امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

این بحث نیرو هوایی هم به نظرم برا بچه های میلیتاری شده یک زخم و داغ کهنه که هر از گاهی هی سر باز می کنه و هیچ وقت هم درمان و دارویی براش نبوده.

 

البته بخش های دیگه هم مثل زرهی یا  پیاده هم اوضاع رو به راهی ندارن، ولی حساسیتی که نیروی هوایی داره، اون رو متمایز می کنه.

 

اون هم برای ما که مزیت داشتن یک نیروی هوایی قدرتمند رو حداقل در اوایل جنگ تحمیلی تجربه کردیم.  

ویرایش شده در توسط M-ATF
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر من اگر ما یک نیروی هوایی قابل قبول داشته باشیم. مثلا ترکیب سوخو 30 و j10 که میتوان تعدادی از سوخو 30 ها را به صورت سفارشی با رادارهای تخصصی هوا به هوا مشابه رادار سوخو35 و موشک های هوا به هوای دوربرد تجهیز کرد. با ترکیب این نیروی هوایی و شبکه پدافند کشور که هر روز دارد کاملتر میشود و با ترکیب ان با توانایی بالستیک ما که با ان میتوان پایگاه های هوایی امریکا را موشک باران کرد. حتی نیروی هوایی امریکا نیز برای نفوذ به فضای ما مشکل خواهد داشت. 

کمتر نیروی هوایی از عهده نیروی هوایی امریکا بر می اید ولی ترکیب یک نیروی هوایی خوب با یک شبکه پدافند یکپارچه ترکیب مرگباری است. که حتی نفوذ به ان برای امریکا نیز مشکل است.  از طرفی یک شبکه هوایی یکپارچه بدون کمک نیروی هوایی بلاخره جلوی یک نیروی هوایی قدرتمند تسلیم میشود. مگر اینکه استراتژی موشک باران پایگاه های امریکایی و مجبور کردن انها به استفاده از پایگاه های دور از ایران جواب گو باشد.

در رابطه با خرید هواپیما سه مشکل وجود دارد

1- مکانیزم ماشه فعال نشود که من امیدوارم این اتفاق نیافتد

2- روسیه و چین بفروشند.

3- پول ان در این اوضاع تامین شود

 

صحبت تولید سوخو 30 است. وقتی صحبت تولید است یعنی بالای صد فروند و حتی صدو پنجاه فروند هدف گذاری شده. وگرنه برای سی یا چهل فروند کسی خط تولید راه نمی اندازد. 

این کار شاید چیزی حدود ده میلیارد دلار البته با خط تولید اموزش و تجهیزات در یک پروسه 5 ساله هزینه بردارد. که در این شرایط برای کشور سنگین است. مگر اینکه توافق شده باشد با صادرات نفت به روسیه جبران گردد

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 minutes قبل , M-ATF گفت:

این بحث نیرو هوایی هم به نظرم برا بچه های میلیتاری شده یک زخم و داغ کهنه که هر از گاهی هی سر باز می کنه و هیچ وقت هم درمان و دارویی براش نبوده.

 

البته بخش های دیگه هم مثل زرهی یا  پیاده ولی حساسیتی که نیروی هوایی داره، اون رو متمایز می کنه.

 

اون هم برای ما که مزیت داشتن یک نیروی هوایی قدرتمند رو حداقل در اوایل جنگ تحمیلی تجربه کردیم.  

 

میشه گفت داشتن نیروی هوایی قوی  شده یک مطالبه ملی

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
10 minutes قبل , M-ATF گفت:

این بحث نیرو هوایی هم به نظرم برا بچه های میلیتاری شده یک زخم و داغ کهنه که هر از گاهی هی سر باز می کنه و هیچ وقت هم درمان و دارویی براش نبوده.

