موشك كروز ضدکشتی Sea Eagle

[Reza6662 37]

[align=center]Sea Eagle[/align]

[align=center][/align]

عقاب دريا، موشكي است ضدكشتي، داراي وزني متوسط، و قابليت شليك‏كن و فراموش كن كه توسط كمپاني BAe Dynamics كه امروزه به نام MBDA شناخته مي‎شود، طراحي و ساخته شده است و امروزه تنها در خدمت نيروي دريايي هند قرار دارد. اين موشك به منظور غرق يا از كار انداختن كشتي‏هايي به اندازهء ناوهاي هواپيمابر و در محيط‏هاي پر از اغتشاش الكترونيكي يا ساير اقدامات متقابل الكترونيكي نظير فريبنده‏هاي Decoy طراحي شده بود.


تاريخچه
موشك Sea Eagle از دل پروژه‏اي به نام P3T بيرون آمد كه در سال 1973 آغاز شده بود و طي آن قرار بود موشك جديدي جهت جايگزيني سلاح هدايت تلويزيوني Martel گونهء AJ.168 ساخته شود. بدنهء Sea Eagle بر همان اساس شكل گرفت. (Martel موشكي است ضدرادار كه به طور مشترك توسط كشورهاي ايتاليا و فرانسه، در دو گونهء هدايت راداري AS37 و هدايت تلويزيوني AJ168 طراحي و ساخته شده است) شركت Marconi كه اكنون با نام Selex فعاليت مي‏كند، طرح رادار جستجوگر نصب شده در دماغهء اين موشك را از گونهء زيردريايي‏پرتاب موشك Martel اقتباس كرد. اما اين طرح در اواسط دههء 1970، با ورود به خدمت موشكهاي نظير هارپون، منسوخ شده محسوب مي‏گرديد.


[align=center][/align]
[align=center]جنگندهء بوكانير متعلق به نيروي هوايي سلطنتي بريتانيا، اولين هواپيمايي بود كه قادر شد موشك Sea Eagle را به صورت عملياتي حمل كرده و به خدمت گيرد.[/align]


طراحي موشكي كه امروز به نام Sea Eagle در خدمت قرار دارد، به سال 1976 آغاز شد و طراحي آن به سال 1979 كامل گرديد و توليد انبوه موشك به سال 1982 كليد خورد. به دنبال انجام آزمونهاي پرتابي، كه تا سال 1984 به طول انجاميدند، اين موشك در همان سال، رسمن وارد خدمت گرديد. جنگندهء بوكانير متعلق به نيروي هوايي سلطنتي بريتانيا، اولين هواپيمايي بود كه قادر شد موشك Sea Eagle را به صورت عملياتي حمل كرده و به خدمت گيرد. متعاقب بوكانير، جنگنده‏هاي Sea Harrier و تورنادو GR.1B و همچنين تورنادوهاي نيروي هوايي عربستان سعودي نيز به اين موشك مجهز شدند. (تورنادو GR.1B جايگزين جنگندهء قديمي بوكانير گرديد)


[align=center][/align]
[align=center]يك فروند جنگندهء Jaguar IM نيروي هوايي هند (JM252) مجهز به يك موشك Sea Eagle در زير بدنه[/align]


پس از عربستان سعودي، نوبت نيروي دريايي هند كه جنگنده‏هاي سي‏هارير و جاگوار (Jaguar) اين نيرو به موشك Sea Eagle مجهز شوند. در كنار اين هواپيماها، تعداد 12 هليكوپتر سي‏كينگ نوع Mk.42B هند نيز به اين موشك تجهيز شدند. موشك نصب شده بر روي اين هليكوپتر گونه‏اي از Sea Eagle بود كه داراي بوستر راكت دوتايي بود كه در كنار هم در انتهاي بدنهء موشك نصب شده بودند.


