تاپیک جامع بررسی ارتش ترکیه تاپیک جامع بررسی ارتش ترکیه

[babak81 2]

ترکیه جهت یافتن روش مقابله با اس-300 اقدام به خرید آنها می کند

صنایع دفاعی ترکیه جهت انجام آزمایشات صحرایی سیستم های ابزار جنگ الکترونیکی EHTS (محصول کمپانی ترکیه ای Havelsan) علیه مجموعه های پدافند موشکی "اس-300" و "تور" اقدام به خرید آنها نموده است.

به گزارش «ریا نووستی» از "تودی زمان" به نقل از منابع آگاه در صنایع دفاعی ترکیه، این مجموعه های از بلاروس و اوکراین به ارزش حدود 100 میلیون دلار خریداری خواهند شد. این تصمیم روز 22 ژوئن سال جاری اتخاذ شد اما رسما اعلام نشده بود.

بر اساس اطلاعات موجود سیستم های راداری و سیستم های هدایت مجموعه های پدافند موشکی "اس-300" جداگانه خریداری خواهند شد. سیستم های مذکور صرفا برای انجام آزمایشات خریداری می شوند.

تجهیزاتی که قرار است خریداری شوند در پایگاه مرکز آموزشی "کان" در "آناتولی" مستقر شده و جهت تمرینات تاکتیکی از کار اندازی سیستم های دفاع ضد هوایی کشورهایی که از تجهیزات مشابه برخوردارند، مورد استفاده قرار می گیرد.

از جمله این کشورها می توان به یونان اشاره کرد که برای مسئولین نظامی-سیاسی ترکیه همواره بعنوان دشمن بالقوه محسوب می شود. همزمان آنکارا امیدوارست که آزمایشات مذکور نهایتا تعیین کند که آیا نیروهای مسلح قبرس مجموعه های پدافند موشکی "اس-300" در اختیار دارند یا خیر.

در کل از هواپیماهای "اف-16" آمریکایی در تمرینات مقابله با مجموعه های پدافند موشکی روسی استفاده خواهد شد که به سیستم های EHTS مجهز هستند. در حال حاضر هواپیماهای جنگنده نیروی هوایی ترکیه از پایگاه هوایی "اسکی شهیر" به مرکز آموزشی "کان" واقع در 250 کیلومتری آنکارا منتقل شده اند.

یادآوری می کنیم که ترکیه از ماه مارس سال جاری مناقصه خرید پدافند های موشکی دوربرد در برنامه T-LORAMIDS را اعلام کرده است. میزان این سفارش از یک تا چهار میلیارد دلار ارزیابی می شود. روسیه، آمریکا، چین و اسراییل در این مناقصه شرکت می کنند که به ترتیب سیستم های "اس-400"، Patriot PAC، HQ-9 (FD-2000) و Arrow را شرکت می دهند.

نووستی

[arshya4171 42]

اس 400؟؟؟ هنوز خود مسكو به اين سامانه مجهز نشده peace_sign

[hamid007 9]

روسيه هرگز به تركيه اس 300 نخواهد داد. تنها كشوري كه در اروپا به اين سيستم بعد از فروپاشي شوروري مجهز شد كشور يونان هست. جالب هست كه يونان هم اس 300 و هم تور ام 1 رو خريده و مجموعه كاملي در قياس با وسعتش داره. رادارهاي مورد استفاده در اس 300 يوناني داراي استاندارد پاييني هستند و كلا" سيستم از نوع پي ام يو 1 هست كه در حال حاضر تقريبا" رازهاي اون برملا شده و بعيد نيست كه ابزارهاي جنگ الكترونيك براي اون وجود داشته باشه. سفارش ايران نوع پي ام يو 2 هست كه واقعاگ در دهه حاضر شكست ناپذير به نظر ميرسه. جالبه كه سخنگوي وزارت خارجه رسما" وجود اين پدافند و يا روند خريد اون رو رد كرد.

[hadi222 36]

ببخشید این کاره ترکیه واسه ما خطر داره؟ اخه ترکا با اسرائیل مثه داداش می مونن

[SAEID 2,832]

فروش اس400 که به هر کشور دیگر منتفی است و اگر هم فروخته شود در واقع نوعی از اس300 میباشد با نام اس400 ! اگر اس300های ایران از نظر الکترونیکی و فرکانس کاری رادارها دستخوش تغییر و ارتقا شوند این اقدام ترکیه و اسرائیل (موردی که حمید اشاره کرد) خطری برای ما نخواهد داشت. بالاخره کل پدافند موشکی مربوط به بخشهای الکترونیکی است و دانستن مشخصات فنی موشک و پرتابگر و ... چندان ارزشی ندارد.

[STORM 3]

دوست عزيز اين مطلب رو قبلا در سايت بحث كرده بوديم و سعيد هم همين پاسخي رو كه الان اينجا ميبيني داده بود. اين مطلب رو يك كاربر ديگه هم تاپيك كرده بود كه قفلش كردم. لطفا همه چيز رو تاپيك نكنيد و مطالب پيشين سايت رو هم مطالعه كنيد.

[SAEID 2,832]

دوست عزيز اين مطلب رو قبلا در سايت بحث كرده بوديم و سعيد هم همين پاسخي رو كه الان اينجا ميبيني داده بود. اين مطلب رو يك كاربر ديگه هم تاپيك كرده بود كه قفلش كردم. لطفا همه چيز رو تاپيك نكنيد و مطالب پيشين سايت رو هم مطالعه كنيد.

عجب! :mrgreen: ولی تاریخ این تاپیک مربوط به یک ماه قبل است. :!:

[nozheh 64]

دوستان ميليتار سلام
پيرو مطالبي كه برادر نصير ايراني از يك فروم تركي ترجمه ميكنند تصميم گرفتم مطلبي در رابطه با توان نظامي ارتش تركيه در سايت قرار دهم.
سرچ كردم تا اينكه به مطلبي در اين رابطه كه در سايت دانشجو نوشته شده بود رسيدم. به يك نكته جالب برخورد كردم و ان اينكه زحمت تايپ اين مقاله به عهده دوست عزيزمون ارنستورومل خودمان است. كه بنده به ايشون ارادت خاصي دارم( [color=red]هرچند كه ايشون بحث كردن با بنده رو بيخود تلقي ميكنن اما خب ما ارادتمند ايشون هستيم[/color] )

و اما اصل مقاله:


بررسی توان نظامی ارتش همسایه جمهوری اسلامی ایران

منبع: ماهنامه جنگ افزار
گردآوری و ترجمه: عبدالحمید تارخ

منبع مجازی وتایپ: سایت دانشجو، ارنستو رومل


پیشگفتار:

ترکیه همسایه شمال غربی ما دارای 499 کیلومتر مرز زمینی با کشور عزیزما ایران می باشد.این کشور دارای مساحت کل 580،780 کیلومتر مربع و جمعیت 66 میلیون نفر است(سال 2005 میلادی) این کشور دارای 81 استان بوده و اکثر مردم این کشور را ترک ها و قومیتهای کوچکتر ارمنی و کردها و اعراب تشکیل می دهد.
ترکیه بازمانده آخرین امپراطوری اسلامی یعنی عثمانی است که در زمان جنگ جهانی اول متلاشی و به کشورهای مختلفی تبدیل شد.بعد از حمله انگلستان و متحدین این کشور در جریان جنگ جهانی اول به امپراطوری عثمانی و سرنگون کردن ان فردی به نام مصطفی کمال پاشا که در تاریخ به نام آتاترک یعنی پدر ترکها شناخته میشود.(ارنستو رومل: من آتاتورک هم دیدم گفتند.) با تشکیل یک نیروی نظامی مردمی به جنگ با استعمار انگلستان رفت و توانست ترکیه امروز را از باقیمانده امپراطوری عثمانی در سال 1923 تشکیل دهد.وی که در ترکیه به عنوان یک قهرمان ملی تلقی شود اصول لائیک که جدایی دین از سیاست را ترویج میکند را در ترکیه بنیان نهاد که امروزه این کشور بر همین اساس اداره می شود.
ترکیه در منتهی علیه مرز اروپا قرار دارد و از این رو جزء کشورهای اروپایی محسوب می شود که بخشی از آن در آسیا قرار دارد.این کشور از سال 1946 به عضویت سازمان ملل ، از سال 1952 عضو ناتو و عضو جامع اروپا شده و تلاش میکند که با اصلاحات مختلف در قانون اساسی خود به اتحادیه اروپا نیز بپیوندد.




