امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]گفته ایران بزرگترین ناوگان میگ رو پس از روسیه والجزایر [/quote] شايد جنگ افزار ميگ هاي 21 23 25 و 29 رو با هم جمع زده باشه ! ..
مطمئنی که گفت میگ های 29 ما 100 فروند هستن ؟!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقایون اگه میشه یه تایپیک بزنید که مخصوص بررسی و مقایسه نیروی هوایی مون باشه و به این بپردازیم که در تهاجمات چگونه میتونیم عمل کنیم.

اگر هم میشه من همینجا سوال کنم.


سوالم اینه که این میگ 29 ها چقدر عملیاتی هستند؟ و چقدر قدرت بازدارندگی دارند؟ میشه باهاش جلوی f16 f15 های امریکا ایستاد؟ یا میشه در جنگ هوایی با بمب افکن های استراتژیک مثل b2 استفاده کرد؟ تو بین جنگنده هامون بیشتر از همه روی همین میگ29 حساب باز کردند؟

این میگ 29 سال 1370(1991) در چه سطحی بودند؟ چی شد که شوروی راضی شد به ایران بفروشه؟

و کلی سوال دیگه.

از اینکه سوالهای کمی پرسیدم. عذرخواهی میکنم. icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]شايد جنگ افزار ميگ هاي 21 23 25 و 29 رو با هم جمع زده باشه ! ..
مطمئنی که گفت میگ های 29 ما 100 فروند هستن ؟!
[/quote]
نه عزیزم من زیاد جنگ افزار نمی خونم ولی تو دو سه شماره ای که ازش دارم تو قسمت پسش وپاسخش واقعا حرفهای نزدیک به واقعیت زدن مثلا خرید :سوخو27 میگ31 میل24 و35و... رو دروغ دونستن وفقط در این مورد تعداد میگ های 29 مارا بیشتر از 70 تا دونستن که منم اشاره کردم احتمالا بیش80 تا100 فروند البته تا اونجایی که من می دونم ایران 4 اسکادران میگ 29 داره که اگه اسکادران ها 18 تایی باشند می شه 72 فروند واگه اسکادران ها 12 باشه میشه 48 حالا اینکه نیرو هوایی چند تا اسکادان 12 تایی و18 تایی داره الله اعلم
[quote]آقایون اگه میشه یه تایپیک بزنید که مخصوص بررسی و مقایسه نیروی هوایی مون باشه و به این بپردازیم که در تهاجمات چگونه میتونیم عمل کنیم.
[/quote]
متاسفانه اکثر اونها به علت حرفهای سیاسی به انحراف ودر نتیجه قفل...
[quote]سوالم اینه که این میگ 29 ها چقدر عملیاتی هستند؟ و چقدر قدرت بازدارندگی دارند؟ میشه باهاش جلوی f16 f15 های امریکا ایستاد؟ یا میشه در جنگ هوایی با بمب افکن های استراتژیک مثل b2 استفاده کرد؟ تو بین جنگنده هامون بیشتر از همه روی همین میگ29 حساب باز کردند؟
[/quote]
میگ 29 یه جنگنده دفاع نقطه ای هست که اگه کمی جست وجو کنی می فهمی که خیلی شکست خرده وعلت اصلیشم نبود یک جنگنده دور برد برای حمایت مثل سوخو27 ویا F-14
برای همین بارها شکست خورده وخیلی ها ناکار امد معرفیش می کند البته دارای رادار قدرتمندی که تونست F117 به اصطلاح پنهار کار رو تو یوگسلاوی شناسایی کنه البته مقایسه میگ29 با F16 کار درستی نیست چون فرق دارن ولی میگ29 رو میشه با F15 مقایسه کرد که میشه گفت که در مقابله با F15 ها خیلی به ما کمک می کنه البته میگ29 با اف16 ها توی نبرد های مرزی سال1999 مواجه شد که توی اون نبردمرزی هندی ها دو اف16 پاکستانی رو شناسایی می کنند و روش قفل می کنند اما اجازه اتش پیدا نمی کنند اما در هر صورت میگ29 خوبه اما در صورتی که با یک جنگنده مثه F14 که رادارش 120 کیلومتر برد داره ترکیب بشه واقعا باعث افزایش قدرت ایران میشه البته متاسفانه وضعیت تامکت های ایران خوب نیست واحساس میشه که یک جنگنده دور برد جدید باید خرید جنگنده های جدید چینی مثه جی10 وجی11 گزینه های بدی نیستند
در مورد بقیه سئوالاتون هم راستش اینا واسه خودم سئواله icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]سوالم اینه که این میگ 29 ها چقدر عملیاتی هستند؟ و چقدر قدرت بازدارندگی دارند؟ میشه باهاش جلوی f16 f15 های امریکا ایستاد؟ یا میشه در جنگ هوایی با بمب افکن های استراتژیک مثل b2 استفاده کرد؟ تو بین جنگنده هامون بیشتر از همه روی همین میگ29 حساب باز کردند؟[/quote]