 

اتفاقا هر قدر این بحث زنده باشد ، در مجموع به نفع همه است ، چون هر قدر جلوتر می ریم ، شدت و حدت نیاز به نیروی هوایی پای کار بیشتر حس می شود و استدلال هایی که دائم روی پدافند زمین پایه  تاکید دارند ، بیشتر به چالش کشیده میشود و این خوب هست 

 

3 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

میشه گفت داشتن نیروی هوایی قوی  شده یک مطالبه ملی

 

تبدیل به مطالبه نشده ، یعنی هنوز در مراحل جنینی خودش هست 

 

6 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

3- پول ان در این اوضاع تامین شود

 

اگرشده ملت همه شب نان و پیاز بخورند ، باید این پول را اختصاص بدند ، چون اگر ندهند ، امنیتی وجود ندارد که بشود روی آن مانور کرد 

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان حق دارن من سایت میلیتاری را تقریبا چهار ساله سر میزنم و تمام مطالب اساتید و می خونم ولی تفاوت است بین آرزو و حقیقت. قطعا کسی از یک نیروی هوای به روز بدش نمیاد ولی خواه یا ناخواه ما بعدا از جنگ برای ایجاد بازدارنگی سریع مجبور شدیم تو مسیر موشکی حرکت کنیم. یک انقلاب نوپا تو مسیر جنگ، بعدا با انواع تحریم های تسلیحاتی نهایتا تو یه زمان کوتاه تو فروپاشی شروروی میتونستیم یه حرکت های بزنیم و استفاده کنیم که حالا بدلیل بی لیاقتی مسئولین آن زمان نشد(البته به غیر از خرید زیر دریایی ها و سوخو های 29). حالا شما بحث روی خرید صد تا و دویست جنگنده میکنید (خرید + آموزش+ تعمیر و نگهداری) با پول های که شخصی دزدیه  به نظرم منطقی نیست بودجه نظامی کشور تو بهترین حالت زمان جنگم بیشتر از بیست درصد نرفته. ارتش از پس نگهداری تانک های خودشم بر نمیاد داره اکثر تانک ها رو فریز میکنه خیلی از یگان ها رو دارن به خاطر هزینه ادغام میکن. واقعیت سیستم  اداری ایران اینه سیستم کند و پر خرج (وزارت دفاع، نفت تا اموزش و پرورش) اگر بخواید پول های که حیف و میل میشه حساب کنید پول ده تا نیروی هوایی در میاد. حالا هم حرف دوستان متین ولی سرمایه گذاری روی خرید و زمانی که صرف میشه تا به ما تحویل بدن با چه قیمتی تازه اگر نسخه بروز بدهند اگر کد خدا اجازه صادر کند و صد ها اما اگر دیگر . از طرفی سال 88 بود فکر کنم کشور اکراین حتی از اموزش خلبانان ما سرباز زد در همان زمان حتی چین سیمیلاتور جنگنده با قیمت دو برابر  به ما نفروخت تا با چه تلاشهای مجبور به ساخت سیمیلاتور جنگنده های موجود شدیم

در مورد بازدارندگی ما در مقابل کشورهای همسایه به درجه قابل اطمینانی رسیده ایم.  در مقابل دشمن بزرگتر باید دست به روش های ابتکاری زد و دوستان باید به این واقعیت برسن که به ایران تجهیزات به روز نخواهند داد. 

ویرایش شده در توسط extreme
  • Like 1
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 21 فروردین 1399 در 02:02 , extreme گفت:

دوستان حق دارن من سایت میلیتاری را تقریبا چهار ساله سر میزنم و تمام مطالب اساتید و می خونم ولی تفاوت است بین آرزو و حقیقت. قطعا کسی از یک نیروی هوای به روز بدش نمیاد ولی خواه یا ناخواه ما بعدا از جنگ برای ایجاد بازدارنگی سریع مجبور شدیم تو مسیر موشکی حرکت کنیم. یک انقلاب نوپا تو مسیر جنگ، بعدا با انواع تحریم های تسلیحاتی نهایتا تو یه زمان کوتاه تو فروپاشی شروروی میتونستیم یه حرکت های بزنیم و استفاده کنیم که حالا بدلیل بی لیاقتی مسئولین آن زمان نشد(البته به غیر از خرید زیر دریایی ها و سوخو های 29). حالا شما بحث روی خرید صد تا و دویست جنگنده میکنید (خرید + آموزش+ تعمیر و نگهداری) با پول های که شخصی دزدیه  به نظرم منطقی نیست بودجه نظامی کشور تو بهترین حالت زمان جنگم بیشتر از بیست درصد نرفته. ارتش از پس نگهداری تانک های خودشم بر نمیاد داره اکثر تانک ها رو فریز میکنه خیلی از یگان ها رو دارن به خاطر هزینه ادغام میکن. واقعیت سیستم  اداری ایران اینه سیستم کند و پر خرج (وزارت دفاع، نفت تا اموزش و پرورش) اگر بخواید پول های که حیف و میل میشه حساب کنید پول ده تا نیروی هوایی در میاد. حالا هم حرف دوستان متین ولی سرمایه گذاری روی خرید و زمانی که صرف میشه تا به ما تحویل بدن با چه قیمتی تازه اگر نسخه بروز بدهند اگر کد خدا اجازه صادر کند و صد ها اما اگر دیگر . از طرفی سال 88 بود فکر کنم کشور اکراین حتی از اموزش خلبانان ما سرباز زد در همان زمان حتی چین سیمیلاتور جنگنده با قیمت دو برابر  به ما نفروخت تا با چه تلاشهای مجبور به ساخت سیمیلاتور جنگنده های موجود شدیم

در مورد بازدارندگی ما در مقابل کشورهای همسایه به درجه قابل اطمینانی رسیده ایم.  در مقابل دشمن بزرگتر باید دست به روش های ابتکاری زد و دوستان باید به این واقعیت برسن که به ایران تجهیزات به روز نخواهند داد. 

اگه یک مجموعه ای از لحاظ عملکردی و مالی مشکل داره ، ما باید مشکلش رو حل کنیم نه اینکه به این بهانه از کاری که باید بکنه ، کم کنیم .

 

شما می گی ساختار فاسده ، پس حالا مه فاسده ازش نخواهیم نیروی هوایی رو به روز کنه .... این ایده ی شما از حمله ی سراسری کل ناتو به ایران ، خطرناک تر هست 

  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
14 hours قبل , Ghalam گفت:

اگه یک مجموعه ای از لحاظ عملکردی و مالی مشکل داره ، ما باید مشکلش رو حل کنیم نه اینکه به این بهانه از کاری که باید بکنه ، کم کنیم .

 

شما می گی ساختار فاسده ، پس حالا مه فاسده ازش نخواهیم نیروی هوایی رو به روز کنه .... این ایده ی شما از حمله ی سراسری کل ناتو به ایران ، خطرناک تر هست 

 من نگفتم فاسده سیستم، تو هر جایی دزدی هست اینجا هم هست من گفتم پر خرجه و کنده. مثال بزنم زمانی که من خدمت میکردم ارتش ماهانه و سالیانه کلی خرج کاغذ، خودکار و لوازم تحریر میکرد میگفتیم چرا اتوماسیون نمیکند میگفتن پول نیست. همین الگو تو بقیه ادارات هم هست حالا بعضی ها کمتر بعضی ها بیشتر. اگر دست ارتش مثل سپاه تو اقتصاد بازتر می گذاشتن کارای بزرگی میتونست انجام بده نیروی عظیمی تو بخش فنی مهندسی ارتش هست که میتونه کارای بزرگی انجام بده. موقعی که تولید تو ارتش رونق بگیره منابع جذب کنه اشتغال بیشتر میشه . ارتشم از این منابع میتونه برای نوسازی خودش یه فکرای بکنه.

