امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ایده انجام عملیات نظامی در دریا – پس از عدم موفقیت عملیات والفجر مقدماتی – با سفر دریایی فرماندهان یگان های زمینی سپاه پاسداران و بررسی وضعیت تعرض به منافع عراق در شمال خلیج فارس طرح شد. این امر موجب شد که فرماندهان لشکرها و تیپ ها به آموزش یگان های خود جهت عملیات در آب بپردازند.
بر همین اساس، به موازات آماده سازی یگان ها برای عملیات در هور، اندیشه عملیات در دریا علیه منافع عراق بارور شد و در نتیجه ماموریت تعرض به اسکله های نفتی العمیه و البکر به نیروی دریایی سپاه پاسداران (قرارگاه نوح) واگذار گردید.
به منظور انجام عملیات ایذایی و محدود، طراحی جهت حمله به اسکله الامیة عراق در خلیج فارس تصویب و اجرای این ماموریت به نیروی دریایی سپاه واگذار شد و یکی از یگان های با تجربه نیروی زمینی سپاه از لشکر 14 امام حسین (ع)، برای انجام این عملیات، به قرارگاه نوح مامور گردید و در ساعت 30/1 دقیقه بامداد روز سه شنبه 11/6/1365، با رمز مقدس حسبنا الله و نعم الوکیل آغاز شد.
اهداف عملیات
انگیزه اصلی عملیات تصرف و انهدام دو اسکله العمیه و البکر بود. در کنار هدف اصلی، اهداف دیگری نیز دنبال می شد که عبارت بودند از:
- تکمیل عملیات والفجر 8 با ساقط کردن مهم ترین پایگاه دریایی دشمن و کوتاه کردن دست او از شمال خلیج فارس.
- ایجاد فضا و منطقه سالم دریایی برای کشتیرانی.
- اجرای یک عملیات دریایی و نشان دادن حضور مقتدرانه نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس.
منطقه عملیات
دو اسکله نفتی الامیه و البکر در آب های خلیج فارس و در جنوب شرقی راس البیشه با فاصله 12 کیلومتر ازیکدیگر، در یک راستا – نسبت به خط شمال – واقع شده اند. سواحل جمهوری اسلامی، در شمال این اسکله ها و بندر فاو، خورعبدالله و بوبیان نیز درغرب آن قرار دارند. محل تعبیه این سکوها، نقطه تلاقی آب های اروند رود و خورعبدالله با خلیج فارس است . عمق آب در اطراف این اسکله ها در حال مد، 34 متر و در حالت جزر، بین 30 تا 31 متر است.
فاصله این دو سکو تا مواضع خودی (در نهر قاسمیه)، به ترتیب، 25 و35 کیلومتر است وطی مسافت میان این اسکله ها تا ام القصر، 3 ساعت به طول می انجامد.
سکوهای البکر و الامیه، قبل از شروع جنگ، از عمده ترین محل های صدور نفت عراق بودند که کشتی های بزرگ با تناژ بیش از 300 هزار تن، با پهلو گرفتن در کنار این سکوها، بارگیری می کردند و به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص این دو اسکله(عمیق بودن آب در این منطقه و ...) یک سوم نفت عراق از این منطقه صادر می شد.
علاوه بر این، با قرار گرفتن این دو اسکله برسر راه ام القصر و بندر بصره، کشتی های بازرگانی عراق، در کنار آن ها لنگر می انداختند و پس از فرا رسیدن موعد تخلیه و یا بارگیری، راهی بنادر مذکورمی شدند.
با شروع جنگ و تلاش عراق برای افزایش صدور نفت، فعالیت این سکوها زیاد و در نتیجه، به صورت یکی از اهداف مورد حمله ایران درآمد.
با وجود همه موانع و مشکلات موجود، تصرف سکوها – به دلیل اهمیت این منطقه برای جمهوری اسلامی مزایای زیر را در بر داشت:
ارزش سیاسی
تصرف این دو اسکله، تسلط بر شمال خلیج فارس را به دنبال داشت. و لازم به یادآوری است بعد از عملیات والفجر 8 – که جمهوری اسلامی اعلام کرد بر شمال خلیج فارس مسلط شده است – عراق تعدادی خبرنگار و فیلمبردار به روی اسکله ها آورده بود، تا بدین وسیله نشان دهد که هنوز این منطقه، دارای فعالیت است. هم چنین این عملیات مقارن با تشکیل کنفرانس سران غیر متعهدها در حراره بود و لذا قبل از این که آن را عملیات نظامی صرف محسوب کنیم، می بایستی به عنوان یک عملیات سیاسی نظامی قلمداد کرد.
زمینه سازی برای تصرف و تهدید ام القصر
