Phantom3

روز شمار جنگ ویتنام

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

با سلام. این تاپیک رو به منظور آشنایی بیشتر با جنگ ویتنام ایجاد کردم .موضوع این تاپیک روزشمار جنگ ویتنامه .


2-5-7 آگوست 1964

دو ناوشکن ایالات متحده که در خلیج ((تونکین)) خارج
از ویتنام شمالی مشغول گشت زنی هستندمورد حمله قایق های ((پی
تی)) ویتنام شمالی قرار میگیرند و هر دو غرق می شوند سپس این
قایق ها پایگاه های اطراف را زیر شلیک توپ قرار می دهند .
(5 آگوست).در 7 آگوست کنگره ایالات متحده برابر تصمیم قانونی در
مورد خلیج تونکین به پرزیدنت جانسون قدرت قانونی می دهد که در
صورت لزوم هر گونه اقدام برای دفع هرگونه حمله بر علیه نیرو های مسلح
به عمل آورد و از حمله های بعدی جلوگیری نماید .جانسون در
اجرای این قانون نیروی انبوهی به ویتنام می فرستد.

1 نوامبر 1964
آتش خمپاره انداز گوریل های کمونیست(نمی دونم داره مسخره میکنه یا
واقعا اسمشون بوده) پایگاه هوایی ایالات متحده را در ((بین هوا))زیر و رو می کند
در این میان 4 آمریکایی کشته و 72 نفر زخمی می شوند. دو ویتنامی نیز کشته می شوند
و 5 مجروح میدهند..در این اقدام 5 جت جنگنده بمب افکن بی 57 ایالات متحده از بین میروند
و به 15 فروند دیگر نیز خسارت وارد می شود.علاوه بر این 4 بالگرد ایالات متحده
و سه بمب افکن (اسکای رایدر ای اچ) ویتنامی به کلی نابود می گردند.
این بدترین شکست نظامی است که ایالات متحده تا این تاریخ به خود دیده است.

6-10 فوریه 1965
گوریل های ویت کنگ به پایگاه نظامی ایالات متحده در (( پلیکو)) حمله می برند
8 آمریکایی را کشته 126 نفر را زخمی می کنند.
فردای انروز پرزیدنت جانسون دستور بمباران مواضع ویتنام شمالی شامل پایگاه ((دون هوی))
را صادر می کند . در 10 فوریه ویت کنگ ها سرباز خانه ایالات متحده را در ((کوین هون))
به هوا می فرستند و 23 آمریکایی را می کشند. به تلافی آن 160 هواپیمای
ایالات متحده و ویتنام جنوبی سرباز خانه ها و میدان های مشق نظامی را در ویتنام
شمالی بمباران می کنند و از نزدیک به مسلسل میبندند.
این یکی از بزرگترین ضربه های هوایی در جنگ تا امروز به شمار میرود.

2 مارس 1965
با اولین حمله گسترده هوایی بمباران های رعد آسای نیروهای ایالات متحده به طور آشکار
از حد مشاوران نظامی می گذرد و به خط جنگ واقعی وارد می شود.
بمبان های مداوم هوایی ویتنام شمالی به منظور نشاندن کمونیست ها پشت میز مذاکره صورت می گیرد.
ولی هانوی می گوید تا زمانی که نیرو های آمریکایی از ویتنام
خارج نشده اند هیچ مذاکره ای صورت نخواهد گرفت به همین دلیل حتی وقفه 13-19 می در حملات ایالات متحده واکنشی از جانب شمال در پی ندارد.

ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
لطفا این تاپیک رو منتقل کنید.


8-9 مارس 1965
بیش از 3500 ملوان –نخستین سپاهیان جنگی ایالات متحده در ویتنام
برای حفاظت از پایگاه هوایی ((دانانک))به آنجا وارد می شوند .آنها به 23000نفر پرسنلی
که مستشاران نظامی هستند می پیوندند.

8 ژوییه 1965
وزارت خارجه ایالات متحده اعلام می دارد که ژنرال ((ویلیام وست مورلند))فرمانده نیرو های ایالات متحده
در ویتنام جنوبی از سوی پرزیدنت جانسون اجازه یافته است که در صورت در خواست
ارتش ویتنام جنوبی نیروی زمینی خود را مستقیما در جنگ علیه ویت کنگ به کار گیرد.

