امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote] البته تأثیر وزن بر سیستم هدایت را متوجه نشدم؟! [/quote]
یه مثال میزنم شما یک دمبل بر دار 20 بار بزن بعد در حالی که هنوز وزنه دستت هست دستت رو روی یک نقطه دیوار بگذار حالا وزنه رو رها کن و دوباره با سرعت دستت رو روی همون نقطه دیوار بگذار میبینی که نمیشه چون مغزت با شرایط جدید عادت نکرده در واقع مغز شما هنوز وزنی که وزنه به شما وارد میکرده رو محاسبه میکنه و بر اساس اون پیام به دست شما برای حرکت میده که چون الان دیگه اون وزنه دست شما نیست مغز دستور میده نیروی بیش از حد احتیاج وارد بشه که احتمالا دست شما بالاتر از اون نقطه میره در سیستم کنترلی موشک هم به همین شکل هست سیستم کنترلی موشک که از کامپیوتر موشک دستور میگیره بر اساس وزن قبلی موشک برنامه ریزی شده که هر گونه تغییر وزن در موشک باعث بر هم خوردن کنترل موشک میشه
[quote]البته تأکید من بر حرارتی کردن موشک هست اما به هر حال پیشنهاد شما هم قابل توجه هست، هر چند تا زمانی که حریف از ما در زمینه الکترونیک قدرتر هست ما بهتره همون بر روی سیستم های اپتیکی ( از جمله IR ) کار کنیم. [/quote]
استفاده از بدنه این موشک برای موشک گرمایاب به نظر من اشتباه هست
اولین دلیل وجود بالهای کنترلی در مرکز موشک هست که باعث کم شدن قدرت مانور موشک میشه دومین دلیل برای بر طرف کردن نقص بالا احتیاج به کوچک کردن موشک و جلوتر بردن کاناردها هست همین کاری که خود روسها کردن که در نتیجه به علت نداشتن نقشه های موشک برای ما امکان پذیر نیست در واقع اگر قرار باشه این موشک به هدایت گرمایاب تغییر کنه نمونه های بهتری برای این کار هست مثل حمPL7 ها که بدنشون از روی موشک ماژیک ساخته شده در واقع میشه همون PL7 ها رو سیستم IR شو با یک سیستم پیشرفته جایگزین کرد بدون نیاز به تغییر در بدنه موشک که کار بسیار مشکل و تقریبا غیر ممکنی هست
[quote]می دونی بیشترین دلیلش چی بوده؟

قانون شناسایی چشمی! یا اطمینان از غیر خودی بودن هدف، ولی برای وقتی که مطمئن هستی از وجود دشمن باید از بیشترین فاصله اقدام کرد. [/quote]
موشک های هدایت فعال برد بلند اگر بخواهیم در برد زیاد ازشون استفاده کنیم باید یک قسمت از مسیر رو به صورت نیمه فعال حرکت کنند که در همین فاصله میشه اونها رو منحرف کرد بنابراین برای اینکه موشک نیازی به گرفتن اطلاعات جدید از رادار جنگنده نداشته باشه باید در فاصله ای که موشک رادر خودشو روشن میکنه شلیک کرد
با وجود سیستم IFF و اطلاعات اواکس ها تقریبا فهمیدن دشمن یا خودی بودن هدف از فاصله دور راحت هست
[quote]دشمن با سرعت بسیار بالایی ( حداقل 5 برابر سرعت تعویض فرکانس فعلی ما ) به جستجوی فرکانس موشک پرداخته و بلافاصله به اخلال آن اقدام خواهد کرد. [/quote]
به همین راحتی ها هم نیست چون فاصله شلیک موشک تا رسیدن به هدف بسیار کم هست امکان پیدا کردن فرکانس دیتا لینک کمه معمولا برای پیدا کردن روش مدولاسیونش به جای استفاده از سیستم های الکترونیکی نیاز به یک شبکه جاسوسی قوی هست

در کل به نظر من این موشک از طراحی ضعیفی برخوردار هست به علت بزرگ بودن و قرار گرفتن بالهای کنترلی در مرکز موشک که باعث کم شدن قدرت مانور میشه من بجز این موشک و اسپارو هیچ موشک دیگه ای ندیدم بالچه های کنترل موشک در وسط قرار گرفته باشه حتی R23 که از این موشک قدیمیتر هست در امریکا هم که میدونید اسپارو کاملا جای خودشو به امرام داده در روسیه هم به زودی این موشک جای خودشو به R77 میده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یه مثال میزنم شما یک دمبل بر دار 20 بار بزن بعد در حالی که هنوز وزنه دستت هست دستت رو روی یک نقطه دیوار بگذار حالا وزنه رو رها کن و دوباره با سرعت دستت رو روی همون نقطه دیوار بگذار میبینی که نمیشه چون مغزت با شرایط جدید عادت نکرده در واقع مغز شما هنوز وزنی که وزنه به شما وارد میکرده رو محاسبه میکنه و بر اساس اون پیام به دست شما برای حرکت میده که چون الان دیگه اون وزنه دست شما نیست مغز دستور میده نیروی بیش از حد احتیاج وارد بشه که احتمالا دست شما بالاتر از اون نقطه میره در سیستم کنترلی موشک هم به همین شکل هست سیستم کنترلی موشک که از کامپیوتر موشک دستور میگیره بر اساس وزن قبلی موشک برنامه ریزی شده که هر گونه تغییر وزن در موشک باعث بر هم خوردن کنترل موشک میشه[/quote]

خب اون که قابل برنامه ریزی هست، تازه مغز آدم ممکنه یه همچین اشتباهی بکنه ( چون توی موقعیتها بر اساس تجربیات قبلی تصمیم می گیره ) اما کامپیوتر موشک هر لحظه همه چیز رو بصورت دقیق چک و آنالیز می کنه.

[quote]استفاده از بدنه این موشک برای موشک گرمایاب به نظر من اشتباه هست
اولین دلیل وجود بالهای کنترلی در مرکز موشک هست که باعث کم شدن قدرت مانور موشک میشه [/quote]

درسته که در طرح AIM-9X و برخی طرحهای جدید دیگه کنترل موشک از کانارد به بالک منتقل شد اما این موضوع به کل کارایی این سیستم رو زیر سوال نمی بره، دلیلش شکل منحصر به فرد کاناردهای این موشک هست که از زاویه حمله بالاتری نسبت به سایر موشکها برخورداره و دیرتر وامانده میشه پس فرض شما در کم شدن یا کم بودن قدرت مانور خود به خود منتفی هست.

