امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[size=5]بهتره در ساخت پدافندهامون"از تکنولوزی غربی نیز برای بهبود محسولات تولیدی مون استفاده کنیم.اگر چه پدافندهای روسی خیلی بهتر و مورد اطمینان تره"ولی پدافندهای غربی هم ویزگی خاص به خودشون رو داره مثل رادار باند ایکس سامانه تاد و... که با ترکیب پدافند شرقی و غربی برای ساخت تجهیزات با دانش بومی و مناسب شرایط اقلیمی"انشالله قویترین پدافند عامل رو تو دنیا بدست میاریم.شکر خدا[/size]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='1236547' timestamp='1380560997' post='342381']
[size=5]بهتره در ساخت پدافندهامون"از تکنولوزی غربی نیز برای بهبود محسولات تولیدی مون استفاده کنیم.اگر چه پدافندهای روسی خیلی بهتر و مورد اطمینان تره"ولی پدافندهای غربی هم ویزگی خاص به خودشون رو داره مثل رادار باند ایکس سامانه تاد و... که با ترکیب پدافند شرقی و غربی برای ساخت تجهیزات با دانش بومی و مناسب شرایط اقلیمی"انشالله قویترین پدافند عامل رو تو دنیا بدست میاریم.شکر خدا[/size]
[/quote]
بعد نمونه این پدافندهای غربی رو از کجا گیر بیاریم ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر از شما بر عکس مطلب قبلی که خیلی جامع و کامل بود این مطلب چند تا مشککل داشت که من به موشک فونیکس میپردازم
اول این که این موشک در مرحله اول به سرعت نزدیک به 5 ماخ میرسد و در حالت دوم یا همون شیرجه سرعت پایین تری دارد ولی نکته مهمتری که هست این است که این موشک top attack میباشد بنابر این نیاز به مانور خیلی کمتری ( نسبت به موشک هایی که از جلو و یا پشت هدف را تعغیب میکنند ) دارد تا به هدف اصابت کند . در غیر اینصورت در جنگ ایران و عراق ( که همه هواپیماهای عراقی به جز میگ 25 از مانور پذیری عالی برخوردار بودند ) هیچ شکار هوایی به وسیله موشکک فینیکس برای ما اتفاق نمی افتاد
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='arash666' timestamp='1380806325' post='342924']
با تشکر از شما بر عکس مطلب قبلی که خیلی جامع و کامل بود این مطلب چند تا مشککل داشت که من به موشک فونیکس میپردازم
اول این که این موشک در مرحله اول به سرعت نزدیک به 5 ماخ میرسد و در حالت دوم یا همون شیرجه سرعت پایین تری دارد ولی نکته مهمتری که هست این است که این موشک top attack میباشد بنابر این نیاز به مانور خیلی کمتری ( نسبت به موشک هایی که از جلو و یا پشت هدف را تعغیب میکنند ) دارد تا به هدف اصابت کند . در غیر اینصورت در جنگ ایران و عراق ( که همه هواپیماهای عراقی به جز میگ 25 از مانور پذیری عالی برخوردار بودند ) هیچ شکار هوایی به وسیله موشکک فینیکس برای ما اتفاق نمی افتاد
[/quote]
سلام دوست عزیز ضمن تشکر از نظرتان
هدف از مقاله ای که تقدیم میشود شناخت چالشها است- دربالا یک مثال مشخص که چالش برانگیز است زده میشود و با فرض اینکه دشمن را درسطح نیروهای درجه چندم فرض نمیکنیم و فرض براین است که از محدودیتهایموجود درعرصه تکنولوزیهای هوائی آگاهی دارد مشکلات پیش رو رو نشان میدهیم تا مبادا برای نبرد پیش رو درمیدان جنگ این ناتوانیها موجب خلا تکنیکی برای ما نشود- درزمینه موشک فونیکس و عملکرد چشمگیر آن درشکار اهداف درجنگ تحمیلی هیچ بحثی وجود ندارد اما موضوع دراینست که اگر فرض را بر فرمایش شما بگذاریم و موشک هم به فاز ترمینال برسد و مقداری هم سرعت خود را کاهش دهد(در موشک سوخت جامد عملی نیست مگر درمرحله اتمام سوخت یا طراحی خاصی در شکل مصرف سوخت )و هدف ما هم با هشیاری و آشنائی به روشهای فرار از دست موشک بجای مسیر 180 درجه برگشت و رها کردن بمبها (کاری که در زمان جنگ میکردند) اقدام به مانور نزدیک به نود درجه کند - موشک مانند مثال فوق به محدودیت مانور دچار میشود و اگر روش هدایت prpportional نداشته باشد - جاماندن از هدف موجب از دست دادن سوخت می شود و به احتمال زیاد -درصورت توانمندی هواپیمای مهاجم- موشک از شکار هدف ناتوان خواهد بود . موارد جنگ تحمیلی در موارد زیادی میتوان گفت اصولا چنین مانورهائی درکار نبوده است
اما این به این معنی نیست که چنین موشکی بااین محدودیت برای نبرد آتی هم مستعد نخواهد بود بلکه باید بهبود های مناسبی برای آن تعریف کرد- بنده هم از بابت وجود شکاف تکنیکی در توانمندیهای خودمان خوشحال نیستم
