آفند و پدافند شیمیایی / میکروبی تاپیک جامع آفند و پدافند تسلیحات شیمیایی و میکروبی

[saman_777 66]

بعد از جنگ جهانی دوم از مشتقات فرعی مواد سمی کلین – تیوکولین فسفون (Cholin – Thiocholinphosphon) و فلورفسفن زوره استرن، یک گروه جدید سموم عصبی با اثرات عمیق برای آماج های نظامی ساخته شده است که با علامت V مواد جنگی مشخص می گردد. معروفترین نوع این گروه در آمریکا با نام رمزی VX قابل شناسایی است. توسعه ی جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی در آمریکا در 1954 آغاز شد. نخست بر وری توسعه ی بمب هایی با کالیبر بزرگ از نوع «بیگ آی» و گلوله ی توپخانه 155 mm تأکید شد. این بمب ها قادر بودند آماج هایی را در عمق و رده عقب نیروی دشمن در فاصله ی 500 کیلومتری مورد اصابت قرار دهند. در ضمن، عوامل مزبور مقاوم و پایدارند، به طوری که متجاوز از شش ماه در منطقه باقی می مانند. VX که در طول سال های 1960 تا 1961 شناسایی شد، دارای اثر کشندگی در فاصله ی یک دقیقه با تراکمی برابر با 36 درصد میلی گرم در متر مکعب هواست. در دهه ی 1960، بیش از 500 تن VX در آمریکا تهیه شد. در 27 ژوئن 1980، در مجلس نمایندگان آمریکا تولید جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی را در زرادخانه ی پیت بلوف(Pine Bluff) در ایالت آرکانزاس تصویب کرد. نیروهای نظامی آمریکا و پاره ای از کشورها از جمله عراق، جنگ افزارهای شیمیایی از نوع سموم دوترکیبی اعصاب سارین و VX در اختیار دارند. علائه بر دو نوع جنگ افزار مزبور که در گلوله های توپخانه ی کاتیوشا و کلاهک های جنگی برای موشک های زمین به زمین و نارنجکهای دستی برای رزم نزدیک به کار می رفت، از ترکیبات شیمیایی جنگی فسفری نیز در موشک های کروز برای فواصل دور استفاده شده است. مشخصات جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی یک نوع جنگ افزار جدید می باشد که ساختمان آن از دو نوع مواد شیمیایی تشکیل شده است. این مواد که هر یک از آنها به تنهایی سمی نیستند، در دو محفظه ی جداگانه قرار می گیرند و فقط موقعی مرگ بار می شوند که این مواد با هم ترکیب گردند و این زمانی است که موشک یا گلوله ی توپخانه و یا بمب به طرف آماج حرکت کند. در این موقع است که هر دو ماده در مدت چند ثانیه با یکدیگر ترکیب می شوند و سپس در اثر فعل و انفعالات شیمیایی به یک ماده ی سمی جنگی از نوع عصبی بسیار قوی تبدیل می گردند، به ویژه آنهایی که از گروه ترکیبات فسفری و از موادی مانند سارین یا V و VX باشند. در اثر مسمومیت های حاد بر اثر جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی، به علت اثرات بیوشیمیایی دو نوع علامت کامل ظاهر می شوند: 1. اثرات بدنی و عضلانی در اینجا علائمی مانند ارتعاش چشم ها، انقباض نای، دل درد و تهوع، رنگ پریدگی، جاری شدن ادرار و مدفوع و گرفتگی عضلات ظاهر می شود. 2. تأثیر بر روی سیستم مرکزی اعصاب لرزش، سرگیجه و سردرد از جمله علائم اصلی به شمار می روند و تا حدی افزایش می یابند که برای فرد غیر قابل تحمل می شوند. همراه با بیهوشی، احساس ترس، ناراحتی در صحبت و عدم تعادل و در نهایت انسداد مرکز تنفس مرگ فرا می رسد. اثرات این مواد به حدی زیاد است که حتی در صورت هرگونه اقدام پزشکی و نجات بیمار، اثرات دراز مدت آن پس از سالها ظاهر می شود. به طور خلاصه، جنگ افزارهای شیمیایی که در اوایل از ترکیبات ساده ی سمی تشکیل شده بودند، هم اکنون به علت پیشرفت علمی و صنعتی و درخواست های جدید نظامی، متحول و دگرگون گردیده اند. مواد جنگی جدید که دارای کیفیت بالایی هستند، همراه با وسایل پرتاپ کننده ی پیشرفته ضمن آنکه مکمل یکدیگرند، سبب می شوند تا کارایی و یا تأثیر مواد شیمیایی در آماج های دور دست افزایش یابد. نوشته شده توسط هادی اکبری موضوع مطلب :‌ تسليحات شيميايی

[SAEID 2,832]

خداوند لعنت کند نامردهایی که چنین سلاحهایی را ساخته و در اختیار ارتش بعث صدام قرار دادند تا جوانان ما را مورد هدف قرار دهد.