[quote]دومین دلیل برای بر طرف کردن نقص بالا احتیاج به کوچک کردن موشک و جلوتر بردن کاناردها هست همین کاری که خود روسها کردن [/quote]

نه احتیاج به همچین چیزی نیست به نظر من. روسها هم چنین کاری نکردن بلکه در مدلهای طویلتر طول موتور بیشتر شده و احتمالا خطای دید برای شما به وجود آمده و الا قسمتهای اصلی دیگر تغییر نکرده.

[quote]در واقع اگر قرار باشه این موشک به هدایت گرمایاب تغییر کنه نمونه های بهتری برای این کار هست مثل حمPL7 ها که بدنشون از روی موشک ماژیک ساخته شده در واقع میشه همون PL7 ها رو سیستم IR شو با یک سیستم پیشرفته جایگزین کرد بدون نیاز به تغییر در بدنه موشک که کار بسیار مشکل و تقریبا غیر ممکنی هست[/quote]

ما یکی از فرضهای اصلی مون افزایش برد موشک به بیش از 100 کیلومتر بود، آیا با موشک ماژیک امکان این کار وجود داره؟

[quote]موشک های هدایت فعال برد بلند اگر بخواهیم در برد زیاد ازشون استفاده کنیم باید یک قسمت از مسیر رو به صورت [color=red]نیمه فعال[/color] حرکت کنند [/quote]

یا اینرسیایی، که منظور من همین بود و قابل منحرف کردن هم نیست.

[quote]چون فاصله شلیک موشک تا رسیدن به هدف بسیار کم هست [/quote]

چقدر کم؟ 10 کیلومتر؟ 20 کیلومتر؟ خب این که فاصله شلیک موشکهای حرارتی هست! برای فواصل بیشتر فرکانس به راحتی قابل کشفه.

[quote]در روسیه هم به زودی این موشک جای خودشو به R77 میده[/quote]

البته موشک ناموفق R77 !!

می گید نه؟ برید از مالزیایی ها و اندونزیایی ها بپرسید.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]البته موشک ناموفق R77 !!

می گید نه؟ برید از مالزیایی ها و اندونزیایی ها بپرسید[/quote] موفقيت هاي آر 27 رو هم نام ببريد ممنون ميشم ! آمار درگيري ها و تست هاي موفق هوايي آلامو ..

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]موفقيت هاي آر 27 رو هم نام ببريد ممنون ميشم ! آمار درگيري ها و تست هاي موفق هوايي آلامو ..[/quote]

نمی خواد تعجب کنی! هیچ کدوم تجربه جنگی خاصی ندارن ( در جنگ 1999 یوگوسلاوی هم بیشتر شکار های هوایی یوگوسلاوها با موشکهای حرارتی بود) اما جالب هست که دوستان بدونن توی تست های نیروی هوایی مالزی و اندونزی آمار بالایی از روشن نشدن موتور آدرها در لحظه شلیک وجود داره! و جناب موشک مثل بمب سقوط آزاد تشریف بردن تو زمین! و یکی از دلایل عدم سفارش مجدد هواپیماهای روسی توسط این 2 کشور هم همین دلیل بوده. از نتایج تست بقیه کشورها خبر ندارم ولی نباید خیلی خوب بوده باشه.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نمیدونم اقا محمد کلا متوجه شدی که من گفتم موشک با برد بیش از 40 کیلومتر قابل استفاده نیست برای ما یا نه ؟
در ضمن روسها توی صادر کردن تجهیزات نظامی به کشورهایی که هنوز زیر سلطشون نیستند خیلی به کیفیت اهمیت نمیدهند موشک r77 به گفته خود غربی ها قابل رقابت با امرام هست و چینی ها که معمولا به اجناس دست اول روسها دسترسی دارند PL12 رو از روی همین ساختند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
F-14برترین است چون اگر F-14 نبود امروز جزیره خارک ، بوشهر پالایشگاه آبادان و تهرانی نبود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote][quote][quote][quote]درستکه در جنگ تحمیلی از هواپیمای فانتوم استفاده ی بیشتری شد اما قدرت تامکت های ایرانی به قدری زید بوده(چه از نظر سرعت و چه از نظر قدرت) که من در یکی از مجله ها خواندم که موقع نزدیک شدن تامکت ها به میگ های 25 از گفتگو های خلبان های عراقی شنیده شده که به یکدیگر هشدار فرار داده اند و سریعا از منطقه خارج شده اند و بدانید که در اول جنگ براحتی چند میگ 25 توسط تامکتها شکار شد :mrgreen: [img][/img][/quote]

دقيقا جنگنده اف 4 به دليل قابليت همه كاره يا multi role زياد استفاده مي شد ولي از همه لحاظ تامكت ها برتر بودند مخصوصا در رهگيري هوايي البته قبل از ورود (فروش) جنگنده نوع اول اف 22 به نيروي هوايي عراق بعد از 2 سال جنگ كه ديگر تامكت ها حرف چنداني براي گفتن نداشتن[/quote]

به عراق اف22 فروختن؟! icon_eek

در جنگ برای اف14های ایران مشکل طولانی مدت هرگز ایجاد نشد و فقط با ورود میراژ اف1 با مشکل جزئی مواجه شدیم که با تغییر تاکتیک رفع شد. قابل ذکر است که دوربردترین شکار تاریخ توسط اف14 ایرانی در برابر میراژ اف1 بدست آمده است که هدف را از فاصله 150 کیلومتری شکار کرد.[/quote]


من اين موضوع اف 22 ها رو تو يه مجله ي نظامي خوندم اتفاقا خودمم تعجب شديدي كردم ولي فكردم كه درسته[/quote]

خوب قرار نیست هر چی که شنیدی رو بیای تو سایت بیان کنی! سایت مکانی برای هر چه میخواهد دل تنگت بگو نیست. :mrgreen:[/quote]
َشاید منظورت توپولوف 22 است .؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بچه ها جک سال عراق f22 داره :mrgreen: icon_eek icon_eek :!: icon_eek :lol: عزیزم اگه عراق چنین سلاحی داشت الان امریکا تو عراق نبود :(
میشه بگی اسم مجله چی هست ؟/؟ (یاد یه فیل شبکه 1 افتادم طرفو با کلت زدند بعد تو پزشک قانونی گفتند طرف با گلوله [size=24]30 میلیمتری[/size]کشتند! :mrgreen:
[quote]َشاید منظورت توپولوف 22 است [/quote]
دقت کنید ایشون گفتند که جنگنده توپولف 22 بمب افکن استراتژیک نه جنگنده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دستیابی به مهمات هوشمند؛ ایران در میان پنج نیروی هوایی برتر دنیا؛ شناسایی تمام نقاط آسیب پذیر ارتش دشمن؛ دستیابی به تکنولوژی سفید کردن رادارهای دشمن؛ ساخت موشکهای توانمندتر از فونیکس و ... از مهمترین مباحثی است که معاون هماهنگ کننده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی در گفتگو با خبرگزاری مهر مطرح کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، به بهانه فرا رسیدن هفته دفاع مقدس، هفته عشق به دین و وطن و هفته سلحشوری دلاور مردان ایران زمین با یکی از خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که در دوران درخشان دفاع مقدس حماسه هایی جاوید را در پهنه آسمان آبی خلق کرد به گفتگو نشستیم.

