امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

دوست خوب و همنام من سلام
درود خدا برتو
خسته نباشید
دستتون هم درد نکنه
بسیار لذت بردم از نوشته اتون !!منتها باز هم دارین یک بحث باطل رو پیش میبرین، اصلا مسیر بحث رو عوض کردین!!!! بحثتون چیز دیگه ای بود و من درباره اون نظر دادم نه بیشتر تیوریهایی که بالا اومده بود، خودتون میتونین برگردین و نوشته های هردوتامونو مطالعه ای دیگه بکنین

ابتدای امر من هیچگاه بحثی راجع به نطنز و فردو .. نداشتم و ابدا حتی یکبار هم اسمشونو نیاوردم و نمیدونم چرا شما مطرحشون کردین

بحثتون سر درگیری تعداد بالای اف5 و صاعقه با یه فروند اف-22 بود که من اونو باطل دونستم و گفتم و میگم و اعتقاد دارم حتی یک سرباز هم (چه برسه به امرا و فرماندهان نظامی ما این استراتژی رو قبول ندارن ، دسته کم با این تیوری شما) بنده گفتم بحثتون یک بحث باطله و نمیخواستم هم ادامه بدم اما:
شما توان راداری اونا رو خیلی خیلی خیلی دسته کم گرفتین و ایضا بدتر از اون توان جنگ الکترونیکشون
متاسفانه زبونم در این یکی امر بسته است و نمیتونم حرف بزنم ولی اگر با افسران دریایی خود نداجا صحبت میکردین ، خواهین فهمید در این دو زمینه اونا کجان و ما کجا ( متاسفم که اینو میگم ، باور کنید حتی از یادآوریش هم قلبم به درد میاد اما ...)
در باره برد راداری و نزدیک نشدن ای تریها هم بیشتر به حساب مجادله کلامی میزارمش تا یک بحث تاکتیکی، شوخی خوبی بود !! ما در زمون جنگ خودمون تانکر و سوخت رسان میبردیم وسط خاک عراق اونا نمیتونن ای 3 بیارن تو خاک ما؟ یعنی شما معتقدین همه مرزهای ما تحت پوشش پدافند موشکیه؟ اونم با برد 200 کیلومتر؟
خیر گلم بالای 90 درصد فضای مرزهای ما متاسفانه پوشش پدافند موشکی نداره،اونا هم خیلی راحت میتونن با اسکورت جنگنده هاشون بیارنشون داخل(البته بعید میدونم اصلا بخوان اینکارا رو بکنن)
برد راداری سیستم ایجیس رو هم که شما خودتون بهتر از من میدونین ، پس من چیزی نمیگم، رادارهای مستقر دیگرشونو هم که شما بالکل منکر شدین ، یه نیگاه به کشورهای همسایه بوِژه جنوبیمون بندازین و پایگاه های آمریکا، برد رادارهای نیروی دریاییشونو هم که فرستادین سطل زباله!!!! اینو هم شوخی فرض میکنم
در بحث ماهواره هم میشه بگین کجا من گفتم رادارهای ماهواره ای؟
گفتم با پوشش ماهواره ها، ساده اس!، با این پوشش مواضع موشکی حریف رو داری ، چینش رزمی و ... رو هم دارین و میتونین روتهای مورد نیاز تون جهت پرهیز از پدافند هوایی رو مشخص کنین مثلا برای بردن همون ای تریهای فرضی که من همونو هم بعید میدونم ( وهزاران استفاده دیگه)
و اما
بیاییم بپردازیم به همون بحث باطلتون که نمیخواستم ادامه اش بدم
با فرض قبول کردن همه اونچه که شما گفتین و حتی بدترش هم شما یه نیگاه به پایگاه های اف-5 و صاعقه و فاصله اشون از مرزهامون بندازین بعد بیایین تحلیلتونو ادامه بدین
میشه به ما بگین پایگاه های اف 5 و یا حتی اف-4 هامون فاصله اشون تا مرز چقدره؟ پایگاه های دوم ، سوم ،چهارم، پنجم ، ششم، نهم و دهم؟ شما فکر کردین پایگاه های ما فقط یکم ، هفتم و هشتما با عمق استراتژیکشون؟
فکر نکنم هیچ عاقلی دشمن مسلح رو پشت سر خودش قرار بده و بره پشتشو بدون محافظ بزاره
بعید میدونم آمریکایی ها هم اونقدر احمق باشن که بخوان به یه همچین تیوری های ساده لوحا نه ای حتی فکر عهم بکنن
خوب پایگاه های تبریز و دزفول بعنوان میزبانان این دو جنگنده مورد بحث چقدر با تیوری شما میخونن؟چقدر میتونین روشون حساب کنین؟
راستی میدونین برد رادار اف-22 چقدره؟ اف-5 چی؟
برد و زاویه درگیری موشکهای حرارتیشون؟(جنگنده های ما که راداری ندارن و اگر هم داشتن بدردشون نمیخورد)
توان و پایداری پدافند در مقابل موشکهای حرارتیشون چقده؟
سنسورهای سیکر و جستجوگر تارگت حرارتی؟ کدومشون چی دارن؟ بردشون؟ دقتشون؟


