hosseingmn

موشک کروز BrahMos PJ-10

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

برهموس PJ-10 يك موشك كروز مافوق‏‎صوت مي‏باشد كه آن را مي‏توان از طريق زيردريايي‏ها، ناوهاي جنگي، هواپيماها و يا از سطح زمين پرتاب نمود.
اين موشك، توليد مشتركي است بين شركت روسي Mashinostreyenia و شركت هندي Brahmos Corp كه پيشرانهء آن بر اساس موشك روسي «يخونت» (Yakhont) طراحي شده است، در حالي كه سامانهء هدايت كنندهء موشك به وسيلهء شركت هندي Brahmos ساخته شده است.
برهموس، جزو معدود موشكهاي كروز در كل جهان محسوب مي‎شود كه در سرعت حيرت‏انگيز 2.5 تا 2.8 ماخ پرواز مي‏كند، كه اين مقدار، سه برابر سرعت موشك كروز آمريكايي «اماهاوك»(Tomahawk) مي‏باشد.طراحي برهموس، كار مشتركي است بين «سازمان تحقيقات و توليدات دفاعي» (DRDO) از هند و موسسهء فدرال ايالتي Mashinostroyenia از روسيه (NPOM) كه تحت سرمايه‏گذاري شركت هوافضاي برهموس انجام پذيرفت.
اين موشك، نام خود را از اسامي دو رود بزرگ Brahmaputra و Moskva برگرفته است. دو كشور روسيه و هند، قصد دارند تعداد 1000 فروند از اين موشك كروز را در طول 10 سال آينده توليد نمايند و 50 درصد توليد را نيز به ساير كشورها صادر كنند
تصویر
موشك برهموس در ارتفاع 10 متري سطح زمين پرواز كرده و به اهداف خود اصابت مي‏كند. اين موشك، پس از پرتاب، به سرعت 2.8 ماخ دست پيدا مي‏كند و داراي حداكثر بردي برابر 290 كيلومتر مي‏باشد.
موشك ناوپرتاب و زمين پرتاب برهموس، هر دو داراي 200 كيلوگرم سرجنگي هستند، در حالي كه نوع هواپرتاب آن، كه BrahMos A نام دارد، داراي 300 كيلوگرم مادهء منفجره مي‏باشد.
اين موشك از پيشرانه‏اي دو مرحله‏اي، شامل راكت سوخت جامد جهت شتاب‏دهي اوليه و سپس يك موتور رمجت با سوخت مايع، جهت دست‏يابي به پرواز مافوق‏صوت بهره مي‏گيرد.
موتور هواخنك رمجت از نظر ميزان مصرف سوخت، بسيار بهينه‏تر از پيشرانه راكت با سوخت جامد مي‏باشد، به همين جهت، اين پيشرانه، به برهموس اين امكان را مي‎دهد تا به فواصلي بسيار دورتر از يك موشك مجهز به پيشرانهء معمول راكت، دست پيدا كند.
سرعت بسيار بالاي موشك برهموس، باعث مي‎شود تا خسارت ناشي از انرژي جنبشي حاصل از برخورد نيز بسيار بيشتر از يك موشك كروز با سرعت كمتر، نظير تاماهاوك باشد.
اگرچه برهموس، يك موشك ضدكشتي به شمار مي‎رود، اما مي‏توان آن را بر عليه اهدافي در سطح زمين نيز مورد استفاده قرار داد. موشك برهموس را هم مي‏توان به صورت عمودي و هم به صورت زاويه‏دار و در تمام 360 درجهء افق پرتاب نمود.
تصویر
موشك برهموس ويژهء پرتاب از زمين، داراي مشخصات مشابهي با انواع هواپرتاب يا درياپرتاب مي‏‎باشد.
گونهء هواپرتاب، داراي بوستر كوچكتر مي‏باشد؛ ضمن اينكه داراي بالچه‎هاي اضافي در قسمت دم جهت ثبات بيشتر حين پرتاب مي‏باشد.

