جنگنده -بمب افکن اف-4 فانتوم-2 جنگنده -بمب افکن اف-4 فانتوم-2 (F-4 Phantom II )

[SHAHRZAD 52]

[quote]SHAHRZADESHAB محترم سلام

دستتون درد نکنه . اطلاعات کاملی رو دریافت کردم.
[quote] ایران دارای ۱۸۸ فروند فانتوم عملیاتی بود،[/quote]

الان چی؟؟ میتونین حدسی بزنین- لطفا حدودی بگین- اگه اطلاعات دقیقی دارین لطفا دقیق بیان نکنین- حدودی کفایت میکنه[/quote]


سلام . تا جایی که با اطلاعات بسیار ناچپزم می تونم بگم اینه که الان وطن همیشه عزیز ما نه تنها فانتوم عملیاتی داره بلکه خودش هم در ساخت فانتوم دستی بر آتش داره
اول اینکه در مورد حدود فانتوم های عملیاتی که فرمودید خیلی خیلی دست پایین حساب کنیم و با وجود تحریم ها و نبود وسایل یدکی مورد نیاز و ... تعداد 60 به بالاست که البته بازم نمی شه به طور دقیق این اطلاعات رو نه فهمید و نه گفت .
در مورد فانتوم داخلی هم می تونم شفق رو حضورتون عرض کنم که به همت مهندسین دانشگاه شریف ساخته شده و طراحی خاص و زیبای آیرودینامیکی اون باعث شده که با نمونه های روسی و آمریکایی ش تفاوت چندانی نداشته باشه و دیگری صاعقه رو نام ببرم که توسط یک ایرانی به نام پروفسور عشتری در مدت 4 سال ساخته شده .
[align=center][color=olive][size=18]( بلند آسمان جایگاه من است ) [/size][/color][/align]
ا

[kamandar 2]

با تشکر

[ops 2,259]

خدايا يا فانتوم هارو از ما بگير اف 22 بده يا يه كاري كن جنگنده هاي خودمون زودتر رونمايي بشن.

[sina12152000 59]

فکر می کنم به احتمال خیلی زیاد این مطلب تکراری است
فعلا قفل می شود.

[EMP 6,864]

