رز سفید استالینگراد

[RezaKiani 1,919]

لیدیا لیتویاک در روز 18 آگوست 1921 در مسکو به دنیاآمد. کسانی که او را می شناختند او را به صورت برجسته ای زیبا می یافتند. این زیبایی برای او محبوبیتی در قلب مردم ایجاد کرده بود که به موفقیتهای او به عنوان یک خلبان جنگی افزوده شده بود. از این رو، لیدیا موضوع خوبی برای برنامه های تبلیغاتی وزارت دفاع به شمار می آمد.

لیدیا در 14 سالگی به یک باشگاه پروازی پیوست و اولین پرواز خود را در 15 سالگی انجام داد. با آغاز تهاجم هیتلر به روسیه لیدیا تصمیم گرفت که به صورت داوطلبانه به نیروی هوایی ارتش سرخ ملحق شود اما به دلیل تجربه کم پرواز درخواست او را ردکردند. درنهایت با اغراقهایی که لیدیا درباره تجارب و ساعات پرواز خود کرد مقامات نیروی هوایی راضی شدند تا او به خدمت نیروی هوایی درآید.

لیدیا در ژانویه 1942 خدمت خود را در گروه هوایی 586 -که تماما از خلبانهای زن تشکیل شده بود- و با پروازهای دفاعی آغازکرد. شش ماه بعد به دلیل شایستگی هایی که لیدیا یافته بود او را به اسکادرانی که خلبانهای مرد داشتند منتقل کردند. در ابتدا، او را به گروه جنگنده های 286 و سپس به گروه هوایی 437 اعزام کردند. این واحد به تازگی هواپیماهای جدید لاوچکین5 خود را دریافت کرده بود. لیدیا -که اکنون لیلیا نامیده می شد- به همراه این واحد در روز 13 سپتامبر 1943 توانست 2 شکار اول خود را انجام دهد. این هواپیماهای واژگون بخت عبارت بودند از یک فروند بمب افکن یونکرس 88 و جنگنده محافظش.

در پایان ژانویه سال 1943 لیلیا به همراه 2 خلبان زن دیگر به واحد 296 اعزام شد. در روز 17 فوریه او مستحق دریافت پرچم سرخ شناخته شد. 2 روز بعد لیلیا به درجه ستوان دوم و کمی بعد به درجه ستوان یکم ارتقا یافت. در این زمان لیلیا همسر مناسب خود را یافت. او با یکی از تکخالهای روسی به نام آلکسی سولوماتین ازدواج کرد اما این ازدواج دوامی نداشت. 3 ماه بعد، همسر لیلیا در هنگام فرودآمدن دچار سانحه شد و لیلیا را در میدان جنگ تنها گذاشت. لیلیا یک قهرمان برای رسانه های گروهی شده بود اما دیگر توان روحی و جسمی او به انتها رسیده بود.

در دو طرف کابین جنگنده یاک1 لیلیا یک سوسن سفید نقاشی شده بود که اغلب به دلیل لقب او با رزسفید اشتباه گرفته می شد. او علاقه زیادی به گلها داشت و اغلب دسته ای از گلهای وحشی اطراف فرودگاه را چیده و به همراه خود به پروازهای جنگی می برد. مکانیک هواپیمای او به یاد می آورد که لیلیا یک کارت پستال از رز زرد داشت که در درون کابین جنگنده خود چسبانده بود. گلهای سفید روی بدنه هواپیمای لیلیا به زودی توسط آلمانها شناخته شد و این امر باعث می شد تا خلبانهای آلمانی معمولا فاصله خود را از هواپیمای جنگنده یاک1 او حفظ کنند.

در طی جنگهای هوایی پرتعداد روسیه و آلمان نازی در بهار و تابستان 1943 لیلیا 3 بار مجروح شد. اولین بار در روز 15 مارس و هنگامی بود که لیلیا یک فروند یونکرس 88 را ساقط کرد ولی توسط مستراشمیتهای محافظ بمب افکن آلمانی مورد اصابت قرارگرفت. لیلیا به پرواز خود ادامه داد و توانست یک فروند یونکرس 88 دیگر را هدف قراردهد. او در پایگاه خود فرود آمد و تا ماه می در بیمارستان بستری شد.

هنگامی که لیلیا به واحد خود بازگشت نام این واحد به دلیل شاهکارهایش به واحد 73 گارد تغییر یافته بود. او در روزهای 16 و 18 جولای همان سال دوباره مجروح شد. هر دوبار لیلیا در پشت خطوط دشمن فرود آمد و با پای پیاده به سمت پایگاه خود به راه افتاد و هر دوبار توسط خلبانهای دیگر روس که به خاطر او به زمین نشسته بودند نجات یافت.

