آفند و پدافند شیمیایی / میکروبی تاپیک جامع آفند و پدافند تسلیحات شیمیایی و میکروبی

[mobarez 7]

كثيف ترين و نامرد ترين نوع جنگ !!!

[einstein 19]

آخه ما آدما چرا باید همدیگر و بکشیم
خاک بر سرتون دارین می کشین با این چیزا آخه چرا
واقعا وحشتناکن

[apiyer 68]

سلام
مطالب مفید وپر باری هست از زحماتتون خیلی ممنونم

[oldmagina 9,234]

T2 Mycotoxins (مایکو توکسینهای T2)
علایم و نشانه ها :
مواجهه باعث درد و سوزش پوستی ، برافروختگی ، قرمزی ، وزیکوللهای متعدد و نکروز پوستی می گردد.تاثیر آن بر روی راههای تنفسی فوقانی ( بینی و گلو ) باعث درد ، آبریزش از بینی ، عطسه ، سرفه، دیس پنه ، ویز تنفسی ، درد در قفسه سینه و هموپتیزی است.
مواجهه گوارشی با توکسین ( بعد از هضم ) یا تماس چشمی نیز باعث عوارض می گردد. مسمومیت شدید باعث ضعف ، آتاکسی ، کلاپس عروقی ، شوک و مرگ می شود.
تشخیص :
اگر حمله با آئروسل به صورت باران زرد ( قطرکهای زردی که باعث رنگی شدن لباس و محیط می گردند ) باشد این عامل باید در نظر گرفته شود. برای تشخیص قطعی نمونه خون ، بافت و نمونه های محیطی لازم است .
درمان :
آنتی دوت اختصاصی وجود ندارد . در صورت خورده شدن توکسین ( مواجهه گوارشی ) شارکول سوپراکتیو می تواند استفاده شود .
پیشگیری :
تنها وسیله پیشگیری استفاده از ماسک و لباسهای محافظ حین حمله است . هیچ درمان اختصاصی برای کاربرد در محل وجود ندارد.
جدا سازی و پاکسازی :
انجام توصیه های استاندارد برای کارکنان بهداشتی . لباسهای بیرونی باید بلافاصله تعویض شود و قسمتهایی از پوست که مواجهه داشته اند با آب و صابون شسته شوند . مواجهه چشمی باید با حجم بالای شستشو با سالین درمان گردد. وقتی پاکسازی صورت گرفت ؛ دیگر جداسازی لازم نیست .پاکسازی آلودگی محیطی نیاز به استفاده از محلول هیپو کلریت همراه با بازها در بازه مشخص زمانی را دارد. به طور مثال مخلوط 0.1% هیپو کلریت و 0.1 مول از سود سوزآور (NaOH) در حدود یک ساعت .

[oldmagina 9,234]

تشخیص استفاده از سلاحهای بیولوژیک :
برای مقابله و دفاع در مورد جنگ افزارهای بیولوژیک هوشیاری کامل لازم است. هنگام پخش یک عامل بیولوژیک بهترین راه برای کم کردن یا جلوگیری از اثر عوامل ، تشخیص آئروسل بیولوژیک قبل از گسترش آن بر روی هدف و اطلاع به موقع به پرسنل برای انجام اقدامات حفاظتی ، است.
امروزه دستگاههای تشخیص عوامل بیولوژیک ساخته شده اند ولی فقط در اختیار تعدادی از کشورهای پیشرفته می باشند .
عدم تشخیص به موقع یک حمله بیولوژیک همیشه برابر با این خواهد بود که تعداد زیادی از سربازان حفاظت نشده به سربازان مریض تبدیل گردند.
با در نظر گرفتن این موارد ، در صورت عدم دسترسی به دستگاههای تشخیصی ، حفاظت از نظر پزشکی ( واکسیناسیون و سایر انواع پیشگیری ) ، هوشیاری و حفاظت فیزیکی مهمترین و تنها ابزار در دسترس برای مقابله با حمله جنگ افزارهای بیولوژیک خواهد بود.

[oldmagina 9,234]

حفاظت فردی :
سیستمهای تولید آئروسل برای عوامل بیولوژیک معمولا ابرهای غیر قابل دیدن ، با ذرات قطره ای کوچکتر از 10 میکرون ایجاد می کنند. این ذرات می توانند برای مدتهای طولانی در هوا شناور باقی بمانند . در صورت تنفس این عوامل درگیری ریوی اتفاق خواهد افتاد . مشکل دیگر آلودگی بدن فرد و لباسهای او در صورت مواجهه با این عوامل است که حتما باید پاکسازی آنها صورت بگیرد.
فضای موثری که تحت پوشش این عوامل قرار می گیرد متغیر است و بستگی به عوامل متعددی مثل سرعت باد ، جهت باد و چگونگی تابش آفتاب دارد . در مواردی که ایستگاه اعلام خطر موثر برای تشخیص حمله وجود ندارد اولین کلید تشخیصی دیدن علایم کلینیکی مطابق با یکی از عوامل بیولوژیک در یک جمعیت است که می تواند روزها و ساعتها بعد از حمله باشد .
توکسین ها می توانند به طور مستقیم باعث آسیب ریوی گردند یا این که بعد از جذب باعث ایجاد مسمومیت سیستمیک گردند . معمولا توکسین ها در صورت ورود از راه تنفسی خیلی شدیدتر و قویتر از دیگر راههای مواجهه تاثیر می گذارند. سایر غشاهای مخاطی مثل ملتحمه چشم هم نسبت به بسیاری از عوامل بیولوژیک اسیب پذیر است بنابراین حفاظت فیزیکی باید به صورت ماسکهایی استفاده شود که تمام صورت را می پوشانند و مانند ماسکهای شیمیایی فیلتر کوچکی نیز داردند..
سایر راههای ورود عوامل بیولوژیک ( غیر از تنفس معمولا اهمیت کمتری دارند ولی باید در نظر گرفته شوند . آلودگی منابع آبی و غذایی بعد از حمله بیولوژیک می تواند باعث بروز عفونت یا مسمومیت در فرد مورد مواجهه گردد. بنابراین برای مقابله باید مطمئن شد که منابع آبی و غذایی فاقد آلودگی هستند و حفاظت کافی در مقابل حمله بیولوژیک را داردند.
با اینکه پوست حفاظ خوبی در مقابل بسیاری از عوامل بیولوزیک است ( مایکوتوکسین T2 یک استثنا در این مورد است .) ولی در هر صورت آلودگی پوستی باعث عبور تعداد کمی از باکتری ها و سموم به کار برده شده می شود و بنابراین باید در مقابل حمله محافظت گردد.

[oldmagina 9,234]

آلودگی زدایی:
وارد شدن ارگانیسم یا توکسین به بافتها یا مواد استریل را آلودگی می نامیم . آلودگی زدایی ، عفونت زدایی یا استریل کردن مواد آلوده درواقع فرآیندی برای مناسب کردن آنها جهت استفاده است . آلودگی زدایی از بین بردن انتخابی بعضی از میکرو ارگانیسمها به منظور جلوگیری از انتقال آنهاست ولی استریل کردن به مفهوم کشتن کامل همه میکرو ارگانیسمهاست. عوامل بیولوژیک می توانند توسط روشهای مکانیکی ، شیمیایی یا فیزیکی آلودگی زدایی شوند. آلودگی زدایی همواره نقش بسیار مهمی در کنترل بیماریهای عفونی داشته است.