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1380564161' post='342402']
بعد نمونه این پدافندهای غربی رو از کجا گیر بیاریم ؟
[/quote]
همشون مدل چینی دارن!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='scavenger' timestamp='1380830615' post='342994']
همشون مدل چینی دارن!
[/quote]
همه همشون که مدل چینی ندارن برادر ! اونایی هم که دارن مدل چینیشون دیگه غربی محسوب نمیشه چون شرقیزه شده icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یکی این مقاله رو به زبان فارسی ساده و قابل فهم!ترجمه کنه!
((:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر اینجانب موشک زمین به هوا بهتر از هوا به هوا توی پدافند مهمه.ولی برای بهبود جنگنده های قدیمی"تا قدرت درگیری با جنگنده های نسل پنجم رو داشته باشند موشک هوا به هوای دوربرد لازمه:ولی باید رادار دور برد هم روی اون جنگنده(اف4 یا اف5 یا سوخو و...)طراحی و ساخته بشه.
تو حوزه پدافند بهتره در ساخت پدافندهامون"از تکنولوزی غربی نیز برای بهبود محسولات تولیدی مون استفاده کنیم.اگر چه پدافندهای روسی خیلی بهتر و مورد اطمینان تره"ولی پدافندهای غربی هم ویزگی خاص به خودشون رو داره مثل رادار باند ایکس سامانه تاد و... که با ترکیب پدافند شرقی و غربی برای ساخت تجهیزات با دانش بومی و مناسب شرایط اقلیمی"انشالله قویترین پدافند عامل رو تو دنیا بدست میاریم.شکر خدا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر فراوان از طاهای عزیز
یک ابهامی که برای من بوجود اومده اینه که مشخص نشده که فاصله موشک از هواپیما چقدر هستش ؟ و شعاع تخریب کلاهک موشک چه میزان میباشد ! برای یک فروند فینیکس که در فاصله 50 کیلومتری از یک فلانکر پرواز میکنه ، مانور سوپر کبری فلانکر با 120 درجه چرخش ، مثلا فقط دو درجه تغییر محسوب خواهد شد !
اما اگر داریم در مورد فاز ترمینال و تعقیب و گریز موشک صحبت میکنیم هم باید فاصله موشک و ایضا محدوده تخریب کلاهک موشک رو مد نظر قرار بدیم ؛ گمان کنم که برای موشک سامانه اس 200 دیگه لازم نیست تو فاصله 20 متری با هواپیما وارد فاز تعقیب و گریز بشه ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من بهترین کار اینه که موشک یک مرحله سوخت مایع داشته باشه که در اون مرحله بتونه سرعت رو کم و زیاد کنه. مثلا تقریبا هم سرعت هدف بشه تا نیاز به جی زیاد در مانور نداشته باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان لطفا هنگاه بحث منطق را هم در نظر بگیرند و بیشتر با واقعیات بحث کنند .اولا آمریکا قوی هست ولی ارتشی که در اینجا داره اصلا قوی نیست وهزینه لشکر کشی به ایران براش غیر قابل قبول هست و با توجه به اوضاع اقتصادی فعلا تا 15 سال آینده نمی توانند به ایران حمله همه جانبه و گسترده کنند این اولین موضوع .بعضی دوستان شاید بگن از کشورهای همسایه استفاده می کنه و پایگاه نظامی داره و .... با تمام وجود بهتون قول میدم هیچ کدام از همسایه ها این جرات را ندارند و دلیل داره اولیش اینه که ایران اعلام کرده هر کشوری پایگاه در اختیار دشمن بگذاره دشمن ماست و ما به شدت حمله کاری نداریم بزرگترین پاسخ را با تمام آنچه که در اختیار داریم خواهیم داد دومین دلیلش اینه که ایران ابزارش را هم دارد. خیلی ها رو قدرت موشکی دارن مانور میدن که به جا هم هست منتها اون چیزی که برای آنها ترسناکتر هست قدرت راکتی ایران با راکتهای دقیق هست و اگه بدونید تو چند وقت اخیر تولیدات راکتی ما شاید بیشتر از 5 برابر شده .و حدود 2 سال پیش بود از زبان وزیر دفاع شنیدم اگه به این نتیجه برسیم که فردا به ما حمله می شه ما امروز حمله می کنیم
پس مطمئن باشید که حمله موردی خواهد بود
و دوستان در نظر داشته باشن هواپیمایی که برای بمباران میاد با خودش موشک حمل نمی کنه .اسکورت میارن با خودشون اخلال کننده هم نمیارن چون با توجه به قدرت پدافندی ما باید در سکوت کامل بیان و برن . چون استراتژی نیروی هوایی ما بیشتر بر لغو حمله حریف تعریف شده است و نه انهدام آنها برای همین موضوع شما می توانید نیروی هوایی را کاملا موثر بدانید (یعنی در کل دکترین ما بر همین اساس هست که سلاحی بسازیم که اسلحه دشمن را بی اثر کند )
دوستان اگه خواستند پیغام خصوصی بدن تا با دلایل بیشتری اثبات کنم
پاینده باد ایران . مرگ بر روسیه

