امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]دوست عزيز اين به روابط سياسي و ديپلماسي ما بر ميگرده.
ميتونيم طوري عمل كنيم كه شركت هاي تسليحاتي براي فروختن تسليحات و جنگنده هاشون به ما سر و دست بشكنند و تو صف واستند و ميتو نيم طوري عمل كنيم كه سوخت هواپيما هم كسي بهمون نفروشه همش دست خودمونه.
البته به نظر من اگر وضع همينطوري پيش بره 10 سال آينده فكر كنم جنگنده هاي عملياتيمون از تعداد پايگاه هامون كمتر باشند.
(منظورم تحريم ها و عمر ناوگانه)[/quote]

موافقم
تا اون موقع تحريمها خيلي بيشتر شده. سرعت رشد علم و تكنولوژي هم تو ممكلت ما مثل آمريكا نيست كه ظرف چند سال از هواپيماي ملخي به فانتوم و تامكت برسند و هوانوردي رو متحول كنند.

ده سال بعد خيلي خوش شانس باشيم هميني هستيم كه الان هستيم.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
يادتون باشه ايران كشور انحصار شكن هاست البته در دل تحريم ها . كشور هاي پيشرفته وقتي براي اولين بار جنگنده هاي پيشرفته ساختن قطعات ان ها را از كجا اوردن؟از فضايي ها كه نخريدن خودشون ساختن يعني درست در شرايط تحريم بودند. پس تحريم به منزله ي سدي غير قابل عبور نيست. [size=18][/size][color=green]اگر علم در ثريا باشد مردماني از فارس به ان دست پيدا ميكنند[/color]
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فرق چندانی نخواهیم کرد فقط تعدادی شفق وارد خدمت میشه موشک های زمین به هوای بهتری خواهیم داشت و امار سقوط اف5 اف4 بالا میره.
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با جناب خلبان ايراني موافقم البته اگر اوضاع به همين رويه كنوني پيش بره.
خدارو چه ديدي شايد فرجي شد و مثل چند سال پيش فرانسه و روسيه و ديگران به ما پيشنهاد هايي دادند و. . .
البته منظورم اين نيست كه به فكر خود كفايي نباشيم ميگم به موازات اون از پيشرفتهاي دنيا هم استفاده كنيم مثل علم پزشكيمون.
با sh_rf هم موافقم البته تا حدودي.
بله ايران انحصار شكن هستش ولي اين انحصار شكستن وقت ميخواهد ولي در شرايط بحران اين وقت وجود نداره.
در مورد اون كشورهام بايد بگم كه درسته كه آمريكا اول F_5 رو ساخت بعد F_22 رو ولي ما زماني داريم F_5 اونها رو ميسازيم كه اونها دارن F_22 رو ميسازند يعني ما 50 سال از اونا عقب تريم و با خود كفايي نمي توان اين خلاء رو به سرعت پركرد پس بهترين راه همون خريد هواپيماي خوب از خارج به موازات توليد داخلي هستش.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با این وضع هر روز بد تر از دیروزیم....
اگه این اوضاع ادامه پیدا کنه که با سیاست های الان ما هم همینطور به نظر میاد تا اون وقت چیزی نداریم در هوا بپرونیم!
اما اگه یه تغییر ساسی نوین در کشور رخ بده با کمک دشمنان امروز مثل آمریکا میشه یه جونی گرفت!
اینو بدونین آمریکا صد شرف داره بر روسیه :?
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خیلی نا امید کننده بود

این نظره منه

تمامی اف4 ها واف5 ها موتور ها و موشک ها ورادار هایشان با رادار های بسیار مدرن تعویض شده اند و دیگر با نام هایی مانند عقاب وشاهین نامیده می شوند

تمامی اف14 های باقی مانده به حالت عملیاتی باز می گردند
اف 14 های ایران قابلیت موشک هدایت لیزری ستار4 را دارا می باشند

خط تولید انبوه ستار 4 با حضور رهبر معظم انقلاب افتتاح می شود

طرح بمب افکن رادار گریز شفق 2 که در سال 1390 ازمایش خود رو با موفقیت پشت سر گذاشته به تولید انبوه رسیده منابع غیر موثق از تولید بیش از 100 فروند اطلاع می دهند