با گذشتن امکانات وسیعی روی اسکله ها، رفتن به سوی ام القصر به راحتی انجام می گرفت. از طرف دیگر، نیروهای خودی می توانستند، روزها در این منطقه مستقر و شب ها جهت انجام عملیات، به سوی بوبیان حرکت و مجدداً به این منطقه باز گردند.
استعداد دشمن
ترکیب قوای دشمن روی هر یک از سکوها، شامل یک گروهان تقویت شده از تیپ 440 دریایی بود. گردان 4، حفاظت ازسکوی العمیه و گردان 1، حفاظت از سکوی البکر را بر عهده داشت.
قوای خودی
هدایت و فرماندهی عملیات بر عهده قرارگاه نوح (ع) بود که جهت اجرای عملیات یگان های زیر را تحت امر داشت:
- لشکر 14 امام حسین (ع) با 2 گردان احتیاط.
- دو ناو تیپ 14 کوثر و 13 امیرالمومنین (ع) به عنوان پشتیبان عملیات.
طرح عملیات
براساس طرح مانور عملیات، دو ناو تیپ کوثر و امیرالمومنین (ع) باید دهانه خور عبدالله را برای جلوگیری از پشتیبانی نیروهای دشمن مستقر روی اسکله ها مسدود می کردند. نیروهای غواص لشکر امام حسین (ع) نیز توسط قایق به نقطه رهایی انتقال می یافتند و سپس با تاریک شدن آسمان، از سه محور به سوی اسکله العمیه روانه شده و آن را تصرف می کردند. آن گاه، نیروهای سوار بر شناور وارد عملیات شده و روی اسکله مستقر می شدند. در صورت امکان، اسکله البکر نیز باید مورد هجوم قرار می گرفت.
شرح عملیات
حدود ساعت 21 مورخ 10/6/1365 نیروهای غواص به سمت هدف حرکت کردند؛ لیکن به دلیل مشکلاتی همچون مغایرت جهت وزش باد با جهت حرکت غواص ها، قطع تماس آنان با فرماندهی و نیروهای پشتیبانی و ... موجب تاخیر در رسیدن به هدف تعیین شده گردید.
حدود ساعت 4 بامداد نیروهای غواص محور راست موفق شدند به سمت چپ اسکله العمیه رسیده و خود را به بالای اسکله و روی پَد هلی کوپتر برسانند و با محرز شدن درگیری روی اسکله، رمز عملیات (حسبناالله و نعم الوکیل) توسط فرماندهی قرارگاه قرائت شد. نیروها به سرعت عملیات پاکسازی پَد و آماده کردن محل برای ورود دیگر نیروها را انجام دهند.
در ساعت 05:30 یکی از گروهان های سوار شناور به اسکله رسید و متقابلاً دشمن نیز که سمت راست اسکله را در اختیار داشت، به سوی قایق های این گروهان شلیک کرد و همین امر موجب شد فشار وارد بر غواص های مستقر در اسکله کاهش یابد.
با روشن شدن آسمان، نیروهای غواص محورهای دیگر موقعیت خود را یافته و به طرف اسکله حرکت کردند. به این ترتیب، حدود ساعت 8 صبح اسکله العمیه به طور کامل به تصرف درآمد. سپس، اسکله البکر مطابق طرح به آتش کشیده شد.
نخستین فشار دشمن به العمیه در ساعت 10 با پرتاب یک موشک آغاز شد و به دنبال آن نیروی هوایی عراق به بمباران منطقه پرداخت. پرتاب موشک های دوربرد تا به هنگام شب نیز ادامه یافت؛ به گونه ای که تا صبح روز دوم عملیات، چهار فروند دیگر به سوی اسکله شلیک شد. هم چنین، دشمن توانست حوالی نیمه شب 8 فروند شناور خود را به طرف اسکله بیاورد.
با فرارسیدن روشنایی روز دوم عملیات، هواپیمای دشمن در منطقه حضور یافته و اسکله را بمباران کردند. سپس، ناوچه های عراقی آرایش گرفته وبا حمایت هلی کوپترها به سمت اسکله پیشروی کردند. فشار روی نیروهای خودی هر لحظه بیشتر می شد و بدیهی بود که بدون عملیات پشتیبانی و تکمیلی – که انجام آن به دلایلی صورت نگرفت – عملیات می بایست در همین حد ایذایی خاتمه یافته و نیروها منطقه را ترک کنند. به همین دلیل نیروها عقب نشستند و نزدیک ظهر اسکله العمیه در حالی که تاسیسات و تجهیزات آن کاملا منهدم شده بود، مجددا به تصرف دشمن درآمد.
نتایج عملیات
تلفات و ضایعات وارده به دشمن در این عملیات به شرح ذیل می باشد:
- کشته شدن 63 نفر.
- به اسارت درآمدن بیش از 100 نفر.
- ساقط شدن دو هواپیمای جنگنده.
- انهدام یک ناوچه.
- انهدام 15 قبضه ضد هوایی و 2 دستگاه رادار.
- به غنیمت درآمدن 4 دستگاه رادار.
ساجد -سایت جامع دفاع مقدس

