بمب ضد باند دوراندال

[MOHAMMAD 6,333]

تاریخچه تکامل بمب:
در سال 1968 کمپانی ماترای فرانسه کار طراحی نوعی بمب نفوذی بالدار را آغاز کرد. در آغاز، این کمپانی و کمپانی دورنیر آلمان پروژه مشترکی را دنبال می کردند که بعدها متوقف شد. در سال 1971 ماترا طرح ریزی و تکامل این بمب نفوذی را از سر گرفت. این بمب شامل یک سیستم ترمز ، مشابه آنهایی که توسط همین کمپانی برای انواع بمبای تأخیری رها شونده در ارتفاع کم ساخته شده اند و همچنین یک موتور راکتی برای شتاب دادن و سرعت مناسب به بمب برای نفوذ در باند می باشد. در فوریه 1973 تصمیم به تکمیل این بمب نفوذی با نام «دوراندال» گرفته شد و پس از طی برنامه های تکامل و آزمایش، از سال 1977 تولید آن به صورت سری آغاز گردید و در حال حاضر توسط نیروی هوایی چندین کشور به خدمت گرفته شده است.

خصوصیات کلی:
این بمب را می توان در ارتفاع بسیار پایین و سرعت زیاد رها کرد زیرا سیستم ترمز احتمال آسیب دیدن هواپیمای حامل بمب را کاهش می دهد. همچنین این بمب دارای انرژی ضربتی(جنبشی) بسیار است که آنرا قادر می سازد در سخت ترین سطوح و بخصوص باندهای پرواز که ممکن است از مواد سختی با ضخامت 40 سانتی متر ساخته شده باشند، نفوذ کند. برای ایجاد چنین انرژی ضربتی زیادی نه تنها می بایست وزن بمب به دلیل مقدار زیاد مواد منفجره لازم برای وارد آوردن بیشترین خسارت ، زیاد باشد بلکه با وجود سیستم ترمز و نقصان (کم شدن) سرعت برای تأمین سلامت هواپیمای حامل، بمب باید دارای سرعت ضربتی زیادی باشد. این نیازهای متقاضی همگی در محصول ماترا یعنی دوراندال فراهم آمده اند. بدین صورت که پس از اینکه از سرعت بمب کاسته و هواپیما به اندازه کافی دور شد، بمب توسط موتور راکتی خود به سرعت شتاب قابل ملاحظه ای گرفته و به باند برخورد می کند.
زاویه برخورد به سطح و شکل مخروط دماغه طوری در نظر گرفته شده که از کمانه کردن احتمالی جلوگیری شود. یک فیوز تأخیری انفجار بمب را تا نفوذ کامل در زیر باند – علی رغم فشار وارده هنگام برخورد و نفوذ – به تأخیر می اندازد. انفجار حاصله نه تنها گودالی بر روی باند ایجاد می نماید بلکه به علت بسته بودن محل انفجار شکافها و ترکهای عمیقی در محدوده وسیع انفجار ایجاد می کند، تهداد زیادی از این بمب ها را می توان از هواپیما پرتاب کرد و رد نتیجه باند را در نقاط مختلف تخریب نمود به طوری که قارد به استفاده هواپیماها برای پرواز نباشد. با این عمل هواپیماهای دشمن در داخل آشیانه های خود به دام می افتند و می توان بعداً برای انهدام آنها اقدام نمود.