برای اولین بار پس از سالها هواگرد های سوخو35 به نمایش در می ایند
طرح جنگنده رادار گریز شفق 1 به تولید انبوه رسیده
ایران بیش از 100 فروند عملیاتی شفق در اختیار دارد
بالگرد شاهد 298 با حضور رهبر انقلاب در رزمایشی بصورت موفقیت امیز مورد استفاده قرار می گیرد
بالگرد شاهد قادر به حمل موشک های هدایت شونده قدر با کلاهک 30 کیلوگرمی است
بالگرد های کبری ایران به سامانه هایی جدید که باعث هدایت شدن راکت های هایدرا 70 می شوند دست می یابند
منابع غیر رسمی از تحویل اس 400 به این خبر می دهند
خط تولید انبوه موشک پدافندی شاهین 2 با حضور رهبر گرانقدر انقلاب افتتاح می شود
بسیاری از کارشناسان این سیستم را با سیستم S-300Pmu
مقایسه می کنند
بسیاری از کارشناسان این سیستم(پدافند شاهین2) را در واقع نسخه مهندسی معکوس ایران
از S-300Pmu می دانند
ایران پس از سالها کار بر روی هواپیما ایلوشین 78 و همچنین استفاده از تجربیاتش در عملیاتی کردن اواکس عدنان عراقی توانسته 3 فروند اواکس تولید نماید
ببخشید اگر هوانیروز و پدافند هوایی رو با نیرو هوایی یکی کردم
  • Upvote 1
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستانى كه مى فرمايند فانتوم بود كه به عمق خاك عراق مى رفت و عمل مى كرد امّا تامكت تو ايران جا خوش كرده بود بايد به اين نكته توجّه كنند كه اصلاً تامكت يك جنگنده تهاجمى نيست! و فقط براى نبرد و پوشش هوايى ساخته شده ٬ در حالى كه فانتوم يك «جنگنده بمب افكن» هست و نقش تهاجمى به عده اش هست٬ نه پوشش آسمان. پس اين كه بگيم كى بيشتر تانك و تأسيسات تركونده يا كدوم بيشتر هواپيماهاى دشمن رو به زمين زده درست نيست٬ بايد تأثير اون رو در نظر گرفت+ چاشنى سليقه شخصى...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نظر من اينه:
حداقل پنج فروند آواكس(!) البتّه يعنى چهارتا جديد+ آوكس موجود(عدنان). فكر كنم ايران حداقل سه تاش رو خودش سر هم كنه يكى هم از يه جاى ديگه برسه!
از فانتوم هايمان حدود ده فروند به مدل E يا F جديد ارتقا داده بشه.
MiG-29 هم در حدود پنج يا يكى دو تا بالاتر پايين تر به نسخه ى SMT ارتقا داده بشه با همكارى روس ها. براى ساير هواپيماهامون مثل Su-24 نظرى ندارم! :?
امّا تسليحات: موشك هاى ضد كشتى اگزوسه از فرانسه تحويل گرفته شده٬ تمام و كمال! به مهمات هدايت شونده ليزرى و ماهواره اى (هوا به زمين) قطعاً دست يافتيم(به يارى خدا و همت مهندسين). ولى در مورد موشك هاى هوا به هوا هيچ اطلاعات و ايده اى ندارم. پدافند هوايى مان هم با نهايتاً دو گردان S-300 و مابقى همين هايى كه الآن داريم انجام مى شه؛ امّا موشك هاى كوتاه برد و دفاع نقطه اى مانند شاهين(و احتمالاً مدل هاى جديدتر) تا دلتون بخواد همه جا مستقر شده.
درمورد خلبان فكر نكنم پيشرفتى كنيم٬ البتّه پسرفت هم نمى كنيم إن شاء الله. چون ناوگانمون كه اجازه نمى ده خيلى بهش فشار بياريم وازش كار بكشيم٬ شبيه ساز هم خيلى چنگى به دل نمى زنه چون طبق آخرين نرم افزارها و امكانت سخت افزارى نيست٬ مگر اين كه فرجى بشه.
هم چنين حداقل بين پانزده تا بيست فروند «جنگنده» خريدارى كرديم(راستش نمى دونم ايران قرار داد خريد كدوم مدل رو داره٬ ولى تو همين سايت خوندم يه قراردادى بسته) به اضافه ى نوسازى ناوگان تانكرسوخت رسان.