[137111 5]

تو جنگ از امپول اتروپین برای کم کردن عوارض عانی وجلوگیری از مرگ استفاده میکردند icon_biggrin

اینم عکس از امپول اتوماتیک یا فوری

[Lich 12]

من سارین، عامل اعصاب و حتی عامل خون رو تایید نمی کنم زیرا نتیجه رضایت بخش رو دنبال نداره و قابلیت دفع شدن هم با استفاده از ماسک و لباس استریل شده رو هم داره! همچنین اثر کشندگی نسبتا طولانی مدتی نیز دارا هست! یک سلاح میکروبی یا شیمیایی باید حداقل برای تاثیرگذار بودن هدف رو ظرف حداکثر 2 ساعت با مقدار دوز بسیار پایین بکشه! icon_biggrin

[davood313 2]

امیدوارم که مسئولین یه برنامه کامل واسه بمبارن و عواقب ناشی از این کار در جنگ احتمالی ریخته باشند.چون معلوم نیست این بمب هایی که امریکایی ها میاندازند همراه خودشون چه کوفت وزهرمارهای دیگه ای همراهشون پخش میشه. اقا سعید به نظر شما بهتر نیست یه تاپیک هم درباره این موضوع ایجاد بشه.چون هرچی در مورد عواقب این جنگ احتمالی بحث شده همش در مورد تجهیزات،تاسیسات و جوابهایی که ایران میدهد بوده است. ودر این مورد که این بمب ها ممکنه چه عوارض انسانی، و محیطی در محل بمباران داشته باشد بحث نشده.

[saman_777 66]

یک عمل رو رد ارمی گفت.... طوفان سرخ!! می شه یه مقاله کامل ازش بزارین؟؟

[mm1368 28]

سموم شیمیایی سلاحی دیگر در جنگها

سم (poison) ماده‌ای است که براثر مواد شیمیایی،حتی در دُزکم، بر بدن انسان و حیوانات آسیب رسانیده،سلامتی را از بین برده و حتی موجبات مرگ را فراهم می‌نماید. اثر سم می‌تواند موضعی باشد و یا پس از عبور از پوست و وارد شدن آن در خون انجام پذیرد. برحسب مقدار یا دُز وارد شده به بدن،سم می‌تواند مهلک باشد(دُز مهلک) و یا صدمات جدی به بدن برساند (دُز درمانی) و یا اصولابدون اثر باقی بماند (دُز بی اثر).دُزهای نامبرده، حتی در مورد سم‌هایی با مواد شیمیایی یکسان،اعتبار مطلق نداشته، بلکه علاوه بر نحوه مصرف به نوع، سن،جنس و حساسیت موجود زنده بستگی دارند. برخی مواد اساسا، جزو سم‌ها محسوب نمی شوند ولی پس از ورود به بدن موجود زنده طی واکنش‌های پیچیده به ماده سمی تبدیل می‌شوند،مانند هگزامتیلن تترامین غیر سمی،که در بدن انسان به فورمالدهید سمی تبدیل می‌گردد.


تقسیم‌بندی بر اساس ماهیت شیمیایی




سموم معدنی: شامل سم‌های معدنی طبیعی مانند هیدروژن سولفید، کربن مونوکسید و سم‌های معدنی مصنوعی مانند جیوه(II)کلرید و همچنین نمکهای تالیم و سرب می باشند.

سموم آلی: شامل سم‌های آلی گیاهی مثل آکونیتین و سم‌های حیوانی مانند سم مار می‌باشد. سم‌های آلی مصنوعی در طبیعت وجود نداشته ولی به طور مصنوعی یا سنتز تهیه می شوند. مثل سلاح های کارزار شیمیایی گاز خردل،گاز اعصاب و یا انواع آفت‌کش ها و قارچ‌کش ها و...


تقسم‌بندی بر مبنای محل کاربرد و نوع آسیب سموم




سم‌های چشم: این سم‌ها تحریکات مختلفی را در اعضای چشم به وجود می‌آورند،مانند ترکیب‌های برم،آمونیاک، کلر،دی متیل سولفات، فورمالدهید، آتروپین، کوکائین،دی‌نیتروفنل، نفتول و تتراهیدرونفتالین.

سم‌های خون: این سم‌ها موجب همولیز گلبولهای قرمز خون می شوند، مثل آرسین،گلیکولها،فسوژن و سم مارو یا باعث مت هموگلوبین می‌شوند، مانند آنیلین، کلراتها،نیتریتها، سولفیتها. سم‌های خون گاهی نیز در مسیر خونسازی اختلالاتی به وجود می‌آورند مثل مشتقات آنیلین،بنزول، دی نیتروفنل،سولفونامیدها و مواد پرتوزا.

