آستریکس؛گلوله خمپاره باهوش Strix

[Davood 36]

1.مقدمه

طراحی و تولید مهمات هدایت شونده دقیق موضوعی پیچیده و دشوار بوده است و تاکنون برنامه های مختلفی از سری کشورهای جهان برای این کار ارئه شده است که رد عمل با مشکلات مالی , فنی و حتی دکترین به کارگیری نظامی مواجه و محکوم ه شکست شده اند.بنابراین با وجود پیشرفت های چشمگیر در کاربرد رادارهای موج میلیمتری یا تصویر برداری فروسرخ در هدف یابی , به جرات می توان ادعا کرد پرتابه های هوشمند هنوز در دوران آغازین خود قرار دارند و در سال های آتی و با تولید گونه های متفاوت , رقابت بر سر این فناوری بالا خواهد گرفت.
پیدایش خمپاره هدایت شونده یا به عبارت بهتر پرتابه هدایت شونده استریکس به دهه 70 میلادی باز می گردد , هنگامی که مقامات لشکری سوئد برنامه ای برای ساخت مهمات توپخانه ای و هوشمند در دستور کار قرار دادند.این برنامه نخست یک ایده بود , ولی در سال 1984 و پیرو تصمیم های گرفته شده از سوی فرمانده ارتش سوئد , شرکت ساب بوفورز طراحی تولید پرتابه 120 میلیمتری استریکس را آغاز کردند.در اکتبر سال 1988 , نخستین گلوله های این پرتابه , ساخته و به ارتش سوئد داده شد و ارتش نیز به مدت دو سال این پرتابه را مورد شلیک های آزمایشی قرار داد.در ژوئن سال 1991 , اداره کل وزارت دفاع سوئد , قراردادی به ارزش 900 میلیون کرون سوئد برای تولید پرتابه استریکس برای ارتش این کشور منعقد ساخت.در سال 1994 تولید این پرتابه به پایان رسید.
استریکس پرتابه هوشمند 120 میلیمتری با هدایت فروسرخ آشیانه یاب و توانایی حمله از بالا است که می توان آن را در تمام شرایط آب و هوایی علیه اهداف زرهی در فاصله 7000 متری به کار گرفت.این پرتابه مجهز به جستجوگر گرمایی خودکار است و توانایی شناسایی اهداف واقعی از اهداف غیر واقعی (ساختگی) را دارا است.استریکس نخستین پرتابه هدایت شونده ای است که امکان شلیک آن از هر نوع خمپاره انداز 120 میلیمتری وجود دارد.این جنگ افزار , پرتابه ای به وزن 2/18 کیلوگرم و طول 842 میلیمتر با سرعت پرتاب (در دهانه لوله) 150 تا 320 متر بر ثانیه است.

2.ویژگی های سامانه استریکس

سامانه استریکس از دستگاه پرتاب , موتور پرتاب و پرتابه است که یک دستگاه برنامه ریزی نیز در کنار آن قرار دارد.اجازی پرتابه عبارتند از جستجوگر فروسرخ هدف , مجموعه برق و الکترونیک , راکت های کوچک کنترلی , سرجنگی و سامانه فیوز , پیش از شلیک , پرتابه باید با توجه به اطلاعاتی که از هدف در دسترس است , برنامه نویس شود.سپس به سه بخش اصلی پرتابه یعنی پوسته , موتور پرتاب (برای مسافت های پیش از 4000 متر) و میله و پایه پرتاب کنار هم گذاشته می شود.هنگام پرواز , بازوی متحرک دم و پایه , جدا شده و کم و پیش در 75 متری محل پرتاب زمین می افتد.اگر از موتور پرتاب برای افزایش برد استفاده شده باشد , وقتی این موتور در مسیر روبه پایین قرار می گیرد , فعال می شود.همچنین ادر این هنگام , سامانه فعال هدایت شده و شروع به تعیین هدف در یک محدوده 150*150 متری می کند.نشانه های فروسرخ ثبت گردیده و پرتابه بهترین هدف را با توجه به نوع و سرعت آن انتخاب می کند.
سامانه هدایت به گونه ای است که به هدف های غیر واقعی یا هدف هایی که پیشتر مورد اصابت قرار گرفته اند را انتخاب نمی کند.وقتی هدفی برگیزیده می شود , راکت کوچک کنترلی فعال می شوند.هنگامی که پرتابه به فاصله مناسبی از هدف می رسد , سرجنگی خرج گود از بالا به هدف برخورد می کند.سرجنگی افزون بر اینکه انفجار شدیدی از خود بر جای می گذارد , فشار پیش از حدی نیز به هدف وارد می سازد.به ادعای شرکت سازنده , می توان 3 گلوله را طرف 20 ثانیه به اهدافی که رد فاصله 7000 متری قرار دارند , شلیک کرد.