[b]بن مایه:[/b]
مجله combat aircraft نسخه 1 سال 2013 صفحات 68 تا 72
[b]نویسنده بابک تقوی[/b]
[b]ترجمه شده مخصوص سایت میلیتاری[/b]
اولین در خواست رسمی ایران برای خرید F-4 در سال 1964 ارائه شد. در آن زمان دولت آمریکا به دلیل وجود تکنولوژی طبقه بندی شده در F-4C از تحویل آن به ایران خود داری کرد. در سال 1966 بعد از آنکه فرانسه یک بسته 24 فروندی میراژ 3 را با قیمت 38.4 میلیون دلار و زمان تحویل 32 ماه را به ایران پیشنهاد کرد، واشنگتن برای از دست ندادن بازار ایران، با تحویل 12 فروند F-4 با قیمت بالای 3.25 میلیون دلار برای هر فروند به ایران موافقت کرد. قیمت بالا و تعداد اندک شکاری های پیشنهادی آمریکا باعث ناخشنودی شاه شد و در نهایت کنگره آمریکا با تحویل 32 فروند جنگنده مورد درخواست شاه و تحویل آنها در سال 1968 یا زودتر موافقت کرد. قیمت جنگنده ها با وجود نارضایتی ایران تغییر نکرد اما ایران در نهایت برای 32 فروند جنگنده 100 میلیون دلار پرداخت کرد که به معنی گرفتن تخفیفی 125000 دلاری به ازای هر جنگنده بود. در 8 سپتامبر 1968 اولین دسته شکاری های F-4D توسط خلبانان نیروی هوایی آمریکا در پایگاه یکم شکاری مهرآباد تحویل نیروی هوایی شاهنشاهی شد و تا قبل از 1969 بقیه 32 فروند در 3 دسته 8 فروندی تحویل داده شدند. نام این عملیات را Peace Roll 1 گذاشته بودند. در ابتدا F-4Dها جمعیی اسکادران 101 شکاری تاکتیکی پایگاه یکم بودند اما برای گسترش این جنگنده ها در سطح کشور یک دسته 16 فروندی در پایگاه یکم باقی ماند و بین اسکادرانهای 101 و 102 شکاری تاکتیکی تقسیم شد در حالی که اسکادران 103 کماکان از 16 فروند F-5A/B استفاده می کرد. دسته 16 فروندی دیگر به پایگاه هفتم شکاری شیراز که تازه تاسیس بود منتقل شد این انتقال تا تکمیل پایگاه هفتم تا سال 1970 به طول کشید و اسکادرانهای 701 و 702 تاکتیکی در پایگاه هفتم را تشکیل داد. با ورود F-4Eهای جدید تنها 4 فروند F-4D جهت استفاده به عنوان شکاری آلرت در پایگاه یکم باقی ماند و بقیه به شیراز منتقل شدند. (رشد سریع نیروی هوایی ناشی از بهبودی روابط با آمریکا در دوران جمهوری خواهان باعث شد که.م.) تا سال 1973 اسکادرانهای F-4E شکل گرفته بودند و نیروی هوایی شاهنشاهی از F-4D ها برای آموزش و تمرین تیراندازی و آموزشهای پیشرفته برای خلبانهای آینده F-4E استفاده می کرد. با این حال کلیه شکاری ها همواره در بهترین شرایط نگهداری می شدند و برای نبردهای احتمالی آینده آماده بودند. در این سال شماره بندی اسکادرانهای نیروی هوایی تغییر کرد و 0 از میان شماره آنها حذف گردید به این ترتیب اسکادران 701 به 71 تغییر نام داد و لقب sharpshooters را هم دریافت نمود. همزمان با این تغییر و تحولات نیروی هوایی اسکادران 71 را به F-4E مجهز نمود و همه F-4D ها به اسکادران آموزشی تاکتیکی 72 در شیراز منتقل شدند.
از سال 1971 تا سال 1979 ایران 180 فروند F-4E دریافت کرد و نیروهی هوایی شاهنشاهی 9 فروند F-4E پنج فروند F-4D و 2 فروند RF-4E را به دلایل خبط خلبان، نقص فنی و درگیری با شکاری ها و سایتهای پدافندی دشمن از دست داد.در ابتدای انقلاب اسلامی در سال 1979 نیروی هوایی ایران دارای 171 فروند F-4E بیست و چهار فروند F-4D و 14 فروند RF-4E مستقر در 10 اسکادران و 4 پایگاه هوایی بود.
[b]اولین نبرد:[/b]
در سال 1969 اسکادران 101 پایگاه یکم شکاری ماموریت دریافت کرد که در ادامه عملیات "[b]اروند رود" [/b]بغداد را هدف قرار بدهد اما عملیات لغو شد. اولین درگیری F-4Dها به طور دقیق معلوم نیست اما خلبانها و تکنسینهای بازنشسته می گویند که اولین درگیری جنگی این شکاری ها در سال 1970 هنگامی رخ داد که 8 فروند از شکاری های اسکادران 101 پایگاه یکم در قبرس مامور حفاظت و پشتیبانی نزدیک از نیروهای سازمان ملل شده بودند و این جنگنده ها در چندین سورتی پرواز برای حنثی کردن حملات یونانی ها مورد استفاده قرار گرفتند. دومین عملیات نظامی که F-4Dها درگیر آن شدند در تابستان سال 1976 رخ داد. اگرچه اطلاعات این عملیات محرمانه باقی ماند اما این عملیات بر علیه کودتاچیانی بود که در سال 1973 ظاهر شاه پادشاه محبوب افغانستان را سرنگون کرده بودند و ایران این عملیات را در حمایت از دوباره به قدرت رساندن ظاهر شاه انجام