امیر نصیر زاده متولد سال 1343 شهرستان سراب است. وی دوران تحصیلات متوسطه خود را در تهران گذراند و سپس در سال 1361 به استخدام نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد و پس از فارغ التحصیلی از دانشکده خلبانی نیروی هوایی به گردان تاکتیکی هواپیمای "F14" پیوست.

وی پیش از پذیرفتن مسئولیت معاونت هماهنگ کننده نیروی هوایی ارتش، مدیر جنگال معاونت عملیات نهاجا و همچنین معاون اطلاعات نهاجا بوده است.

گفتگوی مشروح خبرنگارمهربا امیرسرتیپ خلبان عزیزنصیرزاده معاون هماهنگ کننده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در پی می آید:

*خبرگزاری مهر - گروه سیاسی: امیر،به عنوان نخستین سئوال بفرمائید که مهمترین دستاورد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران طی 30 سال گذشته چه بوده است؟

- مهمترین دستاورد نیروی هوایی ارتش طی 30 سال گذشته رسیدن به خودکفایی است، زیرا ما ازهمان روزهای آغازین جنگ به گونه ای حرکت کردیم که در تمام مراحل و حوزه های مختلف به سمت خودکفایی برویم و هم اکنون نیز دراین میسر گام بر می داریم ، مخصوصا در شرایط فعلی که فشار استکبار زیاد شده و به بهانه های مختلف نیز به دنبال حصراقتصادی و تحریم بویژه تحریم تجهیزات نظامی جمهوری اسلامی ایران است.

درحال حاضر شرایط به گونه ای شده است که حتی آنها ما را از استفاده برخی اقلام که استفاده دوگانه دارند محروم کرده اند. لذا الان وظیفه ما برای رسیدن به خودکفایی بسیار سنگین تر از گذشته شده است. البته در حال حاضر به لطف خدا و همت متخصصان و دانشمندان داخلی در اکثر حوزه ها بطور 100 درصد خود کفا شده ایم.

از شروع جنگ تمام کارشناسان معتقد بودند که نیروی هوایی ایران چند ماه بیشتر قابلیت جنگیدن را ندارد اما دیدیم که 8 سال دفاع مقدس را پشت سر گذاشتیم وبخوبی جنگ را اداره کردیم و برتری هوایی خود را تا پایان جنگ حفظ کردیم. بعد از جنگ هم می گفتند که توان رزمی ایران تحلیل رفته و تعدادی از هواپیماهای آن آسیب دیده است اما باز می بینیم که بیش از 22 سال از جنگ گذشته وهمچنان توان پایگاه های هوایی ما نه تنها کاهش پیدا نکرده بلکه افزایش هم یافته است.

*به نظر شما مهمترین دستاورد اخیر نهاجا چه بوده است؟

- مهمترین دستاورد ما درسالهای اخیر تجهیز جنگنده بمب افکن هایمان به مهمات هوشمند است چراکه حتی برخی از کشورهای پیشرفته عضو ناتوهنوز به مهمات هوشمند دسترسی ندارند و جنگنده بمب افکن ها هم بدون تجهیزات پیشرفته راداری و مهمات هوشمند توانایی انجام عملیاتهای موفق آمیز نظامی را ندارند.

مهمات هوشمند قابلیت نقطه زنی را دارند بطوریکه یک بمب هوشمند کار 70 بمب غیرهوشمند را انجام می دهد ضمن اینکه حجم پرواز ها را هم کاهش می دهد، لذا دستیابی به مهمات هوشمند بسیار حائز اهمیت است. البته متخصصان ما هم برد این مهمات هوشمند را افزایش داده اند وهم قدرت نقطه زنی آن را که این روند همچنان ادامه دارد بطوریکه روز به روز بر قابلیت های آن افزوده می شود.

*امیر، هم اکنون نیروی هوایی در مقایسه با نیروی هوایی کشورهای دیگر از چه جایگاهی برخوردار است؟

- من می توانم به جرات بگویم که نیروی هوایی ما از نظر ابعاد گوناگون از جمله توان رزمی عملیاتی بسیار بالا غیر از یکی دو کشور صنعتی همتای سایر کشورهای دنیا است، به عبارتی دیگر نیروی هوایی ما جزء پنج شش کشور اول دنیا است. خیلی از کشورهای عضو ناتو توانمندی ما را ندارند به طوریکه همین سلاح و مهمات هوشمندی را که ما خودمان ساخته ایم و برای هواپیمای "F4" خود نصب می کنیم آنها به سایر کشورها واگذار می کنند تا این کار را برایشان انجام دهد.

این توانمندی برای ما خیلی ارزشمند است زیرا توان رزمی ما را ارتقاء می دهد بطوری که برای سوار کردن مهمات هوشمند دیگرنیازی به کشورهای خارجی نداریم.

من ازجزئیات توان رزمی کشورهای اروپایی که جزء ناتوهستند اطلاع دارم اینها آنچنان کشورهای قوی نیستند چراکه خودشان زیرچترحمایتی سازمانی به نام ناتو فعالیت می کنند و درشرایط بحران به تنهایی توانمندی لازم را ندارند لذا ما با توجه به هزینه ای که می کنیم هیچ کمبودی نداریم این در حالی است که برخی از کشورهای همسایه ما هزینه های بسیار هنگفتی را که بخش عظیمی از پول نفتشان است را برای تجهیز خود به تسلیحات و سلاح ها روز دنیا دارند ولی در حقیقت کارآیی لازم را ندارند چرا که بعضا خلبانهایشان خارجی هستند و انگیزه لازم را برای دفاع از خاک این کشورها ندارند. پس صرف هزینه کردن آنچنان مهم نیست بلکه انگیزه فردی که می خواهد از دین، کشور و حیثیت و آبرویش دفاع کند بسیار مهم تر است.

