جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت (F-14/ Tomcat)

[patak 5,430]

یه تغییراتی روی رادار میگ 29 هم داده شده.مخصوصا تو بحث جنگ الکترونیک.
درکل به قول دوستمون اگر فضای کافی تو دماغه هواپیما باشه ما بهتر میتونیم از تجربیات خودمون تو بحث رادار استفاده کنیم.مشکل اصلی دماغه صاعقه و اینجور جنگنده هاست.ساخت رادار های جمع و جور و با استاندارد های امروزی واقعا سخته

[EMP 6,863]

امکانش هست توضیح بیشتری بدید توانایی ما در ساخت رادار در چه حدی هست؟ مثلا می توانیم حداقل یک رادار مونوپالس/پالس داپلر هواپایه 60 کیلومتری بسازیم  یا با اسکن الکترونیکی پسیو/اکتیو؟ بعد مثلن صرفنظر از پردازش سیگنال قسمت پاور لامپ یا ماژول های T/R رو چه طوری می توانیم بسازیم؟

درود

توانایی ایران در ساخت رادار کاملا مطلوب است. من شرکت خصوصی می شناسم که همین الان 3 تا سیکر راداری مختلف در دست ساخت دارند تازه مهندس دیجیتال قوی هم ندارند یک سری افراد متوسط هستند. رادار سازی ما در بخش رادارهای جمع و جور هوا پایه از سال 1383 به اینطرف بسیار پیشرفت کرده است. من گلوگاه فناوری در ساخت هیچ راداری نمی بینم. این تکنولوژی در این کشور بومی شده و رادار سازهای ما حتی ایده های نوینی هم دارند.

 

سال 1384 من یک رادار هولوگرافیک چیزی شبیه به SAR لازم داشتم برای تشخیص غیر مخرب ترک در عمق 3 متری فولاد داخل بویلرها که وقتی سپارش دادم به دوستان به من قیمت 4 میلیارد تومان و زمان یک سال و نیم دادند. در سال 1385 یک رادار پسیو می ساختند (البته نه PESA منظور من راداری است که هیچ نوع فرستندگی ندارد) و در قسمتی به مشکل خورده بودند که وقتی بررسی شد معلوم گردید یک بار دیگر به جای اینکه طراحی را به مهندس مخابرات بدهند، طراحی و پیاده سازی را به  یک کارشناس ارشد مخابرات دانشگاه امیر کبیر داده بودند و مهندسان برق هم که عموما آشنایی محدودی با زبان C و معماری پردازنده ها دارند، بار دیگر حماسه آفریده بودند و 2500 تا 2600 برابر نیاز به توان پردازشی داشتند!!! که با تزریق یک مهندس معمولی کامپیوتر به پروژه مسئله حل شد و برنامه اینها 2700 برابر سریعتر گردید و نیاز به تغییر سخت افزار و یک تاخیر 2 ساله در پروژه یا توقف پروژه پیش نیامد.

اخیرا هندی ها با استفاده از توان مهیب محاسباتی کارتهای گرافیکی کاری را که ما در سال 1385 می کردیم را انجام داده اند حالا ببینید امروز که سال 1393 هست، با وجود این همه مهندس متخصص پردازش موازی، ما چه رادارهای عجیب و غریبی که نمی توانیم بسازیم.

گلوگاه اصلی پروژه های رادار هزینه آن است. رادار با برد 60کیلومتر را شما با یک کارت حاضر و آماده FPGA و یک اجاق مایکروویو و یکی از دیش های جدید ماهواره چند تا موتور استپ و یک کارت حاضر آماده میکروکنترلر می توانی در خانه هم بسازی اما راداری که بخواهد قابلیت اطمینان داشته باشد و قابل رقابت با رادارهای امروزی کشورهای دیگر باشد، سرعت اسکن خوب وو قابلیت دیدن و قفل روی چندین هدف را داشته باشد باید در همه بخشها یک استانداردهایی را رعایت بکند که کار یک نفر نیست و تیم و آزمایشگاه می خواهد و هزینه سنگین دارد. باید در اتاق آنتن کلی تست پاس بکند که هر بار اتاق آنتن رفتن هزینه کمر شکن دارد. تست های کیفیت نرم افزار و validation ها و verification های سخت افزار دیجیتال هم برای خودش دنیایی است. حتما می دانید که یک دسته 6 فروندی شکاری فوق گران F-22 که عشق خیلی ها در این سایت است، 2.5 میلیون خط برنامه دارد و مرتب آن را در سر تامکت می کوبند، در سال 2007 وقتی که به همراه تانکر سوخت رسان از آمریکا به ژاپن می رفتند هنگام عبور از خط ساعت تمام کامپیوترهایشان از کار افتاد و به گفته پنتاگون هنگام عبور از خط ساعت بین المللی سیستم کنترل سوخت، سیستم ناوبری و سیستم مخابراتشان و تقریبا همه چیز را از دست دادند و اگر هوا کمی بد بود و یا تانکر در نزدیکی نبود تا در بال آن به سمت نزدیکترین فرودگاه بروند، همه آنها از دست می رفتند. بنابراین این حماسه ها که مهندسان برق ما می آفرینند فقط در ایران رخ نمی دهد در آمریکا هم این مشکلات وجود دارد.