تشریح جنگ افزار:
بدنه بمب نفوذی دوراندال به شکل استوانه می باشد و دارای بالکهای صلیبی در نزدیکی دم است. دماغه بمب طوری ساخته شده که مقاومت در برابر هوا را به حداقل کاهش می دهد. این بمب در مقرهایی با نقطه اتصال بطول 14 اینچ قابل حمل می باشد. طول بمب 2.5 متر قطر آن 22 سانتی متر و حداکثر وزن آن 204 کیلوگرم است که در لحظه برخورد به 165 کیلوگرم تقلیل می یابد( به علت جدا شدن چترها و مصرف سوخت بوستر). دوراندال مانند یک بمب عادی از هواپیما رها می شود و احتیاجی به انتقال اطلاعات از سوی سکوی شلیک کننده ندارد. سلسله مراحلی که از نظر سرعت، مسیر و مسلح شدن بمب صورت می گیرد با رها شدن بمب از هواپیما آغاز می شود.از دماغه تا دم بمب دوراندال به ترتیب شامل سر جنگی، مکانیزم مسلح سازی و حفاظت، بخش موتور شتاب دهنده و بالاخره قسمت چتر ترمز می باشد.

سر جنگی:
وزن سر جنگی 150 کیلوگرم(در برخی نمونه های اولیه 100 کیلوگرم) است و در پشت دماغه فیوز ضربتی قرار دارد که یک ثانیه پس از برخورد با باند، خرج اصلی را منفجر می سازد. بدنه بمب از فولاد سخت به گونه ای ساخته شده که فشار بسیار زیادی را که موقع برخورد با زمین ایجاد می شود، تحمل کند.شکل دماغه حاصل مطالعات فراوان در زمینه نفوذ اجسام در مواد خیلی سخت با زاویه حدود 30 تا 40 درجه می باشد. خرج منفجره 15 کیلویی از تی ان تی( تری نیترو تولوئن) دارای قدرت تخریبی زیادی است و این قدرت تخریبی، چون انفجار در زیر زمین و در فضای بسته انجام می گیرد به مراتب افزایش می یابد.

سایر اجزاء:
دستگاه ترتیب سنج( نمونه ساده این دستگاه در ماشینهای لباس شویی وجود دارد که یک سلسله کارها را به ترتیب انجام می دهد و معمولاً هم نیازی به تجهیزات الکترونیکی ندارد) در وهله ی اول چتر اصلی را باز می کندو پس از باز شدن چتر به طور صحیح، در مر حله بعدی سرجنگی را مسلح کرده و موتور تقویتی را روشن می کند. مراحل ذکر شده در فواصل زمانی تعیین شده از قبل انجام می گیرند و شروع عمل بمب، بلافاصله پس از رها شدن آن است.بخش بوستر از یک حفاظ فولادی استوانه ای حامل سوخت و پایه تشکیل شده است که برای مدت 45 صدم ثانیه کششی برابر 90 کیلو نیوتن ایجاد می کند. چاشنی بوستر توسط دستگاه ترتیب سنج کنترل می شود و شامل یک سیستم ایمنی است که از روشن شدن بی موقع موتور جلوگیری می کند. قسمت چترها مکانیزم رها سازی را در خود جای می دهد که به وسیله سیمهای خارجی کنترل می شود و شامل خارج کننده های چتر و چترهای ترمز است. قسمت انتهایی بمب پارچه ای می باشد و به صورت چتر کوچکی است که عمل خارج کردن چتر اصلی را به عهده دارد.محفظه متصل به بوستر موتور که جایگاه چتر است قبل از روشن شدن موتور از بمب جدا می شود.

