بررسی جامع نیروی هوایی ایران بررسی جامع نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

[smj 90]

به نام خدا

 

 

 

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از اجرایی کردن برنامه ساخت جنگنده سنگین در این وزارتخانه خبر داد.

 

 

https://parstoday.com/fa/iran-i104446

 

ویرایش شده در شهریور 98 توسط smj

[mihandost 411]

با سلام 

با وضع بودجه کشور باید تصمیم گرفت نیروی موشکی ما با حداقل بودجه اثر گذاری بسیار زیادی دارد اما نیروی هوایی آرزویی همه است اما بودجه کو 

[MR9 113,852]

8 hours قبل , arjemandi گفت:

این عکس واقعی هست ؟یعنی بعضی از تایگرهای نیروی هوایی سلطنتی توان حمل مهمات لیزری رو داشتند؟

 

تایگر لیزری

[scorpion57 4,117]

8 hours قبل , MR9 گفت:

 

شاید منظور این باشد

 

 

به قول یکی از کاربران ، همین که گونه های بومی تایگر بتواند دو تا مهمات هدایت لیزری ببرد نزدیکی هدف و رها کند ، علی الحساب برای ما کافی هست

 

پی نوشت :

 

البته مقداری  دور از واقعیت شاید باشد ، ولی " گریپن" معقول ترین گزینه برای ما در میان مدت هست

انشا ..بعد از اتمام محدودیت تسلیحاتی ایران و عملکرد نسبتا مستقل سوئد در مناسبات بین المللی شاید در دسترس باشه و اینکه در بازار بین المللی  در مقابل اف16 با اقبال مواجه نشد .خوبه که جنگنده نیروی هوایی از نوع دارایی همسایگانمون نباشه  همین طور روسی نباشه

[MR9 113,852]

5 minutes قبل , arjemandi گفت:

انشا ..بعد از اتمام محدودیت تسلیحاتی ایران و عملکرد نسبتا مستقل سوئد در مناسبات بین المللی شاید در دسترس باشه و اینکه در بازار بین المللی  در مقابل اف16 با اقبال مواجه نشد .خوبه که جنگنده نیروی هوایی از نوع دارایی همسایگانمون نباشه  همین طور روسی نباشه

 

بله ، ولی مشکل اینجاست که پیشرانه گریپن Volvo. RM12 مشتق شده از F-404  امریکایی هست و آنها هم بسیار بعید هست چنین اجازه ای را بدهند ( حالا صرفا" در حوزه موتور ، بقیه را هم کاری نداریم ) ولی روسها یا چینی ها این محدودیت را به نسبت ندارند . 

 

جناب بنی طرفی در صحبتهای خودشون اشاره ای داشتند به " پیشنهادات ایران " در پاسخ به پیشنهاد فروش جنگنده ، که باید دید ، هنوز دوستان قصد دارند به نفع قاهر و آذرخش و کوثر و... فرصت سوزی کنند ، یا اینکه بر خلاف دهه 90 میلادی ، این دفعه با برنامه جلو می روند !!!

[aminf14 4,184]

محتمل ترین گزینه که هم قابل دسترس باشه و هم نیازهای گسترده مارو پوشش بده و جایگزینی مناسب برای جنگنده های متنوع و عموما کهن سال نیروی هوایی باشه سوخو 30 که اگه با انتقال فناوری و پیشرانه هم همراه باشه که چه بهتر. اگه ایران از هول حلیم توی دیگ بیفته ممکنه با میگ 35 قانع بشه و اگه بتونه طرف روسی رو مجاب کنه میتونه به ترکیبی ایده آل از سوخو 30 + سوخو 35 دست پیدا کنه . بازی با کارت رافال یا گریپن هم خوبه ولی بیشتر میتونه دستاویز دیپلماتیک برای فشار بر روسیه باشه.

پ.ن 1 : گزینه هایی مثل کوثر 88 و ... راهی حداقل ده ساله برای تبدیل به جنگنده چند منظوره ای مشابه اف 18 دارند و فعلا نمیشه به عنوان وزنه ای کارا در کوتاه مدت روی آونها حساب کرد.

پ.ن2: ما در این سال با داشتن اف 14، میگ 29 نتونستیم به سمت طراحی به جنگنده چند منظوره کارا بریم در این زمینه به نظرم اگه بتونیم پیشرانه آر دی 43 و یا   AL-31 رو از روسیه تهیه کنیم، خیز بزرگی به سمت تولید جنگنده سنگین برداشتیم.

ویرایش شده در شهریور 98 توسط aminf14

[majid363 3,578]

سوخو 30 قراره در برابر چی بجنگه

هواپیمایی که هندی ها سراغ تجهیزات اسراییلی رفتن قراره در مقابل اف 22 و اف 35 و تایفون و رافال یا سوپر هورنت و... مقاومت کنه

کیفیت موشک ار77 اونقدر کم هست که هندی ها سراغ موشک های اسراییلی و موشک ساخت خودشون رفتن

اگر قراره خرید خارجی انجام بشه تا آمریکا نخواد این اتفاق نمی افته مگر فروش نفت تحریم هستیم که الان نمی تونیم بفروشیم

اگر هم اوضاع بگونه ای بشه که آمریکا اجازه فروش بده به نظر من چین بسیار قابل اعتماد تر از روسیه هست حتی اگر هواپیماهاش قابلیت های کمتری از روسیه داشته باشن

[MR9 113,852]

2 hours قبل , majid363 گفت:

چین بسیار قابل اعتماد تر از روسیه هست حتی اگر هواپیماهاش قابلیت های کمتری از روسیه داشته باشن

 

صر فا" برای اطلاع جنابعالی و سایر دوستان عزیز در انجمن میلیتاری 

 

 

به نقل از سرهنگ بازنشسته پدافند ، حسین صفری ابهری ( مجله صف شماره 369 ) 

 

چین ، سامانه دفاع هوایی HQ-2  ، جنگ ایران و عراق و....  باقی قضایا 

 

مرجع شماره یک : 

 

..... و بعد از مدتی حدوداً اواخر پاییز بود که برای عملیات کربلای 5 یک سایت را به منظور  آماده کردن جهت منطقه در رامهرمز گسترش دادیم و تازه داشت سایت آماده می‌شد که محل ما کشف و مورد تهاجم موشکی عراق قرار گرفت که الزاماً محل را ترک و جهت استقرار بعدی به اصفهان در منطقه فلاورجان و در یک منطقه کشاورزی که پیاز کاری شده بود سایت (یابن الزهرا )پایه گذاری گردید و عملیات مهندسی فوق‌العاده سریع و منسجمی در آن منطقه صورت گرفت و روزی صدهاکمپرسی مایلر شن و ماسه ومصالح به سایت می‌آوردند و خیلی سریع سایت آماده و تجهیزات گسترش یافت و با توجه به اینکه کلیه کارکنان در هر تخصص دوره یکسان طی نموده بودن و در تیمی که جهت عملیات پیش بینی شده بود از کارکنان فنی کسی در نظر گرفته نشده بود و لازم بود کل امور تعمیراتی نیز توسط خود کارکنان عملیات انجام شود بعد از روشن کردن سایت و انجام سرویس‌ها و تست‌های مربوطه مشخص شد که بخشی از سیستم که در بخش اطاق عملیات (تراک3) اشکال دارد که کلیه فرایند سامانه را با اشکال مواجه کرده است که با تلاش بسیار زیاد معلوم گردید در یک شاسی به عمد خرابکاری گردیده است به طوریکه در جایی که باید لامپی با شماره خاص گذاشته شود یک لامپ با شماره دیگر کار گذاشته بودند و روی شاسی را به غلط و عمداً غلط نوشته بودند ولی در نقشه لامپ دیگری بود و اشکالتی مشابه که ظاهراً چینی‌ها در هر سیستم اعمال کرده بودند که ما مجبور شویم از آن‌ها جهت رفع عیب کمک بگیرم و به این وسیله برای خود جایی باز کنند ولی از آنجایی که خداوند در تمام مراحل یار ما بود این اشکالات رفع و با از جان گذشتگی و کارهایی که بیشتر به معجزه شبیه بود سایت عملیاتی گردید که از آن جمله سوخت گیری موشک به صورت دستی و توسط سطل و قیف که با هیچ معیاری هم خوانی ندارد.

 

مرجع شماره 2 - فصلنامه نگین ایران ، شماره 30 

 

بازخوانی عملکرد نیروی هوایی سپاه در عملیات کربلای 4 و 5  

 

 

 

 

پی نوشت : دو تجربه تلخ از اعتماد به چینی ها یا هرکشور دیگر. همانطور که در بروزرسانی هم عرض شد ، هر معامله سلاح قانونی ( سفید ) دو سمت دارد ، فروشنده و خریدار ، فروشنده طبیعتا" قصد فروش سلاح را دارد و خریدار هم بنا بر نیازهای خودش ، خواهان سلاح . ولی در این میان ، هوشمندی خریدار در انعقاد قرارداد هست ماهیت قرار داد را مشخص می کند . نتیجه مشخص این پست ، در معاملات مربوط به ابزار کشتار ، مفهومی به نام اعتماد  وجود ندارد . 

 

 

[aminf14 4,184]

فقط نمونه بودن از نظر فناوری چاره کار نیست، بدلایلی همین سوخو 30 جور شه باید چند ردیف شتر جلوی این جنگنده خوب قربانی کرد از جمله اینکه:

1) نیروی هوایی کهنسال ایران متشکل از چندین نوع جنگنده از ایالات متحده، روسیه، چین، فرانسه و... است و وجود سوخو 30 که یک جنگنده چند منظوره هست میتونه جانشین مناسبی برای جنگنده هایی مثل اف 4 باشه.