موشك برهموس، به تازگي جهت استفادهء هواپرتاب به وسيلهء جنگنده‏هاي Su-30MKI دچار برخي تغييرات شده است. يك كميتهء مشترك بين «سازمان تحقيقات و توليدات دفاعي» (DRDO) و نيروي هوايي هند (IAF)، دستوري مبني بر ايجاد تغييرات ساختاري در جنگندهء Su-30MKI را صادر كردند تا موشك برهموس، بتواند در اين هواپيما قابل نصب شود.

خصوصيات

عملكرد: موشك كروز ضد كشتي هوا/دريا/زمين

سازنده: Federal State Unitary Enterprise (Mashinostreyenia), Brahmos Corp

طول: 9 متر

وزن پرتاب :3900 كيلوگرم

قطر: 0.67 متر

برد: (300 ) كيلومتر

سرعت: 2.5 تا 2.8 ماخ

سيستم هدايت: INS, GPS, active and passive radar

كلاهك: 200 كيلوگرمي

موتور و پيشرانه: موتور 2 مرحله اي راكت/رم جت

كشورهاي سازنده: هند و روسيه
تصویر

● منبع اصلي: سنترال كلوپ

● منابع كمكي: وكيپديا و MissileThreat



برگرفته از سایت فناوری موشکی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برهموس PJ-10 يك موشك كروز مافوق‏‎صوت مي‏باشد كه آن را مي‏توان از طريق زيردريايي‏ها، ناوهاي جنگي، هواپيماها و يا از سطح زمين پرتاب نمود. اين موشك، توليد مشتركي است بين شركت روسي Mashinostreyenia و شركت هندي Brahmos Corp كه پيشرانهء آن بر اساس موشك روسي «يخونت» (Yakhont) طراحي شده است، در حالي كه سامانهء هدايت كنندهء موشك به وسيلهء شركت هندي Brahmos ساخته شده است. برهموس، جزو معدود موشكهاي كروز در كل جهان محسوب مي‎شود كه در سرعت حيرت‏انگيز 2.5 تا 2.8 ماخ پرواز مي‏كند، كه اين مقدار، سه برابر سرعت موشك كروز آمريكايي «اماهاوك»(Tomahawk) مي‏باشد.طراحي برهموس، كار مشتركي است بين «سازمان تحقيقات و توليدات دفاعي» (DRDO) از هند و موسسهء فدرال ايالتي Mashinostroyenia از روسيه (NPOM) كه تحت سرمايه‏گذاري شركت هوافضاي برهموس انجام پذيرفت. اين موشك، نام خود را از اسامي دو رود بزرگ Brahmaputra و Moskva برگرفته است. دو كشور روسيه و هند، قصد دارند تعداد 1000 فروند از اين موشك كروز را در طول 10 سال آينده توليد نمايند و 50 درصد توليد را نيز به ساير كشورها صادر كنند. موشك برهموس در ارتفاع 10 متري سطح زمين پرواز كرده و به اهداف خود اصابت مي‏كند. اين موشك، پس از پرتاب، به سرعت 2.8 ماخ دست پيدا مي‏كند و داراي حداكثر بردي برابر 290 كيلومتر مي‏باشد. موشك ناوپرتاب و زمين پرتاب برهموس، هر دو داراي 200 كيلوگرم سرجنگي هستند، در حالي كه نوع هواپرتاب آن، كه BrahMos A نام دارد، داراي 300 كيلوگرم مادهء منفجره مي‏باشد. اين موشك از پيشرانه‏اي دو مرحله‏اي، شامل راكت سوخت جامد جهت شتاب‏دهي اوليه و سپس يك موتور رمجت با سوخت مايع، جهت دست‏يابي به پرواز مافوق‏صوت بهره مي‏گيرد. موتور هواخنك رمجت از نظر ميزان مصرف سوخت، بسيار بهينه‏تر از پيشرانه راكت با سوخت جامد مي‏باشد، به همين جهت، اين پيشرانه، به برهموس اين امكان را مي‎دهد تا به فواصلي بسيار دورتر از يك موشك مجهز به پيشرانهء معمول راكت، دست پيدا كند. سرعت بسيار بالاي موشك برهموس، باعث مي‎شود تا خسارت ناشي از انرژي جنبشي حاصل از برخورد نيز بسيار بيشتر از يك موشك كروز با سرعت كمتر، نظير تاماهاوك باشد. اگرچه برهموس، يك موشك ضدكشتي به شمار مي‎رود، اما مي‏توان آن را بر عليه اهدافي در سطح زمين نيز مورد استفاده قرار داد. موشك برهموس را هم مي‏توان به صورت عمودي و هم به صورت زاويه‏دار و در تمام 360 درجهء افق پرتاب نمود. موشك برهموس ويژهء پرتاب از زمين، داراي مشخصات مشابهي با انواع هواپرتاب يا درياپرتاب مي‏‎باشد. گونهء هواپرتاب، داراي بوستر كوچكتر مي‏باشد؛ ضمن اينكه داراي بالچه‎هاي اضافي در قسمت دم جهت ثبات بيشتر حين پرتاب مي‏باشد. موشك برهموس، به تازگي جهت استفادهء هواپرتاب به وسيلهء جنگنده‏هاي Su-30MKI دچار برخي تغييرات شده است. يك كميتهء مشترك بين «سازمان تحقيقات و توليدات دفاعي» (DRDO) و نيروي هوايي هند (IAF)، دستوري مبني بر ايجاد تغييرات ساختاري در جنگندهء Su-30MKI را صادر كردند تا موشك برهموس، بتواند در اين هواپيما قابل نصب شود. -------------------------------------------------------------------------------- خصوصيات عملكرد: موشك كروز ضد كشتي هوا/دريا/زمين سازنده: Federal State Unitary Enterprise (Mashinostreyenia), Brahmos Corp طول: 9 متر وزن پرتاب :3900 كيلوگرم قطر: 0.67 متر برد: (300 ) كيلومتر سرعت: 2.5 تا 2.8 ماخ سيستم هدايت: INS, GPS, active and passive radar كلاهك: 200 كيلوگرمي موتور و پيشرانه: موتور 2 مرحله اي راكت/رم جت كشورهاي سازنده: هند و روسيه -------------------------------------------------------------------------- ● منبع اصلي: وبلاگ فناوري موشكي● منابع كمكي: وكيپديا و MissileThreat