داد . این عملیات به دستور مستقیم شاه انجام شد و در طی آن در دو نوبت و در هر نوبت بیش از 100 فروند F-5E/F و F-4E/D از پایگاه دهم کنارک (چابهار) و فرودگاه زاهدان به پرواز درآمدند و مواضع دولت کودتا (محمد داوود خان) را درهم کوبیدند. آخرین نبرد F-4D ها قبل از سقوط شاه در دسامبر همان سال (1976) رخ داد. در این نبرد اسکادران 72 آموزشی شیراز مامور به انجام عملیاتی در ظفار شد. در سال 1977 اسکادران 71 شکاری تاکتیکی شکاری های F-4E خود را به دیگر پایگاهها فرستاد و خود از F-14A استفاده کرد و اسکادران 72 نیز شکاری های F-4D خود را به اسکادران 11 آموزشی پایگاه یکم فرستاد.
[b]نبردهای دوران نوین[/b]
بعد از انقلاب در سال 1979 همه جنگنده های آموزشی اسکادران 11 پایگاه یکم زمین گیر شدند. بیشتر شکاری های F-4D نیمه آماده بودند و تنها 8 فروند کاملا آماده عملیات بودند. 6 فروند در صنایع هوایی ایران تحت تعمیرات سنگین بودند و از نبود قطعات یدکی رنج می بردند، 4 فروند مدرنیزه شده بودند و مجهز به سیستم حمل و پرتاب بمبهای لیزری شده سامانه های دفاعی آنها تقویت و سیستم جدید ناوبری بر روی آنها نصب شده بود. 4 فروند هم با استفاده از کیتهایی که قبل از انقلاب از آمریکا دریافت شده بود تحت بهسازی و مدرنیزه شدن بودند.
در 22 سپتامبر 1980 با حمله جنگنده های عراقی به پایگاه یکم جنگ ایران و عراق آغاز شد. در آن روز 2 فروند F-4D کاملا آماده و مسلح بر روی باند فرودگاه مهر آباد بود اما رادارهای نیروی هوایی نتوانسته بودند از حمله عراقی ها با خبر بشوند و هیچ هشداری ندادند. در فردای آن روز هفت فروند F-4D از اسکادران 11 آموزشی و 5 فروند F-4E از اسکادران 12 شکاری تاکتیکی از مهرآباد به پرواز در آمده بعد از سوخت گیری از تانکرهای 707-3J9C پایگاه هوایی الرشید بغداد را در هم کوبیدند. در این روز در کل 138 فروند F-5 و F-4 در عملیات مختلف شرکت داشتند. این عملیات اسکادران 11 آموزشی و 12 تاکتیکی باعث شد که پایگاه الرشید تا 29 نوامبر 1980 قابل استفاده نباشد.
روز بعد از نابودی پایگاه الرشید، نیروی هوایی برای از کار انداختن حرکت ماشین عظیم زرهی عراق تصمیم گرفت که پلهای مهم عراق را هدف قرار بدهد و اسکادران 11 آموزشی را مامور این عملیات کرد. در این روز این اسکادران دارای 6 فروند F-4D با قابلیت پرتاب بمبهای لیزری بود. در این عملیات 2 فروند شکاری مامور نابودی پل تنومه در بصره شدند. یکی از شکاری ها مجهز به 2 بمب لیزریGBU-10 و 2 موشک اسپارو AIM-7E-2 و 3 تانک سوخت اضافی بود و دیگری که ماموریت نشانه گذاری لیزری بر روی پل را داشت مجهز به 2 موشک AIM-7 ، سه تانک سوخت اضافی و 4 موشک AIM-9Js سایدویندر بود. جنگنده حاوی بمبها، آنها را با موفقیت بر روی هدف پرتاب کرد و هواپیمای نشانه گذار باید 20 ثانیه در منطقه خطر باقی می ماند تا بمبها به هدف بخورند. که این زمان برای صدمه دیدن توسط پدافند سنگین موشکهای عراقی کافی بود به همین دلیل خلبانان این هواپیما در بازگشت نزدیک شیراز از هواپیما به بیرون پریدند. دو روز بعد در 26 سپتامبر به اسکادران 11 آموزشی فرمان داده شد تا با بمبهای لیزری اسکله و بندر بصره را هدف قرار بدهند. تجربه عملیات قبلی باعث شد که در این عملیات این بندر با دقت و مهارت هدف قرار گرفت اما در بازگشت توسط موشکهای پدافند هوایی RIM-66 نیروی دریایی ایران هدف قرار گرفتند و خلبانان آنها کشته (شهید.م.) شدند.
چند روز بعد در طی حمله هوایی عراق بر علیه تهران، یک فروند اسکرامبل آلرت از نوع F-4D به مقابله شتافت که توسط پدافند موشکی خودی MIM-23B هدف قرار گرفت. به این ترتیب اسکادران 11 آموزشی در طول اولین ماه جنگ 5 فروند از 8 فروند جنگنده کاملا آماده خود را از دست داد. از سپتامبر 1980 تا 1982 اسکادران های 11 و 12 مستقر در تهران بیشتر به ماموریت گشت هوایی بر فراز تهران مشغول بودند و در مواردی هم F-4E/Dهای خود را برای شرکت در عملیات پشتیبانی نزدیک و برون مرزی در اختیار پایگاه چهارم شکاری دزفول (وحدتی) و پایگاه سوم شکاری نوژه (شاهرخی) قرار می دادند.