[align=center][/align]
[align=center]فرماندهي پايگاه و پرسنل در كنار يك فروند موشك Sea Eagle نصب شده در زير هواپيماي Il-38 ژست گرفته‏اند. اين هواپيما، از همان پايلوني كه موشك نصب شده است، بمب‏هاي تمريني KAB-500-M62 را حمل و پرتاب مي‏كرد. اين جايگاهها در ابتدا مانعي براي پرتاب موشك فوق محسوب مي‏شدند. صنايع هوافضاي هندوستان واقع در بنگلور، نقش كليدي را در حل اين مشكل ايفا نمود.[/align]


هواپيماهاي گشت Ilyushin Il-38 نيروي دريايي هند كه ساخت شوروي و مشابه P-3 Orion محسوب مي‏شوند نيز به گونهء بوستردار اين موشك مجهز شدند. اين موشكها در قسمت پشت بالها نصب مي‏شوند. همچنين گزارشاتي شده بود مبني بر اينكه هند قصد داشته است تا ناوگان بمب‏افكن‏هاي Tupolev Tu-142 خود را به اين موشك مجهز نمايد. (بمب‏افكن سنگين توپولوف142، گونهء دريايي بمب‏افكن Tu-95 محسوب مي‏شود)


[align=center][/align]
[align=center]هليكوپتر سي‏كينگ در نيروي دريايي هند، قادر است موشكهاي ضدكشتي Sea Eagle را حمل و پرتاب نمايد. عكس فوق، دليلي است براي در خدمت بودن هليكوپترهاي سي‏كينگ در نيروي دريايي هند، از انواع قديمي‏تر Mk.42/Mk42A تا مدل جدیدتر Mk.42.B. پيشرفته‏ترين نوع هليكوپتر سي‏كينگ كه تاكنون صادر شده است، گونهء Mk.42C مي‏باشد كه به نام Commando شناخته مي‎شود. در مجموع تعداد 41 فروند هليكوپتر سي‏كينگ در طول دو دهه به نيروي دريايي هند تحويل شده‏اند و اغلب آنها در آستانهء بازنشستگي قرار دارند.[/align]


نيروي هوايي شيلي نيز جنگنده‏هاي A-36M Halcon خود را به اين موشك مجهز نموده است، هرچند به طور واضح مشخص نيست كه اين تركيب در خدمت باشد. موشك Sea Eagle به صورت آزمايشي بر روي جنگنده‏هاي آموزشي و سبك Hawk ساخت بريتانيا نيز نصب شده‏ بودند.

[align=center][/align]
[align=center]جنگندهء A-36M كه با نام ديگر CASA 101 Aviojet نيز شناخته مي‏‎شود، هواپيمايي است سبك و ساخت شركت «كاسا» ي اسپانيا[/align]


[align=center][/align]
[align=center]مدخل هواگيري موتور موشك در زير بدنه تعبيه شده است. اين مدخل، به هنگام حمل موشك در زير هواپيما (يا هليكوپتر) به وسيلهء يك پوشش آئروديناميكي پر مي‏شود كه به هنگام پرتاب، از موشك جدا مي‏گردد.[/align]



طراحي
موشك ضدكشتي Sea Eagle با يك موتور توربوجت پارافين سوز به نام TRI-60 ساخت ميكروتوربو مجهز شده است. اين موشك با سرعتي حدود 0.85 (معادل 1040 كيلومتر بر ساعت يا 645 مايل بر ساعت) تمامي مسير 110 كيلومتري به سمت هدف را سير مي‏كند.

