رؤياى هندى در رقابت هاى جديد تسليحاتى

[mm1368 28]

طرح ها و برنامه هاى اخير هند براى ايجاد يك سپر دفاع ضدموشكى نگرانى تازه اى را درباره آغاز رقابت تسليحاتى در آسيا و تأثير ات آن بر توازن راهبردى منطقه برانگيخته است.

گزارش هاى مربوط به اين برنامه و نيز تمايل آمريكا براى كمك به هند در ايجاد ظرفيت دفاع ضدموشكى سبب تشويش در چين و پاكستان شده است. روسيه نيز كه يكى از شركاى دفاعى مهم هند است با نگرانى فزاينده اى تحولات اخير را دنبال مى كند. با اين حال ترديدهاى زيادى درباره كارايى سيستم هاى دفاع ضدموشكى هند وجود دارد.

پس از آزمايش هاى موفق موشك هاى رهگير در سال هاى ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، هند مدعى است كه ظرفيت و توان موشك هاى ضدبالستيك (ABM) خود را توسعه داده و تا سال ۲۰۱۱ عملياتى خواهد شد.

وى. كى. ساراسوات رئيس سازمان تحقيقات و توسعه دفاعى هند (DRDO) به مطبوعات اين كشور گفته است سازمان وى در حال توسعه يك سيستم مستحكم دفاع ضدموشكى است كه قابليت رهگيرى سريع موشك هاى بالستيك از فاصله ۵ هزار كيلومترى و بيشتر را داراست.

در جريان تمرينات دفاع هوايى Prithvi PADE در سال ۲۰۰۶ يك آزمايش ضدموشكى در ارتفاع بالا صورت گرفت كه در آن يك موشك رهگير اصلاح شده Prithvi موسوم به AXO با موفقيت يك موشك بالستيك Prithvi را رهگيرى كرد. اين آژانس همچنين يك موشك دفاع پيشرفته هوايى (AAD) را كه براى رهگيرى در ارتفاعات پائين تر كاربرد دارد، با موفقيت آزمايش كرد.

به گفته منابع، آزمايش هاى ديگرى براى ماه آوريل برنامه ريزى شده است كه در آن دو رهگير، يك موشك را هدف قرار مى دهند. گزارش ها حاكى است كه هند در حال توسعه سيستم هاى پرسرعت ۱- AD و ۲ - AD در چارچوب موشك هاى ضدبالستيك است. آجى وى لله كارشناس مؤسسه مطالعات و تحليل هاى دفاعى در دهلى نو، به رغم نگرانى هاى موجود درباره احتمال آغاز مسابقه تسليحاتى در منطقه، به پتانسيل برنامه ضدموشكى هند اميدوار است.

وى گفت: «با حضور قدرت هاى هسته اى در همسايگى هند، اين كشور نياز دارد كه تمركز خود را از قابليت هاى متعارف دفاعى به سوى يك سيستم دفاع موشكى به عنوان بخشى از سياست ملى بازدارندگى تغيير دهد.»

وى افزود: «يك سيستم دفاع موشكى عملياتى نگرانى هاى امنيتى هند را بويژه درباره هجوم خارجى، خواه توسط يك كشور دشمن باشد يا يك بازيگر غيردولتى، تا حد زيادى كم مى كند. پاكستان و چين داراى موشك هاى قابليت حمل كلاهك هاى هسته اى هستند كه مى توانند بسيارى از شهرك هاى هند را در فواصل پروازى بسيار كوتاه هدف قرار دهند. هند مدت ها پيش از آزمايش هسته اى خود در سال ۱۹۹۸ فعاليت پنهانى درباره ايجاد سيستم دفاع موشكى را آغاز كرده بود. تأكيد فزاينده چين و پاكستان بر توسعه توان موشكى خود، هند را ترغيب به كار بر روى سيستم دفاع ضدموشكى كرد. پس از آزمايش AAD در ماه دسامبر، مقامات ارشد دفاعى هند اعلام كردند كه به باور آنها سيستم جديد اين كشور قابليت رهگيرى موشك هاى نوع ۹- M و ۱۱- M را كه در زرادخانه هاى كشورهاى همسايه وجود دارد، داراست.

پاكستان نيز با گوشه چشمى به توسعه موشك هاى ضدبالستيك در هند، به تعديل و تقويت زرادخانه موشك هاى داراى قابليت حمل كلاهك هاى هسته اى خود ادامه مى دهد و موشك هاى غورى، غزنوى و بابور از سرى موشك هاى بالستيك و كروز را توسعه مى دهد. اما هنوز معلوم نيست كه پاكستان قابليت كنونى سيستم ضدموشكى خود را حفظ مى كند يا بر روى توسعه آن كار مى كند.



