بالگرد ترابری سنگین میل-6 هوک (mil-6 hook ) بالگرد ترابری سنگین میل-6 هوک (Mil-6 Hook )

[Haj_Rezvan 11,197]

البته این نکته رو بگم ما تازمانی که بیمارستان صحرایی داشته باشیم نیازی به استفاده به چنین هلیکوپتر هایی نداریم !

[mina68 78]

من فکر میکنم اززمان فروپاشی شوروی صنایع نظامی روسیه قدرت رقابتش رو باغرب ازدست داده وپیشرفت خیلی زیادی نداشتن واکثر تلکنولوژی نظامیشون برا زمان مرحوم شوروی هستش

[q-5 114]

به نام خدا

سلام. بد نیست مقایسه ای بین چهار بالگرد زیر را ببینیم.

منبع:

http://jangaavaran.ir

 

[951 13,913]

مروری بر تاریخچه و خدمت بالگرد Mil Mi-6 Hook

 

قسمت اول :

 

یک بالگرد Mil Mi-6 Hook نیروی هوایی شوروی در حال پرواز

 

بالگرد Mil Mi-6 Hook  یک بالگرد ترابری سنگین است که در دهه 1950 میلادی در شوروی توسعه یافت . این بالگرد اولین های بسیاری را در صنعت هوانوردی رقم زد . این اولین بالگرد دو موتوره با موتور توربینی شوروی بود که وارد مرحله تولید شد و برای چندین سال بزرگترین بالگرد جهان  بود ، هم از نظر اندازه و هم از نظر ظرفیت باربالگرد .  همچنین این بالگرد 16 رکورد جهانی را به نام خود ثبت کرد .

 

تاریخچه :

توسعه بالگرد Mil Mi-6 Hook  در نیمه اول دهه 50 میلادی آغاز شد تا نیازهای نیروهای مسلح شوروی و صنایع دولتی را که به دنبال بالگردی  با قابلیت حمل محموله های بزرگ در مسافت های طولانی بودند برآورده کند . در آن سال‌ها ، دوره‌ای که اغلب به عنوان دوره جنگ سرد شناخته می‌شود ، پروژه‌های نظامی و صنعتی در سراسر اتحاد جماهیر شوروی ، حتی در مناطق دورافتاده مانند مناطق وسیع سیبری ، پراکنده بودند .

 

بالگرد  Mil Mi-4 Hound

 

پس از اتمام موفقیت آمیز ساخت بالگرد Mil Mi-4 Hound توسط شرکت بالگردسازی میل ، سرطراح و مهندس روسی  Mikhail Leontyevich Mil (1909-1979) چالش جدیدی را پذیرفت و شروع به طراحی یک بالگرد با ظرفیت حمل بار بیشتر کرد . میل یک مهندس طراح و هوانوردی باهوش در رأس یکی از چندین دفاتر طراحی شوروی بود .

 

مهندس فقیدروسی ، میخائیل لئونتیویچ میل

 

 

علیرغم نظر سایر کارشناسان روسی و بین المللی که پیکربندی دو روتور را برای بالگردهای بزرگ توصیه میکردند ، میل پیکربندی تک روتور را برای پروژه جدید حفظ کرد. کار طراحی در سال 1952 میلادی آغاز شد . پس از اعلام مشخصات اولیه ، میل شروع به طراحی  بالگردی کرد که در ابتدا برای حمل محموله مفید 6 تنی طراحی شده بود.  در حالی که کار روی پروژه اصلی ادامه داشت ، ارتش یک الزام جدید را تعیین کرد :

افزایش بار به 12 تن !

 

بدیهی است که این خواسته ی جدید ، تغییرات اساسی را در طرح اولیه ایجاد مینمود  که مهمترین آن تبدیل بالگرد به یک بالگرد دو موتوره بود .  با توجه به نیروی عظیم مورد نیاز ، میل تصمیم گرفت بالگرد جدید را با موتورهای توربوشفتی که سبک تر و قدرتمندتر از موتورهای پیستونی معمولی بودند ، نیرو دهد.  طراحی اولیه تا پایان سال 1953 میلادی تکمیل شد . در 11 ژوئن سال  1954 میلادی ، شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی مجوز توسعه این بالگرد بزرگ را صادر کرد که به عنوان V-6 نامگذاری شد (که V مخفف Vertolyot یعنی بالگرد است) .  

 

با وجود اندازه بزرگ و پیچیدگی فنی ، طراحی ، ساخت و تنظیم دقیق این بالگرد نسبتاً سریع انجام شد و در پایان سال 1954 میلادی ، این پروژه در مرحله توسعه پیشرفته قرار داشت.  در 1 ژوئن سال 1955 میلادی یک کمیسیون ویژه ، ساخت ماکت را تصویب و سپس ساخت اولین نمونه اولیه را دنبال کرد.  