سم‌های آنزیمها: این سم‌ها انواع مختلف دارند، برخی از آنها موجبات ته‌نشینی پروتئین‌ها را فراهم می‌نمایند مثل نمک فلزهای سنگین، ولی برخی دیگر خاصیت بازدارندگی ویژه از خود بروز می دهند، مانند استیل آمینو- تیادی‌آزول‌سولفونامید، که روی آنزیم کربوآنیداز اثر می‌کند.

سم‌های پوست: سم‌های مزبور انواع مختلف دارند و برخی باعث از بین رفتن رنگدانه پوست می‌شوند مثل ترکیب‌های آرسنیک و نقره. بعضی دیگر شرایط ریزش مو را فراهم می‌کنند مثل آرسنیک تریوکسید و کلروپرن. سم‌های پوست را گاهی به عنوان سلاح کارزار به کار می‌برند،مانند: دی کلردی‌اتیل‌سولفید (ایپریت) و کلروینیل‌آرسین‌دی‌کلرید (لوزیت).

سم‌های دستگاه گردش خون: این سم‌ها انواع متعدد دارند،برخی موجبات اختلال در ضربان قلب را فراهم می نمایند،مثل بنزول، کلروفرم. بعضی دیگر به طور مستقیم ویا غیر مستقیم از راه گردش خون روی عضله قلب تاثیرات ناهنجار به جا می‌گذارند، مانند آکونیتین،آرسنیک،نمکهای باریم، بنزین،بنزول،کینین،کلروفرم و متانول. از سوی دیگر برخی سم‌ها صدمات جبران‌ناپذیری به رگها وارد می‌کنند،برای مثال می توان از آرسنیک تریوکسید و روغن خردل نام برد. سم‌های قلب گاهی تنگی بیش از حد رگها را به دنبال دارند مثل نیکوتین،آدرنالین و همچنین نمکهای سرب و باریم. سرانجام نیتریتها،گلیسیرین نیترات، سم‌های مار و قارچ‌ها موجب گشادی رگهای قلب می شوند.

سم‌های کبد: این سم ها در کبد انباشته و عملکرد درست سلول‌های کبدی را با اشکال مواجه می‌سازند،که در نتیجه در سوخت و ساز عمومی بدن تاثیر گذاشته و بیماریهایی از قبیل یرقان،ورم کبدی و... را باعث می شوند، برای مثال می توان از بنزین، کلر، بنزول،کلروفرم، دی نیتروفنل،فسفر و سم قارچ نام برد.سمهای دستگاه تنفس: این سم ها آسیب جبران‌ناپذیر به بافتهای ریه می‌رسانند و ممکن است به صورت ترکیب‌های مختلف شیمیایی،مانند آمونیاک، کلر، برم،فلوئور و غیره وارد ریه‌ها شوند. نیکوتین، دوده و آزبست نیز جزو سم‌های ریه محسوب می‌شوند.

سم‌های دستگاه اعصاب: این سم‌ها از راه پوست،تنفس و یا گردش خون وارد دستگاه اعصاب شده و اختلالاتی مانند فلج کردن مراکز مغزف سرگیجه و بیهوشی مفرط به وجود می آورند. سم‌های اعصاب معمولا،به حالت گاز می‌با شند،مانند اتر، کلروفرم،انواع الکلها و غیره . برخی سم‌های دستگاه اعصاب به عنوان سلاح کارزار، اهمیت نظامی دارند،عمده ترین آنها استرهای فسفریک اسید می باشند.


تقسیم‌بندی سموم برمبنای کاربرد آنها




ضد سم‌ها (آنیتدوت‌ها): موادی که به هنگام مسمومیت،برای جلوگیری تضعیف و یا خنثی کردن اثر سم‌ها به کار می‌روند و نقش متفاوتی را در مورد بیماران به عهده دارند،به طوری که برخی از آنها بیمار را به استفراغ وادار می نمایندمثل آپومورفین و محلول مس سولفات. برخی دیگر به عنوان مسهل عمل کرده و تعدادی نیز از طریق جذب عمل می‌کنند،مانند زغال حیوانی که به هنگام مسمومیت با آلکالوئیدها،اغذیه و فلزهای سنگین مصرف می‌شود. همچنین برخی آنیتدوت‌ها بر مبنای یک واکنش شیمیایی با پروتئن ها عمل می‌نمایند مثل تخم مرغ و شیر،که به هنگام مسمومیت با اسیدها و فلزهای سنگین مصرف می شوند. دسته‌ای از ضد سم‌ها بر مبنای واکنش شیمیایی ویژه عمل کرده، به طوری که سم را به حالت‌های غیر محلول و یا غیر سمی تبدیل می‌کنند. محلول سدیم سولفات ترکیب‌های محلول و سمی باریم و سرب را به ترکیبهای غیر محلول و غیر سمی باریم و سرب سولفات تبدیل می‌نماید. آنیتدوت‌هایی وجود دارند که عملکردشان روی تاثیرات فارماکولوژیکی و میکروبیولوژیکی استواراست.