28 ژوییه 1965
پرزیدنت جانسون اعلام می کندکه نیروی ایالات متحده از 75000 نفر به 125000 نفر افزایش می یابد و نام نویسی برای نظام به دو برابر یعنی از 17000 نفر به 35000 نفر در طول ماه می رسد.
جانسون در کنفرانس رسانه های همگانی می گوید:ما تسلیم نخواهیم شد و عقب نشینی نخواهیم کرد .تا پایان سال
ایالات متحده دارای 184000 نفر در ویتنام است.

15-16 اکتبر 1965
یک رشته تظاهرات ضد جنگ در سراسر ایالات متحده از کالیفرنیا با راهپیمایی
10000 نفر از برکلی تا پایگاه نظامی ((اوکلند))آغاز می شود.
بدین ترتیب تظاهراتی نیز در خیابان پنجم نیویورک و تظاهرات دیگری در فیلادلفیا
بوستون و در ((آن آربور))ایالت میشیگان روی میدهد.
دست نوشته هایی به آتش کشیده می شود و در ماه های بعد دو نفر ((کویکر))و یک عضو نهضت کارگران کاتولیک با خود سوزی که نشانه اعتراض است خود را می کشند.

5 دسامبر 1965

پیمان پکن میان چین و کره شمالی امضا می شود که چین مقادیر زیادی وسائل جنگی را برای جنگ
علیه ویتنام جنوبی در اختیار ویتنام شمالی قرار می دهد.سپاهیان چینی هم اینک
در ویتنام مشغول کمک به باز سازی پل ها یی هستند که در بمباران هوایی ایالات متحده
ویران شده است.
در فوریه اتحاد شوروی پیمانی دفاعی با ویتنام شمالی امضا می کند.که در آن شوروی وسایل و تجهیزات نظامی
به آن کشور ارسال می کند.و سکو های پرتاب موشک از ماه آوریل در اطراف هانوی تهیه می کند.

15 دسامبر 1965
در نخستین حمله بزرگ به هدف های صنعتی ویتنام شمالی هواپیما های ایالات متحده 12 تن بمب بر نیروگاه نزدیک ((هایفونگ)) بزرگترین بندر این کشور فرو میریزند.
این بندر تا کنون به سبب حضور تعداد زیادی از کشتی های اتحاد شوروی در انجا بمباران نشده است.

24 دسامبر 1965
در آتش بس کریسمس ایالات متحده بمباران ویتنام شمالی را برای آغاز گفتگو های صلح
متوقف می کند. ولی ((هوشی مینه)) شرایط خود را رای صلح تکرار می کند.((قطع بمباران هوایی
و بیرون بردن سپاهیان و تسلیحات ایالات متحده)).

ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب فانتوم دستت درد نكنه. خيلى خوبه٬ همين طور ادامه بده و ما رو به فيض برسون!
با اين اوصاف «ويتنام» جنگ رو آغاز كرده٬ از منبعش مطمئنى؟ دليلشون چى بوده؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام .بله همینطوره. چون من تو منابع مختلف همین رو خوندم .ولی این یه جنگ داخلی بود دلیل نبود که آمریکا از اون سر دنیا بیاد و 8000000 تن بمب بریزه روی سر این ویتنامی ها ...آمریکایی ها جنایات دیگری هم کردند که ان شاءا... توی تاپیک های بعدی در مورد اونا می نویسم. دلیلشون هم این بود که هوشی مینه می خواست ویتنام رو متحد کنه و یک کشور یکپارچه بسازه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ادامه . این تاریخ جنگ ویتنام و حوادثش درسهایی به آدم میده که هیچ جای دیگه نمیشه آموخت.

31 ژانویه 1966
ایالات متحده بعد از 37 روز وقفه بمباران ویتنام شمالی را از سر میگیرد زیرا اقدامات صلح جویانه
(8000000تن بمب میریزن رو سرشون برای صلح)آمریکا با شکست روبه رو می شود.