[align=center][/align]

موشك پرتاب شدهء Sea Eagle كاملن مستقل از پرتاب كننده عمل مي‏كند. پروسهء جستجو و پرواز به سمت هدف، به طور كامل به وسيلهء سيستم كامپيوتر دروني كنترل مي‏شود. اين كامپيوتر، داراي مجموعه‏اي از توابع عملياتي قابل برنامه‏ريزي است. در اين توابع، مجموعهء بزرگ و قابل تغييري مشتمل بر سرعت كروز، نحوهء جستجو و حمله به هدف تعبيه شده است. (شامل حالت ساده و قبلن برنامه‏ريزي شده‏اي از عمل نشانه‏روي جهت حمل موشك به وسيلهء هواپيماهايي كه فاقد رادار هستند و اطلاعات مربوطه هدف را از منابع خارجي تهيه مي‏كنند)


[align=center][/align]
[align=center]موشك بدون خرج (تمريني) Sea Eagle در محل نمايشگاه ادوات دريايي در Goa به نمايش عموم گذاشته شده است. اولين قرار خريد اين موشك توسط نيروي دريايي هند، به تاريخ 26 نوامبر 1987 منعقد گرديد و تا زماني كه گونهء‌ هواپرتاب موشكهاي ضدكشتي BrahMos وارد خدمت شوند، موشك Sea Eagle به عنوان تنها موشك هوا به سطح در بين سلاح‏هاي نيروي دريايي هند باقي خواهد ماند. از اين رو، اين موشك با پرتابگرهاي گوناگوني نظير هليكوپترهاي سي‏كينگ Mk.42B، بمب‏افكن سنگين Tu-142M، هواپيماي گشت دريايي Il-38 و جنگندهء سي‏هارير تطبيق داده شده است.[/align]


مجهز بودن اين موشك به يك سرجنگي بسيار پيشرفته، كه آن را قادر مي‏سازد تا كشتي‏هاي جنگي بسيار بزرگ و عظيمي را از صحنهء نبرد حذف نمايد و همچنين سيستم هدايت بسيار پيشرفتهء كامپيوتري موشك و رادار جستجوگر فعال، كه در اين موشك تعبيه شده است، كارشناسان فني هر دو كاربر اين موشك يعني بريتانيا و هند را شگفت زده كرده است.

گونه‏اي قبلي اين موشك به دليل وجود برخي اختلالات دروني، از خدمت خارج شده است. هند تنها كشوري است كه موفق به كسب قوانين حقوقي دربارهء اين موشك شده است و مجاز گرديده تا اين موشك را بر روي پلتفرم‏هاي گوناگوني نصب نمايد. قبل از تطبيق اين موشك با انواع هواپيماها و جايگاههاي حمل سلاح، اين موشك مشمول انواع آزمايشات ساختاري توسط صنايع هوافضاي هند، شاخهء مستقر در بنگلور قرار گرفت.

براي استفاده از ساير حالتهاي پيش‏بيني شده در كامپيوتر موشك، نياز به سيستم تسليحاتي و حسگرهاي پيچيده در هواپيما (يا هليكوپتر) پرتاب كننده مي‏باشد تا بدين طريق، موشك Sea Eagle در حين پرواز، به وسيلهء اطلاعات مرتبط با هدف كه توسط رادار هواپيما (يا هليكوپتر) كسب شده‏اند، برنامه‏ريزي مي‏شود. مسير حركت به سمت هدف كه «پاي سگ» يا Dog leg ناميده مي‏‎شود را مي‏توان درون كامپيوتر موشك برنامه‏ريزي نمود تا بتوان تعداد زيادي موشك را از جهت‏هاي متفاوت به سمت هدف مورد نظر ارسال كرد و سيستم دفاعي هدف را بدين طريق اشباع نمود.


[align=center][/align]
[align=center]يك فروند هواپيماي گشت دريايي Il-38 نيروي دريايي هند مجهز به موشكهاي Sea Eagle در پرواز هماهنگ با دو فروند جنگندهء Jaguar-IM (يك فروند در تصوير ديده نمي‎شود) اسكادران شمارهء 6 نيروي دريايي هند، كه امروزه با همراهي جنگنده‏هاي Jaguar-IM عمليات مي‏كند، سابقن با هواپيماهاي سوپر كانستليشن (Super Constellation) ساخت لاكهيد عمل مي‏نمود.[/align]


* سيستم ناوبري اينرسيايي، به موشك توانايي درگيري در فواصل ماوري افق را مي‏بخشد.