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


جدیدترین مدلهای توپ دریایی icon_cheesygrin icon_cheesygrin :winking:


10303804-655055801232640-740773955224384




اتفاقا" در جریان عملیات کربلای -3 در منطقه عمومی خلیج پارس که علیه دو سکوی نفتی و اطلاعاتی عراق در این منطقه ( الامیه و البکر ) صورت گرفت ، بچه های سپاه با اجرای یک اقدام ابتکاری و ساخت یکسری پاسگاه های شناور ، انواع و اقسام آتشبارهای توپخانه ( شامل راکت اندازهای 107 م.م مینی کاتیوشا و خمپاره اندازهای 120م.م سوار شده بروی نفربرهای ام-113) و همچنین تانک های تی -55 را به نزدیکی این دو سکو (حوالی بویه 8 ) برده و برای تضعیف روحیه مدافعان عراقی اقدام به اجرای آتش منحنی و مستقیم بسمت سکوی الامیه نمودند .
نویسنده این مطلب هم دلیل این کار را امتناع نیروی دریایی ارتش از در اختیار قرار دادن تجهیزات لازم ذکر کرده ( البته راست و غیر راست این مطلب دومی بعهده نویسنده کتاب است )
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


اتفاقا" در جریان عملیات کربلای -3 در منطقه عمومی خلیج پارس که علیه دو سکوی نفتی و اطلاعاتی عراق در این منطقه ( الامیه و البکر ) صورت گرفت ، بچه های سپاه با اجرای یک اقدام ابتکاری و ساخت یکسری پاسگاه های شناور ، انواع و اقسام آتشبارهای توپخانه ( شامل راکت اندازهای 107 م.م مینی کاتیوشا و خمپاره اندازهای 120م.م سوار شده بروی نفربرهای ام-113) و همچنین تانک های تی -55 را به نزدیکی این دو سکو (حوالی بویه 8 ) برده و برای تضعیف روحیه مدافعان عراقی اقدام به اجرای آتش منحنی و مستقیم بسمت سکوی الامیه نمودند .
نویسنده این مطلب هم دلیل این کار را امتناع نیروی دریایی ارتش از در اختیار قرار دادن تجهیزات لازم ذکر کرده ( البته راست و غیر راست این مطلب دومی بعهده نویسنده کتاب است )


ارتش اگر میخواست حمایت نکنه نیروی هوایی عراق در مدت کوتاهی همه ی این نیروهارو شخم میزد در ضمن برای گرفتن این دو سکو نیاز به این همه آتیش بازی نبود مگه در 7 آذر این دو سکو توسط نیرو های ویژه تصرف نشد؟
من شنیدم در این عملیات هم هر دو نیروی دریایی با هم شرکت داشتن
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