* برخی افراد معتقدند که ناوگان نیروی هوایی ما فرسوده است و در صورت نیاز توان پاسخگویی لازم را ندارد؟

- ببینید یک هواپیما از هزاران قطعه تشکیل شده که هر کدام از این قطعات نیزعمر مفید و قانونی دارد که بعد از اتمام عمر مفید آنها باید قطعات جدید را جایگزین قطعات فرسوده کنیم ما درحال حاضر نیازی به خرید تجهیزات جدید از کشورهای خارجی نداریم بلکه خودمان آنها را بازسازی می کنیم.

می توانم به جرات بگویم که با تلاش متخصصان، تجهیزات ما هنوز هم در خط مقدم تجهیزات نظامی روز دنیا قرار دارد که در صورت بروز جنگ احتمالی با قاطعیت تمام پاسخ دشمن را خواهیم داد.

*یعنی هواپیماهای جنگنده بمب افکن ما توانایی رقابت با جنگنده بمب افکن های مدرن آمریکایی (F35) را دارند؟

- من معتقدم ما نباید به ارتش آمریکا نگاه کنیم و خود را با آن مقایسه کنیم ، چرا که ایالات متحده هر از چند گاهی برخی از تجهیزات نظامی خو را از رده خارج می کند و تجهیزات جدیدی را جایگزین آن می کند، به هر حال این کشور دارای صنایع نظامی پیشرفته و گسترده ای است و اساسا سیاست تولید این صنایع به این موضوع وابسته است که هر از چند گاهی برخی تجهیزات خود را از رده خارج کنند. ضمن اینکه سایرکشورها مانند برخی کشورهای اروپایی نیز تجهیزات نظامی شان بسیار قدیمی تر از تجهیزات نظامی ما است بطوریکه اگر بخواهیم آنها را الان بفروشیم مشتری زیادی خواهد داشت.

علاوه بر آن ما به سلاح ایمان مسلح هستیم که هیچ سلاح دیگری توان مقابله با آن را ندارد.

نگهداری و پشتیبانی از تجهیزات نظامی از اهمیت بالایی برخوردار است کما اینکه در کنار این موضع ما شروع به بهینه سازی و ارتقاء سطح کیفی تسلیحات نظامی خود کرده ایم، به عنوان مثال برد رادارهای جنگنده بمب افکن های خود را افزایش داده ایم، مهمات پرنده های خود را هوشمند کرده ایم که تست موفق آمیز پروژه "قاصد" نیز در همین راستا بود و همچنین در بعد جنگ الکترونیک نیزدستاوردهای بسیار خوبی داشتیم که درحال حاضر نیز این روند همچنان ادامه دارد.

البته نیروی هوایی درکنار تعمیر، نگهداری و بهینه سازی پرنده های خود درخصوص ساخت هواپیماهای شکاری ورهگیر نیز پیشرفت های خوبی داشته است که در این رابطه می توان به طراحی و ساخت جنگنده بمب افکن "صاعقه" اشاره کرد که نخستین جنگنده بمب افکن بومی است ، چرا که تمام مراحل طراحی، ساخت و تولید آن در داخل کشور صورت گرفته است و اولین یگان آن هم در پایگاه دوم شکاری مستقر شده است، ضمن اینکه در آینده نزدیک نیزشاهد ساخت و تولید نسل های جدید آن خواهیم بود.

*با توجه به اینکه جنگ الکترونیک نقش بسزایی در آینده ایفا خواهد کرد، نیروی هوایی چه اقداماتی در این راستا انجام داده است؟

- به حول و قوه الهی ما در جنگ الکترونیک به پیشرفت های خوبی نائل شده ایم و سامانه های جنگ الکترونیکی ساخته ایم که قابلیت سفید کردن رادارهای دشمن را دارند و همچنین برای محافظت از هواپیماهای خودی در برابر جنگ الکترونیک دشمن هم به سامانه های پدافندی الکترونیکی بسیار خوبی دست پیدا کرده ایم.

الان مصطلح است که می گویند هر کسی زودتر ببیند برد با آن است البته این دیدن اینطور نیست که براحتی اجازه دهند رادار ما آنها را کشف کند یعنی با جنگ الکترونیکی که انجام می دهند، دید رادارهای ما را منحرف می کنند و اجازه نمی دهند که دریافت خوبی داشته باشیم.

بنا براین خیلی مهم است که بتوان به تکنولوژی دست پیدا کرد که به دشمن با سامانه های الکترونیکی و راداری پیشرفته ای که در اختیار دارد اجازه داده نشود دید رادارهای ما را منحرف کند. دراین راستا ما خیلی خوب عمل کرده ایم الان هم توانمندی این را داریم که رادارهای دشمن را کور کنیم و هم با آنها مقابله کنیم به طوری که آنها نتوانند بر رادارهای ما اثری منحرف کننده داشته باشند و در آن اختلال ایجاد کنند. اگر این دو مولفه را با هم جمع کنیم توان رزمی بالایی بدست خواهیم آورد.

* با توجه به ساخت هواپیمای بدون سرنشین و رادار گریز "سفره ماهی" آیا نیروی هوایی در مورد طراحی و ساخت پرنده های با سرنشین رادارگریز نیز برنامه هایی را در دستور کار دارد؟

- نیروی هوایی ارتش پیشرفت های بسیار خوبی را در زمینه طراحی وساخت هواپیماهای رادار گریز داشته است، به عنوان مثال می توان به طراحی و ساخت هواپیمای بدون سرنشین رادار گریز "سفره ماهی" که تمامی تست های خود را با موفقیت پشت سر گذاشته است اشاره کرد.

نکته حائز اهمیت در این هواپیما طراحی شکل ایرودینامیکی آن بود بطوری که با توجه به برآوردهای انجام شده این پرنده حتی بیشتر از آنچه که پیش بینی می کردیم به پرواز درآمد یعنی مداومت پرواز بسیار خوبی داشت ضمن اینکه هم اکنون در حال توسعه تجهیزات و امکانات "سفره ماهی" هستیم.

اما نباید از نظر دور داشت که ساخت هواپیماهای رادار گریز نیازمند برخورداری از دو علم مهندسی ویژه است یکی طراحی شکل آیرودینامیکی این نوع از هواپیماهاست یعنی شکل آیرودینامیکی این پرنده ها باید به گونه ای طراحی شود که امواج راداری را که به آن برخورد می کند و در فضا منتشر می شود توسط رادارها قابل دریافت نباشد و دیگر اینکه نوع مواد بکار رفته در بدنه این هواپیماها به گونه ای باشد که بتواند امواج راداری را جذب و از انعکاس آن در فضا جلوگیری کند که هم اکنون نیروی هوایی به این فناوری دست پیدا کرده است.