ارتش ترکیه که جز بزرگترین ارتشهای جهان است هم اکنون در بین کشورهای عضو ناتو بعد از امریکا بزرگترین ارتش در مجموع ناتو را دارد.گفته شده این ارتش دارای 1043550 نفر عضو(البته با سربازان وظیفه) میباشد.تاریخچه تشکیل این ارتش به بعد از جنگ جهانی اول بر میگردد.شالوده این ارتش را باید باقی مانده ارتش عثمانی که در جنگ جهانی اول از هم پاشیده شده نام برد.این نیروی متلاشی شده با کمک اتاتورک تواسنت ترکیه را از دست استعمار انگلستان(که بسیاری از کشورهای امپراطوری عثمانی را اشغال کرد) برهاند و جمهوری ترکیه را تشکیل دهد.در جریان جنگ جهانی دوم ترکیه تلاش کرد تا حد امکان بی طرف باقی بماند ولی در طی کنفرانس 1942 قاهره بین روزولت و چرچیل قرار شد ترکیه به متفقین برای رساندن نفت خاورمیانه به ماشین جنگی انها در روسیه و اروپا کمک کند.ترکیه تا مدتی مردد بود زیرا از تهاجم المان به خود به خاطر کمک به متفقین بیمناک بود و از طرفی توان مقابله با ماشین نظامی هیتلر را نداشت ولی سرانجام با اشغال همسایگان این کشور یعنی یونان و بلغارستان توسط متحدین، ترکها نیز نفس راحتی کشیدند.اولین نبرد واقعی برای ارتش ترکیه در جنگ کره(1953_1950) روی داد که ارتش ترکیه به دستور سازمان ملل وارد جنگ کره شد و 731 نفر کشته بر جای گذاشت.این جنگ به ترکیه نشان داد که ارتش این کشور باید از حالت چریکی خارج شده و به حالت کلاسیک دراید از آن رو طی فرمان رییس جمهور وقت در 18 فوریه 1952 ارتش ترکیه به کمک کشورهای غربی مورد بازسازی قرار گرفت.ولی شاید بزرگترین درگیری سیاسی این کشور بعد از جنگ جهانی دوم که منجر به یک جنگ نیز شد مسئله قبرس بوده است.این مسئله از آنجایی شروع شد که ارتش ترکیه در سال 1974 طی یک عملیات نظامی دولت دمکراتیک و رییس جمهور قبرس را که از یونانیان ساکن جزیره بود و از طرف یونان حمایت می شد را از قدرت برکنار کرد و در این جزیره حکومت نظامی برقرار کرد.ولی نیروهای ترک نتوانستند چندان در آنجا دوام بیاورند و طی عملیات نظامی ارتش یونان که طرفدار دولت دمکراتیک بود مجبور به عقب نشینی از پایتخت قبرس شدند.این تضاد بین یونان و ترکیه باعث شد همان سال قبرس به دو بخش شمالی با حمایت ترکیه و جنوبی با حمایت یونان تقسیم شود.وجود این تنشها و جدایی ها باعث بروز خشونتهای ترک و یونانیهای این جزیره در بین سالهای 1963 و 1974 گردید که موجب مرگ صدهانفر از ترکها و یونانیهای قبرس شده بود.با وجود کاهش تنش با یونان ارتش ترکیه از سال 1984 به بعد با دشمن جدیدی روبرو شد.این دشمن جدید کردهای جنوب این کشور بودند که با همکاری کردهای ایران ، عراق و سوریه خواهان تشکیل یک کشور مستقل بودند که هسته مرکزی این گروه استقلال طلب در تشکیلاتی به نام PKk جمع شده بودند.دور اول این رشته درگیریها بین ارتش ترکیه و کردها در سال 1992 آغاز شد که به کشته شدن 4000 کرد در سال 1993 انجامید.(بسیاری از آنها را غیر نظامیان تشکیل می دادند.)
حداقل تا سال 1995 ارتش ترکیه 200 هزار نیروی رزمی را روانه جنوب ترکیه و شمال عراق کرده تا این شورشیان را سرکوب کند.بعد از جنگ خلیج فارس1 و جدایی بخش کردنشین عراق از دولت مرکزی بغداد ارتش ترکیه حداقل 3 بار نیروهای خود را برای سرکوب کردها وارد شمال عراق کرد.با پایان دوره اول بازسازی ارتش که از سال 1952 اغاز شده بود ارتش ترکیه به زودی دریافت که این بازسازیها ارتش را به شدت به سخت افزار و نرم افزارهای غربی وابسته کرده و وجود مستشاران غربی به ویژه امریکایی باعث کاهش کارایی این ارتش در یک نبرد واقعی شده است.از این رو دور دوم بازسازی ارتش که از اوائل دهه 1980 آغاز شد و تاکنون ادامه دارد تاکید بسیار بر توان تولید جنگ افزار در داخل و آموزش پرسنل در داخل این کشور دارد که این دور بازسازی دستاوردهای چشم گیری را نیز به همراه داشته است.
دکترین نظامی ترکیه بر اساس تهدیدات و موقعیت جغرافیایی این کشور سازماندهی شده است.ترکیه در منطقه ای با کشورهای همسایه با اصول سیاسی و مذهبی متفاوت با یکدیگر قرار دارد و از این رو این کشور با دیگر کشورهای اروپایی عضو ناتو مانند سوییس با تهدیدات پیچیده تری روبروست که یک ارتش بسیار بزرگ و نیرومندتر را می طلبد.ترکیه از یک طرف با دریای سیاه و از طرف دیگر با قفقاز همسایه است.در جنوب با کشور آشوب زده عراق و حکومت اسلامی و ناسیونالیستی ایران مواجه است که اصول تشکیل آن مبنی بر حکومت دینی است که 180 درجه با اصول لائیک ترکیه متفاوت است.همچنین این کشور در نطقه بسیار مهم قرار گرفته که در واقع هم با کشورهای آفریقایی(البته ترکیه با کشورهای افریقایی مرز زمینی ندارد ولی مرز دریایی دارد.) ، آسیایی و هم اروپایی همسایه است.ترکیه در کنار خود دارای کشورهایی با ارتش های بزرگ همچون ایران و سوریه و عراق صدام صدام حسیسن و تا دهه 1980 با شوروی همسایه بود که دشمن ناتو (که ترکیه عضو آن است) بود.همچنین ترکیه همواره از طرف گروههای تروریستی مستقر در عراق (بعد از اشغال) و کردهای طغیان گر جنوب این کشور مواجه بوده است.بر اساس قاون اساسی ترکیه ارتش این کشور حافظ صلح جهانی است و قصد تهاجم به هیچ کشوری را ندارد ولی از استقلال این کشور به سختی دفاع میکند.بر اساس این موضوع ترکیه را باید عضو تقریبا تمامی کنوانسیونهای صلح جهانی دانست.ترکیه عضو پیمان آتلاتیک شمالی(ناتو) است و این پیمان ترکیه را متعهد میکند در صورت تجاوز خارجی به یکی از اعضای ناتو این کشور برای دفاع از حریم کشورهای ناتو وارد نبرد با دشمن خارجی شود که البته این پیمان باعث شده که خود ترکیه نیز با کمک دیگر کشورهای عضو ناتو در یک بازدارندگی مناسب قرار بگیرد.پیوستن به ناتو برای ترکیه یک مسئله مرگ و زندگی در دهه 1950 بود زیرا این کشور در کنار گوش شوروی و برخی از کشورهای پیمان ورشو قرار داشت و در صورت تبدیل شدن جنگ سرد به گرم ارتش شوروی می توانست به راحتی در داخل خاک ترکیه سرازیر شود.ترکیه به غیر از ناتو در دهه 1970 جزء پیمان سنتو بود که بین 3 کشور ایران، ترکیه ، پاکستان برای مقابله با کمونیست شوروی بسته شده بود که بعد از انقلاب ایران و خروج ایران از این پیمان ، این پیمان نیز منحل شد.ترکیه در زمان جنگ سرد وظیفه کنترل تنگه بوسفور(تنگه ای که آبهای دریای سیاه را به وسیله ی دریای اژه به مدیترانه متصل میکند) را داشت که مانع دسترسی ارتش سرخ به آبهای دریایی مدیترانه می شد.با فروپاشی شوروی در سال 1991 خطر شوروی از بین رفت و جمهوری های تازه تشکیل شده ارمنستان ، گرجستان و آذربایجان که زمانی از استانهای شوروی بودند بین ترکیه و روسیه فاصله ایجاد کردند.در دهه 1970 و 1960 ترکیه که خیال راحتی از بابت قدرت نظامی ایران به عنوان دوست غرب و آمریکا داشت به یکباره با انقلاب در ایران و به قدرت رسیدن حکومت اسلامی در ان کشور دید که یک ارتش قدرتمند با تجهیزات امریکایی به دست دشمنان آمریکا و امپریالیسم افتاد.جنگ ایران و عراق در سالهای 1980 تا 1988 باعث تحلیل قدرت ایران و عراق دو همسایه قدرتمند ترکیه شد و با فروپاشی شوروی نیز در سال 1991 ترکیه تصمیم به کاهش نیروهای نظامی خود گرفت.برای نمونه نیروی زمینی ترکیه از 525000 نفر در سال 1991 به 393000 نفر در سال 1994 کاهش پیدا کرد.ترکیه بعد از این کاهش تلاش کرد با افزایش توان سخت افزاری خود کاهش نیروهای فعال را جبران کند و طی سرمایه گزاری مشترک اقدام به تولید هواپیماهای نظامی، خودروهای زرهی، و تسلیحات دیگر کرد.از این رو دکترین نظامی ترکیه عبارت از همبستگی با ناتو در چارچوب حفظ منافع ملی و نیورهای مسلح است.
نیروهای مسلح در ترکیه شامل سه شاخه نیوری زمینی، هوایی و دریایی می شود که دو نیروی مستقل دیگر یعنی گارد ساحلی و پلیس نیز جزء نیروهای نظامی این شکور به حساب می ایند(که ما تنها به نیروهای زمینی و هوایی و دریایی در این مقاله خواهیم پرداخت).بالاترین رده فرماندهی در این ارتش فرمانده نیروهای مسلح میباشد که در زمان صلح توسط نخست وزیر در زمان جنگ توسط هیات دولت انتخاب می شود.در این کشور وزارت دفاع وظیفه خرید تجیهیزات، نوسازی آنها، ساخت پایگاه های نظامی و تاسیسات زیربنایی را بر عهده دارد.

