سلاحهای لیزری

[mostafa2426 23]

ید کلی
نابود نمودن دشمن از راه دور ، با جریانی از ماده‌ای مرگبار ، مدتها موضوع داستانهای علمی - تخیلی بوده است. آیا می‌توان آن را به واقعیت درآورد؟ فیزیک نیرنگ باز است، اما سرمایه گذاریهای ارتش ایلات متحده حاکی از آن است که آنها تصمیم گرفته‌اند سلاحهای تشعشعی را بوسیله کلیفوردبیل به واقعیت در آورند. در دهه 70 میلادی ، زمانی که کاپیتان کرک ستاره تلویزیون بود، فن آوران معتقد بودند که تا سال 1997 تخیلات علمی به آن واقعیاتی علمی تبدیل می‌شوند و سلاحهای دستی لیزری ، تولید خواهند شد.

مشکلات عمده
مشکل عمده سلاحهای لیزری ، فن آوری آنهاست. در حال حاضر این سلاحها به اندازه یک اتوبوس هستند و در ضمن لیزرهای پر قدرت به توان الکتریکی و شیمیایی بالایی نیازمندند. انرژی الکتریکی ، گازهای شیمیایی را تحریک می‌کند و بدین ترتنیب اتمهای گاز برانگیخته شده ، میزان انرژی بالاتری پیدا می‌کنند و شعاع لیزری ساطع می‌شود (لیزر منبعی است از گرما و نور به شکل امواج همسان ممتد یا متناوب).

کاربرد نظامی لیزر
مهمتريم کاربردهاي نظامي ليزر عبارت اند از:

الف) فاصله يا بهاي ليزري

ب) علامت گذارهاي ليزري

ج) سلاح هاي هدايت انرژي

فاصله ياب ليزري مبتني بر همان اصولي است که در رادارهاي معمولي از آن ها استفاده مي شود. يک تپ کوتاه ليزري ( معمولا با زمان 10 تا 20 نانوثانيه) به سمت هدف نشانه گيري مي شود و تپ پراکنده برگشتي بوسيله يک دريافت کننده مناسب نوري که شامل آشکارساز نوري است ثبت مي شود. فاصله مورد نظر با اندازه گيري زمان پرواز اين تپ ليزري به دست مي ايد. مزاياي اصلي فاصله ياب ليزري را مي توان به صورت زير خلاصه کرد :

الف) وزن - قيمت و پيچيدگي آن به مراتب کمتر از رادارهاي معمولي است.

ب) توانايي اندازه گيري فاصله حتي براي هنگامي که هدف در حال پرواز در ارتفاع بسيار کمي از سطح زمين و يا دريا باشد.

اشکال عمده اين نوع رادار در اين است که باريکه ليزر در شرايط نامناسب رويت به شدت در جو تضعيف مي شود. فعلا چند نوع از فاصله يابهاي ليزري با بردهاي تا حدود 15 کيلومتر مورد استفاده اند :

:الف) فاصله ياب هاي دستي براي استفاده سرباز پياده ( يکي از آخرين مدل هاي آن در آمريکا ساخته شده که در جيب جا مي گيرد و وزن آن با باتري حدود 500 گرم است.

:ب) سيستم هاي فاصله ياب براي استفاده در تانکها

:ج) سيستم هاي فاصله ياب مناسب براي دفاع ضد هوايي

اولين ليزرهاي که در فاصله يابي از آن ها استفاده شد ليزرهاي ياقوتي با سوئيچ Q بودند. امروزه فاصله يابهاي ليزري اغلب بر اساس ليزرهاي نئودميم با سوئيچ Q طراحي شده اند. گرچه ليزرهاي CO2 نوع TEA در بعضي موارد ( مثل فاصله ياب تانک ها ) جايگزين جالبي براي ليزرهاي نئودميم است.

دومين کاربرد نظامي ليزر در علامت گذاري است. اساس کار علامت گذاري ليزري خيلي ساده است : ليزري که در يک مکان سوق الجيشي قرار گرفته است هدف را روشن مي سازد به خاطر روشنايي شديد نور هنگامي که هدف به وسيله يک صافي نوري با نوار باريک مشاهده شود به صورت يک نقطه روشن به نظر خواهد رسيد. سلاح که ممکن است بمب - موشک - و يا اسلحه منفجر شونده ديگري باشد بوسيله يک سيستم احساسگر مناسب مجهز شده است. در ساده ترين شکل اين احساسگر مي تواند يک عدسي باشد که تصوير هدف را به يک آشکارساز نوري ربع دايره اي که سيستم فرمان حرکت سلاح را کنترل مي کند انتقال مي دهد و بنابراين مي تواند آن را به سمت هدف هدايت کند. به اين ترتيب هدف گيري با دقت بسيار زياد امکان پذير است. ( دقت هدف گيري حدود 1 متر از يک فاصله 10 کيلومتري ممکن به نظر مي رسد.) معمولا ليزر از نوع Nd: YAG است. در حالي که ليزرهاي CO2 به خاطر پيچيدگي آشکارسازهاي نوري ( که مستلزم استفاده در دماهاي سرمازايي است) نامناسب اند. علامت گذاري ممکن است از هواپيما - هليکوپتر و يا از زمين انجام شود. ( مثلا با استفاده از يک علامت گذار دستي ).

اکنون کوشش قابل ملاحظه اي هم در آمريکا و هم در روسيه براي ساخت ليزرهايي که به عنوان سلاحههاي هدايت انرژي به کار مي روند اختصاص يافته است. در مورد سيستم هاي قوي ليزري مورد نظر با توان احتمالا در حدود مگا وات ( حداقل براي چند ده ثانيه ) يک سيستم نوري باريکه ليزر را به هدف ( هواپيما - ماهواره يا موشک ) هدايت مي کند تا خسارت غير قابل جبراني به وسايل احساسگر آن وارد کند و يا اينکه چنان آسيبي به سطح آن وارد کند که نهايتا در اثر تنش هاي پروازي دچار صدمه شود سيستم هاي ليزر مستقر در زمين به خاطر اثر معروف به شکوفايي گرمايي که در جو اتفاق مي افتد فعلا چندان عملي به نظر نمي رسند. جو زمين توسط باريکه ليزر گرم مي شود و اين باعث مي شود که جو مانند يک عدسي منفي باريکه را واگرا سازد با قرار دادن ليزر در هواپيماي در حال پرواز در ارتفاع بالا و يا در يک سفينه فضايي مي توان از اين مساله اجتناب ورزيد. اطلاعات موجود در اين زمينه ها به علت سري بودن آن ها اغلب ناقص و پراکنده اند. اما به نظر مي رسد که اين سيستم ها کلا شامل باريکه هايي پيوسته با توان 5 تا 10 مگا وات (براي چند ثانيه ) با يک وسيله هدايت اپتيکي به قطر 5 تا 10 متر باشند مناسب ترين ليزرها براي اينگونه کاربرد ها احتمالا ليزرهاي شيميايي اند ( DF يا HF) . ليزرهاي شيميايي به ويژه براي سيستم هاي مستقر در فضا جالب اند زيرا توسط آن ها مي توان انرژي لازم را به صورت انرژي ذخيره فشرده به شکل انرژي شيميايي ترکيب هاي مناسب تامين کرد.