ارتش اگر میخواست حمایت نکنه نیروی هوایی عراق در مدت کوتاهی همه ی این نیروهارو شخم میزد در ضمن برای گرفتن این دو سکو نیاز به این همه آتیش بازی نبود مگه در 7 آذر این دو سکو توسط نیرو های ویژه تصرف نشد؟
من شنیدم در این عملیات هم هر دو نیروی دریایی با هم شرکت داشتن


نه عزیز جان - بنده اصلا" قصدم نادیده گرفتن زحمات ارتش و یا سپاه نیست و اصلا" من معتقدم که بخشی از ناکارامدی هر دو نیرو ( ارتش و سپاه ) از سال 1361 و بعداز فتح خرمشهر این بود که این دوستان بدلایل مختلف که در اینجا بحث ان نیست ، تصمیم گرفتند تا بطور جداگانه و بر اساس نگاه های خودشون به جنگ ، عملیات ها را طراحی و اجراکنند . ارتش معنقد بود که باید براساس اصول کلاسیک جنگ ، عملیاتها را طراحی کرد و سپاه هم معتقد بود که ارتش بدلایل مختلف از جمله عدم برخورداری کافی از تجهیزات و پرسنل اموزش دیده قادر نیست تا عملیات کلاسیک نظامی را بر اساس متون نظامی اجرا کند .
در باره این عملیات هم فرمایش شما صحیح است اما عراق بعد از عملیات 7 آذر ، از این دو سکو جهت دیده بانی ورود و خروج کشتی های تجاری و نفتی و حتی نظامی به بندر امام خمینی و بالعکس استفاده می کرد و سپاه هم برای نابود کردن این دو سکو دو عملیات جداگانه را طراحی کرد . اول عملیات نارالرحمه که در ان با پمپاژ نفت باقی مانده در لوله های باقی مانده که منتهی به اسکله البکر می شد و اجرای همزمان اتش توپخانه 130م.م بر روی این اسکله ، تمام نیروهای موجود دران کشته یا زخمی شدند و دوم حمله مستفیم به اسکله الامیه ، تصرف و نگه داشتن ان که بدلیل فشار بیش از حد هوایی و دریایی عراق صرفا" این سکو تصرف و اسرا و تجهیزات ار ان تخلیه شد . جالب اینکه برای اولین بار یک مجموعه کامل رادار رازیت از این سکو تخلیه شد و در اختیار کارشناسان ایرانی قرار گرفت .
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


اتفاقا" در جریان عملیات کربلای -3 در منطقه عمومی خلیج پارس که علیه دو سکوی نفتی و اطلاعاتی عراق در این منطقه ( الامیه و البکر ) صورت گرفت ، بچه های سپاه با اجرای یک اقدام ابتکاری و ساخت یکسری پاسگاه های شناور ، انواع و اقسام آتشبارهای توپخانه ( شامل راکت اندازهای 107 م.م مینی کاتیوشا و خمپاره اندازهای 120م.م سوار شده بروی نفربرهای ام-113) و همچنین تانک های تی -55 را به نزدیکی این دو سکو (حوالی بویه 8 ) برده و برای تضعیف روحیه مدافعان عراقی اقدام به اجرای آتش منحنی و مستقیم بسمت سکوی الامیه نمودند .
نویسنده این مطلب هم دلیل این کار را امتناع نیروی دریایی ارتش از در اختیار قرار دادن تجهیزات لازم ذکر کرده ( البته راست و غیر راست این مطلب دومی بعهده نویسنده کتاب است )



شک دارم
چون اگه همچین کاری میشد موشک ها و هلیکوپتر ها و جنگنده های عراقی همه رو نابود میکردند
بعد شناور ساختن که به همین راحتی نیست که . بد باشه با یه موج نابود میشه تازه وزن این ها رو هم در نظر بگیر
آمریکا خواست تو نورماندی تانک بیاره با همین شیوه ای که شما گفتی هیچ کدوم نرسید با این که فاصله چند کیلوتر بیشتر نبود
تی 55 که سبک نیست که همینطوری ...

