معرفي قسمت های مختلف ناو:

[hamed_713 242]

در حال حاضر ناوهای هواپیمابر گوناگونی در دنیا وچود دارند. اما ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز هم از لحاظ تعداد و هم از لحاظ شهرت حرفی برای دیگر ناوها باقی نگذاشته اند.ناو های هواپیمابر کلاس نیمیتز از اتصال بیش از ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰ قطعه به یکدیگر ساخته شده اند و انها را می توان از پیچیده ترین ساخته های دسته بشر دانست. این ناوها برای انجم چهار هدف اصلی طراحی و ساخته شدند: حمل انواع هواپیماها به دورترین نقاط دنیا/نشت و برخاست هواپیماها/ایفای نقش مرکز فرماندهی متحرک برای عملیت نظامی و جای دادن افراد و کارکنان. این ناوها برای انجام وظایف ذکر شده نیاز به چندین بخش دارند: یک کشتی/یک پایگاه هوایی و یک شهرک. بخش های اصلی نیز زیر مجموعه هایی دارند که عبارتند از:

عرشه پروازی: سطحی صاف برای نشست و برخاست هواپیماها

اشیانه: فضایی در زیر ناو برای نگه داری حدود ۸۰ تا ۱۰۰ فروند هواپیما در زمانی که از انها استفاده نمی شود

جزیره: ساختمانی روی عرشه پروازی که محل تجمع افسران و کنترل پرواز و هدایت ناو می باشد. جزیره ناو در واقع مرکز فرماندهی عملیات عرشه پروازی و کل ناو است. این جزیره معمولا حدود ۴۶ متر ارتفاع دارد اما عرض و پهنی ان تنها ۶ متر است. در قسمت بالای جزیره مجموعه رادارها و انتن های ارتباطی وجود دارد که وظیفه کشف و شناسایی هواپیماها/کشتی ها و موشک های خودی و دشمن/سیستم های جنگ الکترونیک و سیستم های ماهواره ای جهت پرتاب موشک های دور برد و همچنین ارسال ودریافت علائم ماهواره ای و تلویزیونی را بر عهده دارند.

استراحتگاه: محلی برای خوردن غذا/خوابیدن و تفریح کارکنان

پیشرانه: برای تامین نیروی رانش ناو و نیروی الکتریکی واحد های داخلی ان

و...............


[align=center][/align]

حرکت در اب:

ناوهای هواپیمابر درست مانند کشتی های معمولی با چرخش پروانه در داخل اب حرکت می کنند. البته چهار پروانه پیچی برنزی ناوها که طولی برابر ۴/۶ متر دارند با پروانه های یک کشتی معمولی تفاوت بسیاری دارند. از سوی دیگر نیروی رانش ناوها نیز بسیار بیشتر است. هر یک از پروانه ها به یک محور بلند وصل شده اند که این محور نیز به یک توربین بخار وصل می شود. نیروی لازم برای حرکت این توربین نیز توسط راکتور های هسته ای تامین می شود. ناو های هسته ای می توانند بدون سوختگیری ۱۵ تا ۲۰ سال فعالیت کنند.

بلند شدن از یک ناو هواپیمابر:

میدانیم که هواپیماها برای برخاست نیاز داند که حجم زیادی از هوا را روی بال هایشان به حرکت در اورند تا نیروی برا تولید شود. با توجه به طول اندک عرشه پروازی جنگنده ها نمی توانند بر روی ان خزش کنند تا به نیروی برای لازم دست پیدا کنند بنابرین از برخی تجهیزات کمکی استفاده می کنند. یکی از این تجهیزات فلاخن ها هستند که هواپیما را در فاصله کوتاه به سرعتی بالا می رسانند. وقتی هواپیما بر روی باند اماده پرواز شد مسئول فلاخن سوپاپ ها را باز می کند تا سیلندر های فلاخن با بخار پر فشار حاصل از راکتورهای ناو(۲ عدد) پر شوند. مسئول فلاخن به دقت مراقب فشار گاز خواهد بود تا از حد مجاز بالا تر نرود. اگر فشار بخار کم باشد هواپیما نمی تواند به سرعت کافی دست پیدا کرده و به داخل اقانوس می افتد و اگر فشار خیلی زیاد باشد ممکن است ارابه فرود را شکسته و از جا بکند. وقتی سیلندر ها به سطح فشار مورد نظر رسیدند خلبان موتور ها را روشن می کند. در حالی که موتور ها نیروی رانش زیادی ایجاد می کنند نگهدارنده ها هواپیما را در حالت ثابت نگه می دارند. مسئول فلاخن پیستون ها را رها می کند و هواپیما به سمت جلو پرتاب می شود.

