امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

راجب عكسها يه نكته بگم.

عكس اول نقاشيه و عكسهاي دوم و سوم هم ماكته كه توسط آقاي فريبرز شماس ساخته شدن. :mrgreen: :mrgreen:

دوستان سلام
حامد جان خوب شد نگفتی فتوشاپه چون ما یه نفر توی یه جا دیگه داریم تا یه چیز میزاریم تند میپره میگه فتوشاپه دی:
حامد جان یه سوال این ماکتها مال چه زمانیه که هنوز نو نشون میده؟ چرا روش نوشته IIAF معنیشو که میدونید دیگه

يه مورد هم يواشكي بگم: صداي آلمانها از دست جاسوسان صنعتي ايراني دراومده و اونها رو وادار به اعتراض كرده

حامد جان خیلی یواشکی بود این یکی هم دی:

تامكتاي ما 200 جنگنده عراقي رو زدن جنگنده هاي عراقي 8 الي 9 تا تامكت مار و زدن اصلا قابل قياس نيست

اون 200 جنگنده باش برابری داشتن؟

دوست من من يك دوست دارم در وزارت دفاع كار مي كنه
به من يه چيز ايي ميگه
شما خاطر جمع باشيد كه در ايران مهندسي معكوس حتي از چين هم پيشرفته تره
از موشك گرفته تا زير دريايي تا ناو و جنگنده خيالتون راحت باشه

ممد جان مطمئن باش دوست شما هیچ وقت اطلاعات رو به شما نمیگه
و یه چیزی بهتون میگن دست از سرشون بردارین و فکر کنین آره چیز مهمی بهت گفته
اینم جواب خودتون به خودتون با این تفاوت که خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر میکنید به شما نمی گن

برنا جان عزيز اون دوست من هم ماموره و ماضور و نمي تونه همه چيز رو بازگو كنه
ولي به من اطمينان خاطر داد شما مطمدن باشيد اگر ما مثلا اف 16 لازم داشته باشيم فقط موقع جنگ به پرواز در ميان

ببینید دوستان در اینکه تامکت جنگنده خوبی هست شکی نیست ولی در حال حاضر حرفی برای گفتن نداره البته هنوز در مقابل بعضی حنگنده ها پیروز میشه این یه طرف قضیه یه طرف قضیه اینکه از روی اطللاعاتی که داریم و میتونیم گیر بیاریم میفهمیم که ایران جنگنده خوب نداره و تامکت هنوز هم برای ایران یک جنگنده خوب محسوب میشه و ما هر چند غیر قابل استفاده باشه باید اونا رو نگه داریم
آمریکا که تامکت رو بازنشسته کرد خودش سازنده اون بود و همچنین جنگنده های بهتری رو داره
حالا چرا تاکمت فقط ایران و آمریکا داره قبل از انقلاب آمریکا روی ایران حتی بیشتر از اسرائیل حساب میکرد و ایران رو حافظ قدرتش میدونست پس تامکت رو فقط به ایران داد بعد از انقلاب تامکت رو به کشور دیگه نداد تا هر جور گه میتونه جلوی این جنگنده رو توی ایران بگیره
--------------------------
ضمنا دوستانی که میگن ما فلان چیز رو داریم یا فلان چیز رو نداریم میخوام بگم از کجا میدونن؟ به جز اینه که منبعشون اینترنته که این معتبر نیست
اگه منبعشون آشنایی کسی با اونهاست که اون شخص هم نمیاد به شما بگه که ما فلان چیز رو داریم حتی اگه شما از بستگان درجه یک ایشون باشید
اگه خودتون نظامی هستید و میدونید که اینم محاله چون شما مجاز نیستید که بیاید بگید فلان چیز رو داریم و محدودیت هایی دارید
از کجا معلوم که ایران هواپیمای پیشرفته ای نساخته باشه؟ واقعا کی میدونه؟
اگه میخواید بگید که تجهیزات آمریکا و اسرائیل زیاده و راحت میفهمن مثلا از طریق ماهواره تمام کشور رو میبینن که میخوام بگم که اولا اونها همیجوریش هی دارن میگن و تلاش میکنن که نشون بدن که ایران یه چیزایی داره
دوما اینها که همین جوریش نمیدونن ما چه چیزهایی داریم یا مثلا فلان جنگنده رو چند تا داریم چه طور میخوان بفهمن ما همچین چیزی داریم یا نه؟
اینایی که گفتم همش احتمالاته