2) به خاطر فروش سوخو 30 به کشورهای متعدد ، دسترسی به قطعات سوخو 30 خیلی محتمل تره تا دریافت خدمات و کمک های جانبی و خدماتی در مورد سوخو 35 یا سوخو 57 که یا به کشوری فعلا فروخته نشده و یا به کشورهای معدودی فروخته شده.

3) خریدی مناسبه که با انتقال فناوری همراه باشه وگرنه مثل ابرجنگنده تامکت باید استرس روزی رو داشت که این جنگنده بازنشسته بشه و جانشینی براش نباشه ولی با انتقال فناوری سوخو 30 میشه هم با اطمینان خاطر یه جنگنده مولتی رول با ویژگی های خوب به خصوص در زمینه بعد تهاجم هوایی که دست ایران چندان پر نیست، داشت و در آینده هم میشه با سرمایه گذاری بر روی فناوری بومی اون جنگنده رو ارتقا داد و بروز رسانی کرد. در مورد سوخو 35 یا سوخو 57، رافائل یا گریپن یا جی 20 خود این خریدها بعید به نظر می رسه چه برسه به انتقال فناوری. به اصطلاح سنگ بزرگ نشانه نزدنه.

4) قرار نیست سوخو 30 اولین و آخرین جنگنده خریداری شده ایرانی باشه. میشه اون رو در ترکیب با دیگر جنگنده ها به کار برد و در کنارش جنگنده های دیگری رو حالا در تعداد کمتری خریداری کرد.

5) علی رغم کارشکنی روس ها در تامین قطعات و خدمات رسانی به جنگنده هایی نظیر میگ 29 و سوخو 24 در مجموع این جنگنده ها  به خصوص در زمان بعد از جنگ که کمبود جنگنده های به روز احساس میشد،  عملکرد و پتانسیل بیشتری داشتند تا جنگنده های مثل اف 7 که سابقه و شهرت خوبی در نیروی هوایی نداره. سوخو 30  از کار در اومده تره نسبت به مثل جی 10 که هندوانه سربسته است و فعلا قابلیت هاش عملیاتی نشده.

6) سوخو جنگنده دو کابینه است و خیلی خلبان های نیروی هوایی چه در زمینه آموزش و چه بعد عملیاتی سازگاری بیشتری با هواپیماهای دو کابینه دارند به نسبت نمونه های مثل سوخو 35 و یا جی 10

ویرایش شده در شهریور 98 توسط aminf14

[Brave_Heart 1,963]

1 ساعت پیش, MR9 گفت:

،

صر فا" برای اطلاع جنابعالی و سایر دوستان عزیز در انجمن میلیتاری 

 

 

به نقل از سرهنگ بازنشسته پدافند ، حسین صفری ابهری ( مجله صف شماره 369 ) 

 

چین ، سامانه دفاع هوایی HQ-2  ، جنگ ایران و عراق و....  باقی قضایا 

 

مرجع شماره یک : 

 

..... و بعد از مدتی حدوداً اواخر پاییز بود که برای عملیات کربلای 5 یک سایت را به منظور  آماده کردن جهت منطقه در رامهرمز گسترش دادیم و تازه داشت سایت آماده می‌شد که محل ما کشف و مورد تهاجم موشکی عراق قرار گرفت که الزاماً محل را ترک و جهت استقرار بعدی به اصفهان در منطقه فلاورجان و در یک منطقه کشاورزی که پیاز کاری شده بود سایت (یابن الزهرا )پایه گذاری گردید و عملیات مهندسی فوق‌العاده سریع و منسجمی در آن منطقه صورت گرفت و روزی صدهاکمپرسی مایلر شن و ماسه ومصالح به سایت می‌آوردند و خیلی سریع سایت آماده و تجهیزات گسترش یافت و با توجه به اینکه کلیه کارکنان در هر تخصص دوره یکسان طی نموده بودن و در تیمی که جهت عملیات پیش بینی شده بود از کارکنان فنی کسی در نظر گرفته نشده بود و لازم بود کل امور تعمیراتی نیز توسط خود کارکنان عملیات انجام شود بعد از روشن کردن سایت و انجام سرویس‌ها و تست‌های مربوطه مشخص شد که بخشی از سیستم که در بخش اطاق عملیات (تراک3) اشکال دارد که کلیه فرایند سامانه را با اشکال مواجه کرده است که با تلاش بسیار زیاد معلوم گردید در یک شاسی به عمد خرابکاری گردیده است به طوریکه در جایی که باید لامپی با شماره خاص گذاشته شود یک لامپ با شماره دیگر کار گذاشته بودند و روی شاسی را به غلط و عمداً غلط نوشته بودند ولی در نقشه لامپ دیگری بود و اشکالتی مشابه که ظاهراً چینی‌ها در هر سیستم اعمال کرده بودند که ما مجبور شویم از آن‌ها جهت رفع عیب کمک بگیرم و به این وسیله برای خود جایی باز کنند ولی از آنجایی که خداوند در تمام مراحل یار ما بود این اشکالات رفع و با از جان گذشتگی و کارهایی که بیشتر به معجزه شبیه بود سایت عملیاتی گردید که از آن جمله سوخت گیری موشک به صورت دستی و توسط سطل و قیف که با هیچ معیاری هم خوانی ندارد.

 

مرجع شماره 2 - فصلنامه نگین ایران ، شماره 30 

 

بازخوانی عملکرد نیروی هوایی سپاه در عملیات کربلای 4 و 5  

 

 

 

 

پی نوشت : دو تجربه تلخ از اعتماد به چینی ها یا هرکشور دیگر. همانطور که در بروزرسانی هم عرض شد ، هر معامله سلاح قانونی ( سفید ) دو سمت دارد ، فروشنده و خریدار ، فروشنده طبیعتا" قصد فروش سلاح را دارد و خریدار هم بنا بر نیازهای خودش ، خواهان سلاح . ولی در این میان ، هوشمندی خریدار در انعقاد قرارداد هست ماهیت قرار داد را مشخص می کند . نتیجه مشخص این پست ، در معاملات مربوط به ابزار کشتار ، مفهومی به نام اعتماد  وجود ندارد . 

 

 

 

چندی پیش هم در پست دیگری عرض کردم که گویا حداقل دو کاربر با اکانت حضرتعالی فعالیت می کنند. یکی آدم فرهیخته ای است که به قانونمندی و مدیریت سیستماتیک مبتنی بر دانش و تجربه مکتوب (واقعیات) باور داشته و دیگری از همین جوانان امروزی که معتاد به فضای مجازی و گفته های این و آن شده است و‌هدفی جز گذراندن زمان و‌رفع تکلیف ندارد. برادر من! یعنی شما پس از اینهمه سال هنوز این سیاست کثیف بیشتر مسوولان ما که برای بزرگ کردن خود از حربه کوچک کردن دیگران و گل آلود کردن آب در رسانه ها استفاده می کنند را فرا نگرفته اید؟ اگر‌هم‌‌ این داستان‌هایی که این بنده خدا جناب ابهری و دوستان ایشان در اینجا و آنجا مطرح می کنند درست باشد (که‌ ۱۰۰ درصد نیست) مقصر چه طرفی‌ است؟ خریدار یا فروشنده؟

۱- هر سیستم خریداری شده پیش‌ از تحویل به خریدار بایستی توسط کارشناسان طرف خریدار در مبدا بازرسی کیفی و کمی شود. اگر برای هپلی هپو کردن بخشی از قرارداد، چنین موضوعی در قرارداد ذکر نشده مقصر کیست؟ یا اگر دوستان بازرس در دوره بازرسی خارج از کشور زمان و‌ تنخواه مربوطه را صرف امور دیگری کرده اند به فروشنده چه ارتباطی دارد؟ از سیاست “حالا شما این را به ما بده، ما خودمان یک فکری‌ برای بعدش می کنیم” چه انتظاری دارید؟ 

۲- سیستم خریداری شده‌ پیش‌ امضای سند تحویل رسمی بایستی در حضور کارشناسان طرف خریدار آزمون واقعی را پاس‌ کند ( همانند پرفورمنس تست اس-۳۰۰ که همه دیدیم).  اگر برای هپلی هپو کردن بخشی از قرارداد، چنین موضوعی در قرارداد ذکر نشده مقصر کیست؟ از سیاست “حالا شما این را به ما بده، ما خودمان یک فکری‌ برای بعدش می کنیم” چه انتظاری دارید؟

۳- من که نمی فهمم چرا هر فروشنده ای به ایران که می رسد تبدیل می شود به یک کلاهبردار حرفه ای که گویا قصدی جز ضربه زدن به ایران را ندارد؟ گویا حضرتعالی هیچ تجربه ای از کارکردن برای شرکتی که محصولی‌ صنعتی‌ به کشورهای دیگر عرضه می کنند ندارید. کارشناسان این شرکت‌ها دقیقا” برخلاف آن چه شما می گویید نهایت تلاش خود را برای عرضه باکیفیت ترین محصول به مشتری خارجی انجام می دهند تا راه را برای فروش های بعدی هموار سازند.

۴- خوب پس از اینهمه تجربه تلخ، چرا این بندگان خدا یا همان دزدان و کلاهبرداران بین المللی را به حال خود رها نمی کنند؟ خوب چه از جان یک مشت شیاد و قلاب کن می خواهند؟ چرا دوباره از آنها خرید می کنند؟

ویرایش شده در شهریور 98 توسط Brave_Heart

[MR9 113,852]

18 minutes قبل , Brave_Heart گفت:

 

چندی پیش هم در پست دیگری عرض کردم که گویا حداقل دو کاربر با اکانت حضرتعالی فعالیت می کنند.

 

 عرض شده بود  ، هر کسی از ظن خود ، شد یار من ...  

