امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

6 minutes قبل , MR9 گفت:

 مورد داشتیم که سرباز نیرو باعث عمل کردن صندلی پران شده و به هواپیما آسیب زده که احتمالا بدلیل کنجکاوی بی مورد بوده 

حتی در نمایشگاه هوایی چند سال پیش همین دزفول بازدید کننده غیر نظامی صندلی پران تی ۳۳ را فعال کرده 

پس امکان پذیر هست 

 

خوب این می شود خطای انسانی کسی که روی صندلی می نشیند . این همان احتمالی است که عرض کردم کسی دوست ندارد مطرح کند ولی اشکال اینجاست که خطای انسانی همزمان دونفر در دوکابین بعید است .

عرض کردم که من هر طوری فکر می کنم کل داستان از نظر منطقی امکان پذیر نیست . این که با روشن شدن موتورها این اتفاق افتاده است هم موضوع مهمی است منتها این صندلی ها کاملا مکانیکی هستند و بخش کنترل الکتریکی هم ندارند ؟!

 

ویرایش شده در توسط oldmagina
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

احتمالا با نصب صندلی های جدید در اف 5 فرمانده میتونه مثل جنگنده اف 14 و اف 4 وضعیت ایجکت رو تنظیم کنه معمولا دو حالت هست اولی اینکه هر صندلی جداگونه به اختیار کاربر ایجکت بشه و دومی اینکه بعداز پرتاپ صندلی شماره 1  حدود 1 ثانیه بعد صندلی شماره 2 پرتاب میشه از هر دو حالت هم تو خاطرات خلبانان زمان جنگ خاطره زیاد هست 
احتمالا سر این قضیه صندلی های پرتاب در حالت دوم بودند و به هر دلیلی فعال شدند ممکنه خطی در برد های سیستم باشه یا اشتباه اپراتور که این رو ما هیچ وقت نخواهیم فهمید
 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 minutes قبل , yamor گفت:

احتمالا با نصب صندلی های جدید در اف 5 فرمانده میتونه مثل جنگنده اف 14 و اف 4 وضعیت ایجکت رو تنظیم کنه معمولا دو حالت هست اولی اینکه هر صندلی جداگونه به اختیار کاربر ایجکت بشه و دومی اینکه بعداز پرتاپ صندلی شماره 1  حدود 1 ثانیه بعد صندلی شماره 2 پرتاب میشه از هر دو حالت هم تو خاطرات خلبانان زمان جنگ خاطره زیاد هست 
احتمالا سر این قضیه صندلی های پرتاب در حالت دوم بودند و به هر دلیلی فعال شدند ممکنه خطی در برد های سیستم باشه یا اشتباه اپراتور که این رو ما هیچ وقت نخواهیم فهمید
 

اشکال چیزی که می فرمایید این هست که بنا به نقل هایی که شده است ، صندلی سریر هم امکان پرتاب ریموت به شکلی که شما می فرمایید را ندارد . دیگر هم این که این صندلی ها ( هم جدید و هم قدیمی )  کاملا مکانیکی هستند و هیچ ارتباط الکترونیک با هواپیما ندارند .

  • Like 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , archersarash گفت:

با سلام و وقت بخیر 

دوست عزیز و بسیار گرامی یا بهتر بگوییم عزیز دل برادر ماشالله خوب دلتون پره اتیشتونم که تنده تنده خود شما غیر از همین جملات زیبا و اتشین در فضای مجازی و در چهارتا دورهمی خانوادگی و دوستانه ایا در جای دیگری  کاری .....عملی.... حرکتی ... چیزی در اعتراض به  همین مطالب زیبا که فرمودید و من هم با اکثر انها موافقم ... انجام داده اید

طرف مربی فوتبال بود بهش گفتن اقا تیمت اصلا بلد نیست بازی کنه بازیکن هات حتی نمی تونند پاسکاری کنند در جواب گفته : شما اگه بهتر میتونی بیا بازی کن 
 

چه انتظاری دارید از ارگانی که نه حق اظهار نظر داره نه اجازه فعالیت بدون اجازه و نه حق خرید خارجی و نه بودجه برای خرید چه خارجی و چه داخلی ... ارگانی که تنها جایی که اجازه بهش دادن ازش خرید کنه اونو فقط به چشم کیسه پول (اونم نداره البته) و موش ازمایشگاهی میبینه(وزارت محترم دفاع)... و مجلس محترم به همراه تمام دولتها در این 42 سال به همراه تمام مسولین  کشور این ارگان را مصرف کننده و نه تولید کننده امنیت و تف سربالا میدانند و فقط رو حساب رودربایسی که معلومم نیست با کی هست تا الان تعطیلش نکردند