رضا جان این سوالات رو که هر کس بدونه هم نمی تونه اینجا جواب بده، و اصلا اصل اساسی حفاظت اطلاعات هم اجازه چنین چیزی رو نمیده: [b]هر کس باید به اندازه ای به اطلاعات دسترسی داشته باشد که به آن نیاز دارد.[/b]

اتفاقا ستاد مشترک نیروی هوایی آمریکا و اسراییل هم خیلی دوست دارن جواب همین سوالها رو بدونن! (جسارت نشده باشه، می خواستم بگم نباید همیشه توقع داشته باشی جواب هر سوالی رو بگیری، ولی به وقتش همه چیز منتشر و مشخص خواهد شد.)

[quote]این میگ 29 سال 1370(1991) در چه سطحی بودند؟ چی شد که شوروی راضی شد به ایران بفروشه؟[/quote]

در سطح میگ 29 مدل A و UB اون هم از نوع صادراتی! ( داون گرید شده!)

شوروی ها دنبال بازارهای جدید بودند و باز کردن جای پایی در ایران و بعد فروش گسترده تر تجهیزاتشون که خوشبختانه هیچ وقت بطور کامل موفق نشدن.

[quote]حرفهای نزدیک به واقعیت زدن مثلا خرید :سوخو27 میگ31 میل24 و35و... رو دروغ دونستن [/quote]

علی آقا من نمی خوام بگم هست، ولی اگه باشه، شما چطور می تونی ثابت کنی نیست؟ می خوای به چند دلیل کاملا مبهم برات ثابت کنم که می تونه باشه؟ یا شاید هم نباشه؟

[quote] البته مقایسه میگ29 با F16 کار درستی نیست[/quote]

اتفاقا این دوتا بیشتر به هم می خورن تا میگ 29 به اف 15.

در کلاس وزنی و ابعادی نزدیکتری هستند و البته میگ 29 در مدل های هم سن و سال کمی برتر از اف 16 هست.

شما می دونی میگهای 29 یوگوسلاو تونستن اف 15 و اف 16 های ناتو رو بندازن؟

و حتی میگ 21 های اونها هم تونستن اف 16 و بزنن؟!

[quote]با یک جنگنده مثه F14 که رادارش 120 کیلومتر برد داره [/quote]

برد رادار اف 14 خیلی بیشتره، حدود 3 برابر .

الان اف 4 های ما رادارشون حدود 230 کیلومتر برد داره.

[quote] البته متاسفانه وضعیت تامکت های ایران خوب نیست [/quote]

icon_cheesygrin

[quote]یک جنگنده دور برد جدید باید خرید جنگنده های جدید چینی مثه جی10 وجی11 گزینه های بدی نیستند[/quote]

با جی 11 موافقم، ذاتا ( سوخو 27 ) جنگنده خوبیه، ولی این جی 10 اصلا معلوم نیست چی در بیاد.