 

در اتحاد جماهیر شوروی پیشین ، معمولاً OKB های ( دفاتر طراحی ) مختلف با هم کار می کردند .  هر گروه از مهندسان در یک بخش خاص متخصص بودند.  به عنوان مثال ، تیم‌هایی از متخصصان روی توسعه توربین‌ها کار می‌کردند ، برخی دیگر در پره‌های روتور یا انتقال فعالیت داشتند .

 

نقشه کشورهای مختلف تحت حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی پیشین

 

پس از تکمیل نمونه های اولیه و پرواز های آزمایشی ، تولید انبوه در کارخانه های بزرگ دولتی واقع در سراسر کشور آغاز شد .  در اکتبر سال  1956 میلادی ، اولین نمونه اولیه بالگرد  Mil Mi-6 به استثنای روتور اصلی آن ، که ساختش با تاخیر مواجه بود ، تکمیل شد.  مونتاژ آن در آشیانه ای در شهر  زاخارکوو در نزدیکی مسکو انجام شد.  اولین نمونه از پنج نمونه اولیه ، اولین پرواز را در 5 ژوئن سال 1957  میلادی با خلبان آزمایشی رافائل ایوانوویچ کاپرلیانس (1909-1984) انجام داد .

 

قهرمان هوانوردی شوروی و خلبان آزمایشی

Rafael Ivanovich Kapreliants (1909-1984) ( ایستاده در وسط )

 

نمونه اولیه بالگرد Mil Mi-6  در فرودگاه زاخارکوو در5 ژوئن سال 1957  میلادی .  اندازه بالگرد را با اتوموبیل مقایسه کنید (آرشیو میل)

 

پرواز های آزمایشی

 

پروازهای آزمایشی در طول تابستان سال 1957  میلادی ادامه یافت.  نمونه اولیه از طرح رنگ نقره ای رنگی استفاده می کرد که هیچ علامتی جز یک ستاره قرمز بزرگ روی بدنه نداشت  . اولین عکس های رسمی از بالگرد بزرگ در پاییز سال  1957 میلادی در مطبوعات منتشر شد . در این دوره مهندس میل مجموعه ای از مصاحبه ها را منتشر کرد که طی آن از توسعه بالگرد Mi-6  صحبت کرد.  

 

اولین نمونه اولیه بالگرد  Mil Mi-6 در حال پرواز

 

مشکلات در مرحله توسعه متفاوت بود.  بر اساس اطلاعات جمع آوری شده ، بزرگترین چالش طراحی و ساخت پره های روتور اصلی بود.  سر روتور بزرگ برای اولین بار در یک بالگرد روسی به کمک فنرهای هیدرولیک مجهز شد .

 بالگرد   Mil Mi-6 رکوردهای جدیدی را ثبت کرد و از نخستین پروازهای عمومی اولیه ، مورد توجه بین المللی گسترده قرار گرفت که با توجه به ابعاد آن ، نمی توانست غیر از این نیز باشد!  در آن زمان ، این بالگرد ساخت شوروی اولین رکورد از یک سری رکوردهای جهانی را که توسط FAI (مخفف فدراسیون بین المللی هوانوردی) تایید شده بود ، ثبت کرد.  بطور مثال : این بالگرد در 30 اکتبر سال  1957 میلادی ، بار داخلی 12000 کیلوگرمی (26470 پوند) را تا ارتفاع 2432 متری (7980 فوت) حمل کرد .  به لطف عملکرد فوق‌العاده این بالگرد ، همه رکوردهای قبلی از بین رفتند.  

 

Fédération aéronautique internationale logo

 

نمونه دوم این بالگرد در فوریه سال 1958 میلادی تکمیل شد . تفاوت آن با نمونه اول در تجهیز کامل مطابق با پروژه اصلی بود ، یعنی دارای دو بال کوچک ، یک قلاب باری مرکزی برای بارهای خارجی ، یک خلبان خودکار و سایر تجهیزات بود .

به منظور ساده‌سازی طراحی و افزایش قابلیت اطمینان عملیات ، بال‌های جانبی به‌طور صلب و بصورت نامتقارن به بدنه ثابت شدند (بال سمت راست با زاویه فرود 15.45 درجه و بال سمت چپ با زاویه  14.15 درجه).  همه بالگردهای  Mil Mi-6 دارای بال جانبی نبودند .  در طول عملیاتهای حمل و نقل سنگین ، این بالها اغلب جدا می شد تا قابلیت حمل بار بیشتری به بالگرد بدهد.  علاوه بر این ، در شناور شدن و در سرعت‌های پایین پرواز ، لیفت ایجاد شده روی سطح بال‌های خرد باعث ایجاد کشش مثبت می‌شد .  در پرواز ایستا ، این کشش 2 درصد از وزن کل بالگرد ، یعنی حدود 800 کیلوگرم (1764 پوند) بود .  بدیهی است که افزایش سرعت نیز باعث افزایش لیفت میشد .  بر اساس محاسبات دقیق آیرودینامیکی ،  این بالها  در سرعت 200 کیلومتر در ساعت ، 14 درصد و در سرعت 250 کیلومتر در ساعت ، 19 درصد نیروی لیفت را  افزایش می‌دهند .  در حداکثر سرعت 300 کیلومتر در ساعت بالها نیروی وارده بر روتور اصلی را 25 درصد تخلیه میکردند .