بنده مسئول تصورات و حدسیات دوستان که نیستم 

ضمن اینکه همه 4975 پست از آغاز تا امروز متعلق به همین اکانت هست .پسورد ان را هم  کسی  خبر ندارد 

 

 

18 minutes قبل , Brave_Heart گفت:

اگر‌هم‌‌ این داستان‌هایی که این بنده خدا جناب ابهری و دوستان ایشان در اینجا و آنجا مطرح می کنند درست باشد (که‌ ۱۰۰ درصد نیست) مقصر چه طرفی‌ است؟ خریدار یا فروشنده؟

بنده روی مستندات ( ان چیزی که منتشر شده و موجود هست )  صحبت کردم ، حالا جنابعالی روی صحت مستندات ابهام دارید ، میشود روی ان صحبت کرد و نظر شما هم  محترم ... چون بدون مستندات ، ارزش تحلیل تا حد زیادی کاهش پیدا می کند 

ضمن اینکه اگر روند را در این چند سال پیگیر شده باشید سعی براینهست که تا حد امکان مرجع استنادات معرفی شود برای مراجعه کاربران 

 

18 minutes قبل , Brave_Heart گفت:

اگر‌هم‌‌ این داستان‌هایی که این بنده خدا جناب ابهری و دوستان ایشان در اینجا و آنجا مطرح می کنند درست باشد (که‌ ۱۰۰ درصد نیست) مقصر چه طرفی‌ است؟ خریدار یا فروشنده؟

 

 

تصور بنده این بود که حداقل شما پستهای بنده را با دقت بیشتری رصد می کنید 

1 hour قبل , MR9 گفت:

 

. ولی در این میان ، هوشمندی خریدار در انعقاد قرارداد هست ماهیت قرار داد را مشخص می کند . نتیجه مشخص این پست ، در معاملات مربوط به ابزار کشتار ، مفهومی به نام اعتماد  وجود ندارد . 

 

 

[aminf14 4,184]

یه چیزی رو هم که دوستان باید در نظر بگیرن ظرف زمانی حادثه نقل شده است:

در زمان جنگ تحمیلی نیاز شدیدی به سلاح های سبک و سنگین حس میشد و به خاطر نیاز و عجله دندون اسب پیشکشی ( و گاها خریداری شده) رو نمی شمردن. اگه در حال حاضر تقریبا اول ایمنی و بالا بودن کیفیت محصول خریداری شده مهمه  ولی در زمان جنگ اول راه افتادن ملزومات مورد نیاز جنگ مهم بود و نه لزوما ایمنی یا کارایی وسیله مورد استفاده. چنانچه ما خریدهایی رو داشتیم که چه زمان جنگ و چه بعد کارایی نداشتند ( نمونه های برعکس اون هم وجود داشت).

[MR9 113,852]

چند نمونه از صدها پستی که در باب حوزه قدرت هوایی در میلیتاری ارسال شد 

 

 

بر 9 شهریور 1394 در 10:39 , MR9 گفت:

با سلام

 

اصولاً نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، بیشتر با هدف اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی (CAS) از نیروی زمینی سپاه  تشکیل شد ، این نیرو ، بدلایل مختلف ، نیازی به رهگیر نداشته و ندارد ، ( براساس اساسنامه تشکیل و مواد قانونی مندرج در آن ) . این ماموریت ، بر عهده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هست که هم زیرساختها ، هم تجربه و هم تجهیزات آن را در اختیار دارد .

 

یکی از دلایلی که اصرار بر تخصصی شدن ماموریتها در این دو نیرو دارم ، همین مساله است بدین معنی که ،اگر قصدی برای تجدید قدرت هوایی ایران وجود داشته باشد ، شاید یکی از استراتژی ها ، جدا کردن بخش موشکی ( از موشکهای توپخانه ای تا موشکهای برد بلند ) از ارتش و انتقال همه تجهیزات و پرسنل به سپاه ( ایجاد فرماندهی موشکی یکپارچه ) و در کنار آن ، انتقال تمامی تجهیزات و پرسنل نیروی هوایی سپاه به ارتش و ایجاد یک نیروی هوایی یکپارچه تحت یک فرماندهی ( ارتش ) و ایجاد یک سازمان رزم جدید برای آن هست . اگر یک فرمانده نخبه مثل شهید بزرگوار حسن تهرانی مقدم برای نیروی موشکی و یک فرمانده هوشمند و باسواد مثل شهید ستاری یا اردستانی برای نیروی هوایی ارتش پیدا شود ( که با اطمینان عرض می کنم ، وجود دارد ) شاید یک مقدار این عقب ماندگی فاحش ما در بخش هوایی را بشود جبران کرد.

 

پی نوشت :

 

در این ارتباط اصلاً بحث ادغام مطرح نیست ، بلکه بیشتر روی تخصصی شدن ماموریتها ، عدم موازی کاری ، تخصیص پیدا کردن بهتر بودجه ، آسان تر شدن تدوین و اتخاذ استراتژی های نظامی و  مقابله موثرتر با تهدید ها ..... خواهد بود .

 

بر 12 اردیبهشت 1395 در 14:38 , MR9 گفت:

سلام علیکم

 

 

الکساندر دوسورسکی ، مشهورترین نظریه پرداز حوزه قدرت هوایی

 

 

یک نکته ای که در این خبر وجود دارد این هست که این عزیزان برای چندمین بار ثابت کردند  ، کل سابقه نظریات مربوط به "قدرت هوایی" ، چیزی جز مُشتی کلمات روی کاغذ نیستند و متاسفانه فاجعه ازهمین جا آغاز می شود .

 

احیاناً برای این عزیزان که شاید این سطور را مطالعه کنند ،

 

 

جولیو  دوهه(,1869- 1930) از ایتالیا، سرهنگ بیلی میچل(,1879- 1936) ( شخصی که برای نخستین بار طراح حمله به توکیو  با استفاده از بمب افکن های بی-25 که از ناوهواپیمابر یو اس اس هورنت برخاسته بودند، بشمار می آید  )  از آمریکا، هیو ترنچارد(,1873- 1956) از انگلیس و الکساندر دو سورسکی(,1894- 1974) از ایالات متحده .

دلیل اطلاق طرفداران اولیه به این اشخاص آنست که ایشان عقاید خود را در زمانی شکل دادند(یعینی دقیقا پس از جنگ جهانی اول) که در رابطه با بهره گیری از هواپیما به منظور مقاصد نظامی تجارب اندکی وجود داشت.
 

بر خلاف استراتژیست های مکاتب قاره ای و دریایی، نخستین نظریه پردازان قدرت هوایی قادر نبودند تا نظریه های خویش را بر پایه ی درسهای تاریخ استوار سازند.آنها معتقد بودند که سرنوشت جنگ اتی، نه بر روی زمین و در جنگ سنگر به سنگر، بلکه بالا و در هوا تعیین خواهد شد.( بخوبی مشاهده کردیم که چنین هم شد )

دوهه که نظریات خود را در دهه ی 1920 بنا نهاد معتقد است که در جنگهای زمینی، سربازان به صورت دیواری در مقابل نفوذ نیروهای دشمن به جنگ و مقاومت میپردازند و این مکانیسم اصلی جنگهای زمینی است، در صورتی که نیروهای هوایی مکانیسم فوق را بر هم زده و از هوا و بر فراز کوهها به آسانی عبور کرده و به هدف نزدیک میشود.

میچل می نویسد«سرنوشت ملتها از طریق هوا مشخص خواهد شد، چرا که نیروی هوایی سریع ترین وسیله ی حمل و نقل و جابجایی نیروهاست و توان بلا منازع عبور از وسیع ترین و دورترین مناطق را دارد و هیچ نقطه ای از جهان از تهدید هواپیما مصون نیست.

این ادعا غالبا مطرح بود که قدرت هوایی سلاح استراتژیک نهایی میباشد، نهایی بدین مفهوم که قاطع وتعیین کننده بوده و امکان ندارد که چیز دیگری بتواند نسبت به آن برتری جسته و یا آن را باطل سازد و «استراتژیکی »به این معنا که به عنوان ابزار سیاست ملی مورد استفاده قرار میگیرد.

با توجه به قدرت مخرب و نابود کننده ی بمب افکنها، سرعت و قابلیت مانور، دقت در هدف گیری، قابلیت عبور از پدافند دشمن و توانایی نداشتن نیروی زمینی در مقابله با نیروی هوایی، برتری نیروی هوایی نسبت به دو نیروی سنتی زمینی و دریایی به نمایش گذاشته میشود.

ضمن اینکه به نوشته ی دوهت هواپیما به علت استقلال از محدودتهای زمینی و داشتن سرعت فوق العاده و قابلیت حمل ونقل سریع وسایل «بهترین سلاح تهاجمی» است.

دوهت به استفاده از هواپیما در ارتش، نه به عنوان یک ابزار تقویت نیروی زمینی، بلکه به عنوان وسیله ای برای شعله ور کردن جنگ در قلب دشمن حمایت میکرد و راه کار بمباران مراکز جمعیتی را به منظور تخریب روحیه مردم غیر نظامی حریف توصیه میکرد.

محور آثار میچل را نه بمباران استراتژیک بلکه هماهنگی تمرکز یافته ی تمامی امکانات هوایی تحت کنترل یک فرماندهی مستقل نیروی هوایی تشکیل میداد.
بر خلاف دوهت، او فکر نمی کرد که نیرو های زمینی را میتوان نادیده انگاشت. همچنین او در این خصوص که قدرت هوایی به تنهایی توانایی کسب پیروزی را دارد اعتقادی نداشت. او برای اقدام هماهنگ میان نیرو های زمینی، دریایی و هوایی ارزش بسیاری قائل بود.»( دکترین رزم مشترک )

سپهبد نیروی هوایی هیو ترنچارد انگلیسی عقیده ی دوهت مبنی بر اینکه ملتی که در شرایط بمباران بیش از همه(یعنی بیشترین مدت را) تاب بیاورد در نهایت برنده خواهد بود، تصدیق میکرد.