البته هیچ کس به ما جنگنده نخواهد فروخت و همین جنگنده های ما فعلا تونستن [b]بازدارندگی موثری[/b] ایجاد کنن.

ببخشید علی آقا اگه جسارتی شد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون محمد جان. تشکر از راهنماییتون.

منظورم همون تحلیل ها و آمارهایی است که محرمانه نیست. مثلا همین الان میشینند تو رسانه ها و تحلیل میکنند و یه سری آمار میزنن. کسی نمیدونه راسته یا دروغ. اما در مورد محرمانه ترین مسائل هم آمار میدهند. من دنبال اطلاعات محرمانه از مبادی مسئول که نبودم. منظور همون چیزهایی است که انتشار یافته. یا همون چیزی که به طور کلی در مقایسه ی این هواپیما ها میگن. و باور عمومی هست.

به طور مثال در مورد f14 ها، تو محافل نظامی از 0 فروند و دو فروند و 4 فروند تا 32 فروند ذکر شده ( عملیاتی هاش). اما کسی مدعی نشده که اینها راسته یا دروغ. بلکه حدسیات و فرضیات هست.

سوالم از این باب بود که اطلاعات در مورد سطح بازدارندگی کلی این جنگنده میخواستم. نه اطلاعات جزئی.

به هر حال ممنون از پاسخ هاتون.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان به نظر منه حقير بااينكه ذاتاعاشق هواپيما هستم اما بايد اين واقعيت رو قبول كرد كه قبل از انقلاب هم دولت وقت همين تفكر رو داشت كه بايد خريد هاي فراواني كنه اگر اين دولت هم بخواد فقط مصرف كننده باشه چه فرقي ميكنه بايد از خروج ارز جلوگيري كرد و به فكر توليد بود ما تا وقتي توليد كننده نباشيم اين نگرانيها وجود داره الانم اگه خريد كنيم چه فايده اونم روسيه كه همه ميدونن در پشتيبانيه محصولات چجور عمل ميكنه .ما فعلا بايد فقط روي پدافند كار كنيم تا زمان ساخت يك جنگنده قدر بومي چون چاره اي نيست دوستان قبول كنيد !!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote] بالاخره بودنمون یک جور دردسره گفتیم نباشیم چند وقتی تا [color=red]بعضی دوستان[/color] راحت تر باشند.[/quote]

ما رو که نمیگی ان شاالله؟!!

[quote](گر چه که بعضی مطالبش حاضره)[/quote]

خب بسم الله ارسال کن.

[quote]خوب چطور میشه به این منابع دسترسی پیدا کرد؟[/quote]

سه تا راه به نظرم می رسه:
1- خرید مستقیم از خود روسها ( فایده نداره نمی دن!)
2- خریدن یکی از افراد ذی اطلاع در پروژه و از کانال اون دسترسی به اطلاعات ( راه سختی هست و احتمالا طولانی و پر هزینه )
3- همون تغییر نرم افزار از همش بهتره!

[quote]با یکی از دوستانم که در این مورد صحبت میکردم میگفت سخت افزارش مشکل چندانی نداره ولی مهم محاسباتش هست که باید خیلی دقیق و اصولی (به قول خودش میلیمتری) انجام بگیره تا در فاز های آخر به خصوص مشکلی پیش نیاد.
البته میگفت که گویا خود آمریکا برای AIM_9X از چند ابر کامپیوتر برای شبیه سازی و محاسبات استفاده کرده![/quote]

بله یه مشکل دیگه اینجور سیستم هدایت بر می گرده به اینکه تا موتور روشن هست امکان کاربرد داره و برای همین بیشتر برای موشکهای کوتاهبرد مناسبه تا میانبرد و دوربرد.