1 - آلودگی زدایی مکانیکی :
شامل کارهایی است که عامل را از محیط خارج می کنند ولی الزاما آن را از بین نمی برند . مثال بارز آن تصفیه آب برای مصارف نوشیدن با روش فیلتر کردن است که برای خارج کردن عوامل بیولوژیک مشخصی ( ویبریو کلرا یا کلستریدیوم بوتولینوم ) که ممکن است مخصوصا برای آلوده کردن یک مخزن آب استفاده شوند ، به کار می رود.

[oldmagina 9,234]

آلودگی زدایی شیمیایی :
خطر عوامل بیولوژیک با بکار بردن گند زداها از بین می رود . این گند زداها بیشتر به صورت مایع گاز یا آئروسل استفاده می شوند. چیزی که باید به یاد داشت این است که گاهی وقتها خود این عوامل گند زدا هم می توانند برای انسانها ، حیوانات یا محیط خطر ناک باشند.
مواجهه پوستی با عوامل بیولوژیک باید سریعا توسط شستشو با آب و صابون مقابله شود. شستشوی خوب با این روش مقادیر زیادی از مواد آسیب زا را از روی پوست پاک می کند. موضوع مهم به کار بردن بورس همراه با شستشو است و سپس استفاده از مقادیر زیادی آب . پس از شستشو با آب و صابون باید نواحی آلوده شده پوست را با محلول 0.5% هیپو کلریت سدیم شستشو داد و حدود 10 دقیقه آغشته به این محلول نگاه داشت.
برای آلودگی زدایی لباسها و وسایل نیز محلول 5% هیپوکلریت مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی حدود 30 دقیقه باید این وسایل را در محلول خیساند و سپس شستشوی معمولی با سایر مواد انجام بگیرد.

[oldmagina 9,234]

آلودگی زدایی فیزیکی :
عوامل بیولوژیک می توانند از طریق ابزارهای فیزیکی مانند گرما یا اشعه نیز از بین بروند . برای از بین بردن کامل خطر استریل کردن با گرمای خشک ، دمای 160 درجه سلسیوس به مدت دو ساعت ، توصیه می شود.اگر گرمای با بخار ( اتوکلاو ) در دسترس بود دمای 121 درجه سلسیوس با فشار یک اتمسفر در حدود 20 دقیقه کافی است .
اشعه ماورای بنفش نیز از عوامل آلودگی زداست که در نور خورشید هم وجود دارد و معمولا همراه با خشک کردن ( خشک کردن در نور آفتاب ) به کار می رود . استفاده از نور خورشید راه حل سادهای است ولی استاندارد زمانی و محل خاصی برای آن وجود تدارد و محدودیت آن آلودگی زدایی فقط در مناطق در معرض مستقیم آفتاب قرار گرفته است و قسمتهایی از وسایل یا سطوح که در معرض نور مستقیم قرار نگرفته اند آلوده می مانند . اتاقها و مناطق دربسته معمولا با گاز یا آئروسلها گند زدایی می شوند . اگر آلودگی زدایی برای جاده و خیابان لازم باشد می توان از کلرین - کلسیم یا لای استفاده کرد. در بلند مدت طبیعت با خشکی و اشعه ماورای بنفش محیط را ضد عفونی خواهد کرد.

[bufango 0]

oldmagina ممنون از زحمتی که می کشی . اگه همراه توضیحاتت عکس مرتبطی مثلا شکل ضایعات پوستی و شبیه این بزاری که عالی میشه

[copout 465]