 این موارد البته در دانشگاهها تدریس نمی شود به دلایلی که من نمی دانم و حتما آموزش عالی و وزرای متعهد آن می دانند. به همین خاطر دانش آموخته ما هم که وارد صنعت (تازه صنعت غیر نظامی) می شود باید دوباره از صفر آموزش بدهیم و ما در صنعت افرادی را می خواهیم که آماده یادگیری باشند و در تیم تک رو نباشند نه اینکه بخواهند آموزشهای غلطی را که در دانشگاههای معظمی مثل شریف یاد گرفته اند به صنعت ما تحمیل بکنند.

 

گلوگاه اصلی نسل جدید خروجی دانشگاههای معتبر هستند که انگیزه خیلی کمتری نسبت به نسل قدیمی تر دارند کتاب نمی خوانند و در نتیجه سواد کمتری دارند. در اساس طراحی دیجیتال را نفهمیده اند و با آن ساده انگارانه برخورد می کنند. قانون اهم را هم نفهمیده اند مدار چاپی می سازند بدون مسیر بازگشت بیچاره اهم در گور چه می کشد از اینها و مدعی برنامه سازی با C هستند اما الفبای برنامه سازی reliable و تست نرم افزار را نمی دانند که هیچ سخت افزارشان را هم نمی دانند که چگونه تست بکنند و وقتی که یک پروژه را تمام می کنند به ظاهر، صدها مشکل درون آن به جا می گذارند که آبروی محصول نهایی را می برند و کارفرما را به کار ایرانی بی اعتماد می کنند.امروز یک خودرو BMW  بیش از F-35 پیچیدگی نرم افزاری دارد حال ببینید رنج صنعت را از دست این آقایان.

 

در مورد لامپها و دیودهای میکروویو هم باید بگویم که هم در داخل قابل ساخت است و هم قابل خریدن هست این قطعات در زمان جنگ گلوگاه بودند برای همین رویشان خیلی کار شد و امروز اینها مشکل رادار ساز ما نیستند.

[hosm 5,921]

در تکمیل فرمایشان جناب EMP عزیز

 

دوستانی که به موضوع سیستم‌های کامپیوتری قابل اعتماد بالا safety-critical علاقه مند هستند، کتاب ذیل رو بخوانند

 

http://dl.acm.org/citation.cfm?id=524721

[TAHA-SH 1,640]

این ادعای برد چند صد کیلومتری رادار ملی جالبه؟ امیدوارم حرف دقیقی باشه

لااقل نسبت به توانمندی قبلی این رادار باید افزایش چشمگیر برد رخ داده باشد

[EisaRezaZare 761]

به نظر شما این رادار ملی میتونه ارایه فازی باشه ??

[SoheilEsy 8,828]

جای خوشحالیه که یکی از پیشنهادات ابتکاری که مد نظر داشتم رو میبینم طراحان عزیزمون انجام دادند  - اما رسیدن به برد 300 کیلومتر از رعدی که ادعا شده بود 50 کیلومتر برد داره (100 کیلومتر غیر رسمی) کمی بعید به نظر میرسه سهیل جان

 

برادر ... گفتم فقط ظاهر !

 

بیشتر شکل کلی بالک ها مد نظرم بود ... مثلا شبیه صیاد - 2 هم هست !

 

بعدا نگید سهیل گفت رعد رو گذاشتن روی جنگنده نیمه سنگین !  :straight:

[Mohammad74 736]

موشک مقصود از نظر ظاهری مشابه موشک های سامانه پدافندی رعد هست اما کوچکتر !

 

خود قاهر هم رادار بسیار قدرتمندی دارد ... ولی به دلیل محدودیت محفظه سلاح فقط می تواند 2 عدد موشک **** ** حمل کند ... البته 2 عدد موشک در کنار تسلیحات دیگر !