حالا برای یکبار هم قضیه رو از اونور ببین، خودت رو دور از جونت و بلانصبتت جای یک فرمانده آمریکایی بزار و بعد 700 صاعقه رو روبروت تصور کن با همون توانی که خودتون فرض کردین اونوقت چیکار میکنی ؟ یه دونه اف-22 میفرستی؟(جدای از همه توان دیگه ات از کروز و بمب افکن و سایر جنگنده هات) فرض کن فقط اسکادرانهای اف-22 دستته ( پایین تر از این که نمیشه فرض کرد میشه فرض کرد؟ مگر اینکه بگیم بیان با جنگنده های جنگ جهانی دومشون با ما بجنگن!!!!)
بهتر نیست منطقی تر بیندیشیم و بیاییم دشمن رو در حد اعلای قدرت و تفکر و تاکتیکش تصور کنیم و بعد بیاییم خودمون برای مقابله با چنین حالتی اماده کنیم؟ باور میفرمایین یا نه فرماندهان ما چنین دیدی دارن چرا که از قدیم و ندیم گفتن:
دشمن رو هرچند کوچک و حقیر باز هم دسته کم نگیر!!
چه برسه به دشمنی که قویترین و بزرگترین قدرت نظامی دنیاست( جدای از اون همه توله کفتاری که همیشه بعنوان اعتلاف و ناتو و همپیمان و... دور و ورش زوزه میکشن)


دوست خوبم
ما پیشرفت کردیم ، خیلی خیلی هم پیشرفت کردیم ، اما هنوز تا رسیدن و برابری یا برتر شدن نسبت به اونا خیلی فاصله داریم ، هم فرمانده کل قوا و هم همه فرماندهانمون بارها به اون اذعان کردن و عنوانش میکنن
ما خیلی خیلی نسبت به 67 پیشرفت کردیم خیلی بیشتر از اونی که برخیها تصور میکنن اما بین توان راداری و جنگ الکترونیکی ما هنوز فاصله بسیار زیادی هستش، بخونین بسیار بسیار زیاد
بین خوندن و شنیدن و جو گیر شدن تا درگیر بودن و فهمیدن خیلی فاصله است خیلی زیاد
من یه خرچنگ و قورباغه و لاکپشت ایرانی رو به همه دریاسالارهای امریکایی ترجیح میدم ، اما این دلیل نمیشه چشامو روی واقعیت ببندم