[size=4]ای کاش فرصت میشد یک تاپیک در مورد تله های پدافندی و تعداد به نسبت زیاد آنها می زدم تا به دوستان ثابت بشود هیچ پرنده ای (البته به تعداد معقول) نمیتواند از آن جان سالم به در ببرد خیلی ها در مورد زمین مسلح حرف زدن اما تا چند وقت دیگه دوستان در مورد واژه آسمان مسلح بحث خواهند کرد [/size]
[size=4] [/size]
  • Upvote 4
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='1236547' timestamp='1380871891' post='343035']
به نظر اینجانب موشک زمین به هوا بهتر از هوا به هوا توی پدافند مهمه.ولی برای بهبود جنگنده های قدیمی"تا قدرت درگیری با جنگنده های نسل پنجم رو داشته باشند موشک هوا به هوای دوربرد لازمه:ولی باید رادار دور برد هم روی اون جنگنده(اف4 یا اف5 یا سوخو و...)طراحی و ساخته بشه.
تو حوزه پدافند بهتره در ساخت پدافندهامون"از تکنولوزی غربی نیز برای بهبود محسولات تولیدی مون استفاده کنیم.اگر چه پدافندهای روسی خیلی بهتر و مورد اطمینان تره"ولی پدافندهای غربی هم ویزگی خاص به خودشون رو داره مثل رادار باند ایکس سامانه تاد و... که با ترکیب پدافند شرقی و غربی برای ساخت تجهیزات با دانش بومی و مناسب شرایط اقلیمی"انشالله قویترین پدافند عامل رو تو دنیا بدست میاریم.شکر خدا
[/quote]