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان بحث کلاً به بیراهه رفته. دوست عزیز mamad من نظرم رو در پست های قبلی صریح و کامل ابراز کردم. شما هم نظرتو گفتی، منتها مثل اینکه تنها حرف خودمون رو تکرار می کنیم و نتیجه ای نمی گیریم.از نظر من ادامه دادن این بحث بیهوده است و من هم علاقه ای ندارم با حرف های تکراری تاپیک رو به انحراف بکشونم. تنها امیدوارم این جنبه در همه ی ما ایجاد بشه که با شنیدن نظرات مخالف از کوره در نریم و با احترام با هم صحبت کنیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون از ارمان و محمد و شفق 23 كه به اين بحث پايان دادند حالا از اين به بعد موضوع تاپيك رو ادامه ميديم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر


با اين سخنان پي بردم كه دانش نظاميتون در حد صفره
اولا بريد تاريخ اولين پرواز ميگ 31 در اريد بعد مي فهميد كه 2 سال از تامكت پير تره فقط بلديد از روي احساسات حرف بزنيد
اف 14 چون بسيار جنگنده خوبيه فقط در ايران خدمت مي كنه
در زمان پهلوي 3 كشور در خواست خريد تامكتو كردن
ايران اسراييل عربستان كه فقط با فروش به ايران موافقت شد اونم به زور چون مجلس سناي امريكا اجازه نمي داد
مي دونيد امريكاييها دليل نفروختن تامكت رو به عربستان و اسراييل چي گفتن
گفته بودم تامگت هنوز براي خلبانان عربستان و اسراييل زوده

اخه شما به من بگيد نيروي هوايي اتيوپي به زور مي تونه يه ميگ يك رو بلند كنه اونوقت شم ا انتظار داري تامكت بلند كنن
مثله اينه كه شما بگيد چون هليكوپتر كبرا رو فقط اسراييل و ايران و تركيه دارن پس بالگرد بديه
به خاطر همينه كه مي گم فقط بلديد از روي احساسات حرف بزنيد



:mrgreen: :evil: :!:

مثل اینکه شما دانش نظامیتون کمتره . من که نمی گم کدوم زود تر ساخته شده . :mrgreen: جنگنده های اف-14 ایران 30 سال پیش ساخته شده اند ولی ما جنگنده های اف-14 ای در دنیا داریم که بین 5 تا 10 سال پیش ساخته شده اند .

میگ زود تر از اف-14 ساخته شد ولی نمونه هایی که می شه الان ازشون در نیروی هوایی روسیه استفاده می شه نمونه های جدیدی هستند .

در ضمن خودت فقط بلدی حرف بزنی .

جنگنده های صاعقه تقریبا در حد اف-5 هستند و حتی بهتر از اون و همچنین چون جدید هستند کاربریشون بیشتر اف-5 هست .


خوب آخه جنگنه های جدید دیگه تعمیراتی رو نمی خوان که دیگر جنگنده های قدیمی می خواند . جنگنده های قدیمی هم دیگه قابل قیاس با جنگنده های امروزی نیستند .

مثل این می مونه که بخواید یه مینی میاینر رو بندازید به یه مسابقه با جگوار و یا بنز .


شما داريد حرف ودتونو انكار مي كنيد در روز روشن اف 14 30 سال پيش رو حتي نمي شه با ميگ 31 مقايسه كرد برادر من
من از اين لحاظ به شما مي گم كه دانش نظاميتون در حد صفره كه حتي حاظر نيستيد يه نگاه به عنوان تاپيك بكنيد

عنوانش اينه كارامدترين جنگنده نيروي هوايي
اقاي عزيز مگه ما ميگ 31 داريم كه شما در موردش بحث مي كني؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟{ايشالله كه داشته باشيم}
اخه ما سوخو 35 داريم كه شما بحث در موردش مي كنيد
برادر كارامد ترين جنگنده ايران چيه
غير از اف 14
حالا هي حرف خودتو بزن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تا اونجايي كه من مي دونم ـ وزارت دفاع جمهوري اسلامي اعلام كرد كه ما سوخو 27 و ميگ 31 داريم.
حالا قضاوت بر عهده ي خودتون!