البته در مورد رادار گریز بودن هواپیماها نباید فقط به مواد و شکل ظاهری این پرنده ها اکتفا کرد بلکه حتی موتورها و خروجی هوا در این نوع از هواپیماها باید طوری طراحی شود که در فضا ارتعاش ایجاد نکنند چرا که همین ارتعاش ها برای رادارهای پسیو قابل رهگیری خواهند بود.

با توجه به دستیابی نیروی هوایی به چنین تکنولوژی همه پروژه های بعدی ما در ساخت جنگنده ها معطوف به بهره گیری از تکنولوژی رادارگریزی خواهند بود، ضمن اینکه در حال حاضر طرح های مختلفی در این رابطه در دستور کار است.

با این وجود طراحی و ساخت این هواپیماها نیازمند یک پروسه طولانی مدت است تا چنین هواپیما های پیشرفته ای بتوانند در پهنه آسمان آبی به پرواز درآیند.

*با توجه به تکنولوژی روز دنیا، آیا نیروی هوایی برنامه ای برای طراحی و ساخت جنگنده بمب افکن های عمود پرواز ندارد؟

- در حال حاضر پروژه هایی برای ساخت جنگنده بمب افکن های عمود پرواز در نیروی هوایی نداریم. ضمن اینکه عمود پروازها بیشتر برای نیروی دریایی کاربرد دارد چون به طول باند نسبتا کمی برای پرواز احتیاج دارند که براین اساس از روی ناوهای جنگی می پرند و همچنین زمانی از پرنده های عمود پرواز استفاده می شود که بخواهند خارج از منطقه خود از آن استفاده کنند. بنابراین ساخت عمود پرواز فعلا دراولویت کاری ما قرار ندارد.



*درخصوص تولید سامانه های موشکی از جمله سامانه های موشکی هوا به هوا تاکنون چه اقداماتی انجام شده است؟

- نیروی هوایی علاوه بر تولید موشک های آفندی بر روی تولید موشک های هوا به هوا هم کار کرده و دستاوردهای بسیار خوبی دراین زمینه داشته است البته زمانی که مسئله تجهیزات دورزن مطرح می‌شود، اهمیت مهمات هوا به هوا کمتر می شود با این حال پروژه های مختلفی را هم دراین زمینه دردست اجرا داریم که مهمترین آن ساخت موشکی توانمند ترازموشک "Fonix" می باشد، این موشک یکی از بهترین موشک های هوا به هوا در دنیا است.

برتری این موشک که بر روی هواپیماهای رهگیر سوار می شود این است که جزء موشک های فعال است، برد بسیار زیادی دارد و همچنین نحوه برخورد و شیرجه آن به هواپیمای دشمن طوری است که برای خلبان این هواپیما امکان مانوری باقی نمی گذارد.

معمولا موشک های هوا به هوا یا اکتیو (فعال) هستند یا سیمی اکتیو (نیمه فعال) ، یا هیچکدام از آنها. موشک هایی که غیر فعال هستند باید بوسیله رادار آنها را تا مسافتی تعقیب کنید به نحوی که حتما به هدف مورد نظر برخورد کنند که این موضوع امکان ریسک هواپیمای مادر را که این موشک ها را هدایت می کند بسیار بالا می برد.

اما در مورد موشکهایی که فعال هستند رادار آنها را تا حد کمی دنبال می کند که پس از آن خود این موشکها به هدف اصابت می کنند، یعنی به طور اتوماتیک رادار این نوع از موشکها هواپیمای دشمن را کشف می کند. "فونیکس" از نوع موشک های فعال هوا به هوا است و وقتی رها می شود خود به دنبال هدف مورد نظر می رود و هواپیمای مادر مورد خطر قرار نمی گیرد.

لذا پروژه هایی در دست داریم که توانمندی موشک "فونیکس" را ارتقاء دهد، یعنی ساخت و تولید موشکی بومی با قابلیت بیشتر از قابلیت موشک های فونیکس.

* باتوجه به اینکه این موشک از "فونیکس" الگو برداری شده باز می توان آن را در شمار پروژه های کاملا بومی آورد؟

- به هرحال هرچیزی را که بخواهیم بسازیم باید الگویی داشته باشیم، در اینجا هم ممکن است که از روی موشک "فونیکس" الگو برداری کرده باشیم البته الگوبرداری ازعلم فیزیک والکترونیک بکار گرفته شده در آن، اما با این وجود پروژه ما کاملا بومی است.

*اخیرا برخی از کشورهای عربی در منطقه اقدام به خرید حجم بالایی از تسلیحات نظامی پیشرفته از ایالات متحده کرده اند که هواپیماهای "F35" و "F22" نیز از جمله این اقلام است که البته تاکنون این جنگنده بمب افکن های مدرن در اختیار این کشورها قرار نگرفته، ارزیابی شما از این موضوع چیست؟

- ما کشورهای همسایه را جزء کشورهای دوست به شمار می آوریم و همواره سیاست جمهوری اسلامی ایران بر این مبنا بوده که با آنها ارتباط خوب و سازنده ای داشته باشیم به طوری که بتوانیم با کمک آنها امنیت منطقه را تامین کنیم. در حقیقت تهدید اصلی برای ما آمریکا و رژیم صهیونیستی درمنطقه است زیرا همانطور که مشاهده می کنید نیروهای فرامنطقه ای موجب نا امنی منطقه خاورمیانه شده اند.

به نظر من وقتی آنها موضوع واگذاری جنگنده های"F35" ، "F22" وموشک های پاتریوت را به برخی از کشورهای عربی مطرح می کنند این موضوع بیشتر موضوعی تبلیغاتی است تا کاربردی، مثلا در زمان جنگ آمریکا باعراق، آمریکاییها اعلام کردند که تمام آسمان عراق را تحت نظر دارند و امکان پریدن حتی یک پرنده هم وجود نخواهد داشت اما دقیقا در همان زمان می بینیم که بیش از 200 فروند هواپیمای عراقی از فرودگاه های عراق پرواز کرد و به اطراف رفت. حالا شما تصور کنید که اگر پشت این هواپیماها یک خلبان مکتبی بنشیند چه بلایی می تواند سر آمریکا بیاورد.

* نظر شما آیا واقعا آمریکا با این همه تجهیزات وتسلیحات مدرن که در اختیار دارد نقطه ضعفی نیز دارد؟

همه نقاط آسیب پذیر دشمن را شناسایی کرده ایم و برنامه و طرح هایی برای آنها داریم و در این خصوص نیز تمرینات ویژه ای کرده ایم که فکر نمی کنم تا کنون این تمرینات در ارتش های دنیا انجام شده باشد

بله، درست است که آمریکا ازتکنولوژی بسیار بالا و تجهیزات پیشرفته ای برخوردار است اما اینطور نیست که آسیب پذیر نباشد. بلکه نقاط آسیب پذیر فراوانی دارد که ما آنها را شناسایی کرده ایم و برنامه و طرح هایی برای آن داریم و دراین خصوص نیز تمرینات ویژه ای کرده ایم که فکر نمی کنم تا کنون این تمرینات در ارتش های دنیا تمرین شده باشد و درصورتی که مورد حمله قرار بگیریم آنها را به اجرا در خواهیم آورد.