از زمان اختراع لیزر در سال 1960، کاربردهای نظامی انرژریهای هدایت شده ، طراحان دفاعی را به دلیل ویژگیهایی همچون نامحدود بودن مهمات و توانایی تخریب فراوان و کنترل از راه دور ، هیجان زده ساخت. همراه با روند تکامل لیزرها ، مجموعه‌ای از کاربردها از چاقوهای جراحی لیزری گرفته تا دستگاههای خودکار پخش موسیقی با دیسکهای فشرده ، ساخته شدند. البته هنوز هم سلاحهای تشعشعی که بتوانند تانکها را ذوب کنند، صورت واقعیت به خود نگرفته‌اند و هم اکنون استفاده نظامی از لیزرها ، محدود به هدف گیری و اندازه گیری مسافت به منظور افزودن بر دقت گلوله‌های تفنگ و توپ و نیز بمبهاست. در طی دهه 70 و 80 میلادی ، وزارت دفاع ایالات متحده با انجام آزمایشهای گوناگونی ، سلاحهایی با انرژی هدایت شده را مورد بررسی قرار داد. این امر با این کار مشهور دفاع استراتژیک ریگان به اوج رسید، اما با فروکش کردن جنگ سرد ، بودجه سلاحهای لیزری نیز کاهش یافت و بدین لحاظ تا کنون تنها نمونه‌های کاربردی اندکی از آنها ساخته شده است.
ولی در هر حال ، این نمونه‌ها توان تخریبی انرژیهای هدایت شده را به اثبات رساندند. در سال 1976 ارتش ایالات متحده یک لیزر دی اکسید کربن را بر قایقی نصب کرد و با استفاده از آن هدفی را که با سرعتی یکنواخت و در فاصله چند صد متری حرکت می‌کرد نابود ساخت. در دهه 80 نیروی دریایی ایالات متحده ، قدرت لیزر MIRACL (مخفف لیزر شیمیایی میان - فروسرخ) خود را در انهدام موشکها از فاصله دور به نمایش گذاشت. در حال حاضر لیزرهای کلاس مگاوات فلوراید دوتریم ، میراکل بسیار مورد توجه مجریان برنامه مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی در ساخت نوعی سیستم دفاع هوایی برای محافظت شمال فلسطین اشغالی از حملات موشکی مبارزان است.

لیزرهای ضد اسکاد
لیزرهای ضد اسکاد نیروی هوایی ایالات متحده اشعه‌ای به ضخامت یک تیر تلگراف دارد. به نظر میلز هولومن رئیس علوم تسلیحاتی فرماندهی موشکی ارتش آمریکا ، لیزرهای شیمیایی آنقدرها هم کارآمد نیستند. قدرت اشعه آنها یک دهم انرژی مورد نیاز برای پمپ سلاح است و همین امر موجب بزرگی دستگاهها می‌شود. اشعه لیزر ، بعد از طی چند کیلومتر متلاشی و تجزیه می‌شود و این امر در مسافتهای طولانی مشکلاتی را بوجود می‌آورد. با این حال برنامه‌هایی در حال اجراست تا لیزرها را به کاربردهای نظامی وارد سازند. اولین هواپیمایی که به سلاحهای تشعشعی مجهز می‌شود چیزی جز جنگنده استیلت خواهد بود و برای این منظور هواپیمای بولینگ 747 ترجیح داده می‌شود.
نیروی هوایی آمریکا با تیمی مرکب از بوئینگ ، لاکهید - مارتین و TRW قراردادی به منظور ساخت نمونه‌ای کاربردی از سیستم هوابرد لیزری ABL برای رهگیری و انهدام موشکهای بالستیکی در حال پرواز امضا کرد. سیستم ضداسکاد ABL ، شامل یک لیزر شیمیایی یدید اکسیژن (COIL) است که در برجی گردنده در دماغه بوئینگ 747-400F جاسازی شده است. هنگام گشتهای هوایی در ارتفاع بالا و در فاصله 250 کیلومتری پایگاههای موشکی دشمن ، ABL با استفاده از دوربینی فرو سرخ و از پس ابرها به دنبال شعله دنباله‌ای اسکادهای پرتاب شده می‌گردد. سپس خدمه به نشانه گیر لیزری سوئیچ می‌کنند تا موشک در حال پرواز رهگیری شده ، قسمت سوختش هدفگیری شود. با قفل شدن روی بدنه موشک ، سیستم ، اشعه لیزر را که ضخامتی برابر با قطر تیرهای تلگراف دارد، شلیک می‌کند، بدین ترتیب با بوجود آمدن سوراخی در مخزن سوخت ، موشک ظرف چند ثانیه منفجر و منهدم می‌شود.
البته نیروی مورد نیاز این سیستم بسیار زیاد است. سیستم مولد و مخازن شیمیایی یک لیزر سه مگاواتی حجمی بسیار (بیش از حجم یک جت) را اشغال می‌کند. هیچ جت جنگنده‌ای امکان حمل سوخت لیزری و نیروی مورد نیاز (برای سلاح لیزری) را ندارد. البته بوئینگ 747-400F فقط به دلیل حجم بزرگش (مخازن ذخیره آن ، ظرفیت مورد نیاز 50 پرتابه لیزری را دارد) برای این برنامه انتخاب نشده است بلکه توانایی پرواز این هواپیما در بالاترین ارتفاع به مدت 8 ساعت نیز مد نظر بوده است. دقت عمل لازم برای انهدام اسکادها از راه دور معادل به گودال انداختن یک توپ گلف از فاصله 65 کیلومتری است. علی‌رغم اینکه پرواز در ارتفاع 40000 پایی انجام می‌شود و هوا در این ارتفاع رقیق است، اما ABL نیز مواجه با مشکلات مربوط به انتقال اشعه ، مشابه همان مسائلی که موجب به تعویق افتادن تکامل لیزرها در میدان نبرد زمینی شده است، می‌باشد.
چند متر پس از خروج لیزر ، اشعه بر اثر آشفتگی جوی (گردبادهایی با تراکمهای مختلف) متلاشی و تجزیه می‌شود، اما سیستم کنترل اشعه در عرض چند صدم ثانیه با اندازه گیری این آشفتگیها اشعه را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که از تلاشی آن جلوگیری می‌شود. این کار را تعدادی آینه تنظیم شونده ، که خروجی لیزر را احاطه می‌کنند، تحت تأثیر سیگنالهای ورودی به سیستم و قبل از ورود اشعه به اتمسفر انجام می‌دهند. آزمایشگاه فیلیپس نیروی هوایی ، در آزمایشی، موشکهایی را از فاصله 48 کیلومتری رهگیری و منهدم ساخت.
در سال 1983، نیروی هوایی ، قدرت خود را در انهدام موشکهایی ساید و این بار در بکار گیری لیزر موجود در هواپیمای تغییر یافته NKC135A از فاصله 10 کیلومتری به نمایش گذارد. سیستم ABL اولین آزمایش خود را در سال 2002 میلادی به انجام رساند و سپس در سال 2004 میلادی تولید 7 فروند یوئینگ مجهز به این سیستم با هزینه‌ای معادل 5 میلیارد دلار آغاز شد. در سال 2006 و درست همزمان با به کار گیری نسل جدید موشکهای اسکاد توسط کره شمالی ، این تجهیزات بکار گرفته می‌شوند. اما همه اینها اساسا متفاوت با آن سلاحهای تشعشعی علمی- تخیلی هستند که ارتش ایالات متحده از به کار گیری آنها در میادین نبرد منصرف شد.