 

سهیل جان شما که گفتی قاهر در اندازه اف 35 هست پس چطور فقط دوتا موشک میتونه حمل کنه ...؟؟

[Sami1993 11,574]

به نظر شما این رادار ملی میتونه ارایه فازی باشه ??

 

 

 

وی تاکید کرد: این رادارهای ملی نشات گرفته از همان سیستم رادارهای اصلی هستند و از بعد رنج و مسافت کشف‌ها و یا پارامترهایی که از هدف‌ها می‌گیرند کیفیتی بهتر از رادارهای اصلی دارند.

معاون عملیات پایگاه هشتم نهاجا گفت:‌ الان از این رادارها(ملی) استفاده می‌کنیم زیرا بعد از گذشت چندین دهه از ساخت و واگذاری این هواپیما باید رادارها به روز می‌شدند و کیفیت رادارهای قبلی دیگر امروز به درد ما نمی‌خورد.

[TALASH 8,964]

انصافا هر وقت استاد EMP عزیز افتخار میدن و مطلبی رو بیان میکنن بنده با تموم وجود مطلب رو میخونم و اندکی امیدواری در سیستم علمی صنعتی کشور ایجاد میشه...

 

امیدوارم جز این هم نباشه

 

:rose: :rose: :rose: :rose: :rose:

[MOHAMMAD 6,333]

 

 

کتاب نمی خوانند و در نتیجه سواد کمتری دارند

 

آخ یعنی آتیشم زدی برادر با این جمله ات، گل گفتی.

 

فکر می کنند گشت و گذار در اینترنت اونها رو از کتاب خوندن بی نیاز می کنه. . .

[SoheilEsy 8,828]

سهیل جان شما که گفتی قاهر در اندازه اف 35 هست پس چطور فقط دوتا موشک میتونه حمل کنه ...؟؟

 

2 تا موشک دوربرد برادر !

 

خوبه نوشتم :

 

 

 

البته 2 عدد موشک در کنار تسلیحات دیگر !

 

:chicken:

[Mohammad74 736]

2 تا موشک دوربرد برادر !

 

خوبه نوشتم :

 

 

:chicken:

 

سهیل جان به نظرت حمل فقط دوتا موشک دور برد کم نیست ؟

 

راستی سایر تسلیحات شامل موشک های میانبرد و کوتاه برد هم میشه و میدونید قاهر توانایی حمل چند موشک در داخل بدنه رو داره .

[SoheilEsy 8,828]

درود

توانایی ایران در ساخت رادار کاملا مطلوب است. من شرکت خصوصی می شناسم که همین الان 3 تا سیکر راداری مختلف در دست ساخت دارند تازه مهندس دیجیتال قوی هم ندارند یک سری افراد متوسط هستند. رادار سازی ما در بخش رادارهای جمع و جور هوا پایه از سال 1383 به اینطرف بسیار پیشرفت کرده است. من گلوگاه فناوری در ساخت هیچ راداری نمی بینم. این تکنولوژی در این کشور بومی شده و رادار سازهای ما حتی ایده های نوینی هم دارند.

 

سال 1384 من یک رادار هولوگرافیک چیزی شبیه به SAR لازم داشتم برای تشخیص غیر مخرب ترک در عمق 3 متری فولاد داخل بویلرها که وقتی سپارش دادم به دوستان به من قیمت 4 میلیارد تومان و زمان یک سال و نیم دادند. در سال 1385 یک رادار پسیو می ساختند (البته نه PESA منظور من راداری است که هیچ نوع فرستندگی ندارد) و در قسمتی به مشکل خورده بودند که وقتی بررسی شد معلوم گردید یک بار دیگر به جای اینکه طراحی را به مهندس مخابرات بدهند، طراحی و پیاده سازی را به  یک کارشناس ارشد مخابرات دانشگاه امیر کبیر داده بودند و مهندسان برق هم که عموما آشنایی محدودی با زبان C و معماری پردازنده ها دارند، بار دیگر حماسه آفریده بودند و 2500 تا 2600 برابر نیاز به توان پردازشی داشتند!!! که با تزریق یک مهندس معمولی کامپیوتر به پروژه مسئله حل شد و برنامه اینها 2700 برابر سریعتر گردید و نیاز به تغییر سخت افزار و یک تاخیر 2 ساله در پروژه یا توقف پروژه پیش نیامد.

