امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

  بر 13 دی 1400 در 09:36 , Maldini گفت:

من هنوز نفهمیدم چرا  میگ 29 (سگ کور) رو خریدیم؟ نه رادار درست و حسابی داشت و نه تسلیحاتی

 

 

بسم ا...

 حالا اینقدر آش را نباید شور کرد ، فالکروم در زمان خودش ، جنگنده خوبی بود برای اجرای ماموریتهای دفاع نقطه ای ( نه اینکه انتظار اف-14 را  داشته باشیم )  ...( هنوز هم برای دفاع نقطه ای خوب هست به شرطی که بروزرسانی منطقی روی آن صورت بگیرد )  برای جبران بخشی از تلفات زمان جنگ ... حالا شرایط بسمتی رفت که  تعدادشون محدود ماند تا امروز ...

  • Like 3
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 09:35 , oldmagina گفت:

سلام

تا جایی که من میدونم در شرایط الان اگر قادر به خرید هواپیمای ملخ دار هم بشویم ، کار درست این است که باید بخریم .

 

 

  بر 13 دی 1400 در 09:40 , MR9 گفت:

 

بسم ا...

 حالا اینقدر آش را نباید شور کرد ، فالکروم در زمان خودش ، جنگنده خوبی بود برای اجرای ماموریتهای دفاع نقطه ای ( نه اینکه انتظار اف-14 را  داشته باشیم )  ...( هنوز هم برای دفاع نقطه ای خوب هست به شرطی که بروزرسانی منطقی روی آن صورت بگیرد )  برای جبران بخشی از تلفات زمان جنگ ... حالا شرایط بسمتی رفت که  تعدادشون محدود ماند تا امروز ...

 

اصلا فکر کنم یکی از دلایلی که باعث شد در برخی زمان های محدود سالیان قبل در مورد خریدها نتایج مطلوب حاصل نشه هم همین ها بوده.

 

یعنی از یک طرف دندان گردی روس ها ( البته غیر از زمان خرید کیلو کلاس ها و سلاح های اون پکیج) و اصرار برای فروش نوعی خاص از سلاح و خودداری از فروش برخی سلاح های مدنظر ما و از طرف دیگه این تصور نزد ما شاید که حالا فرصت که هست بزار چونه بزنیم نهایتا روسها مجبور میشند کوتاه بیان یا از جای دیگه خرید میکنیم که البته نمیدونستیم بحث قطعنامه ها و تحریمها و فشارهای عجیب و غریب امریکا حتی خرید دارو و استامینیفون! و شیرخشک را هم جنایتکارانه مانع میشه چه برسه به سلاح و اون هم از نوع جنگندش مثلا.

 

 

برای همین (البته قطعا روس ها هم این را میدونند و نهایتا طاقچه بالاشون را بالاتر هم میزارند! ) از فرصت های محدود پیش امده باید استفاده کرد. در این برهه اگر روسها سوخو-30 را نمیفروشند ولی سوخو-35 را اره. (احتمالا ده ها دلیل سیاسی/امنیتی/فنی میتونه داشته باشه از جمله چیزی که دوستمون اشاره کردند و وفور سوخو-30 دست کشورها و در نتیجه تامین راحت تر قطعات از بازار سیاه در حالیکه سوخو-35 به هر حال ما را وابسته میکنه به روسها در تامین قطعات ) باید از فرصت فعلا استفاده کرد. اگر شرایط عادی شد بعدها فرصت بازم هست و اگر نه که ماهی را از اب گرفتیم سر فرصت هرچند خارماهی! باشه. به هر حال به کار ما میاد.

 

در مورد چین هم همچنان من معتقدم چین باز به چندین دلیل تمایلی نداره برایفروش سلاح هایی خصوصا مثل جنگنده که هیچ جوره نمیشه پنهانش کرد منبع خریدش را و مثل طبل زدن وسط سالن سینماست. ترجیح میده رویکرد محافظه کارانش را همچنان حفظ کنه که این تنها یکی از دلایل میتونه باشه.

