هر حال او خود را «آران» معرفی کرد.

در جلسه اول که ۷ یا ۸ دقیقه بیشتر طول نکشید، او قرار دفعه بعد و قرار علامتی را به من گفت و شماره تلفن مرا گرفت که اگر کاری داشت، با تلفن مرا به سر قرار احضار کند و رفت.

پس از دیدار اول یا دوم بود که روزی «جوانشیر» با من قرار گذاشت و در خیابان مرا سوار ماشین خود کرد و بعد، سر راه «آران» را هم سوار کرد و به اتفاق به ساختمان مطب دکتر دانش واقع در خیابان مهناز عباس‌آباد رفتیم. کسی در مطب نبود و جوانشیر کلید آنجا را داشت.

در آنجا، جوانشیر با آران مقداری روسی صحبت کردند و بعد جوانشیر مطالب «آران» را که فکر می‌کرد من خوب متوجه نشده‌ام، در مورد نحوه قرارگزاری و محل علامت و... به من به اصطلاح تفهیم کرد و باز هم روی تهیه کتاب‌های فنی که« آران» می‌خواست تکیه کرد. بعد من از آنها جدا شده و بیرون آمدم.

 

- پس از آن هم چند نوبت دیگر آران را دیدم. او یکی دوبار مشخصات تایپ‌‌شده کتاب‌های فنی را که می‌خواست (به زبان انگلیسی) به من داد و من هم آنها را به هوشنگ، احمد، و افضلی می‌دادم که هر کدام می‌توانند تهیه کنند. مقداری را هوشنگ تهیه کرد که به «آران» دادم.

 

- فرد دوم را پس از دو سه هفته دیدم. او اهل آذربایجان شوروی بود و «حسین» نام داشت (کیانوری از او به نام «مهندس» یاد می‌کرد). ارتباط من با حسین تا زمان نخستین بازداشت من در مرداد ماه سال ۱۳۵۹ ادامه داشت. حسین نیز در دیدارهایش با من فقط روی تهیه کتاب‌های فنی اف ۱۴، موشک فینیکس، هارپن و رادار اف ۱۴ تکیه می‌کرد و دو، سه بار هم او مشخصات تایپ‌شده کتاب‌هایی را که می‌خواست (به زبان انگلیسی) به من داد که من مثل سابق به هوشنگ و احمد دادم. مقداری از این کتاب‌ها نیز در طی آن مدت توسط هوشنگ و کامران (در ارتباط با بهرام) تهیه شد که من اصل یا کپی آنها (در صورتی که اصل را باید پس می‌فرستادم) به حسین دادم.

«حسین »یک بار یک چمدان کوچک به من داد که حاوی یک دستگاه عکسبرداری از روی کتاب یا اوراق بود و گفت برای کم شدن حجم تجهیزات از روی کتاب‌های فنی مذکور عکس گرفته و فیلم آن را به او بدهیم (چند حلقه فیلم هم داد و گفت این فیلم‌ها را در ایران نمی‌توانند ظاهر کنند).

 

- یکبار که افضلی با فرمانده نیروی هوایی سرهنگ معین‌پور ملاقاتی داشت او گفته بود که از نیروی هوایی چیز زیادی باقی نمانده است. یکبار هم افضلی (مدت‌ها پیش) در مورد تعداد محدود باقی مانده از هواپیماهای اف ۱۴ که برای کنترل هوایی ایران به ویژه منطقه جنوب اهمیت زیادی داشت صحبت می‌کرد و اینکه عراقی‌ها با ایجاد نقاط کاذب باعث به هدر رفتن موشک‌های فنیکس این هواپیماها می‌شوند و به این ترتیب تعداد این موشک‌ها به زودی تمام خواهد شد و اف ۱۴ بدون موشک فینیکس هم اثری نخواهد داشت.

در مقابل او از قدرت نیروی هوایی عراق و اینکه عراق توانسته است تقریبا تمام هواپیماهای از دست داده در طول جنگ را جبران کند و از کشورهای مختلف به ویژه فرانسه هواپیما دریافت دارد، صحبت می‌کرد.