خلاصه حرف شما مصداق بارز یه چی بگو که بگونجه هست
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


نه عزیز جان - بنده اصلا" قصدم نادیده گرفتن زحمات ارتش و یا سپاه نیست و اصلا" من معتقدم که بخشی از ناکارامدی هر دو نیرو ( ارتش و سپاه ) از سال 1361 و بعداز فتح خرمشهر این بود که این دوستان بدلایل مختلف که در اینجا بحث ان نیست ، تصمیم گرفتند تا بطور جداگانه و بر اساس نگاه های خودشون به جنگ ، عملیات ها را طراحی و اجراکنند . ارتش معنقد بود که باید براساس اصول کلاسیک جنگ ، عملیاتها را طراحی کرد و سپاه هم معتقد بود که ارتش بدلایل مختلف از جمله عدم برخورداری کافی از تجهیزات و پرسنل اموزش دیده قادر نیست تا عملیات کلاسیک نظامی را بر اساس متون نظامی اجرا کند .
در باره این عملیات هم فرمایش شما صحیح است اما عراق بعد از عملیات 7 آذر ، از این دو سکو جهت دیده بانی ورود و خروج کشتی های تجاری و نفتی و حتی نظامی به بندر امام خمینی و بالعکس استفاده می کرد و سپاه هم برای نابود کردن این دو سکو دو عملیات جداگانه را طراحی کرد . اول عملیات نارالرحمه که در ان با پمپاژ نفت باقی مانده در لوله های باقی مانده که منتهی به اسکله البکر می شد و اجرای همزمان اتش توپخانه 130م.م بر روی این اسکله ، تمام نیروهای موجود دران کشته یا زخمی شدند و دوم حمله مستفیم به اسکله الامیه ، تصرف و نگه داشتن ان که بدلیل فشار بیش از حد هوایی و دریایی عراق صرفا" این سکو تصرف و اسرا و تجهیزات ار ان تخلیه شد . جالب اینکه برای اولین بار یک مجموعه کامل رادار رازیت از این سکو تخلیه شد و در اختیار کارشناسان ایرانی قرار گرفت .



ممنون از فرمایشاتتون من هم نگفتم شما غلط میگید گفتم منبع غلط میگه و گرنه من با نظرات شما در این زمینه که همیشه جز کاملترین ها بوده آشنا و موافق هستم باز هم اگر باعث ناراحتی شما شدم من پوزش من را بپذیرید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر





ارتش اگر میخواست حمایت نکنه نیروی هوایی عراق در مدت کوتاهی همه ی این نیروهارو شخم میزد در ضمن برای گرفتن این دو سکو نیاز به این همه آتیش بازی نبود مگه در 7 آذر این دو سکو توسط نیرو های ویژه تصرف نشد؟
من شنیدم در این عملیات هم هر دو نیروی دریایی با هم شرکت داشتن



دوست عزیز، اصل ماجرا رو بدونید بعد اگر دوست داشتید اظهار نظری بکنید،

عملیات کربلای 3 از جمله عملیاتهایی بود که 100 درصد توسط سپاه طراحی و اجرا شد و شرح عملیات از شروع تا پایان بقدری جذاب هست که به خوبی میشه یه سریال فوق العاده جذاب 6-7 قسمتی ازش ساخت.

اون قضیه تانک روی سکوی شناور حقیقت داره،

نگهبانان اسکله الامیه توسط تکاوران غواص سپاه خلع سلاح و سپس خود اسکله طی درگیری کوتاهی تصرف شد،

عملیات در شب شروع شد و نیروی هوایی عراق امکان اجرای عملیات انتقامی رو در شب نداشت،

با شروع صبح پرواز جنگنده های عراقی بر روی اسکله الامیه شروع شد که تعدای از اونها توسط پدافندهای ضد هوایی مستقر بر روی خود اسکله ساقط شدند،

عراقی ها وقتی بی اثر بودن حملات هوایی را بدلیل نداشتن تسلیحات دقیق و مزاحمت توپهای ضد هوایی می بینند رو به حملات موشکی با موشکهای کرم ابریشم می نمایند،

پس از شروع حملات موشکی نیروهای ایرانی وسایل بدرد بخور و رادارهای اسکله را جمع آوری و تخلیه می نمایند و نهایتا اگر اشتباه نکنم پس از برخورد 6 موشک، نقاط حساس اسکله خرج گذاری و اسکله تخلیه می شود،

و سپس انفجار . . .