 

 

  • Like 2
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 10:09 , alala گفت:

 

 

اصلا فکر کنم یکی از دلایلی که باعث شد در برخی زمان های محدود سالیان قبل در مورد خریدها نتایج مطلوب حاصل نشه هم همین ها بوده.

 

بسم ا..

محدود بودن خرید ها ، بخصوص برای نیروی هوایی  ، علتهای مختلفی داشت ، از جمله رویکرد حاکمیت روسیه در دوران یلتسین ( که هنوز هم رگه هایی از این رفتار را می شود دید که البته عجیب نیست ، چون دارند منافع خودشون را حداکثر سازی می کنند )  ، محدودیت مالی ما ( که هنوز بعد از 30 سال پابرجاست !!! ) ، یکسری نگاه های تک  بُعدی نسبت به قدرت نظامی درون نیروهای مسلح در همون سالها و بطور طبیعی سالهای بعد ، تحریم های نظامی سازمان ملل ، لابی گسترده مجموعه هایی که تقویت نظامی ایران را بعد از جنگ به سود خودشون نمی دیدند و نظایر این که بحث مفصلی دارد

 

  بر 13 دی 1400 در 10:09 , alala گفت:

در مورد چین هم همچنان من معتقدم چین باز به چندین دلیل تمایلی نداره برایفروش سلاح هایی خصوصا مثل جنگنده که هیچ جوره نمیشه پنهانش کرد منبع خریدش را و مثل طبل زدن وسط سالن سینماست. ترجیح میده رویکرد محافظه کارانش را همچنان حفظ کنه که این تنها یکی از دلایل میتونه باشه.

 

در مورد  چین ، به نظرم پکن هنوز در سنجش میزان اراده ایران برای همکاری گسترده با این کشور ، مردد هست  با توجه به سوابق رفتاری ما در سنوات گذشته  . البته باید به اینها حق داد ، چون مشکل از خودمون بود و تا این رفع نشود ، تردید آنها همچنان به قوت خودش باقی است 

===

در مورد فالکروم ، توی دهه نود ، شعبه فورت ورث شرکت لاکهید مارتین ، یک سری تستهای رزمی را بین میگ-29 و اف-16 ای صورت داد و نتایج عجیبی هم گرفت  .توی سرعتهای بین 800 کیلومتر تا 2.2 ماخ بین میگ-29 و اف-16 ای ، در حوزه اجرای مانورهای آنی و اجرای مانورهای پایدار ( 50درصد سوخت داخلی  + دو تیر موشک آآ-8 یا ایم-9 )  هر دوتا هواپیما ، قابلیتهای برابری را به نمایش گذاشته بودند.

 

معامله سرخ آیا قرارداد 400 میلیارد دلاری ایران و چین می تواند زمینه ساز فروش جتهای جی-10سی شود ؟!!!

توافق نظامی ایران و چین در زیرمجموعه قرارداد 25 ساله

ارتباط نزدیک شیر واژدها از نوع سوم ... آیا پیمان 25 ساله راهبردی ایران و جمهوری خلق چین موجبات تقویت اقتصاد و نیروی های مسلح ایران را فراهم می آورد ؟؟؟

  • Like 4
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 10:22 , MR9 گفت:

در مورد  چین ، به نظرم پکن هنوز در سنجش میزان اراده ایران برای همکاری گسترده با این کشور ، مردد هست  با توجه به سوابق رفتاری ما در سنوات گذشته  . البته باید به اینها حق داد ، چون مشکل از خودمون بود و تا این رفع نشود ، تردید آنها همچنان به قوت خودش باقی است 

===

 

با سلام

نکته بسیار کلیدی رو فرمودید به طور مثال بعد از امضای برجام ایران اقدام به کنار گذاشتن شرکت های حفاری و نفتی چینی به نفع شرکت های فرانسوی کرد و وقتی دوباره تحریم شدیم دستمان در پوست گردو ماند.

