امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

دوستان خوبم من اين مطلب رو تو ويكي پديا پيدا كردم مي دونم كه مطالب اين سايت معتبر نيست ولي برام جالب بود كه واقعيت رو از زبان افراد مطلعي كه احتمالا اينجا هستن بدونم با اين هدف كه مطالب زير رو تو سايت ويكي پديا ويرايش كنم چون به عقيده من خيلي يك طرفه است به هر حال داره در مورد سه تا ناو مهم ايران حرف مي زنه نه سه تا لنج ماهيگري خواهش مي كنم در اين مورد نظر تون رو بگيد

عملیات آخوندک (به انگلیسی: Operation Praying Mantis) حمله نیروی دریایی آمریکا به دو سکوی نفتی ایران در اواخر جنگ ایران و عراق است که به تلافی برخورد ناوچه آمریکایی ساموئل بی. رابرتز (به انگلیسی: USS Samuel B. Roberts) به یک مین دریایی رها شده از کشتی مین گذار ایران ارج انجام گرفت.به دنبال این حمله نیروی دریایی دو کشور با یکدیگر درگیر شدند که خسارات فراوانی به طرف ایرانی وارد آمد.
در ۱۸ آوریل ۱۹۸۸ (میلادی) نیروهای آمریکایی با چندین گروه سطحی جنگ را آغاز کردند ٫ بعلاوه نیروی هوایی از ناو هواپیمابر انترپرایز (به انگلیسی: USS Enterprize) ٫ عملیات با هماهنگی دو گروه سطحی آغاز شد ٫ یک گروه به همراه دو ناوشکن و یک واحد تدارکاتی آبی خاکی به سکوی نفتی ساسان حمله کردند ٫ گروه دیگر که در برگیرنده یک ناو موشک انداز و دو ناوچه بود به سکوی نفتی سیری حمله کردند ٫ تفنگداران نیروی دریایی از شاخه واکنش سریع به سکوی نفتی ساسان حمله کردند و به جمع آوری مدارک و کارگزاری مواد منفجره جهت از کار انداختن آن پرداختند .
نیروی دریایی آمریکا در حال بازرسی ادوات جنگی دریایی ایران بر روی سکوی نفتی ساسان
ایران با اعزام قایق های تندروی بوقمار (به انگلیسی: Boghammar) و حمله به چندین هدف متفاوت در خلیج فارس به این حمله پاسخ گفت ٫ شامل کشتی تدارکاتی با پرچم آمریکا و یک کشتی با پرچم پاناما ٫ بعد از این حمله هواپیماهایA-6E با راهنمایی ناوچه های آمریکایی به سمت قایقهای تندرو هدایت شدند ٫ هواپیما ها با رها کردند بمبهای راکی کلاستر (به انگلیسی: Rockeye Cluster ) بر روی قایقهای تندرو باعث غرق شدن یکی و آسیب دیدن چندی دیگر شدند که بعد از خسارت دیدن به جزیره ابوموسی پناه بردند.
برخورد با وارد شدن جوشن ٫ قایق توپ دار کلاس کمان ٫ ادامه پیدا کرد ٫ جوشن اقدام به پرتاپ موشکهای هارپون (به انگلیسی: Harpoon missle) خود به سوی وین رایت (به انگلیسی: USS Wainwright) کرد که این عمل با پرتاب چهار موشک استاندارد (به انگلیسی: Standard missle) از سوی سیمپسون (به انگلیسی: USS Simpson) پاسخ داده شد و در همین حین وین رایت هم با پرتاپ دو موشک استاندارد این حمله را ادامه داد ٫ این حمله سازه اصلی کشتی ایرانی را منهدم کرد ولی باعث غرق شدن فوری آن نشد٫ ‌بیگلی (به انگلیسی: USS Bagley) هم یک فروند از هارپون های خود را به سمت آن شلیک که البته به هدف نخورد٬ سه کشتی با نزدیک شدن به جوشن اقدام به غرق کردن آن با استفاده از آتشبار توپخانه کردند.
در این حین دو عدد اف-۴ (به انگلیسی: F4) نیروی هوایی به وین رایت نزدیک شدند ٫ که با پرتاپ چند فروند موشک استاندارد از منطقه فراری شدند.
نبرد ادامه پیدا کرد هنگامی که ناوچه سهند که از بندر عباس حرکت کرده بود وارد کش مکش با چندین واحد سطحی نیروهای دریایی آمریکا شد ٫ ناوچه به‌وسیله هواپیماهای اینترودر(به انگلیسی: Intruder A-6es) که مشغول گشت زنی مراقبتی برای جوزف استراس (به انگلیسی: Uss joseph struss) بودند ردیابی شد.