3.بخش سامانه استریکس

جستجوگر پرتابه استریکس , از نوع فروسرخ غیر فعال است از روی دماغه پرتابه قرار دارد.این جستجوگر , تصویر دیجیتالی از محدوده هدف تهیه می کند.در طول مرحله پایانی پرواز , این تصویر به طور پیوسته روز آمد شده و یک واحد پردازشگر فرستاده می شود.این واحد با الگوریتم های پردازشی پیشرفته ای که دارد , کار شناسایی و ردگیری هدف را انجام می دهد.استریکس می تواند در تمام شرایطی که تانک ها پنهان شده باشند , آن ها را شناسایی کند.از این گذشته , می تواند در تمامی شرایط به گونه ای هوشمندانه هدف را انتخاب کند و هیچ گونه اخلالگری نمی تواند در کار آن خلل وارد کند.جستجوگر هدف , هم در روز و هم در شب و در کلیه شرایط آب و هوایی می تواند کار خود را انجام دهد.
مجموعه الکترونیک و تامین برق , متشکل از یک واحد پردازشگر سیگنال است که کار پردازش دیجیتالی و آنالوگی سیگنال ها واصله از هدف یاب را انجام می دهد.همچنین دارای باتری حرارتی است که که به محض شلیک توسط یک مکانیسم ضربتی فعال می شود.همچنین یک واحد ایمنی نیز در این پرتابه وجود دارد که از شلیک تصادفی و ناخواسته راکت ها کنترلی جلوگیری می کند.در این مجموعه , یک رابط برنامه نویسی , یک سیم بندی و یک ژیروسکوپی غلطشی نیز وجود دارد.جهت و لحظه صحیح پالس های اصلاح گر مسیر , با کاربرد موقعیت هدف محاسبه می شود.این پالس ها به چاشنی راکت های کوچک کنترلی داده می شود.سپس ژیروسکوپ با مدنظر قرار دادن وضعیت چرخش پرتابه , زاویه غلطش را اندازه گیری می کند.در اطراف مجموعه راکت های کنترلی , 12 راکت کوچک کنترلی وجود دارد که هر یک را می توان جداگانه شلیک کرد.به دلیل اینکه مجموعه در نزدیکی مرکز جاذبه پرتابه قرار دارد , بی درنگ پس از شلیک هر راکت , مسیر آن اصلاح می شود.با شلیک پشت سر هم چند راکت , می توان هدایت بسیار دقیق داشت.
پیکربندی سرجنگی خرج گود استریکس به گونه ای است که به میزان زیادی در هدف نفوذ می کند و افزون بر انفجار و تولید گرمای زیاد در هدف , تراشه ها و فشار زیادی از خود بر جای می گذارد.استریکس را توان نابودی زره های واکنشگر را نیز دارا است.مجموعه بالک متشکل از چهار بالک تا شونده است که هنگام خروج از پرتابه از دورن لوله خمپاره انداز , بی درنگ باز می شوند.