[quote]نفس وجود تصوير موشك فاطر چي بود؟ آيا موشك فاطر بر مبناي طراحي شبيه آلامو ساخته شده؟[/quote]

خیر فاطر بر مبنای الامو ساخته نشده، منظور از عکس فاطر نشان دادن سر جستجوگر اون بود که امکان استفاده در آلامو رو هم داره.

[quote]جناب ستوان! درجه جديد تبريك٬[/quote]

ممنونم، قابل شما رو نداره!

[quote] اولاً! من با اين تغيير مخالفم(!!!!!) دوماً (يكى نيست بگه سرپيازى يا ته پياز )! دليلش اينه كه تقريباً مى تون گفت 100٪ هواپيمايى نداريم كه بخواهد با تسليحات خارجى(دست خالى كه نمى آيد؟! مثلاً جنگ هست!!) بيش از 7 يا 6 جى مانور بدهد. با چشم پوشى از اين كار مى‌توان بخشى از هزينه غيرضرورى و تقريباً غيركاربردى رو حذف كرد. مگر اين كه با اين آلاموها بخواهيم به كاربرى ضدموشك برسيم كه در اون صورت نياز به مانور بالاتر احساس مى شود. وگرنه به نظرم اين كار خرج انرژى و هزينه اضافه هست.[/quote]

من هم با مطلب شما موافقم، من در پست قبلی فقط امکان اون رو بررسی کردم و مزایای این کار رو بر شمردم. البته با تسلیحات زیر بالها و بدنه معمولا امکان مانور بیش از 4 تا 5 جی مقدور نیست و الا خود به خود کنده می شوند! ( البته حساب موشکهای کوتاهبرد جداست )

[quote]تغییر نوع سوخت هم میتونه موثر باشه[/quote]

بله البته، ولی باز هم بحث تغییر نازل، بدنه، ابعاد و . . . هم مطرح میشه. البته به نظر خودم هم تغییر سوخت لازمه چون موتور آلامو واقعا دود زیادی می کنه.

[quote] اگه بشه برد موشک الامو رو یه کم افزایش داد بشه به جای هاوک در اف 14 استفاده کرد[/quote]

البته همین الان هم هاوکهای هوا پایه ( سجیل ) برد بالای 90 کیلومتر دارن و نسبتا دوربرد به شمار می رن.

[quote]البته من عذر میخوام که توی این بحث کاملا کارشناسی و بالا تر از توان فکر خودم شرکت کردم[/quote]

این حرفها چیه دوست عزیز؟ حال فکر کردی ما همه پروفسوریم icon_cheesygrin فقط شما یکی پایینتر از بقیه هستی؟ هر کی چیزی به ذهنش برسه و به نظرش درست باشه مطرح می کنه.



[quote]در رابطه با سامانه ي كنترل بردار رانش ، بايد توجه داشت ، تاوقتي پيشران در حال كار هست ، ارزش داره و در شليك هاي دوربرد كه در اواخر مسير ، موشك با پيشران خاموش حركت مي كنه ، عملا اضافه وزن هست.[/quote]

دقیقا. به نکته درستی اشاره کردید.

[quote]اگر نخواهيم تغييراتي در موشك جز افزودن برد ايجاد كنيم بوستر اتصالي شما به موشك بايد جدا بشه ... به همين خاطر [/quote]

بوستر که قطعا جدا میشه. . .

[quote]پس از اتمام سوخت بوستر و جداشدنش موشك هدف گيري رو آغاز كنه تا نيازي به تغييرات خاصي روي موشك نباشه ..[/quote]

چرا؟ موشک نمی تونه با داشتن بوستر هدایت کامل داشته باشه؟ درسته روی المانهای وزن و مرکز جرم و . . . تأثیر می ذاره اما با تریم میشه اون رو اصلاح کرد.