از قدیم گفتن حق گرفتنی هست نه خریدنی ! حقش رو خوردن باید بره حقش رو بگیره این همه سال گذشته کدوم امیر یا سرهنگ یا حتی افسر جز یکبار هم که شده رفته اعتراض کنه به وضعیت ارتش؟ کدومشون یکبار انصراف دادند؟ کدومشون یکبار از قدرت رسانه و محبوبیت ارتش استفاده کردند تا وضعیت واقعی ارتش رو به گوش مردم برسونند؟ والا ما که هرچی دیدیم بر عکس بوده امیرش که با بی حیایی کامل تو چشم های مردم نگاه میکنه یک سفیدی رو میگه سیاه ! سرهنگ ارتش هم که فقط دنبال عقیدتی سیاسی میدوه تا بلکه کاسه اش پر شه این به نوایی برسه کادر جز هم که اصلا هیچی 
مجلس بهش بودجه نمیده خیلی شیک در پادگان ها رو ببندند بگن مردم بهمون پول نمیدند ما هم نمیتونیم وظیفمون رو انجام بدیم اونوقت ببینم همین مردم یک مجلسی رو سالم میگذارند باشه یا نه 

ارگانی که اولین اولویتی که براش تعریف کردتد همان صحبتهای امیر خانزادی   که به زبان بی زبانی بلا و فاجعه ای را که بر سر این ارگان اوردند و بیان نمودند

من نمیدونم یا نمیدونید چه خبره یا نمیخواین بدونین یا کلا فازتون یه چیز دیگست هر چند تو این سالها امثال شما زیاد دیدیم که خودتون خدای شعارید و باور و اعتقاد بقیه براتون مسخره و شعاره
 

راستی اخوی.... وقتی نیست و نمیدند ما بر عکس شما منتظر اف 22 و اف 35 نمیمونیم تا برامون کادو پیچ کنن بدن ......و بدون بهونه با همون اف 5 نسل تیپو سلطان و ژ3 نادر شاه افشار و کلاه اهنی جلالدین خوارزمشاه و نعلین خدابیامرز داریوش بزرگ جونمونو سپر میکنیم وامیستیم جلو اجنبی تا امثال شما و .... به ریشمون بخندین و ما رو شعار مسلک بدونین 

بله بله برادر میذاشتی چهارتا خط بیشتر مینوشتی بعد شعار دادن رو شروع میکردی طبق عادت زدی به صحرای کربلا ! قبلا هم گفتم چیزی که تو این کشور خوب جا افتاده شعار  حماسی دادنه تا به یکی میگی بالا چشمت ابروئه شروع میکنه شاهنامه سرودن 
جناب به عنوان یک شهروند 18 ماه سه روز رو به عنوان وظیفه  صرف ادای دینم به کشور کردم تو مرز پاکستان قرار گاه عملیاتی عمار تعداد ماموریت های واقعا رزمی که من به عنوان یک سرباز وظیفه از بالا تا پایین سیستان بلوچستان رفتم از کارنامه رزمی خیلی از این ادم ها که سنگشون رو به سینه میزنی بیشتره اصلا  این شعار های حماسی   رو جلو من نیار اصلا جلو هیچ کس نیار 

در ضمن بین روزه سکوت و سکوت.... خیلی فرقه عزیز دلم 

در ضمن دفعه اخرتون باشه به بچه های ارتش اهانت میکنین .... داری واسه خاینین داخلی و اجنبی رگ نداشته گردن کلفت  کنین......... اون خاینینی که مثلشون.. همون جمله زیبای امامان هست که میفرمایند دو دسته کمر اسلام را شکستند اول عالمین کافر و دوم جاهلین مقدس نما... 