و این پیش زمینه ذهنی که ایجاد کردند باید هم با تردید به ما نگاه کنند که آیا ما جز ومتحدین اون ها به حساب می آییم یا خیر؟ آیا ما دید مناسبی به بعضی از گروه های فلسطینی که به ما پشت کردند داریم؟ باید به اون ها هم حق داد سیاست های نادرست بعضی دولت باعث تیره و تار شدن روابط دو کشور میشود.

اتفاقا خرید از چین بسیار ساده تر و شاید با پشتیبانی بهتری هم همراه باشه اما باید در خرید دقت کرد که ابتدا به ساکن ما با دید باز و آگاهانه بریم به سمت خرید یعنی اینکه بدونیم چی میخوایم نه اینکه فروشنده حاضر باشد و هیئت ما سه روز وقت بخواهند تا ببینند چه بخرند، به طور مثال ما شدیدا به شکاری بمب افکن ،  شکاری جنگ الکترونیک و سرکوب پدافند ، اواکس ، ترابری و سوخت رسان نیاز داریم

با توجه به سرحال بودن اسکادران های تامکت و تقریبا سن پایین تر فالکروم شاید رهگیر در اولویت بعدی باشد فالکروم جنگنده خوبی است کافی است همین تعداد موجود به استاندارد اس ام تی ارتقا پیدا کنند و در چتر حمایت رادار زمین پایه و اواکس و با تسلیحات مناسب باشند به شما اطمینان خواهم داد برای 90% جنگنده های کشور های حاشیه خلیج فارس میتوانند تهدید جدی ایجاد کنند.

مورد بعدی انتقال فناوری هست که طبیعتا باز هم چین راحت تر حاضر به ایجاد خط مونتاژ خواهد شد کافیست کمی امتیازات نفتی بدهیم مانند مشارکت در پارس جنوبی و یا استفاده از کریدور چابهار و خیلی از موارد دیگر

مورد دیگر که شاید به آن پرداخته نشده سرعت بالای تولیدات محصولات چینی هست که با توجه به تولید صنعتی اون ها بهتر می تونه کمک حال ما باشه.

ویرایش شده در توسط AdmiralErfan
  • Like 1
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 11:08 , AdmiralErfan گفت:

با سلام

نکته بسیار کلیدی رو فرمودید به طور مثال بعد از امضای برجام ایران اقدام به کنار گذاشتن شرکت های حفاری و نفتی چینی به نفع شرکت های فرانسوی کرد و وقتی دوباره تحریم شدیم دستمان در پوست گردو ماند.

.

تا حدودی حرکت (نشد کامل بشه)ما قابل دفاع بود شرکتهای چینی هم کم ما رو اذیت نکردند مخصوصا تو میادین مشترک با عراقیها کار با غربیها باعث میشد چین خودش رو تنها عامل توسعه میادین ندونه از طرفی تکنولوژی بهتر و بالاتر طرف غربی و همچنین امید به شراکتشون برای عدم همراهی با تحریمهای احتمالی آینده و ...اما هم ظرفیت دیپلماسی  بسیار پایین و هم عدم هم صدایی داخلی و به دنبالش کارشکنی آمریکاییها کار رو خراب کرد وگرنه هیچ آدم عاقلی تخم مرغهاشو تو یه سبد نمیزاره

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 13:18 , arjmandi گفت:

تا حدودی حرکت (نشد کامل بشه)ما قابل دفاع بود شرکتهای چینی هم کم ما رو اذیت نکردند مخصوصا تو میادین مشترک با عراقیها کار با غربیها باعث میشد چین خودش رو تنها عامل توسعه میادین ندونه از طرفی تکنولوژی بهتر و بالاتر طرف غربی و همچنین امید به شراکتشون برای عدم همراهی با تحریمهای احتمالی آینده و ...اما هم ظرفیت دیپلماسی  بسیار پایین و هم عدم هم صدایی داخلی و به دنبالش کارشکنی آمریکاییها کار رو خراب کرد وگرنه هیچ آدم عاقلی تخم مرغهاشو تو یه سبد نمیزاره

