هواگرد شناسایی ارتفاع بالا یاک-25 مندریک هواگرد شناسایی ارتفاع بالا یاک-25 مندریک ( Yak-25/Mandrake)

[GOLDEN-CROWN 20]

شکاری رهگیر یاک-25 فلش لایت

نوع: شکاری رهگیر با قابلت پرواز کوتاه از روی باند
اولین پرواز: 1952
مدلهای ساخته شده: آ----کا
دهنه بال:10.96
طول:15.66
مساحت بال:28.95
وزن:5720 در حالت خالی
موتوز: 2 موتور ار دی -5 آ
کشش: 2*2000
حد اکثر سرعت:
برد پروازی:2700
ارنفاع پروازی:12000
خدمه: دو نفر
تسلیحات: 2 توپ 37 م م---در مدل کا دو موشک ار سی-1 یو یا دو موشک ار سی-2 یو
وضعیت: با ورود میگ-23 از رده عملیاتی خارج شد.
کشورهای دارنده: روسیه

گزارشاتی از درگیری این جنگنده در کشور اذربایجان با تایگر های شناسایی ایرانی در زمان شوروی میباشد
 

[reza4087 2,036]

 

با آغاز جنگ سرد و تهدید های هسته ای غرب به ویژه با ظهور بمب افکن های بی 47 در 1951 نیروی هوایی شوروی به فکر ساخت یک رهگیر همه گونه هوایی جدید افتاد . ارزیابی های مثبتی که از لوشکین 200 و آی 320 حاصل شد ساخت رهگیر دو سرنشین ینده را تسریع کرد و گروه طراحی یاکوولف با پیشرفتی ناگهانی اولین محصول خود در این زمینه را به نام یاک 120 در مدت کوتاهی ساخت .این هواپیما در 16 ژوئن 1952 برای نخستین بار پرواز کرد و تولید انبوه این پرنده که حال به اسم یاک 25 شناخته می شد آغاز گردید به این ترتیب یاک 25 اولین رهگیر همه کاره ی روسی است که اساسا به همین منظور ساخته شد این هواپیما بیش از آنکه شبیه طرح های روسی باشد شبیه ووتوران فرانسوی است
یاک 25 دو موتور داشت که به جای قرار گرفتن درون بده در زیر بال ها نصب می شد این تدبیر از زیبایی ظاهری این هواپیما کاست ولی این عمل امنیت بیشتری داشت .این پرنده دارای راداری بزرگ بود که درون دماغه ی ین پرنده جا سازی شده بود و ورقه های زرهی اطراف کابین خلبان را می پوشاند ارابهی اصلی فرود به صورت دو چرخه ای ( پشت سر هم) قرار داشت و دو چرخ کمکی در زیر نوک بال ها برای کمک به حفظ تعادل یاک 25 قرار گرفته بود دو سر نشین بودن یاک به آن در معموریت های بلند مدت کمک شایانی می کرد مشکل اصلی یاک های 25 حفظ پایداری در زاویه های حمله ی بزرگ بود که دل مشغولی طراحان یاکووف را تشکیل می داد

 

در 1953 یاک 25 به خدمت نیروی هوایی شورویی سابق در آمد و به همراه جنگنده هی پرتولید کارخانه ی میگ یعنی میگ 17 پی و میگ 19 پی بازوی اصلی خط مقدم دفایی شوروی در سالهای دهه ی 50 بود به ویژگی های یاک 25 در اجرای ماموریت های محوله بر فراز نواحی شمالی عیر مسکونی خدمات مهمی انجام داد . مجموعا 480 فروند از این مدل اصلی تولید شد .
در سال 1953 مدل شناسایی یاک 25 آر نیز که مدلی دو سرنشینه بود نیز ساخته شد که یک نفر متخصص ناوبری را درون دماغه ی شیشه ای خود حمل می کرد البته این مدل یاک به موفقت نرسید زیر را که در آن سال شرکت الیوشین مدل ای ل 28 خود را برای معموریت های شناسایی ساخت و مورد استقبال سران نیروی هوایی شوروی سابق قرار گرفت در سال 1954 یاک 25 ام عرضه شد که به سیستم هوای داغ زد یخ برای بال ها و ارابه های فرود و ورودی های هوا مجهز بود و قابلیت عملکرد بهبود یافته ای داشت . این مدل تا اوایل دهه ی 60 همچنان در خدمت نیروی هوایی باقی ماند .

