معرفی بــرخی از هــواگـرد های کـمـیـاب نـظـامـی و غـیـر نـظـامی

[Babakim1 46]

[color=brown]همانطوری که در متن توضیحات Myasishchev M-55 مشاهده کردید ، این هواپیما حدود 15 سال پیش 15 رکورد جهانی را در کلاس خود به ثبت رسانده بود که تا حالا دست نخورده باقیمانده است . بلاخره این رکوردها رو پیدا کردم . زیر مجموعه ای که این هوپیما در آن قرار میگیرد ، C-1j نامگذاری شده است و جزو گروه توربوجت حساب میشه . یعنی هواپیماهایی که بتونند با وزن 20000 تا 25000 کیلوگرم از زمین بلند بشن .

worior جان احتمالاً شک شما هم به یقین تبدیل بشه .

1) رسیدن به سقف پرواز : 21360 متر در مورخ 21/09/1993

2) پرواز افقی در سقف پرواز : 21340 متر در مورخ 21/09/1993

3) رسیدن به سقف پرواز با محموله 2000 کیلویی : 21360 متر در مورخ 21/09/1993

4) زمان رسیدن به ارتفاع 9000 متری : 5 دقیقه و 56 ثانیه در مورخ 24/09/1993

5) زمان رسیدن به ارتفاع 12000 متری : 8 دقیقه و 19 ثانیه در مورخ 24/09/1993

6) زمان رسیدن به ارتفاع 15000 متری : 12 دقیقه و 6 ثانیه در مورخ 04/10/1993

7) زمان رسیدن به ارتفاع 20000 متری : 22 دقیقه و 14 ثانیه در مورخ 21/09/1993

8) زمان رسیدن به ارتفاع 9000 متری با محموله 1000 کیلویی : 5 دقیقه و 56 ثانیه در مورخ 24/09/1993

9) زمان رسیدن به ارتفاع 9000 متری با محموله 2000 کیلویی : 5 دقیقه و 56 ثانیه در مورخ 24/09/1993

10) زمان رسیدن به ارتفاع 12000 متری با محموله 1000 کیلویی : 8 دقیقه و 13 ثانیه در مورخ 24/09/1993

11) زمان رسیدن به ارتفاع 12000 متری با محموله 2000 کیلویی : 8 دقیقه و 13 ثانیه در مورخ 24/09/1993

12) زمان رسیدن به ارتفاع 15000 متری با محموله 1000 کیلویی : 12 دقیقه و 6 ثانیه در مورخ 04/10/1993

13) زمان رسیدن به ارتفاع 15000 متری با محموله 2000 کیلویی : 12 دقیقه و 6 ثانیه در مورخ 04/10/1993

14) زمان رسیدن به ارتفاع 20000 متری با محموله 1000 کیلویی : 22 دقیقه و 14 ثانیه در مورخ 21/09/1993

15) زمان رسیدن به ارتفاع 20000 متری با محموله 2000 کیلویی : 22 دقیقه و 14 ثانیه در مورخ 21/09/1993[/color]

ببخشید که یه خرده طولانی شد . فقط میخواستم رکوردها تو آرشیو این تاپیک قرار بگیرند .

[worior 25,757]

خوب پس این رکورد فقط متعلق به کلاس خودشه که در نوع جت کار مهمی محسوب میشه ولی نهایت ارتفاع جت ها نیست چون چند جا خونده بودم که بلک بیرد به ارتفاع Altitude: 80,257.86 ft
رسیده و رکورد میگ 31 هم در حد 82000 هزار پا رسیده بودن که بیش از 21 کیلومتر هستند !