:mrgreen: :mrgreen: :evil:
كي اعلام كرد كه هيچكس به جز شما خبر نداره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

راجب عكسها يه نكته بگم.

عكس اول نقاشيه و عكسهاي دوم و سوم هم ماكته كه توسط آقاي فريبرز شماس ساخته شدن. :evil: :!:

دوستان سلام
حامد جان خوب شد نگفتی فتوشاپه چون ما یه نفر توی یه جا دیگه داریم تا یه چیز میزاریم تند میپره میگه فتوشاپه دی:
حامد جان یه سوال این ماکتها مال چه زمانیه که هنوز نو نشون میده؟ چرا روش نوشته IIAF معنیشو که میدونید دیگه

يه مورد هم يواشكي بگم: صداي آلمانها از دست جاسوسان صنعتي ايراني دراومده و اونها رو وادار به اعتراض كرده

حامد جان خیلی یواشکی بود این یکی هم دی:

تامكتاي ما 200 جنگنده عراقي رو زدن جنگنده هاي عراقي 8 الي 9 تا تامكت مار و زدن اصلا قابل قياس نيست

اون 200 جنگنده باش برابری داشتن؟

دوست من من يك دوست دارم در وزارت دفاع كار مي كنه
به من يه چيز ايي ميگه
شما خاطر جمع باشيد كه در ايران مهندسي معكوس حتي از چين هم پيشرفته تره
از موشك گرفته تا زير دريايي تا ناو و جنگنده خيالتون راحت باشه

ممد جان مطمئن باش دوست شما هیچ وقت اطلاعات رو به شما نمیگه
و یه چیزی بهتون میگن دست از سرشون بردارین و فکر کنین آره چیز مهمی بهت گفته
اینم جواب خودتون به خودتون با این تفاوت که خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر میکنید به شما نمی گن

برنا جان عزيز اون دوست من هم ماموره و ماضور و نمي تونه همه چيز رو بازگو كنه
ولي به من اطمينان خاطر داد شما مطمدن باشيد اگر ما مثلا اف 16 لازم داشته باشيم فقط موقع جنگ به پرواز در ميان

ببینید دوستان در اینکه تامکت جنگنده خوبی هست شکی نیست ولی در حال حاضر حرفی برای گفتن نداره البته هنوز در مقابل بعضی حنگنده ها پیروز میشه این یه طرف قضیه یه طرف قضیه اینکه از روی اطللاعاتی که داریم و میتونیم گیر بیاریم میفهمیم که ایران جنگنده خوب نداره و تامکت هنوز هم برای ایران یک جنگنده خوب محسوب میشه و ما هر چند غیر قابل استفاده باشه باید اونا رو نگه داریم
آمریکا که تامکت رو بازنشسته کرد خودش سازنده اون بود و همچنین جنگنده های بهتری رو داره
حالا چرا تاکمت فقط ایران و آمریکا داره قبل از انقلاب آمریکا روی ایران حتی بیشتر از اسرائیل حساب میکرد و ایران رو حافظ قدرتش میدونست پس تامکت رو فقط به ایران داد بعد از انقلاب تامکت رو به کشور دیگه نداد تا هر جور گه میتونه جلوی این جنگنده رو توی ایران بگیره
--------------------------
ضمنا دوستانی که میگن ما فلان چیز رو داریم یا فلان چیز رو نداریم میخوام بگم از کجا میدونن؟ به جز اینه که منبعشون اینترنته که این معتبر نیست
اگه منبعشون آشنایی کسی با اونهاست که اون شخص هم نمیاد به شما بگه که ما فلان چیز رو داریم حتی اگه شما از بستگان درجه یک ایشون باشید
اگه خودتون نظامی هستید و میدونید که اینم محاله چون شما مجاز نیستید که بیاید بگید فلان چیز رو داریم و محدودیت هایی دارید
از کجا معلوم که ایران هواپیمای پیشرفته ای نساخته باشه؟ واقعا کی میدونه؟
اگه میخواید بگید که تجهیزات آمریکا و اسرائیل زیاده و راحت میفهمن مثلا از طریق ماهواره تمام کشور رو میبینن که میخوام بگم که اولا اونها همیجوریش هی دارن میگن و تلاش میکنن که نشون بدن که ایران یه چیزایی داره
دوما اینها که همین جوریش نمیدونن ما چه چیزهایی داریم یا مثلا فلان جنگنده رو چند تا داریم چه طور میخوان بفهمن ما همچین چیزی داریم یا نه؟
اینایی که گفتم همش احتمالاته