 

سلام

تاریخ اونطور که بوده باید روایت بشه به نظرم.یک روایت سیاسی و سیاست زده وجود داره که کاملا ساخته و پرداخته و تحریف شده حقیقت هست. سرمایه گذاری شرکت های غربی فقط و فقط در وهله اول ( نه به عنوان عامل سوم و چهارم و به دنبالش) به خاطر ترس از تحریمها و البته ارعاب غیرمستقیم ایالات متحده در تهدید شرکتها و سرمایه گذران و وعده به عدم پایداری توافق ( توجه دارید که از همون ابتدا علاوه بر اقدامات مستقیم دولت اوباما (نه ترامپ و جمهوری خواهان) نه تنها تحریمهای جدیدی صادر شد، نه تنها مدام بر تفکیک تحریمهای ثانویه و اولیه تاکید شد و نه تنها با بهانه جویی های جدید هرگونه نقل و انتقال کلان مالی را مسدود کرد ( ال سی ها و تراکنش های بانکی که اصل اولیه هر نوع سرمایه گذاری و نقل و انتقال و تجارت هست) بلکه با اشارات متعدد به اینکه این توافق چون در کنگره تصویب نشده پس هیچ ضمانتی نداره همون اول مثل گربه ی دم حجله ی تحریم روادید که مغز گردشگری و سفر تجار به ایران پس از برجام (که همه امید داشتند رونق بگیره) را هدف قرار داد، گربه ی دم حجله ی تجارت و سرمایه گذاری کلان در ایران را هم کشت.

 

باقی چیزها و بحث نزاشتند در ایران و چون به برجام فحش دادند فلان شد و بهمان شد افسانه های روزنامه ای برخواسته از جناح های سیاسی است که به جای منافع ملی به فکر بازی قدرت هستند که اگر حواسشون جمع بود در مقابل پرداختهای نقد این همه نسیه که همون اول خود اوباما زد زیرش در وهله اول دریافت نمیرکدند که نهایتا هم به این روز دچار بشه که حالا برای یک توافقی که یک طرفه همه چیز را دادیم رفت مجبور باشیم التماس کنیم ( جالبه در مقام مدعی میشینند برخی اقایون گویا با بچه طرفند (البته خاصیت اینستاگرام هست) میگند اگر برجام بد بود چرا حالا دنبالشید؟! :) و دارید میگید مذاکره میکنیم؟! بدون اشاره به اینکه در معامله ای که یک طرف هزینه را دادیم حالا مگه میتونیم به همین راحتی بگیم ولش کن معامله خوب نبود ما هم رهاش کنیم، پس داده ها چی میشه؟ هزینه هاش چی میشه؟ داشته هامون چی میشه؟ از کجا شروع کنیم دوباره برای معامله بعدی؟!  )

 

حتی هیچ ربطی به دیپلماسی دولت قبل و وزارت امور خارجه هم نداشت. دیگه اختلافات داخلی سر برجام که جای خود (جالبه وقت اشاره هم به مقالات کیهان اشاره میکنند. گویا کسی تونست با اون همه سر و صدا و گفتن از خیانت توتال قرارداد دولت با توتال و بویینگ و ... را جلوش را بگیره، دیدیم در مورد اول راحت زد زیرش مثل رنو با اینکه مثلا در مورد رنو من اطلاع دارم همه چیز کامل در اختیراشون گذاشته شده بود و حتی کلی ضرر کردند ولی ترجیح دادند با تهدید امریکا از ایران برند و در مورد دوم هم انقدر طولش دادند و مجوز (حتی زمان وجود برجام) آمریکا صادر نکرد که کلا رفت رو هوا) جالبه ادعا میکنن نه! اگر شرکتی سرمایه گذاری کلان میکرد به خاطر منافع خودش هم شده نمیرفت. ده ها مثال نقضش وجود داره و تازه مسئله اینه خب در اقتصاد بحث ریسک و کلی تحلیل و ماجرا وجود داره. کدام شرکت احمقی در نقطه صفر فعلی میاد چنین ریسکی کنه که سرمایه گذاری بزرگی کنه؟ اصلا نیازی هم ندارند چون به اذعان خودشون سود تجارت جهانی کجا و سود تجارت تنها با یک کشور کجا. مفاد برجام و رویکرد دولت اوباما همون ابتدا و کمی عقل تمام اون چیزی بود که سبب شد رییس وقت بانک مرکزی بگه دستاورد ما از برجام هیچ بوده به خاطر رفتار غربی ها.