در 19 آپریل 1982 اسکادران 11 آموزشی ماموریت یافت تا در عملیات Ghost-3 شرکت کند. در این عملیات 12 فروند F-4D به پایگاه وحدتی مامور شده بودند تا در کنار بقیه جنگنده ها از نیروهای عمل کننده در عملیات باز پس گیری خرمشهر پشتیبانی بکنند. در این عملیات 55 فروند جنگنده دشمن توسط شکاری های اف 5، F-4، F-14A و پدافند موشکی سرنگون شد و نیروی هوایی تنها 4 فروند F-4E را از دست داد که در طی آن 3 خلبان کشته (شهید.م.) شدند و 3 خلبان نیز اسیر شدند. سهم اسکادران 11 آموزشی از تلفات 2 جنگنده بود که خلبانان هر دو شکاری در پایگاه چهارم وحدتی و پایگاه پنجم امیدیه فرود اضطراری کردند.یکی ازاین شکاری ها F-4D با شماره بدنه 3-6711 ایران (شماره بدنه 68-6913 نیروی هوایی آمریکا) بود که ابتدا توسط توپخانه ضدهوایی دشمن صدمه دید و در نهایت فرود اضطراری این صدمه را کامل کرد که بعدها در مهرآباد تحت تعمیرات سنگین قرار گرفت و تعمیر شد. جنگنده دیگر که بر اثر ترکش موشک پدافند دشمن دچار آتش سوزی در باک سوخت داخلی گردیده بود در حین فرود اضطراری در وحدتی صدمات بیشتری متحمل گردید. در نهایت این عملیات در ماه می 1982 با موفقیت کامل پایان یافت. در اواخر جنگ ایران و عراق اسکادران 11 آموزشی تعداد زیادی از F-4D های خود را از دست داده بود و اکثرا به صورت ناقص برای عملیات آماده بودند و دچار مشکل در رادار، تجهیزات، سیستم کنترل آتش و ... بودند یا به دلیل نبود قطعه زمین گیر بودند یا تحت تعمیرات سنگین در صنایع هوایی ایران قرار داشتند. در تابستان 1988 هنگامی که جنگ به پایان رسید تنها نیمی از F-4Dهای باقیمانده بودند. سرتیپ منصور ستاری فرمانده جدید نیروی هوایی دستور داد تا شکاری های F-4E اسکادران 12 و همه جنگنده های شناسایی RF-4E باقی مانده اسکادران 11 به اسکادران 31 پایگاه سوم شکاری منتقل شوند و در تهران تنها تعدادی F-4D آماده به پرواز بعلاوه تعدادی جنگنده تحت تعمیر باقی ماند و نیروی هوایی تصمیم گرفت که اسکادران 11 را به جنگنده های میگ 29 مجهز بکند. بنابراین کلیه F-4D ها به پایگاه دهم شکاری کنارک منتقل شدند و اسکادران 101 آموزشی را تشکیل دادند که بعدها تبدیل به اسکادران 101 شکاری گردید.
[b]ناوگان فراموش شده:[/b]
در آخرین سال جنگ ایران و عراق F-4Dهای باقی مانده وضع عمومی نا بسامانی داشتند و برای عملیات آماده نبودند به همین دلیل، از آنها برای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک در پایگاههای چهارم و پنجم شکاری و تمرین تیر اندازی در مهرآباد استفاده می شد. در انتها آنها به خانه جدیدشان در پایگاه دهم کنارک فرستاده شدند تا برای آموزش استفاده شوند. سیستم جنگ افزار آنها و دیگر سیستمهای آنها به تدریج از کار افتاد و غیر قابل استفاده شد و تنها در یک مورد جهاد خودکفایی سعی کرد تا با نصب رادار AN/APQ-120 مخصوص F-4E جنگنده ای را ارتقاء دهد که بعدها این طرح متوقف شد. و تنها چند فروندی که رادارشان هنوز کار می کرد به عنوان جنگنده آلرت پایگاه مورد استفاده قرار گرفتند. به تدریج اکثر سیستم های الکترونیک این جنگنده ها از کار افتاد که در دهه 1990 حداقل منجر به یک مورد سقوط گردید. در سال 2000 بالاخره نیروی هوایی دستور به باز سازی این پرنده ها داد و در نهایت تعدادی از آنها دوباره آماده به نبرد شدند!!! در طی سال 2008 نیروی هوایی بسته تعمیراتی پیشنهادی صنایع هوایی ایران را که تحت نام "دوران" ارائه شده بود قبول کرد. این پروژه 2 فاز دارد. در فاز اول قرار است که اویونیک جنگنده بهسازی شود و در فاز بعدی جنگ افزار آن ارتقا یابد.
در فاز اول قرار است که برای نمایش اندازه گیری های انجام شده در موتور ، وضعیت سامانه جنگ افزار و داده های دیگر از دو نمایشگر چند کاره دیجیتال (MFD) هم در کابین جلو و هم در کابین عقب استفاده شود. یک MFD دیگر در کابین جلو قرار داده شده تا داده های سیستم مدیریت پرواز و نقشه متحرک مجهز به GPS را نمایش بدهد و رادار جنگنده نیز با یک نمونه نا معلوم چینی تعویض خواهد شد و سیستم رادیو ساخت داخل VHF/UHF نیز بر روی آن نصب خواهد شد.
در فاز دوم قرار است یک HUD جدید چینی بر روی جنگنده نصب شود و تغییرات لازم برای نصب زیرسیستمهای مورد نیاز موشکهای هوا به هوای چینی مادون قرمز PL-7 و نمونه پیشرفته اکتیو راداری PL-12 در آن انجام شود. و علاوه بر نصب 2 سامانه داخلی پخش کننده CHAFF و Flare یک سیستم اخطار قفل راداری چینی هم به این جنگنده اضافه خواهد شد.

