امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

دلمان گرفت
http://www.aja.ir/portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=197fbad7-aee5-46b7-b797-c2cfe3e1b8a7

http://www.aja.ir/portal/Home/ShowPage.aspx?Object=News&CategoryID=df0a91bb-89dc-45a0-af4d-4171852fc133&WebPartID=c69ef03a-e751-4c12-8fc0-4377b2d00275&ID=4eba1d69-7ee1-4725-9960-f359e27ecbe6

شاید کمی نا مربوط باشه ولی.......
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بحث جالبی است اما امیدوارم آخر اف 14 در سایت از روی احساس و علاقه برنده نشود و با تونایی هایش برنده شود

چندی پیش با جناب میسالو بحث کردم و بحث سر این بود که نه تنها اف 14 بلکه تمام هواپیما ها ورادار های ایران باید از یک سیستم جدید استفاده کنند و از کدها و الگوریتم های آمریکایی استفاده نکنند و نوع روسی را کمتر استفاده کنند تا در مقابل جمینگ مقاوم شوند و بتوانند در یک درگیری حرفی برای گفتن داشته باشند و اگرنه در حالت جمینگ تنها شانس پیروزی در داگفایت است که جنگنده های ما ضعف خستگی سازه را دارند و احتمال کم آوردن هواپیما زیاد است

در این بین داستان برای اف 14 بویژه موشک فونیکس به توانایی ضد جمینگ و جنگ الکترونیک گره سختی خورده است
که در صورت موفقیت در حفظ قفل در فواصل دور شانس پیروزی با اف 14 است
بویژه که شعار اف 14 عبارت است از هیچکس باوجود فونیکس نمی تواند نزدیک من شود

اما در مورد تغییر سیستم و ارتقای رادار و سیستم های اف 14 باید دید که ایران در سال 1980 یک رادار کامل تامکت به چین داده است که مبنای ساخت رادار جی 10 آ شده است و به نظر می آید همکاری مشترکی بین چین و ایران بوده است و خود ایران به عنوان تنها کاربر این هواپیما سرمایگذاری خوبی روی تحقیقات در این زمینه انجام داده است

این لینک را حتما مطالعه کنید
[url="http://en.wikipedia.org/wiki/JL-10A"]http://en.wikipedia.org/wiki/JL-10A[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته من جایی خونده بودم که پاکستان یک فروند اف 16 خود را برای تکمیل رادار JL-10A در اختیار چین قرار داده است فکر نمیکنید با توجه به شرایط بحرانی کشور در دهه 80 این کار لزومی نداشته ؟ وقتی که خود پاکستانی ها این رادار را با جنگنده ی FC-1 آزمایش کردند عنوان کردند که از کازایی این رادار شگفت زده شده اند اما این نشانگر دستاورد جدید مهمی برای چین نیست چون هم تامکت و هم فالکون متعلق به بیش از 3 دهه پیش هستند
در مورد مقایسه ی تامکت با ایگل هم فکر می کنم باید یک موضوع رو در نظر بگیریم تامکت های ما قرار هست با چه نوعی درگیر بشن ؟ F-15C و یا F-15E/I ؟ بحث سن ناوگان و خیلی چیزای دیگه هم هست . زمان تولد این دو جنگنده ، کنگره خیلی به دلیل مسائل مالی سعی کرد برنامه ی یکی از این دو جننگنده رو متوقف کنه اما در آخر موفق به انجام این کار نشد چون تامکت یک رهگیر دوربرد بود و کارش پدافند از ناوگان نیروی دریایی اما ایگل یک جنگنده ی برتری هوایی بود و مختص نیروی هوایی از این نوع مقایسه ها توی خود وطن اصلی این جنگنده ها خیلی انجام شده و به نتیجه نرسیدن چون عوامل متعددی دخیله اما با توجه به اینکه من خودم از نزدیک با یکی از این جنگنده ها آشنایی کمل و ارتباط دارم میتونم بگم متاسفانه به دلیل خستگی سازه توان استفاده کامل از تمامی مقدورات پروازی خودش رو نداره مگر اینکه نبرد در همون حالت فامد به نفع این گربه ی وحشی پایان بپذیره که بعید میدونم چنین اتفاقی بیفته دیگه دوستان خودشون میدونن اکثر نبردهای فعلی کار به داگفایت کشیده میشه با پوزش ار اطاله ی کلام جسارت این حقیر را ببخشید
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگر بخواهیم به دور از تعصب روی این جنگنده ها مقایسه انجام دهیم، کار سختی در پیش است زیرا پیش زمینه قوی روی تامکت داریم.
مثلا همه ما مدیون تام کت و فونیکس هستیم که امنیت فوق العاده ای را در 6 سال اول جنگ در ایران حاکم کرده بودند. همه ما سالهای سال است که از رشادت تیز پروازان نهاجا و تبحرشان در استفاده از تام کت شنیده ایم و ته دلمان همیشه می خواهیم تیم ملیمان، برزیل را هم ببرد.
بیاییم و این تعصب را کناری نهاده به مقایسه عادلانه این انجام دهیم:

1. نیروی هوایی آمریکا با وجود اینکه تام کت به او پیش نهاد شد، نپذیرفت و یک طرح جدید را از پایه شروع کرد که ایگل شد. این خیلی حرف درونش دارد!

2. مسولیت ایجاد برتری هوایی و نبرد با جنگنده ها به عهده نیروی هوایی است و نیروی دریایی تمرکز بر برتری هوایی ندارد بلکه تمرکز بر مقابله با بمب افکنها را دارد. (تامکت بیشتر با اولویت مقابله سریع و از فاصله زیاد با بمبر ها ساخته و طراحی شد و یک محصول خاص جنگ سرد بحساب می آید). در جنگ سرد برای مقابله با بمبرهایی که موشک کروز را از ارتفاع و فاصله زیاد به ناو همواپیما بر شلیک می کردند نیاز به یک جنگنده بود که موشک سنگین فونیکس را بتواند حمل کند! موشک فونیکس سنگین ترین موشک هوا به هوای تاریخ آمریکا تا به حال است و هیچ جنگنده دیگری غیر از تامکت زور بلند کردن آن را ندارد fi_lone_ranger . یکی از دوستان اشاده کردند که ایران اف 18 دارد icon_eek که اسمش ساعقه است icon_eek و حتما می تواند فونیکس حمل کند icon_eek icon_eek . این مطلقا درست نیست و هورنت یک جنگنده سبک است و به هیچ وجه توانایی حمل فونیکس را ندارد. ایگل هم نمی تواند با همه ابهتش فونیکس حمل کند! فونیکس یک موشک فوق سریع با بردی بالا (رسما 150 کیلومتر ولی بالای 200 را هم زده) است که ساخته نشده برای استفاده روز مره! این موشک از بسیاری از جنگنده ها از جمله تایگر گرانتر است! این موشک ساخته شده برای تیر آخر ترکش در مقابل خطر حتمی برای یک مجموعه استراتژیک.

3. فونیکس و ای دابلیو جی 9 هردو ساخت آمریکا هستند. این سلاحهای مرگبار تامکت باید از پایه طراحی مجدد شده باشند تا کارایی در مقابل خود آمریکا داشته باشند! ما میدانیم که ساختن یک رادار کوچک اکتیو درون موشک فونیکس کار خیلی شاقی است و شوروی هم تا جایی که می توانست از زیر این کار در رفت. ما میدانیم که ساختن یک نمونه از ای دابلیو جی 9 با همان برد و قابلیت درگیری کار خیلی شاقی است و چینی ها هم از پس مهندسی معکوس کردن آن بر نیامدند و محصول نهایی آنها بسیاری از مشخصات رادار آمریکایی را نداشت.