[SAEID 2,832]

[quote][color=brown]همانطوری که در متن توضیحات Myasishchev M-55 مشاهده کردید ، این هواپیما حدود 15 سال پیش 15 رکورد جهانی را در کلاس خود به ثبت رسانده بود که تا حالا دست نخورده باقیمانده است . بلاخره این رکوردها رو پیدا کردم . زیر مجموعه ای که این هوپیما در آن قرار میگیرد ، C-1j نامگذاری شده است و جزو گروه توربوجت حساب میشه . یعنی هواپیماهایی که بتونند با وزن 20000 تا 25000 کیلوگرم از زمین بلند بشن .

worior جان احتمالاً شک شما هم به یقین تبدیل بشه .

1) رسیدن به سقف پرواز : 21360 متر در مورخ 21/09/1993

2) پرواز افقی در سقف پرواز : 21340 متر در مورخ 21/09/1993

3) رسیدن به سقف پرواز با محموله 2000 کیلویی : 21360 متر در مورخ 21/09/1993

4) زمان رسیدن به ارتفاع 9000 متری : 5 دقیقه و 56 ثانیه در مورخ 24/09/1993

5) زمان رسیدن به ارتفاع 12000 متری : 8 دقیقه و 19 ثانیه در مورخ 24/09/1993

6) زمان رسیدن به ارتفاع 15000 متری : 12 دقیقه و 6 ثانیه در مورخ 04/10/1993

7) زمان رسیدن به ارتفاع 20000 متری : 22 دقیقه و 14 ثانیه در مورخ 21/09/1993

8) زمان رسیدن به ارتفاع 9000 متری با محموله 1000 کیلویی : 5 دقیقه و 56 ثانیه در مورخ 24/09/1993

9) زمان رسیدن به ارتفاع 9000 متری با محموله 2000 کیلویی : 5 دقیقه و 56 ثانیه در مورخ 24/09/1993

10) زمان رسیدن به ارتفاع 12000 متری با محموله 1000 کیلویی : 8 دقیقه و 13 ثانیه در مورخ 24/09/1993

11) زمان رسیدن به ارتفاع 12000 متری با محموله 2000 کیلویی : 8 دقیقه و 13 ثانیه در مورخ 24/09/1993

12) زمان رسیدن به ارتفاع 15000 متری با محموله 1000 کیلویی : 12 دقیقه و 6 ثانیه در مورخ 04/10/1993

13) زمان رسیدن به ارتفاع 15000 متری با محموله 2000 کیلویی : 12 دقیقه و 6 ثانیه در مورخ 04/10/1993

14) زمان رسیدن به ارتفاع 20000 متری با محموله 1000 کیلویی : 22 دقیقه و 14 ثانیه در مورخ 21/09/1993

15) زمان رسیدن به ارتفاع 20000 متری با محموله 2000 کیلویی : 22 دقیقه و 14 ثانیه در مورخ 21/09/1993[/color]

ببخشید که یه خرده طولانی شد . فقط میخواستم رکوردها تو آرشیو این تاپیک قرار بگیرند .[/quote]

خیلی جالب است. این رکوردها در کلاسهای بالاتر هم تا حدی مقام اول را کسب میکند. جنگنده های نظامی تو این گروه هم نمیتونن حتی بدون محموله به ارتفاع 20000 متری برسند!

[Babakim1 46]

[color=brown]خب الان هم 4 تا عکس دیگه از هواپیماهای کمیاب جهان را میبینید .


[align=center]XP-55 Ascender
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_XP-55_Ascender.jpg[/img]


Northrop YA-9
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Northrop_YA-9.jpg[/img]


Convair XB-46
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Convair_XB-46.jpg[/img]


Northrop YB-49
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Northrop_YB-49.jpg[/img][/align][/color]

[color=brown]در پستهای بعدی در مورد هر کدوم از عکسها توضیح خواهم داد .[/color]

[RezaKiani 1,914]

این نورث روپ وای ای9 آدم رو یاد سوخو 25 فراگ فوت می ندازه.