نقش ارتش در تحولات سیاسی ترکیه

بعد از تاسیس ترکیه توسط آتاتورک ارتش همواره تلاش داشت که خود را از مباحث سیاسی به دور نگه دارد و تنها در مسائل مربوط به امنیت ملی وارد عمل شود که حتی در این مورد نیز اکثر تصمیمات راهبردی توسط شورای امنیت ملی گرفته میشود.با وجود این ارتش در تاریخ سیاسی ترکیه در کودتاهای سالهای 1960 و 1971 و 1980 سرنوشت سیاسی این کشور را در دست گرفت.آخرین تاثیرگزاری ارتش بر روی سیاست داخلی به کودتای سال 1997 برمیگردد که ازبکان که یک اسلامگرا بود در ترکیه به قدرت رسید ارتش طی یک کودتا وی را سرنگون کرد.ارتش ترکیه همواره خود را محافظ اندیشه های مصطفی کمال پاشا می داند و به صورت مداوم مانع به قدرت رسیدن اسلامگرایان در ترکیه شده است.

بودجه

در دهه ی 1970 بودجه اترش ترکیه تنها برای نگه داری ارتش و خرید تجهیزات بود و بودجه کمی را برای آموزش پرسنل در این میان در نظر گرفته شده بود زیرا اکثر دوره آموزش ها در ایالات متحده انجام میشود.همچنین در این دوران ارتش ترکیه بودجه نظامی کمتری نسبت به دیگر کشورهای عضو ناتو داشت ولی درگیر شدن در قبرس و شکست از یونان در سال 1974 باعث تغییر عمده در بودجه نظامی ترکیه شد.درگیری در قبرس و حضور نیروهای ترکیه در این جزیره برای این کشور در سال 350 تا 700 میلیون دلار خرج برداشت و این در حالی بود که این کشور بین سالهای 1974 تا 1978 به دلیل دخالت در قبرس از سوی امریکا مجازات شده بود و نمی تواسنت کمک مالی از این کشور دریافت کند.
از سوی دیگر پرداخت مبلغ حضور ارتش در بخش ترک نشین قبرس برای بودجه دفاعی ترکیه سنگین بود.ارتش ترکیه از سال 1978 تلاش کرد که برنامه نوسازی خود را پیش ببرد ولی برای این کار نیاز به 15 میلیارد دلار پول داشت که بیشتر این مبلغ از طریق کشورهای عربی مانند: کویت ، عربستان ، امارات متحده و همچنین آمریکا تامین میشد.بر طبق برآورد ناتو در سال 1993 ترکیه 50 درصد از بودجه دفاعی خود را صرف کارکنان و پرسنل می کرد که شامل حقوق و دست مزد و ساخت امکانات رفاهی می شد.همچنین در بودجه دفاعی ترکیه 25 درصد صرف خرید تجهیزات ، 3.2 درصد صرف ساخت تاسیسات زیر بنایی و 21.5 درصد باقی مانده صرف عملیاتی نگه داشتن تجهیزات موجود شد.در سال 1993 ناتو به ترکیه به خاطر هزنیه کردن نیمی از بودجه دفاعی خود برای پرسنل هشدار داد و متذکر شد که این بودجه میتواند ارتش ترکیه را به سطح بالاتری برساند(در ارتش آمریکا 31.6% از بودجه صرف پرسنل میشود) .
با وجود این در ترکیه صرف بودجه دفاعی برای خرید تسلیحات پیشرفته روند صعودی داشته است.بین سالهای 1980 تا 1984 رقمی بالغ بر 9.2% از بودجه صرف خرید تجهیزات شد ولی این رقم در 4 سال بعدی یعنی 1985 تا 1989 رم 18.2% بوده است.همچنین 25.6% برای سال 1993 و 30.2% برای سال 2003 میلادی از بودجه ارتش برای خرید تجهیزات صرف شده است.
مقداری از بودجه دفاعی ترکیه همواره از سوی امریکا پرداخت می شود که البته این رقم و بلاعوض بودن یا نبودن آن به رابطه واشنگتن ، آنکارا بستگی دارد.در دهه 1980 تا جنگ خلیج فارس1 کمکهای نظامی امریکا ان هم بلاعوض به ترکیه در اوج خود بود ولی با پایان جنگ خلیج فارس این کمکها کمتر شد.بودجه دفاعی ترکیه همواره متاثر از اقتصاد این کشور و تا اندازه بسیار زیادی شرایط منطقه بوده است.برای نمونه در جریان جنگ خلیج فارس1 بودجه دفاعی ترکیه در سال 1990 و 1991به ترتیب 5.2 میلیارد دلار و 5.4 میلیلارد دلار بود ولی بعد از جنگ در سالهای 1992/1993/1994 به ترتیب 4.1/4.2/4.6 میلیارد دلار است که نشان دهنده یک کاهش چشمگیر در بودجه دفاعی می باشد.
بودجه دفاعی ترکیه در سال 2006 میلادی با در نظر گرفتن مسئل امنیتی در عراق 10 میلیارد دلار بوده که به طور متوسط از دیگر کشورهای عضو ناتو و همسایگان ما کمتر است.
در ترکیه نیز مانند همه کشورهای جهان بودجه نظامی بیشتر به شرایز اقتصادی کشور مربوط می شود.در سال 1991 در زمان جنگ اول خلیج فارس 5.4% از تولیید ناخالص ملی در ترکیه صرف امور دفاعی شد و این رقم در سال 2006 میلادی 3.9 درصد است که از دیگر کشورهای عضو ناتو به مراتب بیشتر است.

خدمت سربازی

بر اساس بند 72 قانون اساسی ترکیه به خدمت وظیفه سربازی در این کشور برای تمام جوانانی که به سن 20 سالگی می رسند اجباری می باشد(البته مردان).
خدمت سربازی در این کشور از دو سال در سال 1974 به 18 ماه در سال 1992 کاهش پیدا کرد.خدمت وظیفه با یک دوره 4 ماه آموزش عمومی آغاز می شود و در صورت نیاز به دوره های تخصصی به مراکز دیگر اعزام می شوند.سربازان در صورتیکه دبیرستان را تمام کرده باشند با درجه گروهبانی به خدمت ادامه می دهند در غیر این صورت آنها دارای درجه سرجوخه و یا پایینتری خواهند رسید.دوره سربازی در ترکیه تنها به یادگیری علوم نظامی برای مردان جوان معظوف نمی شود و آنها در این مدت آموزشهای دیگر مانند اداب غذا خوردن ، بهداشت شخصی ، اصول اخلاقی و......را فرا میگیرند.همچنین در صورت بی سواد بودن سرباز وظیفه یک دوره نه ماهه برای سواد اموزی نیز برای سربازان گذاشته می وشد.مدت خدمت واقعی برای ترکهای بین سن 20 تا 46 سال است که 18 ماه به صورت اجباری و ما بقی مدت را به صورت نیوری ذخیره میگذرانند.ارتش ترکیه را باید یکی از منظمترین و در این حال بدترین ارتشها برای یکسرباز وظیفه دانست.در این اترش تنبیه بدنی برای یک سرباز (و حتی کادر رسمی) مجاز شناخته می شود و گفته شده سیلی یکی از ان چیزهایی است که هیچ سرباز ترکی بدون خوردن ان از خدمت ترخیص نمیشود.