البته ما قبول داریم که جنگنده های مدرن"F22" و"F35" از فن آوری بسیار بالایی برخوردار هستند اما اینها هم آسیب پذیراست که همانطور که گفتم تمام نقاط آسیب پذیر آنها را کشف کردیم و برنامه هایی خاصی برای مقابله با آنها داریم.

به هرحال همانطور که ما در طول هشت سال جنگ تحمیلی برتری خود را نشان دادیم هم اکنون نیز هیچ کشوری در منطقه مطلقا توان مقابله با ما را ندارد. مثلا رژیم بعث عراق در ابتدای جنگ حدود 350 فروند هواپیمای از رده خارج شده مثل میگ 17، میگ 19 و سوخو 22 داشت اما در پایان جنگ حدود 600 فروند هواپیماهای روز دنیا را مثل میگ 25، میگ 29، سوخو 24 و میراژ را داشت ضمن اینکه در طول جنگ نیز دائما از سوی غرب و شرق پشتیبانی می شد اما همواره برتری هوایی از آن نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران بود.

*آیا بمباران شهرهایمان توسط نیروی هوایی ارتش بعث عراق نوعی برتری هوایی برای آنها محسوب نمی شده است؟

- به هیچ وجه، شما نگاه نکنید که یک فروند از هواپیماهای ارتش بعث در ارتفاع 70 هزار پایی می آمد و چندین بمب در شهرهایمان تخلیه می کرد، این که برتری هوایی نیست چراکه اصلا احتیاجی به نشانه گیری دقیق نیست، برتری هوایی این است که نیروی زمینی دشمن از دست نیروی هوایی طرف مقابل تحت فشار باشد و نتواند به راحتی به انجام عملیات بپردازد که براین اساس ما واقعا به آنها اجازه نمی دادیم که به پل ها یا نفت کش های ما آسیب برسانند. از سویی دیگر هم تمام پالایشگاه هایشان را زده بودیم بطوری که دیگر نفتی را صادر نمی کردند.

برتری هوایی یعنی این، یعنی شما تمام پشتوانه اقتصادی و خطوط مواصلاتی دشمن را از بین ببرید و نیروی زمینی و دریایی اش را زمین گیر کنید، انداختن بمب در شهرها که ملاک نیست. لذا درطول جنگ تحمیلی علی رغم این همه پشتیبانی که از رژیم بعث عراق می شد ولی ما همواره برتری هوایی خود را حفظ کرده ایم ضمن اینکه ما در حال حاضر نیزهیچ کمبودی نسبت به کشورهای منطقه به لحاظ تسلیحات نظامی نداریم و اگر بحرانی بوجود بیاید می توانیم کاملا برتری هوایی خود را نشان دهیم.

*درادامه می خواهم به مسئله هواپیماهای بلوکه شده ایران توسط ایالات متحده اشاره کنم، با توجه به شرایط کنونی آیا نیروی هوایی برنامه خاصی برای بازپس گیری یا دریافت غرامت از آمریکا را در دستور کار ندارد؟

- به نظر می رسد که این مسئله در حال حاضر خیلی پیچیده شده است چون آنها یکسری هزینه هایی را مطرح کرده اند اما با این حال هم اکنون این مسئله از طریق وزارت دفاع در دادگاه لاهه دنبال می شود، البته ما یک نماینده در وزات دفاع داریم که بحث ها را در این زمینه دنبال می کند، به هرحال ما باید به دنبال گرفتن مبالغی که پرداخت کردیم باشیم نه جنگنده ها وتجهیزات چون آنها را یا فروخته اند و یا اینکه الان از رده خارج شده است. البته ظاهرا یک بخشی از این هزینه ها هم دریافت شده است و همچنان این رویه ادامه دارد.

*امیر، می خواهم به بیان خاطراتی در مورد دوران درخشان دفاع مقدس که بهانه ما برای انجام این گفتگو بود، اشاره کنید؟

- بدلیل اینکه در دوران دفاع مقدس من هم تخصص شهید بابایی بودم می خواهم خاطره ای را در مورد نحوه عملکرد ایشان در جنگ بگویم، شهید بابایی هرجا که می رفت به طور ناشناس وارد می شد و چون ایشان سرخود را می تراشیدند برخی جاها این شهید عالی مقام را با سربازها اشتباه می گرفتند و حتی احساس می کردند که سربازی است که دیر سر پست خود حاضر شده است و بعضا با وی برخورد می کردند. این موضوع نشان دهنده تواضع و فروتنی بسیار زیاد شهید بابایی بود.

این خلبان سرافراز دوران دفاع مقدس از نظر کارنظامی و اطلاعاتی نیز انسان شاخصی بود، مثلا شهید بابایی هیچگاه عملیاتی را بر روی کاغذ طراحی نمی کرد و یا حتی از طریق نامه رمزدار آن را ارسال نمی کرد. بلکه بصورت ناشناس در پایگاه حضور پیدا می کرد بطوری که یک دفعه فرمانده پایگاه می دید ایشان در دفترشان است وهمان لحظه عملیات را طراحی می کرد و خلبانها را برای انجام ماموریت توجیه می کردند. معمولا هر عملیاتی را که طراحی می کرد پروازهای آن عملیات را هم انجام می دادند.

نکته جالب توجه این بود که شهید بابایی علاه بر خلبانی جنگنده"F14" که هواپیمای اصلیشان بود جنگنده های"F4" و"F5" را هم هدایت می کرد یعنی اگر عملیاتی را طراحی می کردند خودشان کابین عقب می نشستند و نقاط ضعف عملیات را از طریق پرواز پیدا می کردند و بعد به خلبانها می گفتند، اصلا شهید بابایی در هواپیمای "F5" شهید شد در صورتی که خلبان هواپیمای "F14" بود.

*آیا در دنیا چنین روندی که یک نفر سه هواپیمای شکاری را هدایت کند مرسوم است؟

- نه! این کاردر دنیا معمولا مرسوم نیست و اساسا جزء استانداردها نیست که یک خلبان بیش از دو فروند هواپیما را هدایت کند اما شهید بابایی این کار را انجام می داد.