فاز یک در سال 2010 آغاز شد و یک فروند F-4D برای این بروز رسانی (شماره سریال 3-6714 یا 3-6690) در اختیار صنایع هوایی ایران قرار گرفت. کار با تعویض سیمهای این جنگنده 44 ساله شروع شد و بعضی از تغییرات در بدنه داده شد تا رادار جدید و زیر سیستمهای مورد نیاز آن را بتواند در خود جای دهد. سخت ترین کار خوراندن رادار جدید به جنگنده بود که با کمک گرفتن از تکنسینهای چینی انجام شد و بعد از 25000 ساعت کار شدید در طول 20 ماه تستهای زمینی در سال 2011 آغاز گردید. اولین پرواز جنگنده ارتقا یافته در 21 فوریه سال 2011 در مهرآباد انجام شد. آنتنهای اضافه شده بر میانه بالایی و زیر بدنه جنگنده نشانه بارز این بروز رسانی بود. تیم پروازی در طول 40 دقیقه پرواز مشکلاتی را یافتند و گزارش نمودند و MFDها و رادیو و نقشه متحرک و سیستم راداری تست نشد. مشکلات موتور و ابزار آنالوگ حل گردیدند و در پرواز 27 فوریه مشکلات دیگری نمایان شد. در انتها بعد از چندین سورتی پرواز تست، کلیه سیستم ها از نظر فنی تایید شد و در 16 مارس این جنگنده اجازه یافت تا از پایگاه وحدتی به پرواز در آمده و در رژه ای بر روی تهران شرکت کند. دومین F-4D تحت هر دو فاز بروز رسانی قرار گرفت و قرار بود در نوامبر 2012 به اسکادران 101 پایگاه دهم تحویل شود. تا سال 2015 کلیه F-4D های پایگاه دهم ارتقا خواهند یافت و در کنار میراژهای F1 اورهال شده در[b] پروژه "حبیبی" [/b]اسکادران 102 خدمت خواهند کرد. نیروی هوایی ایران در نظر دارد تا سال 2025 از ناوگان F-4D خود استفاده بکند و این به معنی در خدمت نگهداشتن این جنگنده های کارزار دیده به مدتی نزدیک به [b]60 سال[/b] است. ویرایش شده در دی 91 توسط EMP