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
موشک جدید نیروی هوایی هند در کنار موشک‌های بزرگ امریکا و روسیه


نیروی هوایی هند روز گذشته خبر داد که این کشور یکی از اولین و معدود کشورهایی خواهد بود که به فناوری ساخت موشک کروزی دست یافته است که قابلیت حمل سرجنگی‌ای در حدود 200 کیلوگرم را داشته باشد. این موشک که به عنوان ادامه‌ای از پروژه‌ی براهموس به حساب می‌آید با 3 تن وزن طولی معادل با 26 فوت دارد. این موشک زمین به زمین بردی در حدود 180 مایل را پشت سر می‌گذارد. پروژه‌ی براهموس در سال 1998 به صورت مشترک بین روسیه و هند آغاز شده و تا کنون به نتایج بسیار خوبی دست یافت
تصویر
منبع آويا

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسمه تعالي

با سلام

هدایت موشک براهموس توسط سیستم گلوناس( Glonass) روسیه

160334719.jpg

سازندگان موشک روسی-هندی مافوق صوت کروز براهموس ( BrahMos) از کاربرد موفقیت آمیز سیستم موقیت یاب جهانی روسی گلوناس در جهت
هدف یابی و ناوبری این موشک خشنود میباشند.
سیستم موقعیت یاب جهانی ماهواره ای گلوناس ( Glonass) رقیب سیستم آمریکائی GPS بوده و هر دو سیستم قادرند تا مختصات اهداف را
با دقت چند متر دراختیار کاربران نظامی یا غیر نظامی قرار دهند.
موشک های BrahMos مجهز به دریافت کنندهای گلوناس میباشند.
دریافت کنندهای گلوناس بر روی براهموس بسیار مطمئن و قابل اطمینان بوده و سازندگان براهموس از تستها بسیار راضی بوده اند.