کاربردهای عملی دیگر
در اواخر دهه 80 میلادی ، ارتش آمریکا به مطالعه لیزرهای پوتوتیپ میان انرژی و کم انرژی پرداخت. این لیزرها برای نابود ساختن سیستم اپتیکی تانکهای دشمن و خیره کردن چشمان خلبانان و تک تیراندازانی که با استفاده از دوربین سلاحهای خود در حال هدف گیری هستند بکار می‌رود. ارتش آمریکا حتی در زمان جنگ خلیج فارس یک لیزر میان انرژی به نام استینج ری را بر خودروی پیاده نظام برادلی سوار کرده بود. این سلاح عدسی سیستمهای اپتیکی تانکها و خودروهای دشمن را با ایجاد شکافی هرمی نابود می‌ساخت. البته این سلاح هرگز مورد استفاده قرار نگرفت. به عقیده جان الکساندر ، پژوهشگر سابق آزمایشگاه ملی لس آلاموس "پنتاگون چون نگران عکس العمل منفی مردم بود از استینج ری استفاده نکرد." علت چیست؟ شاید اینکه استینج ری نه تنها لنز پریسکوپها را نابود می‌کند بلکه موجب کور شدن فردی که از آن پریسکوپ استفاده می‌کند نیز می‌شود.

چشم انداز بحث
هم اکنون اخلاق ، در برابر لیزرهای میدان نبرد ، به عنوان یک مبارز طلبی فنی سد بزرگی را بوجود آورده است. در اکتبر سال 1995، چهارمین پروتکل به کنواسیون ژنو الحاق گردید و به موجب آن بکار گیری لیزرهای کور کننده در جنگ ممنوع اعلام شد. چند هفته قبل از آن ، پنتاگون سفارشی را که برای ساخت نوعی لیزر کور کننده به نام دیزر داده بود پس گرفت. این سلاح (سیستم اقدامات مقابله ای لیزری) بر روی لوله تفنگ ام 16 نصب می شد و به پیاده نظام این امکان را می داد که سیستم های کنترل آتش دشمن را از فاصله بیش از 2 کیلومتری نابود کرده ، سربازان دشمن را کور کنند.
بسیاری از کشورها ، پروتکل مزبور را محترم شمردند. چینیها آشکارا از بکار گیری سیستمی مشابه خودداری کردند. به گفته الکساندر "در هنگام جنگ ، شما می‌توانید دشمن را با استفاده از گلوله و یا انفجار بکشید و نیز می‌توانید قانون وی را با استفاده از لیزر خاکستر کنید، اما حق کور کردنش را ندارید، چشم موضوعی احساسی است." بجز مسائل اخلاقی ، ارتش در عملی بودن استفاده نظامی از لیزر دچار تردید است. طول تفنگهای لیزری قابل حمل در حال حاضر زیاد است وحتی اگر مخازن شیمیایی و باتریهای مربوطه جمع و جور ساخته شوند، نیروی موجود فقط کفاف تعداد محدودی شلیک را می‌دهد. الکساندر اضافه می‌کند "هیچ نیازی به این قبیل سلاحها وجود ندارد. ارتش ایالات متحده نمی‌خواهد به جای سلاحی قابل اطمینان ، از سیستمی سری و با منفعت محدود استفاده نماید. شما نمی‌توانید هم لیزر را حمل کنید و هم یک سلاح متعارف را."
آیا مهندسان می‌توانند مشکلات مربوط به نیروی مورد نیاز لیزرها را حل کنند و به این هدف نظامی دست یابند که سلاحی قابل حمل و با مهمات نامحدود بسازند. هولومن می‌گوید: "من جدا تردید دارم که بتوانیم سیستمی قابل حمل توسط انسان بسازیم."

منابع :
http://www.hupaa.com
دانشنامه رشد

[shahm 2]

آيا ممكن ما در حال ساخت اولين توپ ليزري باشيم !
آيا ممكن ما درحال آزمايش اين توپ در كوير سمنان باشيم !
آيا ممكن اين توپ مراحل آزمايشي خودش رو خوب طي كرده باشه !
آيا ممكن اين توپ قابليت هدف قرار دادن يك موشك رو در آسمان داشته باشه !
و آيا ممكن بشه با اين توپ يك بمب افكن پنهان كار رو هدف قرار داد ....

[mostafa2426 23]

[quote]آيا ممكن ما در حال ساخت اولين توپ ليزري باشيم !
آيا ممكن ما درحال آزمايش اين توپ در كوير سمنان باشيم !
آيا ممكن اين توپ مراحل آزمايشي خودش رو خوب طي كرده باشه !
آيا ممكن اين توپ قابليت هدف قرار دادن يك موشك رو در آسمان داشته باشه !
و آيا ممكن بشه با اين توپ يك بمب افكن پنهان كار رو هدف قرار داد ....[/quote]

ما تو کشور عزیزمون حتی از موارد خیلی جزئی هم اطلاع نداریم . حالا اگه همچنین پروژه ای رو مشغول هستیم که دیگه بماند ... .
البته متخصصان ما هر کار ی که اراده کنند با لطف خدا انجام میدن .
در زمان حال تنها امریکا است که تونست یک توپ لیزری شیمیایی فوق قوی ATL بسازه و اون رو با موفقیت آزمایش کنه. اگر یادتون باشه خرداد همین امسال بود که کلی هم واکنشهایی رو در بر داشت . چون به گفته خیلی ها سلاح های لیزری می تونه ماهیت جنگ رو به کلی تغییر بده .
البته این ATL با اون چیزی که ما تو فیلم های تخیلی میبینیم خیلی متفاوته .

حالا شما اکه اطلاعاتی دارید که میشه در اختیار کاربران قرار داد بفرمایید . ما گوش می کنیم .