نحوه عملکرد:
پس از رها شدن از هواپیما، ابتدا چتر پارچه ای در اثر برخورد با هوا باز شده و چتر اصلی را بیرون کشیده و باز می کند آنگاه از سرعت بمب توسط چتر کاسته می شود که این امر به دو دلیل است، نخست برای حصول اطمینان از دور شدن هواپیما به هنگام مسلح شدن سر جنگی و دوم برای ازدیاد زاویه فرود بمب روی باند. سپس موتور بمب به مدت 45 صدم ثانیه روشن شده و شتاب ناگهانی زیادی به بمب می دهد به طوری که سرعت آن را به 260 متر بر ثانیه می رساند و بمب با زاویه ای حدود 30 تا 40 درجه به سطح برخورد می کند. بمب در اثر انرژی جنبشی خود باند را سوراخ کرده و به راه خود ادامه می دهدو به زیر لایه سطحی باند راه می یابد. یک ثانیه پس از برخورد فیوز تأخیری کلاهک 15 کیلویی را منفجر می کند( در مدلهای جدیدتر فیوز آنها قابل برنامه ریزی می باشد و می تواند ساعتها پس از برخورد فعال شده و بمب را منفجر نماید) از آنجایی که کلاهک جنگی کاملا توسط زمین احاطه شده است، انفجار در فضای بسته ای رخ می دهد و در نتیجه آثار تخریبی فراوانی ایجاد می کند. در اثر انفجار نه تنها گودالی روی باند ایجاد می شود بلکه لایه های سخت اطراف گودال نیز جابجا شده و شکافهایی با لبه های نامتقارن در اطراف ایجاد می گردد که شالوده باند را خراب می کند.

انبار کردن و آماده سازی برای عمل:
دوراندال به عنوان یک تیر مرمی منفرد طراحی و برنامه ریزی شده است. این بمب در محفظه های ضد آب مخصوص نگهداری می شود که در این محفظه ها می توان آن را جابجا کرد و از طریق زمین، دریا و هوا آن را منتقل کرد. در این حالت می توان بمب را برای مدت زیادی حتی در حرارتهای بالا نگهداری کرد. زمانی که بمب برای استفاده مورد نیاز واقع شود، آن را به سادگی از محفظه خارج کرده و در مقر خود نصب می کنند. ایمنی در نگهداری و حمل و نقل این بمب با جدا کردن مکانیزم مسلح کننده کلاهک ایجاد می شود که به هنگام استفاده در مقر می توان به سادگی آن را مسلح کرد.

کارایی بمب:
کارایی بمب دوراندال از دو نقطه نظر قابل بررسی است : نخست اثر تخریبی بمب روی باند و دوم جلوگیری از انجام عملیات توسط هواپیماهای موجود در زمین و روی باند تخریب شده. اثر بمب دوراندال روی باند یک پایگاه هوایی در شرایط جنگی ساختگی توسط ارزیابهای تولید کننده و خریداران نمایش داده شده است. با پرتاب آزمایشی این بمب روی باندی با ضخامت 40 سانتی متر ، ساخته شده از مواد سخت(بتن)، گودالی به قطر 5 متر و عمق 2 متر ایجاد شد و لایه های سطحی اطراف آن تا شعاع 7.5 متر تخریب گردید. محوطه کلی تخریب شده ممکن است مساحتی بیش از 250 متر مربع را در بر گیرد. اگر نیروی کافی برای بازسازی منطقه تخریب شده به کار گرفته شود برای این کار حدود یک روز وقت لازم است. غیر از پاکسازی محوطه از سنگهای پرتاب شده( که ممکن است تا مسافتی بیش از 500 متر پرتاب شوند)، قسمتهای شکاف خورده نیز باید بریده و برداشته شوند تا عملیات اصلی بازسازی شروع شود.در تمام مدتی که باند تحت تعمیر قرار دارد استفاده از آن غیر ممکن می شود و پروازهای احتمالی از پایگاه امکان پذیر نمی باشد.کارایی حمله توسط چند هواپیمای مسلح به دوراندال بستگی به تعداد و وضعیت اصابت بمبها به باند دارد. با در نظر گرفتن ابعاد یک باند، تخریب کامل لایه های سخت باند تقریباً غیر ممکن است. به همین دلیل برای غیر قابل استفاده ساختن باند باید آن را در نقاط مختلف مورد هدف قرار داد به طوری که فاصله سالمی به طول 1000 متر با پهنای بیش از 15 متر نداشته باشد. بنابر این باید باند را بطور اریب و در امتداد دو مسیر پرواز جداگانه مورد حمله قرار داد. برای مثال باید مجموعه ای از 6 یا 8 و یا حتی 10 بمب را در امتداد هر مسیر رها کرد.احتمال غیر قابل استفاده ماندن باند نه تنها بستگی به سطح تخریب شده توسط هر بمب و زاویه حمله هواپیماهای مهاجم دارد، بلکه به دقت خلبان در هدایت هواپیما و نشانه روی نیز مربوط می باشد. بهترین نتایج حمله هنگامی است که بلافاصله پس از حمله توسط گروه اول ، تهاجم بعدی توسط گروه دوم صورت گیرد. پس از انجام چنین حمله ای باند حداقل برای مدت 24 ساعت غیر قابل استفاده می باشد. حتی اگر دشمن نیروی فراوانی برای بازسازی آن به کار گیرد. به خاطر ظرفیت زیاد تخریب دوراندال، می توان از آن بر علیه هر هدف سختی از قبیل آشیانه های هواپیما، تأسیسات بندری، راه آهن و سکوهای فرود هلی کوپتر استفاده کرد. دوراندال همانطور که ذکر شد برای اتصال به مقرها استاندارد 14 اینچی ناتو طراحی شده است. این بمب تاکنون بر روی هواپیماهای مختلفی از جمله میراژ اف 1 ، جاگوار و اف 111 امتحان شده است و توسط کلیه هواپیماهای ناتو قابل حمل و به کار گیری از 6 عدد تا 24 عدد( در اف 111) را دارد.