[DeathStalker 3,165]

[font=tahoma,geneva,sans-serif]چقدر خوب که کار به روز رسانی تجهیزات توی نیروی هوایی هم داره انجام میشه. این خبر موثق هست که ایران گفته تا سال 2025 استفاده میکنه؟[/font]

[EMP 6,864]

[quote name='heliaa' timestamp='1356128314' post='289770']
[font=tahoma,geneva,sans-serif]چقدر خوب که کار به روز رسانی تجهیزات توی نیروی هوایی هم داره انجام میشه. این خبر موثق هست که ایران گفته تا سال 2025 استفاده میکنه؟[/font]
[/quote]

متن بالا ترجمه دقیق مقاله در مجله Combat Aircraft Monthly است و این مجله معتبری است اما بیش از این برای ما معلوم نیست. به هر جهت این تاریخ 2025 با فرمان عمر دهی انقلابی به تجهیزات مقام رهبری هم خوانی دارد و منطقا باید درست باشد. ویرایش شده در دی 91 توسط EMP

[DeathStalker 3,165]

ممنون جناب EMP.

[ya_ali 421]

اطلاعاتی که در مقاله فوق در مورد بهینه سازی فانتوم -دی داده شده تا حد قابل توجهی مخدوش و بدبینانه و مغرضانه است . برای اطلاع بیشتر به صفحات 5و 6 تاپیک پروژه قائم (عج)نیروی هوائی ارتش که هم اکنون در انجمن در حال بحث است مراجعه فرمائید

[gava 263]

یه ترجمه خوب دیگه.... از شما دوست عزیز...متشکرم!

[arminheidari 24,423]

[quote][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right] یک MFD دیگر در کابین جلو قرار داده شده تا داده های سیستم مدیریت پرواز و نقشه متحرک مجهز به GPS را نمایش بدهد و رادار جنگنده نیز با یک نمونه نا معلوم چینی تعویض خواهد شد و سیستم رادیو ساخت داخل VHF/UHF نیز بر روی آن نصب خواهد شد.[/right][/font][/color]
[color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right]در فاز دوم قرار است یک HUD جدید چینی بر روی جنگنده نصب شود و تغییرات لازم برای نصب زیرسیستمهای مورد نیاز موشکهای هوا به هوای چینی مادون قرمز PL-7 و نمونه پیشرفته اکتیو راداری PL-12 در آن انجام شود. و علاوه بر نصب 2 سامانه داخلی پخش کننده CHAFF و Flare یک سیستم اخطار قفل راداری چینی هم به این جنگنده اضافه خواهد شد.[/right][/font][/color][/quote]

[quote]بعضی از تغییرات در بدنه داده شد تا رادار جدید و زیر سیستمهای مورد نیاز آن را بتواند در خود جای دهد. سخت ترین کار خوراندن رادار جدید به جنگنده بود که با کمک گرفتن از تکنسینهای چینی انجام شد و بعد از 25000 ساعت کار شدید در طول 20 ماه تستهای زمینی در سال 2011 آغاز گردید. اولین پرواز جنگنده ارتقا یافته در 21 فوریه سال 2011 در مهرآباد انجام شد.[/quote]


دو چیز در این نوشته ها مهم است که یکی حضور چینی ها و رادار و تجهیزات چینی است
دیگری عدم صحبت بر روی موتور جنگنده است که عدم صحبت به نظر عدم مشکل در این بخش را می گوید اما عدم مشکل در ساخت یا تعمیر بحث است؟

[Arash 7,048]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]چیزی که برای من سوال هست اینه که برد رادار های اف 4 دی اولیه تنها 8 کیلومتر ( یا مایل ) هست که البته با توجه به اندازه رادار عجیبه .[/font][/size]
[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]حال استفاده از این جنگنده برای آموزش معقول به نظر میرسه ولی نمیدونم چرا به عنوان آلرت از این پرنده استفاده کردن . چون معمولا جنگنده های آلرت بهترین و به قولی سر حال ترین جنگنده های هر پایگاه هستن فکر کنم F 5 E رو آلرت میزاشتن بهتر بود هو برد رادارش بیشتر بود و هم چابک تر و مانور پذیر تر[/font][/size] ویرایش شده در دی 91 توسط arash666