6-8 فوریه 1966
در هونو لولو پرزیدنت جانسون و نخست وزیر ویتنام جنوبی ((کی )) در مورد جنگ به گفتگو می پردازند.
بعد ها ((کی )) می گوید که او در گفتگو با ویت کنگ ها شرکت نمی کند و آنها را
در یک دولت ائتلافی نمی پذیرد .
((کی)) همچنین خواستار بمباران شدیدتر ویتنام شمالی میگرد و در
ویران کردن بندر ((هایفومگ)) اصرار دارد.

10 مارس 1966
برکناری ژنرال بودایی ((تی)) به یک رشته تظاهرات گسترده و شدید ضد دولتی از سوی بوداییان کشیده می شود
و در 16 مارس 10000 نفر بودایی در سایگون به اعتراض می پردازند.
و حکومت زیر حمایت ایالات متحده ((کی)) را متهم به فساد
میکنند.در 14 آوریل در پی قول دولت به انجام اتخاباتی زودرس موقتا اوضاع آرام می گیرد.
ولی در 31 بوداییان به مداخله در ((دانانک)) اعتراض می کنند و کنسولگری آمریکا را
در ((هیو)) به آتش می کشند.

25-27 مارس 1966
در آخر هفته راهپیمایی ها و گردهمایی ها در 7 شهر ایالات متحده و 7 شهر خارج در مورد اعتراض به جنگ تشکیل می گردد.
بزرگترین گردهمایی در شهر نیویورک ((25000)) نفر و در رم ((65000)) نفر تخمین زده می شود . در 15 می بیش از 15000 نفر در برابر کاخ سفید صف می کشند و در گردهمایی ساختمان یادواره
واشینگتن امضای 63000 نفر رای دهنده را به نمایش می گذارند : ( ما فقط به کاندیدای ضد جنگ رای خواهیم داد. )احساسات ضد جنگ از مدارس و آموزشگاه های آمریکا به تمام جهان گسترده می شود.

1 می 1966

آتشبار توپخانه لشگر یکم ایالات متحده در اعتراض به تیر اندازی به سپاهیان آمریکایی در ساحل رودخانه ((کای بگ))هدف هایی را در داخل خاک کامبوج به زیر آتش می گیرد . این نخستین باری است که ایالات متحده به صورت عمد به آنسوی مرز کامبوج تیر اندازی می کند.

5 می 1966
در پی اعلام سناتور فولبرایت مبنی بر اینکه ایالات متحده گرفتار خود بزرگ بینی شده و مسئولیت ماموریت بین المللی را با دفاع عجولانه سیاست ویتنامی خود در هم آمیزد بحث و اختلاف در سیاست ویتنامی دولت تند تر می شود و پرزیدنت جانسون در 11 می پاسخ میدهد که به کارگیری نیرو در این عصر برای همه ما به منزله خود بزرگ بینی نیست بلکه رنج آور نیز هست.
فولبرایت وادار می شود که از ریاست کمیته مهم روابط خارجی سنا کنار بکشد

29 ژوئن 1966
برای نخستین بار پایتخت ویتنام شمالی از ارتفاع مختلفی بمباران می شود.
جت های ایالات متحده از تایلند و هواپیما هایی که از ناو های هواپیمابر در خلیج ((تونکین)) بر میخیزند دو سوم ذخایر نفتی ویتنام شمالی را از بین می برند و وسایل سوخت گیری تانکر ها را در هایفونگ نابود می کنند. مقامات رسمی ایالات متحده اعلام می دارند که (( فقط اهداف نظامی )) مورد اصابت قرار گرفته و بمباران به دقت و طوری تنظیم می شود که آسیبی به غیر نظامیان وارد نشود .اما واقعیت چیز دیگری را نشان میدهد :? .
ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشكر از Phantom3 . راجع به جنگ كره هم روز شمار داريم؟
راستي در بخش 5 دسامبر 1965 از كره شمالي هم اسم برديد. چه ربطي به ويتنام داره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue]دستتون درد نکنه،بسیار مفید بود،
منتظر ادامه هستیم... :?
[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
آ گوریل های کمونیست(نمی دونم داره مسخره میکنه یا
واقعا اسمشون بوده)
[/quote]



با تشكر از جناب فانتوم براي مقاله جالبشون بايد عرض كنم اين كلمه تلفظش گريل هست و به معناي شبه نظاميه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
NAMARD جان .ممنون از دقت نظر تون. اصلاح می کنم "ویتنام شمالی " نه "کره شمالی".ان شاءالله بعد از این تاپیک خاطرات عینی افراد از این جنگ رو می نویسم. و بعد هم اگه دوستان خواستند روز شمار جنگ کره.
Babakim1 و Raptor متشکرم.
Blaze جان از تصحیحتون ممنون.
این مطلب هنوز ادامه دارد... :?

