دفاع از مناطق شهري

[ColonelShak 1,001]

چگونگي دفاع از مناطق شهري:

در موقع پدافند از مناطق ساختماني به عواملي از قبيل موقعيت،زمان موجود،وسعت منطقه،نوع ماموريت تعيين شده و ميزان اهميت منطقه و ميزان حفاظت فيزيکي منطقه و محل را بايد مورد توجه قرار داد.
چون مناطق ساخته شده معمولا سريعا دچار اشتغال مي‌گردد،بنابراين پدافند کننده اين موضوع را نيز مدنظر قرار دهد و در مناطقي مستقر شود که از هر حيث شرايط لازمه را داشته باشد و امتيازي که پدافند کننده در مناطق ساختماني در مقابل تک کننده (مهاجم) دارد اين است که به راحتي ميتواند تک کننده را در تيررس خود داشته باشد.
حال اگر نيروي تک کننده از آتش سنگين و بمبارانهاي هوايي استفاده کند، در ساختمانهاي بلند طبقات زيرين بهترين موضع ميتواند باشد يا استفاده از تونل‌هاي زيرزميني، شبکه هاي فاضلاب هم ميتواند سنگر خوبي باشد. از طرفي ميتوان با تخريب ساختماني، خيابانها و معابر را جهت ورود زرهپوشان دشمن مسدود نمود و در شرايط مساعد دست به حمله متقابل زد.


ملاحظاتي که پدافند کننده (مدافع) بايد در نظر داشته باشد:

1- استفاده صحيح از موقعيت زمين:قبل از اينکه دشمن مستقر شده و منطقه را محاصره نمايد يا وارد شود پدافند کننده ميتواند بهترين و مناسب ترين مناطق را جهت ديده باني و زير نظر داشتن دشمن انتخاب نمايد،زيرا فرصت و زمان دارد.
ميتواند مسيرهاي ورودي دشمن را به راحتي مسدود نمود و با تله گذاري تلفاتي را بر آنان وارد ساخت و يا حتي ميتوان آنان را کاناليزه نمود و به منطقه دلخواه کشاند و تلفات وارد ساخت.
نسبت به عوارض حساس داخل شهر توجه ويژه نمود.محلهاي مناسب را جهت تردد نيروهاي خود مشخص نمود و از آن استفاده کرد.
2- رعايت اصل تامين:زيرا احتمال وجود عناصر نفوذي دشمن در داخل شهر و يا حتي هواداران دشمن و خرابکاري آنان را بايد مدنظر قرار داد و از محاصره شدن شهر و تبعات آن نيز نبايد غافل گرديد.
3- ارتباط تنگاتنگ بين نيروهاي پدافند کننده:درهمه مواقع نيروهاي مستقر در مواضع مختلف مواظب و پشتيبان يکديگر باشند.
4- آرايش نيروها در دورتادور منطقه:آرايش نيروها در دورتادور منطقه الزامي است زيرا امکان نفوذ دشمن وجود دارد و اين امر بايستي قبل از هجوم دشمن به طور کامل عمل گردد و همچنين در عمق نيز هر يگان مواضع خود را دقيقا پدافند نموده و مواضع سد کننده را بر روي مناطق حساس اجرا نمايند.
5- کليه طرحهاي پدافندي بايستي قابليت انعطاف را داشته باشد.
6- از تجمع بي مورد نيروهاي پدافند کننده بايد پرهيز نمود زيرا احتمال بمبارانهاي دشمن وجود دارد که نياز است تا حد امکان نيروها جهت اينکه کمترين ضربه را متحمل شوند آنها را پراکنده ساخت.
7- در همه حالات بايستي هماهنگي کامل بين يگانها با وظايف مختلف وجود داشته باشد.
-------------------------------------------
طرح ريزي عمليات پدافندي:

1- تنها تفاوت پدافند در دفاع منطقه‌اي و پدافند در مناطق ساختماني و شهري در تکنيک و تاکيد روي قواعد معين مي‌باشد و در کليت هيچ نوع تفاوت خاصي با يکديگر ندارند.
2- لجمن (لبه جلويي منطقه نبرد) بايد حتي الامکان در جلو قرار گيرد تا دشمن فرصت ورود به شهر را نداشته باشد.البته حتي الامکان بايستي منطقه لجمن پوشيده باشد تا اينکه دشمن نتواند موضع را تشخيص دهد و آتش خود را روي آن متمرکز نمايد و همچنين در صورت نياز ميتوان لجمن را به نحوي انتخاب نمود که در ساختمانهاي متراکم ابتداي مناطق قرار گيرد تا از ديد و تير دشمن بيشتر محفوظ گردد.
3- مسئوليت حفاظت يگانها از مناطق مخصوص خود کاملا مشخص گردد و در مقابل کوچکترين عمليات و حرکات دشمن حساس باشند و نوع برخورد و دفاع لازم را سريعا به مورد اجرا گذارند.
4- پيش بيني مواضع مستحکم و قابل دفاع حتي در موقعي که ممکن است مناطق به محاصره کامل دشمن درآيد.
5- طرح مانور بايستي به طور مفصل و کامل تهيه گرديده و افراد ذيربط نسبت به آن کاملا توجيه گردند.
6-رده هاي تاميني مشخص و نسبت به وظايف خود نسبت به تک تک موارد آشنا و توجيه گردند و اگر چنانچه صاحب ابتکار و اقتدار باشند ميتوانند دشمن را منحرف نمايند که البته ميتوانند از عناصر تاميني محلي نيز استفاده کامل را به عمل آورند.
7-تعيين گردانها و نيروهايي جهت خطوط مقدم پدافندي و خطوط عرضي واگذاري.مراتب به هر يگان کاملا مشخص گردد. البته با توجه به توان و مقدورات خودي و دشمن که معمولا در اين مواقع از نيروهاي پياده استفاده ميشود.

چگونگي اجراي طرح پدافندي در مناطق ساختماني و شهري:

1- به محض رويت دشمن و تحت ديد نيروي خود قرار گرفتن آنان،آتشهاي دوردست نيروهاي خود نيز بايستي آغاز شود و سعي در جلوگيري از پيشروي دشمن گردد و همچنين در مواقع عقب نشيني نيروهاي تاميني حداکثر بايستي از پيشروي دشمن جلوگيري به عمل آورده و تلفات دشمن را بيشتر کرده و سعي در برهم زدن سازمان آنان برآمده و اطلاعات لازم را در مورد دشمن بدست آورد.
2-پس از عقب نشيني نيروهاي تاميني نوبت به درگيري نيروهاي مستقر در لجمن با دشمن مي‌رسد که نيروي لجمن ميتواند با اجراي آتش روي نقاط تجمع دشمن و ايجاد ميادين مين و موانع، حرکات دشمن را سد نموده يا به تاخير اندازد.
3- چنانچه دشمن موفق گردد به منطقه نبرد برسد بايد رزم نزديک را توام با آتش زياد انجام داد و از مناطق ساختماني به عنوان مواضع پدافندي استفاده نمود و اجازه عبور دشمن را نداد.
4- اگر دشمن وارد منطقه گرديد قبل از اينکه مستقر شده يا نقطه اتکايي بدست آورد ميتوان از نيروي احتياط جهت دفع آن استفاده کرد.


منبع : http://specialforce.parsiblog.com/-572602.htm



[color=brown]
به بخش دکترین ، استراتژی و تاکتیک انتقال يافت.

Babakim1[/color]

[amin_sahande 8]

بسیار جالب بود ای کاش در باره ی نگهداری مهمات مورد نیاز دز این شرایط نیز مطالبی داشت

[jackturbo 19]

خیلی عالی بود کلنل جان دستت درد نکنه.

[hamid007 9]

دفاع از شهرها در قدم اول بايد در برابر حمله هوايي صورت بگيره
كاري در جنگ با گشت 24 ساعته صورت مي گرفت
با اين حال گهگاه باز هم حملات هوايي به پايتخت صورت مي گرفت..
در كنار يك سيستم دفاع موشكي قوي وجود جنگنده رهگيرهاي به روز خيلي براي دفاع شهري مهمه و به هيچ عنوان اين خلا توسط سيستم دفاع هوايي قابل جبران نيست به هيچ عنوان