 

جزئیات بال ها و مخزن سوخت کمکی  در بالگرد Mil Mi-6

 

پایان قسمت اول

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد .

ویرایش شده در شهریور 2 توسط 951

[951 13,913]

مروری بر تاریخچه و خدمت بالگرد Mil Mi-6 Hook

 

قسمت دوم :

 

بالگرد Mil Mi-6

 

رکورد های پروازی

 

در سال 1958 میلادی ، دو نمونه اولیه این بالگرد در نمایشگاه هوایی نظامی سالانه در توشینو در نزدیکی مسکو ارائه شد.  در طی سالیان بعد ، بالگرد Mil Mi-6  رکوردهای جدیدی را ثبت کرد.  در ژوئن سال  1961 میلادی انجمن بالگرد آمریکا جایزه بین المللی Igor I. Sikorsky را به Mil's OKB به عنوان اولین بالگردی که در پرواز افقی از سرعت 300 کیلومتر در ساعت (186 مایل در ساعت) فراتر رفت ، اعطا کرد.  در ماه سپتامبر سال 1962 میلادی ، تعدادی بالگرد Mil Mi-6 به خلبانی واسیلی کولوشنکو ، رافائل ایوانوویچ کاپرلیانس و بوریس کارپوویچ گالیتسکی ، 11 رکورد جدید جهانی را ثبت کردند.  در 13 سپتامبر همان سال ، کاپرلیانس با بار 20117 کیلوگرم (44350 پوند) به ارتفاع 2738 متری (8985 فوت) رسید.

 

   

خلبانان آزمایشی مشهور اتحاد شوروی ، به ترتیب از راست به چپ :  واسیلی کولوشنکو ، رافائل ایوانوویچ کاپرلیانس و بوریس کارپوویچ گالیتسکی که رکورد های پروازی را با این بالگرد بر جا گذاشتند .

 

نیروهای مسلح شوروی به قدری به بالگردهای  سنگین نیاز داشتند که تصمیم دولت در مورد ورود به خدمت بالگرد  Mil Mi-6 مدت ها قبل از تکمیل آزمایش های پذیرش رسمی (دسامبر 1962) گرفته شد  . این بالگرد  همچنین سریعتر از هر بالگرد دیگری بود.  در 26 آگوست سال 1964 میلادی ، گالیتسکی در نزدیکی مسکو رکورد سرعت مطلق جهانی را با میانگین سرعت 340.15 کیلومتر در ساعت (211.35 مایل در ساعت) در یک مسیر 100 کیلومتری با سرعت بدون بار ثبت کرد.  بالگرد  Mil Mi-6 برای اولین بار در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1965 به نمایش گذاشته شد و توجه زیادی را به خود جلب کرد.  ناتو به بالگرد روسی اسم رمز متمایز «هوک» اختصاص داد .

 

ژوئن سال 1965 میلادی – عکس بالگرد  Mil Mi-6 CCCP-06174 در جریان نمایشگاه هوایی پاریس (R. A. Scholefield)

 

ورود به خدمت :

بر اساس داده های جمع آوری شده، در مجموع 928  فروند  بالگرد  Mil Mi-6  ساخته شد.  بیشتر این بالگردها توسط نیروهای مسلح شوروی استفاده شد .  به غیر از یک دسته اولیه حدود 50 فروندی ، مابقی این بالگردها در کارخانه دولتی 168 در روستوف-آن-دان بین سال های 1957 تا 1980 ملادی ساخته شدند .  

 

بالگردهای در حال ساخت در کارخانه دولتی 168 در روستوف-آن-دان

 

با گذشت سالها ، بالگرد  Mil Mi-6  به تدریج بهبود یافت.  اولین نمونه ی بهبود یافته ، یک نسخه عمومی جدید که از نظر خارجی و بسیار شبیه به سلف خود بود که Mil Mi-6A نامگذاری شد و در سال 1971 میلادی ظاهر شد . این نسخه در داشتن قطعاتی با عمر عملیاتی بیشتر و یک سیستم اویونیک جدید متفاوت بود .  به عنوان مثال :  سیستم اصلی هیدرولیک ، اصلاح و در یک سیستم واحد گنجانده شد.  بالگرد  Mil Mi-6A  قادر به بلند کردن بار آویز بیشتر (تا 9000/19840 کیلوگرم بر پوند) بود و حداکثر وزن برخاست نیز افزایش یافته بود.  این اجزای جدید به منظور افزایش عملکرد و عمر مفید بالگرد توسعه داده شده بودند.  