ویرایش شده در مرداد 0 توسط Brave_Heart

[MR9 113,716]

گربه های جزیره شمالی

داستان خرید ناکام جنگنده برتری هوایی اف-14 از سوی نیروی هوایی بریتانیا

 

 

جنگنده برتری هوایی اف-14 برای بیشتراز 50 سال ، عنوان سنگین ترین جت جنگنده دنیای هوانوردی نظامی را بخود اختصاص داده بود و در طول جنگ سرد ، بعنوان رهگیر خط مقدم نیروی دریایی ایالات متحده ، وظیفه داشت تا از ناوگروه های هواپیمابر در برابر موشک های ضد کشتی و بمب افکن های نیروی هوایی و دریایی ارتش شوروی سابق دفاع نماید . این جنگنده از سال 1974 بر روی ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده و تنها دوسال بعد ، یعنی از سال 1976 در سازمان رزمی نیروی هوایی ارتش ایران وارد خدمت شد . با این حال هزینه های بسیار بالای تعمیر و نگهداری این جنگنده پیشرفته در مقایسه با سایر جتهای سنگین وزن جنگ سرد نظیر اف-15 باعث شد تا مشتری چندانی را بخود نبیند.  علاوه براین ، حساسیت فناوری های بکارگرفته شده درآن نیز موجب گردید تا جتهای سبکتری نظیر اف- 5 یا اف-16 به محصولات استاندارد صادراتی شرکتهای آمریکایی تبدیل گردند . با این حال تعدادی ارتشها نظیر ژاپن ، سعودی و رژیم عبری نیز تامکت را مد نظر قرار داده بودند ولی این طرح ها هرگز به سرانجامی نرسید و به جای آن ، جنگنده ارزان تر اف-15 انتخاب شد که بلحاظ هزینه های تعمیر و نگهداری معقول تر به نظر می رسید ولی در نبردهای هوایی فامد ( فراتر از میدان دید /BVR) به میزان قابل توجهی ، توانایی های کمتری داشت .

 

 

در این حوزه میتوان چنین تحلیل نمود که تصمیم متحدان آمریکا برای خرید ایگل تا حدود زیادی تحت تاثیر الزامات ارتش آمریکا نیز قرار داشت ، تا جایی که نیروی هوایی سعودی به این دلیل که درصورت وقوع یک جنگ فراگیر ، وجود اشتراکات میان این نیرو  ونیروی هوایی آمریکا می تواند ساختار دفاعی بهتری را فراهم آورد ، باعث انتخاب ایگل شد . برای نیروی هوایی عبری ، مساحت کوچک  و بودجه محدود تر باعث گردید تا اف-15 به گزینه مناسبت تری تبدیل شود و درنهایت شاخه هوایی گارد ملی ایالات متحدهخ نیز علیرغم علاقه برای بخدمت گیری اف-14 ، بدلیل هزینه های پائین تر ایگل و محدود بودن تهدید بمب افکن های روسی بسمت خرید محصول مک دانل متمایل گردید .

 

 

با این حال ، برتری ترکیب سامانه کنترل آتش آگ ناین (AWG-9) و موشکهای فینیکس  در مقایسه با هر جنگنده رزمی حریف به استثنای میگ-31 باعث می شد تا خلبان آگاهی موقعیتی بهتری را نسبت به محیط نبرد بدست آورد . علاوه براین ، وجود قابلیت شلیک کن- فراموش کن موشکهای فینیکس با برد درگیری خیره کننده 190 کیلومتر در مقایسه با برد 70 کیلومتری اسپاروهای ایگل و 130 کیلومتری موشکهای آر-27 جتهای سوخو-27 نیز از مزیتهایی بشمار می رفت که در اف-14 وجود داشت . مضاف بر موارد فوق ، کلاهک جنگی این موشک ، این امکان را به خلبان میداد که با اطمینان از انهدام کامل هدف مبادرت به شلیک آن نمایند . این مساله در جریان جنگ ایران و عراق تا حدود زیادی به اثبات رسید تا جایی که گفته میشود به تقریب تمامی جنگنده های میگ-23 نیروی هوایی عراق با شلیک این موشک ساقط شده بودند  .