4.فرایند شلیک

پرتابه اصلی را می توان برای اهدافی که در فواصل بین 1000 تا 5000 متر قرار دارند , استفاده کرد.برای اهدافی که در فاصله بیش از 5000 متری قرار دارند , باید از موتور پرتاب استفاده کرد.موتور پرتاب , نوعی موتور راکت با زمن سوزش کم و بیش 6 ثانیه است.در طول مرحله شتاب آغازین , موتور پرتاب و پرتابه به یکدیگر متصل هستند.بیش از اینکه مرحله هدایت پرتابه آغاز شود , یک دستگاه ضد وارونگی در بالای موتور پرتابه تعبیه شده و هنگامی که بارگذاری موتور پرتاب به طور صحیح انجام شد , این دستگاه از روی پرتابه فرو می افتد.
برای شلیک استریکس , یکی از خدمه موقعیت هدف را تعیین کرده و سپس فرمان "آتش" را صادر می کند.در موقعیت شلیک , محاسباتی برای تعیین خرج پیشرو , زاویه ارتفاع و زمان پرواز تا لحظه فعال شدن جستجوگر هدف , صورت می گیرد.این داده ها به واحد برنامه نویسی داده می شود.سپس تعداد صحیح خرج های ثانویه تنظیم و در صورت نیاز , واحد موتور پرتاب آماده می شود.پس از آن , دستگاه برنامه نویسی به پرتابه وصل شده و اظلاعات هدف به پرتابه منتقل می شود.سپس واحد پرتاب , موتور پرتاب (در صورت نیاز) و خود پرتابه روی خمپاره انداز قرار داده می شود.هنگامی که پرتابه سوار می شود , این روپوش محافظت کننده روی آن قرار می گیرد و هنگامی که پرتابه از زیر دهانه خارج می شود , این روپوش جدا می شود.سپس پرتابه شلیک می شود.دستگاه پرتاب , در حدد 100 متر جلوتر از خمپاره انداز بر زمین می افتد.
هنگام شلیک , باتری حرارتی پرتابه فعال شده و مرحله تسلیح مکانیکی آن آغاز می شود.چند ثانیه پیش از فعال شدن جستجوگر هدف , پوسته موتور پرتاب به وسیله یک خرج پیروتکنیکی جدا می شود.هنگامی که پرتابه در ارتفاع تنظیم شده بالای هدف – که بیش از پرتاب به آن داده شده – قرار می گیرد , شروع به فرود در یک مسیر کم و بیش عمودی می کند و جستجوگر هدف آن فعال شده و به گرد آوری سیگنال های فروسرخی که از منطقه هدف بخش می شوند , می پردازند.سپس تصویر مربوط به محیطی که هدف در آن جا قرار می گیرد , مورد تجزیه تحلیل قرار گرفته و بر اساس معیار انتخاب , یکی از اهداف مورد نظر انتخاب شده و ردگیری می شود.هنگامی که پرتابه در ارتفاع پایین تری قرار داشته باشد , امکان رهاسازی هدف مورد نظر و انتخب هدف دیگر برای ان وجود دارد.
وقتی هدف انتخاب شد , بردار خطا در بین وسط هدف و نقطه پیش بینی شده برخورد , به طور مستمر کنترل می شود.به محض اینکه این خطا یا زمان بردار خطا , فراتر از حد تنظیم شد خود برود , یک یا چند راکت های کوچک کنترلی در مسیری شلیک می شود تا میزان خطا به صفر نزدیک کند.با محاسبه مستمر نقطه پیش بینی شده هدف هنگام برخورد – نسبت به موقعیت پیش بینی شده هدف هنگام برخورد- می توان از ناوبری نسبی که هرگونه تغییری در حرکت هدف , تاثیرت ناشی از باد و غیره را پیشگیری می کند , استفاده کرد.به عبارت دیگر , استریکس از کارکرد بالایی در مقابل اهداف ثابت و متحرک برخوردار است.

ماهنامه هوا و فضا

[DeAtH-EaGlE 14]

ممنون مقاله جالبي بود :|

[RezaKiani 1,917]

(لطفا به بخش مربوطه منتقل شود)

آستریکس مانند هر گلوله خمپاره دیگری شلیک می شود اما شباهت آن با یک گلوله خمپاره معمولی به همینجا ختم می شود. آستریکس به یک حسگر مادون قرمز مجهز شده است که می تواند ادوات زرهی دشمن را در صحنه نبرد یافته و با تغییر دادن مسیر حرکت خود مستقیما به هدف اصابت کند. آستریکس یک گلوله شلیک کن-فراموش کن حقیقی است و توانایی تشخیص اهداف حقیقی را از اهداف دروغین و آتشهای ساختگی دارد.