همانند دوهت ترنچارد نیز اعتقاد داشت هیچ گونه پدافند علیه هواپیماهای بمب افکن وجود نداشته و بمباران دارای تاثیر روحی و مادی گسترده ای است که برای در هم شکستن مقاومت دشمن کافی میباشد.
ترنچارد چهار اصل را برای استفاده از قدرت هوایی پیشنهاد مینمود:

1- کسب و حفظ برتری هوایی

 

2- انهدام تاسیسات تولیدی وارتباطاتی دشمن از طریق بمباران استراتژیک

 

3- ممانعت از مداخله دشمن در عملیات زمینی، دریایی و هوایی خودی.

 

4- ممانعت از آزادی نیروی زمینی، دریایی و هوایی دشمن.

 

الکساندر دوسورسکی نیز در کتاب خود با نام پیروزی از را قدرت هوایی ، چنین بحث مینمود که قدرت هوایی برتر از جنگ زمینی و دریایی میباشد. او نیز مانند دوهه معتقد بود که در حالی که بمب افکنها با کوبیدن مواضع دشمن او را مجبور به تسلیم شدن مینمایند، نقشی که نیروی زمینی و دریایی باید ایفا کنند انتظار کشیدن است. او عقیده داشت که قدرت هوایی به تنهایی و مستقل از اقدامات نظامی متعارف میتواند دشمن را وادار به تسلیم کند. او نیز مانند دوهه، از این موضوع که قدرت هوایی یک سلاح استراتژیک نهایی است با حرارت طرفداری میکرد.
 

 

پی نوشت :

 

2- سرهنگ بیلی میچل ، بدلیل نظریات کاملاً نوآورانه اش ، در اواخر دهه 20 میلادی ، از ارتش اخراج شد ، ولی سران ارتش ایالات متحده ، در اواخر دهه 30 مجبور شدند وی را با یک درجه ارتقاء به ارتش بازگردانند و فایده آن را هم در جنگ دوم کاملاً مشاهده کردند و بعدها با تشکیل فرماندهی بمباران استراتژیک (SAC) برتری حریف را در حوزه توازن راهبردی ( موشکهای بالستیک ) کاملاً به چالش کشیدند .

 

3- در مورد نظرات این افراد نقدهای محکمی وجود دارد ، با این حال ، ماهیت و اساس نظریات کاملاً درست هست و اثبات شده

 

 

4- گرفتاری ما اینجاست که این فاجعه را در ابعاد کوچکتردر جنگ با عراق ، تجربه کردیم ولی بفرموده امیرمومنان ، حضرت علی (ع)  ، چه بسیار عبرتها و چه اندک عبرت گیرندگان .
 

 

بر 11 شهریور 1395 در 21:37 , MR9 گفت:

سلام علیکم 

 

تحلیل من:قدرت موشکی بازدارندگی یا همان دفاعی هست 

 

در حقیقت این تحلیل شما شاید منطبق بر واقعیت نباشد ، جنابعالی ، مبحث ماهیت بازدارنده بودن جنگ افزارهای موشکی را با مبحث تدافعی بودن موشک ( که چنین چیزی نیست )  ترکیب کردید و نتیجه اشتباهی را بدست آوردید .

 

موشک به شکل ذاتی یک سلاح تهاجمی هست ( هم در جنگ دوم و هم در جنگ ایران و عراق و هم در جنگ خلیج پارس 1991 از موشک برای دهشت افکنی در میان عقبه دشمن استفاده شد )

 

البته این آمارها ( جنگ شهرها ) صرفاً برای کسانی که  بدنبال تحلیل درست هستند ، جالب هست ولی برای یکسری دیگر ، صرفاً یک مشت عدد درزمان صلح . 

 

مشخصاً هیچ کسی بطور کامل توانایی موشکی را زیرسئوال نبرد ولی یادمان باشد ، سرمایه گذاری روی نیروی موشکی ناشی از تجربه تلخ ما مقابل عراق بود ( ایجاد بازدارندگی  درست در مقابل دشمنی که مسلح به همین سلاح ، ، عمق خاک ما را تهدید می کرد  

 

 

اما سئوال اینجاست که بعد از پایان جنگ ما با عراق ، و با کمی نگاه به جلو ، بعد از شکست صدام در جنگ با متحدین ( که به شکل جالبی نوعی تقابل میان نیروی هوایی و نیروی موشکی بود و نتیجه آن هم کاملاً واضح وجود دارد )  آیا ماهیت تهدید برای ما تغییر نمود یا خیر .

 

تحلیل شماره یک : اگر اعتقاد بر این هست که ماهیت تهدید ، تغییر نکرد ،  خوب ، سرمایه گذاری یک جانبه روی نیروی موشکی عاقلانه ارزیابی می شود .

 

تحلیل شماره 2 : اگر اعتقاد بر این هست که ماهیت تهدید ، تغییر نمود ، چرا باز هم به دنبال ایجاد یک بازدارندگی سخت افزاری تک پایه ای رفتیم ؟؟؟ 

 

باید به این سئوال ( تحلیل شماره 2)  به شکل منطقی پاسخ داده شود .

 

 

 

 

 نکته جالب ، حتی  عراق هم بعد از سال 1982 متوجه شد که صرفاً حمله با موشک به عقبه ایرانی ها ، نمی تواند چاره کار باشد ، پس بسرعت تقویت نیروی هوایی و تغییر استراتژی ها و تاکتیک ها را در دستور کار خودش قرار داد .

 

------

 

یک مقاله   در ژورنال قدرت هوایی ( احتمالاً  بهار 1997) . آن را مطالعه کنید ، یکسری مطالبش قابلیت ترجمه را ندارد ولی دید جالب توجهی را از  یک سرهنگ نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ارتباط با ماهیت نگاه به نیروی هوایی در ایران و عراق در اختیار خواننده می گذارد که خالی از فایده نیست . 

 

بر 28 شهریور 1395 در 13:26 , MR9 گفت:

سلام علیکم

با نظر جنابان MA5 , Antiwar موافقم ، چندساله که در واکنش به حملات گاه و بیگاه اسراییل به ارتش سوریه و  ترور های سریالی  فرمانده های رده بالای حزب الله و سپاه فقط سرمون رو پایین گرفتیم و منتظر پس گردنی بعدی هستیم

 

قدرت هوایی لازم را برای به چالش کشیدن کشورهایی را که نام بردید ، در اختیار دارید ؟؟؟

دشمن شما ، قدرت لازمه را دارد و شرایط صحنه نبرد را بر شما تحمیل کرده ، حالا سئوال این هست ، با چه ابزاری قرار هست ، پاسخ دهید ؟؟؟!!!!

 بنده چند جا مطالعه کردم دیدم گفتند با تغییرات تعدادی از  تامکت هارو ایران چند منظوره کرده یعنی توانایی بمباران رو هم دارند. پس یا از اونها استفاده کنیم..یا رهگیر های تامکت رو همراه بمب افکن های روسیه به عنوان اسکورت و پشتیبان بفرستیمبعد تکلیف حفظ امنیت فضای هوایی ایران را باید چه کار کرد ؟؟؟ احیاناً قرار نیست که با تایگر ها و ارگارد ها این ماموریت را انجام دهید !!!!!!

اگر روسها واقعا ریگی توی کفششون نباشه باید منطقه دیرالزور رو پرواز ممنوع اعلام کنند و سپس با یه عملیات زمینی -هوایی مشترک پرونده این منطقه رو ببندیم
اتفاقاً هست ، ریگ مورد نظر هم ، منافع ملی این کشور بشمار میرود  که بواسطه اعمال قدرت نظامی ، دارد تامین می شود . ضمناً روسها در حال حاضر توانایی ایجاد منطقه پرواز ممنوع را ندارند ، مگر با همکاری سایرین ( آمریکایی ها ، فرانسوی ها ، بریتانیایی ها و احتمالاً IAF )

پی نوشت :

 

1- این یک جنگ همه جانبه است ، تک تک اِلمان هایی که در دانشکده های نظامی تدریس شده و می شود ، در این شرایط به آسانی مشاهده می شود ، در نتیجه سعی کنیم به جای تحلیل برمبنای احساسات و عواطف ، واقعیت صحنه را مد نظر قرار دهیم

 

2- واقعیت این هست ، دنیای امروز ما (بنا برسنت گذشته )، متاسفانه دنیای حقوق بین الملل نیست ، دنیای سیاست بین المللی است و سیاست بین المللی ، تنها مترادف یک مفهوم و آن ، " قدرت " در اشکال مختلف آن هست . تا زمانی که قدرت سازی داخلی  به شکل متوازن صورت نپذیرد ، همین وضعیت برقرار خواهد بود . قدرت سازی داخلی ، دست ما را برای اعمال قدرت در فرای مرزها ، بیشتر از حال حاضر باز می کند و شرایط فعلی ، ناشی از ضعف در این حوزه است

 

3- هنوز تجربه تلخ  بمباران سنگین نیروی هوایی عراق  در زمان بازپسگیری شبه جزیره فاو از خاطرات محو نشده ( نزدیک به 600 سورتی بنا بر ادعای خودشان ) ، ستون پشت ستون واحدهای در حال عقب نشینی ما ، زیر بمباران سنگین عراقی ها ، ضربه خوردند و یک قلمش هم زدن پل بعثت بود .

 

بر 4 آذر 1395 در 22:32 , MR9 گفت:

 

پی نوشت :

اصرار بر توجه به قدرت هوایی ، بدین دلیل است که پس از ظهور هواپیما در جنگ نخست ، بدون شک ، هیچ جنگی خارج از تاثیر این قدرت نوظهور نبوده و هیچ فرمانده ای ، در تمام سالهای سپری شده از 1915 تا آینده نامعلوم ، نه قادر است و نه اجازه این را دارد که از این قدرت صرف نظر نماید .

