چشمان عقاب: APG-63 vs APG-70

[Reza6662 37]

[align=center]APG-63 & APG-70 radars[/align]

[align=center]چشمان عقاب[/align]

رادارهاي AN/APG-63 و AN/APG-70 در خانوادهء رادارهاي چندحالتهء مناسب شرائط گوناگون آب و هوايي قرار دارند و توسط شركت هيوز ايركرافت (Hughes Aircraft)، جهت جنگندهء برتري هوايي F-15 Eagle طراحي و ساخته شده‏اند. (كمپاني هيوز اكنون توسط Raytheon بلعيده شده است)

[align=center][/align]

اين رادارهاي ايكس باند (X-band) كه از نوع پالس داپلر هستند، هم جهت ماموريتهاي هوا به هوا و هم هوا به زمين كاربرد دارند. اين رادارها هم مي‏توانند ديد بالا داشته و اهدافي را كه در ارتفاع بسيار بالا در حال پرواز هستند، شناسايي كند و هم ديد پائين دارند و قادرند اهداف پرندهء كم ارتفاع را بدون اغتشاش امواج برگشتي از سطح زمين، تشخيص دهند.

اين رادارها هم مي‏توانند اهداف كوچكي كه را در ارتفاع پست و در فاصلهء دوري قرار دارند، شناسايي كنند و هم اهدافي را كه در ارتفاع بسيار پست، نظير نوك درختان در حال پروازند.

[align=center][/align]
[align=center]رادار، اطلاعات مورد نياز جهت رهاسازي تسليحات مناسب را بر عليه اهداف يافت شده، در اختيار كامپيوتر مركزي قرار مي‏دهد. به هنگام نبردهاي بسيار نزديك هوايي، رادار به طور خودكار، اطلاعات پروازي هواپيماي دشمن را بر روي نمايشگر سربالا (HUD) ارسال مي‏كند.[/align]


AN/APG-63
رادار APG-63 در اوائل دههء 1970 طراحي شد و از سال 1973 عملياتي شده است. به سال 1979، اين رادار، دستخوش ارتقاء عظيمي گرديد و به اولين راداري تبديل شد كه اطلاعات نرم‏افزاري قابل برنامه‏ريزي پردازش شده را يكپارچه‏‎سازي مي‏‎نمود. (اين عمل در اصطلاح PSP يا programmable signal processor ناميده مي‎شود.)
PSP اين امكان را مهيا مي‏‎ساخت تا سيستم رادار به حالتهاي جديد جستجو و رهاسازي تسليحات جديد مجهز شود. اين امكان به دليل استفاده از نرم‏افزار قابل برنامه‏ريزي به جاي تغيير سخت‏افزاري حاصل مي‏گرديد.

مدت زمان توليد رادار APG-63 ديري نپائيد، اما اين رادار هنوز در خدمت باقي مانده است. در حدود 1000 دستگاه رادار APG-63 تا قبل از اختتام توليد به سال 1986، تحويل شده است. در حدود 700 دستگاه از اين رادار، بر روي جنگنده‏هاي F-15A/B و برخي مدلهاي اوليهء C و D هنوز در خدمت باقي مانده‏اند. اين جنگنده‏ها اكنون توسط نيروي هوايي ايالات متحده، گارد ملي دفاع هوايي، نيروي هوايي اسرائيل، ژاپن و عربستان سعودي مورد استفاده قرار مي‏‎گيرند.


AN/APG-70
رادار APG-70، گونه‏اي از همان رادار APG-63 است كه در دههء 1980، جهت افزايش توانايي و همچنين كاهش هزينه‏هاي تعمير و نگهداري، دچار بازطراحي گرديد. علاوه بر اين موارد، تكنولوژي دروازهء آرايه‏اي (gate array) بر روي APG-70 پياده‏سازي شد تا اين رادار قادر شود در حالتهاي جستجوي جديد با توان عملياتي افزايش يافته، انجام وظيفه نمايد. جهت كاهش هزينه‏هاي توليد، بسياري از قطعات و بردهاي الكترونيكي به كار گرفته شده در اين رادار، با رادار APG-73 تعبيه شده در جنگندهء F/A-18 به طور مشترك مورد استفاده قرار گرفت.

