جنگ هاي هزاره سوم و تسليحات ضد ماهواره

[mostafa2426 23]

خشونت در فضا


همزمان با سير تكاملي تحقيقات فضايي در جهان، نويسندگان و فيلمسازان بسياري نيز داستان هاي گوناگوني از جنگ هاي فضايي نوشته و روي پرده به نمايش درآورده اند. البته ما هميشه شاهد جنگ ميان زميني ها و بيگانه هاي فضايي بوده ايم، ولي اكنون نبرد فضايي آنچنان كه ملاحظه خواهيم كرد از حالت داستان و افسانه به واقعيت نزديك مي شود و اين در حالي است كه از بيگانه هاي ناشناخته عجيب و غريب هم خبري نيست و جنگ دقيقا بين ماهواره هاي ملت هاي مختلف رخ خواهد داد، البته هنوز تسليحات انهدام ماهواره وجود ندارد، امانخستين كشوري كه در راه به وجود آوردن سيستم هاي ضد ماهواره اي اقدام كرد، آمريكا است. اين كشور در سال 1963 پروژه محرمانه اي را با رمز 437 دنبال كرد. در اين پروژه قرار بود يك راكت تور (Thor) كه كلاهك آن حاوي مواد منفجره اتمي بود، ماهواره هاي شوروي را در مدار پايين هدف قرار دهد، البته اين پروژه به دليل يكسري مشكلات فني متوقف شد. در مقابل اين حركت آمريكا، شوروي نيز در اين سو دست به كار شد و اولين سفينه با قابليت مانور فراوان را در اوايل سال 1964، به نام Polyot به فضا پرتاب كرد.
در پي اين پرتاب موفقيت آميز Polyot -2 نيز در 12 آوريل 1964 به فضا پرتاب شد. اين سفينه در نخستين روز پرتاب، مانور جالبي در ارتباط با مانور سفينه هاي فضايي به نمايش گذاشت، ولي پس از آن از كار افتاد و سرانجام در 8 اوت 1966 از بين رفت.
اقدام شوروي در 1966 براي طراحي سيستم تسليحاتي به نام سيستم بمباران مداري (system orbit bombardment) مي توانست شروع مرحله جدي جنگ بين ماهواره ها باشد. شوروي تا سال 1968 اين سيستم را آزمايش كرد. در اين آزمايش شوروي توانست تكنيكي را نشان بدهد كه براساس آن به جاي پرتاب يك كلاهك هسته اي در مسير سنتي بالستيكي (به شكل منفي) شيئي به وزن 4هزار و 500 كيلوگرم (كه مي توانست يك بمب باشد) را به مدار پايين در زمين بفرستد. اين شيء از طريق يك مسير صاف و در حالي كه بر پشت پره هاي رادار آمريكا و اروپا ظاهر مي شد، به اتمسفر زمين برگشت! جديدترين آزمايش ماهواره كش ها توسط شوروي، سرانجام در سال 1980 با سفينه شكاري كاسموس 1174 و ماهواره هدف فضايي كاسموس – 1171 كه قرار بود رهگيري و زده شود، انجام شد. حالت و مسيرهاي مختلف آزمايشي: سفينه هاي ماهواره كش شوروي در چهار حالت و مسير مختلف برحسب مورد به انجام ماموريت مي پردازند. 1 – مدار سفينه شكاري: رهگير دايره اي است تا بتواند كاملا از نزديك ماهواره هدف را رهگيري كند. در اين سبك كه با يك بار عبور از كنار هدف و با سرعت كم انجام مي گيرد، بازرسي و شناسايي صورت مي گيرد. 2 - سفينه شكاري: رهگير با سرعت زياد از كنار سفينه هدف كه در پايين ترين نقطه مدار از يك مدار بيضوي قرار دارد، عبور مي كند. 3- ماهواره شكاري: زماني كه سفينه هدف در بالاترين نقطه مداري قرار دارد، رهگير با فاصله نزديكي از كنار آن عبور مي كند. 4 – در اين حالت و مسير، انجام عمليات نابودي ماهواره ها بدين شكل انجام مي شود كه دو سفينه شكاري – رهگير و هدف به گونه اي كه قصد پهلوگيري از كنار يكديگر را دارند به هم نزديك مي شوند و در اين لحظه ماهواره شكاري منفجر مي شود. ديگر سلاح هاي ضد ماهواره اي: هر دو كشور شوروي و آمريكا تحقيقات گسترده اي در مورد سلاح هاي ضد ماهواره اي ليزري و پرتوي ذره انجام دادند. نمونه اي از سلاح هاي ليزري شوروي مي توانست ماهواره هاي مختلف را تا برد موثر 200 كيلومتر هدف قرار دهد و آنها را از كار بيندازد. اين نوع ليزر از نوع كربن دي اكسيد - نوع ديگري كه تا سال 1985 به اتمام رسيد- بردي در حدود 5 هزار تا 40 هزار كيلومتر را مورد هدف قرار مي دهد و ماهواره ها را با مشكل جدي اختلال در عملكرد روبه رو مي سازد. تحقيق روي سلاح هاي پرتو ذره اي كه روي پرتوهاي ذره اي باردار متمركز مي شد، از سوي شوروي بشدت انجام شد. آمريكا در اين فرضيه از شوروي عقب تر بود. اكثر سلاح هاي پرتوذره شوروي خطرشان متوجه ماهواره هاي جاسوسي – عكاسي آمريكا موسوم به Big Bird بود. در يكي ديگر از طرح هاي شوروي براي سلاح هاي ضد ماهواره، چنين در نظر است كه تكنيكي براي نابودي ماهواره ها به وجود آيد كه بتواند در مدت بسيار كوتاهي و خيلي سريع، يك سلاح ماهواره كش را روي زمين از آشيانه به سكوي پرتاب آورد و آن را به سوي هدف نشانه گيري كند. ماهواره هاي جاسوسي – عكاسي آمريكا چندين بار توانستند به نشانه هايي دست يابند كه روس ها اين برنامه را ظرف 90 دقيقه اجرا كرده اند.