[worior 25,822]

نمیشه در مورد لیزر ایران چیزی گفت اما فقط بدونید ایران 30 سال تحقیقات لیزر داره جالب اینجاست که فقط تحقیقات داشته همه جور لیزری هم ساختیم دیگه قدرتمندتر از لیزرهای دی اکسید کربن که قطعات زخیم فولا رو در ایک ثانیه برش میدن نیست که اون رو هم ساختن . اما مسئله ساخت لیزر مهم نیست تبدیل اون به تکنیک قابل کاربرد جهت ردیابی و کنترل انرژی مولتی فاز روی هدف است . مشکل اصلی این لیزرها نیاز شدید به انرژی گسیل است . که منبع برق بسیار قدرتمندی رو میخواد و حجم بسیار بزرگی رو میطلبه به دلیل تولید گرما هم زیاد نمیتونه روشن باشه و خیلی مسائله دیگه .
ایران حتی تکنولوژی غنی سازی لیزری هم داره .....

[mostafa2426 23]

[quote]نمیشه در مورد لیزر ایران چیزی گفت اما فقط بدونید ایران 30 سال تحقیقات لیزر داره جالب اینجاست که فقط تحقیقات داشته همه جور لیزری هم ساختیم دیگه قدرتمندتر از لیزرهای دی اکسید کربن که قطعات زخیم فولا رو در ایک ثانیه برش میدن نیست که اون رو هم ساختن . اما مسئله ساخت لیزر مهم نیست تبدیل اون به تکنیک قابل کاربرد جهت ردیابی و کنترل انرژی مولتی فاز روی هدف است . مشکل اصلی این لیزرها نیاز شدید به انرژی گسیل است . که منبع برق بسیار قدرتمندی رو میخواد و حجم بسیار بزرگی رو میطلبه به دلیل تولید گرما هم زیاد نمیتونه روشن باشه و خیلی مسائله دیگه .
ایران حتی تکنولوژی غنی سازی لیزری هم داره ..... [/quote]

خیلی جالبه ....
مشکل اصلی همین حجم بالا و منبع انرژی زیاده که کشورها هنوز نتونستن از لیزر به عنوان یک سلاح استفاده کنند .
البته کانونی کردن این انرژیِ هم هنوز حل نشده . یعنی بتونن یک لیزری با قدرت چند مگا وات رو به صورت یک باریکه بر روی هدف بتابونن .
شما حساب کن برا نابوذی یک خمپاره باید یک کامیون نجهیزات رو با خودت اینور اونور ببری .
راستی در مصارف نظامی ما میتونیم از لیزر های دی اکسید کربن استفاده کنیم ؟ یا فقط باید از لیزر های شیمیایی استفاده کنیم ؟

اخه لیزر های co2 درسته قدرت بالایی دارن اما نمیشه در فواصل دور از اون ها استفاده کرد . میشه ؟
ببخشید من الان ساعت رو نگاه کردم خیلی دیرم شده باید برم کلاس .

[Babtal 8]

[color=blue][/color]توسعه و پیشرفت توانمندی های سلاح های لیزری :

سلاح های موثر و کارامد لیزری در حال حاضر در مرحله توسعه و ازمایش قرار دارند. سیستم THEL که محصول همکاری مشترک نیرو زمینی امریکا و اسراییل می باشد توانایی انهدام موشکهای برد کم و متوسط – گلوله های توپ و خمپاره را دارد .همچنین قادر به نابودی انواع دیگری از موشکها در هنگام پرواز نیز می باشند . به عنوان مثال سیستم لیزر هواپایه ABL نیرو هوایی امریکا نیز تعدادی از ازمایشهای خود را با موفقیت پشت سر گذاشته است .این لیزر که بر روی هواپیمای بویینگ -747 مستقر و نصب شده است در یک ازمایش توانست یک موشک بالستیک اسکاد را در هوا رهگیری و منهدم سازد .

اگاهی از توسعه کاربردهای عملی این سلاح ها و همچنین اگاهی از ویژگی های مختلف برنامه های سلاح های لیزری امری بسیار مهم و ضروری می باشد .در حال حاضر امریکا در حال توسعه و پیگیری سه نوع مختلف از سلاح های لیزری می باشد که عبارتند از:

1- لیزرهای شیمیایی

2- لیزرهای حالت جامد

3- لیزرهای الکترون ازاد

لیزرهای شیمیایی :

لیزرهای به کار رفته در سیتم THEL و ABL از نوع لیزرهای شیمیایی می باشند. اشعه و نور لیزرهای شیمیایی در یک سطح بالایی از انرژی ( در حد صدها کیلو یا مگاوات ) به صورت یک اشعه قرمز قوی از فعل وانفعالات شیمیایی مشتق می شود . این تشعشعات به صورت بیم جمع شده و از لیزر رها می گردد . در خانواده سلاح های لیزری لیزرهای شیمیایی نسبت به بقیه لیزرها بسیار پر قدرت می باشند . این لیزرها به مقدارنسبتا زیادی سوخت شیمیایی نیاز دارند تا گرمای کافی را برای تولید و هدایت بیم لیزر به بیرون فراهم کنند . در حال حاضر سلاح حای لیزر شیمیایی در حال توسعه و تکمیل بوده و تکنولوژی مربوط نیز در حال توسعه است . نسخه های موجود از این سلاح ها در حال حاضر بسیار بزرگ و حجیم می باشند واین مسئله هم بیشتر به خاطر توان بسیار بالای انهاست مانند سیستم ABL . برای کاربردهای عملیات میدانی طراحی سیستم ها باید به اندازه کافی کوچک و مناسب ماموریت باشند. به عنوان مثال ورژنی قابل حمل و متحرکی از THEL توسعه داده شده است که در حدود 25 درصد از حجم و اندازه اولیه انها کاسته شده است . در حال حاضر ( سال 2005) سیستم THEL به صورت گسترده ای ازمایش گردیده و تکنولوژی مربوط به ان نیز کامل شده است و نمونه عملیاتی ان را می توان تا 18 ماه دیگر در میادین جنگ به کار گرفت . لیزرهای شیمیایی می توانند در یک یا گسترهای از چندین طول موج (برای ABL در حدود 1.315 میکرومتر و برای THEL 3.5-3.9 میکرومتر ) کار کنند.این طول موجهای بلند به لیزر این امکان را می دهد که بیم ان در شرایط نا مساعد جوی توان نفوذ کافی را در محیط داشته باشد . این طول موج بلند باعث می شود که نور انرژی از لیزر برای چشمها زیانی را نداشته باشد .