[align=center][/align]
[align=center]رادار APG-70 به عنوان رادار استاندارد، جهت آخرين گونهء جنگنده‏هاي F-15C/D نصب گرديد. تا پيش از آن، بر روي اين جنگنده‏ها، رادار APG-63(V)1 نصب مي‏گرديد كه در اصل گونه‏اي از همان رادار APG-63 است. رادار APG-63(V)1 در مقطعي از زمان، به دليل آماده نبودن خط توليد APG-70، بر روي برخي از جنگنده‏هاي F-15E و به طور استاندارد بر روي تمامي جنگنده‏هاي F-15S عربستان سعودي تعبيه شده است.[/align]


AN/APG-63(V)1
رادار APG-63(V)1 گونه‏اي از APG-63 است كه به عنوان يك سخت‏افزار «قابل اطمينان» و «آسان‏تعمير» در طول دههء 1990، دچار بازطراحي شده است و حالتهاي جستجوي آن رشد يافته و توانمندتر شده‏اند. اين رادار، جهت جايگزيني رادارهاي منسوخ شدهء APG-63 و APG-70 جنگنده‏هاي F-15C/D ساخته شد. اين رادار، ضمن دارا بودن توانمندي بسيار بهتر، داراي حداقل ده برابر قابليت اطمينان نسبت به انواع قبلي است.

شركت Raytheon تعداد 161 دستگاه رادار APG-63(V)1 را به نيروي هوايي ايالات متحده تحويل داد، ضمن اينكه قراردادي را با نيروي هوايي كرهء جنوبي، جهت فروش 40 دستگاه از اين رادار جهت نصب بر روي جنگنده‏هاي F-15K Slam Eagle اين كشور به امضاء رسانده است.


AN/APG-63(V)2
رادار APG-63(V)2 از نوع «اسكن آرايه‏‎اي فعال الكترونيكي» (Active Electronically Scanned Array) مي‏باشد كه جهت نصب مجدد بر روي معدودي از جنگنده‏هاي F-15C نيروي هوايي ايالات متحده ساخته شده است. اين ارتقاء شامل شامل افزودن قسمتهاي جديد سخت‏افزاري بر روي رادار APG-63(V)1 انجام گرفت، اما افزودن قابليت AESA، ميزان هوشياري خلبان از آسمان اطرافش را افزايش مي‎‏داد. رادار نوع AESA داراي يك آنتن استثنايي مي‏‎باشد كه تقريبن به صورت لحظه‏اي، اطلاعات جستجو شده را به روز مي‏كند و قابليت درگيري همزمان آن با اهداف چندگانه، بهبود يافته است.

[align=center][/align]
[align=center]رادار APG-63(V)2 با تسليحات متداول به كار گرفته شده توسط F-15C كاملن سازگار است، ضمن اينكه امكان بهره‏گيري از حداكثر برد و قابليت رزمي موشك AIM-120 AMRAAM را فراهم مي‏آورد، به طوري كه در يك زمان، رادار قادر است چندين موشك را به سمت چندين هدف كه در پهناي وسيعي از افق، در ارتفاعات گوناگون و در فواصل مختلف پراكنده هستند، هدايت كند.[/align]


AN/APG-63(V)3
رادار APG-63(V)3، پيشرفته‏ترين گونهء مشتق شده از رادار APG-63(V)2 مي‏باشد كه در ساخت آن، از همان تكنولوژي AESA كه توسط شركت Raytheon بر روي رادار APG-79 استفاده شده، بهره گرفته شده است. اين رادار جهت جايگزيني به جاي رادارهاي قديمي جنگنده‏هاي F-15C ساخته شده است و همچنين طبق برنامه، قرار است بر روي جنگنده‏هاي جديد سنگاپوري F-15SG نصب گردد. شركت Raytheon اولين نمونه از اين رادار را به تاريخ ژوئن 2006 تحويل داده است.


AN/APQ-180
رادار APQ-180 از روي رادار APG-70 مشتق شده و طبق برنامه، جهت نصب بر روي هواپيماي AC-130U طراحي شده است.

[align=center][/align]

در اين رادار، از يك آرايهء دو بعدي متحول شده و يك واحد بهبود يافتهء پردازشگر آنالوگ جهت سيگنال‏ها استفاده شده است. اين رادار، چند حالت جستجوي هوا به زمين را يكپارچه‏سازي مي‏نمايد.