بر اساس طراحی یاک 25 آر مدل بمب افکن تاکتیکی سبک یاک 26 ساخته شد که در 1955 به پرواز در آمد برای تدارکات جایگاه بمب ها در این هواپیما شکل سطح مقطع بدنه ی طرح اولیه تغییر کرد و امکان حمل موشک در زیر بال ها فرا هم شد یاک 26 در پرواز آزمایشی از سرعت سوت فراتر رفت اما به دلیل مشکلات در زاویه ی حمله به تولید نرسید .

 

در 1956 با مبنا قرار گرفتن یاک 25 و با انجام تغییرات در نوع موتور , افزودن تجهیزات جدید و طراحی دماغه ی تیز یاک 27 ساخته شد با وجود تعویض در مقاطع بال و سطوح افقی دم در این هواپیما هم مشکلات در زاویه ی حمله حل نشده باقی ماند این هواپیما هم به تولید نرسید ام پس از چندی اصلاحاتی که بر روی آن انجام گرفت به ساخت یاک 27 آر انجامید این مدل جدید که شباهتی زیاد با یاک 27 داشت نسبتا موفقتر بود و به مدد موتور های پرتوان تر در نقش یک هواپیما شناسایی سبک فراصت به خدمت در آمد و در حدود 180 فروند از آن ساخته شد

یاک 25 آر وی با اعضا دیگر خانواده کاملا متفاوت بود و مخصوصا برای اجرای عملیات های شناسایی در ارتفاع بالا تجهیز شده بود این پرنده با بالهایی بدون پس گرایی وزن کمتر , پسای القایی ضعیفتر و موتور قویتر نسبت به مدل های پایه داشت و در واقع قابلیت پرواز را در ارتفایی دور تر از برد موشک های زمین به هوا برای این پرنده ایجاد کرده بود و به همین دلیل نیاز به تقوت سازه را تقلیل می داد یاک 25 آر وی چندین رکورد جهانی به نام خود سبک کرد و تا سال های ابتدایی دهه ی 70 همچنان در نیروی هوایی باقی ماند !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع
http://www.centralclubs.com/forum-f44/yak-25-t58511.html#236579

[ali24 8]

جالب بود مرسي٠

[hans 162]

خیلی خوب و مفید بود. ممنون از شما. چرا امروزه دیگر در زمینه جنگنده یاک مطرح نیست؟

[EBRAHIM 153]

دستت درد نکنه،
راستی پیشنهاد میکنم نام کاربریت رو عوض کنی...یه مشورتی با سعید داشته باش...(666666؟؟؟)

اطلاعات تکمیلی:
پیشرانه: دو عدد موتور R-11AF-2-300
با رانش حداکثر 6120 Kgf
وزن عادی: 16 تن
بیشترین سرعت در ارتفاع 12 کیلومتری: 1890 کیلومتر بر ساعت (بدون تجهیزات بیرونی)
سقف پرواز: 16 کیلومتر
برد: 2630 کیلومتر

[SHERVIN 18]

خیلی خوب و مفید بود. ممنون از شما. چرا امروزه دیگر در زمینه جنگنده یاک مطرح نیست؟

سوال خوبیه .

بعد از جنگنده عمودپرواز یاک 38 و مدل پیشرفته ترش یعنی یاک 141 دیگه خیلی خبری ازش نیست .

البه الان یاک 130 رو هم به عنوان یک جنگنده سبک و جت آموزشی در دست تولید داره .

[president 23]

با وجود هزينه زياد و رقابت پذيري با بقيه شركت ها بهتره شركت ها درهم ادغام شند كاري كه بوپينگ با مكداگلاس انجام داد

[cheka 15,065]

با شدت گیری جنگ سرد در دهه ی 50 میلادی ، دو قدرت اول جهان در تلاشی بی وقفه برای کسب اطلاعات نظامی سیاسی از یکدیگر دست به بزرگترین مسابقه اطلاعاتی که تاریخ به خود دیده بود زدند. با توسعه ی موتورهای جت و پیشرفت تکنولوژی ساخت هواپیماها ، شوروی و امریکا بمنظور جمع آوری اطلاعات از مراکز نظامی در عمق خاک یکدیگر و دریافت آخرین اخبار از صحنه های درگیری در سراسر جهان ، توسعه ی هواپیماهای ارتفاع بالای شناسایی را در دستور کار خود قرار دادند.