سعى كردم(و فكر كنم موفق شدم) خيلى تخيلى نشه...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دوستان عزیز اصلا روی بیگامگان حساب نکنید اینا میدونن ما داریم تبدیل به قدرت میشیم فرانسه و انگلیس و آمریکا و آلمان و سایرین روز به روز دشمنی خود را با ما بیشتر میکنن این پیششگویی نیست واقعیت است که دورادور دیده میشود پس لطفا روی اینا حساب نکنین و خیالات اگزوسه سوخو 35 و میگ 35 را از سرتان بیرون کنید. icon_eek[/quote]



والا همين چيزهايي هم كه داريم از هميناها گرفتيم وگرنه كه كلاهمون تو جنگ پس معركه بود! :?
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دوست عزیز Blaze اسمت رو نمیدونم لطف کن بگو
زمانی که اینا به ما سلاح دادن بیشترشون در زمان شاه بود که نوکر اونا بود الان چی ؟
سارکوزی و مرکل از اوباما بدتر شدن دارن به ایران شاخ و شونه میکشن. :?[/quote]




بله منتهي اون زمان به ما پيشنهاد F_14 و آواكس مي دادند اما هميمن چند سال پيش به ما پيشنهاد 62 تا ميراژ F 1 و چند صدتا موشك ماترا به همراه خدمات پشتيباني 5 ساله ميدادند تازه گذشته از پيشنهاد روسها براي ميگ 31 و . . .
در ضمن يك اصلي هست كه آدم به دشمن خودش كه اسلحه نميدكه به رفيقش ميده حالا اون زمان به قول شما شاه نوكر اونها بود اما چند سال پيش چي؟ نكنه ميخواي بگي كه مسولين اين نظام هم نوكرشون بودند؟
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 سال خيلي نزديك است. احتمالا شفق يا يه مدل پايين ترش رو :? تو همون سال ها شروع به توليد انبوه كنيم. البته با مديريت صحيح.
خيلي جالب مي شه 10 سال ديگه بيايم اين ها را بخونيم بگيم چي فكر مي كرديم و چي شد.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اولا اسم من رضاست. ثانيا سياست هاي جهان تغيير نكرده و ما تغييرشون داديم(منظورم تو اين چندساله ي به درست يا غلط بودنشم كار ندارم) ثالثا تا اونجايي كه يادم مياد سياست ما از بدو پيروزي انقلاب صدور ارزشهاي انقلاب مثل عدالت و مساوات و وحدت و اينجور چيزها بوده و نه جهانگيري اسلام شيعي كه اينهم از اول بوده و تا الان هم هست و ربطي به دولت ها نداره و جزو لاينفك سياست خارجي نظامه.
بعدم اينكه به فرض بسيار محال كه جنگ بشه ما جلوي چند تا كشور باتجهيزات بوميمون ميتونيم وايستيم يكي يا دوتا يا ده تا؟
نكنه شمام اعتقاد داري كه فقط با ايمان ميشه با تير كمون جنگنده انداخت؟
بعدم اينكه نگفتم به فكر خودكفايي نباشيم گفتم به موازات اون به بقيه كشورها هم فكر كنيم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بايد به سه شكل در نظر بگيريم.البته بگم كه من كلا آدم ضدحال و نااميديم.

1-در صورت پيروزي بعضيها در انتخابات(خدا به دور) :

متاسفانه آخرين F-4 نيروي هوايي ديروز سقوط كرد و هر دو خلبان نيز در اين فاجعه به شهادت

رسيدند.سال گذشته نيز آخرين F-5 هاي ايران در نبرد با نيروهاي روسي بر فراز درياي خزر

ساقط شدند.تمام توليدات دفاعي داخلي براي نشان دادن حسن نيت جمهوري اسلامي به

امريكا ارسال شد و تمام كارخانه هاي دفاعي تعطيل شده،تحت نظارت بازرسان تسليحاتي

امريكايي و اروپايي قرار گرفتند.

از F-14 هاي باقيمانده به خوبي در موزه نگهداري ميشود.وضعيت ميگها و سوخوي هاي نيروي

هوايي به علت تحريمهاي روسيه روز به روز بدتر ميشود.

فرانسه و امريكا هنوز به تعهدات خود مبني بر فروش تسليحات به ايران عمل نكرده اند.

روسيه تمام اطلاعات موشكهاي اس-300 ايران را به اسراييل و امريكا ميفروشد!

خبر فوري:حمله ي نيروي هوايي اسراييل به نيروگاه بوشهر.