 

 

طرحواره F-111K

 

این مساله توجه سرفرماندهی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا را ، بخصوص درزمانی که وزارت دفاع این کشور تلاش می نمود تا بودجه بیشتری را برای جنگنده سبکتر بال متغییر تورنادو هزینه کند ، بخود جلب کرد . تورنادو اگر چه در مقایسه با ایگل ، سبکتر و کم توان تر می نمود ولی بدلیل استفاده از حسگرهای قدرتمندتر ، با ایگل در سطح یکسانی قرار داشت ولی هنوز در رده بسیار پائین تری از  تامکت قرار داشت . علاوه براین ، خرید جنگنده از ایالات متحده نیز در سابقه نیروی هوایی بریتانیا قرار داشت و در گذشته برای خرید اف-111 مذاکرات بسیاری شده بود و مجموعه کاملی از جنگنده های اف-4 نیز مورد استفاده قرار می گرفت .

 

بدین ترتیب در دهه هفتاد میلادی ، در حالی که ناوگان جنگنده های نیروی هوای این کشور به کمتر از 100 فروند هواگرد عملیاتی کاهش یافته بود ، ستاد ارتش بریتانیا تصمیم گرفت تا ازبین سه گزینه اف-15 ، اف-14 و اف-16 یکی از آنها را بعنوان جنگنده بعدی نیروی هوایی انتخاب نماید . براساس گزارش های موجود ، گزینه اف-16 بدلیل برد کوتاه ، رادار ضعیف و محموله تسلیحاتی به نسبت پائین بلافاصله از انتخابها کنار گذاشته شد در حالی که اف-14 بدلیل قابلیت های بهتر برای مقابله با جنگ الکترونیک نسبت به ایگل مورد توجه قرار گرفت ، اما این مورد نیز بدلیل هزینه های بسیار بالا مانع از خرید آن شد.

با این حال ، تلاش های بعدی برای خرید نمونه های دست دوم اف-14 یا خرید جنگنده های تحویلی به نیروی هوایی ایران ( در دوره زمانی دولت موقت )  نیز صورت گرفت ولی به جایی نرسید چرا که با آغاز جنگ ایران و عراق در ابتدای دهه هشتاد میلادی ، نیروی هوایی ایران بلافاصله وارد عمل شد و این مساله  پرونده فروش تامکتهای ایرانی را بسرعت مختومه کرد . در مقابل پیشرفت برنامه تورنادو حتی با علم به توانایی های ضعیف آن بدلیل بومی بودن ، گزینه مطلوبی برای نیروی هوایی بریتانیا بود .

 

 

این انتخاب برای بریتانیا چندان نامطلوب هم از آب درنیامد ، چرا که  بلافاصله پس از معرفی ، نیروی هوایی سعودی بدان علاقه مند شد و قرارداد کلانی برای خرید آن میان دوکشور منعقد گردید . با این حال توان رزم هوایی تورنادو همچنان ضعیف بود چنانکه گفته میشود در جریان عملیات طوفان صحرا ، حداقل یکی از تورنادوها بدلیل شلیک فالکروم های عراقی سرنگون شده اند  ، ولی در مقابل ، توان ضربتی بسیار بهتری را به نمایش می گذاشت ، هرچند نهایتا این نمونه در سال 2019 بطور کامل از خدمت کنار گذاشته شد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

منبع

 

 

[Navard 7,025]

 ماموریت نجات در پشت خطوط دفاعی عراق

 

جنگنده F-14 تامکت

 

 

یکی از معروف‌ترین ماموریت‌هایی که در طول عملیات طوفان صحرا انجام شد، پرواز جستجو و نجاتی بود که توسط یک جنگنده پشتیبانی نزدیک A-10s  و یک بالگرد MH-53J از اسکادران بیستم ماموریت ویژه در تاریخ  ۲۱ ژانویه ۱۹۹۱ برای نجات ستوان دوم جونز صورت گرفت. این عملیات نخستین ماموریت جستجو و نجات آمریکا در پشت خطوط دشمن پس از جنگ ویتنام بود.