 

وقتی قدم اول خود اوباما میاد قانونی میزاره بعد برجام که هرگونه سفر به ایران برای سفر به امریکا مشکلات جدی ایجاد میکنه به بهانه ای شوخی، شما حساب کنید یارو برداره (همه تهدیدات پشت پرده  و روی پرده و کارشکنی های مالی و سیاسیشون به کنار) بخواد بیاد سرمایش را بیاره ایران. مگر دیوانست؟! حتی همین حالا هم برجام دوباره برگدره همه اذعان دارند مثل قبل هیچ اتفاقی نیمفته جز اینکه نفت فروش بره و باهاش غرب به ما کلاای مصرفی بده. از هواپیما دیگه نهایتش بگیر تا موبایل. مثل قبل حتی در خرید های کلان و خریدهای تولید محور و هایتک باز هم کارشکنی میکنه بدون اینکه اصلا بدونه در ایران چه خبر هست و کی چی میگه.

 

بعضا بعضی از این ها که چنین عنوان میکنند که در ایران نزاشتند در ادامه منظورشون را واضح میگن که اگر برجام موشکی و منطقه ای و فلان و بهمان را هم مذاکره کرده بودیم و همه چیز را ( نه تنها فقط هسته ای) داده بودیم رفته بود اونوقت یعنی اینکه در ایران کارشکنی نشده بود که بعد که عنوان میشد اگر در اونصورت میزد زیرش یا مثلا مسیر حمله راحت میشد چی؟ که به اینجا که میرسن میگن نه مردم آمریکا نمیزارن! :)

 

پ ن: چیزی که ما واقع بینانه باید از برجام فعلی انتظار داشته باشیم خرید فرصت هست تا با فروش نفت به جای اتفاقی که بعد برجام افتاد ( ورود کلان کالای مصرفی اون هم تقریبا با تهاتر پول در بانکهای غربی) زیرساختها را توقیت کنیم و نگاهمون به شرق باشه برای تقویت ساختارها و دخیل کردن سرمایه گذاری اونها. اونها ممکنه فردا روز اگر منافعی داشته باشند چون با منافع سیاسیشون گره میخوره نیمچه مقاومتی کنند ولی توقع از شرکتهای غربی برای این امر شوخیه. اشتباهی که دولت قبل فکر کرد مسیر درستیه چون حالا با غرب بسته و لبخندها از روی صداقته و امضاها هم تضمین. این دلیل بر این نیست با غرب کار نکنیم ولی حتما اونها تمایلی نخواهند داشت مگر با ریسک بسیار پایین و محدود. ولی اگر تحلیل درست نکنیم باز در تله قبلی میفتیم. نباید اجازه بدیم سیاست زدگی مناف ملی را به خطر بندازه. تحلیل های اب دوغ خیاری جناح های چپ و راست به درد سفره محفلیشون میخوره. اگر تحلیلگر بودند که الان وضع لااقل جناح هاشون این نبود.

 

 

 

 

 

 

  • Like 2
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 13:53 , alala گفت:

حتی هیچ ربطی به دیپلماسی دولت قبل و وزارت امور خارجه هم نداشت. .