تولید این گلوله خمپاره باهوش توسط شرکت سوئدی سآب بوفورس در میانه دهه 90 قرن گذشته به ثمر رسید. هدف از ساختن این گلوله رسیدن به توانایی "یک شلیک- یک اصابت" برای آتشبارهای خمپاره انداز بود. پس از جستجوی هدف به وسیله حسگر نصب شده در سر آستریکس، پره های نصب شده در انتهای گلوله آن را با دقتی بسیار بالا به سمت هدف هدایت می کنند. اصابت گلوله از سمت بالا و دارا بودن سرجنگی مجهز به خرج شکل دار می تواند برای هر تانکی مرگبار باشد.

آستریکس را می توان از هر خمپاره اندازه 120 میلیمتری معمولی شلیک کرد و نیاز آموزشی خدمه آن حداقل می باشد. خدمه باید قبل از شلیک اطلاعات موقعیت هدف را با یک کامپیوتر مخصوص در حافظه آستریکس ذخیره کنند. این عملیات به نوعی مانند تنظیم فیوزهای معمولی سرخمپاره می باشد. خدمه آموزش دیده می توانند در هر 20 ثانیه 3 گلوله آستریکس را به سمت هدف روانه سازند که نرخ آتش مناسبی به شمار می رود. برد گلوله آستریکس 7 کیلومتر است و نگهداری آن ،غیر از مواظبت بیشتر در برابر رطوبت، مانند دیگر گلوله های خمپاره می باشد.

این گلوله از سال 1994 به خدمت ارتش سوئد درآمدند و ارتش سویس نیز تعدادی از آنها را سفارش داده است. کشورهای دیگری مانند آمریکا و روسیه اکنون در جهت ساخت این گونه گلوله های باهوش قدم برمی دارند.
 

 

 

[hadi222 36]

خیلی چیزه بدرد بخوریه
فقط اگر بتونید قیمت هر کدومشم بگید عالی میشه
یه مقایسه بکنیم ببینیم بصرفه هست یا نه؟
با تشکر

[ColonelShak 1,001]

عملکرد سیستم شبیه عملکرد گلوله های کاپرهد 152 م م است . گفته میشه توانایی تشخیص کامیون از تانک را داراست . مدل های جدید این گلوله ها بوسیله غلاف علامت گذاری لیزری به سمت هدف هدایت می شوند .

[PersianKing 1,129]

اين كه فرموديد «توانايى تشخيص كاميون از تانك» و «تشخيص اهداف حقيقى از اهداف دروغين و آتش هاى ساختگى» رو داره٬ يعنى خمپاره هاى هدايت شونده ديگرى هم داريم؟ گول زدن اين خمپاره ها چگونه انجام مى شه؟ اگر بخواهيم كاميون(مثلاً مهمات يا فرماندهى) رو بزنيم و يه تانك هم اون طرفا باشه٬ چطورى بايد به خمپاره حالى كنيم كه بره طرف كاميون؟!

[00Amin 2,389]

ممنون از اقا رضا

توضیحات کاملتر

شروع پروژه در سال 1984 می باشد و در سال 1994 اولین محموله ی آن تحویل ارتش سوئد گردید . گلوله ی خمپاره ی استریکس نخستین گلوله ی خمپاره ی غربی است که قابلیت شلیک از قبضه های خمپاره ی استاندارد معمولی را دارد . در این گلوله هدایت به روش مادون قرمز غیر فعال از انتهای مسیر پرواز انجام می پذیرد . گلوله ی خمپاره به از خرج گود نیز مجهز است که توسط آن حمله به اهداف زرهی از بالا را صورت می دهد . نواخت گلوله 9 شلیک در دقیقه گزارش شده است . گلوله به عنوان مهمترین جزء دارای قسمت های زیر است :
جستجوگر ، بخش الکترونیک و تغذیه ، مجموعه ی تراستر ها ، سر جنگی ، فیز و در نهایت بالک ها .

گلوله در فاز هدایت و کنترل توسط آشکارساز که در دماغه قرار دارد تصویر دیجیتالی از منطقه ، تهیه نموده و با انتقال آن به ریز پردازنده از طریق پردازش سیگنال پیشرفته هدف را از دیگر منابع انحرافی مانند آتش و دود تفکیک می نماید .