سلاح های کارزار: این سلاحها برخلاف کلیه موازین انسانی و حقوق بین المللی، از سوی برخی کشورها در میدان‌های کارزار به کار برده می شوند. سلاحهای مزبور علاوه بر سست کردن روحیه نبرد طرف مقابل،آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر محیط زیست انسان‌ها وارد می‌نمایند، به طوری که توام با محو گیاهان و جانوران، زمینهای کشاورزی را نیز نابود می سازند. سلاحهای کارزار می‌توانند از نوع شیمیایی? مانند گاز خردل و گاز اعصاب،بیولوژیکی مانند باکتریها،ویروسها و میکروبها و یا حتی رادیولوژیکی مانند فضولات واکنش‌های هسته‌ای باشند.

سم شکار: اکثر این سم‌ها منشا گیاهی دارند و عملکرد آنها بیشتر روی زخمی کردن پوست استوار می‌باشد به محض وارد شدن در بدن شکار، آن را مسموم و شرایط مرگش را فورا? فراهم می‌کنند، مانند سم پیکان و سم ماهی مثل استروفانتین و استریکنین.

انواع داروها: مانند آرسنیک تریوکسید، که در دندانپزشکی و جیوه (II) کلرید که برای کشتن باکتریها به کار می رود. این داروها? در صورت عدم مراعات موازین طبی، اثرات بسیار مهلک از خود به جا می‌گذارند.

سم‌های مخدر: از قبیل کوکائین، مورفین و ...

سم‌های خرابکاری: مثل سم‌های گیاهی

http://www.rs272.parsiblog.com/

http://www.roshd.ir

WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

[Leader 3]

به قول معروف اينا نامرديه مردن بيان رو در رو بجنگن

[mm1368 28]

milad11110جان مطالب كاملي وجالبي بود :!:

[SHAFAGH23 29]

از این قبیل الودگی هاونامردیها میتوان به استفاده بیرحمانه صدام علیه ایران ومردم کشور خودشو نامبرد.براستی پس از گذشت بیست سال از جنگ هشت ساله واستفاده صدام .هنوز هزاران نفر درایران دارند تاوان یک عمل ورفتار شیطانی یک نفر وپس می دهند .وروزانه شاهد شهادت ده ها نفر درایرانیم .همچنین میتوان به جنگ ویتنام اشاره کرد.به راستی چرا جامعه جهانی برای این معظل جهانی هیچ اقدام مثبت وشایسته ای انجام نمی دهد؟؟حتی یک سازمان حمایت از مجروهان واسیب دیده گان هم نیست (درواقعیت)هزاران کودک ویتنامی پس از گذشت نیم قرن دارند تاوان گذشته رومیدند.این چه دنیایست .دنیای که شیاطین ونامردها وعقب مانده های ذهنی درونش حاکم بلامناضعه جهانند. پس مهدی جان بیا.

[Leader 3]

همشم به ايران ميگن كه دمكراسي نداره برا اينكه ايران از اين جور سلاح ها نداره

[Babakim1 46]