* قابليت هاى واقعى هند

ناظران معتقدند كه هند با تبديل قابليت هاى موشكى فعلى اش به يك سيستم رهگيرى كارآمد در پى ورود به باشگاه كشورهايى است كه داراى سيستم هاى ضدموشكى عملياتى و فعال هستند. هند به سيستم ارو (Arrow) اسرائيل نيز علاقه نشان داده است اما آمريكا فروش سيستم كنترل ترنج زرد و رادار كاج سبز از اسرائيل به هند را مسدود كرد. با اين حال، بعدها اسرائيل دو رادار كاج سبز را براى تقويت رادار دوكاره رهگيرى دوربرد هند (LRTR) به دهلى نو ارائه كرد.

با اين همه ترديدهاى زيادى درباره كارايى سيستم دفاع موشكى هند با تكيه بر دانش بومى وجود دارد. اين چون و چراها نشأت گرفته از سوابق DRDO است كه در پروژه موشك هاى ضدهوايى «تريشول» و «آكانش» با مشكلات و نقصان هاى فنى مواجه شد. با وجودى كه اسرائيل و فرانسه كمك هاى فنى به هند ارائه داده اند اما كارشناسان هنوز بدبين هستند. ناتان هيوز تحليل گر مؤسسه استراتفور معتقد است كه سيستم دفاع ضدموشكى ضدبالستيك چيزى نيست كه DRDO از عهده عملى ساختن آن برآيد.

وى گفت: «من چيزى نديده ام كه حاكى از آن باشد كه DRDO قابليت دسترسى به اين سطح از پيچيدگى تكنولوژيكى را داشته باشد همچنين اين آژانس برنامه دقيقى براى ايجاد قابليت هاى كافى و كارآمد BMD نداشته است.»

هيوز ادامه داد: «حتى آمريكا نيز كه در ۳ دهه گذشته بيش از يك صد ميليارد دلار روى فناورى هاى موشكى صرف كرده است و به طور پيوسته روى اين قابليت كار كرده، هنوز نتوانسته است يك سپر دفاعى نفوذناپذير ايجاد كند.»

دبا موهانتى كارشناس بنياد ناظر تحقيقات در دهلى نو ديدگاه نسبتاً مشابهى دارد اما وى درباره توانايى DRDO براى توسعه رهگيرى هاى كارآمد ضدموشكى اندكى خوشبين است. وى اظهار داشت: «توسعه و استقرار يك سيستم ضدموشكى چند لايه كه كارايى و قدرت زيادى داشته باشد، در يك مدت بسيار كم دشوار است. اگر هند درهاى خود را به روى بازيگران خارجى و خصوصى براى جلب كمك هاى تكنولوژيكى از آنها بگشايد شايد بتواند با موفقيت سيستم ضدموشكى اش را توسعه دهد.»



* نگرانى هاى منطقه اى

تحليلگران دفاعى بيم آن دارند كه قابليت هاى بالاى ضدموشكى هند سبب بى ثباتى در منطقه جنوب آسيا شده و رقابت تسليحاتى و توسعه سيستم هاى تسليحاتى در ساير كشورهاى منطقه را در پى داشته باشد.

هيوز افزود: «اگر هند يك سيستم دفاعى ضدبالستيك داشته باشد به طور قطع موجب سراسيمگى پاكستان خواهد شد، حال فرقى نمى كند كه اين سيستم چقدر مؤثر و كارآمد باشد.»

با اين وجود وى نگرانى هاى چين در رابطه با همكارى هاى هند و آمريكا درباره اين سپر موشكى را كم اهميت مى داند. وى بر اين باور است كه چين به جاى نگرانى درباره اين قابليت هند بايد نگران توانايى هاى ژاپن در دفاع موشك هاى ضدبالستيك باشد زيرا قابليت هاى فزاينده ژاپن مستقيماً توان بازدارندگى پكن در برابر واشنگتن را تحت تأثير قرار داده و كاهش مى دهد.

موهانتى اضافه كرد: «از آنجا كه شكاف تكنولوژيكى ميان پكن و دهلى نو كمتر مى شود چين با دقت قابليت دفاع موشكى هند را تحت نظر گرفته است اما ماجراى جالب تر آن است كه ببينيم پاكستانى ها چگونه قابليت هاى دفاعى خود را بالا مى برند. بدون ترديد هم چين و هم پاكستان به احتمال زياد تلاش خواهند كرد كه قابليت هاى هجوم موشكى خود را افزايش دهند تا از اين طريق توان بازدارندگى راهبردى را حفظ كنند.»



* شركاى احتمالى

رابرت گيتس وزير دفاع آمريكا در جريان سفر اخيرش به هند گفت: «ما بحث درباره نيازمندى هاى هند در عرصه دفاع موشكى و زمينه هاى همكارى را تازه شروع كرده ايم.» وى تأكيد كرد كه هرگونه نتيجه اى درباره توسعه سيستم ضدموشكى هند عليه كشور خاصى نخواهد بود.»

اما نبايد فراموش كرد كه برنامه هاى دفاعى بومى هند سابقه خوبى ندارد و پروژه هاى بلندپروازانه بسيارى هستند كه يا متوقف مانده اند يا به تعويق افتاده اند. ساوا سوات پدر برنامه موشك هاى رهگير هند ضمن ابراز اعتماد به توسعه موشكى اخير در هند عنوان كرده كه كمك هاى آمريكا نيز ضرورى است.