اما اسلکه البکر داستان جالبتری دارد . . .

به اسکله البکر حمله مستقیمی صورت نمی گیرد، اما از آنجا که از زمان تسخیر فاو پمپهای نفتی که نفترااز فاو به البکر پمپاژ می کردند خاموش بودند، نفتی از البکر حمل نمی شد، ولی حدود 200 هزار بشکه نفت در لوله های بین فاو و اسکله باقی مانده بود، در اینجا تصمیم گرفته شد بااستفاده از ین نفتها یک آتش بازی اساسی بر روی اسکله البکر به راه انداخته شود،

همزمان تمامی پمپهای موجود در فاو راه اندازی می شوند،

عراق درپوشهای لوله ها در اسکله البکر را بسته بود تا نفت داخل لوله ها تخلیه نشود و اطراف اسکله را نگیرد،

از آنجا که این درپوشها مقاومت کمی داشتند و فقط مناسب گرفتن جلوی فشار ثقلی نفت داخل لوله ( و نه پمپاژ قوی در داخل آن) بودند، درپوشهای آن مانند در پپسی کولا سوت شدند هوا و 200 هزار بشکه نفت در مدت زمان نه چندان زیادی بر روی اسکله و آبهای اطراف آن ( که حداقل یک فروند ناوچه اوزا در آنها حضور داشت) تخلیه شد،

عراقی های نفهم هم به جای تخلیه سریع اسکله و پی بردن به نقشه ایرانی ها، گیج و منگ به فوران نفت از لوله ها نگاه می کردند،

با نزدیک شده به پایان عملیات پمپاژ،

یک عدد گلوله توپ بر روی اسکله شلیک می شود و بااااااااااااااااااااااااااامب!

شاهدان عینی در فاو ( حدود 30 کیلومتری محل انفجار) می گویند که شاهد یک انفجار عظیم و تشکیل یک قارچ به شکل قارچ اتمی بودیم که بسیار بزرگ بود و صدای مهیب انفجار که تا دهها کیلومتر دورتر و تا اعماق خاک کویت هم شنیده شد. . .

اسکله البکر تا مدتها به پاره ای آهن سوخته مبدل شده بود.
  • Upvote 12
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مرسی خلاقیت درود بر طراخ این عملیات
من گفتم شنیدم و چون مطمئن نبودم چیزی بیان نکردم یعنی شما میگی من گوشامم بگیرم؟ icon_cheesygrin
مگه نیروی هوایی عراق موشک خا 29 و 25 نداشت؟ جاهای دیگر هم این توپها بودن چرا اونجا ها هواپیما های عراقی پیدا میشدن؟
اگر انقدر برای عراق سخت بود زدن این سکو با هواپیما پس به کار فوق العاده ی خلبانان ایرانی پی میبریم که با بمب این سکو ها رو میزدن

تا آخر جنگ عراق از این سکو ها استفاده نکرد؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


ممنون از فرمایشاتتون من هم نگفتم شما غلط میگید گفتم منبع غلط میگه و گرنه من با نظرات شما در این زمینه که همیشه جز کاملترین ها بوده آشنا و موافق هستم باز هم اگر باعث ناراحتی شما شدم من پوزش من را بپذیرید



عزیز جان بنده هم به هیچ وجه نا راحت نشدم :rose: :rose: - بنده اعتقاد دارم که در این انجمن باید صرفا" با دلایل متقن و علمی صحبت کرد و نه از روی احساسات و صد البته با مطالعه - در حوزه دفاع مقدس هم بنده هیچ تفاوتی میان عزیزان ارتش و سپاه نمی ذارم و معتقدم سهم هرکدام از این دو نیرو در جریان دفاع مقدس مساوی است .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


دوست عزیز، اصل ماجرا رو بدونید بعد اگر دوست داشتید اظهار نظری بکنید،

عملیات کربلای 3 از جمله عملیاتهایی بود که 100 درصد توسط سپاه طراحی و اجرا شد و شرح عملیات از شروع تا پایان بقدری جذاب هست که به خوبی میشه یه سریال فوق العاده جذاب 6-7 قسمتی ازش ساخت.