موشک BrahMos دارای بردی برابر 290 کیلومتر و وزن سرجنگی تا 300 کیلوگرم میباشد.

BrahMos قادر است تا از ارتفاع پست 10 متری و با سرعت 2.8 ماخ که 3 بار سریعتر از موشکهای کروز آمریکائی Tomahawk میباشد با اهداف درگیر شود.
پوتین در اوایل آگوست اظهار داشت که شبکه جهانی مشتمل بر 24 تا 28 ماهواره سیستم گلوناس تا اواخر 2010 در مدار زمین قرار خواهد گرفت.

روسیه در حال حاضر دارای 22 ماهواره Glonass در مدار میباشد اما فقط 16 تا از آنها عملیاتی میباشند.
این سیستم نیازمند 18 ماهواره عملیاتی برای پوشش روسیه و 24 ماهواره برای پوشش جهانی میباشد.
همچنین نیروی هوائی هند اعلام داشته است که 40 فروند ازجنگنده های Su-30MKI Flanker-Hخود را به موشکهای براهموس تجهیز خواهد کرد.


منبع

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

منابع هندی اعلام کردند این کشور روز یکشنبه با موفقیت یک موشک کروز مافوق صوت رادارگریز براهموس BrahMos را در پوخران Pokhran در ایالت راجاستان Rajasthan در مرز با پاکستان آزمایش کرد.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از واحد مرکزی خبر، ارتش هند این موشک با برد دویست و نود کیلومتر را در منطقه پوخران آزمایش کرد. موشک هدف تعیین شده را در دامنه برد خود منهدم کرد.معاون فرمانده ارتش هند در این آزمایش حضور داشت.
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/14/144210_828.jpg
موشک براهموس سریعترین موشک کروز در جهان است.موشک براهموس که می توان آن را از زیردریایی ها، کشتی ها، هواپیما یا روی زمین پرتاب کرد محصول مشترک سازمان توسعه و تحقیقات دفاعی هند و شرکت ماشینوستروینیا ان پی او NPO Mashinostroeyenia روسیه است.
این موشک پیشتر در اختیار ارتش و نیروی دریایی هند قرار گرفته است.
منبع

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان! فکر کنم موشک کروز براهموس یک نوع موشک ضد کشتی هست نه موشک کروز زمینی. به همین خاطر اینقدر سرعتش بالاست. بعضی ها میگن نمونه موشک یاخونت هست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دوستان! فکر کنم موشک کروز براهموس یک نوع موشک ضد کشتی هست نه موشک کروز زمینی. به همین خاطر اینقدر سرعتش بالاست. بعضی ها میگن نمونه موشک یاخونت هست.[/quote]

http://en.wikipedia.org/wiki/P-800_Oniks

طرح کلی موشک شباهت های زیادی به هم داره .... در ضمن روس ها توی ساختش با هند همکاری داشتند ...


در ضمن ، این موشک بیشتر برای مقابله با نیروی دریایی چین ساخته شده ... وگرنه نیروی دریایی هند ، مال پاکستان را قورت می دهد ................................

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]دوستان! فکر کنم موشک کروز براهموس یک نوع موشک ضد کشتی هست نه موشک کروز زمینی. به همین خاطر اینقدر سرعتش بالاست. بعضی ها میگن نمونه موشک یاخونت هست.[/quote]

http://en.wikipedia.org/wiki/P-800_Oniks

طرح کلی موشک شباهت های زیادی به هم داره .... در ضمن روس ها توی ساختش با هند همکاری داشتند ...