استفاده از عوامل میکروبی ( باکتری ، ویروس ، قارچ و یا سموم تولید شده توسط آنها ) به دوران بسیار قدیم باز میگردد و کسی نمی تواند ادعا کند که برای اولین بار چه کسی از عوامل بیولوژیکی استفاده کرده است، ولی طبق موارد ثبت شده یکی از کهن ترین حیله های استفاده از میکروب در جنگها، انداختن اجساد فاسد بیماران در آب بود، در قرن چهاردهم در شبه جزیره کریمه با انداختن اجساد در چاه های آب، تعداد زیادی از پا درآمدند، در سال 1248 میلادی بیماری مرگ سیاه یا طاعون سبب کشته شدن بیش از شش میلیون نفر از مردم اروپا شد، در قرن پانزدهم میلادی چند هزار نفر بر اثر بیماری تیفوس کشته شدند، ارتش ناپلئون بناپارت در عقب نشینی خود عمده افرادش را بر اثر بیماری اسهال ، تیفوس و ذات الریه از دست داد، در سال 1873 میلادی، انگلیسی ها در قاره آمریکا برای نابودی بومیان سرخ پوست استراتژی کثیف و غیر انسانی را به کار بردند، آنها اقدام به توضیع پتوهایی به صورت هدیه به سرخ پوستان کردند، این پتوها قبلا توسط بیماران آلوده به بیماری آبله مورد استفاده قرار گرفته بود، سرخ پوستان با استفاده از این پتوها دچار بیماری آبله شده و تعداد زیادی از آنها کشته شدند و مشابه این کار را نیز در 20 سال بعد در هند و چین انجام دادند.
در جنگ جهانی اول آلمانی ها برای نابود کردن اسبهای سواره نظام فرانسه از عوامل بیولوژیکی استفاده نموند و در اواخر جنگ نیز علیه سربازان انگلیسی که در خندق ها موضع گرفته بودند. با شروع جنگ جهانی دوم هر چند که آلمانی ها پیشتاز توسعه عوامل شیمیایی بودند و زرادخانه آنها مملو از انواع بمب های شیمیایی بود، اما هرگز آدولف هیتلر اجازه استفاده از آنها بر علیه دشمنانش را نداد. برای مثال اگر در نورماندی از بمب های شیمیایی علیه متفقین استفاده کرده بود، حتما آنها را شکست داده و آنها را وادار به عقب نشینی می کرد. همچنین در نبردهایش با روسیه اگر از بمب های شیمیایی که در اختیار داشت، استفاده میکرد، کشور روسیه را به آسانی به زانو در می آورد!!! ( بعد میگن آدولف هیتلر یک جنایتکار بزرگ بود ). ژاپنی ها نیز در عوامل میکروبی از تمامی کشورهای جهان جلوتر بودند. در سال 1942 فرماندهان ارتش ژاپن پس از جلسات مخطلف دست به احداث یک واحد تحقیقاتی بزرگ در زمینه عوامل میکروبی زدند، این واحد مخفی که جزو بزرگترین کارخانه های تولید میکروب بود، واحد نظامی 731 نامگذاری شد و فرماندهی آن را به فرد بی رحمی به نام ژنرال ( شیرو ایشی ) سپردند. این واحد قویترین میکروب های دنیا را تولید می نمود که از جمله آنها می توان به ( تیفوئید ، پاراتیفوئید ، آبله ، طاعون ، سیاه زخم و ...) اشاره کرد، ژنرال ایشی از هزاران اسیر جنگی با ملیت های چین ، روسی و آمریکایی به عنوان موش آزمایشگاهی استفاده نمود. ژاپن در خلال جنگ جهانی دوم با بالون هایی مخصوص که هر کدام یک بمب 15 کیلویی را حمل می نمود، دست به بمباران شیمیایی خاک آمریکا زد. این بالون های ویژه، به وسیله جریان بادی که از بالای ژاپن عبور می کرد و به آمریکا منتهی می شد کار می کردند. البته از صدها بالونی که ساخته شد تنها کمتر از 30 عدد توانستند بمبهای خود را برروی آمریکا بریزند و بقیه یا بر اثر تغییر دما و یا تغییر جریان باد نتوانستند خود را به آمریکا برسانند و یا در اقیانوس سقوط کردند. ( توضیح درباره شکل، نحوه ساخت و شیوه کار این بالون ها مفصل و خواندنی است که انشاالله در مقاله ای جداگانه به آن می پردازیم ). واحد 731 با آزمایش بیماری های متفاوت نحوه، چگونگی و مدت اثر انواع عوامل را برروی بدن انسان های زنده بدست می آورد. پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم و پیروزی آمریکا بر آن، نیروهای آمریکایی اخبار و گزارشهایی از واحد 731 دریافت کردند، دولت آمریکا پس از اطلاع از وجود چنین آزمایشگاهی، این مسئله را مخفی و هرگز ژنرال ایشی و سایر جنایتکاران واحد 731 را محاکمه نکرد. دولت آمریکا دستور داد تا ژنرال ایشی و همکارانش در واحد 731، به پادگان "دتریک" مریلند، منتقل شوند و نتیجه تحقیقاتشان را به مرکز شیمیایی آمریکا ارائه دهند. بعد از اتمام جنگ جهانی دوم، طبق اسرار نظامی فاش شده، به این نکته می توان اشاره کرد که آمریکا و انگلیس در سال 1944 برای تسلیم کردن آلمان، تصمیم به استفاده گسترده از عامل میکروبی سیاه زخم (یکی از بدترین میکروب های موجود روی زمین) علیه شهرهای بزرگ آلمان از جمله ( آخن، اشتوتگارت، فرانکفورت، ویلهلم، شاخن و برلین ) را داشتند. در جنگ 1952 کره، کشور چین آمریکا را متهم به استفاده از عوامل میکروبی در کره شمالی کرد. این اتهام بر اساس مشاهدات محلی و اعترافات اسیران جنگی صورت گرفته بود. با تحقیقات به عمل آمده توسط گروهی از دانشمندان بی طرف، مشخص شد که آمریکایی ها با پخش موشهای ناقل طاعون، پرنده های آلوده به سیاه زخم و همچنین استفاده از عوامل میکروبی در وسایلی مانند دستمال، جوهر خودنویس و ... مردم کره شمالی را آلوده و از پا در می آوردند، گزارش 700 صفحه ای دانشمندان، خود گواهی بر این امر می باشد.
ارتش آمریکا بیش از 31 عامل میکروبی را علیه مزارع گندم و برنج در خلال سالهای 1951 تا 1969 به صورت آزمایش بکار برد، در تاریخ 2 ژانویه 1969 در خواستی از از دبیر کل سازمان ملل به مدیر کل سازمان بهداشت جهانی ارائه شد. این درخواست در خصوص تحقیقات برروی سلاح های بیولوژیک و تهیه گزارش همکاری لازم با سازمان ملل به عمل آید.
این گزارش در تاریخ 29 ژانویه 1969 در سطح عمومی مطرح شد که نتایج زیر را داشت:
1_ عوامل شیمیایی و میکروبی به سرعت می توانند پخش شوند و جان مردم غیر نظامی را نیز به خطر بیندازند و همچنین این عوامل " دیر تشخیص " بوده و خطر بزرگی برای جوامع بشری به شمار می آیند.
2_ در صورت استفاده شدید از عوامل شیمیایی و میکروبی، میزان ضایعات به حدی می شود که کلیه امکانات بهداشتی جوابگوی درمان افراد نخواهند بود.
3_ این سلاح ها باعث تغییر منفی در محیط زندگی انسان می شوند.
4_ این عوامل تاثیر غیر قابل پیشبینی و ناشناخته ای برروی محیط کره زمین دارند.
5_ این سلاح ها به صورت محدود و توسط تروریست ها هم می تواند خطرات عمده ای را متوجه جامعه بشری کند.
در سال 1972 طبق کنوانسیون منع تولید سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی که آمریکا و شوروی سابق نیز جزو امضا کنندگان آن بودند، قرار شد که دول امضا کننده طبق هیچ شرایطی عوامل میکروبی و شیمیایی را آزمایش، تولید و انبار نکنند، هرچند که این قرار داد و قرار دادهای بعدی به فراموشی سپرده شدند. در یکی از شب های آوریل 1979 در تاسیسات نظامی شماره 19 شوروی سابق در شهر "سوردلاوک" انفجاری رخ داد، بلافاصله ابری از سیاه زخم بر فراز شهر ظاهر شد و عده زیادی از مردم را بیمار نمود، هزاران نفر از مردم شهر به دلیل بیماری کشته شدند.



http://www.iran-bax.com/showthread.php?t=1021

[copout 465]

من نتونستم تو سرچ میلیتاری این مطلب رو پیدا کنم البته به خاطر اینترنت کندم و1470 مطلبی که باز کرد.مدیران عزیز اگه تکراریه خودشون زحمتشو بکشن ممنون

[REZAT1980 3,413]

به درخواست patriot1979
ادغام صورت گرفته و تاپیک جهت ارسال مقاله ایشون باز شد.

[patriot1979 1,836]

از مدیر محترم جناب rezat1980 سپاسگزارم
همچنین از پیگیری مدیر عزیز جناب nasirirani قدردانی می کنم
پیش از هر کلامی خدمت برادران عزیزم عرض می کنم که احتمالا بخش هایی از مطالبی که تقدیم میشه تکراریه و از این باب پیشاپیش عذرخواهی میکنم

حسب علاقمندی و ماهیت حرفه مایل بودم مختصری در خصوص تسلیحات بیولوژیک مصدع اوقات شوم که اکنون فرصت مناسبی دست داد و بطور قطع ...
برگ سبزی است تحفه درویش/ چه کند بینوا ندارد بیش