بهتر نیست دانش و زمان و وقت و انرژیمونو روی چیزی تاثیر گذار و منطقی بزاریم نه یک بحث باطل؟
میدونین که فرماندهان ما هر ابزار و سلاح و تاکتیکی رو هرچند دور از ذهن هم بیاد رو دارن فراهم و مهیا میکنن ، منتها حتی یکبار هم به همچین تیوری نپرداختن چون جدای از توهمات و خیالپردازیها ، بحثی پوچ و باطلی است
ببینید
یک فرمانده نمیاد بگه اگر خدا کمک کنه و اینطور بشه ،بعد بازم خدا کمک کنه اونطور نشه ، و بعد هم شانس بیارم دشمن اینطور ، از اینجا ، با این استعداد ، با این تاکتیک بیاد، و بازهم خدا بهمون رحم کنه و اینکار و اونکار و فلان کار رو نکنه شاید بتونیم اینکارو بکنیم
خیر این تاکتیک نظامی نیست
یک فرماندهی که دوره فرماندهی دیده، دافوس رفته، آموزش دیده و ....میاد بدترین امکان برخورد رو درنظر میگیره،دشمن رو در بهترین و قویترین حالتش محاسبه کرده و برمبنای اون نقشه میکشه و تاکتیک طراحی میکنه
نه اینکه بیاد تصور کنه آمریکایی ها تا خرخره ویسکی خوردن و عقلشونو خر خورده میان یه اف-22 تنها رو میفرستن و ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم میدن و اون ما رو نمیبینه و ما اونو میبینیم و باز هم سیستمهای پنهان کار حرارتی و موشکهای توانای حرارتی و راداریش کار نمیکنن و مانورپذیری و اموزش خلبانش هم میاد تا حد بقالی و ما هم میزنیم دهنشونو سرویس میکنیم و...
تکبیررررررررررررررررر

نه گلم
از این خبرا نیست

همون زمون جنگ دوم خلیج فارس هم که خبری از اف-22 ها نبود و عراقهم تقریبا روی همه کشورش پوشش راداری داشت(منهای مناطقی در شمال و شمال شرقش) و پدافند هواییش هم اونقدر بود که خودتون میدونین بازهم هواپیماهای جنگنده به مراتب برتر و سرتر از اف-5 رو بلند نکرد
تنها نکته مثبت در درگیری کشورهای مقابل امریکا شاید برگرده به صربستان و هدف قرار دادن اف 117 که اونم داستانش با اف-22 زمین تا آسمونه و دست برقضا ابدا در راستای بحث کیفیت کمیت نبود بلکه تاکتیکهای اصولی درست و هوشمندانه صربها همون چند نکته مثبت رو بجا گذاشت

در پایان در همه نوشته هام گفته بودم و باز هم میگم( و شما هم لطف کنین یه بار دیگه بخونینشون ) من سندی برای حرفام ندارم
درباره توان راداری و جنگ الکترونیک دوطرف هر گوشه پس گوشه ای میتونین هزاران سند پیدا کنین البته اگه بخواین
با تمام احترامی که براتون قایلم و با توجه به همه اون علاقه ای کهع به خودتون و نوشته هاتون دارم وبیشتر نوشته هاتونو هم دنبال میکنم اما در این زمینه خاص،اگر اجازه بدین ، با اجازتون بنده دیگه به این مبحث (به نظر خودم باطل) نمیپردازم، شما احتمالا خلاف اینو اعتقاد دارین و مختار و البته آزادین که هرگونه دوست دارین فکر و رفتار کنین ، منتها من این تیوری رو در این زمینه خاصی که اینجا مطرح شده از پایه غلط و نادرست و غیر کاربردی و باطل میدونم

قلمت روان و اندیشه ات پایدار
در پناه خدا
اگر خدا بخواهد ادامه ندارد!!!! ویرایش شده در توسط elo