 

نقشه جزئیات تغییر یافته در بالگرد  Mil Mi-6A  

 

صادرات بالگرد  :

بیش از 60 فروند بالگرد  Mil Mi-6 در اختیار نیروهای مسلح چندین کشور در سراسر جهان قرار گرفت ، که همگی در حوزه نفوذ اتحاد جماهیر شوروی قرار داشتند.  این کشورها به ترتیب حروف الفبا عبارتند از :

• ·        الجزایر .
• ·        بلاروس .
• ·        بلغارستان .
• ·        چین .
• ·        مصر .
• ·        اتیوپی .
• ·        اندونزی .
• ·        عراق .
• ·        قزاقستان .
• ·        لائوس .
• ·        پرو .
• ·        لهستان .
• ·        روسیه .
• ·        سوریه .
• ·        اوکراین .
• ·        ازبکستان .
• ·        ویتنام  و
• ·        زیمبابوه .

تحویل نمونه های صادراتی در سال 1964 میلادی آغاز شد .

 

بالگرد  Mil Mi-6نیروی هوایی مصر

 

بالگرد  Mil Mi-6در طول فعالیت طولانی خود که بیش از چهل سال به طول انجامید برای عملیات نظامی (مثلاً در ویتنام، افغانستان، چچن، قفقاز) مورد استفاده قرار گرفت و قهرمان رویدادهای تاریخی مانند اشغال پراگ در سال 1968  میلادی بود که چندین فروند برای انتقال کماندوهای شوروی به فرودگاه پراگ بکارگیری شدند .

 

نمایش قدرت نظامیان کشورهای پیمان ورشو در ۲۱ اوت ۱۹۶۸ میلادی در شهر پراگ

 

 

تولید این بالگرد در اوایل دهه 80 میلادی متوقف شد و جای خود را به بالگرد  Mil Mi-26 "Halo" مدرن تر داد ، که از نظر ظاهری شبیه به سلف خود ، اما بزرگتر و قدرتمندتر است.  

 

بالگرد Mil Mi-26 "Halo"

 

نمونه های غیر نظامی :

 

استفاده غیرنظامی از بالگرد  Mil Mi-6 به طور گسترده توسط خطوط هوایی  Aeroflot روسیه برای :

• ·        ساخت خطوط لوله نفت و گاز .
• ·        خطوط برق .
• ·        پل ها .
• ·        آنتن ها و دکل گذاری .
• ·        حمل و نقل تجهیزات سنگین و وسایل نقلیه .
• ·        تامین زمین شناسان در مناطق دور افتاده .

و غیره ، مورد استفاده قرار گرفت.  

این بالگرد روسی یک کامیون هوایی واقعی ، قوی ، مستحکم و همه کاره بود.  نسخه ویژه ای از آن که به نام Mil Mi-6P   شناخته می شود بصورت اختصاصی در سال 1965 میلادی برای خطوط هوایی آئروفلوت روسیه ساخته شد .

 

بالگرد Mil Mi-6P   خطوط هوایی  Aeroflot روسیه

 

بالگرد Mil Mi-6P دارای فضای داخلی به سبک خطوط هوایی بود و حداکثر 70 تا 80 مسافر را در خود جای می داد.  در این نسخه ، درهای تاشوی عقب و سطح شیب دار بار با یک فیرینگ با شکل یکسان که دارای پله های هوایی جمع شونده در خط مرکزی بود ، جایگزین شد.  

 

کابین مسافری بالگرد  Mil Mi-6P

 

نسخه ای ازین بالگرد به نام Mil Mi-6PZh  به صورت اختصاصی  برای استفاده در عملیات اطفای حریق توسعه داده شد.  این بالگرد می تواند تا 12000 لیتر آب را در یک مخزن داخلی حمل و آنها را از طریق یک نازل شکمی رها سازی کند.  بالگرد Mil Mi-6PZh  با یک مخزن برای مواد کف‌ساز، پمپ‌ها ، و دو لوله که به جلو بدنه لولا شده بودند ، با میله‌های سفت‌کننده عرضی مانند پله‌های نردبان تکمیل شد  .

 

بالگرد آتش نشان   Mil Mi-6PZH  در حال اطفای حریق از طریق نازل دماغه  .

 

بالگرد آتش نشان   Mil Mi-6PZH  در موزه هوانوردی روسیه

 

نمای نازل دماغه در بالگرد آتش نشان   Mil Mi-6PZH  

 

 

نمای داخلی و مخزن حمل اب  در بالگرد آتش نشان   Mil Mi-6PZH  

 

پمپ ها با کابل ها و قرقره هایی برای پمپاژ آب در در حالت هاور پایین می آمدند.  این بالگرد همچنین می‌تواند شش کیسه لاستیکی حمل آب را که هر کدام 1.5 تن (3.307 پوند) عامل اطفای حریق را در خود جای داده بودند ، به محل آتش‌سوزی برساند .