رييس جمهور محترم(!) از غرب خواست با تقويت نيروهاي نظامي ايران،زمينه ي حضور ايران در

ناتو را فراهم كند تا در مبارزه برضد روسيه از اوكراين و گرجستان عقب نمانيم.

و باقي ماجرا كه الحمدلله هيچ وقت نخواهيم ديد...

2-با وضعيت فعلي :

با سرعت فعلي انشاالله تا 50 سال آينده توانايي توليد جنگنده را خواهيم داشت.البته بماند چه

جور جنگنده اي.چون موستنگ هم جنگنده محسوب ميشه!

3-(نظر خودم) :

بدون اينكه به اجانب رو بديم و بدون اينكه اونها رو بترسونيم با برقرار كردن روابط نسبتا دوستانه

(در حاليكه هميشه خنجرمون رو پشت سر آماده نگه داشتيم) امكان استفاده از نعمات الهي

مثل رافال،تايفون،گريپن و خيلي چيزهاي ديگه رو داشته باشيم تا با تكنولوژي جديد آشنا بشيم

و بعد خودمون براي خودكفايي كامل قدم برداريم.

از همه ي شما عذر ميخوام كه اولش يك كمي سياسي شد.اگر قراره اخطار بگيرم با كمال ميل

قبول ميكنم.

به هر حال اين شكلي پيشرفتي نخواهيم داشت!

انشاالله خدا كمكمون كنه.
  • Upvote 5
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بعدم اينكه به فرض بسيار محال كه جنگ بشه ما جلوي چند تا كشور باتجهيزات بوميمون ميتونيم وايستيم يكي يا دوتا يا ده تا؟[/quote]

اولا اين از اون بحثهاي تكراري هست كه هزار بار شده. دوما مسئله جنگيدن تا اخرين قوا هست. يقين داشته باش ايران شروع كننده جنگ هم نخواهد بود ولي اگر لازم بشه با هر چي كه بتونيم ميجنگيم. مگر گروه هاي افغاني جلوي شوروي ابرقدرت ايستادگي نكردن ؟ اونها جنگنده پنهانكار و سلاح اتمي داشتن؟ ويتنام چي؟ نكنه اونها هم با ناپالم جلوي امريكاييها رو گرفتند؟ يك تاپيك ديگه هم گفتم. متاسفم كه دو زار وطن پرستي تو رگهاتون نيست. كاش دوستاني كه مدام دم از مخالفت و ناليدن ميزدن ميرفتند تابعيت خودشون رو عوض ميكردن. مثلا انگولايي :?
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]بعدم اينكه به فرض بسيار محال كه جنگ بشه ما جلوي چند تا كشور باتجهيزات بوميمون ميتونيم وايستيم يكي يا دوتا يا ده تا؟[/quote]

اولا اين از اون بحثهاي تكراري هست كه هزار بار شده. دوما مسئله جنگيدن تا اخرين قوا هست. يقين داشته باش ايران شروع كننده جنگ هم نخواهد بود ولي اگر لازم بشه با هر چي كه بتونيم ميجنگيم. مگر گروه هاي افغاني جلوي شوروي ابرقدرت ايستادگي نكردن ؟ اونها جنگنده پنهانكار و سلاح اتمي داشتن؟ ويتنام چي؟ نكنه اونها هم با ناپالم جلوي امريكاييها رو گرفتند؟ يك تاپيك ديگه هم گفتم. متاسفم كه دو زار وطن پرستي تو رگهاتون نيست. كاش دوستاني كه مدام دم از مخالفت و ناليدن ميزدن ميرفتند تابعيت خودشون رو عوض ميكردن. مثلا انگولايي :?[/quote]



جوابتو دارم ولي بخاطر حفظ برخي مسايل وحفظ حرمت خودم و جلوگيري از ايجاد دردسر براي مسولين سايت مصلحتي كم ميارم. فقط از شما خواهش ميكنم بري و پستهاي ديگه من رو هم بخوني تا ببيني كي وطن پرسته وكي نيست.
پسر پادشاه خوارزم از من و شما خيلي بيشتر وطن پرست بود ولي چي شد؟
اون خلبانهاي فانتوم خيلي وطن پرست تر از چيزي كه فكر ميكني بودن ولي جنگنده هاي عربستان چكارشون كردن؟ همينطور خدمه ناوهاي جوشن و سهند؟
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.