[quote] با توجه به اين ميشه موشك رو با سرعت تقريبي 2.5 ماخ حدود 20 يا 30 كيلومتر دور كرد [/quote]

چرا سرعت رو بیشتر در نظر نگرفتی؟ اگه بیشتر بشه چه اشکالی داره؟ اتفاقا برد هم بیشتر میشه.

[quote] به همين خاطر هست كه زير فاصله سوزش بوستر (با توجه به سعي ما در عدم دخالت در اصل موشك) هدف گيري صحيح نيست ...[/quote]

خب این پیش فرض شما با توضیحی که دادم می تونه تغییر کنه. . .

[quote]اگر از شکل دم استفاده در سایدوایندر یا بهتر از اون آر 77 استفاده کنیم کنترل دم در بدنه سبکتر شدهبعد ازاتمام سوخت خیلی راحتتر میشه ...
البته همه اینها وابسته به تست و آزمودن هست که باید در عمل سنجیده بشه ...[/quote]

درسته در موشکها امروزی کنترل دم داره کم کم جای کنترل کانارد رو میگیره ( تقریبا )، اما در مورد این موشک چون نیاز به تغییرات داخلی زیادی داره ( متأسفانه سیستم کنترل سطوح کتحرک در این موشک هیدرولیکی هست!! و نیاز به شلنگ کشی و . . . داره) من تغییر سطوح کنترلی رو صلاح نمی دونم.


[quote]هر تغییری رو ایرودینامیک و بدنه موشک نیاز به داشتن نقشه های موشک هست چون یک تغییر کوچک کل محاسبات رو بر هم میزنه حتی کم یا زیاد کردن وزن سرجنگی موشک هم کل سیستم هدایت موشک رو به هم میریزه[/quote]

تا حدی قبول دارم، اما میشه با تغییراتی و اصلاحاتی و استفاده بجا از تریم موشک را قابل هدایت نگه داشت، البته تأثیر وزن بر سیستم هدایت را متوجه نشدم؟!

[quote]بهترین ارتقا عوض کردن سیستم الکترونیکی و راداری موشک هست تا بشه اون رو روی هواگرد های غربی نیروی هوایی قابل استفاده کرد البته باید فرکانس دیتا لینک موشک رو تغییر داد چون به احتمال زیاد الان امریکایی ها از این فرکانس و فرکانس رادار موشک مطلع شده اند[/quote]

البته تأکید من بر حرارتی کردن موشک هست اما به هر حال پیشنهاد شما هم قابل توجه هست، هر چند تا زمانی که حریف از ما در زمینه الکترونیک قدرتر هست ما بهتره همون بر روی سیستم های اپتیکی ( از جمله IR ) کار کنیم.

[quote]یک نکته رو هم اضافه کنم تجربیات جنگهای اخیر نشون داده استفاده از حداکثر برد موشک های هوا به هوا فقط یک تخیل هست در جنگ ایران و عراق به جز یک یا دو شکاری که توسط فینیکس از فاصله بیش از 50 کیلومتر بدست اومد اون هم در اوایل جنگ تمام شکار ها به وسیله فینیکس در فاصله کمتر از 50 کیلومتر و حتی یک مورد در فاصله 10 کیلومتری بدست اومد در جنگهای اخیر امریکا درگیری ها عمدتا در فاصله نزدیک و کمتر به درگیری های فامد کشیده [/quote]

می دونی بیشترین دلیلش چی بوده؟

قانون شناسایی چشمی! یا اطمینان از غیر خودی بودن هدف، ولی برای وقتی که مطمئن هستی از وجود دشمن باید از بیشترین فاصله اقدام کرد.

[quote] باید این موشک رو به هدایت فعال تغییر بدیم تا بشه از اون در فاصله 20 تا 30 کیلومتر استفاده موثر کرد[/quote]

این هم پیشنهاد خوبیه، البته من باز هم بر حرارتی کردن موشک تأکید دارم.