ستوان دوم جونز خلبان جنگنده F-14 تامکت از اسکادران VF-103 نیروی دریایی آمریکا بود که به همراه ستوان لارنس اسلید افسر رادار خود، در آسمان عراق می جنگیدند. جونز و اسلید در اولین ساعات بامداد روز چهارم جنگ، در حالی که در حال بازگشت به ناو یو اس اس ساراتوگا (CV-60) بودند، پس از یک اسکورت موفق جنگنده جنگ الکترونیک EA-6B فراولر، توسط یک موشک پدافند هوایی سام۲ عراقی هدف قرار میگیرند. آنها در راه بازگشت به ناو هواپیمابر، یک موشک را می بینند که از میان ابرها به سمتشان می‌آید. جونز سرعت جنگنده را زیاد میکند و اقدامات گریز را انجام میدهد، اما موشک در نزدیکی دم تامکت منفجر میشود. هواپیما وارد یک چرخش غیرقابل کنترل میگردد که خدمه هواپیما را مجبور به اجکت می‌کند. در آسمان، دو خلبان قبل از ورود به ابرها برای آخرین بار یکدیگر را می بینند.

 

ستوان دوم جونز

 

جونز در حالی که با چتر نجات در آسمان معلق است، سعی میکند رادیو PRC-90 خود را بیرون بیاورد، اما به دلیل اینکه دستکش  بهمراه نداشت و دستانش از سرما سست شده بود، می ترسید که رادیو از دستش رها شود، پس از آن کار صرف نظر کرد و تصمیم گرفت که ابتدا فرود بیاید. بعد فرود شروع به حرکت در مسیری کرد که تصورش بر این بود که بسوی غرب و مرز عربستان ختم می‌شود اما وقتی خورشید طلوع کرد متوجه شد که در اشتباه است. با این وجود در آن لحظه احساس کرد که چندان هم بد نشده که از محل سقوط فاصله دارد. او به یک پوشش گیاهی کوچک میرسد و به کمک چاقوی خود، یک سنگر روباه حفر میکند.

پس از حدود شش ساعت خاموشی بیسیم، در ساعت ۱۲:۰۵ به وقت محلی، رادیو خود را دوباره امتحان میکند و شخصی به تماس او پاسخ میدهد.

همانطور که جونز در کتاب  جنگ هوایی خلیج فارس(Gulf Air War) به یاد می‌آورد که این اولین باری بود که می‌دانستم یک تلاش برای نجاتم در حال انجام است. شخص پشت بیسیم به من گفت: «بگذار کمی نزدیکتر بیایم تا بتوانم با تو صحبت کنم.» وی در ادامه گفت که وقتی نزدیکتر آمدم فلر پرتاب خواهم کرد تا بتوانی مرا در  آسمان ببینی. جونز در آن زمان نمی‌دانست چه هواگردی به سراغش خواهد آمد اما از آنجا که یک هواگرد خودی به سراغش می‌آمد خوش حال بود

 

جنگنده A-10 تاندربولت

 