تراستر ها 12 عدد موتور کوچک سوخت جامد هستند که دایره وار در اطراف گلوله قرار دارند و در صورت نیاز در چند دهم ثانیه روشن شده و مسیر گلوله را اصلاح می نمایند . مجموعه ی بالک های انتهایی که پس از خروج گلوله از قبضه باز میگردد و سبب چرخش گلوله با سرعت کمی می گردد . نکته ی مهم این است که تراستر ها در کنار حرکت چرخشی توانایی اصلاح مسیر گلوله را دارند و در صورت نبود چرخش وجود این تراستها بی فایده است . در صورت نیاز به بردهای با لا تر از5000 متر یک مجموعه ی موتور موشکی سوخت جامد با زمان سوزش 6 ثانیه به مجموعه اضافه میگردد که پس از سوزش و اتمام حرکت شتابدار، قبل از شروع فاز هدایت و کنترل جدا می گردد . این واحد 4 ثانیه پس از شلیک فعال می گردد . باتری گلوله که انرژی واحدهای الکترونیکی را تأمین می نماید از نوع حرارتی است و همزمان با شلیک فعال می گردد . (به علت شتاب ) برای استفاده از استریکس دیدبانی در جلو موقعیت هدف را اطلاع می دهد . در پای قبضه محاسبات لازم از قبیل مقدار زاویه ی پرتاب ، زمان لازم تا فعال شدن جستجو گر و ... انجام می پذیرد و این اطلاعات توسط یک کابل به گلوله منتقل می گردد و گلوله درون قبضه رها می شود . بقیه ی کارهای لازم را خود گلوله انجام می دهد . برد استریکس بدون موتور کمکی 1000 تا 5000 متر است و به همراه موتور کمکی تا 7500 متر می رسد.

[worior 25,819]

اين خمپاره براي استفاده محدود ساخته شده مخصوصا زماني كه ديد مستقيم نيست ! و نميتوني سرت رو از سنگر بالا بياري /..
يا اينكه تانك و ادوات دشمن ارتفاعشون پايينه يا پشت مكاني هستند كه ديد نيست ! خصوصا در جنگهاي شهري و .. با شليك پرتابي اين خمپاره خودش به يه هدفي ميخوره !

فقط يه مشكلي كه داره اينكه ممكنه 10 تا خمپاره به يه هدف بخورند كه قبلا هلاك شده ! حالا چطوري هوشمندش بكنيم كه هر كدوم به يه هدف ديگه بخوره و اولويت ها تفاوت كنه خدا ميدونه //...

[PersianKing 1,129]

شما كه گفتيد توانايى تشخيص هدف از آتش هاى جانبى رو داره كه؟! اصلاً بايد به اين حسگرها حالى كنند كه هدف داغ تر(؟!) لزوماً اصلى و مورد نظر نيست! اين جورى فكر كنم مشكل تانك هاى آتش گرفته حل بشه...
(سؤالات پست قبلى ام هم مونده ها!)

[00Amin 2,389]

در این نوع خمپاره ها گلوله ابتدا مسیری بالستیکی متداول خود را انجام می دهد سپس در نزدیکی هدف بخش هدایت و کنترل ، هدایت گلوله به سمت هدف را به دست می گیرد و به این ترتیب گلوله می تواند حتی به اهداف زرهی مانند تانک و نفربر از بالا حمله کند . که زره تانک ها از بالا در مقایسه با طرفین و روبرو بسیار آسیب پذیر هستند. گلوله های هدایت شونده برای یافتن هدف از روش های متفاوتی مانند امواج رادیویی ، مادون قرمز ، لیزر و یا دوربین های تلویزیونی و پردازش تصویر استفاده میکنند.

[amin_sahande 8]

آقا رضا این مطلب تکراری است
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1744

[worior 25,819]

[quote]در این نوع خمپاره ها گلوله ابتدا مسیری بالستیکی متداول خود را انجام می دهد سپس در نزدیکی هدف بخش هدایت و کنترل ، هدایت گلوله به سمت هدف را به دست می گیرد و به این ترتیب گلوله می تواند حتی به اهداف زرهی مانند تانک و نفربر از بالا حمله کند . که زره تانک ها از بالا در مقایسه با طرفین و روبرو بسیار آسیب پذیر هستند. گلوله های هدایت شونده برای یافتن هدف از روش های متفاوتی مانند امواج رادیویی ، مادون قرمز ، لیزر و یا دوربین های تلویزیونی و پردازش تصویر استفاده میکنند.