اخیرا هندی ها با استفاده از توان مهیب محاسباتی کارتهای گرافیکی کاری را که ما در سال 1385 می کردیم را انجام داده اند حالا ببینید امروز که سال 1393 هست، با وجود این همه مهندس متخصص پردازش موازی، ما چه رادارهای عجیب و غریبی که نمی توانیم بسازیم.

گلوگاه اصلی پروژه های رادار هزینه آن است. رادار با برد 60کیلومتر را شما با یک کارت حاضر و آماده FPGA و یک اجاق مایکروویو و یکی از دیش های جدید ماهواره چند تا موتور استپ و یک کارت حاضر آماده میکروکنترلر می توانی در خانه هم بسازی اما راداری که بخواهد قابلیت اطمینان داشته باشد و قابل رقابت با رادارهای امروزی کشورهای دیگر باشد، سرعت اسکن خوب وو قابلیت دیدن و قفل روی چندین هدف را داشته باشد باید در همه بخشها یک استانداردهایی را رعایت بکند که کار یک نفر نیست و تیم و آزمایشگاه می خواهد و هزینه سنگین دارد. باید در اتاق آنتن کلی تست پاس بکند که هر بار اتاق آنتن رفتن هزینه کمر شکن دارد. تست های کیفیت نرم افزار و validation ها و verification های سخت افزار دیجیتال هم برای خودش دنیایی است. حتما می دانید که یک دسته 6 فروندی شکاری فوق گران F-22 که عشق خیلی ها در این سایت است، 2.5 میلیون خط برنامه دارد و مرتب آن را در سر تامکت می کوبند، در سال 2007 وقتی که به همراه تانکر سوخت رسان از آمریکا به ژاپن می رفتند هنگام عبور از خط ساعت تمام کامپیوترهایشان از کار افتاد و به گفته پنتاگون هنگام عبور از خط ساعت بین المللی سیستم کنترل سوخت، سیستم ناوبری و سیستم مخابراتشان و تقریبا همه چیز را از دست دادند و اگر هوا کمی بد بود و یا تانکر در نزدیکی نبود تا در بال آن به سمت نزدیکترین فرودگاه بروند، همه آنها از دست می رفتند. بنابراین این حماسه ها که مهندسان برق ما می آفرینند فقط در ایران رخ نمی دهد در آمریکا هم این مشکلات وجود دارد.

 این موارد البته در دانشگاهها تدریس نمی شود به دلایلی که من نمی دانم و حتما آموزش عالی و وزرای متعهد آن می دانند. به همین خاطر دانش آموخته ما هم که وارد صنعت (تازه صنعت غیر نظامی) می شود باید دوباره از صفر آموزش بدهیم و ما در صنعت افرادی را می خواهیم که آماده یادگیری باشند و در تیم تک رو نباشند نه اینکه بخواهند آموزشهای غلطی را که در دانشگاههای معظمی مثل شریف یاد گرفته اند به صنعت ما تحمیل بکنند.

 

گلوگاه اصلی نسل جدید خروجی دانشگاههای معتبر هستند که انگیزه خیلی کمتری نسبت به نسل قدیمی تر دارند کتاب نمی خوانند و در نتیجه سواد کمتری دارند. در اساس طراحی دیجیتال را نفهمیده اند و با آن ساده انگارانه برخورد می کنند. قانون اهم را هم نفهمیده اند مدار چاپی می سازند بدون مسیر بازگشت بیچاره اهم در گور چه می کشد از اینها و مدعی برنامه سازی با C هستند اما الفبای برنامه سازی reliable و تست نرم افزار را نمی دانند که هیچ سخت افزارشان را هم نمی دانند که چگونه تست بکنند و وقتی که یک پروژه را تمام می کنند به ظاهر، صدها مشکل درون آن به جا می گذارند که آبروی محصول نهایی را می برند و کارفرما را به کار ایرانی بی اعتماد می کنند.امروز یک خودرو BMW  بیش از F-35 پیچیدگی نرم افزاری دارد حال ببینید رنج صنعت را از دست این آقایان.

 

در مورد لامپها و دیودهای میکروویو هم باید بگویم که هم در داخل قابل ساخت است و هم قابل خریدن هست این قطعات در زمان جنگ گلوگاه بودند برای همین رویشان خیلی کار شد و امروز اینها مشکل رادار ساز ما نیستند.

 

یکی از مشکلات اساسی ما در قاهر همین موضوع نرم افزار هست !

 

تقریبا تمام سیستم های این هواپیما توسط کامپیوترها کنترل می شوند ...