سلاح های بیولوژیک همچون تسلیحات شیمیایی از جمله تسلیحات کشتار جمعی (weapons of mass destruction; WMD) به شمار می روند. جوامع علمی امنيتی بطور فزاينده‌ای متفق‌القول‌اند که انقلاب رخ داده در دانش زيست‌شناسی از توان بالقوه‌ای برای سوء استفاده جهت برنامه‌های تسليحات بيولوژيک برخوردار است.یکی از مسائل مربوط به جنگ بیولوژیک، این واقعیت است که اغلب، مشکل می توان اثر حمله ها را محدود کرد. شاید بدتر از اینها آن باشد که پیشرفت های علمی سنوات اخیر، به رغم آثار مثبت فراوان، این امکان را فراهم کرده است تا دولت ها به عوامل بیولوژیک مهلک تری دست یابند که شانس کنترل آنها نسبت به عوامل سابق اندک و به عبارت دیگر شاید برخی از این عوامل بیماری زا مهارناپذیر باشند.
تاریخچه
سابقه كاربرد عوامل بيولوژيك در جنگ و عمليات بيوتروريستى به ٣ تا ٦ قرن قبل از ميلاد مسيح برمى گردد كه در آن آشوريها چاه هاي آب دشمن را با ميكروب زنگ چاودار مسموم كردند . سيصد سال قبل از ميلاد مسيح نيز رومي ها چاههاي اطراف شهر را توسط لاشه هاي حيوانات مرده آلوده مي كردند تا سربازان دشمن از آنها نوشيده، بيمار و يا تلف شوند. در سال 1344 ميلادي در اثر پرتاب جسد افراد فوت شده بعلت طاعون به داخل قلعه تاتارها كه شهر كافكا را محاصره كرده بودند تعداد زيادي از آنها قبل از هرگونه جنگي در اثر ابتلا به طاعون از بين رفتند آنها اجساد كساني را كه بعلت طاعون مي مردند را به چاه مي انداختند كه باعث شيوع طاعون در شهر گرديد و از همين شهر طاعون يا مرگ سياه به اروپا رسيد . در سال 1797 ناپلئون در لشكر كشي خود به ايتاليا سعي كرد ساكنان شهر محاصره شده مالتائو را به تب مرداب مبتلا كند در سال 1767-1754 در حمله فرانسوى ها به سرخپوستان بومى امريكا، نيروهاى انگلستان با چهر يى ظاهراً بشردوستانه به كمك سرخپوستان بومى برخاستند و با اهداى ملحفه، دستمال و پارچه ى آغشته به ويروس آبله عده زيادى را به كام بيمارى و مرگ كشاندند.در سال 1915 دكتر آنتون ديكلر پزشك آلماني آمريكايي در خانه خود واقع در واشنگتن يك وسيله كوچك توليد عوامل بيولوژيك را ابداع كرد وي با حمايت امپراتور آلمان يك ليتر يا مقداري بيشتر از عامل سياه زخم و بيماري "شه شه " را از طريق كشت تهيه كرد . سپس اين مواد در اختيار كارگران بارانداز در بالتيمور قرار گرفت كه سه هزار اسب و قاطر و گاوي كه براي ارتش متحدين در اروپا اختصاص يافته بود آلوده كنند و صدها پرسنل نظامي با اين عامل آلوده شدند در سال 1973 اعضاي يك گروه نئو نازي قصد داشتند با استفاده از 30 تا 40 كيلوگرم ميكروب حصبه كه در آزمايشگاه يك كالج در شهر شيكاگو توسط يكي از اعضاء توليد شده بود ، آبهاي شهرهاي شيكاگو و سنت لوييس و ... را آلوده و با اين وسيله نسل برتري را بوجود آورند .
ژاپن در سالهاي 1945-1932 در شهر مَنچورى چين، محيطهاي كشت عوامل ميكروبى را به صورت افشانه به سوى خانه هاى مسكونى پرتاب، يا به وسيله هواپيما هاى نظامى به سوى آنها شليك كرد. حتى در حملات هوايى خود هر بار حدود پانزده ميليون كك آلوده به باسيل طاعون را به سوى مردم آن كشور روان كرد.
امريكا و انگليس در سال ١٩٤٤ نقشه حمله با بمب هاى سياه زخم به 6 شهر عمده آلمان يعنى برلين، هامبورگ، اشتوتگارت، فرانكفورت، ويلهلم شافن و آخن را كشيده بودند كه مي توانست نيمى از جمعيت شهرهاى نامبرده را نابود سازد. در نوامبر ١٩٤٥ امريكا توانايى استفاده از ٤٠ هزار بمب سياه زخم (500 پوندي ) را داشت. قصد امريكا اين بود كه اين بمب ها را روى 2700 بمب افكن سنگين نصب كرده و بر روى هدف هاى مورد نظر بكار برد.
در قرن اخير نيز استفاده از سلاحهاي بيولوژيك وسعت زيادي پيدا كرد و در جريان جنگ جهاني اول و دوم و همچنين دوران جنگ سرد توليد اين سلاحها توسط كشورهايي همچون آمريكا ، انگليس و شوروي افزايش چشمگيري پيدا نمود بخصوص بعد از حملات 11 سپتامبر در آمريكا با توجه به ويژگيهاي سلاح ميكروبي رشد فزاينده اي در گروههاي تروريستي پيدا نمود كه منجر به تدوين قوانين سختي در آمريكا گرديد .
در سال 1980 يعني زماني كه روسيه برنامه هاي توليد سلاح ميكروبي خود را متوقف كرده بود عراق تازه شروع به توليد تسليحات بيولوژيك كرد صدام حسين اين فعاليتها را تحت نظارت سازمان اطلاعات اين كشور درآورد و در محلي به نام سلمان پاك در مجاورت رود فرات توليد سلاح ميكروبي را از نوع عامل سياه زخم آغاز نمود رياست برنامه هاي تسليحاتي عراق را خانم رهاب طه به عهده داشت كه در يك طرح 5 ساله سياه زخم را توليد و در بمبهاي هوايي و افشانه هاي مستقر بر هليكوپترها و جنگنده ها و هواپيماهاي بدون سرنشين مورد آزمايش قرار داد كشورهاي ديگري از جله كره شمالي از طريق شوروي از اين سلاح بهره مند بود و چين نيز در دهه 1960 در اين زمينه فعاليت خود را آغاز نمود بازرسان معتقدند نامه هاي آلوده به باكتري سياه زخم كه براي برخي مقامات آمريكا ارسال شده بود از اقدامات گروه تروريستي القاعده بوده است .
در سال 1998 سياستمداران آمريكا تروريسم بيولوژيك را تهديداصلي امنيت ملي اعلام نمودند كه اين آغاز تلاشهاي گسترده در تدوين برنامه هاي مقابله باآن بود بنحوي كه بودجه اي بالغ بر 158 ميليون دلار جهت مبارزه با اين تهديددر اختيار وزارت بهداشت و دفاع اختصاص داد .
همانطور كه گفته شد رشد توليد سلاحهاي ميكروبي و بكارگيري آن در جنگ جهاني اول و دوم ابرقدرتها را بر آن داشت تا جهت كنترل آن و منع بكارگيري آن چاره بيانديشند البته لازم به ذكر است كه اين سلاحها عمدتا در كشورهاي غربي كه منادي دموكراسي ، آزادي و رعايت حقوق بشر هستند توليد و توزيع شده و مي شود . كشورهاي دارنده اين سلاحها هنگامي كه از لحاظ كمي و كيفي تسليحات مربوطه را گسترش دادند به فكر جلوگيري از گسترش اين سلاحها و انحصاري كردن آن افتادند . از اين رو بهترين راه جهت دستيابي به اين هدف انعقاد معاهداتي است كه كشورها را متعهد به عدم تلاش براي دستيابي به اين سلاحها نمايد ليكن اين معاهدات علي رغم تعهداتي براي دارندگان اين سلاحها ايجاد كرده بود بدليل وجود ضعفهاي فراوان موفق نبوده و عملا نتوانسته اهداف بشردوستانه را تامين نمايد و هنوز شاهد توليد ، انباشت و توزيع چنين سلاحهايي بين اين گروه از كشورها و متحدان آنها هستيم و نظارت شديد فقط نسبت به كشورهاي مستقل و خارج از حيطه اين كشورها صورت پذيرفته و حتي منجر به جلوگيري از صدور مواد و فنآوريهاي صلح آميز شده است .