 

 

سلام مجدد.دوستان توجه کنند این تحریم های فراگیر و بلند مدت نه تنها تبعات غیر قابل جبران اقتصادی امنیتی و نظامی و توسعه ایی داره موجب کاهش سطح روابط بین الملل کشور شده که از تبعات اون تحریمهاست(حتی به تحریم مقامات بلند پایه سیاسی کشور کشیده)اینطور کنار گذاشته شدن اجباری از موضوعات جهانی باعث افت وجهه بین المللی و وزن سیاسی کشور که پشتوانه دستگاه دیپلماسیه شده یعنی اطاله این تحریمها باعث کم اثرتر شدن دیپلماسی ما میشه کاهش وزن سیاسی خودش یک عالمه داستان داره از بازی در آوردن کشورهای قدرتمند تا کشوری مثل سریلانکا که مثلا بجای پول نفت باید چای نا مرغوب ازشون بگیریم. یعنی مجبور میشیم بالفرض برای گرفتن حق آبه با افغانستان وارد جنگ یا متوسل به ابزارهای سخت بشیم .در هر صورت هر اقدامی در برطرف کردن تحریمها قطعا به صلاح کشور و آینده نظامه و در این مورد اجماع و اقناع گروههای و گرایشهای کشور لازمه که صدای واحد شنیده بشه و از جزع و داد و بیداد گروههای منتفع از تحریم که با سوء استفاده از  منافع ملی و غرور ملی و تولید ملی و...مانع انجام کار میشن ترسی نداشته باشند

ویرایش شده در توسط arjmandi
  • Like 3
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 11:08 , AdmiralErfan گفت:

مورد دیگر که شاید به آن پرداخته نشده سرعت بالای تولیدات محصولات چینی هست که با توجه به تولید صنعتی اون ها بهتر می تونه کمک حال ما باشه.

 

بسم ا... 

همه اینها قبول ولی یک نکته بسیار ریز را باید مورد توجه قرار داد . حالا که زمینه مناسب برای خرید محصولات غربی را نداریم ( با توجه به این مزیت که شرکتهای غربی براستفاده از تجارب جنگهای گذشته و رفع نواقص طرح های  قبلی در محصولات جدید تمرکز دارند  )  باید این مساله  درصدر توجهات قرار بگیرد که محصولات روسی بدلیل تجربه رزمی بیشتر روسها ، اجمالاً بیشتر می تواند نیازهای آنی و فوری ما را برآورده کند ، تا چین که محصولاتش به نسبت چندان در یک جنگ واقعی و پرشدت ، بخصوص در حوزه هوایی هنوز محک نخوردند . این را باید در نظرداشت برای رفتن بسمت محصولات چینی ... 

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 17:06 , MR9 گفت:

همه اینها قبول ولی یک نکته بسیار ریز را باید مورد توجه قرار داد . حالا که زمینه مناسب برای خرید محصولات غربی را نداریم ( با توجه به این مزیت که شرکتهای غربی براستفاده از تجارب جنگهای گذشته و رفع نواقص طرح های  قبلی در محصولات جدید تمرکز دارند  )  باید این مساله  درصدر توجهات قرار بگیرد که محصولات روسی بدلیل تجربه رزمی بیشتر روسها ، اجمالاً بیشتر می تواند نیازهای آنی و فوری ما را برآورده کند ، تا چین که محصولاتش به نسبت چندان در یک جنگ واقعی و پرشدت ، بخصوص در حوزه هوایی هنوز محک نخوردند . این را باد در نظرداشت برای رفتن بسمت محصولات چینی ... 