در ضمن ، این موشک بیشتر برای مقابله با نیروی دریایی چین ساخته شده ... وگرنه نیروی دریایی هند ، مال پاکستان را قورت می دهد ................................[/quote]
از توضیحاتتون ممنونم- موشک یاخونت واقعا کابوسی برای هر نیروی دریایی هست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

[align=center]نگاهی به رقابت موشکی هند و پاکستان
بابور و براهموس؛ کروزهایی به یاد جنگ سرد [/align]
پاکستان در سال 1998 میلادی توانست به تعدادی از موشکهای کروز آمریکایی مدل " BGM-109 " تام هاوک دست پیدا کند اما در سوی دیگر میدان، کشور هندوستان هم با همکاری روسیه دست به ساخت یک موشک کروز زد.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، دو کشور هند و پاکستان بارها جنگ های بسیاری خونینی با یکدیگر داشته اند و این موضوع باعث شده تا در چند دهه اخیر و خصوصا با فروپاشی اتحاد شوروی و تغییر تاکتیکها و تسلیحات به کار رفته در جنگهای اخیر، این دو کشور به سمت طراحی و ساخت سلاح های جدید بروند.

در این میان موشکهای کروز یکی از گزینه هایی است که این دو کشور شدیدا به دنبال دست یابی به آن بوده اند. موشکهای کروز از سالهای قبل در نقش ضد کشتی در دو کشور فوق وجود داشتند اما کروزهایی با قابلیت حمله به اهداف زمینی؛ تجهیزاتی جدید بود که در این دو کشور وجود نداشت.

پاکستان در سال 1998 میلادی توانست به تعدادی از موشکهای کروز آمریکایی مدل " BGM-109 " تام هاوک دست پیدا کند. این موشکها که به سمت اهدافی در درون خاک افغانستان شلیک شده بودند در میانه راه با نقص فنی مواجه شده و در خاک پاکستان سقوط کردند. پاکستان با دست یابی به این موشکها توانست به مدل پیشرفته موشکی دست پیدا کند که کمک فراوانی به این کشور در پیشبرد برنامه های موشک کروز این کشور کرد.
146197_866.jpg
.برنامه موشکی "بابور" از همین نقطه آغاز شد. پاکستانی ها به دنبال موشکی بودند که بتواند به وسیله آن به شبکه پدافند هوایی هندی ها نفوذ کنند و اهداف با اهمیت بالا را مورد اصابت قرار دهد. در عین حال بایستی موشک فوق توانایی حمل سر جنگی اتمی را نیز می داشت.

کارخانجات دفاع ملی پاکستان به عنوان پیمانکار اصلی طرح وارد شد و توانست موشک فوق را طراحی کرده و به تولید انبوه برساند. موشک کروز بابور یک موشک کروز مخصوص حمله به اهداف زمینی است که می تواند با استاده از سامانه های هدایت داخلی، ژیرسکوپی، نقشه برداری از سطح زمین و سیستم ماهواره ای GPS با درصد خطای بسیار پایین هدف مورد نظر خود را مورد اصابت قرار دهد.

این موشک از یک موتور جت برای پرواز به طرف هدف و یک شتاب دهنده اولیه برای رسیدن به ارتفاع مناسب بهره می برد. این موشک در بخش میانی بدنه خود دارای دو باله جمع شده است که پس از رسیدن به ارتفاع مناسب باز شده و به موشک در پروازی بهتر به سمت هدف کمک می کند.
146199_733.jpg
بابور قابلیت پرتاب از پرتابگرهای زمینی، هواپیما ، کشتی های جنگی و زیردریایی را نیز دارد و دارای طول 7 متر ، قطر 0.52 متر و وزن 1500 کیلوگرم است. وزن سر جنگی این موشک 300 کیلوگرم است که می تواند یک سرجنگی متعارف یا یک سرجنگی اتمی باشد.

موتور جت این موشک با سوخت مایع و تاب دهنده اولیه با سوخت جامد کار می کند و سرعت آن نیز در حدود 880 کیلومتر بر ساعت است. از لحاظ برد نیز در طی چندین ارتقاء با افزایش برد زیادی تقویت شد چراکه در ابتدا برد این موشک 400 کیلومتر بود که به کمک ارتقاء های صورت گرفته این برد به 700 و سپس به 1100 کیلومتر رسید.