در طول تاريخ موارد زيادي از كاربرد سلاحهاي ميكروبي چـه به صورت سنتي و يا به صورت مدرن توسط كشورها و گروههاي متخاصم مشاهده شده اما هيچ گونه معاهده اي و يا قرارداد صلح مبني بر عدم استفاده آنها گزارش نشده است. نكته حايز اهميت اينكه براساس اسناد و شواهد، كاربرد گسترده عوامـل بيولوژيك (عوامـل زنده وسموم) در مخاصمات مهم بين المللي ديده نشده است ليكن آن بصورت بالقوه وجود دارد و هر لحظه امكان استفاده در مخاصمات از جمله حملات تروريستي وجود دارد .

گسترش عرصه تسليحات نظامي متعارف ضرورت تقويت مقررات و كنوانسيون ‌ هاي بين ‌ المللي در زمينه كنترل و نظارت بر توليد، توسعه، عرضه و به‌ كارگيري سلاح ‌ هاي كشنده را به‌ طور جدي مطرح نموده است كه تقويت كنوانسيون ‌ هاي مرتبط با اين سلاحها از آن جمله است. در عين حال توسعه و تكثير سلاح ‌ هاي غير متعارف و بويژه تسليحات كشتار جمعي كه در دو دهه گذشته مورد استفاده واقع شده ، مباحث گسترده حقوقي، فني و پزشكي را ايجاد نموده است.
معاهداتي كه تا كنون در خصوص سلاحهاي ميكروبي بطور رسمي منعقد شده است در دو معاهده خلاصه مي شود كه يكي پروتكل 1925 ژنو و ديگري كنوانسيون منع توسعه ، توليد و ذخيره سلاحهاي باكتريولوژيك (بيولوژيك) توكسيني و انهدام آنها (BWC ( 1975 اشاره نمود.

جنگ بیولوژیک که به آن جنگ میکروبی نیز اطلاق می شود، استفاده از هر گونه ترکیب بیماری زا اعم از باکتری و ویروس یا سموم طبیعی به عنوان سلاح جنگی و با هدف از پا در آوردن دشمن می باشد. متاسفانه در برخی موارد حتی در شرایط غیر جنگی نیز ممکن است از این میکروب ها به منظور آلوده نمودن انسان ها، گیاهان و جانوران منطقه ای خاص استفاده می گردد.