4. موتور تامکتهای ما (مدل آ) ضعیف است و توانایی مناسبی در داگفایت ندارد. در داگفایت به دلیل گردش مدام، بسیاری از انرژی هواپیما کاسته می شود و هرچه موتور قوی تر باشد این انرژی بیشتر جبران شده و سرعت و ارتفاع بالاتری را می توان حفظ کرد در نتیجه مانور بهتری داد. موتور ضعیف مدل آ مستعد استال و خفگی است و اجازه مانور شدید که توربولانس در دهنه موتور ایجاد کند نمی دهد و ما تعدادی از تامکتهایمان را دقیقا به دلیل خفه شدن یک موتور و اسپین جنگنده در حول خودش از دست دادیم. ایگل یک جنگنده قابل اتکا در داگفایت است و با دهنه قابل تنظیم که دارد جلوی خفگی را گرفته.

5. سازه تامکتهای ما فرسوده است زیرا در جنگ به مدت هشت سال از حد اکثر توان آنها استفاده شده و عمر مفیدشان هم تمام شده. در زمان جنگ خلبان های تیز پرواز ایران بارها و بارها هدف ماژیک و دیگر موشکهای سمج قرار داشتند و بدون مانورهای سنگین امکان رهایی وجود ندارد و نداشته. این مانور سنگین باعث می شود شاسی جنگنده دچار ترکهای ریز شده و عمر مفید جنگنده را به شدت کاهش میدهد.
مثلا ممکن است یک شاسی عمر مفید 10 هزار ساعت پرواز داشته باشد و جی لیمیت 10 جی، اما اگر نزدیک این لیمیت مامورهای شدید و زیاد انجام شود بعد از 1000 ساعت پرواز در سازه آن ترک مشاهدع شود. کلا وضعیت جنگنده های پیر ایران مناسب داگفایت نیست.

6. ایگل فقط و فقط طراحی و ساخته شد برای مقابله با جنگنده های دشمن. تا مدت مدیدی حتی امکان حمله به زمین هم برای آن در نظر گرفته نشد. امکان حمل فونیکس هم برای آن در نظر گرفته نشد زیرا هدف آن مقابله با جنگنده ها بود و حیف پول می شد اگر با فونیکس میگ 23 بزند! این هواپیما فقط سرعت و مانور پذیری بالا را مد نظر داشت. (بر خلاف تامکت که طراحی آن برای فرود روی ناو بهینه بود). ایگلهای امروز دنیا همه در شرایط خوبی هستند (همه تحت ساپورت آمریکا هستند) و آماده برای نبرد هستند.

اما، تامکتهای بروز و آپ دیت شده مدل دی جدا حریفهای قابلی در مقابل امثال ایگل محسوب می شدند. مسلما در مقابل خود آمریکا قابل استفاده نخواهند بود (به دلیل موجود بودن ریز طرحهای رادار و ... و قابلیت اخلال) اما در مقابل یک جنگنده هم کلاس ایگل (مثلا سوخو 27) واقعا حریف قدری محسوب می شدند. این سوپر تامکتها با موتور مناسب، ایویونیک بروز و رادار قوی هنوز هم در میان خلبانان آمریکا محبوب باقی مانده اند.
  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حقیقت اینکه اگه بخوایم تعصب رو کنار بزاریم باید با جناب میسالو هم عقیده باشیم اما بحثی که هست اینه که دشمن باید وارد عمق خاک ما بشه و حتی یه درگیری هوایی کوچک باعث میشه به خاطر کمبود سوخت نتونه از مرز های ما خارج بشه از طرف دیگه ما ترکیبی از جنگنده ها رو برای مقابله استفاده خواهیم کرد که این موضوع باعث میشه دلیلی برای داگ فایت گربه های ما با دشمن نمونه و فقط اف 14 با شلیک چند فینیکس نظاره گر باقی داستتان باشه چون قطعا هیچ امیدی اف 14 های پیر ما در داگ فایت ندارن
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کاش بجای این همه مواد مخدر که اینقد راحت با این حجم عظیم وارد ایران میشه یه چندتا هواپیمای بروز وارد ایران میشد تا دیگه ما اینقدر انرژی صرف مقایسه هواپیماهای از رده خارج در دنیا نکنیم
این کارو اگر به دست یه چندتا ازین قاچاقچیای حرفه ای بزاریم خودشون انجامش میدن fi_lone_ranger
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
صحبتهای زیادی هست که تامکتهای ما از موتور al-31 روسی دارند استفاده می کنند.
خستگی سازه چندانی هم ندارند چون بار اصلی جنگ روی فانتومها و تایگرها بود.