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من نميدونم شما هم شنيدين يا نه
ولي من زماني كه سرباز بودم شنيدم كه يك سرباز موقعي كه سر پستش بوده با سرنيزش داشته داشته با بلوكه هاي سيماني كف شيلتر ور ميرفته كهدفعه سرنيزش گير ميكنه و يك بلوكو بالا مياره كه انگار دريچه بوده
ميگن طبق گفته خوده سربازه تونسته چندين جنگنده نو توي همون زيرزمين (زير شيلتر هواپيما) را توي تاريكي ببينه و بقيه شو نديده
منظورم اين بود كه ما همو.ن زمان جنگ هم از اين نوع تجهيزات مخفي شده زياد بوده كه پيدا كردن(البته بازم ميگم شنيده بودم نديدم)
ولي مطمين بودم زماني كه سرلشگر سليمي امد پايگاه سان ببينه(يكهفته قبل از امدن اقا به اصفهان سال81) چندين جنگنده نو(تامكت به رنگ مشكي) كه معلوم نبود از كجا امده بمدت چهار روز امدن سان دادن و بعد رفتن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
موتورهاي ميگ 27 چي هست؟
ميشه در جنگندهاي بومي مثل صاعقه يا بعضا قاهر استفاده كرد؟
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='mostafa_by' timestamp='1357739780' post='293045']
از اونجایی که برادر بیگدلی عزیز چند روزی رو به مرخصی اجباری (همون قبرس خودمون) تشریف برده ان و امکان ارسال پست در سایت رو ندارن، این متن رو برای من ایمیل کردن و از من خواستن که در تاپیک قرارش بدم تا دوستان از قضیه مطلع شده و دانششون رو در این زمینه تصحیح بفرماین.

بدون هیچ مقدمه ای، فرمایش ایشون رو تقدیم حضور دوستان می کنم :

[quote name='bigdelimohamad89' timestamp='1357731224' post='293022']ضمن تشکر از دقت نظر سردار نجف عزیز که همیشه ما رو غافلگیر می کنن، ضمن مطالعه تاپیک به مباحثی بر خوردم که نشون می داد اطلاعات بچه راجع به فلاگرهای ما نواقص زیادی داره به خاطر همین لازم دیدم که اطلاعات نسبتا دقیقی رو که از منابع خودم دارم به نحوی به سمع و نظر دوستان برسونم :
اولا) در بین جنگنده های پناهنده عراقی هیچ میگ-27 ای وجود نداشت چون عراق اصلا میگ-27 ملکی نداشت و فقط در اواسط جنگ یه اسکادران از میگ-27 های شوروی رو اجاره کرده بود که سالم مونده هاش همگی قبل از اتمام جنگ برگشتن خونه؛ فلاگرهای پناهنده عراقی هم همگی میگ-23 بودن که همون اوایل همشون رو به سوریه دادیم و در مقابل تسلیحات دیگه ای مثل سام-6 گرفتیم.
ثانیا) نحوه ورود میگ-27 به ایران خرید مستقیم از شوروی بوده که همراه با اولین جنگنده های ارسالی در سال 69 دست کم یه اسکادران کامل (24 فروند) تحویل و در پایگاه نوژه همدان مستقر میشن و تا اواخر دهه 1370 در این پایگاه عملیاتی و مشغول خدمت بودن، و علی الظاهر تو حمله سال 74 به مراسم سخنرانی رجوی تو جشن سی سالگی سازمان منافقین هم مشارکت داشتن؛ ولی بعد از بازنشسته شدن این جنگنده تو خود روسیه و توقف تولید قطعاتش، تو ایران هم از حالت عملیاتی خارج و برای روز مبادا ذخیره میشن، مخصوصا که با اورهال و عملیاتی شدن تدریجی فانتوم های آسیب دیده در جنگ اسکادران های ضربتی نهاجا دیگه مثل اوایل دهه 1370خالی نبودن و نیاز چندانی به هزینه مضاعف برای عملیاتی نگه داشتن این فلاگرها احساس نمی شده، تمام تصاویر گوگل ارس منتشر شده در فضای مجازی که جنگنده های ناشناسی رو دپو شده تو رمپ های نوژه نشون می داد و به اشتباه از سوی کاربرهای اینترنتی میگ-23 عراقی حدس زده می شد هم مال همین میگ-27 های خودمون بوده.
ثالثا) حالا به احتمال زیاد با افزایش مراودات نظامی ایران و هند که اسکادران عظیمی از این نوع جنگده رو در اختیار داره و خودش قطعات اون رو تولید می کنه، راه ارزون و کم دردسری برای تامین قطعات و احیای فلاگرهای نهاجا پیدا شده که فرماندهان نیرو رو به بیرون کشیدن اونها از انبار قانع کرده والله اعلم.[/quote]
[/quote]