 

امیدوارم سال آینده رونمایی بشه و ما بلاخره صاحب یک نماد تکنولوژی نظامی شویم !

 

صنعت ما فاقد این نمادها هست ...

 

ساخت جنگنده پیشرفته جدای از مسائل نظامی و دفاعی , نوعی تبلیغ برای کشور هست !!!

 

بنده دوستی دارم که در یکی از بخش های صنایع نظامی سپاه مدتی هست که فعال هست ... البته به من هم نمی گوید کجا  :chicken:

 

می گفت در یکی از جلسات خصوصی که با رهبری داشتن , حضرت آقا از نبود نمادهای تکنولوژی در کشور انتقاد کردند !

 

مثلا ژاپن را مثال زدند که نمادهایی مانند سونی و میتسوبیشی دارند !

 

حضرت آقا گفتند ما به دلیل تحریم ها و البته نبود مدیریت درست فعلا نمی توانیم در کالاهای مصرفی مثل ژاپن نمادسازی کنیم ...

 

ولی می توانیم در صنایع نظامی پیشرفت کشور را تبلیغ کنیم ...

 

باید در ذهن مخاطب خارجی بجای تصاویری که از ایران ارائه داده میشه , محصولات فناورانه رو جایگزین کنیم ...

 

روی صنایع فضایی تاکید بسیار زیادی داشتند ...

 

اینکه بعضی میان و می گویند که چرا می خواهید انسان به فضا بفرستید دلائل مختلفی دارد که یک موردش همین عدم مطالعه و بی اطلاعی از قواعد بازی هست !

 

ملت ما دچار نوعی خود کم بینی حاد هست !

 

وقتی آمریکا می گوید ما نگران هستیم , همه فکر می کنند موضوع موشک هست ...

 

نه موضوع ایجاد اعتماد به نفس در ایرانی ها هست !

 

آمریکا نمی خواهد ایران با انجام این کار به بقیه هم اعتماد به نفس تزریق کند !

 

متاسفانه جوانان ما این موضوع را نمی فهمند ... 

 

خیلی باید تلاش کرد تا به مردم ایران فهماند که ما خودمان تولیدگر علم بودیم ...

 

حافظه ای که انگلیسی ها 300 سال کار کردند تا نابودش کنند !

 

:-(

 

در اصل ما باید برای اولین بار انسان روی ماه فرود می آوردیم ... نه آمریکایی ها ... 

 

بزرگترین آرزوی من این هست که آنقدر زنده بمانم تا روزی را ببینم که ایرانی ها کاری کنند که آمریکایی ها از انجامش عاجز باشند تا دلم خنک شود  :chicken:

 

 

سهیل جان به نظرت حمل فقط دوتا موشک دور برد کم نیست ؟

 

ابعاد هواپیما اجازه نمی دهد ... برای همین دارند رهگیر بزرگتر می سازند !

[gama 53]

اگر کسی اطلاعات درباره قاهر رونمایی و غیره داره در تاپیک مربوط  ذکر کنه که ما هم بی خبر نباشیم

[AdmiralErfan 1,113]

با تشکر از صحبت های استاد بزرگوار

ذکر چند نکته مدنظرم هست که به طور کلی

در تمامی صنایع گلوگاه ما محسوب میشه و باهاش دست به گریبان هستیم...

1.نداشتن سیستم عاملی ملی و تماما بومی( همچنین بنده شدیدا رو زبان برنامه نویسی ملی تاکید دارم که ما بتونیم نرم افزار هامون رو یه زبانی که خودمون طرح ریزی کردیم پیاده کنیم)

و صرفا نه ایجاد یک نسخه از لینوکس با تغییرات

باید سیستم عاملی امن با توانایی بالا تهیه کنیم

منظور از امن غیر قابل اوپن سورس شدن هست

بنده کسی رو میشناسم که مکینتاش رو اوپن سورس کرد و صد الیته الان اونور آبه..

2.عدم استفاده از اینترنت ملی یا به نحوی بگم

اینترنت ملی ما جوری هست که به نظرم استفاده کافی نداره..

3.درجا زدن

از این جهت که اکثر دستاور دهای ما در حوزه آزمایشگاهی بودن

و در مقیاس صنعتی نه ساخته میشن و نه زیر ساختشون تهیه میشه

4. موتور :-(

متاسفانه ما از خودرو تا به بالا هرچی که میخوایم بسازیم

مشکل موتوری داریم دلیلش هم میشه

هم توی مهندس های متالوژی وهم تو مهندس های مکانیک به دنبالش بود