نظر شما درسته اما با توجه به اینکه سطح مقطع راداری هواپیماهای نسل چهارو نیم و پنج خیلی کمه و ما درموضع دفاعی و درفضای سرزمینی خودمان هستیم - از این نظر مشکلی نیست چون رادارهای بلند برد و پسیو میتوانند اطلاعات هدف را به هواپیمای ما برسانند

درباره بخش دوم صحبتتون متاسفانه تکنولوژی غربی که دراختیار ما هست بسیار قدیمی است و چاره ای نیست که خودمان از یک جائی شروع کنیم که البته تا حالا نتایج نسبتا خوبی حاصل شده است

[quote name='mohammaddanger' timestamp='1380909462' post='343116']
با تشکر فراوان از طاهای عزیز
یک ابهامی که برای من بوجود اومده اینه که مشخص نشده که فاصله موشک از هواپیما چقدر هستش ؟ و شعاع تخریب کلاهک موشک چه میزان میباشد ! برای یک فروند فینیکس که در فاصله 50 کیلومتری از یک فلانکر پرواز میکنه ، مانور سوپر کبری فلانکر با 120 درجه چرخش ، مثلا فقط دو درجه تغییر محسوب خواهد شد !
اما اگر داریم در مورد فاز ترمینال و تعقیب و گریز موشک صحبت میکنیم هم باید فاصله موشک و ایضا محدوده تخریب کلاهک موشک رو مد نظر قرار بدیم ؛ گمان کنم که برای موشک سامانه اس 200 دیگه لازم نیست تو فاصله 20 متری با هواپیما وارد فاز تعقیب و گریز بشه ...
[/quote]

جواب دادن به سوال شما یکم سخته - ولی تو فرض سوال ما که شعاع گردش 2100 فوت هست هواپیما قطعا نباید درفاصله دور اقدام به مانورکند - چون همانطور که شما گفتید موشک میتواند با کمترین تحمل فشار تغییر مسیر بدهد اما درفاصله نزدیک که هواپیما از تاثیر اقدامات تقابلی ناامید شده است اقدام به مانور فرار میکند
این فاصله طبق اطلاعات موجود لااقل 10 مایل (18 کیلومتر) برای تاثیر انحراف با اهداف کاذب یا اخلال در قفل راداری با کمک چف و...- دردفترچه راهنمای آموزش f-15 قید شده است - و پس از آن وقتی موشک منحرف نشود - هواپیما اقدام به انجام مانور فرار میکند
دراینجا اقدام بعدی آزادسازی دیکویهای کششی حاوی جمر مانند ALQ-50 است -(اینجا اخلالهای راداری را ذکر میکنم)
مرحله آخر فرار با مانور سنگین تر است- لازم است اینجا ذکر کنم که درصورتی که موشک فونیکس درفاصله کمتر از 80 کیلومتری به سمت هدف شلیک شود- مسیر مستقیم راطی میکند و درانتها هم تقریبا موتورموشک فعال نیست و حالت گلاید را دارد - بنابراین برای شکار هدف با احتساب مانور فرار موشک باید میزان سوخت موتور و فعال بودن آن مورد نظر باشد چون در برد بلند درست است که موشک به ارتفاع بالا میرود اما موتور برای هدایت موشک درمانور فعال نیست
بهرحال دراین برد که مثال زده شد موشک به فاصله ای باید برسد که هواپیما بتواند در طی مانور موشک را مجبور به تعقیب خود کند
فرض کنیم موشک با سرعت 4.5 ماخ به هدف نزدیک میشود و هواپیمای ما ابتدا اقدام به فرار نود درجه با حد اکثر سرعت میکند - فرض میکنیم این شرایط در فاصله ای رخ دهد که هواپیما در حالت 90 درجه در فاصله 7000 فوتی موشک قرار بگیرد و از اینجا به بعد موشک باید به دنبال هدف مانور بدهد
همانطور که قبلا گفته شد روش هدایت مستقیم باعث میشود هرچه موشک به هدف نزدیک شود - موشک مجبور به طی کردن یک مسیر سهمی با شعاع کمتر میشود
این باعث میشود که موشک تا حداکثر تحمل G خود مانور بدهد

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10158/PN-8.jpg[/img]

براساس فرمول بالا ما اول زاویه N را محاسبه میکنیم G=1/COSN که با فرض G=25 عدد 87.7 برای موشک پیدا میشود