جامعه بشریت از اغاز پیدایش خود تا کنون همواره بدنبال فراهم کردن راه تکامل اجتماعی خود از طریق توسعه دانش و حد اکثر بهره برداری از امکانات طبیعت در جهت رفاه افزونتر جامعه بشریت بوده است.
اندیشه های رشد همواره عامل اصلی تحرک و انگیزه جنب و جوشاجتماعی بوده است اما در عین حال در بخش هایی این ایده ها جنبه تخریبی به خود گرفته و به عاملی تهدید کننده و ویرانگر برای موجودیت انسان ها تبدیل شده است.
اندیشه دفاع و فراهم کردن سپر دفاعی برای سد تهاجم دیگران که خود منطق قابل پذیرشی است در عمل به عاملی برای افزایش بحران و نیز بسیج امکانات ملی در این زمینه شده استو بدون شک یکی از نتایج ان مسابقه های تسلیحاتی بوده است.
انتخاب تسلیحات با میزان خطر افرینی امکان دستیابی راحت تر ، کاربرد اسانتر شرایط جغرافیایی منطقه با توجه به دیدگاه کارشناسان صورت می گیرد.
از میان جنگ افزارهای که در جهان وجود دارد، رسته هایی وجود دارد که دارندگان آن ، استراتژیست های جنگی و افکار عمومی موجود خواستار از میان برداشتن آن و گذاشتن نقطه پایانی بر کاربرد آن می باشند.
در میان این جنگ افزارهای ویرانگر سلاح های بیولوژیکی قرار دارد . در تئوری دو نوع رسته برای سلاح های بیولوژیکی قایل می شوند، نخست دسته ایست که بر میکروارگانیسم ها استوار است و از این نوع میکرو ارگانیسم ها علیه انسان ها، حیوانات و حتی گیاهان استفاده می شود.
این میکروارگانیسم ها که به سلاح های میکروبی شناخته می شوند تنها با استفاده از میکروسکوپ یا میکروسکپ الکترونی قابل رویت هستند و کار برد آنها در سلاح ها به صورت بمب یا کلاهک براحتی امکان پذیر است.
این نوع سلاح ها در مدت زمان کوتاهی آب یا سرزمین مورد حمله را آلوده می کند و مقدار کمی از انها برای دستیابی به هدف ویرانگری مورد نظر به کار گیرندگان ان کافی است.
این نوع میکروارگانیسم ها در مدت کوتاهی در سلول بدن میزبان به تکثیر می پردازند و باعث تسریع الودگی در بدن میزبان و انتقال ان به سایرین می گردد.
به تجهیزاتی که امکان استفاده از انواع میکروارگانیسم ها را علیه موجودات زنده اعم از انسان ها ، حیوانات و گیاهان عملی می کند، سلاح بیولوژیکی گفته می شود . هر چند تعریف جامع تری از سلاح بیولوژکی بعمل آمده است. این تعریف به دلیل تداخل توسعه و تلاش برای پیشرفت علوم زیست شناسی و بهره گیری از ان در راه درمان بسیاری از بیماری های موجود در جهان مطرح و مورد استفاده قرار گرفته است.
این تعریف عنوان می دارد که هر باکتری و یا ویروسی که برای ایذاء و صدمه وارد کردن به موجودات به کار گرفته می شود، سلاح بیولوژیکی خوانده می شود.
این تعریف معمولا به دسته دیگر تسلیحات بیولوژیکی که مبتنی بر باکتری های غیر زنده و مواد سمی از قبیل تاکسن ها هستند نیز اطلاق می شود. بولتنیوم تاکسین ، زهر مار و رایسین ها در این رسته از جنگ افزار ها قرار دارند.
بهر حال سلاح های بیولوژیکی شامل میکرو ارگانیسم های زنده از قبیل باکتری، پروتوزا، ریکتزیا، ویروز و فونگی است.
تاکسین ها از میکرو ارگانیسم ها، گیاهان و یا حیوانات تولید می شوند.
برخی از تاکسین ها ترجیحا در رسته شیمایی قرار می گیرند تا در رسته بیولوژیکی اما با این حال بخش عمده ای از انها در معاهده عدم به کارگیری سلاح های بیولوژیکی سال 1972 در مورد عدم کاربرد سلاحهای بیولوژیکی گنجانده شده است.
اما اگر هدف مقایسه سلاح های بیولوژیکی با دیگر سلاح ها باشدب اید گفت خطر ان همچون سایر جنگ افزارها می باشد اما به دلیل وسعت زیانباری ان خواست عمومی بر تحریم تولید و کاربرد ان بوده است و جالب اینکه پیشقدمان در ممنوعیت ان کشورهایی بوده اند که خود از اصلی ترین تولید کنندگان و فروشندگان اسلحه در جهان هستند.
در مقایسه ای که بین سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی بعمل امده استف خطر سلاح های بیولوژیکی بسیار گسترده تر عنوان شده است.