برخی مشخصات تکمیلی:
قیمت بمب به سال 2005 : 30230 دلار آمریکا

طول بمب: 2.5 متر

فاصله دو نوک بال : 42.3 سانتی متر
حداقل ارتفاع پرتاب : 200 پا (60 متر)
حداکثر سرعت هواپیمای حامل در لحظه پرتاب : 600 نات
میزان نفوذ در بتن پیش از انفجار : حداقل 40 سانتی متر
قابلیت اطمینان : 96 درصد
تعداد تولید شده تا پایان سال 2004 : 22492 تیر بمب
بوستر بمب : RP30 اسنکما
کشورهای دارنده : آمریکا، آرژانتین، ایتالیا، ترکیه و احتمالا اسراییل( خود فرانسه ندارد و از بمب قدیمی تر BAP-100 استفاده می کند!)

فرودگاه بیروت که در جریان جنگ 34 روزه مورد حمله هواپیماهای اسراییلی با این بمب یا بمبهای مشابه قرار گرفته است:










منبع: مجله پرواز شماره 55 با کمی اضافات و تصحیح خودم

[armani 2,666]

دستت درد نكنه عزيز.

[quote]از سال 1977 تولید آن به صورت سری آغاز گردید و در حال حاضر توسط نیروی هوایی چندین کشور به خدمت گرفته شده است.
[/quote]

سير تغييرات و ارتقا رو هم ميدوني ؟ بعيد ميدونم هنوز تكنولوژي اون سالها استفاده بشه.

[MOHAMMAD 6,333]

آرمانی جان ممنون
این بمب تکنولوژی خاصی نداره که نیاز به تغییر داشته باشه یه بمب سقوط آزاد هست.
بوسترش که تغییر نکرده ولی فیوزش همونطور که اشاره کردم عوض شده.
با این حال ارتقاء های احتمالیش رو ان شا الله امشب می نویسم.

[worior 25,866]

سلام ..

از اينها توي فالكن 4 زياد استفاده كردم ! اين بمبها در هنگام پرتاب بايد از روي باند به موازات رد بشيد كه احتمالا براي اينكه نخواهيد از تجهيزات ليزري و هدف گيري نسبتا وقت گير توي يه محوطه پدافندي استفاده كنيد همچنين به همين دليل خلبان مجبور است در ارتفاع پايين حركت كرده و به فرودگاه نزديك شود ! كه در نيتجه ارتفاع هدف گيري و پرواز روي باند براي رها كردن بمب كم خواهد بود ! و بايد از بمبهاي قوي استفاده كرد علاوه بر اينكه چندين نقطه از باند با فواصل كوتاه (كمتر از توان برخاست جنگنده) بايد بمباران شود !
به همين دلايل كه در متن هم حدودا ذكر شده بود اين بمبها داراي چتر هستند و سرعت خاصي براي پرتاب دارند تا هواپيما از تركشهاي آن در امان بماند ...