پرسنل و آموزش

اصلی ترین مراکز اموزش افسران در ارتش ترکیه در شهر استانبول قرار دارد.دانشکده نیروی دریایی "توزلا" در منطقه مرمه در اطراف استانبول قرار دارد که بسیار نزدیک دانشکده نیروی هوایی این کشور است.ارتش دارای حداقل 7 دبیرستان میباشد و افرادی که بعدها وارد دانشکده افسری می شوند از این دبیرستانها فارغ التحصیل می شوند(البته نه تمام انها).
انتخاب برای پیوستن به دبیرستان ارتش ترکیه بر اساس نمرات درسی در سال قبل ، مصاحبه کتبی و تحقیقات بر اساس سوابق سیاسی فرد دواطلب و خانواده او انجام می شود.ولی پذیرش در دانشکده ارتش به مراتب سختتر از دبیرستان ارتش است و از هر هفت نفر داوطلب تنها یک نفر به دانشکده ارتش راه پیدا می کند.افراد داوطلب خدمت در ارتش و حضور در دانشکده افسری باید دارای سن 20 سال و مدرک پایان دوره دبیرستان باشند و از سال 1990 باید بر روی یک زبان خارجی به غیر از ترکی(زبان ملی) نیز مسلط باشند.
تا سال 1950 بعد از جنگ جهانی دوم بیشتر افسران به آمریکا اعزام می شدند ولی از آن سال به بعد به ویژه از دهه 1970 این افسران در داخل آموزش می بینند.در سال 1970 آموزشهای افسران شامل 56% ئنظامی و 46% ورزشی و عقیدتی بوده(معمولا اصول مربوط به مکتب لائیک)، همچنین بعدا علوم سیاسی و اقتصادی نیز به دوره های دیگر درسها برای افسران قرار داده شد.همچنین از اوائل دهه 1980 حدقال 20% از اموزشهای سیاسی و عقیدتی به اصول لائیک اختصاص داده شده است.تلاش می شود افرادی که جذب این ارتش می شوند دااری عقاید مذهبی نباشند.معمولا در پذیرش به کسانی که دارای زن، مادر و خواهر با حجاب اسلامی میباشند اجازه ورود به دانشکده افسری را نمیدهند و همچنین از پذیرش افردا فارغ التحصیل در دبیرستانهای اسلامی خودداری می شود.بعد از 10 سال خدمت در ارتش آنهایی که به درجه سروانی رسیده و قرار ات به درجه سرگردی (از افسر جزئ به افسر ارشد برسد) یک دوره یک ساله را در دانشکده طی میکنند ، که شامل آموزش راهبردی جنگ، عملیات مشترک، عملیاتهای برون مرزی و ...می شوند.
در هر سال حدود 78 افسر در این دوره شرکت می کنند.همچنین حداقل 57 نفر نیز در سال در دانشکده امنیت ملی برای رسیدن به درجات بالاتر(مانند سرتیپی) یک دوره های یک ساله برای سرهنگ دوم و سرهنگ تمام ها برگزار می شود.
البته این دوره تنها مربوط به نظامیان نیست و افراد دیگر مانند سفیران ف استاندران و نمایندگان مجلس نیز در آن شرکت میکنند.
ارتش تقریبا از تمامی اقشار نیرو جذب میکند ولی بیشتر این نیروها از شهرنشینان تشکیل میدهند.یک تحقیق انجام شده در سال 1996 نشان میدهد که تنها 21% از دانشجویان دانشکده افسری را روستا زادگان تشکیل داده است.البته همانطوری که گفته شد افرادی که دارای عقاید اسلامنی میباشند برای ورود به ارتش همواره دچار مشکلات زیادی میشوند و البته کردها و اقلیت محدود عرب که اصلا اجازه ورود به ارتش را ندارند(ورود یان افراد به اترش منع قانونی ندارد ولی در هنگام پذیرش آنها را رد میکنند)

یونیفورم

یونیفرمهای ارتش ترکیه همانند دیگر اعضای ناتو است و در مجموع شباهت بسیار به نمونه متنعلق به ارتش امریکا دارد.یونیفرم نیروی زمینی ارتش ترکیه شامل یک یونیفرم زیتونی رنگ برای زمستان و یک کت و شلوار خاکی رنگ برای تابستان است.نیروی دریایی دارای یونیفورمی به رنگ سیاه برای زمستان و سفید برای تابستان است و نیروی هوایی به رنگ ابی است که بسیار شبیه مدل در خدمت ارتنش انگلستان است.همچنین نیروی زمینی دارای لباس رزمی استئتار لجنی (مشابه لباس رزمی نیوری زمینی ارتش کشورمان ولی ورشنتر) استفاده میکنند.

ترکیه و عضویت در ناتو

بعد از جنگ جهانی دوم و اشغال اروپای شرقی توسط ارتش شوروی و تقسیم شدن اروپا به دو بخش سوسیالیست و سرمایه داری کشورهای اروپایی برای اینکه توان مقابله با ارتش شوروی را داشته باشند دست به تاسیس پیمان اتلاتیک شمالی ناتو زدند که هدف از ان مقابله با شوروی و پیمان نظامی کشورهای اروپای شرقی با نام ورشو بود.ترکیه در آن زمان دارای یک مرز 592 کیلومتری با شوروی بود از این رو برای توان مقابله با شوروی و پیمان ورشو در سال 1952 وارد پیمان ناتو شد.اولین حضور رسمی این کشور در یک جنگ در کنار ناتو به به نبرد در کره برمیگردد که 4500 نفر از ارتش ترکیه در قالب ناتو به کره اعزام شدند.عضویت در ناتو این فرصت را به ترکیه داد که بتوان به راحتی به بازار تسلیحاتی امریکا دسترسی پیدا کند و از این رو ترکیه به مرور زمان تبدیل به بزرگترین ارتش عضو ناتو بعد از آمریکا شد.ترکیه باید در دریای سیاه جلوی نیروی دریایی شوروی می ایستاد و با حفظ تنگه بوسفور از دسترسی شوروی به مدیترانه جلوگیری میکرد.ترکیه با عضویت در ناتو متعهد شد که زمین ، هوا و دریای سرزمین خود را در اختیار ناتو قرار دهد و همواره بخشی از ارتش خود را به عنوان نیوری واکنش سریع ناتو در اختیار فرماندهی جنوب شرق ناتو در ناپل ایتالیا قرار دهد.در دهه 1990 حداقل یک تیپ مکانیزه ، یک تیپ زرهی و یک گردان مهندسی خود را به نیورهای واکنش سریع ناتو اختصاص داده بودند.فرماندهی جنوب شرقی ناتو که به اختصارAFSOUTH خوانده میشود شامل سه کشور یونان، ترکیه و ایتالیا است که مسئولیت حفاظت از دریای سیاه و مدیترانه بر دوش آنهاست.فرماندهی زمینی AFSOUTH ناتو در ازمیر ترکیه قرار دارد که تحت سرپرستی ترکها اداره می شود اگرچه جنشین این قرارگاه به طور معمول یک ادمیرال امریکایی است.همچنین بر اساس پیمان ناتو واحدهایی از نیروی دریایی (بخشی از ناوگان ششم دریایی امریکا) و واحدهای هوایی امریکا در ترکیه مستقر هستند که شامل حداقل 3 پایگاهه وایی و دریاییمیباشد که بزگترین آن پایگاه هوایی یو اس اس اینجرلیکس میباشد.از سال 1983 نیروهای هشدار زود هنگام ناتو در کنایا ترکیه مستقر شده اند.این نیرو تجهیزات بسیاری شامل رادارهای بردبلند و هواپیماهای E3 آواکس را در این شکور مستقر کرده است.

[nozheh 64]

نیروی دریایی:

به طور تاریخی همواره نیروی دریایی ترکیه (و همینطور امپراطوری عثمانی) یکی از بزرگرتین نیروهای دریایی مدیترانه بوده است وهسته ی نیروی دریایی ترکیه نیز مانند دو نیروی هوایی و زمینی بر اساس ارتش متلاشی شده عثمانی ساخته شد.اولین تجهیزات نیروی دریایی ترکیه شامل حداقل 6 تا 8 نبردناو متعلق به امپراطوری عثمانی بود که از سال 1923 در نیروی دریایی این کشور به خدمت گرفته شد.همچنین در بین سالهای 1923 تا 1926 تعدادی از رزم ناوها و قایقهای اژدر افکن نیروی دریایی عثمانی دوباره بازسازی و به خدمت نیروی دریایی ترکیه درآمد.
گفته شده نیروی دریایی عثمانی دارای چند فروند زیردریایی بود که حداقل دو فروند از این زیردریایی ها نیز به نیروی دریایی ترکیه رسید.همچنین این نیرو در سال 1930به بعد تعدادی زیردریایی و رزم ناو از ایتالیا خریداری کرد و از این رو باید نیروی دریایی ترکیه را جزئ اولین نیروهای دریایی جهان نامید که 3 ربع قرن پیش مجهز به زیردریایی بود.
پس از جنگ جهانی دوم و بر اساس دکترین ترومن نیروی دریایی ترکیه برای تجهیز ناوگان دریایی خود به تجهیزات جدید به سرعت دست به خرید زیردریایی و رزم ناو از امریکا زد.
در سال 1948 ترکیه 4 فروند زیردریایی کلاس بالو را از امریکا دریافت کرد.همچنین سه زیردریایی دیگر نیز در سال1960 از کلاس گاپی و هفت زیردریایی دیگر نیز در سال 1972 از امریکا دریافت کرد که البته دیگر در خدمت نیستند.همچنین این نیرو بین سالهای 1974 تا سالهای 1983 شش زیردریایی دیگر از آمریکا از کلاس گاپی 3 و Piri Reis-II دریافت کرد.
در مورد نیروهای سطحی نیز این نیرو در بین سالهای 1949 تا 1950 4 ناوشکن کلاس گلیاویس و در سال 1959 4 ناوشکن انگلیسی M دریافت کرد.
بین سالهای 1967 تا 69 نیز 5 ناوشکن کلاس فلچر نیز به جمع نیروی دریایی ترکیه اضافه شد.در سال 1971 این نیرو ده فروند ناوشکن کلاس فرام1 به آمریکا سفارش داد که تا سال 1982 تمامی آنها تحویل این نیرو شدند.دو ناوشکن کلاس کارپنتر نیز در سال 1981 به امریکا سفارش داده شد.این نیرو اولین سری ناوچه موشک انداز خود را از سال 1970 به خدمت گرفت.همچنین بین سالهای 1971 تا 1972 دو ناوچه موشک انداز کلاس الن ام سامنر از آمریکا خریداری شد.نیروی دریایی ترکیه از المان نیز خریدهایی داشته که برای نمونه : اتین نیرو در سال 1971 شش زیردریایی کلاس اتیلی را از آلمان دریافت کرد.این زیردریایی ها بین سالهای 1974 تا 1988 تحویل ارتش ترکیه شد.این خریدها با دریافت 4 زیردریایی کلاس پریویز بین سالهای 1993 تا 1998 ادامه داشت.
آخرین خید زیردریایی از المان به سال های 2002 و 2006 و تحویل 4 زیردریایی کلاس G برمیگردد.همچنین آلمان دو ناوچه موشک انداز کلاس کولن نیز در سال 1983 تحویل ترکیه داده است.در پی طرح بازسازی دوباره ارتش ترکیه در سال 1980 این کشور 4 ناوچه کلاس میکو در سال 1988 از آلمان دریافت کرد.2ناوچه کلاس Barbaros نیز بین سالهای 1994 تا 1997 به ترکیه تحویل داده شد و آخرین سفارش خرید ناوچه مربوط به دریافت 2 ناوچه کلاس Salih reis در سال 1997 می شود که تا سال 2000 هر دو تحویل ترکیه شدند.ترکیه در سال 1990 8 فروند ناوچه کلاس اولیور هازارد پیر به آمریکا سفارش داد که این ناوچه ها تا سال 2003 تحویل ترکیه شدند.همچنین ترکیه بین سالهای 2001 تا 2003 شش فروند رزم ناو کلاس D Estienne Orves از فرانسه دریافت کرد که دارای موشکهای ضدکشتی اگزوست و موشکهای پدافندی استر می باشد.
تا دهه 1980 اصلیترین توان رزمی ارتش ترکیه را ناوشکن های این کشور تشکیل میداد که از آمریکا در دهه 150 تا 1960/1970 تحویل گرفته بود ولی این ناوشکن ها سه دهه گذشته به طور گسترده ای به وسیله رزم ناوها و ناوچه های مشوک انداز آلمانی و آمریکایی جایگزین شده است.نیروی دریایی ترکیه بر روی رزم ناوها و ناوچه های موشک انداز خود از انواع موشکهای ضد کشتی هارپوم ، اگزوسه ، کونور و موشکهای پدافند هوایی میسترال ، سی اسپارو و استر استفاده می کند.نیروی دریایی ترکیه در سه منطقه ی عملیاتی حضور دارد.
اولین آن منطقه دریای سیاه است که ستاد مرکزی این منطقه عملیاتی در استانبول قرار دارد.منطقه دوم در دریای اژه است که تخصصی ترین واحدهای زیر سطحی در آن خدمت می کنند.مرکز ستاد این منطقه در ازمیر قرار دارد.منطقه سوم مسئول حفاظت از دریای مدیترانه می باشد.
نیروی دریایی ترکیه دارای 57000 پرسنل فعال است از این رو ان را باید جزئ 10 نیروی دریایی بزرگ دنا دانست.این نیرو در رجیان جنگ سرد وظیفه خطیر مقابله با نیروی دریایی شوروی مستقر در دریای سیاه را بر عهده داشت ولی با فروپاشی شوروی این خطر کمتر شد اگر چه این کشور همچنان با نیروی دریایی روسیه و اوکراین در دریای سیاه روبرو است.از بعد از فروپاشی شوروی نیروی دریایی این کشور وظایف جدید را بر عهده گرفت که یکی از آنها مراقبت از لوله های نقتی که نفت آسیای میانه و قفقاز را از طریق دریای مدیترانه به وسیله لوله زیر آب منتقل می کند.از طرفی با ایجاد رابطه نظامی مطلوب با روسیه و حتی انجام مانور نظامی مشترک با این کشور در دریای سیاه رقابت با این کشور را تبدیل به همکاری کرده این همکاری ها با کشورهای جدا شده از شوروی نیز بعد از جنگ سرد آغاز شده که برای نمونه امضای پیمانی برای عملیات جستجو و نجات با بلغارستان در سال 1993 نام برد.
همچنین این نیرو دارای 24 فروند کشتی مین گذار و مین جکع کن در کنار 24 فروند هاورکرافت کلاس C_117 و C_302 می باشد.
نیوری دریای ترکیه هموارهن قش مهمی در ناتو بازی می کند که هماناجلویگری کردن از نفوذ نیروی دریایی شوروی از دریای سیاه به دریای مدیترانه بود و نیوری دریایی ترکیه این کار را در جنگ سرد به خوبی انجام داد.نیروی دریایی ترکیه که بزرکترین نیروی دریایی مدیترانه است همواره در خط مقابله دریایی با نیروی دریایی شوروی در دریای سیاه و مدیترانه بوده است.حفاظت از تنگه بوسفورکه میتوانست راه دسترسی شوروی به شمال افریقا باشد را به خوبی محافظت کرد.اگر چه که این نیرو تاکنون در هیچ نبرد واقعی شرکت نکرده است ولی دارای پتانسیل عملیاتی بسیاری است.





زیردریایی



زیردریایی آلمانی کلاس گئور 4
زیردریایی کلاس پریویز 4
زیردریایی کلاسAtilay 6
زیر دریایی کلاسAIP 6 هنوز تحویل نشده



ناوچه موشک انداز تندرو





ناوچه کلاس SalihReis 2
ناوچه کلاسBarbaros 2
ناوچه کلاسYavuz 4
ناوچه کلاسG 8 در دست بهسازی
ناوچه کلاس کونکس 8 5 فروند بازنشسته شده
ناوچه کلاسTF-2000 6 هنوز تحویل نشده



رزم ناو




رزم ناو کلاس میلگیم 12 در دست ساخت
رزم ناو کلاس D'Estienne d'Orves (شش فروند)




هوادریا




هواپیمای گشت دریایی ATR-500-72 10 در دست ساخت با توان ضد زیردریایی

هواپیمای گشت دریاییCN-235 6 با توان ضد زیردریایی(ساخت اندونزی)

بالگرد ضدزیردریاییS-70B سی هاوک 7 17 فروند دیگر سفارش

بالگرد ضد زیر دریایی بل212 14 دارای نقش فرعی نجات




قایق سریع موشک انداز ، قایق اژدر افکن





کلاس KihcII 6 2 فروند تحویل شده

کلاس KihcI 3

کلاس yidiz 2

کلاس Ruzgar 4

کلاس Dogan 4

کلاس Kartal 8

[nozheh 64]

