جديدترين طراحى بال متغير

[PersianKing 1,129]

يكى از قوى ترين ديدگاه هاى علم آيروديناميك با احياى يك طرح كه در سال هاى 1950 مطرح شده بود٬ دوباره مطرح شده است كه منجر به سرعتى بالا همراه با مصرف سوختى عالى به علاوه پايدارى و مانورپذيرى ايده آل مى شود.همان طور كه مى دانيد٬ بال هاى صاف و بدون پس يا پيش گرايى براى پرواز هاى مادون صوت مناسب است و در نقطه مقابل آن بال هايى جلو يا عقب رفته براى پروازهاى با سرعت بالا كاربرد دارد. براى بهره بردن از قابليت پايدارى و مانورپذيرى در هر دو گروه سرعتى طرح هايى از قبيل بال هاى متغير(F-14,EF-111,B-1,...) ارائه شد كه به دليل سنگينى٬ پيچيدگى فنى٬ سرويس و نگه دارى گران و باقى قضايا مشخص شد كه اين طرح از كارآمدى مناسبى در بلندمدّت برخوردار نيست. ايده اى كه به ذهن «رابرت تى جونز» ٬ مهندس NASA در سال 1955 ٬ رسيد شامل دوران [b]كل[/b] بال و نه [b]جز به جز[/b] آن بود! چنين ايده اى كه AD-1 نام گرفت٬ بين 1979 تا 1982 ٬ 79 بار به پرواز درآمد ولى به علّت عدم پايدارىقابل قبول از دستور كار خارج شد. از نظر تئورى اين طرح مى تواند راندمان بالايى در مصرف سوخت داشته باشد كه يك بال چرخنده با طول 122 متر مى تواند زحمت حمل 400 مسافر را از نيويورك تا توكيو در نصف زمان مورد نياز B-747 تقبل كند و تنها اندكى سوخت بيش تر مطالبه نمايد! ژنرال هاى ارتش هم اميدوارند نمونه نظامى آن 15000 پاوند تجهيزات جنگى را به 8000 كيلومترى فرودگاه مبدأ ببرد!
نمونه ى مدرن اين ايده كه شركت نورث روپ گرومن آن را پى گرفته است(با دريافت 3/10 ميليون دلار از آژانس تحقيقاتى پروژه هاى دفاعى پيشرفته آمريكا) [color=violet]بال پرنده اريب OFW[/color] است كه يك طرح راديكال٬ شامل يك جفت موتور متصل به يك بال گردنده است! اين طرح در مرحله اوّل بى سرنشين و جهت تحقق برآوردهاى محاسباتى است(AD-1 تك سرنشينه بود) و نمونه هاى كاربردى آن كه ضريب مقاومت كمترى نسبت به هم رده هاى خود دارند٬ در خيل عظيمى از زمينه ها به كار گرفته مى شوند.


به علّت مشكلات در اتصال به اينترنت موفق به تهيه عكس و تصوير نشدم؛ لطفاً يكى از دوستان زحمتش رو بكشه...

براى استفاده از مطلب [color=red]لينك ميليتارى [/color]فراموش نشود...

[Babakim1 46]

[color=brown]ضمن تشکر از پرشین کینگ به بخش فناوری نیروی هوایی انتقال یافت .[/color]

[call-of-duty 245]

سجاد جان دستت درد نکنه عزیز.منم الان یک فایل 1 گیگی رو بدون قابلیت رزیوم دادم برای دانلود وگرنه خودم میذاشتم.اگه تا فردا ظهر که از خواب پا شدم کسی نذاشته بود خودم میذارم.

[worior 25,819]

OFW :Oblique Flying Wing

اين هم تصاوير ...
باقي اطلاعات يادت نره ...
--------------------
R T Jones

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/RT_Jones_OFW.jpg[/img]


-------------------
X-factor - Northrop's

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/OFW_X-planesm.jpg[/img]


-------------------
OFW X-plane concept with paired engines


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Early_OFW_X-plane.jpg[/img]


-------------------
NASA Ames' AD-1

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/NASA_AD-1.jpg[/img]


-------------------

[PersianKing 1,129]

اين «قابليت رزيوم» چيز خطرناكيه؟! بگو! من تحمّل شنيدنش رو دارم مسعود!

