بدون سرنشین ام.کیو-9 ریپر بدون سرنشین ام.کیو-9 ریپر(MQ-9 Reaper )

[Azarakhsh 1,068]

بچه ها سلام منم هستم!! البته واسه آب و چاییتون!! :oops: دوستان هر کمکی از دستم بر بیاد انجام می دم(اینجا چایی ارزونه ) بابا بشینین یه طرح ازش آماده کنین بعد بیاین با هم کل کل کنین سر توپش :mrgreen: دوستان خودشون می دونن که اگر یک طرح کامل و جامع و درست و حسابی دربیاد وزارت دفاع و جاهای دیگه حمایت می کنن

[joker 1]

پرانتز این وسط باز کنم یک بنده خدائی قالب ساز را میشناسم که هنوز که هنوزه معاف از پرداخت مالیاته! ( بی ربط به مسائل نظامیه نه :oops:) دلیلش را از پسرش پرسیدم ،،، زمان جنگ طراحی قالب پوسته نارنجک دستی را انجام داده ... خلاصه اجرمعنویش را کاری ندارم ، ولی عجب اجر مادی خوبی گیرش اومد :lol: همین جا اصفهان ، وسط خیابون شاهپور ( الان اسمش یه چیز دیگه هست آ ) دارن پوکله گلوله توپ میسازن... پیوست: ولی اینا تنها اشکالش اینه که اختراع حساب نمیشن ، ، ، اگه برای اختراعات هم به همین راحتی انواع و اقسام حال ها را میدادن ، ایران یک شبه دوتا آمریکا تجهیزات عجیب غریب نظامی داشت. ماشالا مخ همه ایرانی ها بدرد هیچی هیچی که نخوره برای تخریب و انفجار خوب کار میکنه :mrgreen:

[armani 2,666]

به نظر من هم از كار انداختن اين ماهواره ها ممكن به نظر ميرسه. احتمالا بشه با استفاده از ليزرهاي پرقدرت اين كار رو كرد . البته نه كاري كه چين با ماهواره جاسوسي آمريكا كرد. همونطور كه ميدونين چندي پيش اعلام شد كه چين با استفاده از پرتو ليزر ماهواره جاسوسي آمريكا رو كور كرد. توان ليزري كه ميتونه سيستم جي پي اس رو از كار بندازه بايد خيلي خيلي بيشتر از ليزري باشه كه براي كور كردن دوربين هاي عكس برداري و سنسورهاي حساس دوربين ها بر روي ماهواره هاي جاسوسي توسط چين استفاده شده. فكر نمي كنم ايران به اين زودي ها بتونه به همچين تكنولوژي دست پيدا كنه ولي در حالت كلي اين روش عملي به نظر مي رسه

دوست عزيزمون چنان از انهدام ماهواره گفتند كه تصور كردم كه بابادكه.

جناب سعيد خان مطمپن باشيد اين شش ماهواره اعلام شده يكي از راه كارهاست.اگر هم بتونيم اونو از بين ببريم از سيستم ديگري استفاده ميكنن.

ايا شما مطمپن هستيد امريكا ماهواره هاي جايگزيني ندارد؟ يا به روش استفاده از پايگاههاي محلي رو نيارن؟ براي هدايت موشكها دهها راه وجود دارد.

اين سواي روشهاي است كه اعلام نشده.

[armani 2,666]

خدا میدونه چقدر طرح داشتم که بخاطر مشکلات مالی به سرانجام نرسید! جدیدا در حال تهیه طرحی برای ارتقای رادارهای قدیمی پالس داپلر جهت افزایش برد رهگیری هستم که اینم فکر نکنم به نتیجه ای برسد چون از مرحله تئوری که خارج بشه و نیاز به پول و آزمایشگاه و ... باشد به قول اون عرب تو طنز کمربندها رو ببندیم فلوس لا موجود!

امیدوارم با کمک دوستان تو این سایت حداقل یه طرحی رو بسازیم و طرحی باشه که به کار نیروهای نظامی کشور بیاد.