لیزرهای حالت جامد :

پیشرفتهای کافی و لازم برای لیزرهای حالت جامد نیز به وقوع پیوسته است . در این نوع لیزرها با عبور الکتریسیته از یک محیط کریستالی یا شیشه ای بیم لیزر تولید گردد . برخلاف لیزرهای شیمیایی مانند THEL لیزرهای حالت جامد با یک طول موج کوتاه تری کار می کنند در نتیجه بیم این نوع لیزر به سختی در فضا نفوذ می کند همچنین طول موجی که در ان کار می کند برای چشمها زیان اور می باشد . این لیزرها نسبت به لیزرهای شیمیایی از قدرت کمتری برخوردارند ( در حال حاضر توان انها در حدود ده ها کیلو وات می باشد ) با توجه به پیشرفتهایی که در این نوع لیزرها صورت گرفته است انتظار می رود که در اینده ای نزدیک که برروی سکوهای جنگی کوچک ( هواپیماهای بدون سرنشین – خودروهای رزمی ) نیز نصب کردد . این لیزرها می توانند از منابع الکتریکی موجود در روی هواپیما – کشتی – خودروهای زمینی تغذیه گردند .

با وجود اینکه این لیزرها نسبت به لیزرهای شیمیایی از قدرت کمتری برخوردار هستند اما در اینده ای نزدیک و قابل پیش بینی می توانند گستره ی وسیعی از ماموریت هایی را که نیازمند توان کمتر و سکوهای کوچکتر می باشند به انجام برسانند . یک نکته قابل توجه در مورد لیزرهای حالت جامد این است که در صورتی که این لیزر بخواهد توانی در حد لیزرهای شیمیایی تولید کند در انصورت نسبت به لیزر شیمیایی که توان یکسانی دارد جثه بسیار بزرگتری خواهد داشت . در حال حاضر ارتش امریکا علاقه ای برای بهبود و افزایش قدرت لیزرهای حالت جامد ندارد . در حال حاضر سه شرکت فعال در زمینه تولید و توسعه این لیزرها فعلا به توان 25 کیلو وات در محیط ازمایشگاهی رسیده اند . این مقدار از 100 کیلو واتی که اداره تکنولوژی لیزرهای توان بالا برای انجام یک ماموریت به صورت موثر تعیین کرده است بسیار دور می باشد . ولی رسیدن به این مقدار از انرژی بوسیله این لیزرها چندان دور از انتظار نیست و قطعا در اینده ای نزدیک قابل دستیابی است . با پیشرفت های خوب به نظر می رسد که مسئله وزن به قوت خود همچنان باقی است .براورد شده است که با رسیدن به توان مورد نظر در این لیزرها داشتن وزنی در حدود 11000 پوند بالاتر از ان باشد که بتوان بوسیله ان ماموریت های تعریف شده را برای این لیزرها به سرانجام رساند . مطلوب ترین وزن برای این لیزرها حدود 4000 پوند می باشد.


لیزرهای الکترون ازاد :

نیرو دریایی امریکا به استفاده از لیزرهای الکترون ازاد بسیار علاقه مند می باشد . این نوع از لیزرها با استفاده از الکتریسیته بیم لیزر را در طول موج های مختلف که قابل تغییر و هماهنگ با شرایط جوی دریا می باشد را تولید می کند .توسعه دهندگان سلاح های نیرو دریایی معتقدند که این لیزرها برای انجام ماموریتهای مختلف دریایی از لیزرهای حالت جامد (دارای طول موج ثابت ) بهتر و مناسبتر می باشد .پیشرفت های لازم برای افزایش توان این لیزرها صورت گرفته است ( در حال حاضر در حدود 10 کیلو وات ) . لیزرهای الکترون ازاد به نسبت لیزرهای حالت جامد روشهای بهتر و جذابتری را برای افزایش سطح توان بوسیله الکتریسیته مطرح می نمایند . با این وجود چالشهای ویژه ای برای توسعه این لیزرها در دریا وجود دارد .به عنوان مثال اندازه بزرگ این لیزرها سبب می شود که فقط در کشتی های بزرگ بتوان از ان استفاده کرد . همجنین بروز کردن کشتی های موجود برای نصب این لیزرها در ان فعلا بسیار سخت به نظر می رسد .


کیفیت بیم لیزر :

تلاشهای علمی صورت گرفته باعث شده است که چیشرفت های قابل توجهی در کیفیت بیم لیزرها در سطوح بالای توان بوجود اید . کیفیت بیم لیزرها بدین صورت تعریف می شود : مقدار بسته بودن و جمع شدن بیم لیزر و قدرت تمرکز ان بر روی یک نقطه کوچک از هدفی که دور از لیزر قرار دارد .


پیشرفت در ادغام و یک پارچه سازی سیستم های لیزری با سایر سیستم ها :

توسعه دهندگان سلاح های لیزری در حال پیشرفت و توسعه دادن طرح ها و ادغام سلاح های لیزری با سایر سیستم های جدید هوایی – دریایی – زمینی می باشند .

سیستم های لیزر شیمیایی نیز پیشرفت های خوبی داشته اند . در حال حاضر بر روی سیستم THEL اقداماتی صورت گرفته است که تا بتوان از ان بطور موثر تری در میادین جنگ برای نابودی و از بین بردن راکتها – گلوله های توپ- خمپاره استفاده کرد . لیزرهای حالت جامد نیز در حال پیشرفت و توسعه می باشند و پیشرفت های خوبی در این زمینه در حال شکل گیری است . این لیزرها از لحاظ تکنولوژی در حدود 5-4 سال از لیزرهای شیمیایی عقب تر می باشند .

سیستم تغذیه الکتریکی این لیزرها بسیار بزرگ می باشند و توسعه دهندگان این لیزرها بیشترین تلاش خود را بر روی سیستم تغذیه این لیزرها متمرکز کرده اند . به عنوان مثال با پیشرفت سیستم های تغذیه مربوط به این لیزرها می توان انها را بر روی خودروهای رزمی زمینی نیز نصب کرد . نمونه دیگر از ادغام سلاح های لیزری با سایر سیستم های نصب یک لیزر حالت جامد در داخل حفره فن هواپیمای F-35 می باشد که از شفت فن هواپیما برای تولید توان در حد مگاوات استفاده گردد . سلاح های لیزری در حال حاضر در انواع مختلف سکوهای نظامی مانند هواپیماهای بدون سرنشین – بمب افکن – هواپیمای C-130 وخودروهای جنگی زمینی توسعه داده شده اند .