  بخش دوم صحبتم این بود که ارتش و نیروی هوایی علاقه زیادی به نوسازی داره . تلاش های زیادی هم کرده چه بخش آموزش چه بخش تولید و خرید. فقط مشکل اینجاست رقبا اجازه خرید نمیدهند حقم دارن. ایرانیو تصور کنید تو بخش هوایی، موشکی پدافند قدرت باشه تو بخش زمینی هم نیروی زیادی تو منطقه داریم اونوقت دست ایران تو خیلی چیزها باز میشه

  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , extreme گفت:

 من نگفتم فاسده سیستم، تو هر جایی دزدی هست اینجا هم هست من گفتم پر خرجه و کنده. مثال بزنم زمانی که من خدمت میکردم ارتش ماهانه و سالیانه کلی خرج کاغذ، خودکار و لوازم تحریر میکرد میگفتیم چرا اتوماسیون نمیکند میگفتن پول نیست. همین الگو تو بقیه ادارات هم هست حالا بعضی ها کمتر بعضی ها بیشتر. اگر دست ارتش مثل سپاه تو اقتصاد بازتر می گذاشتن کارای بزرگی میتونست انجام بده نیروی عظیمی تو بخش فنی مهندسی ارتش هست که میتونه کارای بزرگی انجام بده. موقعی که تولید تو ارتش رونق بگیره منابع جذب کنه اشتغال بیشتر میشه .

چه مشکلی هست که گفته باشید سیستم فاسد است؟ خوب مگر نیست؟ بارها در همین انجمن توسط دوستداران واقعی این مرز و بوم در اینباره اخطار داده شد تا اینکه به اینجا رسیدیم که مفت خور زاده فرمانده پیشین کل ارتش این کشور که جای مهر هم روی پیشاپیش می درخشد به جرم دزدیدن ششصد و هشتاد میلیارد ریال به (تنها) ۱۰ سال زندان محکوم شد. این که کسی فرض کند این شخص حرام لقمه از نفوذ پدر خویش هیچ منفعتی نبرده و نیز ششصد و هشتاد میلیارد ریال تمام دزدی‌های او بوده نهایت ساده لوحی است. این حرامخواران چه اسامی هم برای خود و خانواده هایشان انتخاب می کنند: عمار صالحی فرزند عطا الله صالحی!

فکر می کنید نیروی هوایی کشوری که فرماندهان ارتشش اینگونه هستند، پیشرفت می کند؟

ویرایش شده در توسط Brave_Heart
  • Upvote 6
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , Brave_Heart گفت:

چه مشکلی هست که گفته باشید سیستم فاسد است؟ خوب مگر نیست؟ بارها در همین انجمن توسط دوستداران واقعی این مرز و بوم در اینباره اخطار داده شد تا اینکه به اینجا رسیدیم که مفت خور زاده فرمانده پیشین کل ارتش این کشور که جای مهر هم روی پیشاپیش می درخشد به جرم دزدیدن ششصد و هشتاد میلیارد ریال به (تنها) ۱۰ سال زندان محکوم شد. این که کسی فرض کند این شخص حرام لقمه از نفوذ پدر خویش هیچ منفعتی نبرده و نیز ششصد و هشتاد میلیارد ریال تمام دزدی‌های او بوده نهایت ساده لوحی است. این حرامخواران چه اسامی هم برای خود و خانواده هایشان انتخاب می کنند: عمار صالحی فرزند عطا الله صالحی!

فکر می کنید نیروی هوایی کشوری که فرماندهان ارتشش اینگونه هستند، پیشرفت می کند؟

 

کل بودجه ی پروژه ی جت آموزشی کوثر 70 میلیارد تومان بوده که طی یک بازه ی حداقل 5 ساله بهش تزریق شده .

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگه امکان همکاری با روس ها باشه ، نظرتون چیه که تیم طراحی و تولید کوثر رو موظف کنیم تا پروژه ی شفق رو دوباره احیاء کنند ، البته اگه مستند سازی انجام شده باشه .