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر و خسته نباشید فانتوم عزیز منتظر ادامه ش هستیم. :?

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینم ادامه دوستان.

12 ژانویه 1966
ویتنام شمالی با تهدید اعلام می کند که خلبانان دستگیر شده ایالات متحده را به نام جنایت کاران جنگی محاکمه خواهد کرد.
اعتراض بین المللی از سوی ((یوتانت)) دبیر کل سازمان ملل و پاپ پل ششم و دیگران برای جلوگیری از این تهدید اعلام می گردد.

24-25 اکتبر 1966
در کنفرانس مانیل پرزیدنت ((مارکوس )) از فیلیپین خواستار آن می شود پرزیدنت جانسون با رهبران 6 کشور دیگر درگیر در جنگ ویتنام ((استرالیا- زلاندنو- فیلیپین- تایلند- کره جنوبی- و ویتنام جنوبی)) دیدار می کند.
این متفقین قول می دهند که در تصمیم گیری سیاسی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی همکاری نمایند و زنجیره های فقر بی سوادی و بیماری را پاره نمایند.
در 26 اکتبر پرزیدنت جانسون بدون برنامه قبلی از پایگاه ایالات متحده در خلیج ((کامارانه)) دیدار و در انجا به زخمیان جنگی مدال قهرمانی اعطا می کند.

26 دسامبر 1966
وزارت دفاع ایالات متحده می پذیرد که خلبانان آمریکایی هنگام بمباران با اینکه می کوشیده اند( جون خودشون ) بمب ها تنها بر هدف های نظامی در ویتنام شمالی فرود آید به مناطق غیر نظامی نیز تصادفا آسیب رسانده اند.
نیرو های آمریکایی اکنون در ویتنام جنوبی به 389000 نفر می رسد.

8 ژانویه 1967
بزرگترین حمله جنگی تا این تاریخ ((16000 نفر آمریکایی -14000 نفر از ویتنام جنوبی ) علیه ((مثلث آهنین)) در 25 مایلی شمال غرب سایگون آغاز می گردد.
کشته شدگان ویت کینگ را 711 نفر گزارش می دهند و 6000 نفر از 10000 نفر ساکنان غیر نظامی آن محل که خانه هایشان با بولدوزر یا آتش خراب شده است به مرکز مهاجرت انتقال می یابند.

18 -26 ژانویه 1967
نخست وزیر ویتنام جنوبی ((کی)) در سفر به استرالیا و زلاند نو از کمک آنها در جنگ سپاسگزاری می کند. او در یکی از دیدارها با تظاهرات ضد جنگ روبه رو می شود .رهبر حزب کارگر استرالیا ((آرتور کالدول)) ((کی )) را یک قاتل می خواند .

21 مارس 1967
(( هوشی مینه)) پیشنهاد پرزیدنت جانسون را در مورد گفتگوی مستقیم با ویتنام شمالی در باره صلح رد می کند.
ایالات متحده پیشنهاد می کند که بمباران پایان یافته تلقی شود و از تدارک نیرو برای نفوذ در خاک ویتنام جنوبی خودداری شود. ((هو )) بر اهداف خود که ختم بمباران و بیرون راندن نیروهای ایالات متحده از ویتنام جنوبی است قبل از هر چیز تاکید می کند.

22 مارس 1967
واشینگتون اعلام می کند که تایلند موافقت کرده است به ایالات متحده اجازه دهد که از پایگاه های آن کشور برای استقرار ((بمب افکن های بی 25 )) و حمله به اهداف کمونیست های ویتنام شمالی استفاده نماید این جابجایی پایگاه از (( گوام)) مسافت پرواز حمله را به اهداف دشمن از 2500 مایل به چند صد مایل کاهش می دهد.

