RezaKiani

زرهپوش های هوابرد شوروی سابق/روسیه (قسمت اول تا چهارم)

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

نویسنده:رضاکیانی موحد
منبع ماهنامه جنگ افزار

بی ام دی-1

زرهپوش هوابرد بی ام دی-1،در مقایسه با دیگر زرهپوشها و نفربرهای زرهی ساخت بلوک شرق، در تعدادی اندک ساخت شده است. این زرهپوش اولین بار در سال1970 توسط ناظران نظامی دنیای غرب دیده شد. بی ام دی-1 زرهپوشی با حفاظت اندک و قدرت آتشی محدود بود اما می توانست برای پشتیبانی از چتربازان در اولین مرحله عملیات هوابرد بکاررود. در سال 1973 بی ام دی-1 در واحدهای چترباز اتحاد جماهیر شوروی کاملا جایگزین توپ هجومی آاس یو-57 گردید. زمانی که بی ام دی-1 به خدمت ارتش سرخ درآمد در جهان هیچ مشابه و هماوردی برایش وجودنداشت.

آشکار است که طراحان بی ام دی-1 تحت تأثیر تانک موفق آبی-خاکی پی تی-76 و نفربرزرهی بی ام پی-1 بوده اند. در حقیقت، بی ام دی-1 برجک و سلاح های زرهپوش پرآوازه بی ام پی-1 را وام گرفته است. در بی ام دی-1 ،مانند پی تی-76، صندلی راننده در جلو زرهپوش قرارگرفته است. جایگاه خدمه در وسط و موتور در عقب زرهپوش قراردارند. در نتیجه این چیدمان غیرعادی ،برای یک نفربر، بی ام دی-1 دارای در پشتی نیست و سربازان باید برای سوار و پیاده شدن از یک دریچه سقفی در پشت برجک استفاده کنند. لازم به تأکید نیست که این وضعیت حالت خطرناکی برای سربازان در میانه نبرد ایجاد می کند.

علاوه بر اشکال بالا، نقطه ضعف دیگر بی ام دی-1 طراحی تنگ قسمت حمل سربازان است. اگرچه این زرهپوش توانایی حمل 4 سرباز را دارد ولی درعمل نمی تواند بیش از 3 سرباز را با خود حمل کند.

سینه بی ام دی-1 کوچکتر از نفربر زرهی بی ام پی بوده و قسمت بالای بدنه شکلی متفاوت با بی ام پی دارد. چرخهای شنی از 6 به 5 عدد کاهش یافته اند و دریچه خروج پشتی برای سربازان در بی ام دی-1 برداشته شده است. اما در مجموع زرهپوش هوابرد بی ام دی-1 شباهت زیادی با زرهپوش بی ام پی دارد هرچند که به صورت قابل توجهی کوچکتر است.

طراحان بی ام دی-1،با توجه به تجربه پی تی-76، از دو دستگاه جت آبی برای حرکت بی ام دی-1 در آب استفاده کردند و نتیجه کار زرهپوش هوابردی بود که می توانست در عملیات آبی-خاکی نیز بکاربرده شود.


بی ام دی-1 را می توان با چتر مخصوص از هواپیما بیرون انداخت و سیستم تعلیق آن به گونه ای طراحی شده تا با کم کردن ارتفاع زرهپوش بتوان آن را در فضای محدود داخل هواپیماهای باری جای داد. هواپیماهای آنتونوف-12، آنتونوف-22،آنتونوف-124 و ایلوشین-76 و هلیکوپترهای میل می-6 و میل می-26 توانایی حمل بی ام دی-1 را دارند.

سلاح اصلی بی ام دی-1 یک قبضه توپ 73 میلیمتری بدون خان است که یک قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری به صورت هم محور در کنار آن قرارگرفته است. یک قبضه موشک انداز ساگر بر روی توپ اصلی نصب شده است تا حفاظت زرهپوش را در برابر تانکهای سنگین تأمین کند. دو قبضه مسلسل دیگر نیز در دو طرف سینه زرهپوش نصب شده اند.