شركت لاكهيد مارتين Lockheed Martin كه پيشگام توليد سيستم هاى ضدموشكى تاد و پاتريوت است در نظر دارد براى توسعه سپر موشكى هند با DRDO همكارى كند. در اوايل ماه فوريه، ريچارد كركلند از مسئولان بلند پايه لاكهيد مارتين اعلام كرد كه مذاكرات مهمى درباره همكارى هاى آينده با دولت هند و نمايندگان صنايع دفاعى صورت گرفته است.

شريك احتمالى ديگر هند در توسعه سپر ضدموشكى اسرائيل است. در سال هاى اخير پروژه هاى دفاعى مشتركى ميان هند و اسرائيل در زمينه سيستم هاى دفاع ضدموشكى و رادارهاى پيشرفته وجود داشته است. هرگونه قرارداد احتمالى با آمريكا و اسرائيل مخالفت هاى سياسى گسترده اى را در هند، بويژه از سوى احزاب چپ گرا برخواهد انگيخت. اما بايد منتظر ماند تا ديد كه با توجه به فناورى هاى وعده داده شده و چالش هاى موجود، هند به سيستم دفاع ضدموشكى دست مى يابد يا نه.

نويسنده: هرمز - برادران

● منبع: روزنامه - ایران


منبع فرعي

[RezaKiani 1,916]

بحث شیرینیه. هندوستان برای افزایش توان دفاعی خودش تقریبا از تمام کشورهای دنیا غیر از چین وپاکستان کمک می گیره. ناوچه هاشو با کمک روسها می سازه. الکترونیکش رو با کمک اروپایی ها توسعه می ده. توی نرم افزار هم که خودشون فعلا خدا هستند.

[Leader 3]

افرين به هند به نظرم ايرانم به همچين سپر ضد موشكي نياز داره mm1368 جان موفق باشي

[SAEID 2,832]

به نظر من هند سیاست بسیار اشتباهی دارد که در بلند مدت تاثیرات منفی نظامیگری بیش از حد بر اقتصاد آن مشخص خواهد شد. این کشور سالانه 10 15 میلیارد دلار خرید تسلیحاتی انجام میدهد در حالیکه از نظر اقتصادی مردمش وضعیت مناسبی ندارن و تا مشکلات اجتماعی و رفاه عمومی رو حل نکردن این هزینه ها بی فایده است. چین با قدرت اقتصادی بیشتر و بودجه کل چندین برابر هند ، هزینه نظامی کمتری به نسبت هند دارد. آمریکا و اسرائیل و روسیه و ... هند را به یک بازی باخت - باخت نظامی با پاکستان کشانده اند که آخر و عاقبتش مشخص نیست و چین با زیرکی تمام تاکنون وارد بازیهای تسلیحاتی کور نشده و احتمال هم نمیدم که بشود. هند با این سیاست به سرنوشت شوروی دچار میشود.

[Electro_officer 13,797]

عجب عجب! آخه هندو کی تهدیدش کرده که اینهمه داره سرمایه‌گذاری نظامی میکنه؟ icon_cheesygrin

[kamran_safaeian 1]

سعید جان خدا خیر بده تون رو. اینو به اون آقایونی بگو که میگن چرا نمی ریم 100میلیون دلار بدیم سوخو35بخیرم یا 70میلیون بدیم میگ35بخیرم و یا اینکه پول چند برابر بدیم و اس300رو بخریم. خرده می گیرن و هاوک های ساخت داخل و شهاب ثاقب رو مسخره میکنن یا اینکه وقتی یه چیزی مثل صاعقه ساخته می شه سریع میگن فلان بوده و فلان شده.ایران خیلی از چین عاقل تر و بهتر عمل می کنه بعد از جنگ خیلی چیزها رو فهمیدیم .کمی به ارتش دقت کنید( بهخدا از روی تعصب حرف نمی زنم)کمی به ادوارت ساخت ارتش نگاه کنید می تونید به راحتی بفهمید که این ارتش برای روزهای جنگ داره تلاش میکنه نه صلح و تا حد امکان از خرید خودداری می کنه و بقیه موارد. شما فکر می کنید روسیه به ایران سوخو24 نمی داد وقتی تعداد زیادی رو درخواست کرد؟چرا می داد خوب هم میداد اما ایران دنبال خریدن هدف متحرک برای فایترهای امریکا نبود برای همین نخرید چون ایران سوخو24 دست دوم رو با همون لوازمی که روش بوده رو میخواست اما باز اونا بازی در اوردن و ایران صرف نظر کرد.

[saied2020 239]

به نظر من مشکل در خرید تسلیحات از طرف هند نیست مشکل در اینجا است که غرب با فروش این تسلیحات و لوازم و حتی تکنولوژی هسته ای سعی میکند تا هند را از کشورهای همسایه اش دور کرده به نوعی تبدیل به رقیب برای کشورهای همسایه اش بکند و حتی میشود گفت تبدیل به اسراییل آسیا شود فراموش نکنید که غرب از یکپارچکی آسیا در آینده می ترسد.