اقي سيدي عزيز من فقط اونايي كه مربوط به منه جواب مي دم
منظور اين سخنتونو نفهميدم
200 جنگنده باش برابري مي كنه ؟
بله اقاي سيدي شما راست مي گي دوست من هيچوقت اسرار مهم رو به من نمي گه خيالتون راحته راحت باشه :mrgreen: :mrgreen:

با بقيه سخنانتون هم موافقم مبني بر نگهداري ناچاري تامكت ها تو اين هاگير واگير
موفق باشيد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان بحث کلاً به بیراهه رفته.
دوست عزیز mamad من نظرم رو در پست های قبلی صریح و کامل ابراز کردم. شما هم نظرتو گفتی، منتها مثل اینکه تنها حرف خودمون رو تکرار می کنیم و نتیجه ای نمی گیریم.از نظر من ادامه دادن این بحث بیهوده است و من هم علاقه ای ندارم با حرف های تکراری تاپیک رو به انحراف بکشونم.

تنها امیدوارم این جنبه در همه ی ما ایجاد بشه که با شنیدن نظرات مخالف از کوره در نریم و با احترام با هم صحبت کنیم.


اقاي مدرن خيلي خوشحال شديم از وجود ارزشمندتون و نظراي گرانبهاتون انشالله موفق باشيد
ان شالله در تاپيكهاي ديگه شاهد حضور شما و اظهار نظراتون باشيم به اميد ان روز :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ببخشيد دوستان بازم يه سوال از اينكه مي گن شفق يه جنگنده ي سبك يعني چه؟ يعني چه مقدر تسليحات را مي تواند حمل كند؟ بعدم دوستان چرا تمام جنگنده هاي ما سبك و كوچك هستند اين كار از روي علم بر اين قضيه و براي پنهان كاري انجام گرفته يا ما توانايي ساخت جنگنده هاي 18 19 متري را نداريم؟ :mrgreen: :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ببخشيد دوستان بازم يه سوال از اينكه مي گن شفق يه جنگنده ي سبك يعني چه؟ يعني چه مقدر تسليحات را مي تواند حمل كند؟
بعدم دوستان چرا تمام جنگنده هاي ما سبك و كوچك هستند اين كار از روي علم بر اين قضيه و براي پنهان كاري انجام گرفته يا ما توانايي ساخت جنگنده هاي 18 19 متري را نداريم؟ :mrgreen: :mrgreen:


سبك يا سنگين بودن يك جنگنده جزو فاكتورهايي مقايسه اي براي يك جنگنده محسوب نمي شود.

فاكتورهاي مقايسه هواپيماهاي جنگنده :

1-مانور پذيري:يعني توانايي شيرجه زدن سريع و ناگهاني-اوجگيري قدرتمندانه و گردش كردن تند و بسته براي پيشدستي نمودن در متوجه كردن دماغه هواپيما بسوي هواپيماي دشمن

2-ديد:با وجود تمامي امكانات راداري-كنترل كنندگان زميني و هواپيماهاي AWACS(هشدار زود هنگام)خلبان جنگنده براي پيروزي در نبرد هوايي نزديك به آنچه ميبيند متكي است. ديدن بدون مانع به خلبان امكان برتري بيشتري ميدهد.نمونه هاي موفق اين ديدگاه هواپيماهاي P-51D موستانگ و F-16 فايتينگ فالكن ميباشد.

3-برد:يعني توانايي حمل سوخت كافي براي نبرد از بلند شدن از پايگاه يا ناو و جنگيدن و بازگشت دوباره به خانه.

4-بقاپذيري:يعني توانايي تحمل و جذب صدمات قابل توجه حين نبرد و بازگشتن به پايگاه مادر يا نهايتا يك مكان امن.

5-قدرت آتش:قدرت آتش يك جنگنده نيز عاملي تعيين كننده در پيروزي است.

6-سقف پرواز:بيشترين ارتفاعي كه يك جنگنده از آن به گونه اي موثر به اجراي ماموريت بپردازد.

7-سرعت:سرعت يك جنگنده به آن كمك ميكند كه در كمترين زمان ممكن وارد صحنه نبرد شده يا آن را ترك نمايد.