حالا از فرمول شعاع استفاده می کنیم 11.26*R= (4.5X574)*2/tan87.7 که معادل 23720 فوت میشود یعنی موشک باید چنین شعاعی را تا رسیدن به هدف طی کند
واین یعنی اینکه قطعا هدف را از دست داده است
فرض کنیم ما بتوانیم سیستمی را درموشک داشته باشیم که دوباره شروع به چرخش و شناسائی و تعقیب هدف بکند ( موضوعی که لازم است حتما در موشک ما ایجاد شود)
حالا ببینیم هدف به کجا رفته است

زمان دور زدن هم از فرمول اخر مشخص میشود که میشود 10.5 درجه درثانیه - یعنی 90 درجه را درمسافت ذکر شده حدود 8.57 ثانیه طی میکند - دراین زمان هواپیمای ما اگر توان سرعت مثلا 1.5 ماخ را داشته باشد
میتواند 7378 فوت از هدف دور شده باشد - (اینجا حتی هواپیما میتواند به شعاع چرخش خود تا 90 درجه دیگر هم ادامه دهد تا در مسیری دورتر موشک را مجبور به دور زدن کند)
حالا موشک ما اگر هنوز سوخت داشته باشد بدلیل این مانور انرژی جنبشی قابل توجهی را ازدست داده است و سرعت آن کاهش می یابد - بهر حال باز هم هواپیما میتواند به مانور خود در فاصله کمتری بدلیل کاهش سرعت موشک ادامه دهد
همانطور که میبینید با توجه به اینکه بصورت تئوری میتوان چنین مانورهائی را برای دورماندن از موشک آنهم با فاصله 7000 فوت تدارک دید دیگر جائی برای فیوز مجاورتی نمیماند

من بخاطر نظر شما یکبار دیگر فیلم شکار پهپاد توسط اس200 را نگاه کردم - جائی که یکی از حاضران میگوید : چرخید- موشک انهدام را انجام نمیدهد یعنی فاصله بیش از محدوده فیوز مجاورتی است -آنهم برای یک پهپاد با حرکت سیر ساده و بدون مانور و سرعت زیر ماخ- تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل

[quote name='Lord-Soldier' timestamp='1380973564' post='343162']
به نظر من بهترین کار اینه که موشک یک مرحله سوخت مایع داشته باشه که در اون مرحله بتونه سرعت رو کم و زیاد کنه. مثلا تقریبا هم سرعت هدف بشه تا نیاز به جی زیاد در مانور نداشته باشه.
[/quote]

خیلی متشکرم جناب lord - مطلب شما مد نظرم هست و دربخش بعدی برای آن تفکری را ارائه میکنم البته باید اذعان کرد که مشکل موتورهای سوخت مایع سنگینی و حجیم بودن آن است - اما درکلیت مطلب با شما موافقم اما ممکن است راههای بهتری هم بتوان پیدا کرد
همه مطلب کنترل سرعت درمانور و افزایش قدرت تحمل موشک از نظر استراکچر برای مانورهای سنگینتر است
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='sezar' timestamp='1380975281' post='343163']
دوستان لطفا هنگاه بحث منطق را هم در نظر بگیرند و بیشتر با واقعیات بحث کنند .اولا آمریکا قوی هست ولی ارتشی که در اینجا داره اصلا قوی نیست وهزینه لشکر کشی به ایران براش غیر قابل قبول هست و با توجه به اوضاع اقتصادی فعلا تا 15 سال آینده نمی توانند به ایران حمله همه جانبه و گسترده کنند این اولین موضوع .بعضی دوستان شاید بگن از کشورهای همسایه استفاده می کنه و پایگاه نظامی داره و .... با تمام وجود بهتون قول میدم هیچ کدام از همسایه ها این جرات را ندارند و دلیل داره اولیش اینه که ایران اعلام کرده هر کشوری پایگاه در اختیار دشمن بگذاره دشمن ماست و ما به شدت حمله کاری نداریم بزرگترین پاسخ را با تمام آنچه که در اختیار داریم خواهیم داد دومین دلیلش اینه که ایران ابزارش را هم دارد. خیلی ها رو قدرت موشکی دارن مانور میدن که به جا هم هست منتها اون چیزی که برای آنها ترسناکتر هست قدرت راکتی ایران با راکتهای دقیق هست و اگه بدونید تو چند وقت اخیر تولیدات راکتی ما شاید بیشتر از 5 برابر شده .و حدود 2 سال پیش بود از زبان وزیر دفاع شنیدم اگه به این نتیجه برسیم که فردا به ما حمله می شه ما امروز حمله می کنیم
پس مطمئن باشید که حمله موردی خواهد بود[/quote]