در کل به نظرم اگر تامکتها از نظر الکترونیک تقویت شده باشند، حریف قدری برای ایگلها خواهند بود و برد در جنگ هوایی به عواملی غیر از خود هواپیما بیشتر وابسته خواهد بود. عواملی مانند: انگیزه و مهارت خلبان، پشتیبانی آواکس یا رادارهای زمینی و ...
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من عاشق تامكتم
از نزديكم ديدمش واقعا عاليه


**************************
[color=#ff0000]به تاریخ اخرین پست توجه کنید [/color]

[quote] ارسالی 19 October 2008 - 02:27 AM [/quote]


[color=#ff0000]قفل شد [/color]

[color=#ff0000]F 14AA[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان ميتونن توضيحي در مورد نخستين [color=#FF0000][size=4][b]F-14 AM چي هستش؟ تاريخ گرفتن اين عكس كي هستش؟ واقعا اف14 توي تصوير سرزنده هستش[/b][/size][/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='mohammad741741' timestamp='1363456050' post='304230']
دوستان ميتونن توضيحي در مورد نخستين [color=#FF0000][size=4][b]F-14 AM چي هستش؟ تاريخ گرفتن اين عكس كي هستش؟ واقعا اف14 توي تصوير سرزنده هستش[/b][/size][/color]
[/quote]

[i]مدل ارتقا یافته F-14 A هست که رادار کنترل آتش اون علاوه بر موشک های سابق , توانایی شلیک موشک R-73 و فکور رو هم داره .[/i]

( متن انگلیسی بالا )
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
استتار قشنگی داره.بقیه هم اینجوری میشن یا این فقط یه طرح تحقیقاتیه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چه عجب بعد از مدت ها یه هواپیمای تر و تمیز دیدیم. icon_cheesygrin
خدایش انگار همین الان از کارخونه اومده بیرون :mrgreen:
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
توی نمایشگاه هوایی تبریز توضیح داده شده بود که طی پروزه ای بنام " طوفان" موشک آلامو هم با اف-14 سازگار شده
درضمن کارهای بسیار خوبی دربعد جنگ الکترونیک و کامپیوترهای جنگنده صورت پذیرفته که دربالا اشاره خاصی بهش نشده
و فکر کنم از همه اینها مهمتر برطرف کردن مشکل ذاتی و همیشگی موتورهای جنگنده بود که اونا هم توسط فرزندان ایران زمین رفع شده و امروز موتورها از ایمنی و اطمینان بسیاربالاتری برخوردارن
امیدوارم که در دو بعد رادار و مونیتورها و نمایشگرهاا هم کارهایی جهت ارقتا و بهبود راداری و به روز شدن نمایشگرها صورت پذیرفته باشه
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط TANK
      تاريخچه هواپيما
      مدل Il-76 که ناتو آن را «کاندید» نامید یک هواپیمای باری است که برای جایگزینی با توربوپراپ های قدیمی تر An-12 تولید شد تا بتواند در پروازهای نظامی و غیر نظامی ایفای نقش کند. پس از طراحی هواپیما در اواخر دهه 1960 اولین ایلیوشین 76 در 25 مارس 1971 به پرواز درآمد. پس از انجام تست های موفق پروازی تولید رسمی Il-76 در سال 1975 آغاز شد و اولین هواپیما در همان سال به آئروفلوت تحویل شد. Il-76 دارای بال های بسیار بلند، چهار موتور، بالچه های سه شکافه لبه فرار، دم T شکل و درب بزرگ در عقب هواپیماست که انجام عملیات بارگیری را آسان می کند. همچنین یکی از معیارهای طراحی Il-76 این بود که نیازی به عملیات زمینی نداشته باشد تا بتواند در فرودگاه و حتی باندهای کوچک نیز کارایی داشته باشد. این نکته به ویژه در ماموریت های نظامی از اهمیت زیادی برخوردار است. انواع مختلفی از Il-76 ساخته شده است. بعضی از این مدلها عبارتند از: Il-76T با ظرفیت حمل سوخت بیشتر، Il-76TD با موتورهای D30KP2 و وزن برخاست بالاتر و وزن بار بیشتر و پرواز در ارتفاع بالاتر، Il-76MF نیز از کشیده شدن مدل پایه به دست آمده است که اولین پروازش را در 1 آگوست 1995 انجام داد. مشتری اصلی این مدل نیروی هوایی روسیه است. ایلیوشین همچنین استفاده از موتورهای غربی CFM56 را برای مدلهای قدرتمندتر در نظر گرفته است. از ایلوشین 76 برای ماموریت های مختلفی همچون آتش نشانی، کنترل و پیش اخطار هوابرد و سوخت رسان نیز استفاده می شود.