 

بالگرد آتش نشان   Mil Mi-6PZH CCCP در نمایشگاه هوایی پاریس 1966 میلادی .

 

بالگرد آتش نشان   Mil Mi-6PZH CCCP

 

پایان قسمت اول

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد .

 

 

ویرایش شده در شهریور 2 توسط 951

[951 13,913]

مروری بر تاریخچه و خدمت بالگرد Mil Mi-6 Hook

 

قسمت سوم :

 

Mil Mi-6 Hook

 

توضیحات فنی عمومی :

 

 Mil Mi-6 Hook  یک بالگرد بالابر سنگین چند منظوره با طراحی معمولی است ، یعنی با یک روتور اصلی و یک روتور دم ضد گشتاور.  این بالگرد در انواع مختلفی تولید شد که هر کدام برای استفاده خاصی اقتباس شده بودند.  با این حال ، توضیحات زیر کلی است و به نسخه پایه بالگرد Mil Mi-6 اشاره دارد.  

بدنه نیمه مونوکوک تمام فلزی از چهار بخش دماغه ، بخش مرکزی ، دم و تیرهای نوک تشکیل شده است.  مواد مورد استفاده عمدتا دورالومین ، آلیاژهای آلومینیوم ، آلیاژهای منیزیم ، آلیاژهای تیتانیوم و فولاد با استحکام بالا هستند.  در بخش دماغه ، کابین خدمه قرار دارد که علاوه بر خلبان فرمانده (که در سمت چپ نشسته است) : یک کمک خلبان ، یک ناوبر که در قسمت دماغه شیشه ای مخروطی شکل قرار می گیرد ، یک مهندس پرواز و یک اپراتور رادیویی جای میگیرند .

 

نمای کلی از کابین سه گانه و موقعیت قرارگیری مهندس پرواز بالگرد  Mil Mi-6

 

نمای کابین ناوبری دماغه بالگرد  Mil Mi-6

 

نمای گرافیکی از کابین و موقعیت قرارگیری خدمه در بالگرد  Mil Mi-6

 

برخی از بالگردهای  Mil Mi-6  نظامی مجهز به مسلسل 12.7 میلی متری DShK بودند که در دماغه نصب شده توسط ناوبر کنترل میشد .  

 

نمای گرافیکی از موقعیت مسلسل 12.7 میلی متری DShK در دماغه بالگرد  Mil Mi-6

 

دسترسی به کابین خلبان از طریق دو درب جانبی (قابل خروج در مواقع اضطراری) با یک نردبان در سمت چپ کابین و یک در سوم در سمت راست است.  در سمت راست جایگاه ناوبری (این جایگاه دارای یک پنل کاری کوچک و تمام ابزار و تجهیزات برای ناوبری در هر شرایط جوی است) درب فرار وجود دارد.  جایگاه ناوبر یا از طریق این در یا از کابین خلبان از طریق گذرگاهی که بین جایگاه خلبان و کمک خلبان قرار دارد قابل دسترسی است.  

 

نمای برش خورده گرافیکی از کابین و موقعیت قرارگیری خدمه در بالگرد  Mil Mi-6

 

    

نمای گرافیکی از دربهای جانبی کابین و و خروج اضطراری خدمه در بالگرد  Mil Mi-6

 

پنجره های حجیم جانبی کابین خلبان دید را به سمت پایین و عقب بهبود می بخشد.  با توجه به اندازه و پیچیدگی فنی این بالگرد ، جایگاه خلبان ، ناوبر و مهندس با ابزارهای زیادی که به صورت کاربردی تقسیم بندی شده بودند ، ارائه شد.  کنترل پرواز بالگرد نیز از نوع آنالوگ است .

 

کابین خلبان بالگرد Mil Mi-6  (Y. Kabernik)

 

پشت صندلی های خلبان یک جایگاه برای مهندس پرواز (یا مکانیک) و یک جایگاه برای اپراتور رادیویی که در یک جایگاه کاری کوچک در دو طرف راهرو نشسته است که کابین خدمه را به محفظه بار متصل می کند.  در کنار ابزارهای معمول ، سیستم پرواز / ناوبری شامل وسایل کمکی مانند :

*        ارتفاع سنج رادیویی با برد کوتاه ،

*        افق مصنوعی ،

*        قطب نما ژیروسکوپی ،

*        قطب نمای رادیویی خودکار،  و

*       چراغ نشانگر

بود .  