 

بر 27 مرداد 1396 در 09:24 , MR9 گفت:

نیروهای مسلح  ما در شرایط فعلی نیاز به یک انقلاب نرم افزاری دارند تا شیوه تحلیل انها نسبت  به ماهیت جنگ در قرن حاضر بطور کامل دگرگون شود . این دگر گونی که انقلاب در امور نظامی (REVOUYLTION IN MILITARY AFFAIRS - RMA) بشمار میرود ،  عمدتا شامل تحول در سه حوزه است ( البته در تاپیک فوق ترتیب انها رعایت نشد که دراینجا اصلاح می شود )

 

1-   تغییر در ماهیت جنگ ، رزم سایبر ، رزم غیر خطی ، رزم چهار بعدی ، ترکیب فناوری برتر با آسیب رسانی کمتر ( یعنی این مساله در ذهن  فرماندهان ارشد نهادینه شود که  ماهیت رزم  نسبت به قرن گذشته ( در اینجا جنگ 8 ساله با عراق ) دچار تغییرات جدی شده و باید شیوه نگاه این دوستان هم تغییر کند .

2-   تغییر در رفتار نظامی شامل دکترینها ، عملیات مشترک ، هم افزایی نیروها ، تمرکز زدایی و پرسنل هوشمند ( این بند  بدان معناست که وقتی نوع نگاه تغییر کرد ، قطعاً نوع رفتار و عکس العمل به این مساله هم تغییر می کند و سطوح ارشد تصمیم ساز و تصمیم گیر بالاجبار می بایست تغییرات گسترده ای را  در تئوری های موجود داده تا خودشان را با این تغییر تطبیق دهند . در این مرحله ، تاکید لجوجانه بر استفاده از نیروهای غیر حرفه ای  بطور کامل ازمیان می رود ، سطح اموزشها بالاتر رفته و سخت گیرانه تر میشود تا کیفیت عملکردها افزایش یابد ، نسبت مشخص و معقولانه ای  میان هزینه های دفاعی میان ما و دیگران ایجاد می شود { یعنی دیگر دوستان مصدر امور سیاسی / نظامی به کم بودن سرانه بودجه  دفاعی ما در مقایسه با کشورهای منطقه افتخار نمی کنند } و سایر موارد مشابه 

3-    تغییر در ابزارهای جنگ شامل برتری اطلاعاتی ، سامانه های فرماندهی ،حملات دقیق و دوربرد ، ارتباط حسگرها با لانچر ( بعد از اینکه از دو مرحله قبلی عبور شد ، پذیرش این نکته که  برای روبروشدن با چالش های قرن حاضر ، باید سخت افزار جدید را وارد سازمان رزم نیروهای مسلح کرد ، طبیعتاً آسان تر هست ، چرا که برای  تئوریسین های نظامی قابل قبول نخواهد بود که حتی با یک اف-5 ارتقاء یافته می شود وارد نبردهای فامد ( فراتر از میدان دید ) و دامد ( درون میدان دید )  با یوروفایتر سعودی یا فالکون های بلاک 60 اماراتی و یا حتی در یک سناریوی نارحت کننده تر ، وارد نبرد با لایتینینگ یا رپتور و یا حتی جتهای نسل 4+ شد .) 

در نتیجه ، نخست باید بپذیریم که  شرایط فعلی با شرایط دهه هشتاد میلادی و جنگ با  عراق کاملاً متفاوت هست . دیگر از زدن خاکریزهای ممتد و زمین گیر کردن پیاده نظام در پشت خطوط دفاعی ثابت ( به مانند جنگ اول  جهانی ) خبری نیست ، ارتشها روز به روز متحرک تر می شوند ( نطفه این تئوری را هم هانس گودریان  ، فولر ، لیدل هارت و مانشتاین گذاشته بودند ) . اتکاء ارتشها به قدرت هوایی روز به روز بیشتر میشود ( جنگ سوریه ) ، وجودبرتری اطلاعاتی بر خط ( انلاین ) نسبت به حریف در میدان نبرد ، از نان شب واجب ترهست و در نهایت نیروی رزمنده عملیات زمینی ( حداقل برای ما )در کنار پرورش  ایمان و اعتقادبه ایثار و شهادت  ،باید به سلاح های مدرن مسلح شود ، تا مطلوب ترین عملکرد را به نمایش بگذارد . 

پی نوشت :

حرف و حدیث در این زمینه بسیار هست و در صورت  حیات ، بیشتر در این زمینه صحبت خواهد شد .

 

 

بر 1 شهریور 1397 در 13:24 , MR9 گفت:

سلام علیکم

نکته جالب این جاست که این مفهوم  قبلا درمیلیتاری این بحث شده بوده

مواردی که در جدول ذیل مطرح شده ، فاکتورها و اِلمان های قرن بیست و یکمی حوزه قدرت هوایی هستند ، حالا کلاه خودتون را قاضی کنید و بدون اینکه قصد تحقیر داخلی را داشته باشیم ، ببینیم چقدر برنامه ریزی ها و تولیدات ما روی اصول منطق نظامی قرار دارد !!!

=======

 

 

 

 

بر 12 آبان 1397 در 22:02 , MR9 گفت:

 

دقت  بفرمایید ، این بحث را باید بارها تکرار کرد . نیروی هوایی تابع یک رده بالاتر از خودش هست . فرمانده نیروی هوایی تابع مافوقش بوده و به همین ترتیب تا ستاد کل نیروهای مسلح . اگر نگاه به قدرت هوایی از بالا تغییر کند ، تا پایین ترین رده ، همه چیز تغییر میکند . 

 

و بعد  ...................

 

مهر ماه 1398 - وزیر محترم دفاع ، امیر سرتیپ حاتمی 

 

 

وزیر دفاع: دستاوردهایی خواهیم داشت که باعث بهت دشمن است

 

[Brave_Heart 1,963]

تاکنون خرید اف-۵ از ویتنام و اتیوپی توسط ایران در زمان جنگ تایید شده است. چند سال پیش خبری مبتنی بر دریافت ۳۲ فروند فانتوم هم در اینترنت منتشر شد تا این که گویا بی بی سی منبع آن را اردن اعلام کرده که البته اردن هیچگاه فانتوم در خدمت نداشته است.

[MR9 113,852]

بخش دوم

 

بر 14 آذر 1394 در 22:43 , MR9 گفت:

با سلام 

 

ضمن تشکر از همه دوستانی که  در این تاپیک شرکت کردند 

 

خوب ، برای اینکه بدانیم چه اتفاقی  افتاده یک مرور کوتاه بر ادبیات پدافند هوایی  داشته باشیم 

 

اصولاً پدافند هوایی را  به معنی دفاع در برابر هجوم یا تک هوایی تعریف می کنند که  شامل مجموعه اقداماتی می‌شود که به منظور انهدام٬خنثی‌سازی و یا تقلیل اثرات عملیات هواپیماها٬ موشک‌های بالستیکی و سایر انواع موشک‌های دشمن درهوا انجام می‌گردد. 

 

این مساله عمدتاً بصورت عامل و غیر عامل انجام می شود که دراینجا بحث دفاع عامل مورد توجه هست 

 

 

 

 

در حوزه پدافند هوایی زمین پایه ، دو اصل باید در نظر گرفته شود :

 

1- تجهیزات راداری ، شامل رادارهای OTH ، رادارهای ضد موشک بالستیک ، رادارهای اخطار اولیه ، رادارهای کشف برد متوسط و کوتاه و رادارهای غیرفعال 

 

2- تجهیزات موشکی و توپخانه ، شامل سامانه های توپخانه ای با مهمات هوشمند ، پدافند موشکی ارتفاع کم ، ارتفاع متوسط و بلند ( متحرک ) و سامانه های موشکی دوش پرتاب 

 

در حوزه پدافند هوایی ، هواپایه ، هم 3 عامل باید مورد توجه قرار گیرد :

 

1- منطقه درگیری پرنده های شکاری FLIGHT ENGAGEMENT ZONE

2- منطقه درگیری موشکهای زمین به هوا MISSILE ENGAGEMENT ZONE

3- منطقه درگیری توپخانه ضد هوایی WEAPON ENGAGEMENT ZONE

 

 

نکته مهم :

دو محدوده بالا ، باید همدیگر را پوشش دهند ، در غیر اینصورت ، شبکه پدافندی به مانند پنیر سویسی ، شکاف پیدا کرده و برای مهاجمان ، عبور از آن کار آسانی خواهد بود . ( دره بقاع ، سوریه ، 1982 ) 

 

 

در اینجا یک مساله مهم مطرح می شود :

 

 

 

یکی از مهمترین ابعادی که یک کشور مستقل می بایست بدان توجه نماید ، مبحث طرح ریزی بومی  استراتژی ها و تاکتیک های دفاعی برای حفاظت از تمامیت ارضی آن کشور بشمار می آید . تجربه تلخ ارتش بعث عراق در جریان جنگ 1991 و حملات دقیق نیروی هوایی ایالات متحده و متحدین آن به زیرساختهای حیاتی ارتش عراق ، نمونه خوب و در عین حال تاسف آوری است  از اتکاء یک کشور به مشاورین و مستشارن نظامی خارجی  و در عین حال ، عدم توجه به توانایی های نیروهای متخصص بومی و اینکه چگونه یک سازمان نظامی با کمیت بالا ، بدلیل وابستگی بیش از حد به متخصصین غیر بومی ، دچار فروپاشی نظامی خواهد شد .