[worior 25,757]

این سری کمیابتر بودن مخصوصا اون اولی

[Babakim1 46]

[color=brown][b]توضیحات مربوط به عکس اول از سری پنجم :
[align=center]
XP-55 Ascender

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_XP-55_Ascender.jpg[/img][/align]

از این جنگنده تا به حال 3 فروند ساخته شده . در سال 1940 شرکت Curtiss-Wright قرارداد ساخت XP-55 را با ایالات متحده انعقاد کرد . البته این شرکت داده های ابتدایی و مدل تونل باد را به طور آماده در اختیار داشت ( راستش نمیدونم چطوری قبل از انعقاد قرارداد به دستشون رسیده . شاید یه شرکت قبلاً روش کار کرده باشه . بگذریم ) ستاد فرماندهی نیروهای مسلح از نتایج آزمایشات شرکت راضی نبود و به همین دلیل Curtiss-Wright مجبور شد با بودجه خودش یک نمونه واقعی را بسازد . بلاخره در سال 1942 نیروی هوایی آمریکا سفارش ساخت سه فروند از این هواپیما را به شرکت مذکور داد .
اول قرار بود از موتور Pratt & Whitney X-1800 استفاده کنند ولی چون طراحی و پیشرفت مراحل ساخت این موتور خیلی طول کشید ( حتی در آستانه لغو شدن قرار گرفت ) اومدن از موتور 12 سیلندری Allison V-1710 با قدرت 1000 اسب بخار استفاده کردند . در قسمت دماغه نیز از دو توپ 20 میلیمتری و دو مسلسل کالیبر 0.5 استفاده کردند .
بعد ها در طول دوران آزمایش برای تقویت جنگنده ، تصمیم گرفتند که به جای دو قبضه توپ 20 میلیمتری از چهار مسلسل کالیبر 0.5 استفاده کنند . همچنین موتور قبلی این هواپیما هم با موتور جدید و پرقدرت Allison V-1710-95 با قدرت 1275 اسب بخار جایگزین شد .
بلاخره با کش و قوس فراوان کار ساخت اولین فروند از این جنگنده در 13 جولای 1943 به پایان رسید و در 19 جولای همان سال اولین پرواز آزمایشی خود را انجام داد .
یک مشکل عمده در اولین پرواز به چشم خورد . طول باند برای پرواز خیلی زیاد بود . برای حل این مشکل ، اندازه بالچه های دماغه را افزایش دادند . همچنین دریچه های روی بالها را نیز تغییر دادند .
اولین فروند از این جنگنده هنگام آزمایش 15 نوامبر 1943 کنترل خود را از دست داد و از ارتفاع 16000 پایی به زمین افتاد . خلبان نیز فرصت استفاده از چتر نجات را پیدا نکرد و جان سپرد .
دومین فروند از XP-55 در 9 ژوئن سال 1944 پرواز کرد . شبیه اولی بود فقط بالچه های دماغه بزرگتر شده بود و دریچه نیز یه خرده تغییر کرده بود .
سومین XP-55 در 25 آوریل 1944 به پرواز درآمد . در این XP-55 چهار توپ 20 میلیمتری تعبیه شده بود . همچنین درسهایی از سقوط XP-55 اولی گرفته بودند که روی سومی و دومی اعمال کردند .

خصوصیت منحصر به فردی که در این هواپیما دیده میشود ، جاسازی سیستم اهرمی برای پرتاب خلبان به بیرون برای در امان ماندن از برخورد با پروانه پشتی در هنگام پرش با چتر نجات بود .

با بررسی عملکرد و نتایج پروازهای آزمایشی ، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که کارایی این جنگنده از هواپیماهای فعال در حال خدمت ، چندان بهتر نیست و در همان سالها نیز روی هواپیماهای جت کار میکردند و بعد از مدتی که در کار XP-55 پیشرفتی حاصل نشد ، پروژه را به کلی لغو کردند .
هواپیمای سوم در 27 می سال 1945 در یک نمایشگاه هوایی روی سر 2 نفر بازدیدکننده سقوط کرد و منهدم شد . هم اکنون فقط هواپیمای دوم باقی مانده که در موزه هوایی کالامازو واقع در میشیگان آمریکا نگهداری میشود .