برای مثال سلاح بیولوژیک بولوتنیوم تاکسین سه میلیون با ر وحشتناک تر از گاز اعصاب شیمایی ساارین است.
نمونه دیگر آنتراکس است که در مدت سه روز تمام روده از میان می برد.
بر اساس خطرات گسترده ای که این نوع جنگ افزارها در بر دارد، جامعه بین المللی تصمیم گرفت تا در معاهده سال 1972 نسبت به ممنوعیت استفاده از این سلاح کشتار دسته جمعی رای دهد.
همانگونه که گفته شد تلاش برای ممنوعیت این نوع سلاح ها قبل از همه از سوی عمده ترین کشورهای توالید کننده و فروشنده جنگ افزار در جهان بوده است که در صدر این کشورها انگلستان قرار داشت.
هم چتنین تصمیم ریچارد نیکسون رییس جمهور وقت امریکا که در سال 1969 برای عدم تولید و به کارگیری تسلیحات بیولوژیکی راه را برای امضای موافقتنامه ای در این زمینه در سال 1972 هموار کرد.
روح این معاهده بر این امر استوار است که امضا کنندگان از توسعه، تولید ، انبار ، به کار گیری و مبادله اطلاعات در زمینه سلاح های بیولوژیکی خودداری کنند.
معاهده بین المللی کنترل سلاح های بیولوژیکی در سال 1975 به اجرا در آمد و در حال حاضر بیس از 150 کشور در ان عضویتدارند.
اما از نقاط ضعف ویؤه این معاهده تداخل یکی از بندهای ان با مسئله انتقال تکنولوژی بوده است که این امر راه را برای دسترسی تعدادی از کشورها به این سلاح ویرانگر ممکن ساخت.
در تمام باز نگری های که پس از تصویب این معاهده و طی سال های 1976، 1980، 1986،1991، 1992 و 1996 در آن به عمل آمد، امضا کنندگان به دنبال رفع نارسایی های آن بودند.
یکی دیگر از ضعف های این معاهده که نمی توان به صراحت ان را به خود معاهده باز گرداند، آن است که توسعه علوم بیولوژیکی برای تامین سلامتی و بهداشت خود می تواند به ابزاری برای بهره گیری از ان در تسلیحات بیولوژکی تبدیل شود.
یکی از نکات جالب در مورد تعهدات خواسته شده از امضا کنندگان پیمان آن بوده است که تنها یک سوم از تعداد کشورهای امضا کننده معاهده نسبت به درخواست بارزسی از واحدهایی که این پیمان خواستار بررسی آن بوده است ، پاسخ مثبت داده اند و لی بقیه با آن موافقت نکرده اند.
در بازنگری که در کنترل سلاح های بیولوژیکی در سال 1986 صورت گرفت، کشورهای امضا کننده این معاهده موافقت کردند تا اطلاعات مربوط به این گونه سلاح ها و بویژه بیماری های ناشی از آن برای آگاهی عموم مبادله شود.
در بازنگری بعدی ، کشورهای امضا کننده این معاهده تصمیم گرفتند یک گروه کارشناسی ویژه برای این منظور تشکیل دهند.
در بیست ساله اخیر تحقیقات زیادی در مورد برخی از ویروس هایی که امکان به کارگیری ان به عنوان یک سلاح میکروبی وجود دارد ، صورت گرفته است.
در حال حاضر تهیه بعضی از این ویروس ها هم چون ویروس عامل تب ۀاسا مه در آسیا و افریقا همه گیری ان در بعضی مناطق موجب مرگ صدها نفر شده است، به مقادیر زیادی وجود دارد.
از سوی دیگر پیشرفت علوم بیو تکنولوژی نیر امکان پیشرفت سلاح های میکربی گذشته را به سلاح های کلاسیک شهرت دارند، آسانتر کرده است.
سلاح های میکربی مبنی بر میکرو ارگانیسم های زنده قابلیت تبدیل از شکلی به شکل دیگر ر ا دارندو تغییر اطلاعات ژنتیکی میکروارگانیسم ها با پیشرفت های که در علوم ژنتیکی حاصل شده است، به راحتی امکان پذیر است.و به کارگیری ان علیه جامعه بشری بسیار خطرناک می باشد، چون با این شیوه می تواند مقاومت هایی را در برابر انتی بیوتیک ها و واکسن ها به وجود آورد.
با توجه به تحقیقات وسیعی که در این زمینه صورت گرفته است ، روشن نیست که در حال حاضر میکروارگانیسم ها که با این شیوه رشد داده شده اند به چه میزانی است و چه کشورهای به چنین اقداماتنی دست زده اند.