نیروی هوایی

تاریخچه نیروی هوایی ترکیه به سال 1909 و سازمان هوایی رزمی امپراطوری عثمانی بر میگردد که در آن زمان یکی از بزرگترین دارندگان هواپیماهای رزمی به شمار می آمد.
در آن سال با بازدید دو تن از نظامیان ترک از همایش هوا نبرد در پاریس امپراطوری علاقه مند شد که به نیروی هوایی مجهز شود ولی تلاش در این راستا تا سال 1911 یعنی سالی که امپراطوری عثمانی با فرانس پیمانی برای خرید هواپیما و آموزش خلبان امضا کرد به نتیجه ای نرسید.
با فروپاشی امپراطوری عثمانی و تشکمیل جمهوری ترکیه باقیمانده نیروهای هوایی نوین ترکیه تاسیس شد که در بدو تاسیس از سال 1924 کارکنان این نیروی هوایی جدید برای آموزش به خارج اعزام شدند.یک سال بعد اولین دانشکده پرواز نیروی هوایی در ایسکی تاسیس شد و همان سال اولین گروه از دانشجویان در این دانشکده فارغ التحصیل شدند.با وجود این همچنان تا سال 1930 برخی از پرسنل برای آموزش به آمریکا، ایتالیا، فرانسه و انگلستان فرستاده می شدند.از سال 1933 نیروی هوایی خود مسئول آمزوش پرسنل این نیرو شد.در سال 1940 نیروی هوایی ترکیه دارای 500 فروند هواپیمای رزمی بود که بزرگترین نیروهای منطقه بالکان و خاور میانه محصوب می شد.با وجود داشتن این نیروی هوایی بزرگ ، ترکیه در جنگ دوم جهانی بی طرف باقی ماند ولی ارتش این کشور تا سال 1945 همواره درآماده باش کامل بود.البته در این مدت نیروی هوایی ترکیه چندان بیکار نبود.با اشغال بلغارستان و یونان توسط آلمان و اتحاد ایتالیای فاشیستی با آلمان این کشور از شمال شرق تا جنوب تحت محاصره بود و نیروی هوایی ترکیه دست به پروازهای شناسایی بر فراز یونان ، بلغارستان و دریای مدیترانه و سیاه برای اطلاع از وضعیت نیروهای المانی می زد.در این دوره شهرهای مرزی ترکیه توسط واحدهای رزمی ارتش اداره میشد و غذای بسیاری به عنوان آذوقه برای بدترین حالت ممکن در این شهر ذخیره شده بود.ترکها خوب میدانستند در صورت شکست روسیه هدف بعدی المان ترکیه خواهد بود و از این رو در این سالها مبالغ بسیاری را صرف خرید تجهیزات نظامی برای روز مبادا کردند.در این دوران نیروی هوایی ترکیه هواپیماهای بسیاری عمدتا از انگلستان مانند: اسپید فایر، کروتس فالکن، فری باتلی، اروانسنفهاوکر هاریکن و هواپیماهای آمریکایی P40 تماهاوک، B-24، B26، p47تاندربلت و......را خریداری کرد.ولی با وجود این اقدامات از شانس خوب ترکها آلمان پشت دروازه های مسکو شکست خورد و دیگر به ترکیه نرسید.
بعد از جنگ در سال 1950 نیروی هوایی ترکیه تصمیم به تجهیز نیروی هوایی خود به جتهای جنگی گرفت و از این رو در این سال 8 خلبان خود را برای طی دوره پرواز با هواپیماهای جت به امریکا فرستاد که یک سال بعد فارغ التحصیل شدند.اولین اسکادران نیروی هوایی ترکیه مجهز به جت در سال 1952 با نام اسکادران 9 شکاری با گردانهای عملیاتی 191/192/193 تاسیس شدند.از سال 1957 با تاسیس مرکز آموزش های هوایی تمامی دوره های پروزای جت برای خلبانان در ترکیه برگزار شد و از این رو اعزام خلبان به امریکا برای آموزش متوفق شد.
نیروی هوایی ترکیه از سال 1957 به 2 منطقه تاکتیکی تقسیم شد که یکی از اصلی ترین دلائل تشکیل آن همکاری بیشتر با ناتو بود.فرمانده ای منطقه ای اول در شهر Eskisehir مستقر است و وظیفه حراست از غرب کشور و تنگه بوسفور را دارد که در 4 پایگاه هوایی مستقر می باشد و منطقه دوم در Diyarbakir قرار دارد.نیروی هوایی ترکیه دارای 16 اسکادران شکاری، یک اسکادران سوخت رسان، یک اسکادران شناسایی،6 اسکادران آموزشی ، 6 اسکادران ترابری حمل و نقل ، 8 اسکادران موشک پدافندی است که در 8 پایگاه هوایی جمع شده اند.تا سال 2005 میلادی حداقل دو اسکادران شکاری وسه تا چهار اسکادران ترابری در اختیار ناتو بوده اند که در عملیات متحد ناتو شرکت داشته اند.همچنین تا سال 1994 اصلی ترین موشک پدافندی ارتش ترکیه که 6 اسکادران کامل را تشکیل میداد انواع قدیمی و از رده خارج شده نایت هرکولس ساخت امریکا بود که با دریافت موشکهای آمریکایی هاوک، موشکهای ثابت هرکولس به تدریج از خدمت خارج شدند.
حداقل دو اسکادران نیز به موشکهای راپیر انگلیسی اختصاص داده شده است.ارتش ترکیه در دهه 1950 برای افزایش توان شکاری خود اولین اسکادران های جت جنگی خود را از نوع T-33 تحویل گرفت و از سال 1952 تعدادی از F84G و F86 و در اواخر دهه 1950 جتهای جنگی مافوق صوت F100D را از امریکا خریداری کرد.
نیروی هوایی ترکیه در مجموع 206 فروند F100C/D را تحویل گرفت و با افزوده شدن این جنگنده این نیرو در دهه 1960 تبدیل به ششمین نیروی هوایی بزرگ ناتو شد.از سال 1963 نیروی هوایی ترکیه 144 فروند شکاری مافوق صوت F-104G تحویل گرفت که تا سال 1955 همچنان در خدمت بودند.همچنین این نیرو طی دهه 1960 تا 1970 حدود 200 فروند F5A/B را تحویل گرفت بادریافت 72 فروند F4E فانتوم2 در سال 1971 و تحویل 110 فروند F4E مازاد ارتش امریکا در سال 1973 کارایی نیروی هوایی ترکیه افزاش چشمگیری پیدا کرد.از اوائل دهه 980 ارتش ترکیه برای جایگزین کردن جنگنده های قدیمی F5 و F-104 دست به تولید تحت امتیاز جنگنده جنگنده بمب افکن های F-16 ساخت لاکهید مارتین در داخل زد.این برنامه که بزگترین برنامه تولید F-16 در خارج از امریکا و بزرگترین برنامه نظامی ترکیه بود شامل تولید F-16 در دو دروه که شامل دوره اول 160 فروند و در دوره دوم 52 فروند می شد.این برنامه شامل تولید F-16C و F16 D بلوک 30 می شد که البته تمامی آنها با استاندارد بلوک 40 ساخته شدند.این نیرو در سال 1994 دارای 56400 نفر پرسنل بود که این تعداد در سال 2006 میلادی با اندکی رشد به 60000 نفر رسیده است.
از دهه 1980 با تاسیس مرکز تولید TAI در ترکیه به کمک امریکایی ها برای تولید هواگرد در ترکیه این کشور توانست تجهیزات پرنده نیروی هوایی خود را تولید کند.این تاسیسات تاکنون 216 فروند جنگنده بمب افکن F16C/D را در داخل برای ترکیه ساخته و در حال اسخت 30 فروند دیگر نیز میباشد.سری اول این جنگنده ها که شامل 160 فروند F16C/D بلوک 30 بود بین سالهای 1987 تا 1996 تحویل نیروی هوایی ترکیه شد که شامل 136 فروند F16c (نمونه تک نفره رزمی) و 24 فروند F16D(نمونه دو نفره اموزشی با توان رزمی مشابه مدل C) بود.
جنگنده های بلوک 30 مجهز به رادار APG-68V و بلوک 50 مجهز به رادار APG-68V5 بودند و هر دو سری از موتورهای جنرال الکتریک F-110-GE که آن نیز در ترکیه مونتاژ می شود بهره میبرند.
آخرین برنامه تولید F16 در این کشور شامل سفارش 30 فروند دیگر در سال 2005 با استاندارد بلوک 50 برای تولید در داخل است.در حال حاضر ترکیه بعد از امریکا (سازنده F16) ، رژیم صهیونیستی و مصر بزرگترین کاربر f16 در جهان به حساب می ایدو این هواپیما اصلی ترین جنگنده نیروی هوایی ترکیه می باشد که به طور گسترده ای جایگزین جنگنده های F5/F4/F104 شده است.
همچنین در این تاسیسات 50 فروند هواپیمای ترابری CN-235 و 34 فروند هواپیمای Sf-260D برای ترکیه تولید شده است و قرار است بالگردهای ضد تانک T-19 نیز در این تاسیسات تولید شود.این نیرو هم اکنون در حال بررسی برای تولید هواپیماهای ترابری C130J هرکولس برای جایگزینی هواپیماهای پا بهسن گذاشته C130B/E می باشد اگر چه ترکیه در حال بهسازی هواپیماهای C130E خود با همکاری یک پیمانکار از رژیم صهیونیستی می باشد.ولی بزرگترین برنامه آینده ارتش ترکیه تولید و به خدمت گرفتن جنگنده مدرنF35 می باشد.جنگنده مشترک F35 ساخت لاکهید مارتین امریکا که به طور مشترک توسط امریکا و انگلستان برای جایگزینی جنگنده A10، F16 و هارپیر ساخته شده امروزه برای دارندگان جنگنده های F16 که میخواهند این جنگنده را تا دهه آینده جایگزین کنند یک فرصت خوب است.
ترکیه نیز به عنوان چهارمین دارنده F16 از سال 2002 به عنوان هفتمین شریک این پروژه خواهان تولید F35 در داخل شد.قبل از ترکیه کشورهای انگلستان ف ایتالیاف هلند،دانمارک،کانادا و نروژ نیز جزئ این برنامه بوده اند.در سال 2007 میلادی قراداد مشارکت در این طرح برای ترکیه به تولید داخلی این جنگنده تبدیل شد و نیروی هوایی ترکیه قصد دارد 100 فروندF35A را با قیمت 11 میلیارد دلار در مرکزTAI تولید کند.نیروی هوایی ترکیه با جایگزینی جنگنده F35 در خط تولید با f16 کارایی این نیرو را به شدت بالا خواهد برد.


هواپیماها..........