در اینجا می خواهم به موضوع مهم دیگری در دوران دفاع مقدس اشاره کنم، در دو سال آخر جنگ تحمیلی نیروی هوایی ارتش بعث عراق به زدن شریانهای اقتصادی ما روی آورده بود لذا کشتی های نفتکش ایرانی را می زدند و زمانی که ما آنها را دنبال می کردیم آنها به سمت کشورهای حاشیه خلیج فارس می رفتند که درآنجا ناوهای آمریکایی مستقر بودند که وقتی ما را می دیدند به ما هشدار می دادند و می گفتند هواپیمای جنگنده "F14" که با سرعت مورد نظر پرواز می کنید درحال نزدیک شدن به ناو آمریکایی هستید.

* پس اینکه می گفتند اشتباها هواپیمای مسافربری ایرباس ما را مورد هدف قرار داده اند و 290 نفر مسافر را به شهادت رساندند کذب بوده است؟

- بله، به هیچ وجه اشتباهی رخ نداده و اظهارات آنها کاملا بیهوده است، درحقیقت آمریکائیها هواپیمای مسافربری ایرباس ما را هم با اشراف کامل اطلاعاتی زدند و اصلا اشتباهی در کار نبوده چون این موضوع را من به عینه دیدم و نقل قول نمی کنم یعنی به محض اینکه هواپیمای "F14" ما به آنها نزدیک می شد بلافاصله هشدار می دادند و به ما اجازه نمی دادند که جلو برویم اما به آنها اجازه می دادند که بیایند و نفت کش های ما را بزنند.

یک خاطره دیگرهم می خواهم برایتان بگویم که شنیدنش خالی از لطف نیست، وقتی که من به همراه یکی از خلبانان برای انجام یک ماموریت پرواز می کردیم، در رادار دیدم که چهار گروه پروازی به شکل کمانی به سمت ما می آیند بطوریکه درست در وسط این نیم دایره قرار داشتیم، بعد از دقایقی که با رادار کار کردم متوجه شدم که در گرفتن امواج مشکلی پیش آمده است، معمولا وقتی چنین مسائلی برایمان پیش می آمد ما آن را از طریق رمز به کنترل رادار می گفتیم تاهواپیمای بعدی بلند شود.

زمانیکه خواستم این موضوع را به زمین بگویم خلبان یک جنگنده "F14" که هم اکنون بازنشسته شده است و از اساتید من هم بود به من گفت به هیچ وجه الان چیزی نگو چون هر رادیو کالی که انجام بدهی آنها حتی اگر نتوانند رمز را بشکنند احساس می کنند که ما یک مشکلی داریم بنابراین با جرات به سمت ما می آیند و کارشان را تمام می کنند، ضمن اینکه شنودهای آمریکایی هم به آنها کمک می کنند.

این خلبان شجاع هم با توکل به خدا به دل آنها زد دقیقا مثل بچه ای که هیچ خطری را احساس نمی کند ما هم این کار را کردیم و دشمنان وقتی دیدند که این چنین ما به قلب آنها زدیم متوجه مشکل ما نشدند و احساس کردند که الان مورد هدف واقع می شوند و بلافاصله فرار را بر قرار ترجیح دادند. در حقیقت انگیزه ای این چنین قوی هیچگاه شکست نمی خورد و ما وقتی می گوییم دفاع مقدس واقعا اهدافی را که به خاطرش می جنگیدیم مقدس بود برای همین می گوییم دفاع مقدس.

*امیر! آیا فکر می کنید که نسل جوان ما هم دارای چنین انگیزه های قوی هستند؟

- اتفاقا در مراسم شب های احیا جوانانی را با ظاهرهای مختلف دیدم که مانند ابر بهار اشک می ریزند و درخواست توبه به درگاه خداوند متعال داشتند که من وقتی اینها را دیدم به مسلمان بودنم افتخار کردم. حالا ممکن است برخی از آنها تی شرت هایی را بپوشند که از نظر ما نامناسب باشد ولی با این حال وقتی این روحیه را در این جوانان دیدم متوجه شدم که هر وقت نیاز شود این جوانان برای دفاع از آب و خاک و ناموس خود به جبهه ها خواهند آمد.

البته ما باید روی جوانهایمان کار کنیم. مهم این است که آنها را رها نکنیم. اینها در مکتب اسلام و امام حسین (ع) پرورش یافته اند که اگر رهایشان کنیم دیگران مغزشان را جذب خواهند کرد. ما باید اینها را حفظ کنیم و رهایشان نکنیم اگر اینطور حفظشان کنیم و نگذاریم دیگران با جنگ نرم آنها را از ما بگیرند حتی به نظر من خیلی سلحشورتر از نسل ما خواهند بود.

*ارزیابی شما از اسکادرانان جوان نیروی هوایی چیست؟

- در نیروی هوایی نیز جوانان بسیار خوبی هستند. یکی از برتری که جوانان و نسل جدید نیروی هوایی از آن برخوردار هستند این است که اساتید آنها دوران دفاع مقدس را درک کرده اند و تاکتیک هایی را که در جنگ لمس کردند، به آنها منتقل می کنند بطوری که تاکنون هر طرحی که داشته ایم همین جوانان غیورانجام داده اند.

http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1147344

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]

- من می توانم به جرات بگویم که نیروی هوایی ما از نظر ابعاد گوناگون از جمله توان رزمی عملیاتی بسیار بالا غیر از یکی دو کشور صنعتی همتای سایر کشورهای دنیا است، به عبارتی دیگر [b]نیروی هوایی ما جزء پنج شش کشور اول دنیا است[/b]. خیلی از کشورهای عضو ناتو توانمندی ما را ندارند به طوریکه همین سلاح و مهمات هوشمندی را که ما خودمان ساخته ایم و برای هواپیمای "F4" خود نصب می کنیم آنها به سایر کشورها واگذار می کنند تا این کار را برایشان انجام دهد.


http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1147344[/quote]

من به مصادیقی که سردار اعم از پیشرفت ما در دستیابی به دانش سلاح های هوشمند و... بیان کردند اعتقاد دارم [b]اما بنظر میاد مقدماتی که بیان کردند بیانگر نتیجه ای که گرفتند نیست[/b]!
یعنی ما در زمینه دانش سلاح ها اعم از هوشمند و غیره پیشرفت داشتیم اما در حدی نیست که مدعی بشیم جزو پنج یا شش نیروی برتر هوایی دنیا هستیم!
با توجه با اینکه [b]الان پدافند هوایی بخش مجزا از نیروی هوایی ماست می شه ادعا کرد که پدافند هوایی بسیار قوی داریم[/b]
اما نمیشه نتیجه گرفت که نیروی هوایی و آفند هوایی بسیار قوی داریم چون مولفه های چنین نتیجه ای رو نداریم
نیروی هوایی برتر مولفه هاش کمیت و کیفیت بالای هواپیماها در وهله اول و بعد کیفیت تسلیحات در وهله دوم هست که ما حداقل یکی از اینها رو یعنی کمیت و کیفیت بالای هواپیماها رو نداریم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]