يكي از سلاح هاي ضد ماهواره اي آمريكا، پروژه كلاهك شكاري است. اين پروژه شامل نوعي كلاهك پرتاب شونده است كه از دو طبقه تشكيل شده است؛ طبقه اول شامل موشك پرقدرت Sram ساخت بوئينگ و طبقه دوم آن را بوستر آلتير ساخت ووت تشكيل مي دهد.
اين كلاهك كه بسيار ظريف و كوچك است، در مقر اسلحه اف – 15 – ايگل نصب مي شود. زماني كه قرار باشد ماهواره اي نابود شود يك فروند F-15 به پرواز درمي آيد. در حين پرواز هدف و مسير آن از طرف فرماندهي پدافند فضايي آمريكاي شمالي به خلبان اطلاع داده مي شود. پس از رها كردن، موشك، همچون ماهواره كش هاي شوروي سلسله عملياتي را در نابود كردن هدف به كار مي گيرد. نوع ديگري از سلاح هاي ماهواره كش، سلاح هاي پرتوي هستند. اينگونه سلاح ها علاوه بر اينكه براي جنگ هاي فضايي به كار مي روند، براي نابودي موشك هاي بالستيك بين قاره نيز استفاده مي شوند. به طور خلاصه اعم پروژه هاي آمريكا براي تكميل سلاح هاي پرتوي به اين قرار است: ايستگاه هاي نبرد ليزري يا
Laser Bottle Station مستقر در فضا به منظور نابودي موشك هاي قاره پيماي دشمن. ايستگاه هاي نبرد ليزري مستقر در فضا به منظور نابودي ماهواره هاي دشمن. سيستم هاي ليزري به منظور حفاظت از انواع ماهواره هاي نظامي. مهمترين پروژه اين سري از تسليحات مرگبار آمريكا، پروژه اي است موسوم به white horse . نحوه عملكرد اين سلاح بدين صورت است كه ابتدا در يك سفينه فضايي گذارده مي شود. در اين سلاح پرتو منفي هيدروژن شتاب داده مي شود و با گذشتن از يك سلول تخليه و بارگيري به صورت خنثي درمي آيد.
هدف فضايي: در كنار پيگيري پروژه هاي مربوط به كلاهك هاي ضد ماهواره اي، وزارت دفاع آمريكا برنامه تكميل يكسري هدف هاي فضايي را دنبال مي كند. اين هدف ها به اين منظور به كار گرفته مي شوند تا سلاح هاي ضد ماهواره اي را بتوان همزمان با ساختشان آزمايش كرد. اگر روزي نبردي حقيقي در فضا ميان آمريكا و ديگر ملت ها از جمله روسيه به وقوع بپيوندد، احتمالا آمريكا از روسيه بيشتر زيان خواهد ديد. به اين دليل كه كيفيت ماهواره هاي نظامي آمريكا بالاتر و دوامشان و قيمتشان هم خيلي بالاتر از ماهواره هاي مشابه روسيه است. از اين رو در چنين جنگي، روسيه چنانچه ماهواره اي از دست بدهد، مي تواند به آساني ماهواره ديگري جانشين آن كند، در حالي كه ضرر چنداني هم نكرده است. البته خطر سلاح هاي نظامي روسيه در ابتدا متوجه ماهواره هاي چيني است، چون آنها در ارتفاع كمتري نسبت به ماهواره هاي نظامي آمريكا هستند. ماهواره هاي آمريكا به جز يكسري ماهواره جاسوسي در ارتفاع خيلي بالايي مستقر هستند. با اين تلاش هاي بي وقفه دو ابرقدرت شرق و غرب، اگر روزي سلاح هاي ضد ماهواره وارد عمل شوند و در جنگي حقيقي به كار آيند، دو طرف در حالي كه سعي دارند تا ماهواره هاي يكديگر را از بين ببرند، از اين نكته هم غافل نخواهند بود كه در وهله اول ايستگاه مركزي كنترل سلاح ها و ماهواره ها در پايگاه هاي زميني را نابود كنند و براي اين كار راهي جز استفاده از موشك هاي قاره پيما باقي نمي ماند. باتوجه به اينكه ايستگاه هاي ارتباطي و كنترل و ردگيري ماهواره هاي نظامي تنها در خاك آمريكا يا روسيه قرار ندارند، الزاما جنگ فضايي و بين قاره اي بر فراز خاك آمريكا يا روسيه نيست و عملا در حريم فضايي كشورهاي ديگري انجام خواهد شد، بنابراين پاي كشورهاي ديگر هم به ميان مي آيد كه از نظر حقوقي، استراتژي پيچيده اي به وجود خواهد آمد.