[/quote]

بعيد ميدونم اينگونه باشه ! يعني بايد پرتابگر مسير رو تا هدف بدونه كه اينطوري براي اهداف بلند برد تر در حدود بيش از 2 كيلومتر براحتي ممكن نيست ! و اينكه در اخرراه و نزديك هدف بيايد و جستجو نمايد ! فرص انجام مانور و تغيير مسير تا رسيدن براي زدن هدف از دست ميره ...

اين خمپاره ها بدون هدف گذاري زميني شليك ميشن مگه اينطور نيست ..
[quote]آستریکس یک گلوله شلیک کن-فراموش کن حقیقی است و توانایی تشخیص اهداف حقیقی را از اهداف دروغین و آتشهای ساختگی دارد.
[/quote]
خوب معلومه كه قوه تشخيص رو داره ! اما براي يك هدف و يك خمپاره !

با توجه به اين كه توي متن ميگه اهداف دروغين و ... نياز به پردازش تصوير داره ! يعني مقايسات مختلف با ديتا بيس !
كه اصولا هزينه هاي مريوط به چنين خمپاره اي خيلي بالا ميره ! علاوه بر اينكه قطعا نميتونه ماكتهاي خوب رو تشخيص بده !...
[quote]شما كه گفتيد توانايى تشخيص هدف از آتش هاى جانبى رو داره كه؟! اصلاً بايد به اين حسگرها حالى كنند كه هدف داغ تر(؟!) لزوماً اصلى و مورد نظر نيست! اين جورى فكر كنم مشكل تانك هاى آتش گرفته حل بشه...
[/quote] البته اتش و حرارت ايجاد مشكل ميكنند ! اما ميشه براحتي اين چيزي كه گفتيد پياده كرد ! يعني هدف خيلي روشن تر و داغتر از محدوده قابل حساب (مثلا فلان درجه) رد بشه ! پس ميشه يه خورده بنزين يا الكل ريخت روي تانك و با همچين چيزي براحتي مقابله كرد ...

و چيزي نيست كه نشه با اون مقابله نكرد !

فقط اگر قيمت هر خمپاره رو كسي پيدا كنه ممنون ميشم ؟!

[00Amin 2,389]

برای تصحیح مسیر بجای تراستر از هدایت آیرودینامیک بهره میگیره . برای یافتن هدف از پردازش تصویر مادون قرمز بهره می برد و هم می تواند پرتو لیزر باز تابیده شده از روی هدف را که توسط دیده بان بر روی هدف انداخته شده را تعقیب نماید .

[Skyhawk 16,545]

خمپاره ی هدایت شونده Strix



همواره مأموریت یک سلاح مخرب انهدام کامل یک هدف است و بهسازی و تغییراتی که در آن انجام می پذیرد در جهت نیل به این هدف می باشد . اینگونه بهسازی ها همیشه در جهت افزایش قدرت انفجار و یا نفوذ نیست گاهی اوقات افزایش دقت ، سهولت در استفاده و مواردی از این دست قدرت انهدام یک سلاح را به مراتب بالا می برد .یکی از سلاح های بسیار پر کاربرد با پیشینه ی قدیمی خمپاره ها هستند .