[quote] اگر بخواهیم در حداکثر برد خود این موشک ازش استفاده کنیم نیاز به یک فرکانس جدید با کد بندی های جدید و یکپارچه سازی اون با رادار های جنگنده های غربی هست[/quote]

این کار بسیار سخت و با ریسک بالا هست، تازه هیچ امکان موفقیت بالایی هم برای شما متصور نیست، دشمن با سرعت بسیار بالایی ( حداقل 5 برابر سرعت تعویض فرکانس فعلی ما ) به جستجوی فرکانس موشک پرداخته و بلافاصله به اخلال آن اقدام خواهد کرد.

برای همین به حرارتی کردن موشک تأکید دارم.


-----------------------

[b]یک نکته ای که درمقاله اصلی یادم رفت بنویسم، اصلاح سیستم محرک سطوح کنترلی از هیدرولیکی به سرو موتور هست. در صورت اعمال چنین تغییری کاهش وزن قابل توجهی در موشک ( بدلیل حذف لوله ها و شیرها و سیستم هیدرولیک که معمولا سنگین هستند ) بوجود آمده و قسمتی از فضای داخلی هم خالی خواهد شد که می توان از آن برای افزودن به سر جنگی استفاده کرد ( البته همان کاهش وزن منجر به افزایش سرعت و برد موشک خواهد شد)[/b]
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]اصلاح سیستم محرک سطوح کنترلی از هیدرولیکی به سرو موتور هست.[/quote]
مطمئنی که هیدرولیک هست ؟ شاید پنوماتیک باشه ولی هیدرولیک بخاطر کندی در عکسلعمل برای انواع هوا به هوا مناسب نیست ..


با سروو موافقم ! اما چه سروو ای که سریع پاسخ بده وزنش کم باشه و در سرعتهای چند برابر صوت بتونه قدرت رو به سرعت به بالچه ها انتقال بده ؟ ولی میشه ساختش من منتفی نمیدونم چون الان 2 تاش جلوم هست که داره چشمک میزنه آره یجورایی میشه ... !

[quote]برای همین به حرارتی کردن موشک تأکید دارم.
[/quote] تا چی باشه اون سامانه حرارتی ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]مطمئنی که هیدرولیک هست ؟ [/quote]

بله متأسفانه.

[quote]شاید پنوماتیک باشه ولی هیدرولیک بخاطر کندی در عکسلعمل [/quote]

اتفاقا سرعت عمل هیدرولیک از نیوماتیک بیشتره، ( بدلیل عدم تراکم پذیری سیال مایع در برابر سیال گاز )

[quote]تا چی باشه اون سامانه حرارتی ؟[/quote]

تصویر بردار مادون قرمز. به 2 تا مثالش اشاره کردم( البته فاطر رو کمی شک دارم ). بقیه اش رو هم شما و سایر دوستان پیشنهاد بدید.

منتظر جواب بقیه سوالهام هم هستم.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]علی آقا من نمی خوام بگم هست، ولی اگه باشه، شما چطور می تونی ثابت کنی نیست؟ می خوای به چند دلیل کاملا مبهم برات ثابت کنم که می تونه باشه؟ یا شاید هم نباشه؟ [/quote]
من نگفتم نظرم اینه من منظورم این بود که جنگ افزار از چیرزی مطمئن نشه خبر نمی ده وگرنه خودمماز طرفدار های وجود [size=18]برخی[/size] از این پرنده ها بصورت محدود می باشم
[size=7]راستی میشه واسم اون دلایل بگی[/size]
............

[quote]
اتفاقا این دوتا بیشتر به هم می خورن تا میگ 29 به اف 15.

در کلاس وزنی و ابعادی نزدیکتری هستند و البته میگ 29 در مدل های هم سن و سال کمی برتر از اف 16 هست.