مشخصات XP-55 Ascender :

تعداد سرنشین : 1 نفر خلبان
طول : 9 متر
فاصله نوک دو بال : 12.4 متر
ارتفاع : 3 متر
وزن در حالت خالی : 2882 کیلو
وزن در حالت پر : 3497 کیلو
حداکثر وزن قابل برخواست : 3600 کیلو
پیشران : 1 موتور Allison V-1710-95 با قابلیت سرد شدن با آب به قدرت 1275 اسب بخار معادل 951 کیلووت
حداکثر سرعت : 628 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 19300 پایی
سقف پرواز : 34600 پا معادل 10500 متر
تسلیحات : چهار مسلسل کالیبر 0.5


توضیح سه هواپیمای بعدی در پستهای آینده ...[/b][/color]

[Babakim1 46]

[color=brown][b]بعد از مدتها دوباره با اين تاپيك برخورد كردم و يادم افتاد كه چند تا هواپيماي كمياب رو خدمت دوستان معرفي كنم .

[align=center]Northrop YA-9
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Northrop_YA-9.jpg[/img][/align]

از اين هواپيما تا حالا 2 فروند ساخته شده . ميشه گفت يكي از اجداد A-10 Thunderbolt II بود چون شركت Fairchild از طرح اوليه اين هوايما براي توليد A-10 Thunderbolt II استفاده كرده . آمريكا بعد از اينكه از هواپيماي A-1 Skyraider در جنگ ويتنام استفاده كرد ، به فكر توليد هواپيمايي با مأموريت مشابه ولي با موتور توربوفن و امكانات بيشتر افتاد .
[align=center]
A-1 Skyraider
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_A-1H_VA-115_CVA-63_1966.jpg[/img][/align]

چون به آمريكا تو جنگ ويتنام ثابت شده بود كه بعضي از مواقع يك هواپيما با قابليت تهاجم مستقيم ميتونه بهتر از يك هواپيماي جت عمل كنه . براي همين به سراغ اين نوع از هواپيما ها رفت .
اين هواپيما براي نخستين بار در 20 مي سال 1972 به پرواز در آمد . موتور اين هواپيما از نوع Lycoming F-102 بود كه بعداً در بدنه نوه اين هواپيما مورد استفاده قرار نگرفت . مسلسلي كه قرار بود روي اين هواپيما نصب شود ، از نوع GAU-8 Avenger بود ( اين مسلسل رو ميشه به جرأت مخوفترين مسلسل آمريكا در نوع خود دانست ) ولي در مراحل آزمايش اين هواپيما از مسلسل M61 Vulcan استفاده شد .
[align=center]
GAU-8 Avenger
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Rokke-Depleted-Uranium-DU21apr03f.jpg[/img][/align]

مابين 10 اكتبر و 9 دسامبر ، اين دو فروند پروازهايي را انجام دادند و در نهايت در 18 ژوئن سال 1973 ، با ورود YA-10 عملاً حرفي براي گفتن نداشتند . بعداً براي انجام پروازهاي آزمايشي در اختيار ناسا قرار گرفتند كه موتور آنها جدا شده و روي هواپيماي C-8 Buffalo نصب شد . قبلاً در اين مورد توضيح دادم و قول داده بودم كه داستان اين موتور ها رو كه روي de Havilland Canada DHC-5 Buffalo نصب شده براتون بگم . يه بار ديگه عكسشو اينجا ميزارم تا با موتور ببينيد .[/b]
[align=center]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_De_Havilland_Canada_DHC-5_QSRA.jpg[/img][/align][/color]

[b][color=brown]مشخصات :