اوقات به کام
خوب الان توپیدن به مسئولین بی لیاقت ارتش شد توهین به بچه های ارتش؟ اینو بهش میگن حرف تو دهن گذاشتن  حالا شما این حرف ها رو توهین بدون ایناها رو من بهش افتخار میکنم چون حداقل وجدانم راحته در حد خودم یک حرکتی زدم چه اون موقع که سرباز بودیم چه الان که شهروند عادی هستیم  که البته این حق رو میده که طلب کار حضرات باشیم نزدیک 1800 سال پیش اردشیر شاه خودشو شاه ایران معرفی میکرد الان هم من خودمو شهروند ایران ! جناب برا این پنج حرف هزاران ساله که داره هزینه میشه یک چیز بی معنی نیست که میخوایی با شعار دادن سر و تهشو به هم بیاری ازش بگذری بله موقعش که برسه خیلی ها هستند با اف 5 برند جلو رپتور اما فایدش چیه؟ خوب شما اف 5 استارت زدی بلند نشده شتک شدی به چکار ایران میاد؟ مگه اون خلبان عراقی که تو جنگ بلند نشده اف 14 میزد تو سرش جوری که نمی فهمید از کجا خورده اون غیرت عربیش کجا به کارش اومد اون رگ گردنش که برا صدام میزد بیرون چکار تونست بکنه ؟ حتما میخوایید بعد که کار از کار گذشت بگید زور زدیم نشد ! خوب چرا این ناتوان بودن رو همین حالا قبول نمیکنید تا ملت یک فکری به حالتون بکنند ولی قبول که نمی کنیید فقط دارید شعار میدید
 

 

 

ویرایش شده در توسط yamor
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

چرا همه حوادث مربوط به بومی سازی تجهیزات باید پشت سر هم و در یک بازه زمانی رخ دهد ؟ صندلی پران سریر و بعد دیگ بخار بومی سازی شده ایزوایکو در ناو جاوید شده خارک به ادعای بابک تقوایی و پس از آن آتش سوزی پالایشگاه در تهران باز هم احتمالا به دلیل تجهیزات داخلی . این هم زمانی یک مقدار عجیب نیست ؟ هنوز فاصله زیادی از جنگ حماس و رژیم صهیونیستی نگذشته است .

https://www.independentpersian.com/node/151431

https://www.google.com/search?q=بابک+تقوایی+دیگ+بخار&rlz=1C1ASUM_enIR587IR587&oq=بابک+تقوایی+دیگ+بخار+&aqs=chrome..69i57j46i433l2j46i131i433j46i433l2j0j46i433l2.29599j0j15&sourceid=chrome&ie=UTF-8

فرماندهان معتمد چگونه نیروی دریایی ارتش را به ورطه نابودی کشاندند !!!

 

گمان می کنم قرار است زیرآب بومی سازی تجهیزات با رفع تحریم تسلیحاتی ایران بخورد و فضا برای قراردادها و پورسانتهای نون و آبدار فراهم شود . حالا اشکالات به حق وارد به نحوه بومی سازی به کنار ولی از آنجایی که ما ملت صفر و یکی هستیم یا خرید کاملا خوب است یا کاملا بد و همچنین بومی سازی با خیلی خوب است یا خیلی فاجعه و حد وسطی اینجا وجود ندارد .

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
14 minutes قبل , zed گفت:

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

چرا همه حوادث مربوط به بومی سازی تجهیزات باید پشت سر هم و در یک بازه زمانی رخ دهد ؟ صندلی پران سریر و بعد دیگ بخار بومی سازی شده ایزوایکو در ناو جاوید شده خارک به ادعای بابک تقوایی و پس از آن آتش سوزی پالایشگاه در تهران باز هم احتمالا به دلیل تجهیزات داخلی . این هم زمانی یک مقدار عجیب نیست ؟ هنوز فاصله زیادی از جنگ حماس و رژیم صهیونیستی نگذشته است .

https://www.independentpersian.com/node/151431

https://www.google.com/search?q=بابک+تقوایی+دیگ+بخار&rlz=1C1ASUM_enIR587IR587&oq=بابک+تقوایی+دیگ+بخار+&aqs=chrome..69i57j46i433l2j46i131i433j46i433l2j0j46i433l2.29599j0j15&sourceid=chrome&ie=UTF-8

فرماندهان معتمد چگونه نیروی دریایی ارتش را به ورطه نابودی کشاندند !!!