این سیستم ، پرواز و فرود کور در تمام شرایط آب و هوایی را در روز و شب تضمین می کرد.  ژیروسکوپ جهت دار اجازه می داد تا وقتی بالگرد در مناطق قطبی پرواز می کرد ، جایی که قطب نما مغناطیسی و ژیرو مغناطیسی هیچ فایده ای نداشت ، وظایف ناوبری حل شود.

 

نمای گرافیکی از کابین و موقعیت قرارگیری اپراتور رادیو در بالگرد  Mil Mi-6

 

این بالگرد دارای دو مجموعه رادیویی بود . یک مجموعه ارتباطی که ارتباطات دو طرفه صدا و کلید و موج کوتاه و متوسط را تضمین می کرد و یک مجموعه فرمان برای ارتباط صوتی  VHF .  همچنین یک تلفن نیز برای ارتباط بین خدمه وجود داشت.  

 

دسترسی به محفظه داخلی عظیم (طول 11.72 متر، عرض 3.14 متر و ارتفاع متغیر از 2.64 تا 2.01 متر) از طریق دو درب تاشوی بزرگ هیدرولیکی و رمپ های دسترسی امکان پذیر بود.  محفظه بار از مقطع تقریباً مربعی با قاب‌ها و سازه‌ ای دارای کف مستحکم تا 2000 کیلوگرم بر متر مربع ، ساخته شده است.

 

 

 

 

نمای کابین و نحوه بارگیری محموله های حجیم در بالگرد  Mil Mi-6

 

تجهیزاتی نیز برای جرثقیل های سقفی متحرک مخصوص تخلیه و بارگیری بروی زمین به این بالگرد اضافه شد .  بالگرد  Mil Mi-6می تواند محموله های حجیم مانند وسایل نقلیه ، تجهیزات و محموله هایی را تا وزن 12000 کیلوگرم  در داخل کابین خود حمل کند .

 

دو درب تاشو و رمپ های دسترسی بزرگ که به صورت هیدرولیکی فعال می شوند به وضوح در این تصویر قابل مشاهده هستند .

 

بارگیری محموله های غیر متحرک به داخل کابین با کمک یک وینچ الکتریکی و یک قلاب کابل با قدرت کشش 800 کیلوگرم (1764 پوند) امکان پذیر بود.  برای به دست آوردن قدرت تحرک بالاتر ، از سیستم جرثقیل دستی زنجیری/ قرقره ای یا chain block استفاده شد که در قالب تجهیزات استاندارد با بالگرد عرضه می شد.  

 

زیر کف محفظه ی بار ، هشت مخزن سوخت وجود دارد  ( ظرفیت کل 8150 لیتر )  در حالی که سه مخزن سوخت دیگر در مخازنی بر روی سقف کابین حمل بار قرار می گیرند.  دو مخزن سوخت خارجی ، هر یک با ظرفیت 2250 لیتر  بذای بر بیشتر این بالگرد پیش بینی شده بود که می توانست در هر طرف بدنه روی براکت های مخصوص نصب شود.  در صورت لزوم ، دو مخزن سوخت مشابه اضافی را می توان در داخل کابین بار نصب کرد .

 

یک سیستم کنترل اتوماتیک جریان سوخت ، توالی مصرف سوخت را از مخازن سوخت بالگرد بصورتیکه در آن جابجایی موقعیت مرکز ثقل در حداقل میزان بود ، تضمین میکرد.  موتورهای توربوشفت‌ ، گیربکس کاهنده اصلی و محفظه‌های سوخت مجهز به سیستم اطفاء حریق بودند که به صورت خودکار در پاسخ به سیگنال‌های سنسورهای گرما یا به صورت دستی عمل می‌کرد.

 

کابین بار با پنجره های پانوراما گرد مجهز به صندلی هایی از نوع تاشو در کناره های آن است.  در صورت لزوم صندلی های اضافی وجود داشت که می توانستند در مرکز کابین بار نصب شوند.  بنابراین بالگرد در صورت لزوم می تواند به راحتی برای حمل 70-80 مسافر تغییر کاربری دهد .  در این حالت ، محموله های اضافی نیز در راهروها قرار داده میشد.  با این حال ، گزارش شده است که در شرایط اضطراری بالگرد تا 150 نفر را جابجا کرده است.

 

کابین بالگرد  Mil Mi-6 نیروی هوایی ویتنام با صندلی های تاشو بصورت باز شده

 

این بالگرد مجهز به سیستم حمل بار آویزان بصورت خارجی بود. کابل زنجیر که انتهای پایینی آن به قلاب ختم می شد دارای گیره ی نگهدارنده ی مخصوص در انتهای آن بود که  توسط جک هیدرولیک کار می کرد . بالگرد  Mil Mi-6  قادر به بلند کردن بارهای زیر 8000 کیلوگرم کیلوگرم بود .  برخی از بالگردها مجهز به یک وینچ الکتریکی بودند که از طریق دریچه کف بار مرکزی پایین می آمدند که برای مثال برای بارگیری و تخلیه محموله های کوچک (500 کیلوگرم ظرفیت بالابر) یا افراد در طول مأموریت های نجات استفاده می شد .