اما در سوی دیگر میدان، کشور هندوستان هم با همکاری روسیه دست به ساخت یک موشک کروز زد. کشور هندوستان هم به مانند همسایه خود پاکستان با مشاهده تغییرات به وجود آمده در شکل جنگها به دنبال ساخت موشکهای کروز با قابلیت حمله به اهداف زمینی رفت. این کشور، کروز ضد کشتی روسی مدل " SS-N-26 " روسی یاخونت را برای این منظور انتخابت کرد. این دو کشور به صورت مشترک کار بر روی این پروژه را آغاز و کشور هندوستان مبلغی در حدود 300 میلیون دلار بر روی این پروژه سرمایه گذاری کرد.

در یک نگاه کلی موشک یاخونت یک موشک ضد کشتی بود که با قابلیت پرواز مافوق صوت در ارتفاع پایین، برای نفوذ به سیستم های تدافعی کشتی های جنگی غربی طراحی شد. اما هندوستان به موشکی نیاز داشت که بتواند هم به اهداف در دریا و هم در سطح خشکی حمله کند.
146196_364.jpg
ویژگی برتر این موشک که آن را سایر موشکهای کروز هم کلاس خود متفاوت می کند سرعت بالای آن است. "براهموس" نامی بود که هندی ها برای این موشک انتخاب کردند. این موشک با توانایی رسیدن به سرعتی بین 2.8 تا 3 برابر سرعت صوت به عنوان سریعترین موشک کروز عملیاتی در جهان شناخته شده است. سرعت بالای این موشک ، مهمترین مشخصه آن است که توانایی غافل گیر کردن دشمن را داشته و زمان کمی را برای واکنش باقی می گذارد.

در عین حال در طراحی این موشک از مواد مخصوص جاذب امواج رادار موسوم به " RAM " نیز استفاده شده است و باعث شده است دارای خواص رادارگریزی نیز باشد.

همان طور که اشاره شد یکی از نیازهای اصلی هند برای موشک کروز جدید، قابلیت حمله به اهداف زمینی بود. به این منظور هندوستان از سیستم های مکان یاب ماهواره ای جی پی اس یا گلوناس بر روی این موشک استفاده می کند. با توجه به استفاده از این سیستم های ماهواره ای، این موشک توانایی حمله به اهداف ثابت و یا متحرک با سرعت پایین بر روی زمین را نیز دارد.

این موشک توانایی پرتاب از کشتی های جنگی، زیردریایی ها، هواپیماهای جنگی و همچنین پرتاب گرهای زمینی را نیز دارد. این موشک دارای طولی در حدود 8.4 متر ، قطری در حدود 0.6 متر و وزنی در حدود 3000 هزار کیلوگرم است. وزن سر جنگی این موشک در حدود 300 کیلوگرم است.
146198_945.jpg
در مدل هواپرتاب موشک براهموس برد در حدود 2500 کیلومتر و وزن سرجنگی آن 200 کیلوگرم وزن دارد. کشور هندوستان قصد دارد تا سال 2016 یک مدل از این موشک را با سرعت 7 برابر سرعت صوت را نیز معرفی کند.

شاید بسیاری تصور کنند که برد 290 کیلومتری این موشک آنچنان زیاد نباشد اما باید توجه داشت که نیروی هوایی هندوستان با دراختیار داشتن جنگنده های توانایی همچون سوخوی 30 توانایی حمل این موشک تا برد مناسب نسبت به هدف را دارا می باشد.

در نهایت باید گفت که دو موشک معرفی شده در این مطلب هر کدام دارای نکات مثبت مخصوص به خود هستند. موشک بابور با برد 1100 کیلومتری و موشک براهموس با سرعت بالای خود می تواند برای هر دشمنی مشکلات بسیار زیادی را ایجاد کنند.