برخی مخترع آن را تیمور لنگ می دانند و معتقدند برای فتح قلعه های مستحکم به پیشنهاد اودرون خم های سفالی را از باروت به همراه سنگ و قطعات فلزی پر کرده و با منجنیق به درون قلعه می انداختند و تلفات سنگینی به مدافعان وارد می ساختند . امروزه نیز خمپاره به علت سهولت در کاربرد ، نواخت زیاد ، در تیررس دشمن نبودن کاربر به علت مسیر منحنی شکل ( بالستیک ) گلوله ، برد قابل توجه ، حمل و جابجایی آسان و ... از سلاح های مورد توجه محسوب می گردد . لکن در مورد پرتابه هایی مانند خمپاره و توپ عوامل مختلفی در عدم اصابت دقیق مانند خطا در تعیین مختصات هدف ، خطا در تنظیم زاویه ی شلیک ، ارتعاشات و عدم پایداری به علت تکیه گاه نامناسب زمان شلیک ، اغتشاش در مسیر پروازمانند غبار ، وجود باد ، جابجایی هدف در زمان پرواز گلوله ، نقش اساسی دارد . استفاده از مهمات خوشه ای در راستای جبران نسبی این خطاها از طریق پوشش در منطقه ی وسیع تری می باشد ولی این اقدام باعث ضعیف شدن و کاهش قدرت نفوذ گلوله ی توپ و یا خمپاره می گردد .حال اگر بتوان ویژگی های بسیار مثبت یک پرتاب خمپاره را با ویژگی هدایت پذیری ترکیب نمایی نتیجه یک سلاح بسیار موثر با احتمال برخورد به هدف بسیار بالا در اختیار داریم . زیرا مسیر حرکت این گلوله دایما اصلاح می گردد و از این رو هدف را تعقیب می نماید . ایده ی ساخت گلوله های هدایت شونده در 1970 در آزمایشگاه های رادمن ارتش امریکا شکل گرفت و بعدها در قالب گلوله ی توپ هدایت شونده کاپرهد به عرصه ی نظامی وارد شد . اماعمر فعالت بر روی گلوله ی هدایت شونده شاید بیش از 20 سال تجاوز نکند . از این رو تاکنون در غرب ، تنها یک محصول عملیاتی به بازار عرضه شده است .
در این نوع خمپاره ها گلوله ابتدا مسیری بالستیکی متداول خود را انجام می دهد سپس در نزدیکی هدف بخش هدایت و کنترل ، هدایت گلوله به سمت هدف را به دست می گیرد و به این ترتیب گلوله می تواند حتی به اهداف زرهی مانند تانک و نفربر از بالا حمله نماید . قابل ذکر است که زره تانک ها از بالا در مقایسه با طرفین و روبرو بسیار آسیب پذیر است . گلوله های هدایت شونده برای یافتن هدف از روش های متفاوتی مانند امواج رادیویی ، مادون قرمز ، لیزر و یا دوربین های تلویزیونی و پردازش تصویر استفاده می نمایند . د رادامه به بررسی چند خمپاره ی هدایت شونده و نحوه ی عملکرد آن ها می پردازیم

گلوله ی خمپاره 120 میلیمتری استریکس




خمپاره ی استریکس محصول وزارت دفاع و شرکت ساب سوئد می باشد . شروع پروژه در سال 1984 می باشد و در سال 1994 اولین محموله ی آن تحویل ارتش سوئد گردید . گلوله ی خمپاره ی استریکس نخستین گلوله ی خمپاره ی غربی است که قابلیت شلیک از قبضه های خمپاره ی استاندارد معمولی را دارد . در این گلوله هدایت به روش مادون قرمز غیر فعال از انتهای مسیر پرواز انجام می پذیرد . گلوله ی خمپاره به از خرج گود نیز مجهز است که توسط آن حمله به اهداف زرهی از بالا را صورت می دهد . نواخت گلوله 9 شلیک در دقیقه گزارش شده است . گلوله به عنوان مهمترین جزء دارای قسمت های زیر است :

جستجوگر ، بخش الکترونیک و تغذیه ، مجموعه ی تراستر ها ، سر جنگی ، فیز و در نهایت بالک ها .

گلوله در فاز هدایت و کنترل توسط آشکارساز که در دماغه قرار دارد تصویر دیجیتالی از منطقه ، تهیه نموده و با انتقال آن به ریز پردازنده از طریق پردازش سیگنال پیشرفته هدف را از دیگر منابع انحرافی مانند آتش و دود تفکیک می نماید .