آمریکا با ساخت هواپیمای معروف U-2 پا بر این عرصه نهاد و شرکت های هواپیماسازی شوروی با طرح های پیشنهادی خود در رقابتی شدید برای تولید هواپیماهای شناسایی ارتفاع بالا برای تامین نیازهای ارتش سرخ بودند. هدف اصلی فرماندهان نظامی شوروی تولید هواپیمایی با برد مناسب برای انجام پروازهای شناسایی از شوروی بر فراز خاک ایالات متحده بود.



در سال 1957 و با بالا گرفتن این نیاز ارتش شوروی در حالیکه همزمان U-2 در حال شروع محدود پروازهای های خود بر فراز شوروی از اروپای غربی بود، شرکت Yakolev ، مدل بهینه سازی سنگینی از رهگیر Yak-25 خود برای عملیات های شناسایی تحت عنوان Yak-25RV - Razvedchick Vysotnyj ارایه کرد. پرنده ی آهنین جدید دارای دماغه ی اصلاح شده و بالهای با قابلیت Lift بالا و Drag پایین (همانند بالهای استفاده شده در U-2) با طول 23.4 متر (بیش از دو برابر طول بال مدل استاندارد Yak-25M) و کاکپیت تک نفره بود، ناتو کد Mandrake را برای این هواپیما انتخاب کرد.



غرش دو موتور توربوجت 1.1 تنی مدل RD-11V-300 Tumansk با تراست کلی 17400 lbf (پوند فورس) ، نیروی محرکه ی این دیو سرخ را تامین میکرد. سقف ارتفاع پروازی این هواپیما 69000 فوت (21000 متر) بود که بدلیل استفاده از دو موتور و وزن بالاتر ، محدود تر از رقیب آمریکایی خود شده بود اما در مقابل ، همین مشخصه حداکثر سرعت بالاتر 870 کیلومتر بر ساعت به یاک روسی بخشیده بود . همانند U-2 ، بالهای یاک-25 نیز قادر به تحمل فشارهای زیاد نبود که این امر مانع استفاده از این هواپیما در نقش جنگنده ارتفاع بالا (برای رهگیری U-2) میشد هرچند بنابر اطلاعات ، تعدادی از این هواپیماها مجهز به یک تیربار برای درگیر شدن با بالون های جاسوسی در ارتفاع 23-24 کیلومتری بوده اند.

از تجهیزات نصب شده روی این هواپیما میتوان به سامانه ارتباط رادیویی RSIU-ZM ، سیستم شناسایی منبع امواج رادیویی خودکار (ADF) مدل ARK-54M و سامانه تشخیص دوست از دشمن SRO-2 (موسوم به odd rods در ناتو) ، مسافت یاب لیزری SOD-57M ، گیرنده بیکن MRP-56P اشاره کرد، در قسمت پایینی بدنه جنگنده از بدنه ی دی الکتریک استفاده شده که نشان دهنده ی قرار گرفتن تجهیزات شناسایی راداری در زیر هواپیما دارد.



در فاصله ی دو سال تا 1959 ، طبق اطلاعات منتشره از CIA ، شرکت یاکولف حداقل 20 فروند از این هواپیمای شناسایی تولید کرد که در عملیات های شناسایی بر فراز خاورمیانه ، هند ، چین ، پاکستان و مناطق اروپای غربی (ناتو) شرکت داشته است. منابع دیگر از تولید 155 فروند از این هواپیما گزارش میدهند. مدل اصلی این هواپیما مجهز به تجهیزات شناسایی اپتیکی و دوربین در دماغه و دو ورژن شناسایی دیگر این هواپیما موسوم به Yak-25RR و Yak-25RRV مجهز به تجهیزات مخصوص سنجش میزان رادیواکتیو و تجهیزات جمع آوری اطلاعات الکترونیکی (SIGINT) شده اند.