منبع

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پاکستان در سال 1998 میلادی توانست به تعدادی از موشکهای کروز آمریکایی مدل " BGM-109 " تام هاوک دست پیدا کند اما در سوی دیگر میدان، کشور هندوستان هم با همکاری روسیه دست به ساخت یک موشک کروز زد.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، دو کشور هند و پاکستان بارها جنگ های بسیاری خونینی با یکدیگر داشته اند و این موضوع باعث شده تا در چند دهه اخیر و خصوصا با فروپاشی اتحاد شوروی و تغییر تاکتیکها و تسلیحات به کار رفته در جنگهای اخیر، این دو کشور به سمت طراحی و ساخت سلاح های جدید بروند.

در این میان موشکهای کروز یکی از گزینه هایی است که این دو کشور شدیدا به دنبال دست یابی به آن بوده اند. موشکهای کروز از سالهای قبل در نقش ضد کشتی در دو کشور فوق وجود داشتند اما کروزهایی با قابلیت حمله به اهداف زمینی؛ تجهیزاتی جدید بود که در این دو کشور وجود نداشت.

پاکستان در سال 1998 میلادی توانست به تعدادی از موشکهای کروز آمریکایی مدل " BGM-109 " تام هاوک دست پیدا کند. این موشکها که به سمت اهدافی در درون خاک افغانستان شلیک شده بودند در میانه راه با نقص فنی مواجه شده و در خاک پاکستان سقوط کردند. پاکستان با دست یابی به این موشکها توانست به مدل پیشرفته موشکی دست پیدا کند که کمک فراوانی به این کشور در پیشبرد برنامه های موشک کروز این کشور کرد.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/20/146197_866.jpg

برنامه موشکی "بابور" از همین نقطه آغاز شد. پاکستانی ها به دنبال موشکی بودند که بتواند به وسیله آن به شبکه پدافند هوایی هندی ها نفوذ کنند و اهداف با اهمیت بالا را مورد اصابت قرار دهد. در عین حال بایستی موشک فوق توانایی حمل سر جنگی اتمی را نیز می داشت.

کارخانجات دفاع ملی پاکستان به عنوان پیمانکار اصلی طرح وارد شد و توانست موشک فوق را طراحی کرده و به تولید انبوه برساند. موشک کروز بابور یک موشک کروز مخصوص حمله به اهداف زمینی است که می تواند با استاده از سامانه های هدایت داخلی، ژیرسکوپی، نقشه برداری از سطح زمین و سیستم ماهواره ای GPS با درصد خطای بسیار پایین هدف مورد نظر خود را مورد اصابت قرار دهد.

این موشک از یک موتور جت برای پرواز به طرف هدف و یک شتاب دهنده اولیه برای رسیدن به ارتفاع مناسب بهره می برد. این موشک در بخش میانی بدنه خود دارای دو باله جمع شده است که پس از رسیدن به ارتفاع مناسب باز شده و به موشک در پروازی بهتر به سمت هدف کمک می کند.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/20/146199_733.jpg

بابور قابلیت پرتاب از پرتابگرهای زمینی، هواپیما ، کشتی های جنگی و زیردریایی را نیز دارد و دارای طول 7 متر ، قطر 0.52 متر و وزن 1500 کیلوگرم است. وزن سر جنگی این موشک 300 کیلوگرم است که می تواند یک سرجنگی متعارف یا یک سرجنگی اتمی باشد.

موتور جت این موشک با سوخت مایع و تاب دهنده اولیه با سوخت جامد کار می کند و سرعت آن نیز در حدود 880 کیلومتر بر ساعت است. از لحاظ برد نیز در طی چندین ارتقاء با افزایش برد زیادی تقویت شد چراکه در ابتدا برد این موشک 400 کیلومتر بود که به کمک ارتقاء های صورت گرفته این برد به 700 و سپس به 1100 کیلومتر رسید.

اما در سوی دیگر میدان، کشور هندوستان هم با همکاری روسیه دست به ساخت یک موشک کروز زد. کشور هندوستان هم به مانند همسایه خود پاکستان با مشاهده تغییرات به وجود آمده در شکل جنگها به دنبال ساخت موشکهای کروز با قابلیت حمله به اهداف زمینی رفت. این کشور، کروز ضد کشتی روسی مدل " SS-N-26 " روسی یاخونت را برای این منظور انتخابت کرد. این دو کشور به صورت مشترک کار بر روی این پروژه را آغاز و کشور هندوستان مبلغی در حدود 300 میلیون دلار بر روی این پروژه سرمایه گذاری کرد.