منطق شما حمله درقبال حمله است - این موضوع تازمان مشخصی و با شرایط خاصی حالت موازنه را ایجاد میکند اما اگر نتوان در همان سطحی که به ما حمله میشود پاسخ داد - ما درموقعیتهای خاص که حمله و مواجهه محدودی صورت میگیرد نمیتوانیم کل منطقه را به اتش بکشیم و این همان ضعف این استراتزی است - یعنی پاسخ ما خیلی سخت است و پاسخ متوسط نداریم- منظورم این نیست که نمیتوانیم چند تا موشک بزنیم- بلکه اینکه شما حمله چند هواپیما به یک نقطه مرزی را بخواهید با راکت باران پایگاهها ئی که یا تخلیه شده اند یا اماده مقابله هستند دنبال کنید- که آن هم مثل یک دومینو به جنگ بزرگتری برسد مطمئنا مد نظر مسئولین ما نیست و قطعا مناسب این است که حمله هوائی با پدافند و دفاع هوائی پاسخ داده شود
بهرحال ما ناچاریم حد اکثر توان خود را برای ارتقاء نیروی هوائی و پدافند بکار ببندیم این به نظر شما غلط است؟

[quote]و دوستان در نظر داشته باشن هواپیمایی که برای بمباران میاد با خودش موشک حمل نمی کنه .اسکورت میارن با خودشون اخلال کننده هم نمیارن چون با توجه به قدرت پدافندی ما باید در سکوت کامل بیان و برن . چون استراتژی نیروی هوایی ما بیشتر بر لغو حمله حریف تعریف شده است و نه انهدام آنها برای همین موضوع شما می توانید نیروی هوایی را کاملا موثر بدانید (یعنی در کل دکترین ما بر همین اساس هست که سلاحی بسازیم که اسلحه دشمن را بی اثر کند )[/quote]

چرا از اینهمه مجهز کردن f-16 بلاک 50 امارات و اسرائیل و رافائل و یوروفایتر که مولتی رول هستند غافل شدید؟ هم بمبهای دورایستا حمل میکنند و هم لااقل دو عدد آمرام و متئور- تازه هرکدام تا دوعدد جمر کششی هم دارند این جمرها هم جای حمل سلاح را نمیگیرد- به ادامه مقاله بنده درقسمتهای بعدی توجه کنید
درباره لغو حمله هم همه چیز به شرایط بر میگردد و نمیشود برای همیشه مطمئن بود که میتوان این حملات را لغو کرد - بالاخره برای روز مبادا باید حاضر بود

[quote]دوستان اگه خواستند پیغام خصوصی بدن تا با دلایل بیشتری اثبات کنم[/quote]

بنده اعلام آمادگی میکنم بفرمائید استفاده کنم

[quote]پاینده باد ایران . مرگ بر روسیه[/quote]

مرگ بر آمریکا و اسرائیل که خیلی خیلی بیشتر به ما ضربه زدند اولویتش بالاتره - حالا روسیه لااقل مثل اینها الان با ما دشمن نیست و به ما سلاح و نیروگاه داده - ولو گرون و با تاخیر- برای همین هم اونا کلی اعتراض کردند

[quote]ای کاش فرصت میشد یک تاپیک در مورد تله های پدافندی و تعداد به نسبت زیاد آنها می زدم تا به دوستان ثابت بشود هیچ پرنده ای (البته به تعداد معقول) نمیتواند از آن جان سالم به در ببرد خیلی ها در مورد زمین مسلح حرف زدن اما تا چند وقت دیگه دوستان در مورد واژه آسمان مسلح بحث خواهند کرد [/quote]