آرش جان من ویرایش نکردم! حامد بود! :mrgreen:

منم ايده بسيار ارزوني دارم براي همين اخلال در موشكها كه ميشه با هزينه بسيار پايين عملي كرد.كجا بايد داد و روش كار بشه الله اعلم.

[worior 25,870]

خدا میدونه چقدر طرح داشتم که بخاطر مشکلات مالی به سرانجام نرسید! جدیدا در حال تهیه طرحی برای ارتقای رادارهای قدیمی پالس داپلر جهت افزایش برد رهگیری هستم که اینم فکر نکنم به نتیجه ای برسد چون از مرحله تئوری که خارج بشه و نیاز به پول و آزمایشگاه و ... باشد به قول اون عرب تو طنز کمربندها رو ببندیم فلوس لا موجود!

امیدوارم با کمک دوستان تو این سایت حداقل یه طرحی رو بسازیم و طرحی باشه که به کار نیروهای نظامی کشور بیاد.

آرش جان من ویرایش نکردم! حامد بود! :mrgreen:

منم ايده بسيار ارزوني دارم براي همين اخلال در موشكها كه ميشه با هزينه بسيار پايين عملي كرد.كجا بايد داد و روش كار بشه الله اعلم.

دوست من شما یه جوری میگی ارزون انگار با پنجاه هزار تومن کارت حل میشه فکر تست این سامانه رو بکن زمانی که باید روی یه موشک دست کم صد میلیون تومنی چندین بار آزمایش بشه تا اگر موفقیت آمیز بود.
هر گلوله تانک تی 72 رو 400 هزار تومن میخریدیم چه برسه به موشک کروز یا بالستیک که دست کم موشکی مشابه شهاب 3 بین 500 تا یک میلیارد تومن قیمت داره :oops:

[saman_777 66]

دوستان می گم یه بحث مفصل و تخصصی تر تو یاهو مسینجر را بندازیم.اونجا راحت تر هم هستیم. rezakiani worior saeid sina joker saman_777 باشه؟؟!!

[UDT88 5]

امروزه تمام تجهيزات امريكايي بر اساس اطلاعات بخصوص اطلاعات مربوط به ماهواره ها استفاده مي كنند هواپيماها - بمبها و موشكها توسط همين ماهواره ها هدايت مي شوند حتي نيروهاي زميني و ژياده نيز توسط ماهواره ها هدايت مي شوند اختلال در سيستمهاي ماهواره به هر نحو ( انهدام - اختلال در امواج دريافتي- كور كردن و..) سبب ناكارامدي تجهيزات - سلاحها و نفرات مي شود آمريكايها شديدا به تكنولوژي و اطلاعات وابسته هستند همانطور كه دوستان گفتند ماهوارهاي GPS شامل 24 ماهواره است که هر گروه از انها هدایت قسمتی از زمین را به عهده داره و برای تعیین موقعیت هر نقطه از سه تا چهار ماهواره استفاده میشه البته هر ماهواره می تواند مکان را نشان دهد اما هرچه تعداد بیشتر باشد درصد خطا کمتر خواهد بود بنابراین از کار افتادن هر ماهواره دقت را کاهش داده و باعث خطا در مکانیابی می شود این ماهوارها دارای طول عمر می باشند امریکا دارای موشک ضد ماهواره ای است که توسط F-15 حمل و پرتاب می شود چند سال پیش هم یک نفر در ایران دستگاهی ساخته بود که مانع عکس برداری توسط ماهواره ها می شد

[worior 25,870]

دوستان می گم یه بحث مفصل و تخصصی تر تو یاهو مسینجر را بندازیم.اونجا راحت تر هم هستیم.

rezakiani worior saeid sina joker saman_777

باشه؟؟!!

سامان جان اسم خودت هم نوشتی!! :oops:

من در کل تو تمام عمرم 10سال پای کامپیوتر بودم یک بار از مسنجر به مدت 20 دقیقه استفاده کردم تاپیک ویژه بهتره!!!!! :mrgreen:

[saman_777 66]

هر جور میزارین بزارین!!این فکرا تو مخ من خاک می گیره ها!!