      مشخصات فني
      موتور:
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل(سولیف) D30KP
      چهار موتور توربوفن آویاویگاتل PS90AN برای Il-76MF

      بیشترین رانش موتور:
      117.7kN :D30KP معادل 26,455lb
      156.9kN :PS90AN معادل 35,275lb

      عملکرد:
      بیشترین سرعت کروز: 780km/h
      برد: 5,200km معادل 2,805nm با 40 تن بار

      اوزان:
      وزن خالی عملیاتی: 101,000kg معادل 222,665lb
      بیشترین وزن برخاستن: 200,000kg معادل 440,925lb

      ابعاد:
      طول: 53m معادل 174ft
      ارتفاع: 14.76m معادل 48ft
      دهانه بال: 50.50m معادل 165ft
      مساحت بال: 300m² معادل 3,229.2sq ft

      گنجایش:
      خدمه پرواز: شامل 5 نفر از جمله دو خلبان، مهندس پرواز، ناوبر و کاربر ارتباطات رادیویی.
      بار: قادر به حمل 44 تن بار.

      سفارش و تولید:
      بیش از 900 فروند Il-76 ساخته شده است.


      منبع:takeoff
    • توسط F14AA
      تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود. او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .در آن دوران او در آزمون ورودی دانشگاه پهلوی شیراز در رشته مهندسی کشاورزی پذیرفته شد، اما به علت زیادی مخارج از رفتن به شیراز بازماند. به دلیل آن که سن اعزام به سربازی در آن دوران بیست سالگی بود او باید دو سال صبر می‌کرد و چون بدون کارت پایان خدمت سربازی، اجازه استخدام در ادارات را نداشت به ارتش پیوست. او در اواخر سال ۱۳۴۸ به عنوان همافر به نیروی هوایی ارتش پیوست، اما پس از چند ماه در اوایل سال ۱۳۴۹ به علت علاقه‌ای که به خلبانی داشت به عنوان هنرآموز خلبانی به آمریکا اعزام شد و پس ازگذراندن یک دوره ۱۴ ماهه در آمریکا به عنوان خلبان به ایران بازگشت.
       