توسعه مبانی و مفاهیم قابل استفاده برای سلاح های لیزری :

با وجود پیشرفتهای چشمگیری که در حوزه سلاح های لیزری صورت گرفته است ولی هنوز جامعه نظامی از پتانسیل های نظامی موجود در این سیستم ها بی خبر می باشند. با وجود برگزاری همایش و کنفرانس های بسیار با حضور افسران نظامی ( در امریکا ) در خصوص کاربردهای نظامی سلاح های لیزری اگاهی از پیشرفت های صورت گرفته در این زمینه فقط مختص انجمن های علمی و فنی می باشد .علاوه بر اینها متفکرین پیشرو و نویسندگان کمیته های نظامی به ندرت به قابلیت های عملیاتی و نظامی سلاح های لیزری می پردازند . با وجود تلاش های جدید صورت گرفته برای شناساندن هر چه بیشتر این سلاح ها هنوز جامعه نظامی از ارزش واقعی این سلاح ها اگاه نیست . خصوصیت های کاربردی سلاح های لیزری و پتانسیل بالای این سلاح ها در انجام ماموریت گوناگون برای پی بردن به ارزشهای سلاح لیزری و ویژگی های این سلاح ها در میادین جنگ اینده اگاهی از توانایی منحصر به فرد و محدودیت ها و ضعف های انها بسیار مهم می باشد . به طور کلی سلاح های لیزری فرصتهای مناسبی همچون سرعت بسیار بالا در حد سرعت نور – دقت عمل در درگیری با اهداف – انعطاف پذیری و قابلیت تحرک بالا (به واسطه سبک بودن ) را در اختیار سربازان و استفاده کنندگان این سلاح ها قرار می دهد. همچنین این سلاح ها به ماندند تمام سیستم های فیزیکی دیگر ایده ال نبوده و دارای ضعف ها و محدودیت های زیر می باشد :

1- تاثیر گذاشتن شرایط اب و هوایی بر کارکرد انها

2- وابستگی به دید مستقیم

3- داشتن ترازنسبتا پایین انرژی و توان

4- نگرانی هایی در مورد ایمنی این سلاح ها


مزیت و توانایی سلاح های لیزری :

مزایا و ویژگی های جالب زیر سلاح های لیزری را برای استفاده در عملیات های نظامی کارامد و موثر می سازد :

1- دارا بودن سرعت بسیار بالا در حد سرعت نور : سلاح های لیزری با سرعتی در حد سرعت نور با اهداف خود درگیر می شوند و دیگر همانند سلاح های رایج نیازی به زمان برای رسیدن گلوله یا پرتابه به اهداف ندارند . همین سرعت بسیار بالای درگیری باعث می شود که این سلاح ها گزینه مناسبی برای درگیری بسیار نزدیک با هدف های مانوری ( همانند موشک های زمین به هوا – هوا به هوا – هواپیمای بدون سرنشین و انواع موشکهای کروز ) و هدفهای بالستیکی با سرعت فوق العاده زیاد (مانند گلوله های توپ – خمپاره – راکتها ) باشند و هیچ نیازی به محاسبه ی زمان پرواز در خط سیر ندارد . با این وجود این سلاح ها نیز به مقداری زمان جهت کشف و یابش هدف و تعقیب ان نیاز دارد تا با تثبیت هدف انرژی کافی را برای نابودی و منهدم کردن هدف را از خود انتشار دهد .

2- توان درگیری با اهداف چند گانه و هدف گیری مجدد بسیار سریع : از انجا که سلاح های لیزری قسمتهای مکانیکی کمی دارند و مدتم در حال تغذیه شدن یا شارژ و پر شدن بوسیله مخازن شیمیایی یا الکتریکی خود می باشند لذا می توانند با سرعت زیادی ( بدون نیاز به زمانی برای لود مجدد گلوله ها یا موشک و ... ) با چندین هدف درگیر شوند . محدودیتهای انها در این زمینه فقط در قابلیت فراهم کردن سوخت یا توان الکتریکی مورد نیازشان و نیز مقداری تلفات گرمایی سیستم می باشد . تغییر هدف در این سلاح ها فقط شامل نشانه گیری مجدد ومتمرکز شدن بر روی ان می باشد . به خاطر همین قابلیتها سلاح های مذکور گزینه بسیار مناسبی برای درگیری با هدفهای چند گانه همانند اتش توپخانه و راکتها می باشند

3- توان انجام عملیات برای مدت طولانی بدون نیاز به سوخت گیری (لود کردن مجدد مهمات ) : از انجایی که لیزرها فقط سوخت شیمیایی و یا الکتریکی مصرف می کنند لذا محدودیت اتش انها به مقدار سوخت شیمیایی موجود در دسترس برای لیزرهای حالت جامد و الکترون دارد . لیزرهای شیمیایی می توانند به صورت مداوم و با قدرت یکسان تا خالی شدن مخزن به کار ادامه دهند . ( به عنوان مثال برای سیستم HELRAME 10تا 20 هدف ) سوخت گیری مجدد لیزرها نیز نیازمند عوض کردن مخزن خالی با یک مخزن پر می باشد که این عمل فرایند بسیار ساده ای بوده و فقط چند دقیقه زمان می برد. در لیزرهای حالت جامد تعداد شلیکهای ان در یک زمان خاص به توانایی لیزر در عدم پذیرش گرمایی و گنجایش باتری ان محدود می گردد .این محدودیتها و ضعفها به نام محدودیت چرخه کار خوانده می شود و بدین معنی است که : یک لیزر میتواند به شلیک خود ادامه دهد فقط تا قبل از خاموش شدن لیزر برای شارژ مجدد و یا رفع گرمای تولید شده در حین انجام عملیات . به عنوان مثال در بعضی از سکوها همانند هواپیماها و یا خودروهای جنگی زمینی چرخه کار لیزر تقریبا درگیری با 10 تا 20 هدف می باشد و پس از ان لیزر باید خنک شده و مجددا شارژ گردد و پس از طی یک زمان معین در حدود 10 تا 20 دقیقه لیزر مجددا اماده درگیری و هدایت انرژی می گردد .برای سکوهای دیگری همچون کشتی بزرگ نیروی دریایی چون منابع الکتریکی و وسایل خنک کننده براحتی در دسترس می باشند لذا با یک طراحی خوب برای لیزرهای حالت جامد می توان از انها بدون محدودیت خاصی از این لحاظ به طور مداوم استفاده کرد . به غیر از زمان لازم برای خنک شدن عامل محدود کننده دیگر برای تولید و هدایت انرژی بوسیله لیزرهای حالت جامد مقدار سوخت و منابع الکتریکی در دسترس می باشد . هواپیماها – کشتی ها و وسایل جنگی زمینی می توانند در حین انجام ماموریت خود سوخت گیری نمایند . در حالت کلی میزان دسترسی به سوخت برای سلاح های لیزری یک عامل محدود کننده نمی باشد .