F16C/D بلوک 50 (76 فروند)
توضیح: ، در حال بهسازی تحت برنامه CCIP

F16C/D بلوک40 (103 فروند )
توضیح: در حال بهسازی تحت برنامه CCIP

F16C/Dبلوک50+ (30 فروند )
توضیح: در حال تولید

F16C/D بلوک30( 37 فروند)
توضیح: در حال بهسازی تحت برنامه CCIP

F-42020 ترمیناتور(52 فروند)
توضیح:بهسازی شده تو سط رژیم صهیونیستی

F4E فانتوم ( 71 فروند)
توضیح:خارج از سرویس رزمی

RF-4E(32 فروند)

F5-2000 (45 فروند)
توضیح: بهسازی شده توسط رژیم صهیونیستی

F5A/B(14 فروند)
توضیح: متعلق به تیم آکروجت نیروی هوایی ترکیه با نام ستارگان ترک

هواپیماهای ترابری A-400M (10 فروند)
توضیح:اغاز تحویل سال 2010

ترابری C-130E (7 فروند)
توضیح:در دست بهسازی

ترابری C-130B(6فروند)

ترابری C-10T(16 فروند)

ترابری CN-235-100M (50 فروند)
توضیح: سه فروند مدل VIP

سوخت رسان KC-135R(7 فروند)

هواپیمای هشدار زود هنگام E-737-700(4 فروند)
توضیح: در دست ساخت

هواپیمای آموزشی پیشرفته T-38A (69 فروند)
توضیح: با سازه ی بهسازی شده

هواپیمای آموزشی T37B/c (58 فروند)
توضیح: باسازه ی بهسازی شده

هواپیمای آموزشی مقدماتیSf-260D(38 فروند)

هواپیمای آموزشی مقدماتی T-41(28 فروند)

بالگرد ترابری AS-532Ul کوگارد(20 فروند)

بالگرد ترابری UH-1H


موشک های هوا به هوا


AIM-120A/B(تعداد:314)
توضیح:رادار فعال میان برد

اسپاروAIM-7E(تعداد:367)
توضیح:رادار نیم فعال میان برد

AIM-9Xسایدونیدر)junhn:457(
توضیح: فرو سرخ کوتاه برد.سفارش داده شده

AIM-9B/L/M/I/S/P3 سایدونیدر
توضیح:فرو سرخ کوتاه برد

موشکهای هوا به زمین

هارمAGM-88(تعداد95)
توضیح:ضد رادار

AGM-142(تعداد:99)
توضیح:کروز

AGM-84KاسلمER (تعداد:50)
توضیح:کروز.سفارش داده شده

AGM-154Aجی سو (تعداد:50)
توضیح:کروز. سفارش داده شده

AGM-154Cجی سو(تعداد:54)
توضیح:کروز.سفارش داده شده

AGM-65G-1ماوریک (تعادا:275)
توضیح:ضد سطح

AGM-65A/Bماوریک(تعداد:500)
توضیح:هدایت تلویزیونی ضد سطح


موشکهای پدافندی زمین به هوا



MIM-140هاوک (تعداد:24)
توضیح:بهسازی شده با رادار دیجیتال

راپیر(تعداد:86)
توضیح:بهسازی شده به همراه 84 فروند موشک

Zipkin KMS (تعداد: ؟)
توضیح:موشک استینگر با پرتابگر 4 لول

FIM-92Cاستینگر(تعداد:108)

همچنین در حدود 1500 بمب لیزری GBU-8/10/12
انواع غلافهای هدایت لیزری LANTIRN و spike pave

[nozheh 64]

نیروی زمینی


قسمت پایانی:

واحدهای نظامی نیرو زمینی ترکیه به صورت زیر سازمان دهی شده است:

1 - فرماندهی واقع در استانبول
2 - فرماندهی واقع در مالاتیا
3 - فرماندهی واقع در ارزینكان
4 - فرماندهی دریایی اژه واقع در ازمیر
5 - فرماندهی مستقر در شمال قبرس
6 - فرماندهی هوانیروز
7 - فرماندهی آموزش
8 - فرماندهی لجستیك
این تعداد تیپ و لشکر در 10 سپاه گرداوری شده است.
4 لشکر مکانیزه -2 لشکر پیاده
14 تیپ مکانیزه پیاده-14 تیپ زرهی-12 تیپ پیاده-5 تیپ تکاور-5 تیپ اموزشی باشند.تیپهای مکانیزه عبارتند از:
یک گردان زرهی ، دو گردان مکانیزه، یک گردان توپ خانه به اضافه یک گردان شناسایی، تیپهای پیاده نظام نیز شامل چهار گردان پیاده نظام و یک گردان توپخانه و هر تیپ تکاور نیز شامل سه گردان تکاور و یک گردان توپ خانه سبک میباشد.ترکیه به چهار منطقه جغرافیایی از دیدگاه نظامی تقسیم شده که فرماندهی (ستاد مشترک) در پایتخت آنکارا قرار دارد.اولین ناحیه نظامی ترکیه در استانبول که در ناحیه اروپایی ترکیه می باشد قرار دارد که به همراه فرماندهی دریایی اژه وظیفه حفاظت از تنگه استراتژیک بوسفور را بر عهده دارد.ناحیه دوم در جنوب شرقی ترکیه از نواحی همسایه با سوریه، ایران و عراق محافظت میکند.ناحیه سوم در Erzican مستقر است که در مرز ارمنستان و گرجستان قرار دارد که این منطقه مسئول حفاظت از دره های عمیق و کوه های بلند مرزی با این دو کشور میباشد.با اغاز جنگ خلیج فارس و حمله متحدین به عراق در سال 1991و جدا شدن کردستان عراق از دولت مرکزی صدام منطقه چهارم نیز در شمال عراق تشکیل شد.بزرگترین نیروی مستقر ترکی در خارج از سرزمین اصلی ترکیه در بخش ترک نشین قبرس مستقر هستند که در سال 1995 بالغ بر 30000 سرباز با حدود 407 تانک سنگین در این جزیره مستقر بودند که البته رفته رفته از تعداد این نیروها کاسته شده.همچنین در سال 1994 در حدود 1500 سرباز ترک در بوسنی و هرزگوئین و 300 سرباز در سومالی تحت رهبری نیروهای سازمان ملل حضور داشتند.تا سال 1993 فرماندهی نیروهای مستقر در سومالی از طرف سازمان ملل متحد در اختیار ترکها بود اگر چه امروزه دیگر نیروهای ترکی در بوسنی و هرزگوئین و سومالی حضور ندارند.
با افزایش تنش بین ترکیه و یونان در دهه 1970 ترکیه دست به خرید تجهیزات نظامی برای تقویت بنیه دفاعی خود زد.از این رو این کشور در دهه 1970 دست به خرید تانکهای M-60 از امریکا و لئوپارد1 از آلمان زد.همچنین طی برنامه ای در دهه 1980 این کشور برنامه بهسازی گسترده ای برای حدود 3000 تانک قدیمی M-48 امریکایی را اجرا کرد که تا آن زمان بزرگترین برنامه ارتقا تسلیحات در ترکیه به حساب می آمد.با این بهسازی ها تانک M-48تا استاندارد تانکهای M60A1 رسیدند.در سال 1994 ترکیه با همکاری امریکا تلاش کرد تجهیزات نظامی خود را با استاندارد روز ناتو هماهنگ کند که این برنامه بهسازی جنگنده های F-4 وF-16 و رزم ناوهای ترکی را در بر میگرفت.از آنجایی که ترکیه عضو ناتو است بیشتر تجهیزات خود را از غرب به ویژه امریکا تهیه میکند.البته ترکها از روسیه و در زمان جنگ از شوروی نیز تجهیزاتی را دریافت میکردند.ترکها در دهه 1970 توانستند نفربرهای BRT-60 را از روسیه تهیه کنند و در سال 1994 برای جایگزینی این نفربرها از روسیه 110 فروند BRT-80 خریداری کردند.

تجهیزات سبک

ترکیه از دهه 1970 دست به تولید تحت امتیاز برخی سلاح های انفرادی ساخت کمپانی هکلر کخ آلمان زده است که عبارتند از:
سلاح تهاجمی G-3، مسلسل دستی Mp-5، مسلسل نیمه سنگین MG-3 ، سلاح تهاجمی HK-33 با کالیبر 5.56×51 ناتو برای جایگزینی سلاح G-3.
همچنین دیگر ساح های موجود در ارتش ترکیه عبارتند از:
مسلسل نیمه سنگین FN MAG با کالیبر 7.62 ناتو، مسلسل سبک FN MINIMI با کالیبر 5.56، کارابین M4 با کالیبر 5.56 برای نیروهای ویژه و تکاور، سلاح تهامی M-16 با کالیبر 5.56 برای نیروهای مخصوص و تکاور، نارنجک اندازهای M203، T40، MK19 با کالیبر 40 میلیمتر ، تیربار سنگین برونینگ M3 با کالیبر 12.7 میلیمتر، انواع سلاح های تک تیرانداز Kalekalp308، Gepard و دراگانوف و سلاح تهاجمی AK-47 باری برخی واحدهای پلیس.