تعداد سرنشين : 1 نفر
طول : 16.3 متر
فاصله نوك دو بال : 17.4 متر
ارتفاع : 5.4 ممتر
مساحت بالها : 53.88 مترمربع
وزن خالص : 10467 كيلوگرم
وزن با سوخت و تسليحات : 12961 كيلوگرم
حداكثر وزن قابل برخواست : 18958 كيلوگرم
پيشران : دو موتور توربوفن از نوع Lycoming YF102-LD-100 هر كدام با قدرت 33.4 كيلونيوتن
حداكثر سرعت : 837 كيلومتر بر ساعت
تسليحات : توپ 20 ميليمتري M61 Vulcan ( روي اين دو فروند GAU-8 Avenger نصب نشد ) بعلاوه 8350 كيلوگرم انواع تسليحات[/color][/b]

[amin_sahande 8]

حالا برای زنگ تفریح من چند تا عکس از شستن هواپیما بزارم امیدوارم بابک ناراحت نشه
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_vqikv92c6vvjhjgzrrjy.jpg[/img]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_q69vyc71cf22d1rq5hk3.jpg[/img]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_o915xmievfd2ku28vq8z.jpg[/img]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_228cinjpi8uhpe5h6t0w.jpg[/img]

[worior 25,757]

ممنون دوستان زحمت كشيديد ...

بابك جان ابعاد اون مسلسل يعني واقعا در حد يك فولكس واگن بزرگه !

اين عكسهاي شستشو هم جالب بود مخصوصا اون استخر كف ! هر كي مرده بپره توش !

[Babakim1 46]

[color=brown]amin_sahande جان از بابت عكسها ممنون ولي براي اينكه بيشتر دوستان اين عكسها رو ببينند ، بهتر بود به صورت تاپيك جداگانه در بخش گالري نيروي هواي ارسال ميكردي . اگه تمايل داري من اين قسمت رو به شكل تاپيك جدا كنم .

worior جان اين عكس متعلق به آرشيو موزه نيروي هوايي آمريكا بود و كاملاً واقعيه . نميدونم تو سايت در مورد اين توپ بحث شده يا نه . بايد بررسي كنم تا اگه نبود يه مطلب مفصل بفرستم .

همون عكس رو با كيفيت خيلي زياد اينجا قرار ميدم . براي ديدن عكس در سايز واقعي روي لينك زير كليك كنيد .[/color]

[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_051128-F-1234P-005.jpg[/img]
http://gallery.military.ir/albums/userpics/051128-F-1234P-005.jpg[/align]

[amin_sahande 8]

[quote]amin_sahande جان از بابت عكسها ممنون ولي براي اينكه بيشتر دوستان اين عكسها رو ببينند ، بهتر بود به صورت تاپيك جداگانه در بخش گالري نيروي هواي ارسال ميكردي . اگه تمايل داري من اين قسمت رو به شكل تاپيك جدا كنم . [/quote] بابک من در این مورد حرفی ندارم خود شما هر کاری دوست داری انجام بده

[armani 2,666]

بابك جان دستت درد نكنه. عكس ديگه اي از اين مسلسل غول پيكر دارم و همچنين چند عكس از هواپيماهاي غول پيكر جديد روسيه. اگر دوست داشتي اخر شب عمري باقي بود برات ميزارم.

[Babakim1 46]

[align=center][color=brown]Convair XB-46[/color]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Convair_XB-46.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_061023-F-1234S-019.jpg[/img]
[/align]

[color=brown][b]از اين بمب افكن ، فقط همين يك نمونه كه تو عكس ميبينيد ساخته شده !