پایین بوده هزینه نهایی هر شلیک :

در سیستم های رایج کنونی هزینه نهایی هرپرتاب و شلیک با ارزش مهمات و تجهیزات شلیک شده به سمت هدف سنجیده می شود . در سیستم های موشکی سخت افزارهای گران بهای زیادی مورد استفاده قرار می گیرند ( مانند راکت – موتور – سیستم هدایت – جستجوگرها – بدنه و ... ) که با شلیک موشک به سوی هدف تمامی این تجهیزات گرانقدر از بین می روند . در حالی که در سلاح های لیزری فقط انرژی است که به سوی هدف روانه می گردد و هزینه نهایی هر شلیک فقط مربوط به هزینه سوخت شیمیایی یا هر سوخت دیگری است که با استفاده از توان الکتریکی مورد نیاز برای لیزرهای مختلف تولید می شود . ارزش تمامی این سوختها و فعل وانفعالات مربوطه در مقایسه با سیستم های موشکی بسیار پایین می باشد . هزینه به کارگیری توسعه و تعمیرات و نگهداری سلاح های لیزری حتی از مهماتی که در سیستم های رایج به کار برده می شود نیز پایینتر است . این سلاح ها چه یک شلیک را انجام دهند و چه هزاران شلیک هزینه نهایی انها نسبتا ثابت است . در سلاح های لیزری هزینه نهایی برای هر شلیک به کم کردن مشکلات موجود کمک میکند و می تواند یک امتیاز مهمی در مقایسه با سیستم های پیشرفته ولی بسیار گران قیمت موشکی باشد .

نیاز کم به پشتیبانی لجستیکی :

برخلاف توپخانه که باید مهمات ان باید همیشه فراهم باشد و یا موشکها که با شلیک هر کدام باید یکی دیگر جایگزین گردد سلاح های لیزری فقط به سوخت شیمیایی اضافی یا سوختی که برای تولید توان الکتریکی از ان استفاده می شد نیازمند است . برای مثال برای لیزرهای حالت جامد پشتیبانی های مربوط به حمل و نقل ذخیره سازی و لود کردن مجدد مهمات کاملا بی معنی می باشد همین عوامل باعث می شود که این سلاح ها نیازمند پشتیبانی لجستیکی کمی باشند . سوخت لیزرهای شیمیایی را میتوان بوسیله مخازن سوخت کارخانه ای که قابل حمل توسط وسیله نقلیه استاندارد می باشد فراهم کرد.

دقت استثنایی وانطباق پذیری :

سلاح های لیزری با استفاده از یک بیم با انرژی پایین اهداف خود را کسب و تعقیب نمایند . این بیم می تواند بر روی هر نقطه ای از هدف متمرکز گردد قبل از اینکه بیم اصلی با انرژی بالا برای نابود کردن ان ارسال گردد . می توان مقدار انرژی تابیده شده به هدف با توجه به مقدار اسیبی که در نظر داریم به ان وارد گردد را تنظیم نمود . بنابراین مقدار انرژی تابانده شده قابلیت تنظیم را دارد . حتی زمان تاباندن بین اصلی به هدف را نیز می توان به طور دلخواه تنظیم کرد تا مقدار خسارت مورد نظر به هدف وارد شود . ترکیب دقت فوق العاده و توان قابل تنظیم یک توانایی عالی در درگیریها به سلاح های لیزری می بخشد . وجود همین خصوصیات باعث می شود تا بتوان از این سلاح ها در نابودی کامل یا اسیب رسانی جزئی به هدف در کاربردهای کشنده و یا کشنده استفاده نمود .

انعطاف پذیری :

برخلاف سیستم های توپخانه ای و موشکی که اغلب هر کدام برای ماموریت خاصی طراحی می شوند یک سیستم لیزری می تواند به تنهایی جوابگوی ماموریت مورد نیاز متفاوت باشد .



[size=18][color=red]گرداورنده : ایوب فلاح

منبع : ماهنامه جنگ افزار / سال پنجم / شماره 59 [/color][/size]

[shobeir 6]

ممنون از شما

[TAHA-SH 1,640]

«بولتن دانشمندان اتمی» بررسی کرد

آیا سلاح لیزری آمریکا معادلات خلیج فارس را تغییر می‌دهد؟

«بولتن دانشمندان اتمی» ضمن شرح معایب و نقاط ضعف سیستم‌های لیزری به نمایش گذاشته شده در مانور چندی پیش نیروی دریایی آمریکا در خلیج فارس، این مانور را در حد یک نمایش تلویزیونی قدیمی و کارتون کودکانه توصیف کرد.

•  

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، نیروی دریایی آمریکا در ماه دسامبر سال گذشته میلادی (کمتر از 6 ماه گذشته) در مانوری که در خلیج فارس برگزار شد، آزمایش یک سلاح لیزری جدید را به نمایش گذاشت. اما در این نمایش بیش از آنکه نقاط قوت این نوع تسلیحات نظامی به تصویر کشیده شود، نقاط ضعف بود که خودنمایی می‌کرد.

نشریه آمریکایی بولتن در گزارشی به قلم «سابراتا قوشروی» محقق موسسه تحقیقات فن آوری ماساچوست نوشت: «آزمایش اخیر سلاح لیزری جدید نیروی دریایی ارتش هنوز هم تحقق رویای دیرینه آمریکا در استفاده از تسلیحات لیزری محسوب نمیشود. این آزمایش تنها نمایشی دروغین از یک سلاح قدیمی و غیرکاربردی بوده است.»

در ادامه این گزارش آمده است: «در دسامبر 2014 نیروی دریایی ارتش آمریکا نمایش بزرگی از آزمایش سلاحی لیزری نشان داد و آن را تهدید واقعی در خلیج فارس نامید. تصاویر ویدئویی که از این آزمایش در اختیار رسانه ها قرار گرفت، نشان میدهد که سلاح لیزری از یکی از اسکله های ناو ارتش بسوی قایق های تندرو شلیک و با ایجاد حفره در بدنه قایق موجب انفجار آن می شود. در شلیک دیگری یکی از هواپیماهای بدون سرنشین در آسمان مورد هدف قرار می گیرد.

این آزمایش برای کارشناسان صنعت لیزر از جمله خود من، غیرقابل باور و پذیرش است. پس از سالها وعده های دروغین، اقدامات بی ارزش و اتلاف گسترده پول مالیات دهندگان آمریکایی لابی لیزری ارتش با این تست به صحنه بازگشته است. هنگامی که آنها نتوانستند سلاحی لیزری تولید کنند که علاوه بر وزن سبک برای حمل با ناو، قابلیت سوراخ کردن بدنه فلزی یک موشک هسته ای را نیز داشته باشد به سادگی هدف خود را به سوراخ کردن یک قایق بادی ایرانی تغییر دادند.»

نویسنده همچنین اظهار داشت: «اهداف این تست نظامی یک قایق کوچک سریع السیر و یک هواپیمای بدون سرنشین کوچک و در مسافت نزدیک بود و نتیجه چنین آزمایشی نیز «موفقیت آمیز» عنوان می شود. لیزر مورد استفاده در این تست دو سال پیش ساخته شده و به ندرت در سیستم های دفاعی مورداستفاده قرار می گیرد.به عبارت دیگر این سلاح ابزاری جدید یا مخصوص نیروی دریایی ارتش نبود. با این حال به نظر می رسد حامیان این پروژه نگرانی چندانی در این باره ندارند؛ آنها هزینه ارزان تر و سرعت بالای شلیک آن را فاکتورهایی می دانند که می تواند معایب آن را پوشش دهد.