بنده همون اول بحث خرابکاری رو مطرح کردم دوستان احتمال بسیار کم براش در نظر گرفتند بیشتر پیمانکاران پروژه ها از بیرون هستند و وضع حفاظت نیروهای نظامی و سایر مراکز حساس کشور هم دیگه برای همه روشن هست پس احتمال خرابکاری بسیار بالاست با یک تیر دو نشان می زنن هم باعث تخطئه محصولات داخلی میشوند هم نا امنی بوجود میارن  تو بحث نفوذ شرکتهای چینی بعد روسی بیشتر در معرض اتهام هستند هم روابط نزدیک با صهیونیستها دارند هم حضور گسترده در کشور دارند و با توجه به مواضع ایران نسبت به این دو کشور احتمالا باعث سهل انگاری و عدم اجرای پروتکلهای حفاظتی و اطلاعاتی میشه

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

e24lijdwuaq1elr_69c.jpg

 

e24ljenx0ailkqz_emty.jpg

 

 

 

آیا این تصاویر تشریفاتی ( منطقا لازم و درست ) پایان حوادث این چنینی هستند؟ یا پیگیری ، پاسخگویی ، عبرت گیری و .......

  • Like 2
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام،

چند مورد است که می خواستم با دوستان در میان بگذارم:

۱- علت حادثه هنوز مشخص نیست. به بیان دیگر چرا باید بطور قطع پذیرفت که صندلی های پران هواپیما باعث بروز این فاجعه شده اند؟ شاید سر جنگی موشک سایدوایندر فعال شده و عزیزان به شهادت رسیده اند؟ شاید جیپ حامل آنها با سرعت بالا چپ کرده یا با دیوار بتنی شیلتر برخورد کرده؟ شاید رفته اند زیر کامیون سوخترسان؟ شاید توسط نفوذی ها ترور شده اند؟  شاید...؟ اگر دلیل شهادت عزیزان فنی بود (مثل عملکرد صندل پران) به نظر بنده بصورت رسمی یا نیمه رسمی تاکنون اعلام شده بود. همین که نیرو تاکنون نظری اعلام نکرده به نظر می آید دلیل اصلی از همان آبروریزیهای همیشگی بوده که تلاش می شود تا حد امکان مخفی نگهداشته شده یا با داستان‌هایی از قبیل صندلی پران توجیه شود. جدی می گویم، چرا بر پایه چند پست رسانه مجازی باید فورا” نتیجه گیری کرد؟ اینکه به سرعت به تولیدات داخلی هجمه کنیم شاید بهترین رویکرد نباشد.

۲- جناب مازندرانی از عزیزانی هستند که حرف زیاد می زنند ولی معمولا” حرف مُفت نمی زنند. پست منتسب به ایشان و بحث های مرتبط با آن معقول به نظر نمی رسند: 

۱-۲: روشن شدن موتور هواپیما چه ارتباطی با صندلی پران آن هواپیما دارد؟

۲-۲: صندلی سریر هنوز بصورت رسمی به تولید انبوه نرسیده است که روی این همه هواپیمای اشاره شده در پست ایشان نصب شده باشد. مراسم تولید انبوه چنین دستاوردی حتی اگر هم مونتاژ و تولید تحت لیسانس باشد حتما” تحت پوشش گسترده رسانه ای قرار خواهد گرفت. بهترین دلیل برای این امر هم مراسم تحویل سه فروند جنگنده کوثر در اواسط سال گذشته است که حداقل یکی از آنها هنوز از صندلی های ساخت نورث روپ استفاده می کرد که این البته خود باعث آن افتضاح رسانه ای شد که به یاد داریم. اگر صندلی سریر به میزان کافی در دسترس بود، مگر مغز خر خورده بودند که هواپیمای به اصطلاح ٪ ۱۰۰ بومی را با صندلی شصت سال پیش رونمایی کنند؟

۳-۲: صندلی سریر آشکارا برپایه شاهکار صنعت هوایی شوروی/روسیه یعنی کا-۳۶ تولید یا مونتاژ شده است. این که در این پست عنوان شده سریر ملغمه ای از صندلیهای انگلیسی/آمریکایی/روسی/ ... است چندان درست به نظر نمی رسد.

۳- نورث روپ خود از تولیدکنندگان صندلی پران برای جنگنده های خود بود و صندلی های پران اوریجینال هواپیماهای ت-۳۸ و سری های نخست جنگنده اف-۵، ساخت خود نورث روپ بود. قابلیت اعتماد پایین این صندلیها در ارتفاع پایین و سرعت کم موجب کشته شدن شماری از  خلبان در سراسر جهان شده است. بعدها با سفارش مشتری، صندلی های مارتین بیکر هم قابل نصب روی جنگنده اف ۵ بود. 

۴- بصورت خیلی عجیب، هواپیماهای آر اف ۵ تحویلی به نیروی هوایی ایران فاقد صندلی پران بودند و خلبانان بایستی همانند جنگ جهانی دوم چتر نجات را به خود وصل می کردند!