[size=5][size=4]البته این کار مسولین وقت نیروی هوایی برا خرید میگ27 اونم تو اون سالهای غریب کار درستی بوده وگرنه الان که این جنگنده در مقابل قوای سایر کشورهای منطقه [/size][/size]بدرد داش هم نمی خوره اونم با این ابعاد و فرم ایرودینامیکیش اگه بتونه از یه گلوله دوش پرتاب هم فرار کنه خیلیه......[size=5]در مورد قطعات هندی هم بعید میدونم مسولین نهاجا کیفیت اونو تایید کنن خود قطعات روسی فاقد کیفیت لازمن حالا این دیگه هندیشه شایدم اگه بصرفه باشه برخی اقلامش تولید داخل باشه کما اینکه اصلا بنظرم شاید[/size] افتابه خرج لگن کردن باشه
  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بعد از ورود به خدمت مدل های مختلف قاهر این جنگنده ها کم کم از رده خارج می شوند
  • Upvote 7
  • Downvote 16

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Korosh_Kabir' timestamp='1273253099' post='112120']
[quote]سلام به همه اساتید بزرگوار در زمان جنگ سرد روسها به واسطه کوششهای کا گ ب اطلاعات حیاتی وخیلی مهمی درزمینه سلاحهای غربی به دست آوردند ایران باید سازمان جاسوسی راقویتر کنه که اینم بااضافه کردن بودجه نجومی امکان پذیره , ولی جواب میده با توجه به فساد حاکم بر کشورهای بلوک شرق سابق ,در سیستمهای نظامی میتوان نفوذ کرد ,واطلاعات فنی به دست آورد[/quote]

چطوري وقتي كه كل بودجه مقدار ناچيزي در برابر KGB , CIA , MI6 , MOSSAD است اين سازمانها 3 برابر كل بودجه ما بودجه دارند icon_eek
براي مقابه با فساد هم بايد با رشوه خواري مبارزه كرد از زير گرفته تا درشت
CIA : USA
KGB : RUSSA
MI6 : British
MOSSAD : ISRAIL
[/quote]
منم اين نوع روش قبول دارم و كارايشو
و خوشبختانه سازمان اطلاعات ما واقعا(بايد خسته نباشيد گفت به همتشون) خز بهترين سازمانها دنياست
اينو ديگه كل دنيا قبول دارن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چرا بعضی دوستان علاقه به زنده کردن تاپیک های مرده دارن؟؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جانشین وزیر دفاع پشتیبانی نیروهای مسلح اظهار داشت: یکی از این دستاوردها در بخش تولید جنگنده‌ها، تولید جنگنده‌ نیمه‌سنگین است که مراحل ساخت و تکمیل آن ادامه دارد.

به گزارش تسنیم، سردار مجید بکایی جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با بیان اینکه کارکنان وزارت دفاع با تلاش‌های شبانه‌روزی به دنبال این هستند که دستاوردهای جدید اعلام شده را در زمان مقرر به بهره‌برداری برسانند، اظهار داشت: یکی از این دستاوردها در بخش تولید جنگنده‌ها، تولید جنگنده‌ نیمه‌سنگین است که مراحل ساخت و تکمیل آن ادامه دارد.

وی در این خصوص که چه زمانی زیردریایی 500 تنی به بهره برداری عملی می‌رسد، گفت: سعی خواهیم کرد که تا پایان سال جاری بخش زیادی از قطعات این زیردریایی و تولید شود.

جانشین وزیر دفاع درباره تحرکات جدید نیروهای فرامنطقه‌ای در خلیج فارس، اظهار داشت: نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در خلیج فارس هروقت و به هر شکلی که بخواهد، حضور پیدا خواهند کرد و هر تهدید را هم با قدرت پاسخ می‌دهند.