بی شک برای تولید و استفاده از سلاحی لیزری، مفید و موثر در شرایط غیرآزمایشگاهی موانع متعددی وجود دارد. این تسلیحات گرچه کاملا "انرژی محور" بوده وبرای استفاده وسوسه انگیز هستند، اما پیشرفت های آن هنوز برای بهره گیری در زمان کنونی به حد کافی نرسیده است. اندکی پس از استفاده از لیزر دی اکسید کربن در آزمایشگاه بل در سال 1960، نیروی دریایی سرمایه گذاری برای استفاده از این فناوری در میدان جنگ را آغاز کرد. این تسلیحات برای حمل و استفاده از سطوح متحرکی نظیرکشتی، هواپیما یا تانک نیازمند اعمال محدودیت هایی در اندازه، وزن و قدرت خود هستند. همچنین باید دارای این توانایی نیز باشند که بدون اینکه پیش از اصابت به هدف، جذب جو شود در هوا حرکت کنند.»

آنچه در مانور اخیر نیروی دریایی آمریکا برای به نمایش گذاشتن سلاح‌های جدید لیزری بیش از هر چیز دیگری خودنمایی می‌کرد، فاصله بسیار اندک سیستم لیزری مورد استفاده با اهداف از قبل مشخصِ آن و همچنین کوچک بودن اهداف نشانه گرفته شده در دریا و آسمان بود. برد این سلاح لیزری آنقدر کم بود که تقریبا هیچ مزیتی برایش در مقایسه با دیگر تسلیحات در اختیار ارتش آمریکا ایجاد نمی کرد. حتی اهدافی که برای نشانه گرفتن انتخاب شده بودند، آنقدر کوچک بودند که هر نوع سلاح متعارف دیگری نیز می‌توانست آنها را نابود کند.

بنابراین گزارش، آنچه انتظار می‌رفت در این مانور به نمایش گذاشته شود، بر اساس وعده‌هایی که سال ها مطرح شده بود، یک سلاح لیزری بسیار سبک با انرژی بسیار بالا بود که می‌توانست اهداف تعیین شده را با سرعت نور ( 186 هزار مایل در ثانیه) نشانه بگیرد. در حالی که تسلیحات لیزری به نمایش درآمده حتی در حد و اندازه موشک های مافوق صوت با سرعت هدف گرفتن 3 هزار و 800 مایل در ثانیه را نیز نبودند. وعده‌های ارتش آمریکا در حالی محقق نشد و به یک شکست حقیقی بدل شد که برخلاف ادعاهای صورت گرفته درباره کم‌هزینه بودن استفاده از سلاح های لیزری، تا کنون میلیاردها میلیارد دلار در مراحل تحقیق و توسعه این گونه تسلیحات هزینه شده است. و این مبالغ هنگفت جدای از هزینه ای است که برای تأمین هزاران وات نیروی برق مورد نیاز روی عرشه کشتی‌ای می‌شود که این تسلیحات را جابه جا و آماده استفاده می‌سازد.

این گزارش افزود: «به علاوه، گردوغبار، رطوبت هوا و مواردی چون مه از جمله مسائلی است که کارایی تسلیحات لیزری را تحت تأثیر قرار داده و از قدرت آنها می‌کاهد. حرکت معمولا سریع اهداف مشخص شده برای تسلیحات لیزری نیز از دیگر مسائلی است که کاربر این نوع تسلیحات را به چالش می‌کشد و کارایی آن ها را زیر سوال می برد.»

«بولتن دانشمندان اتمی» در پایان این گزارش به نوع جدیدتر تسلیحات لیزری اشاره کرد و نوشت: «اگرچه نسل جدید این نوع سلاح ها با بهره گیری از فناوری فیبر نوری، شاید بتواند بخش مهمی از این مسائل را حل کند، اما لیزرهای بر پایه فیبر نیز به انرژی الکتریکی به مراتب دهها برابر انواع قدیمی تر نیاز دارند که همین امر می تواند یکی از بزرگترین معایب آنها باشد چرا که در زمان نبرد حقیقی تأمین این میزان ذخایر انرژی و برق بسیار دشوار خواهد بود. تمام این مسائل و مشکلات به نظر می رسد مسیر تبدیل شدن این نمونههای اولیه لیزری به تسلیحات واقعی و پرکاربرد در میادین حقیقی نبرد را بسیار طولانی کند.»

انتهای پیام/ق

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940311000027

[hamedof 5,183]

اول از همه : لیزرها معادلات اقتصادی یک ارتش رو قراره تغییر بدهند در درجه اول وگرنه راه های مقابله بسیارند !

 

یعنی از دم بافته رفته جلو !

 

کسی که این متن رو نوشته تو دهه ۶۰ میلادی لیزرها گیر کرده ... .

 

بزرگترین جک مطلب هم این قسمت بود :

 

یک سلاح لیزری بسیار سبک با انرژی بسیار بالا بود که می‌توانست اهداف تعیین شده را با سرعت نور ( 186 هزار مایل در ثانیه) نشانه بگیرد. در حالی که تسلیحات لیزری به نمایش درآمده حتی در حد و اندازه موشک های مافوق صوت با سرعت هدف گرفتن 3 هزار و 800 مایل در ثانیه را نیز نبودند.

:neutral: این مورد هیچ ربطی به لیزر نداره ! به بازوهای لیزر بستگی داره و هیدرولیک !

و

 

اما لیزرهای بر پایه فیبر نیز به انرژی الکتریکی به مراتب دهها برابر انواع قدیمی تر نیاز دارند که همین امر می تواند یکی از بزرگترین معایب آنها باشد چرا که در زمان نبرد حقیقی تأمین این میزان ذخایر انرژی و برق بسیار دشوار خواهد بود.

 

آخه لیزرهای فیبری تا ۴۵٪ بازدهی دارند و کلی مصرف توان بهینه ای دارند نسبت به قبلی ها ! بازده بالا خنک کردن آسون تر ُ کیفیت بیم بهتر و ... باعث میشه لیزرهای فیبری کلی قابلیت پیشرفت داشته باشند ولی این بنده خدا به جک گفتن متوسل شده...

 

هزینه هر شلیک تسلیحات لیزری بین ۱-۱۰ دلار هست :neutral:

 

تصحیح کننده های جبهه موج چی میشند پس؟ لیدار تصحیح مسیر چیه پس ؟

 

و ... .

 

خیلی به این نوشتار توجهی نکنید چون نویسنده قصد نداشته پیشرفت های این صنعت در آمریکا رو ببینه ... .

 

شاید تا بلوغ کامل ۵ سال فاصله داشته باشیم ولی انقدر هم اینی که میبینید مشکل نداره !

 

...