کاربرد سلاح های بیولوژیکی به دوره ای پیش از میلاد مسیح و آنگونه که در تاریخ ثبت شده است به شش قرن پیش از تولد مسیح باز می گردد، به هنگامی که آشوریان چاه های آب دشمنان خود را مسموم کردند و باز در همین قرن آب مصرفی شهر کریزا از سوی نیروهای آتنی مسموم شد.
هر چند که از شش قرن پیش از میلاد تا قرن بیستم بارها از سلاح های میکربی برای از بین بردن و تهدید حیات بشریت استفاده شده است اما در قرن اخیر نمونه های بارزی از بهره گیری از این نوع جنگ آفزارها وجود داشته است.
دکتر انتوان دلگر که امریکایی و المانی تبار بود با استفاده از باسیل انتراکس و گلاندرس که از سوی دولت المان در اختیار وی گذاشته شده بوئد، یک لیتر مایع آلوده را تهیه کرد.
این مواد به به شماری از اسب ها در بالتیمور داده شد و چنین ثبت شده است کهدر اثر این اقدام و شیوع الن به دیگر اسب ها، بیش از سه هزار راس اسب که قرار بود در اختیار نیروهای متحدین قرار گیرد، نابود شدند.
کشف این امر که چه میزان سلاح بیولوژیکی تولید شده است، بسیار دشوتر است اما روشن است که بسیاری از کشورها به تولید آن پرداخته اند.
موسسه جنز که کار جمع آوری اطلاعات نظامی کشورهای مختلف جهان با استفاده از منایع خود است کشورهایی را در فهرست دارندگان این سلاح ه9ای بیولوژیکی گنجانده است.
عراق در دوران صدام یکی از کشورهای بارز در این زمینه بود و بازرسان میزان تولیدات سلاح بیولوژیکی عراق را به میزان 19 هزار بولوتنیوم ، 8400 لیتر انتراکس و دیگر سلاح ها را در اختیار ئاشت.
در سال 1995 عراق پذیرفت که قصد ساختن سلاح بیولوژیکی را داشته است.
بغداد در سال 1988، 39 تن از میکرب های مورد نیاز در تولید سلاح های بیولوژیکی از نوع بولتنیوم و انتراکس وارد کرده بود و گروه بازرسی بخش اعظم این مواد را نابود کرد ولی گفته می شد که 17 تن از این مواد هم چنین در جایی پنهان است و تا کنون کشف نگردیده است.
صدها نفر از نیروهای نظامی در اثر به کار گیری عمدی سلاح های بیولوژیکی آلوده به ان شدند.
در سال 1994 شاهزاده ژاپن میکاسا فاش ساخت که نیروهای نظامی رسمی ان کشور در سال 1931 تلاش کردند تا کمیسیون تحقیق لیتون را که مامور تحقیق در مورد چگونگی برخورد ژاپن پس از تصرف منچوری بودند با میکروب وبا مسموم کنند.
این عمل با الوده کردن میوه ها با این میکرب صورت گرفته بود ولی این میکرب در بدن اعضای این گروه پیشرفت نکرد.
در سال 1972با دستگیری اعضای یک گروه دست راستی در امریکا که به گروه نظامی طلوع خورشسد شهرت داشتند افشا گردید که این گروه قصد داشت با استفاده از 30 تا 40 کیلوگرم از باکتری تیفوئید منابع آب شهرهای شیکاگو سنت لوئیز و میدولترن را آلوده کنند.
این مواد همگی در آزمایشگاه یک مدرسه رشد و تهیه شده بود از ان هنگام تا کنون بارها در لوس انجلس در پاریس و مناطق دیگر جهان تلاش برای استفاده از این نوع سلاح ها صورت گرفته که در برخی موارد کشته ها و مصدومین بیشماری را نیز بر جای گذاشته است.
دکتر کاناتجان علی اف که در طراحی برنامه های ساخت سلاح بیولوژیکی اتحاد جاهیر شوروی پیشین نقش داشته است و به غرب پناهنده شده بود در مورد برنامه های تسلیحات بیولوژیکی اتحاد جماهیر شوروی عنوان داشته است که مسکو در دوران جنگ سرد و طی تدارک ابزار مورد نیاز برای جنگ احتمالی سوم سلاح هایی را از جمله سلاح های بیولوژیکی و نیز سلاح های متکی بر باکتری های انتراکس، تهیه کرده بود.
به گفته این پناهنده که منابع غربی از وی به عنوان یک فرد معتبر و آشنا به برنامه های سلاح های بیولوژیکی اتحاد جماهیر شوروی پیشین سخن می گویند، مسکو صدها تن از این مواد را در انبارهای خود ذخیره کرده است.
در جنگ جهانی دوم انگلیس برخورداری خود را از این سلاح های بیولوژیکی از جمله انتراکس ، پوبتنیوم و تاکسین نشان داد.
آمریکا نیز تا سال 1970 که این نوع سلاح ها را ممنوع اعلام کرد ولی دارای زرادخانه های عمده این گونه سلاح ها بوده است.