ناوچه سهند چندین موشک به سمت هواپیماهای اینترودر شلیک کرد که هواپیماها با دو موشک هارپون و چهار بمب هدایت شونده لیزری اسکیپر (به انگلیسی: Laser-guided skipper bombs) پاسخ دادند ٫ جوزف استراس هم یک موشک هارپون به آن اضافه کرد ٫ اغلب ٫ اگرنه تمام سلاحهای شلیک شده با کشتی ایرانی برخورد کرد٫شعله های آتش از روی عرشه سهند به آسمان سر کشید و به تدریج به باطری کشتی (به انگلیسی: Magazine) رسید که باعث انفجاری شد که این انفجار به غرق شدن کشتی کمک کرد.
ناوچه سهند در حال سوختن بعد از حمله در تاریخ ۱۸ آوریل سال ۱۹۸۸ میلادیبا وجود غرق شدن سهند یکی از پیشرفته ترین کشتیهای ناوگان ایران ٫ایرانیها همچنان به نبرد ادامه دادند ٫ کمی بعدتر در همان روز ٫ خواهر خوانده سهند ٫ ناوچه سبلان وارد معرکه شد و با آتش چند فروند موشک زمین به هوا به اینترودر ها آنها را مورد حمله قرار داد .خلبان اینترودر با پرتاپ یک بمب هدایت شونده لیزری بر روی سبلان کشتی را به طور کامل از کار انداخت به طوری که حتی قادر به حرکت هم نبود ٫ که البته بعدا به‌وسیله یدک کشهای ایرانی به بندرعباس بازگردانده شد ٫ در این حین مقامات ارشد در واشنگتن که در جریان امور بودند به واحدهای آمریکائی دستور دادند که نبرد را ترک کنند.
با اتمام عملیات واحدهای ناوگان آمریکا خسارات فراوانی به نیروی دریایی ایران و تجهزات استراق سمع بر روی دو سکوی نفتی ایرانی وارد کردند ٫ سبلان البته در ۱۹۸۹ تعمیر شد و از آن زمان تا کنون به روز شده است و کماکان در خدمت نیروی دریای جمهوری اسلامی ایران قرار دارد ٫ آسیب رسیده به سکوهای نفتی هم همچنین تعمیر شد و کماکان در خدمت هستند.
آمریکائی‌ها در این عملیات دو تن از خلبانان بالگرد کبری توپدار خود را از دست دادند . کبری ٫ از متعلقات ترینتون (به انگلیسی: USS Trenton) بود که در هنگام پرواز در اطراف وین رایت در ۱۵ مایلی جنوب غربی جزیره ابوموسی کمی بعد از تاریکی سقوط کرد ٫ جسد دو خلبان آن به‌وسیله غواصان نیروی دریایی در ماه می پیدا شد ٫ بدنه بالگرد هم کمی بعد تر در آن ماه از آب بیرون کشیده شد ٫ منبع رسمی نیروی دریایی گفته اند که هیچ نشانه ای از برخورد بر روی بدنه بالگرد به چشم نخورده است و احتمالاً بالگرد در حال مانور برای فرار از آتش نیروهای ایرانی سقوط کرده است
ساموئل بی. رابرتز در حال جابجایی بعد از مورد اصابت قرارگرفتنیک ماه بعد ناو موشک انداز وینسنز(به انگلیسی: USS Vincennes) برای مراقبت برای خروج ساموئل بی رابرتز و افزایش توان نظامی آمریکا بعد از درگیریهای متناوب با ایران به منطقه احضار شد. تنش فوق العاده باعث شد تا خدمه وینسنز به سمت هواپیمای پرواز شماره ۶۵۵ ایران ایر در یک پرواز تجاری عادی شلیک کنند ٫ که باعث کشته شدن ۲۹۵ نفر سرنشینان غیرنظامی و خدمه این هواپیما در ۳ ژوئیه شد ٫ کمتر از دو ماه از رسیدن وینسنز به منطقه. بر اساس گفته های دولت آمریکا، ایرباس ایرانی به یک هواپیمای اف-۱۴ در حال حمله اشتباه گرفته شد٫ دولت ایران هرچند ٫ بر این مدعا تاکید دارد که وینسنز با علم بر اینکه هواپیمای غیر نظامی است آن را مورد هدف قرار داده است.
در ۶ نوامبر ۲۰۰۳ (میلادی) دیوان دادگستری بین‌المللی ادعای ایران برای دریافت خسارت تحت این عنوان که ایالات متحده پیمان دوستی دو کشور در سال ۱۹۵۵ (میلادی) را زیر پا گذاشته را رد کرد . این دادگاه همچنین ادعای بر عکس ایالات متحده مبنی بر خیانت ایران به پیمان فوق را رد کرد