شما می دونی میگهای 29 یوگوسلاو تونستن اف 15 و اف 16 های ناتو رو بندازن؟

و حتی میگ 21 های اونها هم تونستن اف 16 و بزنن؟! [/quote]
بنده از نظر وظیفه واینا دارم میگم بله اتفاقا با وجود تنفر قبلیم از صرب ها بشدت طرفدار نیروی هوایی یوگوسلاوی می باشم
بنده هم منکر قدرت میگ در مقابل اف16 و اف15 نشدم دقت کنید چی گفتم
[quote]میگ29 با اف16 ها توی نبرد های مرزی سال1999 مواجه شد که توی اون نبردمرزی هندی ها دو اف16 پاکستانی رو شناسایی می کنند و روش قفل می کنند اما اجازه اتش پیدا نمی کنند[/quote]
خوب این یعنی این کهبا کوچکترین اشاره خلبانان هندی اون دوتا اف 16 در لحظی تبدیل به گوی اتشین می شدند
[quote]د رادار اف 14 خیلی بیشتره، حدود 3 برابر .

الان اف 4 های ما رادارشون حدود 230 کیلومتر برد داره.
[/quote]
بله اف14 برد رادارش 350 کیلومتره که بنده با برد مفید موشک اشتباه کردم

راستی محمد جان منظورتون از اون شکلک چی بود؟
[quote]
البته هیچ کس به ما جنگنده نخواهد فروخت و همین جنگنده های ما فعلا تونستن بازدارندگی موثری ایجاد کنن.

ببخشید علی آقا اگه جسارتی شد.[/quote]
البته چین با بقیه فرق می کنه چون به نفت ایران نیاز داره (البته امریکایی ها فهمیدن ودارن کم کم سنگ پرانی می کنند) شما بیشتر باید مارو ببخشید icon_cheesygrin

[quote]به طور مثال در مورد f14 ها، تو محافل نظامی از 0 فروند و دو فروند و 4 فروند تا 32 فروند ذکر شده ( عملیاتی هاش). اما کسی مدعی نشده که اینها راسته یا دروغ. بلکه حدسیات و فرضیات هست.
[/quote]
غلط کردن باید به اون اقایون بگی که یک اواکس امریکایی پرواز 16 تامکت رو باهم ثبت کرده بعد اون وقت شما همچین حرفایی بزنید

[quote]دوستان به نظر منه حقير بااينكه ذاتاعاشق هواپيما هستم اما بايد اين واقعيت رو قبول كرد كه قبل از انقلاب هم دولت وقت همين تفكر رو داشت كه بايد خريد هاي فراواني كنه اگر اين دولت هم بخواد فقط مصرف كننده باشه چه فرقي ميكنه بايد از خروج ارز جلوگيري كرد و به فكر توليد بود ما تا وقتي توليد كننده نباشيم اين نگرانيها وجود داره الانم اگه خريد كنيم چه فايده اونم روسيه كه همه ميدونن در پشتيبانيه محصولات چجور عمل ميكنه .ما فعلا بايد فقط روي پدافند كار كنيم تا زمان ساخت يك جنگنده قدر بومي چون چاره اي نيست دوستان قبول كنيد !!!!
[/quote]
اومدیمو جنگ شد اون وقت شما بودی با 30 تا تامکت جلوی ارتشی که چند صد هواگرد نظامی داره چه کنیم ؟ بالاخره پدافند هم حد مجاز داره و هرجایی نمی تونه مستقر بشه
بنظر من اگه ما بتونیم 30 تا جی 11 بخریم تا مدت ها (حداقل 10 سال) خیالمون کمی راحت میشه وبا تعداد تامتکت های خودمون مدتی رو می تونیم سر کنیم
(البته اگه چین نداد می تونیم سوخو 27 از کشور هایی مثله اکراین بگیریم نه روسیه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]من نگفتم نظرم اینه من منظورم این بود که جنگ افزار از چیرزی مطمئن نشه خبر نمی ده وگرنه خودمماز طرفدار های وجود برخی از این پرنده ها بصورت محدود می باشم
راستی میشه واسم اون دلایل بگی[/quote]

بهت پی ام میدم.