* رادار ارتفاع‏سنج C-band به موشك اين امكان را مي‏دهد تا در ارتفاعات بسيار پست بتواند پرواز كند و اين كاهش ارتفاع، تا زمان كشف يك كشتي (هدف)، حفظ مي‏شود.

* رادار جستجوگر فعال J-band، قادر است اهدافي را در فاصلهء حدود 30 كيلومتري شناسايي كند، در صورت نياز، اطلاعات مربوط به هدف از ميانهء مسير به وسيلهء مانور بالا كشيده شدن ارتفاع پروازي موشك (pop up)، به روز مي‏شود.

* بالهاي اصلي موشك، مثلثي شكل هستند و به شكل صليب نصب و پيكربندي شده‏اند. بالهاي كوچكتر موشك نيز به همان شكل هستند و پيكربندي آنها، باعث حركت و تغيير مسير موشك مي‏شود.

* مدخل هواگيري موتور موشك در زير بدنه تعبيه شده است. اين مدخل، به هنگام حمل موشك در زير هواپيما (يا هليكوپتر) به وسيلهء يك پوشش آئروديناميكي پر مي‏شود كه به هنگام پرتاب، از موشك جدا مي‏گردد.

* اين موشك به كلاهك جنگي نفوذگر مجهز شده است. (semi armour piercing warhead)


[align=center][/align]
[align=center]جايگاههاي ويژهء‌ حمل سلاح، در انتهاي بدنهء هواپيماي Il-38، درست در قسمت پشت بالها نصب شده‏اند. اين جايگاهها، توانايي حمل موشكهاي ضدكشتي Sea Eagle را براي اين هواپيما فراهم مي‏آورند. اگرچه موشك Sea Eagle عظيم‏الجثه است، اما در قياس با بدنهء غول‏پيكر Il-38، سلاحي محقر به نظر مي‏رسد![/align]


[align=center][/align]
[align=center]بمب افکن سنگین Tu-142 به همراه موشک Sea Eagle و سایر تسلیحات مربوطه[/align]

هر دو هواپيماي Il-38 و Tu-142 داراي خدمه‏هاي آموزش ديده و بسيار ماهري هستند كه اگر به عمليات هركدام از اين هواپيماهاي غول‏پيكر نياز احساس شود، تاثيرات شگرف آن در صحنهء عمليات، مشاهده خواهد شد. هر دو هواپيماي Il-38 و Tu-142 تحت برنامه‏اي به نام Progress Light كه در سال 1988 به وسيلهء صنايع هوافضا و نيروي دريايي هند به انجام رسيد، مجهز به آلات بسيار دقيقي جهت كشف و نابودي انواع كشتي‏ها گرديدند.


مشخصات
گستردگي: 1.2 متر = 3 فوت و 11 اينچ
طول: 4.14 متر = 13 فوت و 7 اينچ
وزن: 600 كيلوگرم = 1320 پوند
سرجنگي: 230 كيلوگرم = 510 پوند
سرعت: 0.85 ماخ = 645 مايل بر ساعت = 1038 كيلومتر بر ساعت
برد: 110 كيلومتر = 68 مايل = 60 ناتيكال مايل
زمان پرواز: 400 ثانيه = 6 دقيقه و 40 ثانيه

[align=center][/align]


كاربران

بريتانيا
جنگندهء Blackburn Buccaneer به صورت 2 يا 4 موشك (اين جنگنده اكنون از رده خارج شده است)
جنگندهء Tornado GR.1B به صورت 2 موشك (اين جنگنده اكنون از رده خارج شده است)
جنگندهء Sea Harrier FRS.1/FA.2 (دو موشك)


هند
جنگندهء Sea Harrier FRS Mk.51 (دو موشك)
هليكوپتر Sea King Mk.42B (دو موشك)
جنگندهء Jaguar IM (يك موشك)
هواپيماي گشت دريايي Ilyushin Il-38 (دو موشك)
بمب‏افكن سنگين Tupolev Tu-142 (به تعداد افشا نشده)