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فرزین جان ز مطلبت ممنون / تشکر ولی شما به اصل این ماجرا نگاه کنید . همونطور که می دونید نیروی دریایی ایران بعد از جنگ با عراق بسیار ضعیف شده بود . هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی . ولی بسیار خوب عمل کردیم . در اون موقع من فکر نمی کنم ایران موشک های ساحل به دریا داشت . با اون همه تجهیزات کم و نا چیز تونستیم در مقابل اون غول بی شاخ و دم وایسیم . اگرچه زیاد آسیب دیدیم ولی به قول امام ( ره ) : ما چه کشته شویم و چه بکشیم در هر دو صورت برنده هستیم . ولی من تصور نمی کنم که هم اکنون آمریکایی ها بتونن از لحاظ دریایی با اون ناو هاشون با ایران مبارزه کنند چون بلافاصله بعد از ورود به آب های ایران طعمه موشک های ساحل به دریا ایران می شن و خیلی خسارت می بینند . ولی این داستان بسیار برای ایران غرور انگیز هست ولی برای آمریکا ...... هست . چراکه این نشون می ده وقتی آمریکایی ها کم میارن دست به چماق می شن . مرگ بر آمریکا .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اطلاعات زیادی در خصوص این عملیات آمریکائیها ندارم اما کاملا مشخص است که این نوشتار یک طرفه و به نفع آمریکا نوشته شده است. احتمالا نویسنده مطلب فوق ایرانی نیست و یک بیگانه مسلط به زبان فارسی است. ولی ما کاری به مطالب ناعادلانه فوق نداریم و مهم این است که دیگر و به هیچ عنوان چنین شکستی نخواهیم داشت. در آن زمان اگر شکست خوردیم تنها دلیلش آشنایی کامل نیروهای آمریکایی با مشخصات دقیق ناوها و موشکها و رادارهای ایرانی بود. موشک هارپون موشکی نیست که شلیک شده و به هدف اصابت نکند مگر اینکه منحرفش کنند. زمانی هم میتوان این موشک را منحرف کرد که از فرکانس کاری آن و ... باخبر بود. اگر مرد میدون هستند الان وارد معرکه شوند. icon_biggrin
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نکته دیگری که باید به گفته های آقا سعید اضافه کنم علاوه بر نابرابری تعداد ناوچه های امرکایی با ناوچه های ایرانی، استفاده گسترده نیروی دریایی امریکا از جنگنده –بمب افکن هاش بود. همونطور که حتی در این متن ِ مغرضانه هم اومده، نیروی هوایی ایران بعلت درگیری با عراق نتونسته حمایت مناسبی از شناورهای ایرانی انجام بده در حالی که امریکا از تمام قوای هواییش استفاده مناسب رو برد و جالبتر اینکه علاوه بر آشنایی امریکایی ها با سیستم موشک هارپون شلیک شده از شناورهای ایرانی، سیستم دفاعی ناوشکن های سهند و سبلان که Seacat بود تماماً برای امریکایی ها مشخص بود و زیر و بم جزییات دفاعی ناوشکن های ایرانی رو داشتند. این خودش یه دلیل دیگه بر استفاده از دانش بومی در ساخت تجهیزات نظامی هست تا دشمن نتونه به راحتی نقاط ضعفمون رو در بیاره. در حال حاضر از لحاظ قوای موشک ساحل به دریا و سطح به سطح با وجود موشک نور و کوثر و رعد که همگی تولید داخل هستند وضعمون بهتر شده. منتها باید ببینیم در سیستم دفاعی شناورها و ناوشکن های نیروی دریایی تغییری ایجاد شده یا نه؟ امیدوارم روزی برسه که تمام تجهیزات تسلیحات و جنگ افزارمون ساخت داخل باشه و علاوه بر اون قدرتمندی و کارآمدیش در صحنه نبرد رو به دشمن نشون بدیم.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقا سعید چه عجب که بالاخره شما شکست رو قبول کردی! همیشه به گونه ای می نوشتی که ما فکر می کردیم کشورما روئین تره و هیچ چیزی بهش کارگر نیس. حالا میشه لطف کنی بهمون بگی توی ایران از اون زمان تا به حال چقدر پیشرفت داشتیم که بتونه از یه همیچین شکستی جلوگیری کنه؟ در ضمن یه سوال مهمتر آیا واقعا لازم بود که ما این شکست رو بخوریم؟ نمی شد که یه جوری از نظر سیاسی و نظامی رفتار کنیم که در زمانی که خودمون مشغول به جنگ با یک کشور هستیم با کشورهای دیگه سرشاخ نشیم؟ به نظر شما این کار در اون زمان و با شرایط و وضعیت جبهه ها و فشارهای جهانی بر روی ایران درست بود؟ یه نکته هم بگم . این جریان یه تاریخچه طولانی تری داره. بر خلاف اونچه که دوستان فکر می کنند حدود 1 سال قبل از این درگیری کوست از آمریکا و شوروی خواست که کشتی هاش رو با پرچم خودشون اسکورت کنند که ایران به سمت نفتکشهای کویتی شلیک نکنه. ایران هم که اون زمون موشک کرم البریشم خریده بود یه نفتکش کویتی رو با پرچم آمریکا توی آبهای کویت هدف قرار میده و سرشاخ شدن بین نیروهای سپاه و آمریکایی ها شروع میشه. در ضمن بر خلاف تصور آقا سعید این نوشته اصلا جانب دارانه نیست و عین واقعیت است. من مجله های صف و روزنامه های اون دوره رو رفتم گرفتم و تمامش رو مطالعه کردم. در زمینه این درگیریه ها هم نزدیک به 30 صفحه مطلب ترجمه کردم و نوشتم. به هر حال امیدوارم که سیاستمداران ما از این واقعه بیشتر درس بگیرند. شما هم همینطور ما هم همینطور راستی سعید جان با تمام کلی شقی ها و یه دندگی ها یی که داری بازم دوست دارم. به امید داشتن ایرانی سرفراز و موفق با وجود جوون هایی مثله شما و دیگر دوستان
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عملیاتی Praying Mantis واقعا یک عملیات ناجوانمردانه بود. بعدا راجب ابعادش صحبت می کنم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آقا سعید چه عجب که بالاخره شما شکست رو قبول کردی! همیشه به گونه ای می نوشتی که ما فکر می کردیم کشورما روئین تره و هیچ چیزی بهش کارگر نیس. حالا میشه لطف کنی بهمون بگی توی ایران از اون زمان تا به حال چقدر پیشرفت داشتیم که بتونه از یه همیچین شکستی جلوگیری کنه؟
در ضمن یه سوال مهمتر آیا واقعا لازم بود که ما این شکست رو بخوریم؟ نمی شد که یه جوری از نظر سیاسی و نظامی رفتار کنیم که در زمانی که خودمون مشغول به جنگ با یک کشور هستیم با کشورهای دیگه سرشاخ نشیم؟ به نظر شما این کار در اون زمان و با شرایط و وضعیت جبهه ها و فشارهای جهانی بر روی ایران درست بود؟
یه نکته هم بگم . این جریان یه تاریخچه طولانی تری داره. بر خلاف اونچه که دوستان فکر می کنند حدود 1 سال قبل از این درگیری کوست از آمریکا و شوروی خواست که کشتی هاش رو با پرچم خودشون اسکورت کنند که ایران به سمت نفتکشهای کویتی شلیک نکنه. ایران هم که اون زمون موشک کرم البریشم خریده بود یه نفتکش کویتی رو با پرچم آمریکا توی آبهای کویت هدف قرار میده و سرشاخ شدن بین نیروهای سپاه و آمریکایی ها شروع میشه.
در ضمن بر خلاف تصور آقا سعید این نوشته اصلا جانب دارانه نیست و عین واقعیت است. من مجله های صف و روزنامه های اون دوره رو رفتم گرفتم و تمامش رو مطالعه کردم. در زمینه این درگیریه ها هم نزدیک به 30 صفحه مطلب ترجمه کردم و نوشتم.
به هر حال امیدوارم که سیاستمداران ما از این واقعه بیشتر درس بگیرند.
شما هم همینطور
ما هم همینطور
راستی سعید جان با تمام کلی شقی ها و یه دندگی ها یی که داری بازم دوست دارم.
به امید داشتن ایرانی سرفراز و موفق با وجود جوون هایی مثله شما و دیگر دوستان