 

نگهدارنده سقفی سیستم کابل بار آویزان در بالگرد  Mil Mi-6

 

بالگرد  Mil Mi-6 در حال حمل کانکس بصورت بار آویزان خارجی

 

 

پایان قسمت سوم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد .

 

ویرایش شده در آبان 2 توسط 951

[951 13,913]

مروری بر تاریخچه و خدمت بالگرد Mil Mi-6 Hook

 

قسمت چهارم :

 

 

تعمیر و نگهداری :

 

نمای برش خورده :

 

1. موتور های توربوشفت

2. تیغه روتور اصلی

3. گیربکس

4. سر روتور

5. محفظه بار

6. روتور دم

7. دکل روتور دم

8. تثبیت کننده افقی

9. اسکی دم

10. دم بوم

11. رمپ دسترسی

12. مخزن سوخت کمکی

13. صندلیهای تاشو داخلی

14. مخزن سوخت داخلی

15. کابین ناوبری

16. کابین خلبان

 

نمای گرافیکی برش خورده از بالگرد Mil Mi-6

 

برای سادگی در نگهداری ، تسهیل خدمات رسانی و بهره برداری از بالگرد ، به ویژه در شرایط خارج از فرودگاه ، سیستمهایی در این بالگرد پیش بینی شده است .  بنابراین ، موتورها ، محفظه ی جعبه دنده اصلی ، صفحه swash و توپی روتور اصلی را می‌توان بدون تجهیزات زمینی خاص ، از پنل‌های جانبی پوشاننده ی موتور ، که توسط جک‌های هیدرولیک کار می‌کنند ، بازرسی و سرویس کرد .

دسترسی به این سکوها با استفاده از نردبان یا از طریق دریچه ی سقفی در کابین خدمه امکان پذیر است .  پشت محفظه ی درهای تاشو ، بوم دم ، شکلی مخروطی را به خود می گیرد و توسط اتصالات مهره ای ، در قاب انتهایی به بدنه مرکزی متصل می شود و سیستمهای :

• شفت انتقال نیرو به روتور دم
• کابل‌های کنترل روتور دم
• تثبیت‌کنندها
• اویونیک و
• کابل‌های الکتریکی

را در خود جای داده است .  تکیه گاه روتور دم نیز به عنوان تثبیت کننده عمودی عمل می کند و روتور دم متغیر چهار تیغه را حمل می کند .

 

نمای جلو - دسترسی به سکوها و دریچه های بازرسی از طریق دریچه سقفی در کابین خدمه امکان پذیر است

 

 

روتور دم توسط یک اسکی میله ای ارتجاعی ، در برابر ضربات سقوط محافظت می شود .  بالگرد  Mil Mi-6 دارای یک تثبیت کننده افقی (سطح 4.87 متر مربع) است که می تواند در پرواز کنترل شود تا قابلیت مانور و پایداری لازم را فراهم کند .  زاویه متغیر (از +5 تا -13 درجه) تثبیت کننده با اهرم "پیچ-گاز" ترکیب می شود . هنگامی که اهرم به سمت بالا حرکت می کند ، زاویه تثبیت کننده افزایش می یابد . در حالی که وقتی به سمت پایین حرکت می کند ، کاهش می یابد .

 

مجموعه ی دم در بالگرد Mil Mi-6

 

روتورها و سیستم انتقال نیرو در بالگرد Mil Mi-6  دارای :

• روتور اصلی کاملا مفصلی پنج پره با قطر 35 متر
• روتور دم چهار پره با قظر 6.30 متری و
• گیربکس معمولی است.

گیربکس اصلی کاهش دهنده ، روتور دم ، فن ، ژنراتورها و پمپ های هیدرولیک را به حرکت در می آورد. گیربکس کاهش متوسط ، مجهز به فن مخصوص است.  محور روتور اصلی در این بالگرد ، 5 درجه به سمت جلو متمایل است.  مدل های اولیه ی این بالگرد دارای روتور اصلی با تیغه های ذوزنقه ای بودند ، اما در سال 1965 میلادی ، تیغه های مستطیلی جدید با وتر ثابت 1000 میلی متر معرفی شدند .