اون قضیه تانک روی سکوی شناور حقیقت داره،

نگهبانان اسکله الامیه توسط تکاوران غواص سپاه خلع سلاح و سپس خود اسکله طی درگیری کوتاهی تصرف شد،

عملیات در شب شروع شد و نیروی هوایی عراق امکان اجرای عملیات انتقامی رو در شب نداشت،

با شروع صبح پرواز جنگنده های عراقی بر روی اسکله الامیه شروع شد که تعدای از اونها توسط پدافندهای ضد هوایی مستقر بر روی خود اسکله ساقط شدند،

عراقی ها وقتی بی اثر بودن حملات هوایی را بدلیل نداشتن تسلیحات دقیق و مزاحمت توپهای ضد هوایی می بینند رو به حملات موشکی با موشکهای کرم ابریشم می نمایند،

پس از شروع حملات موشکی نیروهای ایرانی وسایل بدرد بخور و رادارهای اسکله را جمع آوری و تخلیه می نمایند و نهایتا اگر اشتباه نکنم پس از برخورد 6 موشک، نقاط حساس اسکله خرج گذاری و اسکله تخلیه می شود،

و سپس انفجار . . .

اما اسلکه البکر داستان جالبتری دارد . . .

به اسکله البکر حمله مستقیمی صورت نمی گیرد، اما از آنجا که از زمان تسخیر فاو پمپهای نفتی که نفترااز فاو به البکر پمپاژ می کردند خاموش بودند، نفتی از البکر حمل نمی شد، ولی حدود 200 هزار بشکه نفت در لوله های بین فاو و اسکله باقی مانده بود، در اینجا تصمیم گرفته شد بااستفاده از ین نفتها یک آتش بازی اساسی بر روی اسکله البکر به راه انداخته شود،

همزمان تمامی پمپهای موجود در فاو راه اندازی می شوند،

عراق درپوشهای لوله ها در اسکله البکر را بسته بود تا نفت داخل لوله ها تخلیه نشود و اطراف اسکله را نگیرد،

از آنجا که این درپوشها مقاومت کمی داشتند و فقط مناسب گرفتن جلوی فشار ثقلی نفت داخل لوله ( و نه پمپاژ قوی در داخل آن) بودند، درپوشهال مانند در پپسی کولا سوت شدند هوا و 200 هزار بشکه نفت در مدت زمان نه چندان زیادی بر روی اسکله و آبهای اطراف آن ( که حداقل یک فروند ناوچه اوزا در آنها حضور داشت) تخلیه شد،

عراقی های نفهم هم به جای تخلیه سریع اسکله و پی بردن به نقشه ایرانی ها، گیج . منگ به فوران نفت از لوله ها نگاه می کردند،

با نزدیک شده با پایان عملیات پمپاژ،

یک عدد گلوله توپ بر روی اسکله شلیک می شود و بااااااااااااااااااااااااااامب!

شاهدان عینی در فاو ( حدود 30 کیلومتری محل انفجار) می گویند که شاهد یک انفجار عظیم و تشکیل یک قارچ به شکل قارچ اتمی بودیم که بسیار بزرگ بود و صدای مهیب انفجار که تا دهها کیلومتر دورتر و تا اعماق خاک کویت هم شنیده شد. . .

اسکله البکر تا مدتها به پاره ای آهن سوخته مبدل شده بود.



صحت و سقم این داستان با این چیزی که شما تعریف کردین که کلا زیر سوال میره !

نفت خام رو اگه بهش کبریت هم بزنین آتیش نمی گیره ! (البته بستگی به نوعش داره)

بعد بخواد منفجر بشه ؟!

یا داستان به شکل دیگه ای بوده یا پیازداغش چندین برابر شده !
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جناب کوماندانت عزیز، از کتاب عکس میگیرم و براتون آپ می کنم دوست من، شاید که باور کنید!

-------------------------------------------

من گفتم شنیدم و چون مطمئن نبودم چیزی بیان نکردم یعنی شما میگی من گوشامم بگیرم؟



ببخشید اگه لحنم رو تهاجمی فرض کردید، آخه سوال استفهامی و استطلاعی با سوال زیر سوال بری(!) یه کم تفاوت لحن داره!