او فکر میکرد با یک بالگرد طرف است ، اما وقتی خلبان به او گفت که با یک هواپیما پرواز می کند، متعجب شد. هواپیما مذکور چیزی نبود جز یک A-10 تاندربولت! خلبان A-10  با اینکه جونز را ندید، اما در ارتفاعی بسیار نزدیک به جونز پرواز می کرد و توانست موقعیت نجات را در سیستم ناوبری اینرسی خود ثبت کند. او گفت: «باید سوختگیری کنم. و به ناچار محل را ترک کرد. هنگامی که نیروهای جستجو و نجات به سمت موقعیت پرواز میکردند، شنیدند که میگ های عراقی به سمت آنها می آیند. یک جنگنده رهگیر  F-15  ایگل  تهدید میگ ها را دفع میکند. A-10 ها بعد از سوختگیری مجدد به منطقه باز میگردند، و بالگرد ها را به موقعیت نجات هدایت میکنند.  جونز پشت بیسیم می شنود که خدمه A-10 ها به هلیکوپترها می گفتند که ۴۸ کیلومتر تا موقعیت نجات فاصله دارند. آنها از جونز خواستند که بازتابنده سیگنالش را به سمت جنوب بتاباند و پس از اینکه جونز این کار را کرد، یکی از A-10 ها به او گفت که در ۲۴کیلومتری به دنبال یک هلیکوپتر بگردد، اما او فقط A-10 ها را می دید که به صورت دایره ای پرواز می کردند.

 

لحظه نجات ستوان دوم خلبان جونز

 

از آنجایی که شنود عراقی ها به مکالمات آنها گوش می داد، نیروهایی را به منطقه فرستادند، در ۸۰۰ متری پایین تر از جاده جنوبی، جونز یک کامیون ارتش عراق را میبیند. لحظات رعب آوری بود، او به یاد میآورد که A-10 ها و همچنین هلیکوپترها مسلحند و طولی نمی‌کشد که A-10 با توپ های ۳۰ میلی متری خود شلیک کرده و کامیون عراقی را منهدم میکنند. در همان لحظه  جونز  یک هلیکوپتر را میبیند. او در وصف این لحظه بعد ها گفت: «من هرگز منظره ای به زیبایی آن بالگرد H-53 بزرگ و قهوه ای رنگ ندیده بودم. »

 

بالگرد MH-53J 

 

ستوان جونز به پایگاهی در عربستان سعودی آورده شد، جایی که برای یک معاینه پزشکی مختصر در بیمارستان بستری میشود، سپس روز بعد به اسکادران خود بازمیگردد و در نهایت پس از سه روز استراحت مجدد پرواز میکند.

کمک خلبان وی، یعنی  ستوان اسلید، به خوش شانسی وی نبود. او به مدت ۴۳ روز اسارت، بازجویی، شکنجه و گرسنگی را تحمل میکند که در آخر جان سالم به در برده و آزاد می شود.

 

 

 پی نوشت :

 

Navard/ ذکر نام انجمن military.ir در هر برداشتی از این مطلب الزامی است.

 

بن مایه ۱

بن مایه ۲

ویرایش شده در آذر 1 توسط Navard

[MR9 113,716]

بسم ا...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[oldmagina 9,234]

سلام 

 

اف 14 فقط فونیکس حمل نمی کند ! 

 

 

 

 

 

M-61 Vulcan 

 

 

 

AIM-54 Phoenix                                AIM-9 Sidewinder                                    AIM-7 Sparrow

                       

 

 

 

 GBU-10, 12, 16 and 24                                                              Mk-81, 82, 83 and 84 GP Bombs

       

 

 

 

LANTIRN                                                                                          ADM-141 TALD

          

 

 

LAU-10 pod 

Zuni rockets

 

 

                    

 

 

 

پی نوشت : با کلیک بر روی تصاویر می توانید آنها را در اندازه واقعی ببینید .

ویرایش شده در مهر 2 توسط oldmagina
اضافه کردن

[hfm 100]

بر 9 اسفند 1398 در 19:06 , MR9 گفت:

 

 

 

wing box مرکزی تامکت برای مجموعه بال متحرک 

 

با عرض سلام

ماشین الات موجود در عکس برای من خیلی جالب است مثل ان بورینگ احتمالا 120 پشت سر جالب است همه اینها موجود است و فکر نکنم ایجاد تکنولوژی 50سال پیش دیگر اینقدر ها هم ناممکن باشد بحث بیشتر بحث فعل خواستن است

 

[MR9 113,716]

بسم ا...

 

اف-14 و اجرای مانور کبرا

 

https://aparat.com/v/ctlnyt3