 

اگه امکان همکاری با روسها باشه می شه این پروژه ها رو تعریف کرد :

1- پروژه ی شفق

2- تکمیل پروژه ی قاهر با استفاده از موتورها و مشاوره ی روس ها

3- استفاده از موتور جنگنده ی سوخو 30 برای اورهال اساسی اف 14 ها و تعویض قطعات قدیمی با نمونه های جدیدتر ( پرتوان تر ، سبک تر و کم هزینه تر ) و استفاده از مواد کامپوزیت در بدنه ی جنگنده برای کاهش وزن اون 

4- طرح ساخت موشک های کوتاه برد ، میان برد و دوربرد استاندارد .

5- تولید مشترک سوخو 30 یا میگ 35

 

اگه امکان همکاری با چینی ها باشد

1- تولید مشترک جی 17 یا جی 10 یا جی 16

2- مشاوره گرفتن برای رفع نواقص قاهر 313

3- طرح ساخت موشک های کوتاه برد ، میان برد و دوربرد استاندارد

 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 hours قبل , Ghalam گفت:

اگه امکان همکاری با روس ها باشه ، نظرتون چیه که تیم طراحی و تولید کوثر رو موظف کنیم تا پروژه ی شفق رو دوباره احیاء کنند ، البته اگه مستند سازی انجام شده باشه .

 

اگه امکان همکاری با روسها باشه می شه این پروژه ها رو تعریف کرد :

1- پروژه ی شفق

2- تکمیل پروژه ی قاهر با استفاده از موتورها و مشاوره ی روس ها

3- استفاده از موتور جنگنده ی سوخو 30 برای اورهال اساسی اف 14 ها و تعویض قطعات قدیمی با نمونه های جدیدتر ( پرتوان تر ، سبک تر و کم هزینه تر ) و استفاده از مواد کامپوزیت در بدنه ی جنگنده برای کاهش وزن اون 

4- طرح ساخت موشک های کوتاه برد ، میان برد و دوربرد استاندارد .

5- تولید مشترک سوخو 30 یا میگ 35

 

اگه امکان همکاری با چینی ها باشد

1- تولید مشترک جی 17 یا جی 10 یا جی 16

2- مشاوره گرفتن برای رفع نواقص قاهر 313

3- طرح ساخت موشک های کوتاه برد ، میان برد و دوربرد استاندارد

 

1-پروژه شفق پروژه جت اموزشی بود که با کمک روس ها انجام میشد. روس ها بعد از ترک ایران با کمک تجربه حاصل یاک 130 را ساختند. بنابراین ادامه شفق همان یاک 130 است که ایران هم قصد خرید انرا دارد

2-پروژه قاهر از بیخ و بن دارای اشکالات فراوان بوده است و فکر نکنم قابل احیا باشد

3- استفاده از al31 برای اف 14 امکان پذیر است باعث احیا ناوگان اف 14 میشود

3- ظاهرا هدف تولید سوخو 30 است

 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , Ghalam گفت:

 

کل بودجه ی پروژه ی جت آموزشی کوثر 70 میلیارد تومان بوده که طی یک بازه ی حداقل 5 ساله بهش تزریق شده .

 

قیمت هایی که برای این پروژه ها میدهند معمولا درست نیست.

این گونه پروژه ها معمولا توسط پرسنل یک سازمانی انجام میشود که استخدام رسمی هستند. تو این تخمین این پروژه ها معمولا حقوق این افراد حساب نمی شود. چون فکر میکنند به هر حالاینها حقوق خود را میگرفتند. همچنین از تجهیزات هوایی موجود در انبارها مثلا موتورهای موجود و غیره. و خیلی چیزهای موجود دیگر در صنعت فوق استفاده میشود که اصلا در این محاسبه بودجه لحاض نمی گردد. 70 میلیارد بودجه تزریقی برای هزینه های دیگر است. 

وگرنه با 70 میلیارد نمی شود اینچنین پروژه ای را انجام داد. 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , sasasasa گفت:

 

قیمت هایی که برای این پروژه ها میدهند معمولا درست نیست.