[align=center][/align]

فرود روی عرشه:

فرود روی عرشه پروازی یکی از پیچیده ترین کارهایی است که یک خلبان می تواندانجام دهد. طول عرشه پروازی حدود ۱۵۰ متر است که برای فرود یک هواپیما بسیار کم می باشد. روی عرشه پروازی ناو چهار ردیف کابل متوقف کننده وجود دارد که در فاصله ۱۵ متری یکدیگر قرار دارند جنگنده ها برای فرود به یک قلاب مجهز هستند که در قسمت عقب قرار دارد. خلبان باید قلاب را در داخل یکی از این کابل ها گیر دهد.این کابل ها در سطح ناو گسترده می شوند و از دو طرف به سیلندر های هیدرولیکی در زیر عرشه پروازی وصل می گردند. وقتی قلاب یه یکی از این کابل ها گیر کند ان را به جلو می کشد و سامانه سیلندر هیدرولیکی انرژی وارد شده را جذب میکند تا هواپیما متوقف شود. این کابل ها می توانند هواپیمایی به وزن ۲۴۵۰۰ کیلوگرم را که با سرعت ۲۴۱ کیلومتر بر ساعت در حال فرود است را در مسافت ۹۶متر متوقف کنند.


[align=center][/align]

کابل نگهدارنده به خوبی در زیر هواپیما مشخص می باشد


سیستم دفاعی ناو:

کشتی‏ های پشتیبانی کننده هر ناو هواپیمابر به طور معمول عبارتند از: رزمناو مجهز به سامانه دفاعی (نظیر Aegis)/ناوشکن/یک یا دو ناوچه/دو یا سه زیردریایی و هلیکوپتر های ضد زیردریایی و...... وظیفه این گروه محافظت از ناو در برابر حملات هوایی/موشکهای ضدکشتی/تهدیدات زیرآبی و.....می باشد.در خود ناو نیز موشک های ضد هوایی بسیار پیشرفته اسپارو/توپ های ضد هوایی/سیستم های اخلال گری رادار/منحرف کننده های موشک و اژدر وجود دارد. علاوه بر همه اینها هواپیمای اف-۱۸ که به عنوان مهمترین مکمل و سیستم دفاعی ناو می باشند همیشه ۲ الی ۳ فرود انها کاملآ عملیاتی هستند تا در صورت بروز خطر به سرعت وارد عمل شوند.

مفهوم رنگ لباس های کارکنان ناو:

ابی: مسئول حمل ونقل هواپیماها/مسئولان اسانسور/رانندگان یدک کشها/مسئولین تلفن

بنفش: مسئولان سوخت رسانی هوایی

سبز: خدمه فلاخن و کابل نگه دارنده/کارکنان تعمیر و نگهداری هنگ هوایی/کارکنان حمل ونقل بار/مسئولان رفع مشکلات تجهیزات زمینی/حرکت دهنده های قلاب/مسئولان عکس برداری/کارکنان سیگنال های فرود هلیکوپتر ها

زرد: مسئولان حمل ونقل هواگردها/افسران فلاخن و قلاب نگهدارنده/مسیر یاب های هواپیماها

قرمز:مسئولان جنگ افزار/خدمه سانحه و حادثه/مسئولان مواد منفجره

قهوه ایی: کاپیتان های هواپیماهای هنگ های هوایی/مسئولان هدایت هنگ های هوایی

سفید: کارکنان کنترل کیفی هنگ هوایی/ناظران هواپیماهای اسکادران/خدمه تامین اکسیژن مایع/ناظران ایمنی و کارکنان بخش پزشکی


تصویر برش خورده ناو:


[align=center][/align]
[align=center] نکته:کیفیت این عکس بالاست بعد از کپی کردن ان بر روی هارد انرا در سایز اصلی مشاهده کنید.[/align]