بی ام دی-1 توسط چتربازان شوروی سابق به صورت گسترده ای در افغانستان بکارگرفته شد. این زرهپوش برای درگیر شدن با نیروهای زرهی دشمن در میادین آلوده به عوامل ش.م.ه طراحی شده بود و به همین دلیل نتوانست در سرزمین کوهستانی افغانستان بدرخشد چرا که دشمن اصلی اش در افغانستان نه واحدهای زرهی بلکه مینها و بمبهای کنارجاده ای و راکتهای شانه پرتاب ضدتانک بودند. در این جنگ تلفات سنگینی به زرهپوشهای ارتش سرخ واردشد. بی ام دی-1 در جنگ اول و دوم خلیج فارس، جنگهای داخلی آنگولا، چچن و جنگهای بالکان نیز جنگیده است. باوجود برنامه های نوسازی ارتش روسیه، این نیرو کماکان در حدود 700 دستگاه از این زرهپوشهای قدیمی را در اختیار دارد.

طرح بی ام دی-1 پایه ای برای ساخت انواع ادوات زرهی شد و در نتیجه، زرهپوشهای فرماندهی، خمپاره اندازخودکششی، راکت اندازخودکششی و همچنین نفربر زرهی بی تی آر-دی از دل بی ام دی-1 بیرون آمدند.


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_740px-BMP1_Training_Turret_Parola_2.jpg[/img]
برجک بی ام دی-1 که از نفربر بی ام پی-1 به عاریت گرفته شده است.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_BMD-1_in_Afganistan.JPG[/img]
بی ام دی-1 در خیابان های کابل

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_273b-BMD-1.jpg[/img]
برگه شناسایی بی ام دی-1 که برای ارتش آمریکا تهیه شده است.


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_bmd1.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Bmd-1_ifv.jpg[/img]

( مشخصات فنی در آخر ارائه خواهد شد)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
BMD-1 نفربر جالبیه . در حال حاضر با توجه به پیشرفتهای زرهی اصلا توانایی روبرو شدن با زرهی های جدید را نداره . از طریق هوابرد رو تپه ای جایی بهتره پیادش کرد و توی کمین ازش استفاده کرد اونم در برابر کاروانها و پیاده نظام . یه جورایی برای نیروهای هوابرد در زمان خودش SPG - 9 و اشیانه ی مسلسل متحرک بود . دارای زره برای حفاظت در مقابل اتش سبک با جابجایی بالا .

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_BMD-1.gif[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_BMD-1_00.gif[/img]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD-1P_Russie_02.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMD-1P_Russie_02.jpg[/img][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD-1P_Russie_03.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMD-1P_Russie_03.jpg[/img][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD-1_01.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMD-1_01.jpg[/img][/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون رضا جان دست شما درد نکند.

با وجود مشکلاتی که این نفربر هوابرد داشت در مدلهای بعدی روسیه نفربرهای قابل قبولی ساخت که نمونه موفق و پیشرفته بی ام دی3 جدیدترین اونهاست و برای نیروهای هوابرد امروزی از کیفیت مناسبی برخوردار است.

البته مشکل اصلی یک نفربر هوابرد مربوط به وزن اون میشه که اگر از یه حد بیشتر باشه ارزش اینکه یه هواپیما فقط یه نفربر حمل کنه رو نداره و هواپیماهای کوچک هم نمیتونن حتی یه دستگاه رو حمل کنن پس وزنی در حدود 10 الی 14 تن برای یه نفربر اینچنینی نیازه و در این وزن اگر مقاومت زره رو زیاده کنن باید از موتور سبک و کوچکتر استفاده بشه که قدرت تحرک رو کم میکنه و کلا طراحی یک نفربر هوابرد کار ساده ای نیست! :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون مطلب مفیدی بود!!
اما هنوز یه همچین وسیله ای در جنگها کاربرد داره؟؟!