منابع:
http://www.raytheon.com/products
http://en.wikipedia.org/wiki/APG-63_and_APG-70_radars

[Karim1504 12]

عالی بود icon_biggrin مرسی :|

[Davood 37]

[align=center]رادار APG-63[/align]

[align=center][/align]

F-15C با رادار جدید خود , به توانایی دفاع در برابر موشک های کروز و استفاده از تاکتیکهای رزمی دوربرد دست یافته است.
خلبانان جنگنده های F-15C اسکادرانهای 12 و 19 سرگرم آزمایش رادار جدید ری تیان هستند که از آن به عنوان (رادار آینده) نام برده می شود.این رادار از فناوری حسگر بهره می برد که در جنگنده های F-22 رپتور , F/A-18E/F سوپر هورنت , جنگنده ضربتی مشترک F-35 و جنگنده ارتقاء یافته F-15E عقاب طلایی نیز استفاده خواهد شد.
مشخصه کارایی های این رادار جزو اطلاعات طبقه بندی شده است.ولی آنچه واضح هست این که جدیدترین رادارهای این شرکت , با نام APG-63 (V) 2 نخستین رادارهای آرایه کاوگشر الکترونیکی فعال (AESA) عملیاتی می باشد و می تواند یک موشک کروز کوچک و یا یک شی پرنده پنهانکار را از فاصله تقریبی 80 کیلومتری کشف کنند , در حالی که رادار استاندارد جنگنده F-15C از همین فاصله تنها توانایی کشف یک جنگنده سرنشیندار را دارد.موشک های کروز کوچک شده که نقش هدف تمرینی را دارند دارای 4 تا 4/5 متر طول می باشد , در حالی که یک جنگنده سوخو 27 , 24 متر و جنگنده میگ 29 , 18 متر طول دارند.
اهدافی را که رادارهای قدیمی تر از فاصله 90 کیلومتری کشف می کردند , رادار AESA باند X می تواند از فاصله 185 کیلومتری کشف کند.
ولی برد کشف و توان تفکیک تنها مزیتهای این رادار نیستند , بلکه توانایی نمونه V2 این رادار در رهگیری همزمان با چند هدف است و این خود قابلیت مهمی به شمار می آید چرا که موشک های کروز به صورت همزمان شلیک می شوند.
سرگرد (مایک بنهام) رییس برنامه های پیشرفته تیپ سوم نیروی هوایی ایالات متحده می گوید : ( با نمونه V 1 رادار می توان یک یا شاید دو موشک کروز را هدفگیری کرد , در حالی که با نمونه V-2 می توان چندین هدف را در آن واحد هدفگیری و به سمت هر کدام , یک موشک آمرام , آن هم با دقت بالا شلیک کرد.) از زمان تحویل رادارها در سال 2000 میلادی , اسکادرانهای 12 و 19 تیپ سوم , نه تنها تاکتیکهای جنگی را تعریف کرده اند , بلکه نوع و تعداد اهدافی را که خلبانان در یک نبرد هوایی و با آسودگی خاطر می توانند با آنها درگیر شوند , گسترش داده اند.شاید بتوان گفت یکی از دلایل نگرانی افسران و تحلیلگران ارشد وزارت دفاع آمریکا این باشد که شش فروند از این جنگنده ها F-15 تیپ سوم در یک نبرد هوا به هوای شبیه سازی شده در یک مانور نظامی مشترک با هند مغلوب جنگنده های این کشور شدند.چندی بعد نیروی هوایی اعتراف کرد که هیچ یک از جنگنده های F-15 که در نبرد مذکور شرکت داشتند به رادار AESA مجهز نبودند.برد موشکها به 32 کیلومتر کاهش یافته بود و نبرد در شرایط نابرابر 3 به 1 انجام گرفت.
نصف هر گردان 18 فروندی جنگنده های F-15C به رادار APG نمونه V-2 مجهز شده اند.این رادار روزنه ای دارد که صدها گیرنده , فرستنده آجری شکل نسل اول ساخته شده است.نسل جدید مدولهای فرستنده , سطح مقطع کمتر از 1 اینچ مربع دارند و اتلاف انرژی بسیار کم آنها به دلیل قرار گرفتن فرستنده در کمتر از اینچی رادیاتور و تقویت کننده های Noise کم است.کل 3600 جزو گیرنده , فرستنده در ردیفهای زیگزاگ درون یک مربع چیده شده اند و آنتن رادار را تشکیل می دهند.ترکیب یک AESA با پرتو چالاک و هدایت سریع پرتو , رادار را قادر می سازد تا هدفهای زیادی را رهگیری و موکها را به سمت آن هدایت کند.