او همیشه در پروازهای جنگی اش موفق عمل می کرد اما در نهایت در روز اول آگوست 1943 هنگامی که برای اسکورت بمب افکنهای روسی که از بمباران آلمانها بازمی گشتند به اورال اعزام شده بود کشته شد. 8 فروند مستراشمیت 109 آلمانی که یاک1 او را تشخیص داده بودند به یکباره بر کشتن او متفق شدند و درنهایت "رز سفید استالینگراد" را سرنگون کردند. هواپیما و پیکر لیلیا در طی جنگ یافته نشد. چون پیکر او یافته نشد از اعطای مدال قهرمان اتحد جماهیر شوروی به وی خودداری کردند اما بنای یادبودی برای او در کراسکی لوسک ساخته شد و 12 ستاره طلایی به نشانه 12 فروند هواپیمایی که لیلیا شکارکرده بود بر روی سنگ مزار او نقش بست. لیلیا 168 سورتی پرواز جنگی انجام داد و علاوه بر 12 پیروزی شخصی خود 3 شکار مشترک نیز در کارنامه اش داشت. لیلیا هنگامی که کشته شد تنها 22 سال داشت.

بازمانده پیکر لیلیا در اواخر سال 1979 در زیر بال هواپیمایش در نزدیکی دهکده دمیتریوکا یافته شد. برای او یک مراسم خاکسپاری رسمی تدارک دیده شد و در ماه می 1990 توسط میخائیل گورباچف مدال قهرمان اتحاد جماهیرشوروی به وی اهداشد.

منبع مجله اطلاعات هفتگی

[Electro_officer 13,797]

دستت درد نكنه رضا جان جالب بود. icon_cool

[Haj_Rezvan 11,197]

جالب بود دستت درد نکنه

[Nestor 7]

جالب بود ... icon_cool

[salar1989 2]

دست درد نكنه رضا جان هميشه تا تاپيكات ميبينم بلا فاصله همش تا آخر ميخونم واقعا كارت درسته اخوي

[hans 162]

رضا جان دستت درد نکنه. ولی به نظرم روسها خیلی دارند اغراق می کنند. icon_cool

[joker 1]

رضا جان دستت درد نکنه. ولی به نظرم روسها خیلی دارند اغراق می کنند.
icon_cool

خدابيامرز اينقدر هم كه روسها ميگفتن خوشكل نبوده icon_frown

[SAEID 2,832]

جالب بود. :neutral:

او همیشه در پروازهای جنگی اش موفق عمل می کرد اما در نهایت در روز اول آگوست 1943 هنگامی که برای اسکورت بمب افکنهای روسی که از بمباران آلمانها بازمی گشتند به اورال اعزام شده بود کشته شد. 8 فروند مستراشمیت 109 آلمانی که یاک1 او را تشخیص داده بودند به یکباره بر کشتن او متفق شدند و درنهایت "رز سفید استالینگراد" را سرنگون کردند.

نامردی است! icon_frown با نامردی کشتنش!

البته در عجبم که این خانم چطوری با یاک1 حریف بی اف 109 میشد؟!

[hans 162]

من تو همه چی این داستانهای روسها شک دارم. سر ان تک تیراندازشون واسیلی هم همینطور. تاریخ رو همیشه طرف پیروز می نویسه. اگر اموزش و امکانات و نتیجه را ببینیم. بعضی از این پهلوان پروری ها فقط باد هست.

[00Amin 2,389]

تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها البته کمی تا قسمتی ابری بزرگ نمای میشه خوب در جنگ این یک اصل هست . دیدین وقتی دوتا حیون میخوان بجنگن چه جوری خودشونو نشون میدن icon_cool

[RezaKiani 1,919]

دوستان از لطفی که به این حقیر دارند تشکر می کنم. من هم قبول دارم که نه تنها روسها بلکه همه مردم دنیا دوست دارند قهرمانهای خودشون رو بزرگترین و بهترین و قوی ترین و ... نشون بدهند. همین شکی که شما درباره این خدابیامرز دارید خیلی هادرباره مثلا اریک هارتمان آلمانی دارند و می گن که رکورد 352 هواپیمای او بیشتر بازی تبلیغاتی آلمانها است. به هرحال منابع رسمی برای اینکه بتونند برنامه ریزی درستی انجام بدهند نیاز به آمارهای درست و حسابی داشتند و وقتی که آماری مثلا 12 جنگنده برای لیدیا عنوان می شه چاره ای نداریم مگر اینکه قبولش کنیم. من خودم برای اینکه سردرگم نشم همیشه آمار چندتا سایت رو با هم چک می کنم. اگر با همدیگه جور درآمد فرض میکنم که این آمار درسته. البته به منابع اون آمارها هم توجه می کنم. بعضی وقتها هست که یه مطلب در 10 سایت درج شده ولی همگی از یه منبع سرچشمه گرفته اند. به هر حال بازهم از توجه دوستان تشکر میکنم. رضاکیانی

[SAEID 2,832]

البته رکورد 12 شکار قابل قبول تر و امکان پذیرتر از شکارهای افسانه ای اریش هارتمن و ... است که هر کدام +100 شکار در پرونده جنگی خود دارند! واقعا زدن 12 هواپیما برای یه تکخال عجیب نیست و 5 تای اینا میره برای تکخال شدنش و بعد اون 7 تا بزنه میشه 12 تا! یعنی یه تکخال حداقل 5 شکار در کارنامه خودش دارد.