اقا نظرتون درباره ی موجی شکل بودن بدنه چیه؟؟!!اینطوری هوا با گردش درست در اون هم به سرعتش اضافه می کنه و هم می تونه با موتور خاموش می تونه

در مدت تقریبا زیادی پرواز کنه؟؟!!خوبه؟؟

[worior 25,870]

سامان جان
در مورد طراحی باید با عرض معذرت از محظرتون بگم موتور خاموش فراموش کن ...

این هواپیما باید توان موتور بالا و دارای سیستم بدنه با طراحی فراصوت باشه که بتونه اهداف رو تعقیب کنه ضمن اینکه برای پرواز به مدت زیاد و حرکت در ارتفاع بالا برنامه ریزی شده باشه که احتمالا بالهای کوچک و دارای لبه های تیز مقاوت حرارتی بالا ایرو الاستیسیته کم موتور توربوجت بعلاوه پس سوز و مخزن با حمل سوخت زیاد

[saman_777 66]

درست می گین به این فکر نکرده بودم.و این بیشتر به درد هواپیمای جاسوسی می خوره.ایشالله در طرح جاسوسی!!!

بالچه ها اگه خیلی کوچک باشه کنترل هواپیما یه کم سخت نمی شه به نظرت؟؟!!بال ها دلتا باشه؟؟

[worior 25,870]

حدس شما درسته تو سرعت های پایین و زیر صوت کنترل برای این شکل بال سخت میشه که احتمالا نیاز به بال متحرک یا دلتای پهن خواهیم داشت.

[alrkhs 4,594]

به نام خدا

MQ-9 کشنده تر از گذشته با پاد های جدید Ghost Reaper

 

MQ-9 ریپر با سه پاد Ghost Reaper در انتظار برخاستن از پایگاه گارد ملی هوایی  Hancock Field . نیویورک . 14 آپریل 2021

 

پهپاد MQ-9 Reaper متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده قابلیت های جدیدی از جمله افزایش کارایی ارتباطات میدان نبرد و حریم هوایی و همچنین ردیابی و پردازش هدف، دریافت کرده است.

در روز ششم ماه می، نیروی هوایی اعلام کرد، شاخه ی صد و هفتاد و چهارم شکاری با همکاری پیمانکاران وزارت دفاع و دانشگاهیان روی ایجاد قابلیتهای جدید برای MQ-9 Reaper کار می کند.

دستیار مدیر عملیات اسکادران صد و هفتاد و چهارم پشتیبانی عملیات در این باره توضیح داد که 3 پاد مجزا وجود دارند; پاد Freedom ، پاد Centerline Avionics Bay و پاد REAP . هر پاد توسط یک پیمانکار که در حوزه خود تخصص دارد و از تجربیات برنامه های قبلی خود استفاده می کند، ساخته می شود.

او همچنین گفت: ما در حال ارزیابی عملیاتی تجهیزات جدید هستیم که آینده توانایی های بیشتری در حوزه های مسئولیتی جدید ایجاد خواهند کرد.

این پاد ها به MQ-9 کمک می کنند که نقشی بیشتر و برجسته‌ تر  در بخش کنترل و فرماندهی میدان رزم داشته باشد. پاد ها این امکان را می دهند که پهپاد بتواند دریافت و انتقال اطلاعات از هواپیماهای نسل 4 قدیمی و نسل پنج های جدید را انجام دهد.

این ماموریت فقط یک ماموریت گارد ملی هوایی است که هزینه هایش توسط گارد ملی و صندوق حساب تجهیزات ذخیره پرداخت می شود. از آنجایی که ANG (گارد ملی هوایی) فقط از هواپیماهای قدیمی استفاده می کند، این صندوق فقط برای مدرن سازی استفاده می شود.