[align=center][/align]

رادار به جنگنده های این امکان را می دهد تا موشک کروز پنهانکار یا کوچک را پیش از آن که دیده شوند از حداکثر فاصله ممکن رهگیری و منهدم کنند.ولی آرایه های بزرگتر AESA همانند آنچه برای هواپیمای کنترل و فرماندهی چند حسگره E-10A طراحی شده است.قابلیت کشف اهداف کوچک را تا 320 کیلومتر افزایش می دهند.بدین ترتیب هواپیما E-10A قادرند به چنگنده های مجهز به رادار AESA و AIM-120C (مخصوص انهدام اهداف با سرعت نسبتا پایین و در حد و اندازه موشک کروز) بگویند که کجا دنبال اهداف بگردند.پیشتر تنها با فرکانس بسیار پایین می توانستند یک پرنده پنهانکار را کشف کنند.اما فاقد دقت کافی در هدایت موشک به سمت هدف بودند.رادارهای AESA باند X با هدف رفع هر دو ضعف مذکور طراحی شده اند.این رادارها با ارسال لحظه به لحظه موقعیت هدف به موشک و تصحیح مسیر حرکت آن , احتمال اصابت موشک را افزایش می دهند.
بزرگترین اثر تاکتیکی نمونه V2 رادار AESA نشات گرفته از قابلیت رادار در رهگیری چند هدف و توانایی آن در شلیک و هدایت چند موشک آمرام به سمت اهداف است , حتی اگر اهداف فاصله زیادی با همدیگر داشته باشند.بنهام می افزاید : (همه آنچه گونه V2 می توانست انجام دهد , دفاع در مقابل موشک های کروز بود.گونه V2 فاقد توانایی تعیین هویت رزمی بود و نیز بسیاری از قابلیتهای مقابله هوایی را نداشت.ولی هم اکنون روزآمدسازی نرم افزار , به آن همان قابلیت های گونه V1 و حتی بیشتر را بخشیده است.رادار APG-63 (V) 2 بسیار پر قدرت تر است چرا که برد کشف بیشتری دارد.)
آنتن AESA جدید سطح مقطع راداری کمتری را برای جنگنده F-15C به ارمغان می آورد , بدین ترتیب کشف این جنگنده را برای دشمن سخت تر می کند.
صفحه آنتن رادار AESA به صورت زوایه دار (چند درجه متمایل به سمت زمین) نصب می شود (همانند جنگنده F/A-22 رپتور) و با این کار میزان بازتابش فرکانس رادیویی کمتر خواهد بود.
با وجود مزایای چشمگیر رادار APG-63 (V) 2 , این رادار از یک سری فناوری های قدیمی تر هم بهره می برد که در نمونه APG-63 (V) 3 به طور کلی کنار گذاشته خواهند شد.
مصرف زیاد برق و خنک کاری سنگین دو مقوله ای هستند که نمونه V2 به آنها نیاز دارد.بدین ترتیب ایجاد اصلاحات فنی در هواپیمای F-15 ضروری است.این رادار بسیار سنگین است و به جهت پرهیز از سنگینی پیش از حد دماغه یک وزنه موازنه 600 پاوندی تعدیل در دم نصب می شود.حاصل کار , جنگنده ای است که 1000 پاوند سنگین تر از F-15 استاندارد است.
هر چند این افزایش وزن , تاثیر چندانی بر روی برد عملیاتی و مصرف سوخت ندارد , اما بر روی مانورهای در سرعت کم در نبردهای هوا به هوا تاثیری منفی هر چند ناچیز خواهد گذاشت.به هر حال جبران این نقصیه با به کارگیری موشک کوتاه برد AIM-9X (20-26km) و سامانه هدفگیری نصب شده بر روی کلاه خلبان عملی خواهد شد.
زمان میانگین بین دو خرابی نمونه V2 به 714 ساعت افزایش یافته است.پرزحمت ترین بخش تعمیر نگهداری شامل باز کردن , جا به جا کردن لوله ها و شیرهای سامانه کنترل محیطی است تا کارشناسان نیروی هوایی به دیگر بخشهای هواپیما دسترسی پیدا کنند.