این گونه پروژه ها معمولا توسط پرسنل یک سازمانی انجام میشود که استخدام رسمی هستند. تو این تخمین این پروژه ها معمولا حقوق این افراد حساب نمی شود. چون فکر میکنند به هر حالاینها حقوق خود را میگرفتند. همچنین از تجهیزات هوایی موجود در انبارها مثلا موتورهای موجود و غیره. و خیلی چیزهای موجود دیگر در صنعت فوق استفاده میشود که اصلا در این محاسبه بودجه لحاض نمی گردد. 70 میلیارد بودجه تزریقی برای هزینه های دیگر است. 

وگرنه با 70 میلیارد نمی شود اینچنین پروژه ای را انجام داد. 

تو بگو ۲۱۰ میلیارد تومن ، می شه ۱۵ میلیون دلار ، اگه دانش به دست اومده مستند شده باشه ، ارزشش رو داره 

تکنولوژی های موجود چیزی به انباشت دانش های پیشین به همراه نو آوری های جدید نیستند .

1 hour قبل , sasasasa گفت:

1-پروژه شفق پروژه جت اموزشی بود که با کمک روس ها انجام میشد. روس ها بعد از ترک ایران با کمک تجربه حاصل یاک 130 را ساختند. بنابراین ادامه شفق همان یاک 130 است که ایران هم قصد خرید انرا دارد

2-پروژه قاهر از بیخ و بن دارای اشکالات فراوان بوده است و فکر نکنم قابل احیا باشد

3- استفاده از al31 برای اف 14 امکان پذیر است باعث احیا ناوگان اف 14 میشود

3- ظاهرا هدف تولید سوخو 30 است

 

 

خب برای چی چیزی رو که خودمون بخشی از هزینه ی تحقیق و توسعه رو دادیم باز باید بریم بخریم ؟! این حقارته .

در بدترین حالت پروژه رو باید ادامه بدهیم و جنگنده بومی ازش تولید بشه 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
58 minutes قبل , Ghalam گفت:

 

خب برای چی چیزی رو که خودمون بخشی از هزینه ی تحقیق و توسعه رو دادیم باز باید بریم بخریم ؟! این حقارته .

در بدترین حالت پروژه رو باید ادامه بدهیم و جنگنده بومی ازش تولید بشه 

 

برای اینکه سرمون کلاه رفته. البته خودمون هم مقصریم. خود نهاجا هم مقصره. پروژه شفق مال خیلی سال پیشه. اون موقع هنوز فرماندهان نهاجا اکثرا فارغ التحصیل امریکا بودند. انطور که من شنیده ام از این پروژه خیلی حمایت نمی کردند. علت هم این بود که به سیستم روسی بدبین بودند و فکر میکردند شاید روزی بشه از منابع غربی هواپیما تهیه کرد. کلا تا یک دوره ای این نیرو نسبت به روسی شدن مقاومت داشت. چون سیستمش امریکایی بود. به هر حال در اثر فشار امریکا و تا حدی عدم حمایت نهاجا پروژه شکست خورد

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

این تایپیک رو هم مطالعه کنید بد نیست ....

اولین پست سال 1385

چه امید هایی داشتیم

 

 

14 سال گذشت و هنوز حتی از 14 سال پیش هم عقب تر هستیم . اونموقع حداقل اف 35 وارد سازمان رزم آمریکا نشده بود !!

 

با توجه به تایپیک زیر خاکی فوق و مطالعه ش باید بگم زمانی که خبرهایی به جزء حوزه ی موشکی شنیدید که چندین سلاح در یک کاربرد مشخص با نام های مختلف همزمان در حال تست هستند و به زودی تولید انبوه می شوند ، بدونید که حرف مفته و هیچ خبری نیست .