چه جالب! icon_cheesygrin
بنده فقط حقیقت رو ذکر میکنم چه خوب یا بد که ربط به بحث مورد نظر دارد.
نوشتار مطلب فوق یک جانبه است و با خواندن آن متوجه میشوید. نگفتم که دروغ است. یک جانبه با کذب تفاوت دارد.
درباره سوال شما که برای جلوگیری از چنین شکستی چه تمهیداتی اندیشیده شده است اجازه دهید یک سوال بپرسم؟
آیا تاکنون ندیده اید؟
ارتش و سپاه دقیقا در مواردی سرمایه گذاری کرده اند که نقطه ضعف ناوگان دریایی آمریکا است.
در چند مورد هم آزمایشاتی موفقیت آمیز داشته ایم که آنها را بسط دهید به زمان جنگ و سلاحهایی مشابه.
پرواز 20 دقیقه ای پهپاد ایرانی بر فراز ناو هواپیمابر آمریکایی
عبور زیردریایی ایرانی از زیر ناو جنگی آمریکایی و عدم اطلاع آن!
از کار انداختن چند ساعته دستگاههای مخابراتی نیروهای آمریکایی مستقر در خلیج فارس و کشورهای آنسوی خلیج فارس
این سه مورد عملا آزمایش شده و موفیت آمیز بوده اند.
اما از نظر نقاط ضعف نیروی دریایی باید به موارد زیر اشاره کرد که در مطلب فوق هم دیدید. همان زدن تنها یک قایق تندرو!
سپاه تعداد بسیار زیادی قایق تندرو (بیش از چند هزار فروند) ساخته و به آب انداخته است که بر روی آنها موشک ، کاتیوشا و تیربار برای درگیریهای مختلف نصب شده است.
همچنین تعدادی از این قایقها به پرتاب کننده اژدر حوت مجهز هستند.
این حجم از قایقهای تندرو مسلح به موشکهای ضد کشتی این امکان را به ایران میدهد که با محاصره 360 درجه ناوهای دشمن همزمان با دهها موشک به هر کدام از آنها حمله کند.
در مطلب فوق دیدید که مثلا ناو ایرانی یک فروند موشک هارپون شلیک کرد و به هدف نخورد.
الان تاکتیک ایران طوری است که از جهات مختلف و به تعداد زیاد موشک شلیک خواهیم کرد.
موشکهای کوثر که بردی در حدود 20 کیلومتر داشته و بسیار سریع و قابل اعتماد هستند.
هر قایق با دو موشک به ناو حمله کرده و در مجموع بیش از 20 موشک بصورت همزمان به هر ناو دشمن شلیک میشود.
از نظر موشکهای متوسط و بزرگ نیز ناوهای نیروی دریایی ارتش و سکوهای متحرک ساحلی با دشمن درگیر خواهند شد.
از نظر حملات هوایی هم اگر دقت کرده باشید آن پهپادی که بر روی ناو هواپیمابر دشمن پرواز کرد میتواند با خود مواد منفجره حمل کند.
ایران پهپادی ساخته است که برد پروازی آن 700 کیلومتر است و به هر نقطه ای از خلیج فارس و دریای عمان میتواند پرواز کند.
این پهپادها با همان روش پنهانکاری ولی مجهز به مواد منفجره در دسته های چند ده تایی به ناوهای دشمن حمله خواهند برد.