نویسنده مطلب : محمد بدخشان
hamshahrionline.ir

[armani 2,666]

مصطفی جان کاش تو تاپیک قبلی میگفتی مطلبی داری و میزاری.
اخه اونجا فقط از سال 1966 صحبت کرده بودی. مطلب جالبی بود ولی مختص به دو ابرقدرت.
ما باید چیکار کنیم و بهترین گزینه چی میتونه باشه؟ همونطور که قبلا هم گفتم میشه دانشمندان ما روی لیزر کارهای جدی انجام بدن ؟
در چند سال اخیر کارهای بسیار مهمی در جهت ساخت لیزر با قدرت بالا در دانشگاههای کشور داره انجام میشه. در مورد لیزرهای با توان پائین که برای مصارف پزشکی بکار میره فعلا در حد خودکفائی هستیم و نمونه های تولیدی رو میشه دید.

[mostafa2426 23]

[quote]مصطفی جان کاش تو تاپیک قبلی میگفتی مطلبی داری و میزاری.
اخه اونجا فقط از سال 1966 صحبت کرده بودی. مطلب جالبی بود ولی مختص به دو ابرقدرت.
ما باید چیکار کنیم و بهترین گزینه چی میتونه باشه؟ همونطور که قبلا هم گفتم میشه دانشمندان ما روی لیزر کارهای جدی انجام بدن ؟
در چند سال اخیر کارهای بسیار مهمی در جهت ساخت لیزر با قدرت بالا در دانشگاههای کشور داره انجام میشه. در مورد لیزرهای با توان پائین که برای مصارف پزشکی بکار میره فعلا در حد خودکفائی هستیم و نمونه های تولیدی رو میشه دید.[/quote]

در مورد کشور عزیزمون اطلاعی ندارم ، ولی بعید میدونم در این زمینه ها کاری کرده باشیم . چون متاسفانه کشور ما آینده نگر نبود و فقط زمانی که نیاز داشت کار رو انجام میداد . الانم پروژه های خیلی مهمتری داریم . البته ما میتونیم پروژه ای رو مانند پروژه كلاهك شكاري آمریکا رو داشته باشیم .
لیزر هم در بعد استفاده به عنوان یک هدایتگر انرژی هنور مقدور نیست . کشور های مختلفی دارن روی این پروژه کار میکنن ولی هنوز به نتیجه نرسیدن .
آمریکا و روسیه که هنیزه های هنگفتی رو بر روی این پروژه گذاششتن .
در این مصارف ما به لیزری با توان های مگاواتی نیاز داریم . اگه ما بتونیم لیزری با توان حدود 5 مگا وات رو برای چند ده ثانیه به صورت یک باریکه نوری به شی بتابونیم دیگه چیزی از اون شی باقی نمیمونه
راستی میدونستید اولین لیزر گازی رو یک ایرانی اختراع کرد .