 

این پست هم جالبه ... این پرویز اون زمان از پیرمردهای سایت بود ، خدا حفظش کنه

 

بر 16 مرداد 1386 در 14:43 , Parviz گفت:

آقاي Saeid قبل از اينكه بر آشفته بشويد بفرمائيد به كجاي مطالب بنده اعتراض داريد و چرا ، مسلما آنها كه هواپيما ميسازند از كره اي ديگر نيامده اند ، ما هم قدمهاي بسيار بزرگي بر داشتيم ، شكي ندارم ، حال شما بفرمائيد قبول نداريد و قتي ميگويند در ساختن هواپيماي شكاري خودكفا شده ايم كمي اغراق ميكنند ؟ وقتي همه ما ميدانيم كه قدرت مند شدن ايران خاري است در چشم حتي دوستان مصلحتي امروز ما ، اغراق گوئي كمكي بما ميكند ؟ بهتر نيست با آرامش ، بدون بوق و كرنا و جلب كردن نظر دوست و دشمن كار خودمان را بكنيم ، توجه شما را به قسمتي از اظهار نظرم در مورد 250 فروند سوخو جلب ميكنم تا منظورم را بهتر درك كنيد ؛ (( اشاره بسيار بجائي كرديد ، اين بزرگنمائي ها دقيقا همراهي كردن با هدف پخش كنندگان اين نوع شايعات است ، همانطور كه اشاره كرديد قبل از اولين حمله آمريكا به عراق تلويزيون هاي اروپائي حد اقل روزي پنج ساعت گزارش در مورد عراق پخش ميكردند كه عموما در مورد قدرت وحشتناك ارتش عراق بود ،عراق پنجمين قدرت نظامي جهان بود و خلاصه كار بجائي رسيده بود كه مفسرين در اين مورد بحث ميكردند كه اگر عراق به اروپا حمله كند چه خواهد شد ، با همين زمينه سازي ها آمريكا موفق به بسيج يك نيروي بين المللي بر عليه عراق شد و مردم عادي اروپا هم بشدت از جنگ بر عليه عراق حمايت ميكردند ، خبر فروش هواپيما ها به ايران را يكي دو بار بدقت بخوانيد، بعنوان يك انسان بيطرف از خبر چه برداشتي ميكنيد ، ايران كشوري كه بهر دليل شرايطي بحراني دارد ، چه در عرصه داخلي و چه در سطح بين المللي ، متهم است كه سلاح اتمي ميسازد ، رئيس جمهورش بارها يك كشور مشروع از نظر جامعه بين المللي و عضو سازمان ملل متحد را به نابودي تهديد كرده ، مخالف مذاكرات صلح است ،هر كجا در منطقه بوي باروت ميايد ميشود رد پايش را ديد ، هر دوسه ماهي با براه انداختن مانورهاي نظامي و پرتاب دهها موشك بالستيك به جهان چنگ و دندان نشان ميدهد ،و اين كشور اقدام به خريد 250 فروند هواپيماهاي جنگنده بمب افكن ميكند ، براي چه ؟ براي دفاع ؟ ولي هواپيمائي كه با سوختگيري از تانكرهاي موجود در اين ليست خريد تا 8 هزار كيلومتر برد دارد كه سلاح تدافعي نيست ، اين يك سلاح تهاجمي است ، 8 هزار كيلومتر يعني مركز تا شمال اروپا ، پس ايران واقعا كشور خطرناكي است و بايد تا دير نشده مهار شود ( اين جمع بندي را بنده از ديد يك خواننده خبر بيطرف عرض كردم نه اينكه الزاما نظر شخصي من باشد) ، بنابراين به دوستان توصيه ميكنم كه در تفسير اين نوع اخبار كمي دقت كنند . )) فكر نميكنيد اينطور منطقي تر باشد ؟

 

 

یادم نبود سال های 1385 و 1386 باز بحث خرید سوخوها مطرح شده بود اون در تعداد بالا ... پس به صورت خلاصه ، جمع کنید برید ، نه تحریمی برداشته می شه ، و نه اگه تحریمی هم برداشته بشه ، ج.ا حاضر به خرج کردن پول برای نیروی هوایی می شه ...

 

من توصیه می کنم سطح توقعاتمون رو تا حد تندر پاکستانی بیاریم پائین ولی حقیقت اینه که دستمون به تولید مشترک همون هم نمی رسه .

 

 

 

 

 

ویرایش شده در توسط Ghalam
  • Like 2
  • Upvote 14
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.