ادامه دارد...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اینم ادامه و قسمت آخر روزشمار جنگ ویتنام.

4 آوریل 1967
با ادعای اینکه در جنگ ویتنام،تعداد نیروهای سیاه پوست دو برابر نیرو های سفید پوست است، ((مارتین لوتر کینگ))مصرّانه می خواهد که تمام آمریکاییان پا به سن سربازی؛ اعم از سیاه و سفید، جنگ را تحریم، و نشان دهند که آنها معترضین و کسانی هستند که از وجدان های خود پیروی می کنند.دکتر کینگ، ایالات متحده را بزرگ ترین مشوّق شدت عمل در جهان می خواند و آزمایش سلاح های جدید در ویتنام را به اقدام نازی ها ، در اردو گاه های کار اجباری تشیه می کند.
2 می 1967
به دعوت فیلسوف انگلیسی ((لرد برتر اندراسل)) 18 عضو یک دادگاه بین المللی ((جنایات جنگی )) در ((استکهلم)) تشکیل جلسه می دهدند تا به اتهامات ایالات متحده در مورد جنایات در ویتنام رسیدگی کند .این دادگاه بعد از 8 روز برسی مدارک، ایالات متحده را به علت جنایاتی از نوع بمباران های پی در پی غیر نظامیان ویتنام گناهکار می شناسد.
13 می 1967
یک راهپیمایی 8 ساعته با عنوان((پشتیبانی از مردان در جنگ ویتنام)) در خیابان پنجم نیویورک، در پاسخ به راهپیمایی عظیم ((صلح))در 5 آوریل انجام می گیرد.
در این راهپیمایی 70000 نفر ، شامل گروه های سربازان پیشین و اتحادیه کارگری و سازمانهای (( فراترنال)){برادری و مذهبی} شرکت می کنند.
14 اکتبر 1967
رهبران نظامی آمریکا گزارش می دهند که محاصره یک ماهۀ کمونیست ها در پایگاه دریایی (( کونتین)) در نزدیکی جنوب مرز غیر نظامی شکسته شده است.تخمین زده می شود که 3000 نفر از سپاهیان ویتنام شمالی در تیر اندازی متقابل که از اول سپتامبر آغاز گردیده است کشته یا زخمی شده اند.ایالات متحده مدعی است که اسیران جنگی آمریکا در ویتنام شمالی مورد بد رفتاری قرار می گیرند و فیلم های ساختگی در باره خوش رفتاری های کمونیست ها با اسرای جنگی ، به بهای ارزانی بین جنوبی ها پخش می شود.
معاون وزارت دفاع ایالات متحده ((پل نیتز))هانوی را متهم می کند که کنوانسیون ژنو 1949 را زیر پا گذاشته و اسرای جنگی را برای فیلمبرداری و اجرای نمایش مجبور می سازدند و از دسترسی صلیب سرخ به اسرا و نام نویسی انان جلوگیری می کنند.

21 اکتبر 1967
یک راهپیمایی دو روزه ضد جنگ در واشینگتون آغاز می گردد. از 35000 نفر اعتراض کننده 647 نفر که می خواهند به ساختمان ((پنتاگون)) وارد شوند بازداشت می گردند.جانسون در سخنرانی 31 اکتبر ، بر موضع آمریکا نسبت به ویتنام تأکید می گذارد .