برنامه های آینده

یکی از برنامه های اینده ارتش ترکیه جایگزین تانکهای قدیم بهسازی شده M-48 است که در اوج خدمت در حدود 3000 عدد از آنها را در خدمت داشت.بهسازی این تانکها در دهه 80 میلادی برای ارتقا به استاندارد M-60 آغاز شد.ولی امروزه ارتش ترکیه خواهان به خدمت گرفتن تانک سنگین جدید برای جایگزینی تانک M-48 و در اینده نه چندان دور M60 های خود است.
در اوائل دهه 1990 ارتش ترکیه اقدام به خرید تانک لئوپارد2 کرد.
این تانک طی یک رقابت سخت با تانک آبرامز امریکایی خریداری شد.یکی از دلایل انتخاب لئوپارد2 به جای ابرامز در خدمت داشتن تانک لئوپارد1 پیش از این بود.ارتش ترکیه خواهان ساخت حداقل 300 تانک لئوپارد2A6 در داخل و بهسازی لئوپاردهای2 موجود با تا این استاندارد است.
(توضیح ارنستو رومل: فکر کنم منظورش لئوپارد1 بوده باشه و لئوپارد 2 ایی که نوشته اشتباهه.)
ارتش آلمان(بازم اشتباه نوشته فکر کنم! چون از متن اینطور به دست میاد که منظورش ترکیه است و نه آلمان.) در حال بهسازی تانکهای M60 خود نیز میباشد ولی رییس ستاد مشترک ارتش ترکیه نیاز به یک تانک مدرن برای تقویت ناوگان تانکهای فرسوده این کشور را یک نیاز راهبردی در دراز مدت خوانده.ارتش ترکیه تا سال پیش قصد به خدمت گرفت تانک مرکاوا اسرائیلی را داشت ولی بعد از جنگ33 روزه بین حزب الله و رژیم صهیونیستی و نابودی چند دستگاه از این تانک این برنامه با متوقف ماند و از طرفی طرح بهسازی نفربرهای M-113 توسط رژیم صهیونیستی لغو و از قرار معلوم به یک پیمانکار داخلی سپرده شده است.(البته حتی در آن زمان نیز قراردادی برای بهسازی بسته نشده بود و تنها رژیم صهیونیستی پیشنهادهایی داده بود.)
ولی یکی از پر سر و صداترین برنامه های نیروی زمینی ترکیه خرید 50 فروند بالگرد ضد تانک است.این برنامه دیرینه، مربوط به اوائل دهه 1990 است که ارتش ترکیه خواهان به خدمت گرفتن بالگرد ضد تانک نوینی بود.حداقل دو بار در این برنامه دو بالگرد برای تولید انتخاب شد.اول بالگرد روسی کاموف52 و بار دوم بالگرد امریکایی AH-1Z زولو کبرا.ترکیه در بار نخست خواهان تولید تحت امتیاز بالگرد روسی کاموف 52 مدل دو سرنشینه کاموف 50 بود و حتی مدل ویژه ای را از این بالگرد با کابین پشت سر هم برای ترکیه تدارک دیده شده(در کاموف 52 استاندارد خدمه در کنار هم قرار میگیرند.).
در نهایت این برنامه کنار گذاشته شد و قرار شد بالگرد کبرا در این کشور تولید شود ولی این برنامه نیز لغو شد تا اینکه در سال 2006 ارتش ترکیه رسما بعد از 13 سال بالگرد ایتالیایی اگوستا ویستلندT129 را برای تولید در داخل اتخاب کرد.قرار است 50 فروند از این بالگرد توسط ترکیه به خدمت گرفته شود که 41 فروند از ان در داخل ساخته می شود.این بالگردها مجهز به انواع موشک های ضد تانک هلفایر و تاو خواهد بود و می تواند موشکهای استینگر را برای دفاع از خود حمل کند.همچنین ترکیه در حال مذاکره برای تولید تحت امتیاز سلاح تهاجمی G-36 باری جایگزینی با دو سلاح G-3 و Hk-33 است.ترکیه از دهه 1960 تا اواخر دهه 1990 سلاح G-3 و از اواخر دهه 1980 سلاح HK-33 را برای جایگزینی G-3 تولید کرده و قصد دارد با تولید داخلی G-36این دو سلاح را از خدمت خارج کند.


توپهای ضدهوایی

توپ40 میلیمتری L/70 (تعداد: 300)
توپ40 میلیمتری L/60 (تعداد:600)

توپهای دو لول:

توپ 35میلیمتری امریکایی ارلینگGDF-003(تعداد:120)
توپ 35 میلیمتری امریکایی ارلینگGDF-001(تعداد:100)
توپ35 میلیمتری امریکایی ارلینگ GDF-D01(تعداد:440)
توپ20 میلیمتری Rh202 Rhmeinetal Mk.20 (تعداد:300)
توپ40 میلیمتری امریکاییM42 (تعداد:110)

توپ چهار لول:

مسلسل 12.7 میلیمتری، M-55 (تعداد:900)

توپخانه راکتی

TR-300 Kasuga WS-1A (تعداد:5)
توضیح: راکت انداز 4 لول 302 میلیمتری با برد 80 کیلومتر

TR-300 Kasuga WS-1B (تعداد:25)
توضیح: راکت انداز 4 لول 302 میلیمتری با برد 180 کیلومتر

موشک امریکایی MGm 140 Block IATACMS (تعداد:72)
توضیح:موشک نیمه بالستیک با کلاهک خوشه ای با برد 160 کیلومتر

M-270 MLRs (تعاداد:12)
توضیح: راکت انداز 12 لول 222 میلیمتری با برد 70 کیلومتر

T-22 MLRS (تعداد:50)
توضیح:راکت انداز 122 میلیمتری ، 40 لول با برد 40 کیلومتر
TR-107 MLRS(تعداد:48)
راکت انداز 12 لول 107 میلیمتری

RA-7040 MLRS (تعداد:24)
توضیح: راکت انداز 40 لول 70 میلیمتری

TOROS 230A (تعداد: ؟)
توضیح: راکت انداز 8 لول 230 میلیمتری با برد 65 کیلومتر

TOROS 260A ()
تعداد: ؟
توضیح:راکت انداز 8 لول 260 میلیمتری با برد 110 کیلومتر


توپ خودکشی

T 155 Firtna(K9T) (تعداد: 350)
توضیح:155 میلیمتری ، سفارش داده شده

توپ امریکایی M110 (تعداد : 219)
توضیح: 203 میلیمتری

M107 (تعداد:36 )
توضیح: 177 میلیمتری

توپ امریکایی M55 (تعداد : 9)
توضیح:203 میلیمتری

توپ امریکایی M-44T (تعداد: 222)
توضیح:بهسازی شده ، 155 میلیمتری

توپ امریکایی M-52T (تعداد: 356)
توضیح: بهسازی شده، 155 میلیمتری

توپ امریکاییM-108T (تعداد:26)
توضیح:بهسازی شده، 155 میلیمتری

توپ کششی

T155 panter (155mm) (تعداد: 400)
توضیح:سفارش داده شده

M-101(105mm) (تعداد:825)
M-114(155mm) (تعداد:532)
M-115(203mm) (تعداد:162)
M-116(75mm) (تعداد:175)
M-59(155mm) (تعداد:171)
توپ اسکودا (155mm) (تعداد: 128)

توپهای صحرایی بدون لگد:
توپM-40A(106mm) (تعداد:2135)
توپM-20(75mm) (تعداد:1000)
توضیح:انبار شده
توپM-18(57mm) (تعداد:850)
توضیح:انبار شده

خمپاره انداز

HY-12DI(120mm) (تعداد:578)
UT-1(81mm) (تعداد:352)
MI/M29(81mm) (تعداد:3175)
M-30(107mm)(تعداد: 1265)
M-16(60mm0(تعداد: ؟)

[nozheh 64]

از دوستان مدير خواهشمندم اين تاپيك را به انجمن مربوطه انتقال دهيد.

تشكر

[sina12152000 59]

با تشکر
نیروی هوایی ترکیه قبلا مورد بحث قرار گرفته بود ولی تاپیک ارسالی شما کاملتر است.
به بخش توان نظامی ارتش های جهان منتقل شد.

[Lich 12]

برادران ترکمون در اون سوی مرزها خیلی به خودشون مغرور هستند و باید یک گوش مالی درست و حسابی داده بشند! وقتی باهاشون همکاری نشد و پ.ک.ک دهنشون رو مورد عنایت قرار داد می فهمند که یک من ماست چقدر کره داره!

جالب اینجاست که این کشور در برابر نیروهای پا برهنه پ.ک.ک تا حالا بارها ناکام مانده و با خفت ناچار به عقب نشینی شده! حالا اونها رو که نتونسته کاری کنه در برابر ما شاخ و شونه می کشه؟! به دوستان بگم که بالاترین افتخار ترک ها اورهال اف-16 در خاک ترکیه است! (در مورد خیلی کشورها مانند پاکستان جنگنده ها باید برای اورهال به خاک آمریکا منتقل بشند!).

از دوستان عزیزمون هم برای قراردادن این مقاله تشکر می کنم!

[Ernesto_Rommel 11,417]

نوژه جان سلام

خسته نباشی و ممنون که نوشتار رو به سایت میلیتاری منتقل کردی، من فکر میکردم قبلا این کار انجام شده ....

راستی من غلط بکنم بحث کردن با شما رو بیخود تلقی کنم ... حداقلش از نظر من اینگونه نیست، من از بحث کردن با تک تک دوستان لذت میبرم و بارها پیش اومده به دانش خودم اضافه شده وقتی با دیگران بحث میکنم

کرتیم حاجی

لیچ عزیز شما سابقه پ.ک.ک رو میدونی که میگی برادران ترک(؟؟؟؟) مون رو گوشمالی دادن؟!

پژاک شاخه ایرانی پ.ک.ک با سه الی 4 هزار پرسنل زبده هست و البته البته دهن ما رو هم صاف کردن چون دو بار به ترکهای ترکیه کمک کردیم حالشون گرفته بشه اونام طی تصمیماتی یه شاخه از خوشدون رو تو ایران مستقر کردن

مخلصتم

یا حق