[jackturbo 19]

بمب خطرناکی به نظر میرسه فکر کنم اف-18 ها رو با بمب BLU-107 Durandal مشاهده کردم با تشکر از محمد عزیز

[MOHAMMAD 6,333]

اما در جواب آرمانی عزیز
تنها تغییری که من به دست آوردم این بود که نسخه مخصوص نیروی هوایی آمریکا که با نام BLU-107/B شناخته می شود دارای یک زاویه شیرجه عمودتر هست که اثر بخشی و تاثیر بمب را در نفوذ بیشتر کرده و از احتمال کمانه کردن آن نیز می کاهد که این ویژگی با تغییر دادن چتر ترمز بمب بدست آمده است. همچنین حداکثر سرعت رها سازی بمب در نمونه آمریکایی به 630 نات آفزایش یافته است در غیر این دو مورد از نظر پیکربندی و عمل این نسخه با سایر نسخ تفاوتی ندارد. همچنین شرکت سازنده کیتهایی را جهت افزایش میزان نفوذ بمب پیشنهاد داده که از به کارگیری آنها توسط دارندگان اطلاعی در دست نیست.
خط تولید دوراندال در سال 2005 تعطیل شده است. البته در صورت نیاز امکان راه اندازی مجدد آن وجود دارد.
دوراندال در نبرد چاد و در جنگ خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفته است.
ضمنا به غیر از کشورهای ذکر 14 کشور دیگه هم دارنده دوراندال هستند که اسامی آنها منتشر نشده.


یه سوال مهم از مدیران محترم:
چرا من نمی تونم این تاپیک رو ادیت کنم؟
از صبح هر وقت خواستم اونو ادیت کنم گفته شما تا 5 ساعت پس از ایجاد تاپیک نمی تونید اون ادیت کنید.
بابا می خوام عددهای اعشاری رو درست کنم. مثلا طول بمب که 2.5 متر بوده شده 5.2!! (اعداد دو طرف اعشار جابجا شدن)
کمک!!!!!!!!

[quote]سرعت خاصي براي پرتاب دارند[/quote]
وری خان اون حداکثر سرعت پرتابه نه حداقل(اگه منظور شما رو درست فهمیده باشم)
برای اینکه موقع پرتاب در اثر فشار باد چتر پاره و کنده نشه.
والا سرعت هواپیما می تونه خیلی هم کم باشه(البته اگه جرات کنه!)

[worior 25,866]

منظور از سرعت : ارتفاع كم حركت هواپيما و زمان مورد نياز براي فعال شدن فيوز بود كه چون بصورت سري اين بمب ها روي باند پرتاب ميشن ممكنه درد سر ساز بشه ! و اگر نه يك خلبان حرفه اي تحت هر شرايطي ميتونه بمب رو به هدف بكوبه ... البته اين سرعت محاسبه اي نيست بلكه تجربه اي ..

[armani 2,666]

ممنون محمد جان از توضيحاتت.
شرمنده حالا يه سوال ساده يا بي ارتباط بكنم.