قسمت های نوشته شده در بالای ناو به ترتیب از سمت راست به چپ:

تعمیرگاه و محل ازمایش موتورهای جت هواپیماها/قایق های نجات/اتاق های اماده سازی اسکادران/پرتاب کننده های موشک های اسپارو/موتور های نگهدارنده سامانه فرود/بالابر های هواپیما/رادار جستجوی هوایی/جرثقیل متحرک/جزیره/منحرف کننده های جریان جت/بالابر هواپیما/عرشه اصلی/بالا بر هواپیما/محل کنترل پرتاب افسر فلاخن/منحرف کننده های جریان جت/اتاق لوله کشی قلاخن/فلاخن ها/توپ/پرتاب کننده های موشک های اسپارو/محل زندگی خدمه/مسلسل ها

قسمت های نوشته شده در زیر ناو به ترتیب از راست به چپ:

سامانه جنگ افزاری کوتاه برد فاناکس/سکان هدایت/۴ پروانه/محل قرار گیری افسر سیگنال فرود/محل مسلح سازی موشک/موتور خانه اصلی/سامانه فرود اپتیکی/سیلندر فلاخن/سامانه جنگ افزاری کوتاه برد فاناکس
منبع:http://mosallah.blogfa.com/author-mosallah.aspx

[SHAFAGH23 29]

ازمقاله عالی شما متشکرم

[hamed_713 242]

تصاویری از مراحل ساخت ناو هواپیمابر جورج بوش که در سال ۲۰۰۸ به نیروی دریایی ایالات متحده تحویل داده خواهد شد.این اخرین ناو(دهم) از سری نیمیتز است که در حال ساخت می باشد.


[align=center]



[/align]


ارتفاع کلی: ۲۲۴ پا به اندازه یک ساختمان ۲۴ طبقه

حجم اب جابه جا شده توسط ناو: ۹۷۰۰۰ تن

مساحت کلی عرشه پروازی: ۸/۱ هکتار

طول عرشه پروازی: ۳۳۳ متر

عرض عرشه پروازی: ۷۸ متر

گنجایش ذخیره سوخت هواپیما ها: ۵/۱۲ میلیون لیتر

تعداد تلفن ها در داخل ناو: بیشتر از ۲۵۰۰ دستگاه

تعداد تلویزیون ها در داخل ناو: بیشتر از ۳۰۰۰ دستگاه

طول کلی سیم کشیهای داخلی: بیشتر از ۱۶۰۰ کیلومتر

حجم ذخیره سازی غذای منجمد یا خشک: برای ۶۰۰۰ نفر در ۷۰ روز

تعداد دندان پزشکان: ۵ نفر

تعداد پزشکان: ۶ نفر

تعداد تخت ها: ۵۳ تخت
منبع:http://mosallah.blogfa.com/author-mosallah.asp x

[mohammadtomcat 0]

ببخشید این سوال را اینجا میکنم. ولی چیزی که همیشه ذهن من را به خودش مشغول کرده اینه که اساساٌ فرق انواع ناوها مثل ناوچه و ناوشکن و... چیه؟

[SAEID 2,832]

ببخشید این سوال را اینجا میکنم.
ولی چیزی که همیشه ذهن من را به خودش مشغول کرده اینه که اساساٌ فرق انواع ناوها مثل ناوچه و ناوشکن و... چیه؟

جای این سوال در این تاپیک نیست و سوال خود را بصورت تاپیک در بخش متفرقه درباره نیروی دریایی ایجاد و بپرسید.

[aryoreza 26]

دوست عزیز hamed_713 ضمن سپاس از شما بخاطر درج این تاپیک بسیار مفید سوالی دارم: آیا پیش بینی های لازم برای تعمیرات اضطراری ناوهای هواپیمابر را انجام داده اند.مثلا اگر یک ناو هواپیمابر در منطقه عملیاتی توسط اژدر یا حملات هوایی آسیب ببیند چگونه آنرا از خطر غرق شدن یا از کارافتادگی نجات می دهند؟قطعا با اینکه این موضوع بسیار سخت و مشکل میباشد باید فکری برای آن کرده باشند.اینطور نیست؟ و اینکه اگر یک ناو هواپیمابر دچار سانجه شد با توجه به اینکه هزاران کیلومتر از کشور خود دور شده است از کجا و چه طریق مورد پشتیبانی قطعات و لوازم یدکی قرار می گیرد؟چون با فرض اینکه در منطقه ای که قرار دارد نزدیک بسیاری از کشورهای هم پیمان خود باشد ولی قطعات ناو هواپیمابر چیزی نیست که در هر کشوری یافت شود.