[align=center][/align]

در مقایسه , رادار APG-63 (V) 3 ری تیان که هم اکنون در حال ساخت است , وزنی برابر با گونه V1 داشته و به وزنه موازنه در دم نیاز نخواهد داشت و سامانه الکترونیکی موجود هم بهتر کار می کند.به علاوه , نمونه V3 به نیروهای اسنانی و تجهیزات کمتری نیاز دارد تا تحرک پذیری گردان را بهبود بخشد.
به جای مدلهای آجری شکل گیرنده , فرستنده به کار رفته در نمونه V2 , نمونه V3 از مدلهای کاشی مانند به کار رفته در رادار APG-79 جنگنده F/A-18E/F سوپر هورنت نیروی دریایی ایالات متحده بهره می برد.کاهش عمیق , عرض و وزن نسل جدید آرایه های کاشی مانند , 240 پاوند از سنگینی آنها کاسته است.نمونه V-3 همچنین به مکانیزهای خود عیب یاب مجهز خواهد شد تا توانایی پشتیبانی را افزایش می دهد.
بنهام می گوید : (محدودیت بزرگ که هم اکنون وجود دارد این است که آیا توانایی سازماندهی و مدیریت هندسه رهگیری برای هدف قرار دادن تمام گروه های موشک ها کروز وجود دارد ؟ آیا به تعداد کافی موشک در اختیار داریم؟)
وی می افزاید : (شخصا بسیار علاقه مندم روشی بیابم که با آن بتوان تعداد موشک های نصب شده روی جنگنده F-15 را افزایش داد.این جنگنده مجهز به دو جایگاه خارجی مخصوص حمل جنگ افزار است که نزدیک نوک بالها قرار دارند و معمولا استفاده نمی شود.علاقه مندم تا راهی بیابم که یک جفت موشک AIM-9 را به این جایگاه منتقل کنم و یک جفت موشک آمرام را در جایگاه فعلی موشک های AIM-9X قرار دهم.)
نقاط ضعف دیگر رادار جنگنده , میدان دید محدود آن است.هر چند که دید نمونه V2 بهتر و بیشتر از دید نمونه استاندارد است اما هنوز نمی تواند تمامی زوایا را پوشش دهد.خلبانان تمایل دارند یک گیرنده هشدار دهنده راداری دیجیتالی همچون ALR-69A (V) روی جنگنده های آنها نصب شود تا بتوانند مناطق فاقد پوشش را نیز پوشش دهند.

[align=center][/align]

بنهام در ادامه می گوید : (این عیب یک سامانه کنش ور (Passive) است.اگر دشمن رادارهای خود را خاموش کند , احتمالا نمی تواند به سمت شما شلیک کند ولی در عوض شما هم نمی توانید او را کشف کنید (مگر با رادار).)
به هر حال خلبانان گردانهای 12 و 19 معتقدند که تاکتیکهای آنان در احتمال غافلگیر شدن از پشت را کاهش می دهد.
بنهام خاطرنشان می کند AESA یک سامانه پیش نگر در نیم کره جلویی است.فرض را بر این است که آنهایی که پشت سر ما هستند همگی خودی هستند.ما پیش می رویم و فضای رو به رو را با رادارهای خود پاکسازی و کاوش می کنیم.
جنگنده F-15S تیپ سوم همچنین مجهز به یک وسیله ارتباطی و خط انتقال داده جنگنده (FDL) هستند که می توان اثر رادار را تقویت کند.(عمده ترین مساله ای که در مورد نمونه V-2 مطرح است که این رادار هر چیزی را رهگیری می کند و هنگامی که با اطلاعات هواپیماهای دیگری از طریق FDL ترکیب می شود , آگاهی محیط عالی را فراهم می نماید.)

[DeAtH-EaGlE 14]

اين تاپيك چرا قفل شده؟! icon_frown

[SAEID 2,833]

نمیدونم چرا قفل شده بازش کردم میتونید بحث رو ادامه دهید. icon_frown