[quote]در غیر این دو مورد از نظر پیکربندی و عمل این نسخه با سایر نسخ تفاوتی ندارد. [/quote]

اگر قابليت نفوذ مهم هست چرا كلاهك بمب رو مخروطي درست نكردن. اون شكل مخروطي تاثيري در نفوذ بيشتر نداره ؟

[MOHAMMAD 6,333]

جناب آرمانی به سوال بسیار خوبی اشاره کردید که اتفاقا قبلا مدتها سوال خودم هم بوده!
واقعیت اینه که بر خلاف تصور همه ما کلاهک های سر گرد بهتر از کلاهک های مخروطی روی هدف «میشینه» و احتمال کمانه کردن آن خیلی کمتر از کلاهک مخروطی هست چون کلاهک مخروطی با داشتن اندک زاویه ای بلافاصله کمانه می کنه و منجر به نابودی هدف نمیشه ولی کلاهک گرد می تونه با زاویه بیشتری به هدف برخورد کنه و در عین حال کمانه هم نکنه ضمن اینکه در اینگونه موارد برای مقابله کردن بر مقاومت جسم هدف در برابر کلاهک نفوذ کننده به علت گرد بودن سر اون سعی می کنند تا انرژی جنبشی رو از طریق افزایش جرم یا سرعت و یا هر دو افزایش بدهند تا جبران گرد بودن کلاهک بشود. برای همینه که تمام موشک هایی که ماموریت اونها مقابله با اهداف سخت هست و سرعت اونها تا یک ماخ هست از این کلاهک استفاده می کنن از انواع موشکهای ضد تانک بگیر تا موشکهای ضد کشتی مانند هارپون و اگزوسه و کا اچ 35 و. . . و همچنین بمبهایی مثل این که باید در سطوح خیلی سخت نفوذ کنند. تنها مورد استثنایی که به ذهن بنده می رسه موشک مالیوتکا هست که نمیدونم چرا روسها اون رو با نوک مخروطی ساختن و اتفاقا موارد زیادی از کمانه کردن اون بعد از برخورد با هدف در جنگ تحمیلی گزارش شده و شاید خود شما هم شاهد مواردی از این دست برای موشک مالیوتکا یا آر پی جی 7 (که اون هم از کلاهک مخروطی بهره می بره) بودید.
اما برای موشکهای با سرعت بالاتر به علت ایجاد پسای زیاد دیگه از این نوع کلاهک استفاده نمیشه و از کلاهک مخروطی استفاده می شه.
در اونجا سعی می کنند با اصلاح زاویه برخورد مانع از کمانه کردن موشک شوند.

[quote]منظور از سرعت : ارتفاع كم حركت هواپيما و زمان مورد نياز براي فعال شدن فيوز بود[/quote]
برادر این که نوشته که حداقل ارتفاع پرتاب 200 پا (60 متر) هست یعنی اگه ارتفاع کمتر باشه یا بوستر هنوز کامل نسوخته موشک می خوره به هدف که منجر به عدم نفوذ کافی اون میشه و یا اینکه هواپیما خودش هم آسیب می بینه.


آقایون مدیران به داد برسید!
بابا این تاپیک رو درست کنید بتونم اشکالات تایپیش رو برطرف کنم

ضمنا جعفر جان یادم رفت از شما تشکر کنم ممنون.

[Blaze 90]

متشكر محمد جان.

اگر بمبي مثل مارك 84 يك تني يا مارك 83 نيم تني رو به فيوز تاخيري مجهز كنيم بهتر از اين بمب عمل نميكنه؟
(البته در اون صورت تعداد قابل حمل خيلي كمتر خواهد شد)

[SAEID 2,832]

در کارایی بمبهای تخریب کننده باند پروازی بحثی نیست اما مساله اینه که نباید به دشمن اجازه موفقیت در چنین عملیاتی را داد. پدافند ارتفاع پست در صورت هوشیاری و واکنش سریع میتواند از رهاسازی دقیق بمبها جلوگیری کرده و در نتیجه با حداقل خسارت روبرو شویم.

علاوه بر اهمیت پدافند باید در بعد غیر عامل نیز با احداث چند باند بصورت متقاطع و با طول هر کدام بیش از 3 الی 4 کیلومتر امکان تخریب کامل باندها را از بین برد. به طور مثال در عکس فوق (حمله به فرودگاه بیروت) امکان پرواز هواپیماهای جنگنده همچنان وجود دارد.