 

مجموعه ی شفت و روتور پنج پره اصلی در بالگرد Mil Mi-6

 

المان بارگیری تیغه های روتور اصلی یک لوله فولادی استیل ، یک لوله نورد سرد تمام فلزی با مقطع متغیر به طول 15610 میلی متر است که آب بندی شده و دارای سیستم سیگنال دهی آسیب است .  قاب تیغه متشکل از 20 قسمت است که توسط واحدهای بست مخصوص به مهار بسته می شود .  ماهیواره ی هر بخش از یک دماغه و یک قسمت دم تشکیل شده و نیروهای آیرودینامیکی را به میله مهار منتقل می‌کند . هنگامی که تیغه ها خم می شوند ، بخش ها با یکدیگر برهمکنش نمی کنند و فقط نیروهای آیرودینامیکی و اینرسی را مستقیماً به میل مهار منتقل می کنند.  قسمت دم تیغه ها که دارای پرکننده لانه زنبوری است ، پیچش هندسی نیز دارند.  ماهیواره های مستطیلی به دلیل ویژگی های طراحی آن ، کیفیت آیرودینامیکی بهتری داشتند و نیروی بالابر بیشتری ایجاد می کردند .

 

تیغه های روتور اصلی در بالگرد Mil Mi-6

 

سرعت چرخش روتور اصلی حدود 120 دور در دقیقه بود (تغییری بین 113 و 130 دور در دقیقه پذیرفته شد). بهبود مستمر در طول دوران خدمت این بالگرد ، منجر به بازده آیرودینامیکی بهتر تیغه شد.  علاوه بر این ، عمر مفید آنها به طور قابل توجهی از 50 ساعت در سال 1957 میلادی به 1500 ساعت در سال 1971 میلادی افزایش یافت .

 

نمای روبه رو و نمای زیرین چند بخشی قاب تیغه های روتور اصلی در بالگرد Mil Mi-6

 

روتور دم با قطر 6.30 متر دارای چهار تیغه کامپوزیتی ساخته شده از چوب آغشته به پلاستیک است که در پیرامون تکه های فولادی ساخته شده است .  روتور دم با سرعتی بین 637 تا 678 دور در دقیقه می چرخید .  

 

نمای روبه رو و نمای زیرین چند بخشی قاب تیغه های روتور اصلی در بالگرد Mil Mi-6

 

سیستم یخ زدایی بالگرد دارای هشدار دهنده ای است که شروع یخبندان را نشان می دهد .  سیستم یخ زدایی الکترو حرارتی امکان انجام پروازهای طولانی مدت در شرایط یخ زدگی شدید را فراهم میکرد .  المانهای گرمایشی سیستم در نوک تیغه های روتور اصلی و دم و در قسمت دماغه ورودی های موتور قرار دارند .  شیشه های کابین خلبان و جلو پنجره کابین ناوبر نیز به صورت الکتریکی گرم می شوند.  

 

نمای گرمکن های الکتریکی در بالگرد Mil Mi-6

 

درجه ی حرارت عناصر یخ زدایی روتور اصلی و دم به دمای هوای بیرون بستگی دارد و با تغییر فرکانس چرخه های عملیاتی این عناصر کنترل می شود . دستگاه های ضد یخ با برق 280 ولت سه فاز AC تغذیه می شوند .  این جریان توسط دو ژنراتور SGS-90/360 تامین می شود .  پره های راهنمای کمپرسور با هوا گرم می شوند .   بر اساس اطلاعات جمع آوری شده ، روتور دم Mil Mi-6 اولیه توسط سیستمی با استفاده از مخلوط اتیل الکلی/گلیسیرین موجود در یک مخزن 28 لیتری یخ زدایی میشود .  

 

سیستم فرود این بالگرد دارای ارابه سه چرخه با کمک فنرهای اولئوپنوماتیک است.  چرخ دماغه قابل هدایت است و دارای دو چرخ به ابعاد 720 در 310 میلی متر است.  ارابه های فرود اصلی به چرخ های  1325 در 480  میلی متر مجهز شده اند .  دو محفظه (فشار کم و فشار بالا) در ضربه‌گیرهای زیر ارابه فرود اصلی ، عملکرد روان کمک فنر و تعدیل کننده نوسانات را در  بارگذاری در یک سطح کوچک تضمین می‌کنند .  محفظه‌های فشار بالا هر دو پایه ی ضربه‌ای از طریق یک سیستم سرریز مجهز به دمپر فنری به هم متصل شدند .  دمپر اجازه می دهد تا نوسانات بالگرد در بارگیری کامل زیر بار کاهش یابد .  ترکیب شوک دو محفظه با سیستم سرریز تقریباً به طور کامل رزونانس زمین را در تاکسی ، فرود و سایر حرکات روی زمین حذف میکند . ( شبیه سیستمهای استفاده شده در اتوموبیل های قدیمی شرکت سیتروئن . م ) فقط مدل‌های تولید اولیه به فیرینگ چرخ‌های اصلی ارابه فرود مجهز بودند .

 

نمای ارابه های فرود در بالگرد Mil Mi-6

 

 

 

پایان قسمت چهارم

.

.

.

ادامه دارد . . .

 

مترجم  : 951

برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است .

 

فقط برای میلیتاری

منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد .

ویرایش شده در آبان 2 توسط 951