بین 3 تا 14 می، پاد ها قابلیت های خود را روی یکی از MQ-9 های شاخه 174 شکاری، با تمرکز بر هماهنگی در سطحی بالاتر با تجهیزات موجود در پایگاه های زمینی و هوایی در طول رزمایشی در Northern Edge در پایگاه هوایی  Eielson  (آلاسکا)، اثبات خواهند کرد.

ریپر اولین پرواز خود با سیستم  پشتیبانی دفاع الکترونیک (RDESS) را در اواخر آپریل انجام داد

در 21 آپریل، مرکز مدیریت چرخه زندگی نیروی هوایی (AFLCMC) برنامه های ارتقای ریپر را اعلام کرد.

دفتر مدیریت MQ-9 در حال تکمیل مقاوم‌سازی اولیه این ناوگان است که باعث کاهش احتمال جمینگ روی این پلتفرم خواهد شد. این اولین مقاوم سازی MQ-9 چند منظوره (M2DO)  است ، پیکربندی این هواپیما چندین قابلیت محرمانه دیگر را نیز پیدا خواهد کرد که به آن امکان تضمین عملیات های کنترل و فرماندهی و انعطاف پذیری بالا هنگام پرواز را خواهد داد.

تیم MQ-9 در حال افزایش توان الکتریکی این پلتفرم نیز هستند. این افزایش توان، همراه با تلاش های همزمان برای توسعه ساخت یک پلتفرم با طراحی باز، به نیروی هوایی اجازه می دهد تا در مقابله با تهدید های جدیدی که Combatant Commanders شناسایی می کنند، به سرعت قابلیت های جدیدی به پهپاد اضافه کنند.

دیگر ارتقا های M2DO شامل ارتقای سنسور های الکترو-اپتیک/ فروسرخ و  افزایش تنوع تسلیحات قابل حمل است.

نیروی هوایی انتظار دارد، MQ-9 پس از این ارتقا ها تا پایان عمر عملیاتی اش یعنی سال 2035 برای عملیات های بین المللی قابل استفاده باشد.

 

 

 

 

 

 

 

منبع 1

منبع 2

[alrkhs 4,594]

به نام خدا

جنرال اتمیکس برنده قرارداد پهپاد MQ-9 فرانسه

 

 

وزارت دفاع ایالات متحده  79.42 میلیون دلار برای برنامه خریداری MQ-9 بلوک 5 فرانسه، به جنرال اتمیکس اهدا کرد. کارها در Poway کالیفرنیا انجام خواهد شد و انتظار می رود تا بیست و نهم مارس 2024 به پایان برسد. این قرارداد شامل 100 درصد فروش نظامی خارجی (FMS)  به فرانسه خواهد بود.

پهپاد های MQ-9 ریپر نیروی هوایی فرانسه

وزارت دفاع ایالات متحده فروش 16 پهپاد MQ-9 غیر مسلح، تجهیزات همراه، سخت‌افزار کنترل زمینی و پشتیبانی به ارزش 1.5 میلیارد دلار  را تائید کرد. اگرچه که در آن زمان ریپر ها قادر به حمل سلاح بودند، فرانسه در ابتدا تصمیم گرفت که نسخه بدون سلاح را خریداری کند.

در ژانویه سال 2014 پهپاد های ارتفاع متوسط مداومت بالا (MALE) MQ-9 ریپر (بلوک 1) به فرانسه تحویل داده شد و این کشور از آن ها در پایگاه هوایی نیامی برای شناسایی مرزی در ساحل صحرا استفاده کرد. این پهپاد ها مکمل پهپاد های Harfang بودند که پیشتر عملیاتی شده بودند.

با استفاده از حسگر های اپتیکی و راداری برای نظارت زنده، برد و مداومت پهپاد های ریپر به نیرو های فرانسوی اجازه می دهد تا در نوار ساحل صحرا به عملیات بپردازند.