8-نسبت شكار:عبارتند از نسبت هواپيماهاي سرنگون شده دشمن توسط يك نمونه خاص از هواپيماهاي خودي به نسبت تعداد سرنگون شده همان نوع هواپيماي خودي.
(طبق اظهار منابع مختلف هوافضا و نظامي)

شفق دارای هفت جایگاه برای حمل تسلیحات مختلف می باشد. نوع سازه به کار رفته به شکل مناسبی اجازه حمل انواع بمب و موشکهای هوابه هوا و هوابه زمین و همچنین انواع بمب با هدایت لیزری را به این هواپیمای توانمند می دهد. که در زیر هر بال سه جایگاه و یک جایگاه نیز در زیر بدنه قرار دارد. توانایی شلیک موشک اسپاروو و ساید وایندر و نیز موشک های سری R روسی از جمله R-73 و R-77.ونیز موشکهای KH-29 و KH-31 به همراه موشک هدایت تلوزیونی ماوریک توانایی به خصوصی به این پرنده ساخت ایران در نبردهای چند منظوره میدهد .

به اميد پرواز اين پرنده زيبا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان سلام نظر من اینه که چند فروند جنگنده خوب حال حاضر رو بخریم از غرب که نمیشه خرید یعنی اونا نمیدن پس میمونه شرق که چین هم جنگنده هاش بدرد خودش میخوره حالا فقط میمونه روسیه از روسیه باید su-35bm و چند فروند میگ35 خریده بشه همه توی تعداد نهایت 20 تا و حالا تعدادی رو رو به حالت عملیااتی نگه دارن و تعدادی هم برای برش خوردن و دیدن و مهندسی معکوس و در همین حین روی پدافند هوایی و راداری کشور کار کرد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
روسیه به ایران سوخو35 نخواهد فروخت یا بهتر است بگویم در تعداد کم نخواهد فروخت. ایران مجبور است برای خرید چنین جنگنده ای حداقل صد فروند سفارش دهد! هزینه این تعداد جنگنده بالغ بر 10 میلیارد دلار خواهد شد. (هواپیما + آموزش پرسنل + تسلیحات + قطعات یدکی و ...) این در حالی است که خود روسیه برای طراحی جنگنده نسل پنجم خود کمتر از یک میلیارد دلار سرمایه گذاری کرده است. اینطور نتیجه میگیریم که ما هم میتوانیم با اختصاص بودجه ای برابر توان لازم برای طراحی جنگنده نسل چهارم و پنجم را کسب خواهیم کرد. اکنون ایران در حال گذر است و جایز نیست در چنین شرایطی به روش پنجاه سال قبل عمل کنیم. با اون 10 میلیارد دلار میتوان حداقل 20 طرح هواپیمای نسل چهار و پنج را اجرا کرد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
mamad عزيز خيلي عذر مي خوام . واقعا ببخشيد . من ديروز حالم خوب نبود و اصلا نفهميدم چي نوشتم . ما اصلا جنگنده ميگ-31 نداريم كه داريم در موردش بحث مي كنيم . كاملا حرفت هم درسته . از خيلي لحاظ اف-14 بهتر و كار آمد تر از ميگ-31 است . ميگ هاي29 اي كه در زمان آقاي رفسنجاني خريده شد واقعا بد ترين ميگ ها بودند كه ما انداخته شدند . از جله اينكه رادار ضعيفي داشتند ولي چي مي شه كرد . اف-14 و رميراژ به نظر من بهترين جنگنده هاي ايران هستند كه هم اكنون قابل استفاده در نيروي هوايي هستند و وجودشون كاملا تاييد شده . آقا ممد من عذر مي خوام اشتباه از من بود . به عنوا تاپيك اصلا توجه نكرده بودم . خوب شد كه ياد آور شديد . ببينيد دوستان نيروي هوايي ايران هم اكنون طبق اون عكس كه دوستمون گذاشته يدون اف-16 داره . من فكر كنم ( اگر اشتباه نكنم ) . اف -16 بهتر از اف-14 باشه كه البته با يكي هيچي رو نمي شه حل كرد . ولي به نظر من طبق مقاله اي كه اقا سعيد نوشته بودند نيروي هوايي ايران هم اكنون قدرت كافي با اين جنگنده ها در مقابله با كشور هاي تركيه و عربستان و همچنين اسراپيل نداره و ايشون پيشنهاد كرده بودند كه براي تامين امنيت هوايي و بهينه سازي نيروي هوايي جنگنده هاي سوخو -35 اگرذ خريداري بشند . نيروي هوايي بسيار قدرتمند خواهد شد . ولي مسپله من اينه كه متاسفانه يكي از مشكلات نيروي هوايي فرسودگي جنگنده ها است . كه اگر دقت كنيد بيشتر به جنگنده هاي اف-14 مربوط مي شه كه مي شه گفت كه جزو بهترين جنگنده هاي نيروي هوايي ايران هستند . آقا ممد از من عذر . :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان سلام حامد جان شما جواب منو ندادیا!!!!!!!!! دوستان من فکر میکنم f-16 های ما حداقل 2 تا باشه توی عکس سوم من گوشه سمت چپ به نظر میرسه یه فالکون دیگه هم باشه و ضمن اینکه توی تصاویر روی فالکون نوشته IIAF که معلومه چیه یکی دیگه انگار توی جنگ خلیج فارس پناهندده میشه ایران البته شاید بیشتر داشته باشیم هیچی معلوم نیست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