 

 

شبکه دفاع هوایی تارعنکبوتی عراق در جنگ 1991 ف اگر چه در برابر تهدیدات موج دوم جواب می داد ، اما موج سوم تهدیدات ، عملاً آن را از کار انداخت 

 

 

در یک نمای کلی ، هر شبکه پدافند هوایی از 4 عنصر اصلی تشکیل شده است :

 

1- مجموعه c&c یا بعبارت بهتر مرکز کنترل و فرماندهی مرکزی

2- مراکز فرعی کنترل و فرماندهی که بواسطه مخابرات بی سیم و یا برای امنیت بیشتر به خطوط ارتباط داده ای فیبر نوری مجهز بودند

3- رادارهای پیش اخطار زمین پایه ( در این جا بعنوان مثال رادارهای وستینگهاوس ADS-4) یا مشابه روسی ( احتمالا" P-14)

4- آتشبارهای پدافند هوایی موشکی یا توپخانه ای ( کوتاه برد ، برد متوسط و برد بلند )

پی نوشت :

 

اگر چه ورود این سامانه ، تحول عمده ای در سازمان رزم شبکه پدافند هوایی ما بشمار می رود ، اما مرور یک تجربه جالب توجه هست :

 

 با به پایان رسیدن جنگ سرد ، ایالات متحده برای بدست آوردن اطلاعات سخت افزارهای روسی  می توانست به راحتی به منبع اصلی این سلاح ها مراجعه نماید ، چنانکه قبل از آغاز جنگ در سال 1991 ، آژانس اطلاعات دفاعی ارتش ایالات متحده (DIA) ، با در دست داشتن لیستی از اطلاعات مورد نیاز خود در باره کمیت و کیفیت تسلیحات تهاجمی و تدافعی ارتش عراق که این کشور در جنگ با ایران ، آنها را تحویل گرفته بود ، بسراغ وزارت دفاع روسیه رفته و مقامات ارشد این وزارت نیز بدون هیچ معطلی ، موافقت کردند تا نمونه هایی از پیشرفته ترین سلاحهای خود را ( البته با قیمتی گران) در اختیار ایالات متحده بگذارند .

 

 

بر 7 آذر 1394 در 18:10 , MR9 گفت:

 

 6- همه اینها هم بدون تقویت هوانیروز و نیروی هوایی بعنوان مکمل واحدهای زرهی و پیاده نظام ، ممکن نخواهد بود .

پاسخ بنده به دلایل ایشان :

 

البته نظر شما محترم خواهد بود ،ولی این فرموده شما ، 24 ساعت پس از نبرد Somme به سال 1916 هم گفته شد ، اما پشتکار افرادی نظیر سوئینتون ، فولر(جنگ اول ) ، گودریان ، رومل ، پاتون (جنگ دوم ) ، کالاهانی ( جنگ 1967 و 73)  و..... خلاف گفته شما را ثابت کرده اند . حداقل بنده تا الان بیشتر از 15 بار از سال 1916 را شمارش کردم که در هر دوره ای به یک شکلی گفته شد که دوره تانک به اتمام رسیده ، ولی هر بار این منطق به شکل قاطعی رد شده است . نمونه کلاسیک آخر این مساله ، جنگ خلیج فارس (1991) بشمار می رود . آمریکایی ها برتری هوایی را بدست آوردند ، بیشتر از 85 درصد نیروی زمینی عراق را منهدم کردند ، ولی زمانی عراق مجبور به عقب نشینی از کویت شد که واحدهای  زمینی ، و در راس آن زرهی ، وارد عرصه نبرد شدند . هر زمان استراتژی ارتش مهاجم ، اشغال سرزمینی باشد ، یگان زرهی در راس قرار خواهد داشت ، بعد از آن واحدهای مکانیزه ، بعد واحدهای توپخانه و سرآخر پیاده نظام (حداقل در دکترین پیاده نظام غربی ) . این مساله بصورت هماهنگ با واحدهای هوا- فضایی صورت خواهد گرفت . یعنی اجرای عملیاتهای CAS ، ( پرنده های بال ثابت و بالگردها ) بعلاوه سامانه های جمع آوری اطلاعات . مجموع اینها بعلاوه وجود سلسله مراتب منعطف ، یادگیرنده و هوشمند ، کار را برای هر مدافعی سخت می کند.

 

بنابراین در تحلیل یک سازمان نظامی ، می بایست ، بر روی دکترین عملیات مشترک (JOD) تمرکز نمود .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

در کنار آن ، توجه به مفهوم دکترین رزم مشترک ( یعنی جدا ندانستن یگان زرهی از نیروی هوایی یا پیاده نظام و یا واحدهای اطلاعاتی یا یگان مخابرات و یا مفهوم تاثیر گذار لجستیک و از آن مهمتر ، وجود سلسله مراتب انعطاف پذیر و فرماندهی هوشمند و به روز که از آخرین فناوری هایی که دشمن مورد استفاده قرار می دهد آگاه باشد و آن را در تصمیم گیری ها ی خودش دخالت دهد ) نیز می بایست در ذیل توجهات قرار گیرد . .

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بعنوان مثال ، ژنرال راعد مجید حمدانی ، در یکی از مصاحبه هایش با نمایندگان ارتش آمریکا در مصر ، چنین اعتقاد داشت که صدام حسین ، فقط بعد از شکستهای ارتش عراق در سال 1982 بود که ناگهان به مبحث دکترین های نظامی علاقه مند شد و قبل از آن ، ارتش عراق فاقد دکترین رزمی ( بویژه در حوزه زرهی بود )

 

 

بر 7 آذر 1394 در 15:21 , MR9 گفت:

6- همه اینها هم بدون تقویت هوانیروز و نیروی هوایی بعنوان مکمل واحدهای زرهی و پیاده نظام ، ممکن نخواهد بود .

 

می بینید که صرفاً محدود کردن نوسازی ارتش به خرید تانک ، آن هم در تعداد پایین ، تاثیر گذاری لازم را نخواهد داشت و فقط ، اتلاف زمان ارزشمند و سرمایه ارزشمند تر است .

 

بر 2 آبان 1394 در 20:09 , MR9 گفت:

با سلام 

 

 اتحاد جماهیر شوروی با واگذاری هواپیماهای مدرن میگ 25 و سوخوی 22 و اطلاعات ماهواره‌ای و آمریکا با واگذاری بالگردهای ترابری و اعتبارات مالی و اطلاعات ماهواره‌ای و.

 

خوب ، در خصوص فیتر باید گفت با توجه به ماموریت پشتیبانی نزدیک این هواپیما ، شاید ارتباطی  با عملیات شناسایی هوایی نداشته باشد ، اما براساس اطلاعات منتشر شده  ، روسها از سال 1982 ، بتدریج 8 فروند پرنده شناسایی بلند پرواز MIG-25 R  FOXBAT .B را به نیروی هوایی این کشور تحویل دادند که به طور مسلم ، نقش پررنگی در افزایش توانایی های شناسایی عراق ایفا نمود . 

 

 

مواضع ایران با  2000 قبضه توپخانه سنگین ارتش بعثی زیر آتش قرار دارد ولی همچنان ایرانی‌ها منطقه تصرف شده را در دست دارند. 

 

در تاریخ مورد نظر ، 5 سپاه ارتش عراق ( یکم ، سوم ، چهارم ، ششم و هفتم )  و یک سپاه گارد در منطقه حضور داشتند که  در سپاه های عادی ، دو گردان توپخانه ( هر کدام 18 قبضه توپ ، جمعاً 36 قبضه ) و در سپاه گارد ( 3 گردان توپخانه شامل توپهای 130 م.م ، 155 م.م و راکت اندازهای BM-21) وجود داشت که با توجه به تعداد سپاه ها ( 4 سپاه ) ، جمعاً 144  قبضه توپ و راکت انداز ( با جمع قبضه های سپاه گارد چیزی در حدود 200 قبضه ) می بایست وجود داشته باشد که این مساله رقم 2000 توپ را یک مقدار غیر قابل می کند . 

 

در مورد استفاده عراق از تجربه والفجر8 برای مقابله با واحدهای ایرانی :

 

" عراق وقتی دید که باید در زمین پدافند کند ، توان سازمانی خود را متمرکز نمود و قرارگاه ها و سپاه های خود را بر اساس این تمرکز ، در خطوط مقدم خود گسترش داد .عراق با استفاده از توان مهندسی فوق العاده خود ، یک پرده پوششی قوی در مرز ایجاد نمود . یک توان سازمانی دیگر هم داشت که هر کجا آن توان اطلاعاتی قرارگاهی اش خبر می داد که یک احتمال خطر وجود دارد ، با آن توان سازمانی عمل می نمود ( استقرار واحدهای جیش الشعبی و پیاده نظام عادی در خطوط مقدم و استقرار واحدهای نخبه گارد ریاست جمهوری در عقبه سپاه )

 

ابزارهای اطلاعاتی عراق برای افزایش توان اطلاعاتی خود عبارت بود از :

 

الف- دیده بانی : وجود دکل های 42 متری و 100 متری در منطقه این امکان را به دشمن می داد که همه جاده های منطقه بویژه جاده های حاشیه اروند و جاده های عمود بر آن را زیر نظر داشته و اقدامات مهندسی ایران را ثبت نماید

ب- اعزام واحدهای گشتی- شناسایی : وظیفه این نیروها بیشتر ثبت کمیت های نیروهای عراقی بشمار می آید .

ج: اعزام نیروهای اطلاعات رزمی در عمق : واحدهای غواص عراقی ماموریت شناسایی عمیق در داخل مواضع ایرانی ها را بر عهده داشتند .

د: عکس هوایی : عراق به طور متوسط هفته ای یکبار توسط پرنده های شناسایی نظیر MIG-21 R و یا MIG-25 RB از مناطق مختلف تصویر تهیه می نمود . همچنین با استفاده از توان اطلاعاتی ماهواره ای غرب ، همه تغییرات در سطح زمین شامل جاده ها ، مواضع توپخانه ، زاغه های مهمات ، قرارگاه ها را ثبت می نمود .