مگه نیروی هوایی عراق موشک خا 29 و 25 نداشت؟



چرا ولی شاید در اون برهه زمان امکان استفاده نداشتند، ضمن اینکه استفاده از این دو موشک با اون سر جنگی قدرتمند، بیشتر به آسیب به خود سکو منجر میشد تا از بین بردن مهاجمان به آن.

اگر انقدر برای عراق سخت بود زدن این سکو با هواپیما پس به کار فوق العاده ی خلبانان ایرانی پی میبریم که با بمب این سکو ها رو میزدن



بله در مهارت و جانفشانی خلبانان ارتش قدرتمند ما ذره ای تردید نیست، خلبانهای عراقی با راکت حتی از فواصل زیر 500 هم نمی تونستند شلیک دقیقی به سکو داشته باشند، در حالی که یه خلبان اف 4 نیروی هوایی با راکت هیدرا 70 خودش می تونست از اون فاصله ...

بمبهای عراقی ها هم اکثرا نصیب آب دریا می شد.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


اول از همه بگم که اون جمله آخر رو به عنوان ضرب المثل از کار محال به کار بردم . امیدوارم ناراحت نشده باشید
اگر شدید شرمنده برنامه ای برای ناراحت کردن شما نداشتم

در این مورد استفاده از این شناور ها و داستانی که جناب محمد تعریف کردند
اجازه بدهید بعد از تحقیق جواب خواهم داد


عرض کردم - ناراحت نشدم عزیز جان - فقط از دوستان انتظار دارم اگر دلیلی را می پذیرند یا رد می کنند حتما" با رعایت قوانین و اصول علمی باشد :rose: :rose:
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فعلا جواب اول

[quote]
آدم از تعجب شاخ در میاره که بعضی ها تا چه حد پر رو تشریف دارند
عراق بعد از عمیات مروارید دیگر حضور گسترده ای روی البکر و العمیه نداشت ولی در طول جنگ گاهی از آنها برای جاسوسی و رد گیری کشتیهای ایرانی استفاده میکرد الیته با نفرات کم تعداد وقتی نفرات عراق کم بوده پس برادرا چه نیازی به حمله گسترده به سکوها داشتند بعد از مروارید چندین مرتبه تکاوران تاسیساتی که عراق روی سکوها بازسازی کرده بود را با حملات شبانه منهدم کردند و این داستان تا آخر جنگ ادامه داشت. سپاه تا جایی که من به یاد میارم فقط قایق داشت که روی بعضی از آنها مینی کاتیوشا و تیربار دوشکا نصب کرده بود و اگر می خواستند در خلیج فارس به کشتی یا جایی حمله کنند آر پی جی هم با خود بردند.

[/quote]

البته بیشتر منظور با جناب محمد هست با اون داستانشون
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
MR9 گفت:


با سلام - ضمن کسب اجازه از جناب Salem - فقط برای این مرتبه اجازه دهید تصاویر بصورت طبیعی قرار بگیرند - این تصاویر بخشی از نقشه ها و تصاویر مربوط به عملیات کربلای 3 هستند که برای دوست عزیزمون که در ارتباط با این عملیات و دلایل بنده تردید داشتند - با اجا

تقدیم به شهدای عزیز عملیات کربلای 3 و بخصوص راوی این عملیات شهید محمد اسحاقی
 
( این تصاویر با دوربین تلفن همراه گرفته شده و از روی کتاب - در آینده نزدیک یک تاپیک کامل با تصاویر با کیفیت تر خدمت دوستان ارائه می شود )
 
83149954181472983534.jpg
 
بدون شرح
 
 
ساختمان اسکله معروف به هتل پس از تصرف بدست رزمندگان اسلام
 
 
موقعیت قرار گیری دو اسکله
 
 
از راست به چپ : رمضانعلی صادقی - غلامرضا علیزاده
 
شهید غلامرضا تنها - شهید حسن جزینی - شهید حسن منصوری
 
 
اسکله الامیه
 
 
روی جلد کتاب
 
 
پشت جلد کتاب
 
سری کتاب : گزارش عملیات - سری 10
 
نام کتاب : نبرد الامیه
 
مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه
 
isbn: 964-6315-35-6
 
سال چاپ : 1379
 
برای شادی روح خودمون ، یک صلوات بلند برای شهدا
 

 

 

 

  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.