در تئوری دو نوع رسته برای سلاح های بیولوژیکی قایل می شوند، نخست دسته ایست که بر میکروارگانیسم ها استوار است و از این نوع میکرو ارگانیسم ها علیه انسان ها، حیوانات و حتی گیاهان استفاده می شود.
این میکروارگانیسم ها که به سلاح های میکروبی شناخته می شوند تنها با استفاده از میکروسکوپ یا میکروسکپ الکترونی قابل رویت هستند و کار برد آنها در سلاح ها به صورت بمب یا کلاهک براحتی امکان پذیر است.
این نوع سلاح ها در مدت زمان کوتاهی آب یا سرزمین مورد حمله را آلوده می کند و مقدار کمی از انها برای دستیابی به هدف ویرانگری مورد نظر به کار گیرندگان ان کافی است.
این نوع میکروارگانیسم ها در مدت کوتاهی در سلول بدن میزبان به تکثیر می پردازند و باعث تسریع الودگی در بدن میزبان و انتقال ان به سایرین می گردد.
به تجهیزاتی که امکان استفاده از انواع میکروارگانیسم ها را علیه موجودات زنده اعم از انسان ها ، حیوانات و گیاهان عملی می کند، سلاح بیولوژیکی گفته می شود . هر چند تعریف جامع تری از سلاح بیولوژکی بعمل آمده است. این تعریف به دلیل تداخل توسعه و تلاش برای پیشرفت علوم زیست شناسی و بهره گیری از ان در راه درمان بسیاری از بیماری های موجود در جهان مطرح و مورد استفاده قرار گرفته است.
این تعریف عنوان می دارد که هر باکتری و یا ویروسی که برای ایذاء و صدمه وارد کردن به موجودات به کار گرفته می شود، سلاح بیولوژیکی خوانده می شود.
این تعریف معمولا به دسته دیگر تسلیحات بیولوژیکی که مبتنی بر باکتری های غیر زنده و مواد سمی از قبیل تاکسن ها هستند نیز اطلاق می شود. بولتنیوم تاکسین ، زهر مار و رایسین ها در این رسته از جنگ افزار ها قرار دارند.
بهر حال سلاح های بیولوژیکی شامل میکرو ارگانیسم های زنده از قبیل باکتری، پروتوزا، ریکتزیا، ویروز و فونگی است.
تاکسین ها از میکرو ارگانیسم ها، گیاهان و یا حیوانات تولید می شوند.
برخی از تاکسین ها ترجیحا در رسته شیمایی قرار می گیرند تا در رسته بیولوژیکی اما با این حال بخش عمده ای از انها در معاهده عدم به کارگیری سلاح های بیولوژیکی سال 1972 در مورد عدم کاربرد سلاحهای بیولوژیکی گنجانده شده است.
اما اگر هدف مقایسه سلاح های بیولوژیکی با دیگر سلاح ها باشدب اید گفت خطر ان همچون سایر جنگ افزارها می باشد اما به دلیل وسعت زیانباری ان خواست عمومی بر تحریم تولید و کاربرد ان بوده است و جالب اینکه پیشقدمان در ممنوعیت ان کشورهایی بوده اند که خود از اصلی ترین تولید کنندگان و فروشندگان اسلحه در جهان هستند.
در مقایسه ای که بین سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی بعمل امده استف خطر سلاح های بیولوژیکی بسیار گسترده تر عنوان شده است.
برای مثال سلاح بیولوژیک بولوتنیوم تاکسین سه میلیون با ر وحشتناک تر از گاز اعصاب شیمایی ساارین است.
نمونه دیگر آنتراکس است که در مدت سه روز تمام روده از میان می برد.
بر اساس خطرات گسترده ای که این نوع جنگ افزارها در بر دارد، جامعه بین المللی تصمیم گرفت تا در معاهده سال 1972 نسبت به ممنوعیت استفاده از این سلاح کشتار دسته جمعی رای دهد.
همانگونه که گفته شد تلاش برای ممنوعیت این نوع سلاح ها قبل از همه از سوی عمده ترین کشورهای توالید کننده و فروشنده جنگ افزار در جهان بوده است که در صدر این کشورها انگلستان قرار داشت.
هم چتنین تصمیم ریچارد نیکسون رییس جمهور وقت امریکا که در سال 1969 برای عدم تولید و به کارگیری تسلیحات بیولوژیکی راه را برای امضای موافقتنامه ای در این زمینه در سال 1972 هموار کرد.
روح این معاهده بر این امر استوار است که امضا کنندگان از توسعه، تولید ، انبار ، به کار گیری و مبادله اطلاعات در زمینه سلاح های بیولوژیکی خودداری کنند.
معاهده بین المللی کنترل سلاح های بیولوژیکی در سال 1975 به اجرا در آمد و در حال حاضر بیس از 150 کشور در ان عضویتدارند.
اما از نقاط ضعف ویؤه این معاهده تداخل یکی از بندهای ان با مسئله انتقال تکنولوژی بوده است که این امر راه را برای دسترسی تعدادی از کشورها به این سلاح ویرانگر ممکن ساخت.
در تمام باز نگری های که پس از تصویب این معاهده و طی سال های 1976، 1980، 1986،1991، 1992 و 1996 در آن به عمل آمد، امضا کنندگان به دنبال رفع نارسایی های آن بودند.
یکی دیگر از ضعف های این معاهده که نمی توان به صراحت ان را به خود معاهده باز گرداند، آن است که توسعه علوم بیولوژیکی برای تامین سلامتی و بهداشت خود می تواند به ابزاری برای بهره گیری از ان در تسلیحات بیولوژکی تبدیل شود.
یکی از نکات جالب در مورد تعهدات خواسته شده از امضا کنندگان پیمان آن بوده است که تنها یک سوم از تعداد کشورهای امضا کننده معاهده نسبت به درخواست بارزسی از واحدهایی که این پیمان خواستار بررسی آن بوده است ، پاسخ مثبت داده اند و لی بقیه با آن موافقت نکرده اند.
در بازنگری که در کنترل سلاح های بیولوژیکی در سال 1986 صورت گرفت، کشورهای امضا کننده این معاهده موافقت کردند تا اطلاعات مربوط به این گونه سلاح ها و بویژه بیماری های ناشی از آن برای آگاهی عموم مبادله شود.
در بازنگری بعدی ، کشورهای امضا کننده این معاهده تصمیم گرفتند یک گروه کارشناسی ویژه برای این منظور تشکیل دهند.
در بیست ساله اخیر تحقیقات زیادی در مورد برخی از ویروس هایی که امکان به کارگیری ان به عنوان یک سلاح میکروبی وجود دارد ، صورت گرفته است.
در حال حاضر تهیه بعضی از این ویروس ها هم چون ویروس عامل تب ۀاسا مه در آسیا و افریقا همه گیری ان در بعضی مناطق موجب مرگ صدها نفر شده است، به مقادیر زیادی وجود دارد.
از سوی دیگر پیشرفت علوم بیو تکنولوژی نیر امکان پیشرفت سلاح های میکربی گذشته را به سلاح های کلاسیک شهرت دارند، آسانتر کرده است.
سلاح های میکربی مبنی بر میکرو ارگانیسم های زنده قابلیت تبدیل از شکلی به شکل دیگر ر ا دارندو تغییر اطلاعات ژنتیکی میکروارگانیسم ها با پیشرفت های که در علوم ژنتیکی حاصل شده است، به راحتی امکان پذیر است.و به کارگیری ان علیه جامعه بشری بسیار خطرناک می باشد، چون با این شیوه می تواند مقاومت هایی را در برابر انتی بیوتیک ها و واکسن ها به وجود آورد.
با توجه به تحقیقات وسیعی که در این زمینه صورت گرفته است ، روشن نیست که در حال حاضر میکروارگانیسم ها که با این شیوه رشد داده شده اند به چه میزانی است و چه کشورهای به چنین اقداماتنی دست زده اند.
کاربرد سلاح های بیولوژیکی به دوره ای پیش از میلاد مسیح و آنگونه که در تاریخ ثبت شده است به شش قرن پیش از تولد مسیح باز می گردد، به هنگامی که آشوریان چاه های آب دشمنان خود را مسموم کردند و باز در همین قرن آب مصرفی شهر کریزا از سوی نیروهای آتنی مسموم شد.
هر چند که از شش قرن پیش از میلاد تا قرن بیستم بارها از سلاح های میکربی برای از بین بردن و تهدید حیات بشریت استفاده شده است اما در قرن اخیر نمونه های بارزی از بهره گیری از این نوع جنگ آفزارها وجود داشته است.
دکتر انتوان دلگر که امریکایی و المانی تبار بود با استفاده از باسیل انتراکس و گلاندرس که از سوی دولت المان در اختیار وی گذاشته شده بوئد، یک لیتر مایع آلوده را تهیه کرد.
این مواد به به شماری از اسب ها در بالتیمور داده شد و چنین ثبت شده است کهدر اثر این اقدام و شیوع الن به دیگر اسب ها، بیش از سه هزار راس اسب که قرار بود در اختیار نیروهای متحدین قرار گیرد، نابود شدند.
کشف این امر که چه میزان سلاح بیولوژیکی تولید شده است، بسیار دشوتر است اما روشن است که بسیاری از کشورها به تولید آن پرداخته اند.
موسسه جنز که کار جمع آوری اطلاعات نظامی کشورهای مختلف جهان با استفاده از منایع خود است کشورهایی را در فهرست دارندگان این سلاح ه9ای بیولوژیکی گنجانده است.
عراق در دوران صدام یکی از کشورهای بارز در این زمینه بود و بازرسان میزان تولیدات سلاح بیولوژیکی عراق را به میزان 19 هزار بولوتنیوم ، 8400 لیتر انتراکس و دیگر سلاح ها را در اختیار ئاشت.
در سال 1995 عراق پذیرفت که قصد ساختن سلاح بیولوژیکی را داشته است.
بغداد در سال 1988، 39 تن از میکرب های مورد نیاز در تولید سلاح های بیولوژیکی از نوع بولتنیوم و انتراکس وارد کرده بود و گروه بازرسی بخش اعظم این مواد را نابود کرد ولی گفته می شد که 17 تن از این مواد هم چنین در جایی پنهان است و تا کنون کشف نگردیده است.
صدها نفر از نیروهای نظامی در اثر به کار گیری عمدی سلاح های بیولوژیکی آلوده به ان شدند.
در سال 1994 شاهزاده ژاپن میکاسا فاش ساخت که نیروهای نظامی رسمی ان کشور در سال 1931 تلاش کردند تا کمیسیون تحقیق لیتون را که مامور تحقیق در مورد چگونگی برخورد ژاپن پس از تصرف منچوری بودند با میکروب وبا مسموم کنند.
این عمل با الوده کردن میوه ها با این میکرب صورت گرفته بود ولی این میکرب در بدن اعضای این گروه پیشرفت نکرد.
در سال 1972با دستگیری اعضای یک گروه دست راستی در امریکا که به گروه نظامی طلوع خورشسد شهرت داشتند افشا گردید که این گروه قصد داشت با استفاده از 30 تا 40 کیلوگرم از باکتری تیفوئید منابع آب شهرهای شیکاگو سنت لوئیز و میدولترن را آلوده کنند.
این مواد همگی در آزمایشگاه یک مدرسه رشد و تهیه شده بود از ان هنگام تا کنون بارها در لوس انجلس در پاریس و مناطق دیگر جهان تلاش برای استفاده از این نوع سلاح ها صورت گرفته که در برخی موارد کشته ها و مصدومین بیشماری را نیز بر جای گذاشته است.
دکتر کاناتجان علی اف که در طراحی برنامه های ساخت سلاح بیولوژیکی اتحاد جاهیر شوروی پیشین نقش داشته است و به غرب پناهنده شده بود در مورد برنامه های تسلیحات بیولوژیکی اتحاد جماهیر شوروی عنوان داشته است که مسکو در دوران جنگ سرد و طی تدارک ابزار مورد نیاز برای جنگ احتمالی سوم سلاح هایی را از جمله سلاح های بیولوژیکی و نیز سلاح های متکی بر باکتری های انتراکس، تهیه کرده بود.
به گفته این پناهنده که منابع غربی از وی به عنوان یک فرد معتبر و آشنا به برنامه های سلاح های بیولوژیکی اتحاد جماهیر شوروی پیشین سخن می گویند، مسکو صدها تن از این مواد را در انبارهای خود ذخیره کرده است.
در جنگ جهانی دوم انگلیس برخورداری خود را از این سلاح های بیولوژیکی از جمله انتراکس ، پوبتنیوم و تاکسین نشان داد.
آمریکا نیز تا سال 1970 که این نوع سلاح ها را ممنوع اعلام کرد ولی دارای زرادخانه های عمده این گونه سلاح ها بوده است.