بقیه اش رو بعدا مینویسم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تموم اختلاف نظرهایی که داریم بازم دوستت دارم. در مورد عملیات مانتیس یا آخوندک من هم حرف دارم که بعدا می زنم. در مورد درس گرفتن از تاریخ حق با شما است ارتش و سپاه سعی کردن با بررسی نقطه ضعف های خودمون نیروهای نظامی کشور رو تقویت کنند . دستشون هم درد نکنه . هر کس که توی این کشور یه دونه آجر روی آجر گذاشت باید دستش را ماچ کرد. اما یه مورد دیگه اینکه اصلا چرا اون موقع ما با آمریکا سرشاخ شدیم. این مسئله بیشتر به سیستم سیاسی بر می گرده. من نمی خوام وارد بحث سیاسی بشم. فقط نظر من اینه که وقتی ما دریه جا مشغول جنگ هستیم نباید بیاییم و چند تا جبهه دیگه هم واسه خودمون درست کنیم و دشمن تراشی کنیم. این همون کاریه که هیتلر کرد و نتیجه اش رو دید. به هر حال درمورد این مسائل بیشتر حرف می زنیم. اگه دوست داشته باشی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب کیانی تهمیداتی که در نظر گرفته شده موقع جنگ مشخص می شه، این مقاله رو که خوندم کاملا یک جانبه است و کاملا مشخصه که توسط آدم احمق غرب گرایی نوشته شده! به نظر شما چرا همه ی موشک هایی که به ناوهایی آمریکایی شلیک می شد به هدف نمی خورد؟! آیا بخاطر این نبوده که کد این سلاح ها در دست آمریکایی ها بوده؟! به نظر شما چگونه موشک های اف-4 به ناوها برخورد نکرد؟ الان باز هم فکر می کنید خارجی ها کد تسلیحات مارو دارند؟ اون هلیکوپتر هم که توسط یک فروند موشک استینگر منهدم شد هم که خواستند صحه بزارند روش!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با تموم اختلاف نظرهایی که داریم بازم دوستت دارم.
در مورد عملیات مانتیس یا آخوندک من هم حرف دارم که بعدا می زنم.
در مورد درس گرفتن از تاریخ حق با شما است ارتش و سپاه سعی کردن با بررسی نقطه ضعف های خودمون نیروهای نظامی کشور رو تقویت کنند . دستشون هم درد نکنه . هر کس که توی این کشور یه دونه آجر روی آجر گذاشت باید دستش را ماچ کرد.
اما یه مورد دیگه اینکه اصلا چرا اون موقع ما با آمریکا سرشاخ شدیم. این مسئله بیشتر به سیستم سیاسی بر می گرده.
من نمی خوام وارد بحث سیاسی بشم.
فقط نظر من اینه که وقتی ما دریه جا مشغول جنگ هستیم نباید بیاییم و چند تا جبهه دیگه هم واسه خودمون درست کنیم و دشمن تراشی کنیم. این همون کاریه که هیتلر کرد و نتیجه اش رو دید.
به هر حال درمورد این مسائل بیشتر حرف می زنیم.
اگه دوست داشته باشی.