 

 

منبع

[alrkhs 4,594]

به نام خدا

General Atomics MQ-9 Reaper ("Predator B")

هوای بدون سرنشین رزمی (UCAV) مناسب برای تمام شرایط آب و هوایی (2007)

 

 

MQ-9 ریپر (M= چند منظوره، Q= هواپیمای بدون سرنشین، 9= اسم این سری) پلتفرمی سطح بالا و کنترل از راه دور برای نیروی هوایی ایالات متحده است که توانایی اقدام فوری و درگیری دقیق را دارد. ظاهر آن مشابه سری پهپاد های Predator است و در واقع مشتقی بزرگ‌تر از نظر ابعاد با قدرت بیشتر و توانایی حمل مهمات گسترده‌تر محسوب می شود. MQ-1 پریدیتور (Predator A) نسل اول پهپاد های پریدیتور بود که با نام RQ-1 و به عنوان پلتفرم شناسایی بی سرنشین ساخته شد و بعدا مسلح شد (با نام MQ-1).  MQ-9 "Reaper" ("Predator B") تحول بعدی این سری بود که از ابتدا به عنوان یک پلتفرم شناسایی مسلح با ویژگی های فنی بهتر و سازه هوایی بزرگ‌تر تلقی می شد. MQ-9 ریپر در سال 2007 معرفی شد و نقش مهمی در "جنگ علیه تروریسم" ایالات متحده در افغانستان و عراق داشت.

یکی ویژگی های شاخص MQ-9 نسبت به MQ-1، باله های دمی چرخیده به بالا و رو به بیرون آن است که در MQ-1 رو به پایین اند.

سامانه MQ-9 کاملا قابل حمل است و برای حمل هوایی می توان آن قطعات آن را از هم جدا و توسط هواپیمای ترابری لاکهید C-130 یا هواپیما های مشابه حمل کرد. طراحی پایه بدون خلبان این پهپاد امکان برخاست و فرود روی تقریبا هر باندی را می دهد.

 

 

Reaper توانایی حمل و پرتاب مهماتی مانند موشک ضد تانک هلفایر و بمب های هدایت دقیق JDAM سری GBU-12 / GBU-38 توسط 2 نقطه سخت خارجی خود را دارد. از آنجایی MQ-9 در رده "شکارچی/قاتل" گروه بندی می شود، می تواند به عنوان یک پهپاد شناسایی بی وقفه در استراتوسفر فعالیت کند و در صورت نیاز با اهداف درگیر شود. تصویربرداری توسط یک تلویزیون محافظت شده، یک تلویزیون روز و دوربین های مادون قرمز به همراه یک فاصله سنج لیزری انجام می شود که نقش هدف گذاری لیزری را هم برای مهمات هدایت مستقیم JDAM دارد.

عملکرد MQ-9 از طریق چندین خودروی پشتیبانی زمینی و ایستگاه های تجهیزاتی (ایستگاه های کنترل زمینی) صورت می گیرد. خلبانان آموزش دیده Reaper را با یک دسته کنترل به پرواز در می آورند و توسط یک دوربین رنگی نصب شده در دماغه و سایر سامانه های گزارش پرواز، فعالیت هواپیما را بررسی می کنند.

 

 

 

قرار است MQ-9 جای خود را به مدل Avenger (پریدیتور C) که بزرگ‌تر، پنهان کار و با موتور جت است، بدهد.

در سال 2015، 104 نسخه آزمایشی MQ-9 Reaper در اختیار نیروی هوایی ایالات متحده قرار داشت.

در فوریه سال 2011، وزارت دفاع ایالات متحده اعلام کرد که قراردادی برای خرید 24 سامانه MQ-9 Reaper اضافه تر به ارزش 148 میلیون دلار را با با شرکت General Atomics Aeronautical Systems منعقد کرده است.

در اکتبر سال 2011، وزارت دفاع اعلام کرد که یک قرارداد برای ارائه 2 سامانه MQ-9 Reaper، 3 رادار LYNX بلوک 30 و یک موتور اضافی به نیروی هوایی ایتالیا به ارزش 15 میلیون دلار را با جنرال اتمیکس بسته است.

در نوامبر سال 2013، هلند از برنامه خود برای عملیاتی کردن ریپر ها تا سال 2017 خبر داد. 4 فروند از آن ها  در این نیرو حضور خواهند داشت. نیرو های هلند، فرانسه، ایتالیا، انگلستان، ایالات متحده و چند کشور دیگر از اپراتور های این پهپاد اند.