راستی اگه میشه یه مقدار بیشتر در مورد فرود آمدنش با چتر توضیح بدید!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
از کاربران گرامی تقاضا میشه بجای بالا آوردن تاپیکهای قدیمی به مباحث جدید و مفیدی که بزرگوارانی مثل رضا کیانی ایجاد میکنند روی آورده و اون رو فعال کنید. اینکه چنین مطلب خوبی ظرف یک روز از اسکرول خارج بشه جنبه خوبی نداره!

رضا جان پیشنهاد شما درباره این نفربر هوابرد بی ام دی1 چیه؟ سوالم رو دقیقتر بیان کنم آیا این نفربر میتونه در جنگهای جدید حضور موفق پیدا کنه؟ اگه ارتقا داده بشه و از تجهیزات جدید درش استفاده بشه چطوری؟ یا اینکه همش رو باید جایگزین کرد؟! :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته نمونه جدید این نفربر به نام بی ام دی - 4 تولید شده که از برجک بی ام پی - 3 استفاده می کنه . دارای توپ 100 م م . تیربار 30 م م هم محور با توپ و تجهیزان دید در شب و سیستم های کامیوتر اتش جدید می باشد . نمونه ی قدیمی این خودرو را با نصب موشک های ضد زره جدید و سیستم های دید در شب و سبک تر کردن تانک برای افزایش چالاکی و جابجایی میشه بعنوان ضد زره استفاده کرد .

BMD-4 :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD-4_entete.jpg[/img]

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD-4_sable_BTVT_Narod_.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMD-4_sable_BTVT_Narod_.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD-4_colonne12.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMD-4_colonne12.JPG[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMD4.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMD4.jpg[/img][/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بی ام دی-2

بی ام دی-2 توسعه منطقی بی ام دی-1 است. طراحی این زرهپوش در ابتدای دهه80 آغاز شد و زرهپوش جدید در سال 1985 وارد خدمت شد. هدف اصلی از طراحی زرهپوش جدید تقویت قدرت آتش بی ام دی-1 بود و بدنه، موتور و دیگر تجهیزات آن تغییر چندانی نکرد. این زرهپوش در ناتو با نام بی ام دی-ام1981 معروف شده است.

توپ نصب شده بر روی بی ام دی-1 دقتی اندک و کارایی محدودی در میدان نبرد داشت. برای بی ام دی-2 یک برجک تک نفره جدید ساخته شد که به یک توپ 30 میلیمتری اتوماتیک ،مشابه توپ نفربرزرهی بی ام پی-2، مجهز شده بود. این توپ به تثبیت کننده ای دومحوره مجهز بود که اجازه می داد توپ در حین حرکت زرهپوش و با دقت به سوی هدف شلیک شود. با بهره گیری از تجربه جنگهای کوهستانی افغانستان این توپ می تواند تا 75 درجه بالابرود و درنتیجه برای شلیک به فراز ارتفاعات و کوه ها کاملا مناسب است. قراربود که این توپ نقطه ضعف بی ام دی-1 را در برابر پیاده نظام و نیروهای چریکی دشمن،به ویژه در نبردهای کوهستانی، جبران کند. این توپ اتوماتیک در سال 1981 و با ورود زرهپوشهای بی ام پی-2 به افغانستان کارایی خود را نشان داده بود.

یک قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری هم محور نیز این توپ را همراهی می کرد. در سمت راست سقف بی ام دی-2 یک قبضه موشک انداز ضدتانک آتی-4 یا آتی-5 نصب شد تا زرهپوش در برابر تانکهای دشمن بی دفاع نماند. معمولا یک قبضه موشک انداز زمین به هوا نیز بر روی برجک نصب می شد که می توانست در برابر هواگردهایی که در ارتفاع پست پرواز می کنند، بکارگرفته شود. در طراحی جدید، صندلی توپچی در سمت چپ قرارگرفته بود و دریچه ای جداگانه برای وی در سقف زرهپوش درنظر گرفته شد.