mamad عزيز

خيلي عذر مي خوام . واقعا ببخشيد .


من ديروز حالم خوب نبود و اصلا نفهميدم چي نوشتم . ما اصلا جنگنده ميگ-31 نداريم كه داريم در موردش بحث مي كنيم .

كاملا حرفت هم درسته . از خيلي لحاظ اف-14 بهتر و كار آمد تر از ميگ-31 است .


ميگ هاي29 اي كه در زمان آقاي رفسنجاني خريده شد واقعا بد ترين ميگ ها بودند كه ما انداخته شدند . از جله اينكه رادار ضعيفي داشتند ولي چي مي شه كرد .

اف-14 و رميراژ به نظر من بهترين جنگنده هاي ايران هستند كه هم اكنون قابل استفاده در نيروي هوايي هستند و وجودشون كاملا تاييد شده .

آقا ممد من عذر مي خوام اشتباه از من بود . به عنوا تاپيك اصلا توجه نكرده بودم . خوب شد كه ياد آور شديد .

ببينيد دوستان نيروي هوايي ايران هم اكنون طبق اون عكس كه دوستمون گذاشته يدون اف-16 داره . من فكر كنم ( اگر اشتباه نكنم ) . اف -16 بهتر از اف-14 باشه كه البته با يكي هيچي رو نمي شه حل كرد .

ولي به نظر من طبق مقاله اي كه اقا سعيد نوشته بودند نيروي هوايي ايران هم اكنون قدرت كافي با اين جنگنده ها در مقابله با كشور هاي تركيه و عربستان و همچنين اسراپيل نداره و ايشون پيشنهاد كرده بودند كه براي تامين امنيت هوايي و بهينه سازي نيروي هوايي جنگنده هاي سوخو -35 اگرذ خريداري بشند . نيروي هوايي بسيار قدرتمند خواهد شد .


ولي مسپله من اينه كه متاسفانه يكي از مشكلات نيروي هوايي فرسودگي جنگنده ها است . كه اگر دقت كنيد بيشتر به جنگنده هاي اف-14 مربوط مي شه كه مي شه گفت كه جزو بهترين جنگنده هاي نيروي هوايي ايران هستند .