در سال 1972 هر گونه استفاده، ساخت و نگهداری این قبیل سلاح ها توسط انجمن بین المللی سلاح های میکروبی، با عنوان اختصاری BWC غیر قانونی اعلام شد و قریب صد کشور جهان قرارداد مربوطه را به امضاء رساندند. در واقع دلیل این مخالفت همگانی پرهیز از اقدامات مخرب و ویرانگری بود که منجر به مرگ هزاران و گاهی میلیون ها نفر انسان بی گناه می شد و عواقب ناگواری را برای جوامع و اقتصاد آنها به همراه داشت.

تولید و نگهداری ممنوع!
تنها چیزی که در این میان عجیب به نظر می رسید این نکته بود که مجمع فوق تنها تولید و نگهداری سلاح ها را تحریم کرده و در مورد به کارگیری آنها سخنی به میان نیاورده است! با اینحال توافقاتی که مابین تحلیل گران و دست اندرکاران نظامی صورت گرفته بر این اصل استوار است که سلاح های میکروبی تا حد ممکن در تشکیلات نظامی مورد استفاده قرار نگیرند.
تاخیر عملکرد
بزرگترین مشکل سلاح های میکروبی، کندی اثر گذاری آنها بر نیرو های دشمن است. این سلاحها برای تاثیر گذاری به چندین روز وقت نیاز دارند و بر خلاف حملات هسته ای یا شیمیایی، بلافاصله نیروی مقابل را متوقف نمی کنند.

این سلاح ها به عنوان یک سلاح استرانژیک نیز می تواند شرایط بغرنجی را پدید آورد. چرا که پس از استفاده، جلوگیری از انتشار آن چه در میان افراد دشمن و چه در میان نیروهای خودی عملا غیر ممکن است، بخصوص اگر طرف مقابل نیز اقدامی تلافی جویانه انجام دهد.

تاریخچه سلاح های میکروبی
استفاده از سلاح های میکروبی اقدام جدیدی نیست، پیش از قرن بیستم این سلاح ها به سه صورت وجود داشت :

- زهرآلود کردن غذا و آب افراد با یک ماده آلوده
- استفاده از موجودات میکروسکوپی، داروهای سمی یا جانوران کشنده در سلاح هایی که به کار گرفته می شد
- استفاده از بافت ها و پارچه های آلوده
کشور روسیه با وجودیکه در زمره کشورهایی قرار داشت که قرارداد BWC را به امضاء رسانده بود اما به تحقیقات و مطالعه بر روی تولید این سلاح ها طی پروژه محرمانه ای که biopreparat نام داشت ادامه داد. آمریکا تا سال 1992 از این اقدام روسیه بی اطلاع بود، در آن سال دکتر Kanatjan Alibekov, فیزیکدان متخصص سلاح های میکروبی و اولین مدیر پروژه biopreparat استعفا داد و به آمریکا نقل مکان نمود. به نظر می رسد از زمان امضای قرارداد BWC تعداد کشورهایی که قادر به ساخت این نوع سلاح ها می باشند روز به روز در حال افزایش است.
در طول جنگ جهانی دوم، یگان 731 ارتش امپراتوری ژاپن، کاربرد مستقیم این نوع سلاح را بر روی هزاران تن از اهالی کره و چین آزمایش کرد و در اردوگاههای نظامی، ارتش ژاپن سلاح های میکروبی را بر علیه سربازان و شهروندان غیرنظامی چینی به کار برد.

در آن زمان به نظر می رسید به علت انتقال نادرست و عدم رعایت احتیاط لازم، این تلاش چندان مثمر ثمر نبوده و افراد بسیاری را آلوده نکرده است. اما تحقیقات انجام شده در دهه اخیر حاکی از این حقیقت است که ژاپنی ها بیشتر از بقیه با این سلاح ها آلوده شده اند. به عنوان مثال آزمایشی که بر روی شهروندان ژاپنی انجام شده، نشان داد آلودگی از طریق مواد خوراکی نظیر میوه، سبزیجات و آب آلوده وارد بدن آنان شده است.
تعداد قربانیان این فاجعه حدود 580 هزار نفر تخمین زده شده که عمده آنان بر اثر شیوع وبا و طاعون تلف شده اند. به علاوه پس از پایان جنگ نیز، شیوع مجدد این بیماری ها رقم تلفات را بالا تر برده است.

در سال 1941 به منظور پی گیری فعالیت های کشورهای مظنونی چون ژاپن و آلمان در زمینه توسعه سلاح های میکروبی، کشورهای آمریکا، انگلیس و کانادا پروژه تحقیقاتی جدیدی را آغاز نمودند. نتایج حاصله نشان داد بیماری هایی چون سیاه زخم، تب مالت و مسمومیت های حاد غذایی همگی از طریق سلاح های میکروبی رواج یافته اند.

پس از آن نیز مطالعات گسترده تری بر روی سلاح های میکروبی و شیمیایی انجام شد که نشان داد جزیره گروینارد (Gruinard) واقع در اسکاتلند، به مدت 48 سال آینده آلوده به سیاه زخم خواهد بود. به مخالفین آمریکا در جنگ جهانی دوم نیز در عملیات Whitecoat میکروب تزریق شده بود.

ادامه تحقیقات میکروبی در دوران جنگ سرد
در دوران جنگ سرد، تحقیقات قابل توجهی توسط کشورهای آمریکا و روسیه در زمینه این سلاح ها انجام شد. هر چند ظاهرا به نظر می رسید این سلاح ها هیچگاه مورد استفاده قرار نمی گیرند، اما کشورهایی چون چین و کره شمالی که از قربانیان اصلی سلاح های میکروبی آمریکا طی جنگ کره در سالهای 1950 تا 1953 به شمار می رفتند، از این امر مستثنی بودند.