باوجود وزن بیشتر، بی ام دی-2 توانایی خارج از جاده ای در حد و اندازه سلف خود دارد. بی ام دی-2 می تواند 5 سرباز را با تجهیزات کامل حمل کند. این افراد برای خروج از زرهپوش از دریچه ای در پشت برجک استفاده می کنند. بی ام دی-2 را می توان توسط انواع هواپیماهای باری متوسط حمل کرد و توسط چترهای مخصوص پرتاب کرد.

با استفاده از بدنه این زرهپوش یک زرهپوش فرماندهی نیز ساخته شده است.بی ام دی-2 در افغانستان، آبخازیا و بالکان بکارگرفته شده است. در حال حاضر 360 دستگاه زرهپوش بی ام دی-2 عملیاتی در ارتش روسیه وجود دارد.

[img][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bmd-2.jpg[/img][/img]
بی ام دی-2 مسلح به موشک سطح به هوا و توپ اتوماتیک 30 میلیمتری. دهانه یکی از مسلسلهای نصب شده در سینه زرهپوش به خوبی در تصویر دیده می شود.

[img]http://://gallery.military.ir/albums/userpics/bmd2_l3.jpg[/img][/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bmd2_01.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bmd2.jpg[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/478px-BMD-2.JPG[/img]

پي نوشت:
خوب واضحه كه اين قسمت خودش بيشتر سوالات آقا سعيد رو جواب مي ده. يعني اينكه درسته الان يه چندتايي از اينها توي خدمت هستند ولي از سر ناچاري و بي پولي . اين زرهپوش بلافاصله توي جنگ افغانستان نقطه ضعفهاي خودش رو نشون داد و نتيجه اون ساختن تعداد زياد نفربر زرهي است كه بي ام دي2 يكي از اونها است. بعدش هم بي ام دي3 و4 آمدند كه اخريش واقعا معركه است. در سايت خودمون يه تاپيك درباره بي ام دي4 داريم. براي جنگهاي شبكه محور امروزي اين زرهپوشها اصلا مناسب نيستند(بي ام دي 1و 2) ولي آپ گريد شده اونها(3 و 4) را ميشه توي جنگهاي مدرن به خوبي بكار گرفت. ولي قبل از همه اينها بايد ابعاد عملياتي مون روشن باشه. روسها چون واحدهاي چترباز در اندازه لشكر و سپاه دارند به اينجور وسايل براي پشتيباني اين واحدها نياز پيدا مي كنند. حالا ما بايد ببينم خودمون واحدهاي چتربازمون در چه حدي هستند و از اونها كجا مي خواهيم استفاده كنيم. در پشت خطوط دشمن يا براي تقويت نيروهاي خودي در موارد مورد نياز. هر كدوم از اين عملياتها نيازهاي تسليحاتي خودش رو داره. در قسمتهاي بعدي به بي ام دي 3و 4 مي پردازيم.ژ
حق نگهدار همگي

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر رضا کیانی و کلنل شاک گرامی.