عربستان سعودي
جنگندهء Tornado IDS به صورت دو يا چهار موشك (اين جنگنده به زودي با Eurofighter جايگزين خواهد شد)

شيلي
جنگنده A-36M Halcon (همان جنگندهء سبك ساخت شركت كاسا يا CASA 101 Aviojet)


[align=center][/align]
[align=center]بمب افکن سنگین Tu-142 از مهمترین هواپیماهای نیروی دریایی هند می باشد که قادر است به انواع کشتی و زیردریایی های دشمن از فواصل دور، حمله ور شود.[/align]


گونه‏ها
گونه‏اي از اين موشك، P5T ناميده مي‎شود كه به منظور پرتاب از محفظه‏هاي تعبيه شده بر روي كشتي طراحي شده بود و از همان بوسترها تعبيه شده جهت موشك «هليكوپترپرتاب» بهره مي‎برد. اما اين سلاح به سال 1985، در رقابت با موشك آمريكايي هارپون (Harpoon) جهت تجهيز ناوهاي تايپ 23 نيروي دريايي سلطنتي، بازنده شد و عرصه را به رقيب آمريكايي خود واگذار كرد. اين گونه همچنين بنا بود به وسيلهء پرتابگرهاي كنار ساحل نيز مورد استفاده قرار بگيرد.

گونه‏اي ديگر، موشكي بود مجهز به يك جستجوگر مادون‏قرمز (infrared seeker) و يك رابط انتقال داده‏اي (data link) به منظور به‏روز‏آوري اطلاعات به وسيلهء داده‏هاي ارسالي توسط پرتابگر حين پرواز كه حدود سال 1990 مورد بررسي قرار گرفت. اين گونهء ‌جديد، عقاب طلايي يا Golden Eagle نام گرفت و به يك سرجنگي نفوذگر مجهز شده بود كه امكان حمله به اهداف مقاوم شدهء زميني را نيز فراهم مي‏آورد. اما اين گونه،‌ هيچگاه ساخته نشد.

پيشنهاد يك به‏روزآوري موشك Sea Eagle در اواسط دههء 1990 ارائه گرديد كه در آن بنا شده از جستجوگر دوگانه و سيستم بهبود يافته استفاده شود، اما اين موشك نيز كنار گذاشته شد.

جهت پرتاب از طريق هوا، نيروي دريايي هند، موشك Sea Eagle را توسط هواپيماي Sea Harrier Frs Mk.51 ، هليكوپتر Sea King Mk.42B و همچنين جنگندهء Jaguar IM مورد استفاده قرار مي‏دهد. به تاريخ 24 آوريل 1997، موشك Sea Eagle طي يك آزمايش، يك كشتي از رده خارج نيروي دريايي هند را منهدم نمود.

اولين پرتاب اين موشك از طريق جنگندهء سي‏هارير Mk.51 نيروي دريايي هند، به تاريخ ژوئن سال 2000 صورت پذيرفت. در اين آزمايش، موشك Sea Eagle با موفقيت تمام، شناور متعلق به نيروي دريايي هند را مورد اصابت قرار داد. (کشتی Hosdurg) در جريان همين آزمايش، يك فروند Jaguar IM نيز موشك Sea Eagle خود را شليك نمود.

به هنگام زماني كه قرار است موشك Sea Eagle از خدمت در نيروي دريايي و هوايي هند خارج گردد، هندي‏ها به دنبال جايگزيني اين موشك با انواع موشكهاي ضدكشتي روسي خواهند بود و به نظر مي‏رسد موشك 3M-24E (موشک ضدکشتی SS-N-25 SWITCHBLADE) محتمل‏ترین نمونه براي جايگزيني باشد.

[mohamad 5]

سرعتش كمه :x رعد از اين بهتره icon_frown

[mohamad 5]

دربرابر نور اصلآ حصاب نمي آيد

[F20 0]

سوابق نبرد اين موشك را داريد ؟