در حدود سال 1944 آمريكا با توجه به پيشرفتهاي هوانوردي آلمان ، نياز مبرمي به يك بمب افكن نيمه سنگين ( 36 الي 90 تن ) احساس كرد . به همين دليل شركت Convair ( يا به عبارتي Consolidated Vultee Aircraft Corporation ) يك بمب افكن 41 تني به نام B-46 را طراحي كرد كه در نوامبر 1944 به تصويب نيروي هوايي امريكا نيز رسيد . البته ساير شركتها هم بيكار نبودند . مثلاً شركت North American Aviation هواپيماي B-45 Tornado رو پيشنهاد داد . شركت Boeing هواپيماي B-47 Stratojet و شركت Glenn L. Martin هواپيماي XB-48 را معرفي كرد . البته خود XB-48 رو تو همين تاپيك توضيح ميدم چيه
با قراردادي كه در 17 ژوئن سال 1945 منعقد شد ، كار طراحي و ساخت شروع شد و در 12 فوريه همان سال دستور ساخت 3 فروند با تغييرات جزئي صادر گرديد . البته در همان زمان هم سفارش طراحي يك جنگنده نيز به اين شركت واگذار شده بود كه Convair به اين نتيجه رسيد كه بودجه كافي براي ساخت و اتمام اين پروژه ها را در اختيار ندارد . اسم جنگنده مذكور XA-44 بود . شايد در مورد اين جنگنده هم بعداً توضيح دادم . بعد از بحثهايي كه با نيروي هوايي آمريكا صورت گرفت ، قرار بر اين شد كه ابتدا يك فروند XB-46 را با تجهيزات اوليه به اتمام برسانند و بعد به جاي ساخت XA-44 دو فروند بعدي از اين هواپيما را تكميل كنند .

اولين پرواز اين هواپيما در 2 آوريل 1947 از باند شركت Convair به مقصد فرودگاه نظامي ادوارد صورت پذيرفت كه 90 دقيقه به طول انجاميد . خلبان هواپيما در اولين پرواز اظهار رضايت كرد . پروازهاي آزمايشي تا 5 ماه ادامه داشت و در مجموع 127 ساعت در قالب 64 پرواز ثبت گرديد . خلباني كه در اين مدت با اين هواپيما پرواز كرده بودند ، از دو طرف ( هم شركت و هم نيروي هوايي آمريكا ) انتخاب ميشدند . بنا به گزارش آنها ، پايداري هواپيما بسيار مطلوب بود ولي از لحاظ مهندسي در قسمت موتور لنگ ميزد . با اين وجود در 7 نوامبر سال 1947 مورد تأييد قرار گرفت و در 12 نوامبر تحويل گرديد .

البته قبل از اين تاريخ ، پروژه كلاً لغو شده بود . دلايل امر هم اين بود كه نصب تجهيزاتي چون رادار و سيستم كنترل آتش و بقيه تجهيزات ، براي شركت زياد آب ميخورد و در ثاني همانطور كه گفتم ، چند رقيب قدرتمند هم به طور موازي عمل ميكردند .

تا 2 سال بعد نيز 44 پرواز ديگر انجام داد ولي به دليل فقدان لوازم يدكي ، بلاخره به آرامش ابدي رسيد .

مشخصات :

تعداد سرنشين : 3 نفر
طول : 32.23 متر
فاصله نوك دو بال : 34.44 متر
مساحت بالها : 119.4 متر مربع
وزن خالص : 21.8 تن
وزن با سوخت و تسليحات : 34.1 تن
حداكثر وزن قابل برخواست : 42.8 تن
پيشران : 4 موتور توربو جت Allison J35-A-3 هر كدام به قدرت 18 كيلونيوتن
حداكثر سرعت : 877 كيلومتر بر ساعت
برد : 4620 كيلومتر
سقف پرواز : 12000 متر
شتاب اوج گيري : 6.683 متر بر مجذور ثانيه
تسليحات : 2 قبضه مسلسل 12.7 ميليمتري M2HB بعلاوه 10 تن بمب[/b][/color]
[align=center]
[color=brown]مسلسل M2 Browning
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1919A4-M2.jpg[/img]

موتور Allison J35-A-35A
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Allison_J35-A-35A_inlet.JPG[/img][/color][/align]

[amin_sahande 8]

پست Convair XB-46 مطلب جالبی بود بابک جان ممنون