با اجازه و در تکمیل فرمایشات شما مصر جت های k8 آموزشی چینی خودشو می خواد جایگزین کنه با اینکه اونها عمر کمی هم دارند 

همچنین تلفات پهبادهای چینی به دلیل نقص فنی هم زیاد هست 

برای ما هواپیمای روسی مهمات چینی حالت خوبی هست 

بخصوص تنوعی که چینی ها در تولید مهمات دارن 

  • Like 3
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اطلاعات رادار تاندر بلاک 3 

مهمترین مزیتش قابلیت sar با دقت یک متر هست 

 

DrTxHcXUUAENXC0.jpg

 

برای ما تاندر با موتور روسی و ایونیک چینی گزینه خوبی هست 

  • Like 1
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 13 دی 1400 در 17:34 , majid363 گفت:

اطلاعات رادار تاندر بلاک 3 

مهمترین مزیتش قابلیت sar با دقت یک متر هست 

 

DrTxHcXUUAENXC0.jpg

 

برای ما تاندر با موتور روسی و ایونیک چینی گزینه خوبی هست 

ایران اگر بخواد جنگنده چینی بخره فقط j10c  ارزش داره که خود چین هم از اون در تعداد بالا استفاده میکنه، نه تاندر که چین خودش حاضر نشد حتی یک فروند هم خریداری کنه. 

  • Like 1
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 14 دی 1400 در 14:43 , lahutian گفت:

ایران اگر بخواد جنگنده چینی بخره فقط j10c  ارزش داره که خود چین هم از اون در تعداد بالا استفاده میکنه، نه تاندر که چین خودش حاضر نشد حتی یک فروند هم خریداری کنه. 

 

در حضور سوخو ۳۵ با تعداد مناسب برای قبضه کردن آسمان، میتوان تاندر رو به عنوان گزینه مناسبی برای جایگزینی F5 ها در نظر گرفت هم قیمت مناسب و هم هزینه های عملیاتی بسیار پایین برای ماموریت های پشتیبانی نزدیک و با رادار جدید شاید دفاع نقطه ای.

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم ا...

 

بازدید وزیر دفاع از صنایع هواپیماسازی ایران ( هسا) -27 دی سال 1400

 

خبری هست ؟!!!!

3369763.jpg

 

  • Like 3
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت دوستان.

جدای از اینکه خبری هست یا نه که به نظرم قطعا خبری هست، چند نکته در تصاویر هست که به نظرم آمد.

۱- ساخت بالگردی تهاجمی و سنگین تر از کبرا (احتمالا) با ظاهر و ترکیب شرقی.

 

https://s4.uupload.ir/files/-5994772016269473934_121_vyh.jpg

 

۲- افزایش ظرفیت تولید خط تولید کوثر. ۹ ایرفریم نو در تصویر. احتمالا بیشتر هستند.

 

https://s4.uupload.ir/files/-5994772016269473932_121_yv3n.jpg

 

 

۳- موشک، پهپاد یا هر چیز دیگری نا شناخته در تصویر.

 

https://s4.uupload.ir/files/-5994772016269473927_121_gfmi.jpg

 

جالب میشه در مورد این نکات بحث کنیم.

اگر امکان داره تصاویر به گالری منتقل شوند.

  • Like 4
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 27 دی 1400 در 12:13 , Abed2 گفت:

 

۱- ساخت بالگردی تهاجمی و سنگین تر از کبرا (احتمالا) با ظاهر و ترکیب شرقی.

 

 

بسم ا... 

یحتمل ایرفریم شاهد-216 باشد 

 

-5994772016269473934_121_vyh.jpg 5387869.jpg

 

Shahed--216.PNG

 

 

 

 

  بر 27 دی 1400 در 12:13 , Abed2 گفت:

 

 

۲- افزایش ظرفیت تولید خط تولید کوثر. ۹ ایرفریم نو در تصویر. احتمالا بیشتر هستند.

 

 

بعید هست واقعا ،  مگر اطلاعاتی منتشر بشود که عکس این مطلب را ثابت کند 

 

-5994772016269473932_121_yv3n.jpg

 

 

  بر 27 دی 1400 در 12:13 , Abed2 گفت:

۳- موشک، پهپاد یا هر چیز دیگری نا شناخته در تصویر.

 

احتمالا از سری موشکهای ضدکشتی ( فرضا خانواده نور ) 

 

-5994772016269473927_121_gfmi.jpg

 

  • Like 4
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.