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب نه تدبیر و امیدی ماند و نه سردار دهقانی . همچنان خبری از ناوگان سوخو 30 نشد. زمان در حال گذر است و نیروی هوایی ما به شدت پیر و خالی از جنگنده هایی چند منظوره کارا هم در تامین امنیت آسمان ایران دست توانایی داشته باشن و هم از جهت تهاجمی قدرت قابل ملاحظه ای را برخوردار. امیدوارم در دولت بعدی و وزیر دفاع محترم بعدی اولین اولویت بازسازی این نیروی هوایی چندین ملیتی باشه و به سمت خرید تولیداتی از روسیه و چین بریم. جی 10 و سوخو 35 مواردی بسیار خوب هستند ولی جنگنده خوبی هم که هم دو کابینه است و هم تمامی نیازهای مارا پوشش می دهد و جدای از این قابلیت ارتقای بالایی دارد جنگنده نوستالژیک سوخو 30 است. امید است که بتوان شاهد حضور این جنگنده، پیشرانه قدرتمند آن و خط تولیدش در ایران باشیم و هر لحظه شاهد گستاخی های رژیم منحوس صهیونیستی، رژیم سعودی، امارات و امثالهم نباشیم. ترکیب چندین گردان از این جنگنده با جنگنده هایی نظیر جی 10 یا میگ 35 می تواند دیواری غیر قابل نفوذ در مقابل جنگنده های کشورهای متخاصم باشد، با توجه به رقابت روسیه با آمریکا و نیاز شرکت میگ به بازار فروش و همچنین امکان خرید از چین باید زمان را از دست ندهیم.

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جواب سوال شما تو صحبتهای ظریف هست چطور میشه نگاه به شرق داشت در حالیکه اونها نگاهشون به غرب هست تا مسائل ما با غرب حل نشه این داستان ادامه داره ما خودمون هم در این مسئله مقصریم چندین سال طلایی خودمون رو تو برزخ نگه داشتیم و معطل کردیم اگر مسائل حل شدنی بود قاعدتا  تا حالا باید حل میشد (شایدم اراده اش نبود) اگر نه که یه مسیر دیگه ایی رو امتحان کنیم  در هر صورت با توجه به تحولات کلان بین الملل زمان مناسبی برای تعیین تکلیف مسائل ما با غرب هست

ویرایش شده در توسط arjmandi
  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ارجمندی گرامی واقعیتش نمیشه تا ابد منتظر توافق یا عدم توافق یا سازش یا تقابل با غرب بود. ما در اولین سالهای بعد از جنگ تحمیلی  از شوروی میگ 29 و سوخو 24 گرفتیم. اگرچه بهترین محصولات ممکن نبودند و میگ 31 و سوخو 27 هم وجود داشت ولی بازهم نفسی به ناوگان خسته ما دادند. همین حالا هم قرار نیست سوخو 57 یا درنای سپید رو از روسیه بگیریم ولی دیگه گرفتن سوخو 30 که به کشورهای زیادی داده شده و یا میگ 35 در برهوت بازار این شرکت که شق القمر نیست. همت و پیگیری شهید ستاری باید باشه  که انگار نیست و ما زمان رو هدر دادیم و از این به بعد نباید بیشتر وقتو تلف کنیم. فقط هم روسیه نیست .چین هم کشوریه که میل به همکاری داره. خود چین مگه کم مشکل با آمریکا داره؟ در دوران جنگ سرد اقتصادی اند ولی باز تاپ ترین محصولات رو از روسیه خریداری میکنه با ایکه خودش تلید کننده قابل اعتنای محصولات نظامیه.

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

میگ ۲۹ که دسته دوم گرفتیم و از وقتی که دست ماست اورهال کارخانه سازنده رو نداشته به میگ۳۵ارتقا بدیم؟ آفتابه خرج لحیم نیست ؟دوستان کار تجهیزات ارتش از ارتقا و بازسازی گذشته و پایان عمر عملیاتی اونهاست اگه شرایط فراهم شده که بشه جنگنده خرید خوب بریم یه چیز بهتر بخریم سوخو۳۰ یا جی ۱۰  پیش کشیدن بحث بروز رسانی فقط باعث گمراهی ما و مصرف بودجه میشه .فانتومها اف۵ها میراژاها کلا از رده خارج بشن میگ ۲۹ و اف ۱۴برن ذخیره سوخو۲۴ها فعلا حفظ بشن سوخو ۳۰ یا سوخو۳۵ (از نظر بنده اگه بشه سوخو۳۴ خرید )و جی۱۰ جان میده به نیروی هوایی هزینه جاری اش هم پایین میاد