نكته جالب اين پروژه اينه كه مثل پروژه بال هاى پيش گرا٬ به دليل به دست نيامدن سطح قابل قبولى از هدايت و كنترل پر زحمت آن كنار گذاشته شد تا حالا كه رايانه ها اين امر رو بر عهده گرفته اند٬ دوباره رفته اند سراغش. پس بايد منتظر معرفى يك هواگرد با انبوهى از سامانه هاى رايانه اى باشيم. البتّه اين خبر مربوط مى شه به سال 1385 خورشيدى!

worior خان دستت درد نكنه. راستش من هيچ جوره نمى تونم از گوگل و خدماتش استفاده كنم٬ نمى دونم چرا. واسه همين هم عكسى تهيه نكردم. اون تصوير سومى همونيه كه من تو مقاله اصلى ديدم و تصاوير اولى و دومى رو احتمالاً جديداً معرفى كرده اند...

[RezaKiani 1,916]

عمرا اگه اینها پرواز کنن!

[PersianKing 1,129]

آقا رضا! شما بزرگ ما هستى ٬ نبايد اين جورى اين پروژه رو ببرى زير سؤال! AD-1 كه مال 1980 بود٬ 72 بار پرواز كرد! حالا اين يكى كه ديگه با جديدترين محاسبات و فن آورى ها اومده به ميدون! بى سرنشين و بدون تجهيزات جانبى هست امّا همون طور كه گفته شد اين نمونه٬ محاسباتى هست و به محض رسيدن به نتايج قابل قبول انواع و اقسام آن ساخته خواهد شد. مثل طرح هايى از قبيل V-22 و بالگرد دوباله مثل Chinook كه با آزمون و خطا سرانجام به نتيجه رسيدند و شركت هاى مختلف٬ ريز و درشت اين نمونه ها رو براى كاربرى هاى متفاوت ساختند.


اوّل يك ياد آورى بكنم: همون طور كه احتمالاً متوجّه اش شديد اين تصاوير مربوط به زمانى است كه هواپيما داره با سرعت هاى بالاى صوت حركت مى كنه و بال٬ چرخيده. اون تصوير دومى هم جاى تأمل داره و تراز قرار گيرى موتورها با هم فرق مى كنه و با توجّه به خط افق به نظر [u]نمى رسه[/u] كه اين اختلاف ناشى از تفاوت ارتفاع عكاس از طرح باشه؟ d'oh شايد مثل تفاوت تراز روتور باگردهاى دو پروانه اى ٬ اين جا هم به اين نتيجه رسيده اند؟
والله عقل ما كه بيش تر از اين قد نمى ده! جناب worior خواهشاً بهش فشار نياريد!

[worior 25,819]

وينگ روتور ! فقط ...

[RezaKiani 1,916]

شوخی کردم.
مطمنا نمونه های اولیه اش پرواز می کردند. اما برای اینکه یه هواپیمای رزمی از حالت آزمایشی تا مرحله عملیاتی شدن برسه خیلی طول می کشه و شاید به خاطر هزینه و... اون پروژه اصلا لغو بشه. حالا هم معلوم نیست که همچین پروژه ای با وجود اف-22 و اف35 به جایی برسه.

[seyedmohammad 10,523]

OFW :Oblique Flying Wing

اين هم تصاوير ...
باقي اطلاعات يادت نره ...
--------------------
R T Jones




-------------------
X-factor - Northrop's




-------------------
OFW X-plane concept with paired engines





-------------------
NASA Ames' AD-1




-------------------

 

 

برادر بزرگوارم در راه خدا ؛ جناب ابراهیم :

کانسپت اول که مطلقا بال پرنده نیست . 

کانسپت دوم هم ناسل (پاد) موتور به قدری بزرگ است که به بدنه شباهت پیدا کرده است  و از موضوع بال پرنده خارج شده است .

نمونه ی آخر هم که هواپیمای معروف برت روتان به نام AD - 1  است که ظاهرا تنها نمونه ی عملیاتی هواپیما با فن آوری بال مورب است و مشخصا بال پرنده نیست .

لکن نمونه ی سوم که نمونه ی مورد بحث بنده است به درستی نمونه ی هواپیما با هر دو تکنولوژی بال مورب و بال پرنده هست . 

 

 

 

 

درباره ی این پرنده دردانشنامه ی ویکی پدیا  چنین نوشته شده :

Switchblade یک هواپیمای بدون سرنشین(پهپاد) می باشد که توسط شرکت نورث روپ گرومن و به پیشنهاد ارتش ایالات متحده توسعه یافته است.