آقا ممد از من عذر . :|


سلام كركس عزيز :mrgreen: :evil:
شما واقعا كركس ديروزي هستيد :mrgreen:
دمتون گرم خواهش مي كنم
اينقدر ما رو خجالت ندين
اقاي كركس من هم از لحن تندي كه نسبت به شما داشتم كمال عذر خواهي رو از شما دارم
والا من كاري به بهتر بودن تامكت از فاكس هوند يا بر عكس رو ندارم
اين دوتا تقريبا در يك حد هستن
تمام حرف من اينه كه ما در حال حاظر فقط تامكت داريم
ما هر روز اين شايعه رو مي شنويم مبني بر وجود ميگ 31 در ايران خدا خدا هم مي كنيم كه اين شايعه درست باشه
ولي هيچ عقل سليمي نمي تونه وجود اين جنگنده رو صد در صد تاييد كنه
در حال حاظر تامكت داريم بعضي از دوستان مي گن بابا ديگه تامكت نمي تونه بجنگه نمي دونم مي گن فرسوده است
بله منم مي دونم اينا رو ولي چاره چيه
حتي اگر هزينه نگهداري اين جنگنده سر به فلك هم بزاره باز ما مجبوريم بپردازيم
اينا در حالتيه كه بابا تامكت هم اونقدر كه شما مي گيد بابا بد نيست
واقعا جنگنده خوبيه تازه الان نيروي هوايي تمام تامكتا رو به روز كرده و در برخي موارد من شنيدم از راداراي روسي براي تامكت استفاده مي كنن
در هر حال به اميد روزي كه خودمون بتونيم يخ جنگنده خوب بسازيم
اقاي كركس شما هم عذر من رو بپذير :evil: :!:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ببخشيد دوستان بازم يه سوال از اينكه مي گن شفق يه جنگنده ي سبك يعني چه؟ يعني چه مقدر تسليحات را مي تواند حمل كند؟
بعدم دوستان چرا تمام جنگنده هاي ما سبك و كوچك هستند اين كار از روي علم بر اين قضيه و براي پنهان كاري انجام گرفته يا ما توانايي ساخت جنگنده هاي 18 19 متري را نداريم؟ :mrgreen: :evil:


سبك يا سنگين بودن يك جنگنده جزو فاكتورهايي مقايسه اي براي يك جنگنده محسوب نمي شود.

فاكتورهاي مقايسه هواپيماهاي جنگنده :

1-مانور پذيري:يعني توانايي شيرجه زدن سريع و ناگهاني-اوجگيري قدرتمندانه و گردش كردن تند و بسته براي پيشدستي نمودن در متوجه كردن دماغه هواپيما بسوي هواپيماي دشمن

2-ديد:با وجود تمامي امكانات راداري-كنترل كنندگان زميني و هواپيماهاي AWACS(هشدار زود هنگام)خلبان جنگنده براي پيروزي در نبرد هوايي نزديك به آنچه ميبيند متكي است. ديدن بدون مانع به خلبان امكان برتري بيشتري ميدهد.نمونه هاي موفق اين ديدگاه هواپيماهاي P-51D موستانگ و F-16 فايتينگ فالكن ميباشد.

3-برد:يعني توانايي حمل سوخت كافي براي نبرد از بلند شدن از پايگاه يا ناو و جنگيدن و بازگشت دوباره به خانه.

4-بقاپذيري:يعني توانايي تحمل و جذب صدمات قابل توجه حين نبرد و بازگشتن به پايگاه مادر يا نهايتا يك مكان امن.

5-قدرت آتش:قدرت آتش يك جنگنده نيز عاملي تعيين كننده در پيروزي است.

6-سقف پرواز:بيشترين ارتفاعي كه يك جنگنده از آن به گونه اي موثر به اجراي ماموريت بپردازد.

7-سرعت:سرعت يك جنگنده به آن كمك ميكند كه در كمترين زمان ممكن وارد صحنه نبرد شده يا آن را ترك نمايد.

8-نسبت شكار:عبارتند از نسبت هواپيماهاي سرنگون شده دشمن توسط يك نمونه خاص از هواپيماهاي خودي به نسبت تعداد سرنگون شده همان نوع هواپيماي خودي.
(طبق اظهار منابع مختلف هوافضا و نظامي)

شفق دارای هفت جایگاه برای حمل تسلیحات مختلف می باشد. نوع سازه به کار رفته به شکل مناسبی اجازه حمل انواع بمب و موشکهای هوابه هوا و هوابه زمین و همچنین انواع بمب با هدایت لیزری را به این هواپیمای توانمند می دهد. که در زیر هر بال سه جایگاه و یک جایگاه نیز در زیر بدنه قرار دارد. توانایی شلیک موشک اسپاروو و ساید وایندر و نیز موشک های سری R روسی از جمله R-73 و R-77.ونیز موشکهای KH-29 و KH-31 به همراه موشک هدایت تلوزیونی ماوریک توانایی به خصوصی به این پرنده ساخت ایران در نبردهای چند منظوره میدهد .

به اميد پرواز اين پرنده زيبا




خيلي ممنون حامد جان از پاسخ مفيدتان اگر شفق 2 از 1 رادار كه قدرتش بيشتر از تامكت باشه استفاده كنه عالي مي شه من خودم از طرح اين جنگنده هم خوشم مياد و يه نظرم خيلي زيبا و عالي طراحي شده. :mrgreen: :!:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.