[hamed_713 242]

آسيب رساندن به يك ناو از نوع هواپيمابر با توجه به نوع و ضخامت زره كار ساده اي نيست.بخش زیری ناواز دو قسمت تشکیل یافته است که در واقع دو لایه مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر به پوسته بیرونی ، پوسته داخلی بعنوان محافظ از درهم شکستن و غرق شدن کشتی جلوگیری می کند.بعلاوه اينكه اين نوع ناوها داراي تجهيزات پيشرفته دفاعي در برابر حملات هوايي و موشكي هستند.البته نقاط ضعفي هم وجود دارد.مثل هدف قرار دادن جزيره ناو كه همان ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو است و در كلاس نيميتز 575تن وزن دارد و آسيب ديدن آن عملكرد ناو را مختل مي كند. يا آسيب رساندن به راكتورها و عرشه تيك اف آن. همچني گروه رزمی ناو هواپیما بر شامل یک ناو هواپیما بر و شش تا هشت کشتی اسکورت دیگر از انواع ناوهاي محافظ و كشتي هاي پشتيباني است كه در صورت لزوم پشتيباني لازم از ناو را بعمل مي آورند. ضمنا بر روي ناوهاي هواپيمابر براي پشتيباني از ناو در شرايط خاص استفاده از یک هواپیمای COD ضروري است.در اكثر ناوهاي هواپيمابر دو يا سه هواپيماي گرومن C_1 معروف به TRADER با برد عملياتي 500 تا 700 كيلومتر وجود دارد كه در صورت نياز تامين قطعات از نزديكترين منبع را فراهم مي نمايد.(البته مطالعاتي براي جايگزيني سي 130 انجام گرفت و با توجه به موفقيتهاي كسب شده به دلايلي طرح آن لغو شد-هواپيماي سي 130 برد بيشتر و قابليت حمل بار بالاتري داشت). البته سواد من در زمينه تجهيزات دريايي در همين حده. icon_cheesygrin .اما مديران خوب انجمن دريايي از جمله فلانكر عزيز و ديگران مطمنا اطلاعات كاملتري از پشتيباني اين نوع ناوها دارند.كه حضور ايشان پاسخگوي سوالات احتمالي ما خواهد بود. icon_cheesygrin

[SAEID 2,832]

آسيب رساندن به يك ناو از نوع هواپيمابر با توجه به نوع و ضخامت زره كار ساده اي نيست.بخش زیری ناواز دو قسمت تشکیل یافته است که در واقع دو لایه مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر به پوسته بیرونی ، پوسته داخلی بعنوان محافظ از درهم شکستن و غرق شدن کشتی جلوگیری می کند.بعلاوه اينكه اين نوع ناوها داراي تجهيزات پيشرفته دفاعي در برابر حملات هوايي و موشكي هستند.البته نقاط ضعفي هم وجود دارد.مثل هدف قرار دادن جزيره ناو كه همان ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو است و در كلاس نيميتز 575تن وزن دارد و آسيب ديدن آن عملكرد ناو را مختل مي كند. يا آسيب رساندن به راكتورها و عرشه تيك اف آن.

همچني گروه رزمی ناو هواپیما بر شامل یک ناو هواپیما بر و شش تا هشت کشتی اسکورت دیگر از انواع ناوهاي محافظ و كشتي هاي پشتيباني است كه در صورت لزوم پشتيباني لازم از ناو را بعمل مي آورند.

ضمنا بر روي ناوهاي هواپيمابر براي پشتيباني از ناو در شرايط خاص استفاده از یک هواپیمای COD ضروري است.در اكثر ناوهاي هواپيمابر دو يا سه هواپيماي گرومن C_1 معروف به TRADER با برد عملياتي 500 تا 700 كيلومتر وجود دارد كه در صورت نياز تامين قطعات از نزديكترين منبع را فراهم مي نمايد.(البته مطالعاتي براي جايگزيني سي 130 انجام گرفت و با توجه به موفقيتهاي كسب شده به دلايلي طرح آن لغو شد-هواپيماي سي 130 برد بيشتر و قابليت حمل بار بالاتري داشت).