ه - رادار رازیت : ارتش عراق با دراختیار داشتن تعداد زیادی از این نوع رادار ، که 40 کیلومتر برد داشت میتوانست در همه گونه شرایط آب و هوایی تمامی اهداف متحرک را تا ارتفاع 300 متری شناسایی نماید .

و- ستون پنجم - تردد افراد مختلف در مناطق عملیاتی عملا" این امکان را به دشمن می داد تا با استفاده از عناصر نفوذی ، دست به جمع آوری اطلاعات بزند .

ی- شنود : عراق با استفاده از تجهیزات پیشرفته ، امکان شنود شبکه مخابراتی  خودی را داشت .

 

علاوه بر این ، ژنرال وفیق السامرایی ، افسر مسئول و رابط میان این سازمان و نمایندگان سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده در کتاب خود با عنوان " ویرانه دروازه شرقی " می نویسد :

" سرویس های اطلاعاتی آمریکا از اوایل سال 1982 در زمینه کمکهای اطلاعاتی از سایر کشورها جلوتر بودند . این سرویس های اطلاعاتی ، مجموعه اطلاعاتی را در اختیار ما می گذاشتند که بوسیله تجهیزات فنی یا انسانی تهیه شده بود . ما به راحتی می توانستیم تصویر سربازانی که در پادگانهای آموزشی در حال آموزش بودند را مشاهده کنیم تا جایی که اگر این نیروها در مراسم رژه ، دست و پای خود را اشتباه حرکت می دادند ، در این تصاویر بطور واضح مشخص می بود . در این تصاویر هنگامی که کارخانه های سیمان را بررسی می کردیم ، تعداد کیسه های سیمانی که که در یک مرحله بارگیری می گردید ، قابل شمارش می بود . ماهواره ها ، کلیه تحرکات نیروهای ایرانی را در جبهه ، زیز ذره بین گرفته و از حرکات واحدهای زرهی ، قبضه های توپخانه ، قایق ها در مناطق هور تا جابه جا شدن قرارگاه های تاکتیکی ، دپوهای تجهیزات پل سازی و حتی نتایج حملات هوایی و موشکی ما ، برای ما اطلاعات ارزشمندی را فراهم می نمودند .

 

کمک روسها به گفته وفیق السامرایی :

 

ما در مراحل مختلف جنگ ، از روسها نیز اطلاعات ارزشمندی از ایران دریافت می کردیم . این اطلاعات در جریان کنفرانسهای اطلاعاتی که هر شش ماه یکبار در بغداد یا مسکو منعقد می گردید ، در اختیار ما گذاشته می شد . من ( ژنرال السامرایی ) در یکی از این سفرها به مسکو رفته و با ژنرال کراخمالوف ، رییس بخش خاورمیانه اداره اطلاعات نظامی شوروی (GRU) ملاقات کرده و اطلاعات لازم را دریافت می کردم .

 

کمک آمریکایی به عراق : 

 

از سویی دیگر کمک های اطلاعاتی آمریکا به عراق و مشاوره های نظامی این کشور در صدر توافقات دوجانبه میان صدام و نماینده ایالات متحده در سال 1986(1365) قرار داشت . آمریکایی ها در مورد الگوی های فعالیت نیروی هوایی ایران اطلاعات ذیقیمتی در اختیار عراق قرار می دادند . این اطلاعات که توسط پرنده های پیش اخطار هوابرد E-3 آواکس مستقر در یک پایگاه هوایی در نزدیکی ریاض جمع آوری می گردید ، از طریق سامانه های ارتباطی ویژه بطور مستقیم دراختیار واحدهای پدافندی و اسکادرانهای تهاجمی عراق قرار می گرفت .

 

 

الگوی جنگ متحرک که براساس آموزه های ژنرال دن استاری توسط عراق به کار گرفته شده 

 

( به میزان تحرک ارتش عراق پس از بکارگیری استراتژی دفاع متحرک دقت کنید )

 

پی نوشت :

 

1- استفاده از این مطالب با ذکر منبع ( MILITARY.IR) ، موجب امتنان است 

 

بر 30 مهر 1394 در 13:45 , MR9 گفت:

با سلام

 

استفاده  ۲۴/۷ و انبوه پهپاد ها ترجیحا مسلح  در عمق ۳-۴ کیلومتری خط اول نبرد به راحتی خطر تاو های موجود در فضای باز و پشت بام ها رو  خنثی میکنه

نقش پر رنگ نیروی هوایی آماده ، سرحال و قبراق ، اینجا خودش را به عینه نشان می دهد ( فرض کنید روسها تعداد بیشتری بالگرد در صحنه نبرد داشتند و تعداد سورتی های رزمی انجام شده بیشتر بود )

بر 26 مهر 1394 در 09:37 , MR9 گفت:

 

اگر بخواهیم منفی نگر باشیم! و نیمه خالی لیوان نگاه کنیم و احتمال نشت اب و ریختن اب بروی موشک ها فاکتور بگیریم شاید بر اساس اطلاعات و محاسبات تیم پروژه پایکاه توان مقاومت در برابر بانک باستر احتمالی داره ولی با توجه به رها شدن جداره ها و موج زلزله مانند حاصل از انفجار احتمال ریزش سنک از جداره و ریختن روی موشک های اماده شلیک وجود داره ؟! کی متونه این سوال پاسخ بده؟! مسلما من اون شخص نیستم! ولی با توجه به غیر معمول بودن این کار در برابر ایمنیش حداقل علامت سوال وجود داره...

 

با سلام

 

به هیچ عنوان فرموده شما منفی نگری نیست ، به همین دلیل هست که اعتقاد دارم

 

 

به اعتقاد بنده ، این موقعیت ، حداقل در ظاهر ، سایت دپو نیست ، اگر این مکان ، به همین شکل ساخته شده باشد ، ( با توجه به تجهیزات و میزان کار انجام شده روی دیواره تونل ) بیشتر شبیه به یک سایت تاکتیکی برای زمانی هست که لانچرها از محل اصلی دپو به اینجا منتقل و پس از سوخت گیری به موقعیت اصلی شلیک روانه سازی خواهند شد . احتمالاً شبیه به کاری است که در فرودگاه ها با عنوان Dispatching ، شناخته می شود . ( حالا شاید قیاس درستی نباشد ولی نزدیکترین معنی را دارد ) 

 

 

به همین دلیل سه مرحله یا سه قسمت مجزا برای واکنش وجود دارد ،

 

1- محل ذخیره اصلی که تحت هیچ شرایطی نشان داده نمی شود (وضعیت سفید )

 

2- دپوی تاکتیکی برای زمانی که بطور مثال ، وضعیت در حالت زرد ( خطر یا پیش بینی حمله ) قرار داشته باشد .( ایجاد یک شرایط امن برای آماده سازی موشک ) (با توجه به زمان مورد نیاز برای آماده سازی این موشکها ، سوخت گیری ( شارژ افقی یا عمودی ) و ....

 

3- نقطه شلیک اصلی که موشکها پس از سوخت گیری و مسلح شدن کلاهک  ، برای اجرای عملیات به آن نقطه می روند .

 

این سه مرحله منطقی به نظر می رسد و علی الظاهر برای افزایش ضریب اطمینان بخشی برای جهت عدم کشف موقعیت استقرار لانچر و موشک قبل از پرتاب (با توجه به اینکه دشمن سیستمهای کشف را در هوا و فضا در اختیار دارد و یک برتری راهبردی را به آن می دهد )  طراحی شده است . ( شاید طراحی این مراحل ، در نتیجه درس گرفتن از تجربه عراق در سال 1990 و کم رنگ کردن توانایی حریف در حوزه نیروی هوایی باشد )

 

پی نوشت :

 

1- یگان های موشکی ارتش عراق در جنگ سال 1991 ، بلافاصله پس از شروع درگیری در صحرای غربی این کشور پراکنده شدند و تا آخر جنگ با موفقیت ( حداقل در شلیک و نه اصابت دقیق ) ماموریتهای خودشون را انجام دادند ( هرچند این موفقیت بیشتر تاکتیکی بود تا اینکه روی نتیجه جنگ تاثیری بگذارد  )  . اینکه گفته می شود موفقیت تاکتیکی ، بدین دلیل هست که فرماندهان ائتلاف علیرغم استفاده از سیستمهای مختلف کشف ( از پرنده های جی - استارز تا ماهواره های مجهز به حسگرهای مادون قرمز برای کشف حرارت ناشی از شلیک  ) همواره از اینمساله شکایت داشتند که پیدا کردن لانچرهای عراقی به مانند جستجو در انبار کاه برای یافتن سوزن هست .

 

2-  تجربه عراق و ائتلاف

 

 

محدوده برد موشکهای اسکاد ، الحسین و العباس در جریان جنگ 1990

 

 

نقشه پراکندگی لانچرهای عراقی در جنگ 1991و ماموریتهای هوایی ائتلاف برای شکار لانچرها

 

 

آمار رسمی از شلیک موشکهای عراقی  و تعداد سورتی های انجام شده ائتلاف برای شکار TEL های عراقی

 

17ژانویه  تا 28 فوریه 

 

 

3- فرمانده وقت یگان موشکی عراق ، ادعا می کرد ، تمامی لانچرهای عراقی ، در تمام دوره جنگ ، بطور مداوم در حرکت و جابه جایی بودند و طبیعی است ، این حرکت و جابه جایی مداوم ، شلیک و سپس ترک موقعیت پرتاب ، موجب گردید تا پرنده های شکارچی از زمان دریافت هشدار تا رسیدن به محل ، زمان کمی را در اختیار داشته باشند .