در سال 1972 آمریکا نیز قرارداد مجمع BW را به امضاء رساند و طی آن تولید، توسعه و نگهداری میکروب یا هر گونه ترکیبات سمی به جز در میزان بسیار محدود و برای انجام تحقیقات و استفاده صلح آمیز، ممنوع اعلام شد. در سال 1996، تعداد 137 کشور این معاهده را امضاء نمودند.

تهدید دانشگاه MIT به تعطیلی

در سال 1986، دولت آمریکا مبلغ 42 میلیون دلار را به انجام تحقیقات گسترده بر روی بیماری های مسری و سموم، تخصیص داد. این بودجه به امید مطالعه و بررسی بیماری هایی چون سیاه زخم، تب مالاریا، ورم مغز ژاپنی، تب خرگوشی، مسمومیت های غذایی مهلک، و بیماری های مشترک بین انسان و حیوان، مابین 24 دانشگاه آمریکایی پخش شد. زمانی که دپارتمان بیولوژی دانشگاه MIT از پدیرفتن وجه تحقیقاتی ارسال شده از طرف پنتاگون سر بار زد، دولت ریگان با تهدید به تعطیلی دانشگاه آن ها را مجبور به تغییر رای و پذیرفتن وجه مورد نظر نمود.

نمونه ای از سیاه زخم که بر اثر بمب میکروبی حادث شده است.

در عین حال گزارش هایی از گوشه و کنار جهان دریافت شده مبنی بر اینکه ارتش آمریکا از سال 1992 تا کنون مشغول کار بر روی میکروب سیاه زخم است. طبق تعهدنامه BWC ملت ها تنها مجازند با اهداف صلح آمیز و در حجم بسیار اندک بر روی این نوع میکروب ها تحقیقات انجام دهند. لازم به ذکر است در نوامبر سال 1969 همزمان با ریاست جمهوری نیکسون در آمریکا، این کشور از حامیان سیاست بیت المللی جدیدی شد که طی آن استفاده از سلاح های میکروبی تحت هیچ شرایطی پذیرفت نیست.

ویژگی های سلاح های میکروبی
خصوصیات ایده آل برای یک سلاح میکروبی مسری بودن شدید، توانایی بالا، در دسترس بودن واکسن مربوطه و امکان پخش آن به صورت گاز یا گرد است. بیماری هایی که به منظور استفاده در سلاح های میکروبی در نظر گرفته می شوند، هم به شدت مهلک هستند و هم بسیار قوی.

ساخت و آماده سازی میکروب ها برای استفاده در این سلاح ها بسیار آسان و سریع صورت می گیرد و برای تولید این سلاح ها هیچ مشکل خاصی وجود ندارد، بلکه تنها انتقال و تحویل آنها در مقصد کار بسیار حساسی است.

سیاه زخم یک عامل مناسب

به عنوان مثال سیاه زخم به چند دلیل برای این منظور یک میکروب مناسب است؛ اولا میکروبی است بسیار قوی و به سهولت پراکنده می شود. ثانیا عفونت شش ها که در این بیماری رخ می دهد منجر به آلودگی افراد دیگر نخواهد شد. بنابراین فقط بر روی یک هدف تاثیر می گذارد. عفونت مربوط به این بیماری با یک سرما خوردگی بسیار ساده آغاز می شود و به سرعت فرد مبتلا را از پای در می آورد، خطر مرگ در آن بالاتر از 80 در صد است.

به منظور انتشار، این میکروب باید به ذراتی بسیار ریز در حدود 1.5 تا 5 میکرون تبدیل شود، زیرا ذرات بزرگتر توسط سیستم تنفسی ف*ی*لتر می شوند. در مقابل ذرات بسیار ریز طی عمل دم و بازدم به داخل ریه وارد می شوند. به علاوه ذرات معلق و نارسانایی که تا این اندازه کوچک هستند، به دلیل دارا بودن بار الکترواستاتیکی حالت چسبندگی پیدا می کنند و این حالت مانع از انتشار آنان می گردد. بنابراین این ذرات را با سیلیکا عایق می کنند تا بارشان را از دست بدهند و آزادانه حرکت نمایند. حمل ونقل این ذرات نیز باید به گونه ای باشد که نور خورشید و باد و باران آنها را فاسد نکند و قادر به آلوده کردن شش های انسان باشد .
از میان این بیماری ها می توان به سیاه زخم، تب مالاریا، ورم مغز ژاپنی، تب خرگوشی، تب مالت، تب زرد، اسهال خونی، وبا، تیفوس، آبله، مسمومیت های غذایی مهلک، و بیماری های مشترک بین انسان و حیوان اشاره نمود. از سموم طبیعی که می توانند در این سلاح ها مورد استفاده قرار بگیرند می توان به سم دانه روغنی کرچک و سموم قارچی اشاره کرد.

مورد حمله قرار دادن گیاهان و حیوانات
گیاهان نیز می توانند هدف سلاح های میکروبی باشند، این امر منجر به تخریب و توقف رشد گیاهان می گردد. در طول جنگ جهانی دوم کشورهای آمریکا و انگلیس موفق به کشف روش تنظیم رشد گیاهان شدند و با به کارگیری سلاح های از بین برنده گیاهان عملیاتی را آغاز نمودند.

در دوران جنگ سرد نیز آمریکا با هدف تخریب محصولات کشاورزی دشمن از بیماری های گیاهی بهره جست. میکروب بیماری هایی چون زنگ زدگی گندم و برنج توسط تانک ها در مناطق کشاورزی دشمن بر روی گیاهان اسپری می شدند. در برخی موارد جانوران نیز مورد تهاجم این قبیل سلاح ها قرار می گیرند و آلودگی آنها سبب شیوع بیماری های مختلف مشترک بین انسان و حیوان است.

راه های پیشگیری از آلودگی
در صورتیکه شما در معرض چنین عواملی قرار گرفیتد، اولین و موثرترین راه برای جلوگیری از انتشار این میکروب ها شستن دست هاست. به محض اینکه از مکانی به مکان دیگر می روید و یا با افراد جدیدی روبرو می شوید دست هایتان را بشویید. از تماس دست هایتان با دستگیره های درها، دیوارها و زمین تا حد امکان جلوگیری نمایید.

ضد عفونی کردن لوازم منزل، زمین و دستگیره های در، در آوردن یا تمییز کردن کفش ها هنگام ورود به منزل از راه های پیشنهادی برای عدم انتشار این میکروب هاست.

...

چنانچه عمری باقی بود بار دیگر در همین مورد مزاحم دوستان و اساتید معزز خواهم شد.

[fanoskhe 4]

به نظر من این سلاح ها خیلی باحالند بخصوص برای حملات تروریستی
مخفیانه مثلا در جشنها و مراسمی که به عناوین مختلف در همه جهان برگزار میشود
مواد خوراکی که توزیع میشود را در چند شهر بزرگ آلود کنید آه چه میشود