این خوشبینی شما را بنده ندارم- غرب هم وقتی حمله کنه اونقدر میتونه پرنده کاذب حامل جمر و حتی مهمات بفرسته که اگه 10 هزار تا موشک هم حرومشون کنیم یا تله داشته باشیم همشون مصرف بشه - مهم تعقیب هواپیما های حامل این پرنده های کاذبه که تو برد خیلی زیاد - بالای 200 کیلومتری عمل میکنند
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با پوزش از تاخیر در پاسخ. . .


------------------------------------------

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]بله اما بعید است درجنگ اتی نوک پیکان دفاع ما همچنان فانتومها باشند بویزه اینکه محدودیتهای مانوری در داگ فایت دراین جنگنده کم نیست[/right][/font][/color][/quote]

بنده از عنوان مقاله این برداشت را داشتم که همه عناوین ماموریتی نیروی هوایی مد نظر جنابعالیست، نه فقط رهگیری

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]البته اینکه ما با یک هدف واقعی طرف هستیم یا یک اشکار ساز و هدف کاذب کار سختی است چون همین اهداف ظاهرا کاذب هم علاوه بر جمر - به مهمات نیز مجهز میشوند و تا زمانی که نتوانیم شکل هندسی هدف را از طریق رادار های جدید (درصورت ساخت) یا بصورت اپتیکی شناسائی کنیم چطور میتوان فهمید که این اهداف کاذب و اشکار ساز هستند؟ - حتی از نوع حرکت و سرعت و بازتاب راداری هم کاملا مشابه سازی شده اند[/right][/font][/color][/quote]

اول از این طریق که ابعاد فیزیکی این اهداف کاذب با اهداف واقعا تفاوت بسیار زیادی دارد که امکان شناسایی بصری را فراهم می سازد، دوم اینکه درست است که [b]میزان کلی[/b] بازتاب راداری این اهداف با پرنده اصلی تشابه زیادی دارد ولی[b] نوع و نحوه آن[/b] کاملا مشابه نیست و تشخیص آن با افزایش قدرت پردازنده ها و افزایش توان پردازشی قابل انجام هست که در زمان عدم امکان شناسایی فیزیکی ( مانند بعد فاصله زیاد و شرایط بد جوی) کارگشاست، سوم نحوه سیر و حرکت این اهداف در هواست که خیلیاصطلاحا خشک و مکانیکال هست و انعطاف کمی دارد که توسط اپراتورهای با تجربه رادار قابل شناسایی هست، به اضافه یه سری راههای دیگه.

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]اما مشکل اینست که در این حالت امکان هومینگ اکتیو وجود ندارد و فقط میتوان هومینگ روی جمینگ کرد -[/right][/font][/color][/quote]

بله درست است که در این حالت کار برای ما سخت می شود ولی برای آنها هم همینطور خواهد بود، چون آنها نیز امکان بکارگیری موشکهای راداری خود را از دست خواهند داد، البته بحث کد کردن فرکانس هم قابل پیگیری است.

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]البته همچنان متاسفانه باید اعتراف کنم که من بدبینم و در بخش بعدی مقاله این بدبینی بنده را مضاعف تر خواهید دید- البته برای حل این موضوع و از جمله این موضوعات هم نظراتی هرچند کوچک تقدیم خواهم کرد[/right][/font][/color][/quote]

بد بینی خیلی هم بد نیست! البته به شرط ابراز نظر منطقی که امیدوارم از نظرات منطقی شما در ادامه برخوردار باشیم.

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]حتی فرستادن تعداد زیادی mald/tald به فضای پدافند ما موضوع را به اتمام موشکهای پدافندی سوق میدهد[/right][/font][/color][/quote]

باز هم به دلایلی که در حد سواد ناچیزم عرض شد، بنده مطمئن هستم که گول زدن سامانه ای پدافندی در یک سیستم چند جانبه گرا، به این راحتی نیست، که دلایل به عرض رسید.
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.