اما توسعه ی Mandrake یک هدف عمده ی دیگر نیز داشت ، تمرین خلبانان رهگیرهای شوروی برای هدفگیری U-2 های ایالات متحده. از همان ابتدای توسعه (سال 1957) ، مدل های مخصوصی از Yak-25RV تحت کدهای RV-I و RV-II بعنوان هواپیمای هدف ارتفاع بالا برای جت های رهگیر Mig-15 و Mig-19 مورد استفاده قرار میگرفت و تمرینات مخصوصی برای خلبانان شوروی برای پیاده سازی تکنیک های رهگیری هواپیماهای برد بلند در طی شیرجه های عکسبرداری و همچنین تکنیک های رهگیری و اصابت اهداف در حالتی که U-2 هدف در فاصله ی 10 هزار فوتی در بالای رهگیرها قرار گرفته است، انجام میگرفت.


منبع:
https://www.fas.org/...gram/yak-25.htm
http://www.spyflight.co.uk/yak.htm
http://en.wikipedia....Yakovlev_Yak-25
http://books.google....urbojet&f=false
http://www.airwar.ru...py/yak25rv.html
http://www2.gwu.edu/...AEBB/NSAEBB434/

مترجم و گردآورنده : Cheka

تمام حقوق متعلق به میلیتاری است

[maverick100 1,188]

ممنون از برادر عزیز چکا

راستش میگن یه هواپیمای دیگه هم در این کلاس برای مقابله با دراگون لیدی به نام M-55 نیز تولید شد شما اطلاعات بیشتری دارید ؟

[cheka 15,065]

ممنون از برادر عزیز چکا

راستش میگن یه هواپیمای دیگه هم در این کلاس برای مقابله با دراگون لیدی به نام M-55 نیز تولید شد شما اطلاعات بیشتری دارید ؟

بله مارویک عزیز ، M-55 هواپیمای شناسایی ارتفاع بالای دیگری تولید شده توسط شرکت روسی میاسیشچف در دهه ی 80 هست که در حقیقت نسل بعدی هواپیمای شناسایی روسیه است



تاپیک کاملی درباره ی این هواپیما در فروم وجود دارد

http://www.military.ir/forums/topic/9416-m-55-رغیب-گمنام-u-2/

[maverick100 1,188]

عجب فکر نمی کردم اینقدر جدید باشه ولی حیف که عملیاتی نیستند همین الان ایالات متحده با U-2 ها هنوز عملیات انجام میدهد و مرتب و طی برنامه های مدون بهینه سازیشان می کند

مستندی دیدم به نام James may at the edge of the space که توسط بی*بی/سی تهیه شده بود و جیمز می معروف در آن حضور داشت و با یک فروند U-2 به ارتفاعات بالای جو صعود کرد

مستند فوق العاده زیبا و آموزنده ای بود آموزشهای جالبی برای استفاده از لباس فشار میدید و در آخر پرواز پس از پایین آمدن از پلکان نیز حرف بسیار جالبی زد که توصیه می کنم حتما ببینید ویرایش شده در شهریور 92 توسط maverick100

[lordashrafi 823]

ممنون میشم این هواپیما رو از نظر خصوصیات با یو-2 مقایسش کنید!چون اهدافشون دقیقا یکی بود!باتشکر

[amina 78]

میشه با نگاه کردن به بدنه هواپیماها و سیر تکامل اونا رو دید که چه جور پیشرفته تر میشدن و معنی زیبا شناسی رو دید

[cheka 15,065]

برخی از خصوصیات آیرودینامیکی این دو هواپیما به اختصار در متن مقاله عرض شده است. ارتفاع پروازی U-2 در حدود 75000 فوت است که این مقدار در Yak-25RV ، عدد 69000 پا است که این بدلیل استفاده از دو موتور با وزن کلی سنگینتر در یاک روسی نسبت به موتور مورد استفاده در U-2 است.

استفاده از دو موتور توربوجت به Mandrake اجازه رسیدن به سرعت 870 کیلومتر بر ساعت را میدهد که این میزان در U-2 ، عدد 805 کیلومتر بر ساعت است. ظرفیت حمل تجهیزات Yak-25RV بین 1 تا 2 تن میباشد و دارای چندین رکورد در وزن حمل شده ی تجهیزات و سرعت در ارتفاع بالای 20000 متر در سالهای 1954 است که بنظر میرسد با در دست داشتن این رکوردها در زمان خود دارای ظرفیت حمل بیشتری نسبت به U-2 بوده است. در مورد تجهیزات الکترونیکی شناسایی نصب شده روی این دو هواپیما بدلیل اطلاعات محدود نمیتوان اظهار نظر قطعی انجام داد