در سال 2014، تعداد کل ریپر های تولیدی به عدد 163 رسید.

در فوریه سال 2015، اعلام شد که قراردادی 279 میلیون دلاری برای کار بر روی 24 فروند MQ-9 ریپر بلوک 5، قطعات یدکی و تجهیزات پشتیبانی به جنرال اتمیکس اعطا شده است. کار ها در Poway کالیفرنیا و تا سی ام سپتامبر 2017 انجام می شوند.

در دسامبر سال 2015، انگلیس برنامه ای برای خرید 20 فروند پهپاد MQ-9 ریپر جدید تحت برنامه "محافظ" داشت. این پهپاد ها به 10 فروند MQ-9 موجود اضافه خواهند شد.

در فوریه سال 2016، یک پهپاد ریپر در فرودگاه قندهار افغانستان سقوط کرد.

در جولای سال 2016، یک پهپاد ریپر متعلق به تعهد ایالات متحده به جنگ داخلی سوریه در حین ماموریت در سوریه ناپدید شد.

در سپتامبر سال 2017، فرانسه اعلام کرد که ناوگان پهپاد های ریپر خود را که تا آن زمان فقط در نقش جاسوسی، نظارت، شناسایی (ISR) بودند، مسلح خواهد کرد. این موضوع فرانسه را به سومین دارنده هواپیما های ریپر مسلح (پس از ایالات متحده و انگلیس) تبدیل می کند.

در فوریه سال 2018، نسخه MQ-9B در حال ادامه فاز آزمایش خود بود.

در ژوئن سال 2018، اعلام شد که طبق برنامه قرار است پهپاد MQ-9B Sky guardian در نمایشگاه Royal International Air Tatoo انگلیس حضور یابد. این هواپیما از Grand Forks داکوتای شمالی تا RAF Fairford پرواز می کند و در طول این پرواز از اقیانوس آتلانتیک رد می شود. نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا قرارداد خرید این محصول را امضا کرد و اولین نمونه خود را در سال 2023 دریافت می کند.

در نوامبر سال 2018، نیروی هوایی ایالات متحده قراردادی 263 میلیون دلاری به جنرال اتمیکس اعطا کرد تا سری جدید پهپاد های MQ-9 ریپر خود را به تولید انبوه برساند. در همین ماه، استرالیا MQ-9 ریپر را برای طرح ارتفاع متوسط مداومت بالا (MALE) خود انتخاب کرد.

در سپتامبر سال 2019، جنرال اتمیکس از سامانه کنترل چند ماموریتی جدید خود رونمایی کرد که زمان تمرین خدمه را به نصف کاهش می داد.

در ژوئن سال 2020، نیروی هوایی ایالات متحده به دنبال ناوگان قدیمی پهپاد های MQ-9 خود از طریق برنامه "MQ-X" (که یک بار لغو شده بود و دوباره بازطراحی شد) بود. USAF هدف خود را سال 2030 تعیین کرد و به دنبال یک پهپاد ارتفاع متوسط با قابلیت های هجومی است. در همین ماه، جنرال اتمیکس حضور خود در برنامه "MQ-X" یا "MQ-NEXT" نیروی هوایی ایالات متحده را اعلام کرد.

در سپتامبر سال 2020، جنرال اتمیکس با موفقیت یک پهپاد MQ-9 ریپر را با سامانه هوش مصنوعی (Agile Condor از طریق پاد های ماموریتی یکپارچه) برای فعالیت جستجو و رهگیری (که اهداف بالقوه را به اپراتور زمینی نشان می داد) به پرواز در آورد. جنرال اتمیکس کار بر روی پاد های ماموریتی ISR/EW هوا پرتاب و قابل بازیابی از هوا Sparrowhawk را ادامه می داد. USAF امکان استفاده MQ-9A از موشک های هدایت پذیر ضد تانک هلفایر را آزمایش کرد که به پهپاد اجازه می داد بدون کم شدن توانایی های میدان نبرد، بهره وری تسلیحات خود را 2 برابر کند.