 آژانس دفاع پیشرفته ایالات متحده (DARPA) مبلغ 10.3 میلیون دلار برای تولید نمونه ی اثبات گر فن آوری هواپیمای " بال پرنده ی بال مورب "  به مرکز تحقیقات و فن آوری نورث روپ گرومن  اهدا کرده . 

 

این برنامه در پی تولید یک هواپیما که اثبات کننده ی  فن آوری های جدید  و بستری برای  بررسی چالش های ریشه ای مختلف باشد  ، انجام شده است.در طرح جدید ارائه شده از  این هواپیما  پیکر بندی عبارت از  یک بال کامل (که بدون پیوستگی به سطوح دیگر مانند دم،کناره ها و یا بدنه) می باشد که از خواص این بال می توان به حرکت مورب و چرخشی حول یک محور به جلو و به عقب در یک آرایش نامتقارن اشاره کرد. ( این محور در واقع ، خط فرضی در امتداد پاد یا خورجین موتور هست . ) اعتقاد براین است که  این پیکربندی ،  به هواپیما ترکیبی از سرعت بالا، برد بیشتر و پایداری طولانی تر می دهد. 

این برنامه همچنین شامل  دو مرحله است که مرحله اول بررسی تئوری و در نتیجه یک طراحی مفهومی برای هواپیما ودر صورت نتیجه بخش بودن فاز اول ،  فاز دوم شامل  ساخت و تست های پروازی هواپیما می باشد. نتیجه این برنامه طی یک مجموعه داده ثبت و ضبط می گردد تا پس از آن بتواند در آینده ی صنعت هواپیماهای نظامی مورد استفاده قرار گیرد. 

 

 

 

پروازنمونه ی بدون سرنشین (Switchblade) برای سال 2020 با طول تقریبی 61 متر و دارای بال مورب و مجهز به موتورهای جت مانند یک هواپیمای معمولی برنامه ریزی شده است. در برنامه ریزی های انجام گرفته  قرار است همانطور که سرعت هواپیما افزایش می یابد بال در نسبت به  محورذکر شده ،  ضمن شکستن دیوار صوتی تا 60 درجه، تغییر زاویه بدهد و این کار را بتواند از هر دو طرف (چپ و راست بال) انجام دهد. از آنجا که به دلیل تغییرات شدید آیرو دینامیکی و همچنین تغییر ساختار کلی سازه ی هواپیما ، کنترل آن  توسط انسان ، بسیار دشوار است فلذا تمامی پارامترهای مورد نیاز برای حفظ پایداری این هواپیما در طول ماموریت کاملا توسط یک کامپیوتر که مناسب این کار طراحی شده  کنترل می شود. 

البته این طرح به دلیل چالش های موجود در کنترل هواپیما در سال 2008 لغو شد .

 

اما ! درباره ی  این هواپیما و طرح مشابه این هواپیما به نام کاغذ سفید white paper  که توسط ناسا دنبال میشد و ظاهرا بسیار جلوتر از نمونه ی دارپا بود  ؛نکته ای  به نظر میرسد نوعی از هواپیمای بال پرنده است که ما به دیدنش عادت نداریم یعنی هواپیما ی بال پرنده با مقطع بال ضخیم  thick airfoil flying wing 

توضیح آنکه  در پیکر بندی بال پرنده ، بال ها برای اینکه ادوات و تجهیزات مربوط به قسمت های حذف شده از پیکر بندی رو درون خودشون جا بدن بسیار گسترده و درنتیجه نازک  طراحی میشن  ( مانند بی 2 ) 

 

اما ، بنده نمونه ای رو سراغ دارم از یک پهپاد به نام دسته ی جارو Broomstick !

 

 

این طرح به سال 1990 و در پی سفارش دارپا به آیرواینوایرنمنت ساخته وآزمایش  شده . هدف از طراحی ، ساخت نمونه ی اثبات گر فن آوری بال پرنده با ایر فول ضخیم ( درواقع با یک بال جمع و جور !) بود .تمام تجهیزات مربوط به پرواز اعم از کامپیوتر پرواز ، موتورهای مینی جت و دیگر الات درون بال جانمایی شدند . این هواپیما برای پرواز هیچ سطح کنترلی حتی یک فلپ نداشت و از فن آوری کنترل لایه مرزی boundary layer control استفاده میکرد . ( به مانند پهپاد دمون demon ) . 

 

 

 

 

نمونه ی بال پرنده ی بال مورب ناسا به نام کاغذ سفید  :