30 ژانویه 1968
در اولین روزی که به بهانه سال نو ((تت)) قرار بود در ویتنام ، آتش بس برقرار شود ، نیرو های کمونیست ، به طور ناگهانی حمله بزرگی را علیه 30 شهر عمده ویتنام جنوبی آغاز می کنند.در مراحل اوّلیه این حمله به اهداف کلیدی خود در سایگون شامل زمین های سفارت آمریکا و ستاد ژنرال ((وست مورلند)) می رسند و همچنین شهر ((هو)) را به مدت 25 روز به تصرّف خود در می آورند.
چون ویتنام شمالی ها نمی توانند شورشی همگانی علیه دولت در ویتنام جنوبی برپا نمایند، نا چار با دادن تلفات عقب نشینی می کنند ، ایالات متحده این عملیات را شکستی نظامی برای کمونیست ها تلقی می کند.
ولی این حمله از نظر روانی نو عی پیروزی برای آنان شمرده می شود، زیرا این عملیات سبب گسترش نهضت های صلح طلبانه در ایالات متحده می شود و بسیاری از حامیان جانسون را در عملیات جنگی نا امید می سازد .
پرزیدنت جانسون در 22 مارس ، ژنرال (( وست مور لند)) را به ریاست ستاد ارتش می گمارد.
16 مارس 1968
سربازان ایالات متحده به یک دهکده ویتنام جنوبی به نام (( مای لای )) هجوم می آورند و 300 نفر را هدف مستقیم تیر قرار می دهند!این کشتار همگانی در نوامبر 1969 به گوش جهانیان می رسد .در 29 مارس 1971 ستوان ارتش ((ویلیام کالی)) به اتهام کشتار مردم ، در دادگاه نظامی مجرم شناخته می شود.و به زندان ابد توأم با کار محکوم می شود. بعد ها این مدت به 20 سال و بعد به 10 سال کاهش می یابد و سر انجام او را از زندان آزاد می کنند!!!!
5 آوریل 1968
در عملیات (( پگاسوس )){اسب شاخدار} 30000 نفری ایالات متحده و ویتنام جنوبی ، محاصره 6000 نفر از یگان دریایی ایالات متحده در ((خسانه Khe Sanh)) شکسته می شود.
این جایگاه چسبیده به مرز غیر نظامی شده ، هشت ماه پیش برای دفاع از حیثیت منطقه در نظر گرفته می شود . ایالات متحده ، در 5 ژوئیه این مکان را به کلی ترک می کند.
10 می 1968
گفتگو های مقدماتی صلح در پاریس با (( آورل هاریمن)) و (( سایروس ونس)) در سمت نمایندگی ایالات متحده و (( گزوان توی )) و (( هاوان لو)) به نمایندگی ویتنام شمالی آغاز می شود. ولی این گفتگو ها به سرعت متوقف می شود.
3 آوریل 1969
فرماندهی نیرو های آمریکا گزارش می دهد که شمار کشته شدگان آمریکایی در جنگ ویتنام از اول ژانویه 1961 به 33641 نفر رسیده که در مقایسه با جنگ کره (33629 نفر ) از آن افزونتر شده است.(12 نفر )
8 ژوئن 1969
پرزیدنت نیکسون با نخست وزیر ویتنام جنوبی ((تیو)) در (( میدوی)) دیدار می کند و سپس با یک برنامه زمانبندی شده عقب نشینی نیرو های ایالات متحده را از ویتنام اعلام می کند. این اقدام با 25 هزار نفر آغاز می شود.مدیر های آمریکایی طرحی را در نظر دارند که درگیری سپاهیان آمریکایی پله به پله به ویتنام جنوبی برگردانیده شود ، این برنامه را ((ویتنامیزاسیون Vietnamization)) می نامند.
8 زوئیه 1969
عقب نشینی اولیه 25000 نفر سپاهیان ایالات متحده با بازگشت 814 نفر آغاز می گردد.
در ماه آوریل ، نیرو های آمریکایی در ویتنام جنوبی به بالاترین رقم 543400 رسیده بود.
3 سپتامبر 1969
هوشی مینه 79 ساله یکی از نامور ترین انقلابیون دنیای معاصر ، جهان را بدرود می گوید ، یک رهبری دسته جمعی به جای وی برگزیده می شود و اعلام می کند تا زمانی که یک متجاوز در ویتنام باقی است ، به جنگ ادامه خواهند داد.
14 می 1970
گفتگو های صلح در پاریس وارد سومین سال و شصت و ششمین نشست می گردد. امید برای توافق در مورد ویتنام هنوز رنگ باخته می نماید.
9 ژوئیه 1971
500 نفر از نیروهای ایالات متحده پایگاه (( فایر)) - ((چارلی 2)) چهار مایل پایین مرز غر نظامی شده را که از سال 1969 تبدیل به دژ نظامی شده است به نیرو های ویتنام جنوبی تحویل می دهند.