      در بازگشت زیر نظر شهرام رستمی که به تازگی به عنوان معلم پرواز معرفی شده بود به فراگیری پرواز با هواپیمای F4 -E گمارده شد. او مطابق معمول دوره‌ها را به خوبی گذراند. این موضوع باعث دوستی زندی با ایشان شد که همواره تحت الشعاع احترام متقابل استاد-شاگردی بود.وی درتاریخ بیست و ششم آبان ماه ۱۳۵۷ دوره خلبانی اف-۱۴ای را گذرانده و از آن پس در پایگاه هشتم شکاری اصفهان به خدمت ادامه داد. زندی که پیش از پیروزی انقلاب از خلبانان با تجربه تامکت بود، پس از انقلاب نیز سابقه درخشانی با F-14 از خود به جای گذاشت.در نخستین روز جنگ هنگامی که هواپیماهای عراقی فرودگاه مهراباد را بمباران کردند او برای دیدن بستگانش در تهران به سر می‌برد که با شنیدن خبر بمباران فورا به اصفهان بازگشت. پس از آغاز جنگ نیز در خدمت نیروی هوایی ایران باقی ماند و در کنار دوستان و همرزمانش به دفاع از مرزهای کشور پرداخت. سروان زندی در عملیات معروف به 140 فروندی در روز اول مهرماه 1359 در پرواز پوشش هوایی شرکت فعال داشت.
       



      زندی گرچه ابتدا با فانتوم پرواز می کرد، اما شهرتش بیشتر به‌عنوان خلبان جنگنده F-14 است. وی دارای دست کم 9 پیروزی هوایی تایید شده و 2 پیروزی احتمالی است. این لیست بلندبالا شامل ۴ فروند میگ 23، ۲ فروند سوخو 22، ۲ فروند میگ 21 و ۳ فروند میراژ اف1 می‌باشد.از این رو او به عنوان موفقترین خلبان شکاری ایرانی و موفقترین خلبان اف-۱۴ شناخته می‌شود.زندی چندین سال در پایگاه هشتم شکاری اصفهان خدمت می کرد که یکی از پایگاههای اصلی تامکتهای ایرانی به شمار می رفت و نقشی بسزا در تامین امنیت آسمان کشور و مقابله با تجاوزات هواپیماهای عراقی ایفا می کرد. بهمن ماه 1366یکی از ماههای پربار برای گردان 81 شکاری بود. خلبانان این گردان 5 پیروزی تثبیت شده و دو پیروزی احتمالی، ضد جنگنده های F1EQ-5/6 به اضافه انهدام یک فروند بمب افکن B-6D را در کارنامه خود ثبت کردند. درباره دو پیروزی احتمالی گفتنی است این پیروزیها در نخستین نبرد هوایی که گردان 81 شکاری نخستین F-14 خود را از دست داد، حاصل شدند. در این نبرد سرگرد خلبان جلیل زندی نبرد بسیار سنگینی با 8 جنگنده میراژ عراقی آغاز و دو تیر موشک سایدوایندر به سمت آنها شلیک کرد.
       



      با توجه به حجم فوق العاده درگیری، خلبانان تامکت فرصت ردیابی موشکهای خود را پیدا نکردند. متأسفانه در این درگیری نابرابر تامکت سرگرد زندی هدف چندین تیر موشک R550 و یک تیر موشک سوپر 530D قرار گرفت، اما خلبان زبردست ما لاشه عقاب را از دست کفتارها بیرون کشید و با یک موتور صدمه دیده راه بازگشت را پیش گرفت. ولی تنها موتور باقیمانده دیگر یارای همراهی هواپیما را نداشت و با کمال تأسف، خلبانان ما مجبور شدند خروج اضطراری کرده و تامکت را به آغوش آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس بسپارند.این آخرین مأموریت جنگی سرگرد خلبان زندی بود که تا آن تاریخ با 9 پیروزی تثبیت شده و 2پیروزی احتمالی، لقب پرافتخارترین خلبان F-14 را به خود اختصاص داده بود. زندی در اواخر دوران خدمت به درجهٔ سرتیپ دومی ارتقای درجه یافت و در سال 1370 بازنشسته شد.امیر سرتیپ خلبان فضل الله جاوید نیا در کتاب "نبرد در آسمان" از زندی به نیکی یاد کرده و در مورد همرزمش چنین گفته است: "از مرحوم زندی می توان به عنوان یکی از برترین خلبانان اف 14 نام برد. ایشان در همه موارد نمونه بود. خط، سخنرانی، آواز و در مرحله آخر در پرواز با هواپیمای اف 14 جزو بهترین خلبانان بود. مرحوم زندی تا پایان جنگ پروازهای زیادی انجام داد و بعد از جنگ هم به عنوان مدیر طرح و برنامه منصوب شد. سپس معاون برنامه نیروی هوایی شد و تا زمان بازنشستگی هم در همین پست باقی ماند... مرحوم زندی از دوستان شجاع و باسواد من بود. خاطراتی را که با ایشان داشتم، هرگز فراموش نمی کنم."
       