 

ویرایش شده در توسط arjmandi
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فعلا عمر میگ های 29 یا سوخو 24 ها تموم نشده و قابل ارتقا هستند به ویژه وقتی این میگ 29 ها تبدیل به جنگنده ای از نسل 4++ بشن که جون میده برای شکار اف 15، اف 16 و یا اف 18 که رقبای همطرازشن. این مورد بجز سوخو 30 و 35 است که بهترین گزینه هان یا جی 10 که اونهم گزینه خوبیه. ما تجربه کار با میگ 29 رو داریم و لازم نیست همه چیو از آموزش و تعمیر و نگهداری  و ...  از 0 شروع کنیم. فانتوم یا میراژ اف 1 موارد جداییه و داستانش فرق میکنه چون یا  50 سال از عمر اون جنگنده گذشته  یا با کشورش روابط حسنه ای نداریم ولی در مورد میگ 29 این امر مصداقی نداره.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 hours قبل , arjmandi گفت:

میگ ۲۹ که دسته دوم گرفتیم و از وقتی که دست ماست اورهال کارخانه سازنده رو نداشته به میگ۳۵ارتقا بدیم؟ آفتابه خرج لحیم نیست ؟دوستان کار تجهیزات ارتش از ارتقا و بازسازی گذشته و پایان عمر عملیاتی اونهاست اگه شرایط فراهم شده که بشه جنگنده خرید خوب بریم یه چیز بهتر بخریم سوخو۳۰ یا جی ۱۰  پیش کشیدن بحث بروز رسانی فقط باعث گمراهی ما و مصرف بودجه میشه .فانتومها اف۵ها میراژاها کلا از رده خارج بشن میگ ۲۹ و اف ۱۴برن ذخیره سوخو۲۴ها فعلا حفظ بشن سوخو ۳۰ یا سوخو۳۵ (از نظر بنده اگه بشه سوخو۳۴ خرید )و جی۱۰ جان میده به نیروی هوایی هزینه جاری اش هم پایین میاد

 

سلام و وقت بخیر

جسارتا بر اساس کدوم سند میفرمایید که دسته دوم

اما بحث پشتیبانی هم روسها مکلف بودند تا ده سال پشتیبانی کنند اما بعد از توافق گور چرنومردین کلا زدن زیرش مثل سوخو 24 

و بعد هم تحریم و بعد هم عدم خواست خودمون در زمان خاتمی  که حتی شایعاتی بود مبنی بر پیشنهاد روسها برای خط مونتاژ میگ29 و فروش میراژ از فرانسه و لیبی و ...که به خاطر سیاستهای دولت وقت مبنی بر تنشزدایی (خداییش عجب جکی بود) و اولویتهای دیگر مسولان نظامی رد شد

اما در مورد ارتقا خوب یه بحثی هست در مورد عمر سازه که اون رو هم باید در نظر گرفت هر چند با کلیت صحبت شما موافقم کار ارتش از ارتقا گذشته کلا باید کوبید از نو ساخت ....

ترکیب جی 10 سی و سوخو 30 اس ام 2 بد نیست

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 hours قبل , aminf14 گفت:

فعلا عمر میگ های 29 یا سوخو 24 ها تموم نشده و قابل ارتقا هستند به ویژه وقتی این میگ 29 ها تبدیل به جنگنده ای از نسل 4++ بشن که جون میده برای شکار اف 15، اف 16 و یا اف 18 که رقبای همطرازشن. این مورد بجز سوخو 30 و 35 است که بهترین گزینه هان یا جی 10 که اونهم گزینه خوبیه. ما تجربه کار با میگ 29 رو داریم و لازم نیست همه چیو از آموزش و تعمیر و نگهداری  و ...  از 0 شروع کنیم. فانتوم یا میراژ اف 1 موارد جداییه و داستانش فرق میکنه چون یا  50 سال از عمر اون جنگنده گذشته  یا با کشورش روابط حسنه ای نداریم ولی در مورد میگ 29 این امر مصداقی نداره.

ارتقا میگ۲۹ و خرید میگ۳۵ میتونه یه برنامه کوتاه مدت و کم‌هزینه باشه برای رفع مقداری از خلا های موجود که‌عاقلانه هم هست ولی در یک برنامه توسعه بلند مدت چنین خریدی جایی نداره‌.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.