[Sorena_Noshad 5,090]

[quote]در فاز دوم قرار است یک HUD جدید چینی بر روی جنگنده نصب شود و تغییرات لازم برای نصب زیرسیستمهای مورد نیاز موشکهای هوا به هوای چینی مادون قرمز PL-7 و نمونه پیشرفته اکتیو راداری PL-12 در آن انجام شود.[/quote]

ای جانم ! نه شرقی نه غربی!

در حضور موشک قدرتمند و آل اسپکت PL-9 استفاده از موشک بی مصرف PL-7 خیلی خیلی دور از ذهنه..

[img]http://scramble.persiangig.com/image/IRIAF/Iranian%20Show%20Revelations/7.jpg[/img]

[size="1"][color=#000000]موشك هوا به هوای چینی PL-9 در كنار یك فروند F-7M نیروی هوایی ارتش ایران[/color][/size]

[color=#FF0000]موشك هوا به هوای PL-9:[/color] [color=#000000]در پس زمینه این تصویر یك فروند جنگنده F-7M متعلق به نیروی هوایی ایران دیده می شود و در جلوی آن نیز موشكی كه به نظر می آید موشك هوا به هوای چینی PL-9 می باشد ،‌ دیده می شود.هر چند هواپیمای F-7 / J-7 در خدمت چین با آرایش های تسلیحاتی و استتار های مختلف دیده می شوند ، اما چیزی كه از این عكس می توان برداشت كرد در اختیار داشتن موشك پیشرفته PL-9 از سوی نیروی هوایی ایران است.ایرگاردهای نیروی هوایی ایران كه در زمینه آموزش خلبانان و رهگیری هوایی مورد استفاده قرار می گیرند به رنگ های استتار آبی مایل به خاكستری و زرد شنی رنگ آمیزی شده اند.[/color]

[url="http://scramble.mihanblog.com/post/65"]مجله Airforce monthly[/url]

بعید نیست بزودی شاهد رونمایی از موشک های کاملا بومی PL-11 و PL-12 با نامهایی مثل فاتح ، طوفان ، تندر و از این دست نامهایی پر طمطراق با پیشوند کاملاً بومی باشیم.

متاسفانه اصلاً وضعیت نیروی هوایی با لطف شاهکار راهبرد نویسی غیر تخصصی برخی خوب نیست و بزودی همون بلایی که سر ناوگان فیشبدهای هند اومد ، بر سر ناوگان آمریکایی ما هم خواهد اومد.یعنی هر چند وقت یک بار سقوط ، کشته شدن خلبان ، تضعیف روحیه ، سیل انتقادات ، توجیهات بیخود و ..

خدا خودش بعضی ها رو شفا بده..

[MERCEDES 26]

نه تا 2025 که تا آخرین دونه ای که سقوط کنه در استفاده خواهند بود

[hosm 5,923]

بچه ها شما رو به خدا اینطور صحبت نکنید و اینقدر بدبین و ناامید نباشید. یادتون باشه که این فروم حتما توسط عوامل اطلاعاتی دشمن رصد میشه. میدونم همه از عدم پیشرفت چندان نیروی هوایی ناراحتید ولی آیا اینگونه حرف زدن و به باد دادن زحمت اونهایی که با ریسک جانشان این پرنده ها رو زنده و قبراق نگه داشتند، صحیحه؟

یادمه که چند سال پیش توی یک مانور، وقتی یکی از اف-5 ها بعد از بمباران نتونست خودش رو خوب بکشه بالا و مورد اصابت ترکشهای بمب خودش واقع شد، خلبان با ریسک بسیار جان خود حاضر به خروج و از دست دادن همواپیما نشد و نهایتا هم شهید شد.

به نظرم بهتره انتقاداتمون رو در محیط برادرانه، صادقانه و با ارائه راهکار انجام بدیم چون انتقاد خشک و خالی هم خیلی فایده ای نداره