      سرانجام عقاب تیزپرواز آسمان ایران، موفقترین خلبان شکاری ایرانی و تکخال تامکت جهان پروازی ابدی را آغاز کرد. تیمسار جلیل زندی در 12 فروردین ماه سال ۱۳۸۰ در جریان یک سانحه رانندگی در جاده هراز و در منطقه رودهن یا یک دستگاه کامیون تصادف کرد و به همراه همسرش زهرا محب شاهدین جان باخت. از وی 3 فرزند پسر به یادگار مانده است. بی گمان زندی یکی از خلبانان شاخص ایران و آسیاست که با توجه به بازنشستگی تامکت در آمریکا، نزدیک شدن به رکورد او به عنوان برترین تکخال تامکت دست نیافتنی به نظر می رسد.

       



       
      *****************************************

       
      منبع
    • توسط Arash
      من چند وقت پیش یه فیلم دیدم که در اون با جناب سپهبد برزین مصاحبه شده بود در مورد زمانی که قرار بود بین اف 14 و اف 15 یک هواپیما انتخاب بشه

      که صحبت ها ایشون من رو به فکر فرو برد
      که ما با خرید 70 فروند اف 14 و عدم تحویل موشک های سایدواندر و اسپاروی قابل نصب بر روی این هواپیما . مشکل استفاده از موشک فونیکس در سال های 65 و 66 و مشکل ذاتی موتور این پرنده افسانه ای در کنار نکات مثبت اون مثل رادارش که خود مینی آواکس بود و برای پوشش کشور ما که مناطق کوهستانی زیای داره بهترین انتخاب ممکن است .

      در مقابل 280 اف 15 به هزینه نگهداری پایین تر و مچ بودن موشک های مورد استفاده فانتوم ها و تایگر ها بر روی این پرنده ، عدم نیاز به به خرید تجهیزات اضافی ( البته اگه شاهکار هایی که خلبان ها عربستانی با این هواپیما انجام میدن رو در نظر نگیریم )

      که البته این مقایسه رو ما با وجود پیروزی انقلاب و اتفاقات بعد از آن باید بررسی کنیم ( چون اگر تمام موشک های مورد نیاز اف 14 تحویل میشد و مشکل موتور هم با تعویض اون حل میشد به نظر من اف 14 حتی با تعداد کمتر نسبت به اف 15 انتخاب خیلی بهتری برای ما بود ) که اگر با تمام شرایط انقلاب و جنگ اگر اف 14 خریده بودیم برای ما بهتر بود یا اگر اف 15 خریده بودیم .
      ممنون میشم نظر شما رو هم بدونم
       
      دانلود فیلم
    • توسط HIT-LER
      همه چیز درباره بشقاب پرنده ها هر اطلاعات شواهد فیلم عکس معرفی کتاب و.....
      در ..


      برای نمونه چند عکس در اختیارتون میذارم :


      ناشناخته های فرازمینی
      ناشناخته های فرازمینی

      http://img30.picoodle.com/img/img30/4/3/16/f_Disc039m_2d3060b.jpg
      http://img02.picoodle.com/img/img02/4/3/16/f_ufodomirm_d752a27.gif
      http://www.bia2upload.com/files/9ckj9chpfg191e6qel3o.gif



      عکسها را به سایت imagecave.com آپلود کنید.
      از ارسال یک پست در چند تاپیک هم خودداری کنید.
      SAEID
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.