سردار بکایی با اشاره به وجود پایگاه‌های متعدد نظامی آمریکا در کشورهای منطقه، گفت:‌ آمریکایی‌ها فکر نکنند که این پایگاه‌ها برای آنها نقطه قوت است؛ خیر، وجود این پایگاه‌ها برای آمریکا تهدید و برای جمهوری اسلامی فرصت محسوب می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: ما موظفیم که به عنوان فرد نظامی هر چیزی را که در اطرافمان به عنوان تهدید و یا فرصت وجود دارد، بررسی کنیم و متناسب با آن تهدید یا فرصت عکسل‌العمل نشان دهیم.


http://www.tabnak.ir/fa/news/315065/%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87-%D8%B3%D9%86%DA%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86

یعنی میتونه اون ماکتی باشه که چند بار دیدیمش؟
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Aspahbod' timestamp='1366633559' post='308336']

یعنی میتونه اون ماکتی باشه که چند بار دیدیمش؟
[/quote]

دو موتوره بود ؟ ویرایش شده در توسط SoheilEsy

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='SoheilEsy' timestamp='1366634431' post='308347']
[quote name='Aspahbod' timestamp='1366633559' post='308336']
یعنی میتونه اون ماکتی باشه که چند بار دیدیمش؟
[/quote]

دو موتوره بود ؟
[/quote]

نه. یه دونه آر دی 33 داشت. شبیه اف-5 با ورودی هوا پایین بدنه بود که 9 تا جایگاه تسلیحات داشت. عکسشو الان میذارم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]حدسم اینه که با توجه به اینکه شخص وزیر به تازگی راجع به شفق صحبت کرده اند، در این مصاحبه هم منظور از "جنگنده نیمه سنگین" همان شفق باشد...[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ما که آخرش نفهمیدیم این چه وضعه اطلاع رسانیه!؟ اسم نداره این "جنگنده نیمه سنگین" !؟؟ :) [/font][/size]
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کلا یه 300 یا 400 باری تا حالا! از این خبرها داشته ایم

کلا ما چقد پیشرفته ایم سالی 20 تایی جنگنده مختلف میسازیم!

همشون هم نسل 4/5 و 5 به بالا...


ای خدا... [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/time%20out%20-%20New!.gif[/img]
  • Upvote 6
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شاید منظورشون از جنگنده نیمه سنگین یه چیزی ما بین اف 5 و اف 4 و اف 14 باشه ! در این صورت احتمالا جنگنده ای در حدود اف 16 مد نظرشون هست!
و احتمال اینکه این جنگنده همون پروژه M-ATF باشه وجود داره!
اما شاید بشه گفت که شفق قراره با وزن کم وظیفه آموزش رو به عهده بگیره و MATF با سازه قدرتمند تر و وزن حدودا 8 تن قراره نمونه رزمی اون باشه!

thumb_a06.jpgthumb_a07.jpgthumb_vityajh.jpg

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
کلا ما چقد پیشرفته ایم سالی 20 تایی جنگنده مختلف میسازیم!
[/quote]

عزیزم، اینا تولید نمی‌شن.... یه نمونه ساخته و ازمایش میشه، تجربیات مربوطه که حاصل شد، میفرستنش قاطی باقالیا! :).... سریع میزنن تو پروژه‌ی بعدی...

بعدشم، من فکر میکنم که گروه‌ها، جدا از هم و بصورت سری! کار میکنن و میرن جلو.... هزینه‌ها و بودجه های کم، جنگنده‌های تخصصی و ارزان و سریع ساخت!‌:)...
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به اندازه اف 17 و اف 18 دقت کنید! هر دو تقریبا هم اندازه هستن ولی اف 17 7800 کیلوگرم و اف 18 10400 کیلوگرم و در نمونه ئی 14552 کیلوگرم وزن داره! حالا همین رابطه ممکنه تو بین شفق و M-ATF هم وجود داشته باشه!
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/YF-17_F-18.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/YF-17_F-18.png[/img][/url]
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.