18 اوت 1971
استرالیا و نیوزیلند اعلام می کنند که نیرو های جنگی خود را آخر سال از ویتنام بیرون خواهند برد .
26 دسامبر 1971
در شدید ترین حمله هوایی ((نردبانی Escalation)) _منظور پرواز هواپیما از پایین به بالا در حال ریختن بمب است_ از زمان قطع آن در 1968 بمب افکن های ایالات متحده ، به مدّت 5 روز ویتنام شمالی را بمباران می کنند . در این حمله فرودگاه ها ، محل های پرتاب موشک ، محل های نگهداری هواپیما و انبار های مهمات و سایر مواضع تسلیهات جنگی ویتنام شمالی به تلافی فعالیت های شدید کمونیستی و تجاوز نیرو های انها به مناطق غیر نظامی و واگذار شده به آمریکایی ها به سختی بمباران می شود .
25 ژانویه1972
دفتر ریاست جمهوری آمریکا فاش می سازد که پیشنهاد آتش بس 8 مادّه ای به ویتنام شمالی داده شده است که در آن اسیران جنگی ایالات متحده آزاد شوند و در برابر، ایالات متحده به طور کامل نیرو های خود را از آنجا بیرون ببرد و بعداً ویتنام جنوبی انتخاباتی را به عمل آورد که در آن ایالات متحده دخالتی نکند . همچنین فاش می شود که گفتگو های سرّی میان (( هنری کیسینگر)) و کمونیست ها از ژوئن آغاز شده و ادامه داشته است .
30 مارس 1972
در بزرگترین حمله کمونیست ها از سال 1968 سپاهیان ویتنام شمالی از مرز غیر نظامی شده می گذرند و به ویتنام جنوبی حمله می کنند.
در 16 اگوست هواپیما های ایالات متحده متقابلاٌ بمباران تجهیزات و زخایر سوختی را در نزدیکی هانوی و هایفونگ آغاز می کند ، آخرین حمله هوایی به این مناطق در سه سال گذشته صورت گرفته است.
1 می 1972
سپاهیان ویتنام شمالی بعد از 5 روز تیر اندازی پی در پی با توپخانه (( کوانگ تری )) پایتخت شمالی ترین استان ویتنام جنوبی را به تصّرف خود در می آورد. نیرو های سایگون این شهر را در 15 سپتامبر از نو متصرف می شوند.
11 آگوست 1972
ایالات متحده به جنگ زمینی خود در ویتنام ، با بیرون بردن آخرین واحد (( 92 نفر از هنگ سوم لشگر 21 پیاده )) پایان می دهد.
26 اکتبر 1972
وزیر خارجه هنری کسینگر در بازگشت از ویتنام جنوبی می گوید که صلح تا دو هفته دیگر و شاید کمتر ، و پیش از انتخابات ریاست جمهوری صورت خواهد گرفت ولی ناگهان گفتگو ها در مورد صلح قطع می شود و در 16 دسامبر کسینگر هانوی را متهم می کند که در گفتگو ها (( حسن نیت )) نشان نمی دهد.
12 فوریه 1973
آزادی اسرای جنگی آغاز می گردد. اولین اسرای آمریکایی که 42 نفر هستند از فرود گاه ((جیالام)) هانوی برگردانده می شوند .در 14 فوریه 20 نفر از اسرای جنگی ، وارد کالیفرنیا می شوند.برنامه آزاد سازی ، با توقفی کوتاه مدت در 27 فوریه از ادامه باز می ماند ، زیرا ویتنام شمالی ، ایالات متحده را متهم می سازد که دولت سایگون را تشویق می کند تا موانعی در راه کمیسیون چهار جانبه نظامی ایجاد کند ؛ و همچنین ادعا می کند که سایگون از زمان آتش بس تا به حال 20000 بار حمله نظامی انجام داده است.
29 مارس 1973
آخرین لشگر ایالات متحده ویتنام جنوبی را ترک می کنند و به حظور نظامی 10 ساله خود در آنجا پایان می دهد. حدود 8500 نفر غیر نظامی که بیشتر آنها تکنیسین هستند در آن جا می مانند.این نیرو ها نیز با حمله گسترده ویتنام شمالی از آنجا خارج می شوند.

پایان
منبع:Chronicle of 20th Century history
نویسنده: جان باومن
مترجم:یحیی افتخارزاده
استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون فانتوم جان با اجازه یه پرینت از مطلب گرفتم. icon_cool

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.