[quote]راستی محمد جان منظورتون از اون شکلک چی بود؟[/quote]

همون شکلک خودش گویا هست! icon_cheesygrin

[quote]البته چین با بقیه فرق می کنه چون به نفت ایران نیاز داره (البته امریکایی ها فهمیدن ودارن کم کم سنگ پرانی می کنند)[/quote]

البته همین چینی ها هم امتیاز خوب بگیرن حاضرن با آمریکایی ها همکاری کنن همونطور که نوشتم:

البته هیچ کس به ما جنگنده نخواهد فروخت و همین جنگنده های ما فعلا تونستن بازدارندگی موثری ایجاد کنن.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]غلط کردن باید به اون اقایون بگی که یک اواکس امریکایی پرواز 16 تامکت رو باهم ثبت کرده بعد اون وقت شما همچین حرفایی بزنید [/quote]

عزیزم. چرا اینجوری صحبت میکنی؟ هیچ وقت نمیشه مطلق در مورد چیزی نظر داد.

خوب اون آواکس چه سالی این کار رو کرده؟ اصلا گزارش اون آواکس آمریکایی(!!) میتونه برای ما ایرانی (!!!) معتبر باشه. این که نشد سند عزیزم.

من هم به شخصه هیچ کدوم رو نه تایید میکنم و نه رد میکنم. اصلا نمیشه در این مسائل نظر داد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]عزیزم. چرا اینجوری صحبت میکنی؟ هیچ وقت نمیشه مطلق در مورد چیزی نظر داد.

خوب اون آواکس چه سالی این کار رو کرده؟ اصلا گزارش اون آواکس آمریکایی(!!) میتونه برای ما ایرانی (!!!) معتبر باشه. این که نشد سند عزیزم.

من هم به شخصه هیچ کدوم رو نه تایید میکنم و نه رد میکنم. اصلا نمیشه در این مسائل نظر داد.
[/quote]
امریکایی ها شاید بخوان ایران هراسی کنند ولی برای کشورای عربی واسراییل 16 تا تامکت چیزی نیست اون خبرم مربوط به یه اواکس فوضول بوده که داشته جاسوسی می کرده (در سال 2003 که ایران از چپ و راست محاصره بود وامریکا نزدیک به ایرانم حمله کنه که با درایت برخی مسئولین وانجام مانور های مختلف رو کردن موشک های جدید این فتنه رو خوابوندند) که 16 تا دارند با هم پرواز می کنند(به علت هارت وپورت ها و تهدید فراوانی که حس می شد) از این گزارشا زیاد داریم وبنظر نمیاد امریکایی ها به خوان واسه 16 تا تامکت دروغ بگن
[quote]البته همین چینی ها هم امتیاز خوب بگیرن حاضرن با آمریکایی ها همکاری کنن[/quote]
محمد جان بازم میگم دقت کن!!!!(خوب بابا دقت کن دیگه !!!! icon_cheesygrin )
[quote] البته چین با بقیه فرق می کنه چون به نفت ایران نیاز داره [size=18](البته امریکایی ها فهمیدن ودارن کم کم سنگ پرانی می کنند)[/size][/quote]
راستی از دلایلتم ممنون

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دیدی خودت هم مطمئن نیستی؟ اصلا نمیشه تو این مساله با قاطعیت گفت. من حرفم اینه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دیدی خودت هم مطمئن نیستی؟ اصلا نمیشه تو این مساله با قاطعیت گفت. من حرفم اینه.[/quote]
عزیزم منظورم از از این گزارشا زیاد داریم این بود که مثلا قبلا نیروی دریایی امریکا پرواز 8تا را خبر داده بود اما اینبار یک اواکس 16 تا را با هم می بینه که بالاترین رقم تا الان بوده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    1 member