[armani 2,666]

[quote]علاوه بر اهمیت پدافند باید در بعد غیر عامل نیز با احداث چند باند بصورت متقاطع و با طول هر کدام بیش از 3 الی 4 کیلومتر امکان تخریب کامل باندها را از بین برد.[/quote]

فكر كنم عملي باشه. باند رو هم ميشه با عوال مصنوعي پوشش داد تا استتار كاملي داشته باشه و به سرعت عملياتي بشه.
هر چند كه نيروي هوايي سپاه و ارتش جمهوري اسلامي كارهاي ارزشمندي كردن كه جا داره تقدير هم بشه .چند وقت قبل بود كه خبر برج مراقبت سيار در تلويزيون نشون داد.

[SAEID 2,832]

[quote][quote]علاوه بر اهمیت پدافند باید در بعد غیر عامل نیز با احداث چند باند بصورت متقاطع و با طول هر کدام بیش از 3 الی 4 کیلومتر امکان تخریب کامل باندها را از بین برد.[/quote]

فكر كنم عملي باشه. باند رو هم ميشه با عوال مصنوعي پوشش داد تا استتار كاملي داشته باشه و به سرعت عملياتي بشه.
هر چند كه نيروي هوايي سپاه و ارتش جمهوري اسلامي كارهاي ارزشمندي كردن كه جا داره تقدير هم بشه .چند وقت قبل بود كه خبر برج مراقبت سيار در تلويزيون نشون داد.[/quote]

با نگاهی به پایگاههای هوایی استراتژیک کشورهای روسیه و آمریکا میتوان به کارامدی این روش احداث پایگاه پی برد. بطور مثال در برخی پایگاهها دو باند موازی 4 کیلومتری و دو باند متقاطع دیگر که با هم بصورت مثلث در میان امکان تخریب کامل رو جز با حمله سنگین یا سلاح اتمی از بین میبره.

یک راه کم هزینه هم که به ذهن میرسه و برای پایگاههای خارج از مناطق مسکونی کاربرد داره هموار نمودن زمینهای کنار باند در مساحت زیاد هست که در صورت زدن باند میتوان ازش استفاده کرد.

[worior 25,866]

سلام مجدد ...

فرودگه بیروت تقریبا یه ابر فرودگاه محسوب میشه ! و از کار انداختنش (اگر پدافند و هواپیمای مناسب داشته باشه ) تقریبا غیر ممکنه ... و حتی در صورت یک تصمیم جدی برای این کار نیاز به چند نوبت پرواز با خسارت احتمالی بالا برای زدن باندهای اونه !

یکی از تکنیک های مورد استفاده در اکثر فرودگاهها خصوصا فرودگاهای ایرانی ! قرار دادن چند باند کوتاه در مناطق دیگه نزدیک فرودگاههاست همچنین افزایش لبه خاکی باند با زیر سازی مناسب که تحت استتار همون خاک قرار میگیره ! یعنی دو طرف شانه های باند دو باند مستقل هستند که دیده نمیشن و حتی در صورت زدن باند اصلی خسارتی بهشون نمیرسه و براحتی قابل استفاده هستند ! ...

[MOHAMMAD 6,333]