منتظر نظرات شما هستم.

ولی متاسفانه شما الان هم یک جانبه به قضایا نگاه میکنید!

آخه برادر من ما کی با آمریکا درگیر شده بودیم؟

خوبه که خودشون هم میگن یه روز صبح از خواب پا شدیم و دستور حمله دادیم!

نیروی دریایی ایران تنها دفاع کرد.

طوری حرف میزنید که انگار ناو الوند رفته جلوی ناو آمریکایی لنگر انداخته و شروع کرده به شلیک موشک!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اين صحبت كد موشكها رو داشتند از اون حرفهاي نابه ، عزيز من كمي در مورد طرز كار ICM و بقيه سيستم هاي جنگ الكترونيك مطالعه كن ، اگر قرار بود ناوگان آمريكا براي دفاع و منحرف كردن هر موشك مهاجم كد ها و فركانسها رو داشته باشه تا بتونه از خودش دفاع كنه كه لزومي نداشت اينهمه خرج تجهيزات الكترونيكي كنه ، سيستم هاي ICM و كلا سيستم هاي اخلال گر در صدم ثانيه خودشون و مهاجم رو چك ميكنند و تصميم ميگيرند ، اين سيستم ها ده ها الترناتيو دفاعي دارند كه بموازات هم فعال ميشن ، مثلا يكي از روشها ، موشك مهاجم امواج رادار رو بسمت كشتي هدف فرستاده و انعكاس برگشتي اين امواج رو دنبال ميكنه ، درحالتي كه موشك فيوز تاخيري و بخصوصي نداشته باشه لحظه انفجار موشك برخلاف تصوري كه خيليها دارند لحظه برخورد موشك به هدف نيست بلكه موشك طور ديگه اي حساب ميكنه ،براي موشك لحظه انفجار موقعي است كه طول ( فاصله ) انعكاس رادار به صفر برسه و اگر اين طول به صفر نرسه با توجه به اينكه فيوزهاي جانبي فعال هستند ( البته اگر موشك به اين نوع فيوز مجهز باشه ) لحظه انفجار برابر خواهد بود با ( حداقل فاصله موشك با هدف + ايكس ) كه اين ايكس ميتونه يك متر باشه يا يك سانتي متر ، موشك اين محاسبات رو براي اينكه گول نخوره در هر چند صدم ثانيه چك ميكنه يعني در واقع صحت اطلاعات برگشتي رو چك ميكنه ، سيستم دفاعي كشتي از لحظه اي كه رادار موشك بروي كشتي لاك ميشه متوجه موشك ميشه ( مثل هواپيما ) و سيستم هاي اخلالگر كشتي سيلي از اطلاعات غلط رو بشكل انعكاس رادار موشك بطرف موشك ميفرستند . بنا بر اين اصطلاح كد دونستن و فركانس دونستن كاملا بي اساسه ، در ثاني اگر كدي و فركانس قابل كنترلي باشه مگر تمام موشكها بطور سري از يك كد ويك فركانس استفاده ميكنند ، مسلما هيچ كشور ديوانه اي چنين چيزي رو نميخره كه فرضا هزارتا موشك همه با يك كد و روي يك فركانس عمل كنند ، پس چنين چيزي نيست ، بنابراين حالا كشتي آمريكائي يا هواپيماي آمريكائي پس بايد دونسته باشند كه بله اين موشكي كه در راهه موشك هارپون بشماره سريال 25437549967047723564 كه فركانس وكدش از فلان قراره ، اينجور مسئله فني وتكنيكي رو نگاه كردن فقط مال بازيهاي كامپيوتري است .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در ثاني اگر كدي و فركانس قابل كنترلي باشه مگر تمام موشكها بطور سري از يك كد ويك فركانس استفاده ميكنند ، مسلما هيچ كشور ديوانه اي چنين چيزي رو نميخره كه فرضا هزارتا موشك همه با يك كد و روي يك فركانس عمل كنند ، پس چنين چيزي نيست


فعلا که کشور ما چنین سلاحی را خریداری کرده بود!

یکمی به خاطرات فرماندهان جنگ در مواجه با نیروهای آمریکایی مراجعه کنید تا بفهمید که چرا هر چی ایران موشک شلیک کرد به ناوها آمریکایی اصابت نکرد؟

اگر قرار به استفاده فرکانس تصادفی در هر یک موشک باشد که در اینصورت برای همون موشک باید جنگنده و رادار و ... هم ساخته شود!

شاید موشکهای امروزی قادر به تغییر فرکانس راداری و دیتالینک خود باشند اما موشکی با فناوری دهه 1970 میلادی؟؟؟!!!

لطفا یکمی بیشتر مطالعه کنید.

در جنگ الکترونیک دانستن فرکانس کاری موشک مهاجم یعنی نصف راه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقا سعید نازک دل ، باور کنید که قبلا به اندازه کافی مطالعه کردم ، امیدوارم حمل بر خودستائی نکنید ، شما که مشخصات من رو دارید ، تحقیق کنید ، وقتی انقلاب شد نیروی هوائی کشورمون پنج نفر لول 9 اسلحه و مهمات هوائی داشت ( لول 9 بالاترین سطح تخصصی نیروی هوائی ) یکی از این پنج نفر این مخلص بود ، یا شاید دوست دارید سکوت کنم تا هم خیال شما راحت بشه و هم هر کس هرمطلب خیالی داره به اسم اطلاعات فنی تو مخ بقیه کنه . چرا شما حتی سر مطالب بدیهی لج بازی میکنی جوان ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پرویز عزیز شرمنده پست های شما طولانی و بنده حال نداشتم غیر از نگاه سطحی چیزی رو مطالعه کنم! اگر این که آمریکایی ها از کد فرکانس ها استفاده نکرده باشند پس باید بگیم سیستم هدف گیری جنگنده ها و ناوهای ما سازندگان خود رو شناختند و با خود فکر کردند ما به سازنده های خود حمله نمی کنیم؟! در واقع دلیل منحرف کردن موشک ها در وهله اول دارا بودن فرکانس ها توسط برادران آمریکایی، در وهله دوم ناچیز بودن فروند موشک های شلیک شده و در وهله سوم سیستم های دفاعی ناوها بوده! به شما اطمینان می دم بنده در زمینه جنگ های الکترونیکی از شما آگاه تر هستم شما که هنوز نمی دونی من کی هستم چطور درباره من قضاوت می کنی برادر icon_biggrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.