بر 9 شهریور 1394 در 13:07 , MR9 گفت:

پس بزرگترین اشتباه ما ورود به مسابقه در زمینه هزینه تسلیحاتی در یک وسیله یکسان است مثل هواپیما 

با سلام

البته با این فرموده شما موافق نیستم ، تجربه 99 سال استفاده رزمی از هواپیما ، بخوبی نشان می دهد که اصولاً نمی شود این سلاح را از معادلات میدان نبرد حذف کرد ، خوب یادمان باشد ، در بازه زمانی 28 شهریور 1359 تا اوایل سال 1360 ، این نیروی هوایی بود که جلوی یک تهدید کلاسیک مثل عراق را گرفت . دقیقاً به مانند عدم امکان حذف تانک از میدان نبرد ( تلفات شدید ما در کربلای 4 و5 بدلیل عدم وجود یک یگان توانمند زرهی ) ، و برعکس ، وضعیت تجهیزاتی نیروی هوایی در سال آخر جنگ و جولانی که نیروی هوایی عراق ، روی آسمان ما انجام می داد.

 

یکسونگری در برآورد تهدید ، در زمان بحرانی موجب ایجاد فاجعه در زمان تهدید دشمن خواهد شد . ما بطور مسلم بعد از 38 سال عدم خرید پرنده رزمی و با فرسودگی شدید پرنده های نیروی هوایی ، بشدت و بدون تعارف نیازمند نوسازی نیرو هستیم و اگر "درب" به مانند گذشته ، صرفاً بر پایه افزایش قدرت موشکی بچرخد ، باید منتظر عواقب فاجعه آمیز آن باشیم .

 

 

در حالی که با ابتکار و توزیع مناسب هزینه علاوه بر داشتن یک نیروی هوایی کاربردی و معتدل، میزان تفاوت استعداد دشمن با نیروی هوایی خود در میدان عمل نامحسوس می کنیم 

 

به نکته بسیار خوبی اشاره کردید ، توزیع مناسب بودجه که بنده آن را بصورت حذف موازی کاریهای غیر ضروری ، تغییر نگاه استراتژیک به نیروی هوایی ، پرهیز از تبلیغات نادرست ( چون تبلیغات اگر از حد متعارف خودش خارج شود بسرعت به ضد خودش تبدیل می شود ) و در نهایت توجه به  حجم انبوه نخبگان در سطوح مختلف واحدهای مسلح در جمهوری اسلامی ایران  ، تعبیرمی کنم.

بر 9 شهریور 1394 در 12:14 , MR9 گفت:

سلام
به نظرشمااين تعداد فراگفوت,براي اجراي ماموريت محوله كفايت ميكنه '
ايا ياك 130ميتونه درصورت ورود به كشور ماموريتهاي سوخو25 رو براي سپاه
انجام بده ونياز به تعدادبيشترسوخو25 برطرف كنه.
باتشكرازشما

 

با سلام

 

البته و به شکل مسلم ، این تعداد فراگفوت موجود ، کافی نیست . اما یک نکته بسیارمهم در این زمینه ، ماهیت نگاه مسئولین ذیربط به نیروی هوایی و ماموریتهای محوله بردوش آن هست .

 

بخوبی یادم هست که چند سال پیش ، بولتن رسمی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروی های مسلح ، در طی یک مقاله مبسوط ، با در نظر گرفتن تهدیدات زرهی محیط اطراف ایران ، و براساس فرمولهای ریاضی اثبات نمود که ما ( نیروی هوایی سپاه یا ارتش ) به .... فروند پرنده رزمی پشتیبانی نزدیک نیاز دارد .

 

حالا اینکه گزینه های ما برای خرید ( و نه ساخت ، چرا که تعریف چنین پروژه ای درحوزه پیشرانه ، رادار ، تسلیحات محمول و ....  به سالها زمان نیاز دارد ، در حالی که نیاز ما فوری است ) چه چیزهایی است ، باید بیشتر بررسی شود ، چون هر پرنده ای برای آب و هوای ایران مناسب نخواهد بود .

 

برای مثال ،  بالگرد 205 ،  بعنوان یکی از بالگردهای موجود در هوانیروز ، علیرغم داشتن یک پیشرانه ، از اطمینان پذیری و عملکرد بالایی در آب و هوای کوهستانی و کویری ایران برخوردار بود در حالی که دو پیشرانه  بالگرد هجومی کبری ، از همان ابتدا کارکرد مناسبی  نداشت .  حال سئوال این است که آیا پیشرانه توربوجت فراگفوت ( دو عدد سایوز/ گاوریلف R-129 ) عملکرد مناسبی در آب و هوای ایران داشت ؟؟ ( صرف نظر از فاکتورهایی نظیر حمل مهمات هدایت لیزری وتوانایی سوخت گیری هوایی و ....  )

 

به مانند نمونه بالا ، آیا پیشرانه یاک-130 ( دو عدد موتور توربوفن پروگرس AL-222 ) عملکرد مناسبی در آب و هوای ایران دارد و یا اصولاً این پرنده رزمی ، نیازهای ما را برآورده خواهد ساخت یا اینکه تنها یک خرید نظامی بدون در نظر گرفتن جنبه های مهم آن ( به مانند خرید ارگارد یا اس-200) و توجه به جنبه های سیاسی آن خواهد بود ؟؟ !!!!

بر 17 شهریور 1394 در 10:37 , MR9 گفت:

با سلام

 

بطور مشخص ، میان نیروی هوایی ایران و نیروی هوایی سوریه ، (اگر شکاف فناورانه  به هر طریقی پر شود ) تفاوت وجود دارد و این تفاوت ، در سبک آموزش آنهاست .

 

یک افسر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در پایان نامه دوره فرماندهی و ستاد خود ، مطالعه جالبی در خصوص تفاوت روشهای  کنترل- فرماندهی میان دو نیروی هوایی ایران و عراق انجام داده بود . وی معتقد بود ، خلبانان  نیروی هوایی ایران بدلیل کیفیت آموزش های خود وابستگی کمتری به کنترلرشکاری زمینی (GCI) داشتند و در زمان داگفایت یا اجرای حملات هوا به زمین ، آزادی عمل و انعطاف پذیری تاکتیکی بیشتری برخوردار بودند . در حالی خلبانان عراقی ، برای هرگونه حرکت یا تغییر هدف می بایست از افسر مستقر در پایگاه ، کسب اجازه  می نموده و این خود باعث دقت کمتر آنها می شد . هرچند با ورود تجهیزات فرانسوی و  خلبانان آموزش دیده در فرانسه ، این مساله مقداری تغییر نمود .

بر 7 مرداد 1394 در 17:45 , MR9 گفت:

با اجازه خلاصه مطالب از نوشته های شما: البته تلاش دارم به زبان ساده باشد 

عوامل بازدارنده باید به روشنی عزم خود را نسبت به دفاع از منافعی معین نشان دهد.

متخاصمین بالقوه باید بر این باور باشند که عوامل بازدارنده توانایی اعمال تهدیدات خود را دارند.

در مجموع ، بازدارندگی ( متعارف یا نامتعارف ) در بازه زمانی پس از جنگ سرد ، یک  فرآیند روانی است و در نتیجه یک موازنه راهبردی نیست .

 

با سلام  

 

این سه جمله انتخابی شما ، به اصطلاح ، سه جمله طلایی هستند که دربرآوردها ، بدان توجه نمی شود ، اما در هدایت تحلیل ها بسمت یک نتیجه درست،  بسیار حیاتی هستند .

 

 

خرید جنگنده در شرایط فعلی همسایه ها تنها باعث بهبود قدرت دفاعی می شود ولی بازدارندگی آنچنانی ایجاد نمی کند 

 

 

در حقیقت ، با این فرموده شما یک مقدار موافق نیستم .  خرید پرنده رزمی ( نه فقط رهگیرها ، بلکه تعداد قابل توجهی بالگرد و پرنده های  بال ثابت پشتیبانی نزدیک زمینی ) نقش بسیار بسیار مهمی در افزایش بازدارندگی متعارف ایفا می کنند . بطور مسلم ، بهبود قدرت دفاعی ، رابطه مستقیمی در افزایش بازدارندگی متعارف دارد . 

 

 

همین چند سال پیش ، در مجله صنایع هوایی ، با ارائه فرمول های ریاضی ، اثبات کرده بودند که ایران به .... تعداد پرنده پشتیبانی نزدیک نیاز دارد . 

 

بعنوان مثال ، راهبرد  ارتش ایالات متحده در سرمایه گذاری بر روی افزایش قدرت نیروی هوایی ایران در دهه هفتاد میلادی ، بدون تعارف ،  استراتژی و تفکر درستی بوده . کشور ایران ، کشوری هست پهناور و حوزه های جغرافیایی متنوع از کویر و جنگل تا حوزه های کوهستانی و صعب العبور و جاده های محدود ، در چنین شرایطی ، سرمایه گذاری بر روی ایجاد یک قدرت هوایی ، عاقلانه ترین و منطقی ترین سرمایه گذاری محسوب می شود ( البته در کنار توجه به سایر بخش ها ) 

 

همین  مساله ، در کنار حمیّت دینی و ملی ایرانی ، ترمز صدام را کشید و اگر به مانند عراق ، دسترسی کافی به  منابع تجهیزاتی داشتیم ، بعید می دونم ، جنگ به سال سوم می کشید . آمریکایی ها بخوبی نقطه ضعف ما را دیده بودند . بخصوص در حوزه  نقاط کور راداری  و پیشنهادخرید حداقل 10 فروند آواکس که بعلت مخالفت کنگره به 6 تا 7 فروند کاهش پیدا کرد ( کتاب ماموریت در ایران نوشته ویلیام سولیوان ) 

روی این مباحثی که مطرح شده باید تعمق بیشتری کرد .......