[quote]اگر بمبي مثل مارك 84 يك تني يا مارك 83 نيم تني رو به فيوز تاخيري مجهز كنيم بهتر از اين بمب عمل نميكنه؟
(البته در اون صورت تعداد قابل حمل خيلي كمتر خواهد شد)[/quote]
سلام بلیز جون خوبی؟
اگر بدنه بمب بتونه استحکام کافی برای نفوذ به بتن مسلح با عیار حداقل 350 (بتن عیار 350 مسلح رو بچه های عمران یا افراد آشنا به کارهای ساختمانی بهتر می دونن یعنی چی. به زبان عامیانه یعنی یه کلنگ رو با حداکثر قدرتت که بزنی روش یه جرقه از سر کلنگ بلند میشه و حداکثر یکی از دونه های شن نخودی داخل بتن کنده میشه!) و ضخامت 40 سانت رو داشته باشه قطعاً خسارت بوجود آمده بیشتر خواهد بود ولی همونطور که خودتون فرمودید تعداد قابل حمل کمتر خواهد بود. احتمالا سر جنگی دوراندال از جنس تنگستن ساخته شده که با این وزن کم قادر به نفوذ در بتن مسلح هست.
ضمن اینکه این بمب تخصصش این کاره اما بمبهای سری ام کا بمبهای با مصارف عمومی هستند.


[quote]در کارایی بمبهای تخریب کننده باند پروازی بحثی نیست اما مساله اینه که نباید به دشمن اجازه موفقیت در چنین عملیاتی را داد. پدافند ارتفاع پست در صورت هوشیاری و واکنش سریع میتواند از رهاسازی دقیق بمبها جلوگیری کرده و در نتیجه با حداقل خسارت روبرو شویم.

علاوه بر اهمیت پدافند باید در بعد غیر عامل نیز با احداث چند باند بصورت متقاطع و با طول هر کدام بیش از 3 الی 4 کیلومتر امکان تخریب کامل باندها را از بین برد. به طور مثال در عکس فوق (حمله به فرودگاه بیروت) امکان پرواز هواپیماهای جنگنده همچنان وجود دارد.[/quote]

در تایید صحبتهای شما باید بگم که بحث حفاظت فرودگاهها در مقوله پدافند غیر عامل بحث بسیار مهم و سنگینی است که روشهای متنوعی نیز در آن بیان شده است که مورد اشاره شده توسط شما ، آرمانی و وریور از جمله این راهها هستند.
یکی از دلایل توقف تولید این بمب خطر زیادی بود که متوجه هواپیمای حامل و خلبان اون بودکه به همین دلیل فرانسوی ها( که سرآمد سازندگان این گونه بمبها هستند) برای مهمات دور ایستای آپاچی گونه ای از زیر مهمات فرعی را تعریف کردند که Velifer SA (وولیفر سا) نام دارد و وظیفه آن همین حمله به سطوح سخت است و بنا به ادعای سازندگان آن حجم آن یک چهارم دوراندال بوده ولی همان قدرت را ارائه می دهد. به این ترتیب دیگر جان خلبانان و سلامتی هواپیماها به خطر نمی افتد .
البته سعید جان هزینه ی یه همچین پیشنهاداتی هم باید در نظر گرفته بشه و همینطور قابلیت اجرایی اونها (مثلا اطراف فرودگاه فضای کافی داشته باشه و. . .).

[quote]یک راه کم هزینه هم که به ذهن میرسه و برای پایگاههای خارج از مناطق مسکونی کاربرد داره هموار نمودن زمینهای کنار باند در مساحت زیاد هست که در صورت زدن باند میتوان ازش استفاده کرد.[/quote]
این راه، راه خیلی خوب و کم هزینه ایه و قابلیت اجرایی هم داره.

[quote] باند رو هم ميشه با عوال مصنوعي پوشش داد تا استتار كاملي داشته باشه[/quote]
البته آرمانی عزیز باند در حال استفاده رو نمیشه با این روش استتار کرد.

[quote]فرودگه بیروت تقریبا یه ابر فرودگاه محسوب میشه ! و از کار انداختنش (اگر پدافند و هواپیمای مناسب داشته باشه ) تقریبا غیر ممکنه ... و حتی در صورت یک تصمیم جدی برای این کار نیاز به چند نوبت پرواز با خسارت احتمالی بالا برای زدن باندهای اونه ![/quote]
بله کاملاً درسته اما متاسفانه به علل مختلف لبنان نیروی هوایی نداره و پدافند ضعیفش هم نخواست یا نتونست کاری بکنه.