تشکر توضیح مفیدی بود.

بهترین راه برای نابودی یک ناوهواپیمابر استفاده از سلاح هسته ای است.

روسیه و چین موشکهای فوق دوربرد خود را به کلاهک هسته ای مجهز کرده اند و از نظر توان موشکی ضد کشتی بر رقیب آمریکایی برتری دارند.

راستی COD مخفف عبارت Carrier Onboard Delivery aircraft به معنی هواگردی که برای حمل بار و ملزومات مورد نیاز روی ناوهواپیمابر قرار دارد.

[aryoreza 26]

hamed_713 و سعید خان عزیز از توضیحاتی که در مورد پرسش هایم دادید بسیار سپاسگزارم

[Armanmodern 238]

مطلب مفید و جالبی بود. متشکرم. شما این روزها خیلی فعال هستید. ممنون. چیزی که برای من سواله اینه که چرا روسیه ناوهای هواپیمابری ساخته که نهایتاً یه اسکادران جنگنده رو حمل می کنید؟ مثل همین هایی که به هند و چین انداخته! icon_cheesygrin

[Falcon_11 1]

خيلي عالي بود.لطفا در مورد هواپيماهاي COD بيشتر توضيح بديد. icon_cheesygrin

[SAEID 2,832]

Armanmodern, روسیه کشور پهناوری است و برخلاف آمریکا که از مرکز جهان به دور است در منطقه ای قرار دارد که به سه منطقه بسیار مهم آسیا ، خاورمیانه ، قطب شمال و اروپا دسترسی مستقیم و گسترده دارد. در زمان شوروی هم وسعت روسیه بیشتر از الان بود و در حدود 22 میلیون کیلومتر مربع! icon_cheesygrin مساحت داشت که از شرق اروپا و شمال خاورمیانه و خاور دور تا غرب آسیا و آلاسکا امتداد داشت. این کشور در صورت بروز جنگ با آمریکا دسترسی مستقیم به اکثر منافع آمریکا در مناطق مذکور داشت و برای حمله به آنها نیازی به لشکرکشی دریایی وجود نداشته و نیروی هوایی شوروی قادر به هدف قرار دادن آنها حتی بدون سوختگیری هوایی بود. تنها برای جنگ با آمریکا نیاز به ناوهواپیمابر بود که چون جنگ مفروض از نوع هسته ای میبود پس کار به درگیری کلاسیک نمیکشید و آمریکای رادیواکتیو ارزش اشغال نداشت. شوروی در همین راستا بیشتر از آمریکا بمب افکن استراتژیک و موشکهای قاره پیما و زیردریائیهای حامل موشک بالستیک در اختیار داشت و اصولا نیازی به ناوهواپیمابر برای درگیری با آمریکا احساس نمیکرد. برای دفاع از سواحل این کشور هم نیروی دریایی شوروی قویترین نیروی دریایی جهان محسوب میشد و بجز ناوهواپیمابر و هلیکوپتربر در سایر شناورها برتری قابل توجهی نسبت به آمریکا + ناتو داشت! نیروی دریایی شوروی بیش از 650 فروند زیردریایی و تقریبا 300 فروند کشتی جنگی در اختیار داشت که برای دفاع از تمام نقاط حساس دریایی این کشور کافی بود. برعکس شوروی آمریکا از مناطق اروپا ، آسیا و خاورمیانه فاصله زیادی داشت و در عمل امکان ایجاد پایگاههای هوایی در هر کشوری هم ممکن نبود و تنها راه ممکن برای حمل هواگردهای مورد نیاز استفاده از ناوهای هواپیمابر سنگین و بزرگی بود که در مجموع قادر به حمل بیش از 1000 فروند هواگرد باشند تا بصورت نسبی ضعف نفوذ هوایی شوروی را جبران کند ولی در عمل آمریکا حتی با در اختیار داشتن 20 فروند ناوهواپیمابر نیز توانایی مقابله کامل با تهاجم هوایی شوروی به اروپا و خاورمیانه را نداشت. Falcon_11, توضیح خاصی ندارد و یک هواپیمای ترابری تاکتیکی است که برای تامین احتیاجات ضروری ناوهواپیمابر مورد استفاده قرار میگیرد.