منبع : وبلاگ حمید گلشریفی ( با تصحیح )

[nozheh 64]

جنگ‌افزارهای شیمیایی ابزارها یا موادی شیمیایی هستند که به وسیله آنها مثلاً با انفجار بمبی که حاوی مواد سمی و یا شیمیایی هستند انسان‌ها و یا سربازان دشمن را هدف قرار می‌دهند که به آن مواد آلوده می‌شوند و به انواع بیماریها و یا بیماری‌های مخصوص به همان مواد دچار می‌شوند.

اسلحه شیمیایی به آن دسته از جنگ‌افزارها گفته می‌شود که در آنها یک یا چند ماده‌ شیمیایی برای کشتن و یا ناتوان کردن انسان‌ها به کار می‌رود. ماده شیمیایی را در مخزن‌هایی کوچک یا بزرگ انبار می‌کنند که به‌وسیله انسان یا وسیله‌ای موتوری حمل می‌شود و پس از شلیک و انفجار ماده شیمیایی را می‌پراکند. با راکت یا هواپیما هم آن مخزن‌ها را پرتاب می‌کنند.

نخستین بار در جنگ جهانی اول این جنگ‌افزار به کار برده شده است. در جنگ جهانی دوم کاربرد چندانی نیافته است اما در جنگ ویتنام نیروهای آمریکایی آن را بسیار گسترده به کار می‌برده‌اند که بمب‌های آتش زای ناپالم (اغلب بنزين ژلاتينه شده... تا به هدف بچسبد و بهتر بسوزاند) معروف‌ترین آن‌ها بوده است.

جنگ‌افزارهای شیمیایی را می‌توان به جنگ‌افزارهای دارای سم‌های چشمی، بینی و دهانی، ریه‌ای و یا پوستی تقسیم کرد، بسته به آن که به کدامیک از اندام‌ها تأثیر می‌گذارد. برخی از گونه‌های عصبی آن کشنده است و بسیار زود انسان‌ها را از پا در می‌آورد، برخی دیگر تنها برای مدتی کوتاه یا بلند ناتوان می‌سازد. برخی از گونه‌های آن اگرچه کشنده نیست اما ناتوانی‌های جسمی ماندگار پدید می‌آورد و زندگانی را بسیار سخت می‌کند. گونه‌هایی از آن در افزارهای پلیس ضد شورش هم به کار برده شده است و اعتراض‌های گسترده‌ای به دنبال آورده است.

جنگ‌افزارهای شیمیایی مانند بمب‌های اتمی و میکروبی در رده سلاح کشتار جمعی رده‌بندی می‌شود و کوشش نیروهای ضد جنگ و صلح‌خواه و سازمان‌های مدنی و شهروندی همواره برای ممنوع ساختن آن‌ها بوده است. ۱۳۷ دولت در سال ۱۹۹۳ پیمانی را امضا کردند که تکامل، تولید و انبار کردن جنگ‌افزارهای شیمیایی را ممنوع می‌کرد و از دولت‌ها می‌خواست در یک دوره ده ساله، یعنی تا سال ۲۰۰۳، همه جنگ‌افزارهای شیمیایی انبار شده را نابود سازند.

حکومت صدام در جنگ عراق و ایران این‌گونه جنگ‌افزار برای کشتار جمعی را نه تنها در آوردگاه‌ها برای کشتن سربازان بلکه در روستاها و شهرها نیز به کار می‌گرفت .

امروزه انتشار دستورهای ساخت و انبار کردن جنگ‌افزارهای شیمیایی کاری جنایت‌کارانه است و انساندوستان نگران دستیابی تروریست‌ها و آدم‌کشان به چنان جنگ‌افزارها هستند.

تاريخچه کوتاه

آتش يونانیجنگ افزار های شيميايی از جمله قير، روغنهای مختلف، نفت، "آتش يونانی"، اسيد های مختلف، آرسنیک ها و غيره از دوران بسيار قديم مورد مصرف قرار گرفته اند. مثلا اسپارتانها در جنگ "پله پونز" (سالهای ۴۳۱ تا ۴۰۴ قبل از مسيح) از اسيد های گوگردی (از جمله دی اکسيد سولفور) استفاده ميکردند.

طی جنگ جهانی اول بود که برای اولين بار افزار های مدرن جنگ شيميايی، بخصوص توسط آلمانها، ساخته و مورد مصرف قرار گرفتند. اين اعمال با اسيد پاشی و پخش ساده گاز های کشنده شروع شدند تا اينکه بعد ها بتوانند با پرتاب اين مواد به راه دور نفرات بيشتری از سربازان دشمن را نابود کنند. آلمانها پيوسته پيشرو اين صنعت بوده و تا کنون مانده اند. ( ر. ک. جنگ عراق بر عليه ايران که طی آن شرکتهای آلمانی بزرگترين صادر کننده جنگ افزار های شيميايی به عراق بودند) البته آمريکا، فرانسه، هلند و غيره هم در اين امر شريک بودند (ر. ک. همين مقاله به زبان انگليسی و ساير زبانها)


تابلوی يادآوری فروش افزار جنگی شيميايی توسط آلمان به عراق نصب شده در خيابان فردوسی تهران، روبروی سفارت آلمان.آمريکاييها نيز در جنگ ويتنام هزاران تن "ايجنت اورنج" بروی جنگل های منطقه ريختند تا آن مکان ها يعنی (مخفی گاه ويت کنگ ها) را تبديل به صحرا کنند. بخش عمده اين ماده را نيز آلمانها در اختيار آمريکاييها قرار دادند. تحت تاثير اين ماده مهلک "دی اکسين" دار هنوز پس از بيش از چهل سال در ويتنام بچه های معلول به دنيا ميايند.


منبع:ويكي پديا

[amin_sahande 8]

دست شما درد نکنه استفاده از این سلاح ها نا جوانمردانه است ـــــــــــــ صلوات بر محمد و آل محمد

[nozheh 64]

بله واقعا. اين كار اند نامرديه. خدا از صدام نگذره.