در اکتبر سال 2020، گزارش ها نشان دادند که ایالات متحده قصد دارد پهپاد MQ-9 را به تایوان بفروشد.

در ژانویه سال 2021، نیروی هوایی ایالات متحده 90 نفر از پرسنل و پهپاد های MQ-9 مرتبط را در راستای حمایت از عملیات های ناتو به رومانی (بیشتر در حوزه بالکان و دریای سیاه) فرستاد. جنرال اتمیکس امکان هدف گیری زیرسطحی را به نمایش گذاشت تا توانایی های جنگ ضد زیردریایی این پهپاد در نقش دریایی را افزایش دهد. در این آزمایش 10 sonobuoy پرتاب شد که هدف را به مدت 3 ساعت تعقیب کردند.

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2007

- وضعیت: در خدمت

- تعداد فروند ساخته شده: 200

- سازنده: General Atomics Aeronautical Systems - ایالات متحده

- کشورهای مصرف کننده: استرالیا، جمهوری دومنیکن، فرانسه، ایتالیا، هلند، اسپانیا، انگلیس، ایالات متحده

- نقش: حمله زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، جنگ ضد زیردریایی (مجهز برای جستجو، رهگیری و درگیر شدن با عناصر زیرسطحی دشمن تسلیحات مخصوص)، نیروی دریایی (توانایی برخاست از زمین و ناو برای انجام عملیات های روی دریا در انواع نقش های دریایی هنگام پشتیبانی شدن توسط عناصر سطحی هم پیمانان)، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی (ISR، سنجش اهداف زمینی و منطقه هدف برای ارزیابی سطح تهدیدات محیطی، قدرت و تحرکات دشمن)، نیروهای ویژه (شناسایی عناصر و ماموریت های نیروهای ویژه/عملیات های ویژه)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 11 متر

- طول بال ها: 20.1 متر

- ارتفاع: 3.81 متر

- وزن: 1680 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 4760 کیلوگرم (3080 کیلوگرم ظرفیت بار)

– قوای محرکه: 1 موتور توربوفن Honeywell TPE331-10GD با قدرت 900 اسب بخار که یک ملخ 3 پره را در آرایش pusher می گرداند

- حداکثر سرعت: 370 کیلومتر بر ساعت

- ارتفاع پروازی: 15240 متر

- برد: 3022 کیلومتر

- تسلیحات: مهمات مختص ماموریت می تواند شامل هر ترکیبی از این سلاح ها در در 4 نقطه سخت 2 تایی (در مجموع 6) باشد: موشک ضد تانک AGM-114 هلفایر، مهمات حمله مستقیم مشترک GBU-12 و GBU-38

- نسخه ها: "RQ-1 "Predator (پهپاد بدون سرنشین شناسایی که MQ-1 برپایه آن ساخته شد)، "MQ-1 "Predator (پهپاد شناسایی مسلح از مدل RQ-1)، "MQ-9 "Reaper (سری پایه، برگرفته از RQ-1، بزرگ تر، عملکرد فنی بهتر، قابلیت حمل محموله بیشتر)، "MQ-9 "Guardian (نسخه گشت دریایی که توسط آزانس گمرک و مرزبانی ایالات متحده استفاده می شد، حداقل 2 نسخه استفاده می شود، مجهز به رادار جستجوی دریایی مخصوص و تجهیزات الکترواپتیکی)،MQ-9B "SkyGuardian" (دارای مجوز مقررات پرواز هوافضایی اروپا (NATO STANAG 4671)، دارای توانایی حس و دوری کردن (از سایر هواپیما ها)، محافظت در برابر اصابت صاعقه، مداومت 40 ساعته، بال های 24 متری با بالچه های انتهایی)، "SeaGuardian" (نسخه گشت دریایی ارائه شده توسط GA-ASI )

 

 

منبع

ویرایش شده در شهریور 0 توسط alrkhs