- من می توانم به جرات بگویم که نیروی هوایی ما از نظر ابعاد گوناگون از جمله توان رزمی عملیاتی بسیار بالا غیر از یکی دو کشور صنعتی همتای سایر کشورهای دنیا است، به عبارتی دیگر [b]نیروی هوایی ما جزء پنج شش کشور اول دنیا است[/b]. خیلی از کشورهای عضو ناتو توانمندی ما را ندارند به طوریکه همین سلاح و مهمات هوشمندی را که ما خودمان ساخته ایم و برای هواپیمای "F4" خود نصب می کنیم آنها به سایر کشورها واگذار می کنند تا این کار را برایشان انجام دهد.


http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1147344[/quote]

من به مصادیقی که سردار اعم از پیشرفت ما در دستیابی به دانش سلاح های هوشمند و... بیان کردند اعتقاد دارم [b]اما بنظر میاد مقدماتی که بیان کردند بیانگر نتیجه ای که گرفتند نیست[/b]!
یعنی ما در زمینه دانش سلاح ها اعم از هوشمند و غیره پیشرفت داشتیم اما در حدی نیست که مدعی بشیم جزو پنج یا شش نیروی برتر هوایی دنیا هستیم!
با توجه با اینکه [b]الان پدافند هوایی بخش مجزا از نیروی هوایی ماست می شه ادعا کرد که پدافند هوایی بسیار قوی داریم[/b]
اما نمیشه نتیجه گرفت که نیروی هوایی و آفند هوایی بسیار قوی داریم چون مولفه های چنین نتیجه ای رو نداریم
نیروی هوایی برتر مولفه هاش کمیت و کیفیت بالای هواپیماها در وهله اول و بعد کیفیت تسلیحات در وهله دوم هست که ما حداقل یکی از اینها رو یعنی کمیت و کیفیت بالای هواپیماها رو نداریم[/quote]

شما درست میفرمایید.

اما قضیه اینجاست که هیچ کس، حتی بخش عمده ی نیروهای مسلح ما هم نمیدانند که ما چه جنگنده هایی داریم ؟؟!!!

اگر بخواهیم که یه لیست تهیه بکنیم از تعداد جنگنده های پیشرفته ای که حضورشون در ایران فرض یا محتمل شمرده شده، به نتیجه ای نمیرسیم. اما چیزی که من بعد از مدتها فهمیدم، این بود که همه ی داشته های ما ( در زمینه ی جنگنده) همون چیزی نیست که رسما اعلام میشه و فراتر از اون هست.

احتمالا با احتساب اون موارد چنین مطالبی بیان میشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

از درج خبر و مصاحبه ، ممنونم .

بي صبرانه منتظر 31 شهريوريم تا ببينيم آن روز چي رو مي شه !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]"

شما درست میفرمایید.

اما قضیه اینجاست که هیچ کس، حتی بخش عمده ی نیروهای مسلح ما هم نمیدانند که ما چه جنگنده هایی داریم ؟؟!!!

اگر بخواهیم که یه لیست تهیه بکنیم از تعداد جنگنده های پیشرفته ای که حضورشون در ایران فرض یا محتمل شمرده شده، به نتیجه ای نمیرسیم. اما چیزی که من بعد از مدتها فهمیدم، این بود که همه ی داشته های ما ( در زمینه ی جنگنده) همون چیزی نیست که رسما اعلام میشه و فراتر از اون هست.

احتمالا با احتساب اون موارد چنین مطالبی بیان میشه.[/quote]

غایت الامر اینه که مثلا تعدادی میگ 31 یا تعدادی فلانکر داشته باشیم! مثلا از هر کدوم حول و حوش 24 تا
در چنین فرضی هم پنجمین یا ششمین نیروی هوایی دنیا نیستیم!
مطلب دوم هم اینکه فرض داشتن هواپیماهای پیشرفته در تعداد بالا و اختفاشون منطقی نیست! برای مثال ما اگر 100 تا فلانکر داشته باشیم نمی تونیم به همین راحتی ها مخفی شون کنیم! و به کسی نشونشون ندیم! برای اینکه خصوصیت نیروی هوایی اینه که جنگنده ها و خلبانها باید به کار گرفته بشن و این در تعارض با مخفی نگه داشتن حجم زیادی از هواپیماهاست

بنابراین اینکه ما تعداد زیادی هواپیمای پیشرفته داریم ولی مخفی شون کردیم محتمل نیست

از طرف دیگه دلایلی که سردار ذکر کرده بر اینکه ما پنجمین نیروی هوایی دنیا هستیم مربوط به این نمیشه که ما خیلی از تسلیجات داریم که محرمانه ست و بروز ندادیم! بلکه دلایلی که ذکر کردند مربوط به تسلیحات و رادرها و و پدافند هست بنابراین این فرض که ما حجم زیادی از هواپیماهای پیشرفته رو مخفی کردیم و بر اساس اون می گیم پنجمین نیروی هوایی دنیا هستیم بازهم ضعیف میشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]نیروی هوایی ما جزء پنج شش کشور اول دنیا است[/quote]

هر جور حساب كنيم از 7 كشور زير كه ديگه سر تر نيستيم!!

امريكا
روسيه
انگليس
فرانسه
چين
هند
اسراييل

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][color=red]با این حال پروژه های مختلفی را هم دراین زمینه دردست اجرا داریم که مهمترین آن ساخت موشکی توانمند ترازموشک "Fonix" می باشد، این موشک یکی از بهترین موشک های هوا به هوا در دنیا است.[/color]

برتری این موشک که بر روی هواپیماهای رهگیر سوار می شود این است که جزء موشک های فعال است، برد بسیار زیادی دارد و همچنین نحوه برخورد و شیرجه آن به هواپیمای دشمن طوری است که برای خلبان این هواپیما امکان مانوری باقی نمی گذارد.

به هرحال هرچیزی را که بخواهیم بسازیم باید الگویی داشته باشیم، در اینجا هم ممکن است که از روی موشک "فونیکس" الگو برداری کرده باشیم البته الگوبرداری ازعلم فیزیک والکترونیک بکار گرفته شده در آن، اما با این وجود پروژه ما کاملا بومی است. [/quote]

ساخت نسل جديد موشك فونيكس رو تبريك مي گم! :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.