درسته این نفربرها امروزه کارایی مناسبی ندارن اما یه اصطلاح قدیمی هست که میگه هرگز سلاحی رو دور نمیندازن بلکه ذخیره یا مدرنیزه میکنند! از این نفربرها میشه در نقش دیگه ای استفاده کرد نقشی که شاید اصلا نفربر نباشه! بطور مثال تبدیل به واحدهای ضدهوایی متحرک برای پوشش نیروهای هوابرد و نفربرهای جدیدتر بی ام دی3و4 یا یه نقش انتحاری که از اینا برای پوشش نفربرهای گرونتر استفاده بشه مثل کاری که اسرائیل با تانکهای صبری و مرکاوا کرده! تغییر به خودروی خمپاره انداز ، فرماندهی میدان نبرد ، جنگ الکترونیک ... سایر کاربریهای ممکن برای این نفربرها میتونه باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بله درسته استفاده از این گونه نفربر ها به عنوان خمپاره انداز متحرک و دستگاههای مختل کننده ارتباطات و جنگ الکترونیک و حتی ایجاد پدافند ضد هوایی از چند نفربر ( یکی پرتاب کننده . یکی رادار کوتاه برد و یکی پرتاب کننده دوم یا حمل کننده موشک ) و همچنین با برداشتن برجک و ایجاد فضای کافی به عنوان وسیله جابجایی سریع برای نیروها و یا نصب چندین موشک ضد تانک مدرن می توان از این قبیل شاسی ها استفاده بهینه کرد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب تقريبا تمام مواردي كه آقا سعيد ذكركردند رو روسها در همان دهه 80 انجام داده اند. از روي بدنه اين زرهوش انواع وسايل زرهي ديگه مثه توپ خود كششي و... ساخته شده كه البته به دليل گسترده بودن بحث در اينجا به اونها نپرداخته ايم. انشالله اگر عمري بود بايد سراغ اونها هم بريم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تجربه بکارگیری بی ام دی-2 در افغانستان نشان داد که برجک دونفره کارآیی بیشتری نسبت به برجک تک نفره دارد. به علاوه، بی ام دی-2 برای نصب توپ 30 میلیمتری خیلی سبک بود و شلیک توپ تمام بدنه زرهپوش را به لرزه وامی داشت. بهبودهایی که منجر به ساخت بی ام دی-2 شده بودند بیهوده از کاردرآمدند چراکه نیازهای رزمی از بهسازی های صورت گرفته بر روی بی ام دی-1 سبقت گرفته بودند. در حقیقت، پروژه بی ام دی-2 راه حلی موقتی بود تا زرهپوش بزرگتری برای نصب برجک نفربرزرهی بی ام پی-2 ساخته شود.

تجربه جنگ افغانستان این حقیقت را آشکار کرده بود که درنهایت باید زرهپوش جدیدی طراحی شود تا جانشین بی ام دی-1 و بی ام دی-2 گردد. در نتیجه، سومین نسل از زرهپوشهای هوابرد شوروی سابق با نام بی ام دی-3 ساخته شد و در سال 1990 و پس از پایان جنگ افغانستان به ارتش سرخ پیوست.
بدنه این زرهپوش کاملا جوشکاری شده است و می تواند سرنشینانش را در برابر ترکشها و آتش سلاح های سبک محافظت کند. بدنه بی ام دی-3 از یک طرح کاملا جدید و از برجک دونفره زرهپوشهای بی ام پی-2 بهره برده است. 6قبضه نارنجک انداز برای شلیک نارنجکهای دودزا در دو طرف این برجک نصب شده اند.

قدرت آتش بی ام دی-3 نسبت به زرهپوشهای قبلی کاملا بهبودیافته است. برد مؤثر مهمات ضدزره توپ اصلی آن 2000 متر و برد موثر مهمات با قدرت انفجاری بالا تا 4000 متر می رسد. یک قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری به صورت هم محور با توپ اصلی قراردارد. یک قبضه موشک انداز ضدتانک آتی-4 یا آتی-5 سلاح اصلی ضدزره بی ام دی-3 را تشکیل می دهند و یک قبضه نارنجک انداز خودکار 40میلیمتری جای یکی از مسلسلها را در سینه زرهپوش گرفته است.

باوجود وزن بیشتر، بی ام دی-3 خصوصیات آبی-خاکی بهتری نسبت به زرهپوشهای هوابرد قبل از خود دارد. توانایی شناوری بی ام دی-3 فوق العاده است. علاوه بر اینکه بی ام دی-3 آماده است تا هر زمان به آب بزند، حتی اگر 30 درصد از حجم آن را آب فرابگیرد باز هم غرق نمی شود. پیشرانه بی ام دی-3 در آب توسط 2 دستگاه جت آبی تأمین می شود. چند دستگاه پمپ آب نیز وظیفه تخلیه آب را در صورت صدمه دیدن بدنه شناور برعهده دارند.
همچنین در طراحی جدید، فضای داخلی بی ام دی-3 ،نسبت به زرهپوشهای قبلی، افزایش یافته است. این زرهپوش می تواند 5 سرباز مسلح (و در وضعیت اضطراری) 8 سرباز را در خود جای دهد.