[MRG 1]

آسيب رساندن به يك ناو از نوع هواپيمابر با توجه به نوع و ضخامت زره كار ساده اي نيست.بخش زیری ناواز دو قسمت تشکیل یافته است که در واقع دو لایه مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر به پوسته بیرونی ، پوسته داخلی بعنوان محافظ از درهم شکستن و غرق شدن کشتی جلوگیری می کند.بعلاوه اينكه اين نوع ناوها داراي تجهيزات پيشرفته دفاعي در برابر حملات هوايي و موشكي هستند.البته نقاط ضعفي هم وجود دارد.مثل هدف قرار دادن جزيره ناو كه همان ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو است و در كلاس نيميتز 575تن وزن دارد و آسيب ديدن آن عملكرد ناو را مختل مي كند. يا آسيب رساندن به راكتورها و عرشه تيك اف آن.

همچني گروه رزمی ناو هواپیما بر شامل یک ناو هواپیما بر و شش تا هشت کشتی اسکورت دیگر از انواع ناوهاي محافظ و كشتي هاي پشتيباني است كه در صورت لزوم پشتيباني لازم از ناو را بعمل مي آورند.

ضمنا بر روي ناوهاي هواپيمابر براي پشتيباني از ناو در شرايط خاص استفاده از یک هواپیمای COD ضروري است.در اكثر ناوهاي هواپيمابر دو يا سه هواپيماي گرومن C_1 معروف به TRADER با برد عملياتي 500 تا 700 كيلومتر وجود دارد كه در صورت نياز تامين قطعات از نزديكترين منبع را فراهم مي نمايد.(البته مطالعاتي براي جايگزيني سي 130 انجام گرفت و با توجه به موفقيتهاي كسب شده به دلايلي طرح آن لغو شد-هواپيماي سي 130 برد بيشتر و قابليت حمل بار بالاتري داشت).

البته سواد من در زمينه تجهيزات دريايي در همين حده. icon_cheesygrin .اما مديران خوب انجمن دريايي از جمله فلانكر عزيز و ديگران مطمنا اطلاعات كاملتري از پشتيباني اين نوع ناوها دارند.كه حضور ايشان پاسخگوي سوالات احتمالي ما خواهد بود. icon_cheesygrin

ما در تاپیکهای زیادی به این نکته اشاره کردیم که اگر ناوهای آمریکا در خلیج فارس با ما درگیر بشن ما اونا رو غرق میکنیم
ممکنه یکی از دوستان توضیح بده که با این زره که ناو داره به کدوم قسمتش باید ضربه زد تا غرق بشه و اینکه
چند موشک مثلا نور با سانبرن و یا چند اژدر حوت یا مین دریایی باید به ناو اثابت کنه تا غرق بشه؟

[hamed_713 242]

ما دو گزينه داريم. 1- نابودي ناو 2- مختل كردن عملكرد ناو براي گزينه اول مستلزم استفاده از سلاحهاي غير متعارفه(مثل بمب اتمي) براي گزينه دوم ما مي تونيم ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو را هدف قرار بديم يا اينكه به صورت متمركز و پياپي محل قرار گرفتن راكتورهاي ناور را هدف قرار بديم.يا عرشه اون رو به وسيله موشكهاي بالستيك مجهز به كلاهك هاي خوشه اي غير قابل استفاده كنيم.

[MRG 1]

ما دو گزينه داريم.
1- نابودي ناو
2- مختل كردن عملكرد ناو

براي گزينه اول مستلزم استفاده از سلاحهاي غير متعارفه(مثل بمب اتمي)

براي گزينه دوم ما مي تونيم ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو را هدف قرار بديم يا اينكه به صورت متمركز و پياپي محل قرار گرفتن راكتورهاي ناور را هدف قرار بديم.يا عرشه اون رو به وسيله موشكهاي بالستيك مجهز به كلاهك هاي خوشه اي غير قابل استفاده كنيم.

پس این یعنی با موشکهای ما بدون کلاهک اتمی نمیشه هیچیک از ناوهای هواپیمابر آمریکا رو غرق کرد؟