تراستر ها 12 عدد موتور کوچک سوخت جامد هستند که دایره وار در اطراف گلوله قرار دارند و در صورت نیاز در چند دهم ثانیه روشن شده و مسیر گلوله را اصلاح می نمایند . مجموعه ی بالک های انتهایی که پس از خروج گلوله از قبضه باز میگردد و سبب چرخش گلوله با سرعت کمی می گردد . نکته ی مهم این است که تراستر ها در کنار حرکت چرخشی توانایی اصلاح مسیر گلوله را دارند و در صورت نبود چرخش وجود این تراستها بی فایده است . در صورت نیاز به بردهای با لا تر از5000 متر یک مجموعه ی موتور موشکی سوخت جامد با زمان سوزش 6 ثانیه به مجموعه اضافه میگردد که پس از سوزش و اتمام حرکت شتابدار، قبل از شروع فاز هدایت و کنترل جدا می گردد . این واحد 4 ثانیه پس از شلیک فعال می گردد . باتری گلوله که انرژی واحدهای الکترونیکی را تأمین می نماید از نوع حرارتی است و همزمان با شلیک فعال می گردد . ( به علت شتاب ) برای استفاده از استریکس دیدبانی در جلو موقعیت هدف را اطلاع می دهد . در پای قبضه محاسبات لازم از قبیل مقدار زاویه ی پرتاب ، زمان لازم تا فعال شدن جستجو گر و ... انجام می پذیرد و این اطلاعات توسط یک کابل به گلوله منتقل می گردد و گلوله درون قبضه رها می شود . بقیه ی کارهای لازم را خود گلوله انجام می دهد . برد استریکس بدون موتور کمکی 1000 تا 5000 متر است و به همراه موتور کمکی تا 7500 متر می رسد.

خمپاره ی 120 میلیمتری پی جی ام ام





شروع پروژه در سال 1975 توسط آلمان غربی و در ادامه با همکاری لاکهید مارتین امریکا .

گلوله قابلیت شلیک از تمام قبضه های استاندارد را دارد . برای تصحیح مسیر بجای تراستر از هدایت آیرودینامیک بهره می برند . برای یافتن هدف هدف از پردازش تصویر مادون قرمز بهره می برد و هم می تواند پرتو لیزر باز تابیده شده از روی هدف را که توسط دیده بان بر روی هدف انداخته شده را تعقیب نماید . برد گلوله بین 500 تا 15000 متر گزارش گردیده است.

گلوله ی خمپاره ی 81 میلیمتری مرلین





محصول انگلستان است و در دهه ی 80 ساخت آن در دستور کار وزارت دفاع انگلستان قرار گرفت . برد آن بین 1500 تا 4200 متر گزارش گردیده . برای تعقیب هدف از هدایت آیرودینامیک بهره می برند که توسط 4 باله در جلوی گلوله تأمین می گردد . گلوله پس از رسیدن به اوج از رادار موج میلیمتری برای یافتن هدف استفاده می نماید . ابتدا به دنبال اهداف ساکن می گردد ودرصورت یافت نشدن دنبال هدف متحرک میگردد . به علت قیمت بالای سامانه تاکنون سفارشی برای تولید دریافت نگردیده است .

منبع : http://www.jangafzar.mihanblog.com/post/152

[PersianKing 1,129]

داش رضا دستت درد نكنه! خيلى جالب بود! فكر كنم بشر به جايى برسه كه دلش براى استفاده از ابتدايى ترين سلاح ها تنگ بشه! فكر كن:تمامى ادوات دور برت كه قراره باهاش به جنگ دشمن برى٬ الكترونيكى و هوشمنده! اصلاً احساس انجام نبرد بهت دست نمى ده؛ شبيه بازى هاى رايانه اى مى شه! يكهو سربازه قاتى مى كنه و از «وَن» مى دوه بيرون و با چاقو به طرف ميدان پيكار مى ره كه در اقدامى احساسى با استقبال حريف مواجه مى شه(!) و مى بينه دشمن هم يه سرنيزه برداشته و داره مى آد جلو! بعد وقتى مى رسند نزديك هم مى بينند رفقاى قديمى گيم نت همديگرند!! مى رودند و يه فلاسك چايى از تداركات پيدا مى كنند و ... !!!!!(ساخته و پرداخته: اينجانب! به زودى مى دمش چاپ!! )

خداييش من از اين كه دقّت مبارزه و هدف گيرى افزايش پيدا كنه استقبال مى كنم ولى واقعاً آخر اين همه پيشرفت ختم مى شه به اين كه با يه بمب دست ساز و طى يك عمليات چريكى-فدايى به مركزپشتيبانى ديجيتال و سايت مخابراتى پايگاه حمله كنى و همه چيزو از كار بندازى!