بی ام دی-3 از یک موتور به قدرت 450 اسب بخار استفاده می کند که توانایی حرکتی آن را به صورت معنا داری افزایش داده است. سیستم فنربندی آن به صورت هیدرولیکی قابل تنظیم است.

بزرگترین تفاوت بی ام دی-3 با زرهپوشهای سابق در این است که برای پرتاب بی ام دی-1 و بی ام دی-2 مجبور بودند که خدمه را به صورت جداگانه و خارج از زرهپوش پرتاب کنند. بنابر این خدمه ناچار می شدند تا زمان حیاتی زیادی را صرف این کنند که در میانه جبهه نبرد زرهپوش خود را پیداکنند و آن را آماده انجام عملیات کنند. اما در بی ام دی-3 می توان خدمه را سوار بر زرهپوش کرد و از هواپیما به بیرون پرتاب کرد. سیستم پرتاب جدید و چتر این زرهپوش از زرهپوشهای هوابرد قبلی قابل اطمینان تر بوده و به سادگی می توان از آن اسفتاده کرد. این امر سبب می شود که بی ام دی-3 در میدان جنگ سریعتر از زرهپوشهای سابق به وضعیت عملیاتی دربیاید چرا که خدمه نیازی ندارند که زرهپوش خود را پیداکرده و سپس سوار آن شوند. بی ام دی-3 را می توان ،مانند زرهپوشهای قبلی، از هر گونه هواپیمای باری متوسطی پرتاب کرد.



پس از موفقیت طرح جدید، بی ام دی-3 خود نیای ادوات زرهی جدیدی شد. انواع نفربرزرهی بدون برجک،زرهپوش شناسایی در محیط آلوده به عامل شیمیایی،تانک سبک و درنهایت زرهپوش پیشرفته بی ام دی-4 بر اساس بدنه بی ام دی-3 ساخته شده اند. امروزه 103 دستگاه بی ام دی-3 عملیاتی در نیروهای مسلح روسیه خدمت می کنند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bmd_3.jpg[/img][/img]
بی ام دی-3 مجهز به برجک 2 نفره نفربرزرهی بی ام پی-2


[img]gallery.military.ir/albums/userpics/bmd_3_l4.jpg[/IMG][/img]
بی ام دی-3 پس از پرتاب از هواپیما. سیستم ضربه گیر مخصوص پرتاب در زیر زرهپوش دیده می شود.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bmd_3_l3.jpg[/img][/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برجک BMP-2 با توپ 30 م م اتوماتیک گزینه ی بسیار عالی و کاراندی برای نصب بر روی خودروها و حتی کامیون های نظامیست . کارایی بالا . انعطاف پذیری بالا . قدرت و. برد مناسب و مهمات کارامد این برجک را به گزینه مناسبی برای به روز کردن برخی از شاسی نفربر های قدیمی کرده است .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان اين زره پوش ها كه از هوا پرتاب ميشن..چجوري كنترل ميشن كه روي يك سطح ناصاف..لغزنده و مثلا روي يك درخت فرود نيان؟!
اون مدل هاي قديمي كه بدون خدمه فرود ميآمدند كه هيچ كنترلي كسي نميتونست روي اون داشته باشه كه حالا شامسي روي يك درخت فرود نياد..
اين مدل جديد هم آيا خدمه ي داخل آن حين فرود در آسمان ميتونن سطح فرود رو بررسي كنن و در صورت نياز براي تغيير كمي مسير فرودشون رو تغيير بدن؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این هم یک عکس از :BMD4

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_4u2y6w0h4vtw2du5nna2.jpg[/img]

بی زحمت این عکس رو به گالری منتقل کنید. :lol:



[color=brown]
عكس به گالري انتقال يافت.

Babakim1[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.