در یک نگاه کلی موشک یاخونت یک موشک ضد کشتی بود که با قابلیت پرواز مافوق صوت در ارتفاع پایین، برای نفوذ به سیستم های تدافعی کشتی های جنگی غربی طراحی شد. اما هندوستان به موشکی نیاز داشت که بتواند هم به اهداف در دریا و هم در سطح خشکی حمله کند.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/20/146196_364.jpg

ویژگی برتر این موشک که آن را سایر موشکهای کروز هم کلاس خود متفاوت می کند سرعت بالای آن است. "براهموس" نامی بود که هندی ها برای این موشک انتخاب کردند. این موشک با توانایی رسیدن به سرعتی بین 2.8 تا 3 برابر سرعت صوت به عنوان سریعترین موشک کروز عملیاتی در جهان شناخته شده است. سرعت بالای این موشک ، مهمترین مشخصه آن است که توانایی غافل گیر کردن دشمن را داشته و زمان کمی را برای واکنش باقی می گذارد.

در عین حال در طراحی این موشک از مواد مخصوص جاذب امواج رادار موسوم به " RAM " نیز استفاده شده است و باعث شده است دارای خواص رادارگریزی نیز باشد.

همان طور که اشاره شد یکی از نیازهای اصلی هند برای موشک کروز جدید، قابلیت حمله به اهداف زمینی بود. به این منظور هندوستان از سیستم های مکان یاب ماهواره ای جی پی اس یا گلوناس بر روی این موشک استفاده می کند. با توجه به استفاده از این سیستم های ماهواره ای، این موشک توانایی حمله به اهداف ثابت و یا متحرک با سرعت پایین بر روی زمین را نیز دارد.

این موشک توانایی پرتاب از کشتی های جنگی، زیردریایی ها، هواپیماهای جنگی و همچنین پرتاب گرهای زمینی را نیز دارد. این موشک دارای طولی در حدود 8.4 متر ، قطری در حدود 0.6 متر و وزنی در حدود 3000 هزار کیلوگرم است. وزن سر جنگی این موشک در حدود 300 کیلوگرم است.

http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/12/20/146198_945.jpg

ر مدل هواپرتاب موشک براهموس برد در حدود 2500 کیلومتر و وزن سرجنگی آن 200 کیلوگرم وزن دارد. کشور هندوستان قصد دارد تا سال 2016 یک مدل از این موشک را با سرعت 7 برابر سرعت صوت را نیز معرفی کند.

شاید بسیاری تصور کنند که برد 290 کیلومتری این موشک آنچنان زیاد نباشد اما باید توجه داشت که نیروی هوایی هندوستان با دراختیار داشتن جنگنده های توانایی همچون سوخوی 30 توانایی حمل این موشک تا برد مناسب نسبت به هدف را دارا می باشد.

در نهایت باید گفت که دو موشک معرفی شده در این مطلب هر کدام دارای نکات مثبت مخصوص به خود هستند. موشک بابور با برد 1100 کیلومتری و موشک براهموس با سرعت بالای خود می تواند برای هر دشمنی مشکلات بسیار زیادی را ایجاد کنند.







http://www.mashreghnews.ir/fa/news/104901/%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%85%D9%88%D8%B3-%DA%A9%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%B3%D8%B1%D8%AF

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست عزیز قبل از ارسال تایپیک توجه بفرمایید قبلا ارسال نشده باشد
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=21089

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اطلاعات ارزشمندی بودن واقعا تشکرمیکنم یه سوال همه میدانیم که هند یکی از شریکهاوهم پیمان روسیه است ودرساختن موشکها به هند کمک میکنه آیا به پاکستان هم نیز روسیه کمک میکنه یا از سایر کشورها استفاده میکنه؟؟؟ icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.